برچسب: کپسول دراگون

یک هواپیمای فضایی جدید می‌تواند خیلی سریع‌تر از کپسول “دراگون” از ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین برگردد.
آی‌ای نوشت: ما در شرف ورود به دوره جدیدی از پروازهای فضایی هستیم. بر اساس اعلامیه مطبوعاتی اخیر که در وبسایت رسمی شرکت “سیرا نوادا” به اشتراک گذاشته شده، هدف یک فضاپیمای باری که توسط این شرکت ساخته شده و اداره می‌شود، آغاز پرتاب و فرودها برای ناسا در سال ۲۰۲۲ است.
این هواپیمای فضایی رباتیک بدون سرنشین موسوم به “دریم چیسر”(Dream Chaser) به معنای “دنبال کننده آرزو” با موشک “ULA” از مرکز فضایی “کندی” بلند می‌شود تا پروازهایی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دهد.
“دریم چیسر” پس از اتصال به ایستگاه فضایی بین‌المللی(ISS) و تحویل محموله‌های خود، از طریق فرود در نوار فرود مرکز فضایی که قبلاً برای فرودهای شاتل فضایی استفاده می‌شد، برمی‌گردد.
“جنت کاوندی” فضانورد سابق ناسا که معاون اجرایی شرکت “سیرا نوادا” است، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: اولین “دریم چیسر” از مجموعه “دریم چیسر”ها در حال آماده شدن برای تحویل به مرکز فضایی “کندی” است.
وی گفت: وقتی سال آینده برای اولین بار “دریم چیسر” را پرتاب کنیم، در پایان آن مأموریت قصد داریم به زمین برگردیم و آن را فرود بیاوریم.
“سیرا نوادا” در جستجوی ساختمانی مناسب برای پردازش فضاپیمای “دریم چیسر” است و در این راستا از مراکز فضایی “کیپ کاناورال” و “کندی” بازدید کرده است.
مسئولان این شرکت می‌گویند: ما در ابتدا امکانات موجود در املاک و تاسیسات دولتی را بررسی می‌کنیم، اما ممکن است در صورت نیاز، خودمان نیز ساختن چیزی را برای خودمان در نظر بگیریم.
این شرکت در حال استخدام ده‌ها کارمند جدید در منطقه فلوریدا برای پردازش فضاپیمای خود همراه با ساخت سایر ملزومات مهندسی است.
در چند سال گذشته شهرت زیادی در زمینه پیشرفت سفرهای فضایی به شرکت فضایی خصوصی “اسپیس‌ایکس”(SpaceX) رسیده است، اما “سیرا نوادا” یکی از چندین شرکت فضایی جدید است که برای همکاری با ناسا، رقابت می‌کنند.
شرکت “سیرا نوادا” رقابت برای تحویل فضانوردان به ایستگاه فضایی بین‌المللی با “دریم چیسر” را به شرکت‌های “اسپیس‌ایکس” و “بوئینگ” باخت، اما این بدان معنا نیست که نمی‌تواند برای تحویل محموله اقدام کند.
از سوی دیگر، “اسپیس‌ایکس” در سال ۲۰۲۰ با موفقیت فضانوردان را با کپسول “کرو دراگون”(Crew Dragon) به ایستگاه فضایی بین المللی رساند و این در حالی است که “بوئینگ” هنوز پرواز آزمایشی کپسول “استارلاینر”(Starliner) خود را در سال ۲۰۲۱ دنبال می‌کند.
با این حال “سیرا نوادا” قراردادهای دو میلیارد دلاری ناسا را به دست آورده تا توسعه “دریم چیسر” را به عنوان اولین کشتی باری قابل استفاده مجدد در نوع خود نهایی کند و قرار است حداقل هفت سفر باری برای ناسا انجام دهد.
طول این فضاپیما فقط ۹ متر است که تقریباً یک چهارم اندازه شاتل فضایی می‌شود. به گفته “سیرا نوادا” و ناسا، “دریم چیسر” می‌تواند با سرعت نسبتاً سرسام آوری از ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین برگردد.
“سیرا نوادا” همچنین قصد دارد ایستگاه فضایی مداری خود را بسازد که هنوز نام آن مشخص نشده است.
این جدیدترین قرارداد از قراردادهای متعدد با ناسا است که “سیرا نوادا” از زمان تأسیس در سال ۱۹۶۳ تاکنون به دست آورده است. در حالی که “اسپیس‌ایکس” و سایر رقیبان مانند “بلو اوریجین”(Blue Origin) قرار است نقش اصلی را به عنوان شریک ناسا در مدار نزدیک زمین و بازگشت به کره ماه داشته باشند. دوستان قدیمی مانند “سیرا نوادا” و “بوئینگ” نیز در حال توسعه فناوری‌های پیشرفته سفر فضایی تجاری برای قرن ۲۱ هستند.

