برچسب: کمبود ویتامین

  • بهترین ویتامین‌ها برای تقویت استخوان‌ کدامند؟

    بهترین ویتامین‌ها برای تقویت استخوان‌ کدامند؟

    آیا شما به اندازه کافی ۱۳ ویتامینی را که بدنتان به آن احتیاج دارد، دریافت می‌کنید؟ این ویتامین‌ها را در این مطلب به شما معرفی می‌کنیم و می‌گوییم آنها را چطور دریافت کنید.

    بهترین ویتامین‌ها برای تقویت استخوان‌ کدامند؟

    به گزارش خبرآنلاین، ۱۳ ویتامینی که بدن شما به آن احتیاج دارد، این‌ها هستند: ویتامین A ،C ،D ،E ،K و ویتامین‌های گروه B شامل ویتامین B۱، B۲، B۳، B۵، B۶ B۷، B۹ و B۱۲.

    ۴ ویتامین محلول در چربی A، D، E، K در بافت چربی بدن ذخیره می‌شوند. ۹ ویتامین دیگر محلول در آب هستند و به همین دلیل باید به طور مرتب تأمین شوند، چراکه با ادرار از بدن خارج می‌شوند. ویتامین B۱۲ تنها ویتامین محلول در آب و چربی است که در کبد ذخیره می‌شود.

    ویتامین A
    ویتامین A نقش مهمی‌ در رشد سلول‌ها دارد. این ویتامین در ضمن باعث پوست، مو، ناخن، لثه، غدد، استخوان و دندان سالم می‌شود. از شب‌کوری و احتمالا از سرطان کبد جلوگیری می‌کند.

    از کجا ویتامین A دریافت کنیم: ماهی سالمون و دیگر ماهی‌های آب‌های سرد، زرده تخم مرغ و محصولات لبنی غنی‌شده.

    ویتامین D
    به عنوان یک ویتامین ضروری، ویتامین D به جذب کلسیم کمک می‌کند و دندان‌ها و استخوان‌ها را محکم می‌کند.

    از کجا ویتامین D دریافت کنیم: شیر غنی‌شده، نوشیدنی غنی شده سویا یا برنج، کره، زرده تخم مرغ، ماهی چرب، روغن ماهی و قرار گرفتن در معرض نور خورشید.

    ویتامین E
    ویتامین E از اسیدهای چرب محافظت می‌کند، ماهیچه‌ها و گلبول‌های قرمز را حفظ می‌کند و آنتی اکسیدان مهمی ‌محسوب می‌شود.

    از کجا ویتامین E دریافت کنیم: تخم مرغ، روغن سبزیجات، مارگارین، مایونز، آجیل، دانه‌ها و غلات غنی‌شده.

    ویتامین K
    ویتامین K ویتامین ضروری برای بدن شماست و برای انعقاد خون به این ویتامین دارد.

    از کجا ویتامین K دریافت کنیم: اسفناج، بروکلی، سبزیجات برگدار سبز، کبد.

    ویتامین C
    ویتامین C که در مرکبات وجود دارد، ویتامینی ضروری و برای بدن مهم است.

    ما به این ویتامین احتیاج داریم چون: دیواره رگ‌های خونی را مقاوم می‌کند، به خوب شدن زخم و جذب آهن کمک می‌کند، از تصلب شرایین جلوگیری می‌کند، از سیستم ایمنی حمایت می‌کند و نقش آنتی اکسیدانی دارد.

    از کجا ویتامین C دریافت کنیم: مرکبات، آبمیوه، خربزه، توت‌ها، فلفل، بروکلی، سیب زمینی.

    ویتامین B۱
    ویتامین B۱ برای سوخت‌وساز سالم مهم است. از طرف دیگر به هضم غذا و اشتها و عملکرد مناسب اعصاب کمک می‌کند.

    از کجا ویتامین B۱ را تأمین کنیم: حبوبات، آجیل، دانه‌ها، غلات غنی‌شده.

    ویتامین B۲
    ویتامین B۲ برای تأمین سوخت‌وساز انرژی ضروری است. همینطور به عملکرد آدرنال و به بینایی و سلامت پوست هم کمک می‌کند.

    از کجا ویتامین B۲ دریافت کنیم: غلات غنی‌شده، دانه‌ها، گوشت بدون چربی، لبنیات، نوشیدنی غنی شده سویا و برنج، قارچ خام.

    ویتامین B۳
    ویتامین B۳ برای بدن مهم است. این ویتامین برای سوخت‌وساز انرژی به کار می‌رود و به رشد طبیعی کمک می‌کند. در اندازه‌های بالا، ویتامین B۳ می‌تواند کلسترول را کاهش دهد.

    از کجا ویتامین B۳ دریافت کنیم: گوشت بدون چربی، غذاهای دریایی، شیر، تخم مرغ، حبوبات، نان غنی‌شده، غلات غنی‌شده.

    ویتامین B۵
    اگرچه ویتامین B۵ یکی از ویتامین‌های لازم برای بدن است، نسبتا آسان به دست می‌آید. ما به ویتامین B۵ نیاز داریم چون به انرژی سوخت‌وساز کمک می‌کند و میزان قند خون را تنظیم می‌کند.

    از کجا ویتامین B۵ دریافت کنیم: تقریبا تمام غذاها ویتامین B۵ دارند.

    ویتامین B۶
    ویتامین B۶ برای سلامتی ضروری است. سوخت‌وساز پروتئین و کربوهیدرات‌ها را در بدن تنظیم می‌کند و انرژی ایجاد می‌کند.

    از کجا ویتامین B۶ دریافت کنیم: گوشت، ماهی، دانه‌ها، غلات، موز، سبزیجات با برگ سبز، سیب زمینی، سویا.

    ویتامین B۷
    ویتامین B۷ از ویتامین‌های ضروری است که نقش مهمی‌در سوخت‌وساز سالم دارد.

    از کجا ویتامین B۷ دریافت کنیم: زرده تخم مرغ، سویا، سبوس، آجیل، مخمرها.

    ویتامین B۹
    ویتامین B۹ به اسم فولیک اسید هم شناخته می‌شود. این ویتامین برای بدن لازم است و به‌خصوص برای خانم‌های باردار ضروری است. این ویتامین به ساخت، گلبول‌های قرمز کمک می