 

سال گذشته “باب بهنکن” فضانورد ماموریت “دمو-۲” زمین را به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی ترک کرد، حال قرار است همسر او “مگان مک آرتور” فضانورد ماموریت “کرو-۲” پنجشنبه زمین را ترک کرده است.
بهار سال گذشته فضانوردان ناسا به نام‌های “باب بهنکن” و “مگان مک آرتور” پسرشان را به مرکز پرتاب موشک فالکون۹ اسپیس ایکس بردند تا پرتاب آن به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی را مشاهده کند. آنها می‌خواستند که او غرش موتورهای موشک را احساس کند و صدای آن را بشنود.
پس از آن پسر آنها “تئو” که در آن زمان شش ساله بود با پدرش خداحافظی کرد و بهنکن به فضاپیمای کرو دراگون اسپیس ایکس رفت تا اولین فضاپیمای تجاری سرنشین دار جهان را هدایت کند. در این ماموریت که  “دمو-۲”(Demo-۲) نام داشت، کپسول “دراگون” سوار بر موشک “فالکون ۹” شرکت اسپیس ایکس دو تن از فضانوردان ناسا به نام‌های “داگلاس جی. هارلی”(Douglas G. Hurley) و “روبرت ال. بهنکن “(Robert L. Behnken) را به فضا برد و آنها ۹ هفته در آنجا ماندند.
اکنون مک آرتور در حال آماده شدن برای هدایت همان سفینه فضایی در مأموریتی به نام “کرو-۲” است و قرار است این عملیات روز پنجشنبه انجام شود.
مک آرتور برای کمک به تعمیر تلسکوپ فضایی هابل قبلاً یک بار به فضا رفته بود اما هرگز پا به ایستگاه فضایی نگذاشته است. او گفت که برای این ماموریت بسیار هیجان زده است اما هنوز هم برای تئو که این ماه ۷ ساله می‌شود، داشتن والدین فضانورد کار آسانی نیست.
بهنکن اخیراً به مجله پیپل گفت: در ابتدا او درباره این موضوع بسیار ناراحت بود و می‌گفت: من نمی‌خواهم با موشک پرتاب شوید. اما بعد از اینکه او یکی از این پرتاب‌ها را مشاهده کرد با رفتن من و مادرش کنار آمد اما به شرط آنکه خودش نیز پس از مادرش به آنجا برود. البته من نمی‌دانم که آیا می‌توانیم چنین کاری را برای او انجام دهیم یا خیر. مک آرتور نیز در این باره گفت: در کوتاه مدت جدا بودن بزرگترین چالش است.
یکی از سخت‌ترین کارها تماشای این است که شخصی که شما عاشقش هستید به فضا می‌رود. این بسیار دشوارتر از این است که خودتان در موشک واقعاً این کار را انجام دهید. شما آموزش می‌بینید و برای انجام مأموریت آماده هستید اما هنگامی که تماشا می‌کنید فقط یک تماشاچی هستید و هرچه که رخ دهد نیز نمی‌توانید کاری کنید.

موضوعی که شرایط را دشوارتر می‌کرد این بود که مشخص نبود که بهنکن و هارلی چه مدت در ایستگاه فضایی می‌مانند. یکی از چالش‌های بزرگتر این بود که باید به این سوال که پدر چه زمانی به خانه می‌آید پاسخ داد.
در حالی که بهنکن در فضا بود، مک آرتور و تئو اغلب می‌توانستند تلویزیون ناسا را روشن کرده و او را در ایستگاه فضایی بین‌المللی شناور ببینند. آنها هر روز از خانه خود در هیوستون با او تماس می گرفتند. بهنکن اغلب می‌خواست قبل از خواب صحبت کند اما مشکل اختلاف زمانی نیز مطرح بود چرا که در آن زمان تازه مدرسه تمام می‌شد. بنابراین یافتن زمان مناسب که در آن واقعاً می‌توانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید بخشی از این چالش است.
آنها همچنین سعی کردند به صورت ویدئویی چت کنند اما فهمیدند که تئو نمی‌تواند یک ساعت تمام صحبت کند بنابراین مک آرتور گفت برای این مأموریت مکالمات ویدئویی آنها کوتاه و ۱۵ یا ۲۰ دقیقه خواهد بود.
زمانی که بهنکن هنوز در فضا بود، مک آرتور شروع به آموزش برای مأموریت خود کرد و پیش از انجام این کار از یک پرستار برای نگهداری پسرش کمک گرفت. سپس سرانجام همسرش پس از سه ماه به زمین بازگشت. آن زمان بود که مک آرتور برای آموزش خود مجبور شد تمرین‌های خود را شروع کند.

احتمالا مدت حضور مک‌آرتور در ایستگاه فضایی بین‌المللی حتی بیشتر از زمان بهنکن خواهد بود. بهنکن و مک‌آرتور در سال ۲۰۰۰ وقتی هر دو در کلاس فضانوردان آن سال آموزش می‌دیدند با هم در ناسا ملاقات کردند و هشت سال بعد درست قبل از اینکه مک آرتور اولین سفر خود را به فضا انجام دهد، ازدواج کردند. مک آرتور گفت: پسرم گفته است که قرار است به ماه برود. من از او سوال کردم آیا مامان را هم با خودت خواهی برد؟ او گفت :حتما
نکاتی درباره سفر بهنکن به فضا

بهار سال گذشته میلادی کپسول سرنشین دار “دراگون” متعلق به شرکت “اسپیس ایکس” به سمت “ایستگاه فضایی بین‌المللی” پرتاب شد و ناسا بالاخره موفق شد پس از سال ۲۰۱۱ میلادی، دو تن از فضانوردان خود را از خاک آمریکا به ایستگاه فضایی بین‌المللی اعزام کند. در این ماموریت که “دمو-۲”(Demo-۲)  نام داشت، “داگلاس جی. هارلی”(Douglas G. Hurley) و “روبرت ال. بهنکن”(Robert L. Behnken) به فضا اعزام  شدند.
نکاتی درباره سفر مک آرتور به فضا

در ماموریت کرو-۲ فضانوردان ناسا شین کیمبرو(Shane Kimbrough) و مگان مک‌آرتور(Megan McArthur) به همراه آکی‌هیکو هوشیده(Akihiko Hoshide)، فضانورد آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن(JAXA) و توماس پسکه(Thomas Pesquet) فضانورد آژانس فضایی اروپا(ESA)حضور دارند. این ماموریت پنجشنبه انجام خواهد شد. اکنون موشک کرودراگون اسپیس ایکس در جایگاه پرتاب در فلوریدا قرار دارد و فضانوردان ماموریت کرو-۲ در حال آماده شدن برای پرتاب روز پنجشنبه ساعت ۶:۱۱ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۴:۴۱به وقت تهران) هستند.

سال گذشته “باب بهنکن” فضانورد ماموریت “دمو-۲” زمین را به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی ترک کرد، حال قرار است همسر او “مگان مک آرتور” فضانورد ماموریت “کرو-۲” پنجشنبه زمین را ترک کرده است.

پایگاه خبری خبر فوری (khabarfoori.com)

بهار سال گذشته فضانوردان ناسا به نام‌های “باب بهنکن” و “مگان مک آرتور” پسرشان را به مرکز پرتاب موشک فالکون۹ اسپیس ایکس بردند تا پرتاب آن به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی را مشاهده کند. آنها می‌خواستند که او غرش موتورهای موشک را احساس کند و صدای آن را بشنود.
پس از آن پسر آنها “تئو” که در آن زمان شش ساله بود با پدرش خداحافظی کرد و بهنکن به فضاپیمای کرو دراگون اسپیس ایکس رفت تا اولین فضاپیمای تجاری سرنشین دار جهان را هدایت کند. در این ماموریت که  “دمو-۲”(Demo-۲) نام داشت، کپسول “دراگون” سوار بر موشک “فالکون ۹” شرکت اسپیس ایکس دو تن از فضانوردان ناسا به نام‌های “داگلاس جی. هارلی”(Douglas G. Hurley) و “روبرت ال. بهنکن “(Robert L. Behnken) را به فضا برد و آنها ۹ هفته در آنجا ماندند.
اکنون مک آرتور در حال آماده شدن برای هدایت همان سفینه فضایی در مأموریتی به نام “کرو-۲” است و قرار است این عملیات روز پنجشنبه انجام شود.
مک آرتور برای کمک به تعمیر تلسکوپ فضایی هابل قبلاً یک بار به فضا رفته بود اما هرگز پا به ایستگاه فضایی نگذاشته است. او گفت که برای این ماموریت بسیار هیجان زده است اما هنوز هم برای تئو که این ماه ۷ ساله می‌شود، داشتن والدین فضانورد کار آسانی نیست.
بهنکن اخیراً به مجله پیپل گفت: در ابتدا او درباره این موضوع بسیار ناراحت بود و می‌گفت: من نمی‌خواهم با موشک پرتاب شوید. اما بعد از اینکه او یکی از این پرتاب‌ها را مشاهده کرد با رفتن من و مادرش کنار آمد اما به شرط آنکه خودش نیز پس از مادرش به آنجا برود. البته من نمی‌دانم که آیا می‌توانیم چنین کاری را برای او انجام دهیم یا خیر. مک آرتور نیز در این باره گفت: در کوتاه مدت جدا بودن بزرگترین چالش است.
یکی از سخت‌ترین کارها تماشای این است که شخصی که شما عاشقش هستید به فضا می‌رود. این بسیار دشوارتر از این است که خودتان در موشک واقعاً این کار را انجام دهید. شما آموزش می‌بینید و برای انجام مأموریت آماده هستید اما هنگامی که تماشا می‌کنید فقط یک تماشاچی هستید و هرچه که رخ دهد نیز نمی‌توانید کاری کنید.

موضوعی که شرایط را دشوارتر می‌کرد این بود که مشخص نبود که بهنکن و هارلی چه مدت در ایستگاه فضایی می‌مانند. یکی از چالش‌های بزرگتر این بود که باید به این سوال که پدر چه زمانی به خانه می‌آید پاسخ داد.
در حالی که بهنکن در فضا بود، مک آرتور و تئو اغلب می‌توانستند تلویزیون ناسا را روشن کرده و او را در ایستگاه فضایی بین‌المللی شناور ببینند. آنها هر روز از خانه خود در هیوستون با او تماس می گرفتند. بهنکن اغلب می‌خواست قبل از خواب صحبت کند اما مشکل اختلاف زمانی نیز مطرح بود چرا که در آن زمان تازه مدرسه تمام می‌شد. بنابراین یافتن زمان مناسب که در آن واقعاً می‌توانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید بخشی از این چالش است.
آنها همچنین سعی کردند به صورت ویدئویی چت کنند اما فهمیدند که تئو نمی‌تواند یک ساعت تمام صحبت کند بنابراین مک آرتور گفت برای این مأموریت مکالمات ویدئویی آنها کوتاه و ۱۵ یا ۲۰ دقیقه خواهد بود.
زمانی که بهنکن هنوز در فضا بود، مک آرتور شروع به آموزش برای مأموریت خود کرد و پیش از انجام این کار از یک پرستار برای نگهداری پسرش کمک گرفت. سپس سرانجام همسرش پس از سه ماه به زمین بازگشت. آن زمان بود که مک آرتور برای آموزش خود مجبور شد تمرین‌های خود را شروع کند.

احتمالا مدت حضور مک‌آرتور در ایستگاه فضایی بین‌المللی حتی بیشتر از زمان بهنکن خواهد بود. بهنکن و مک‌آرتور در سال ۲۰۰۰ وقتی هر دو در کلاس فضانوردان آن سال آموزش می‌دیدند با هم در ناسا ملاقات کردند و هشت سال بعد درست قبل از اینکه مک آرتور اولین سفر خود را به فضا انجام دهد، ازدواج کردند. مک آرتور گفت: پسرم گفته است که قرار است به ماه برود. من از او سوال کردم آیا مامان را هم با خودت خواهی برد؟ او گفت :حتما
نکاتی درباره سفر بهنکن به فضا

بهار سال گذشته میلادی کپسول سرنشین دار “دراگون” متعلق به شرکت “اسپیس ایکس” به سمت “ایستگاه فضایی بین‌المللی” پرتاب شد و ناسا بالاخره موفق شد پس از سال ۲۰۱۱ میلادی، دو تن از فضانوردان خود را از خاک آمریکا به ایستگاه فضایی بین‌المللی اعزام کند. در این ماموریت که “دمو-۲”(Demo-۲)  نام داشت، “داگلاس جی. هارلی”(Douglas G. Hurley) و “روبرت ال. بهنکن”(Robert L. Behnken) به فضا اعزام  شدند.
نکاتی درباره سفر مک آرتور به فضا

در ماموریت کرو-۲ فضانوردان ناسا شین کیمبرو(Shane Kimbrough) و مگان مک‌آرتور(Megan McArthur) به همراه آکی‌هیکو هوشیده(Akihiko Hoshide)، فضانورد آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن(JAXA) و توماس پسکه(Thomas Pesquet) فضانورد آژانس فضایی اروپا(ESA)حضور دارند. این ماموریت پنجشنبه انجام خواهد شد. اکنون موشک کرودراگون اسپیس ایکس در جایگاه پرتاب در فلوریدا قرار دارد و فضانوردان ماموریت کرو-۲ در حال آماده شدن برای پرتاب روز پنجشنبه ساعت ۶:۱۱ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۴:۴۱به وقت تهران) هستند.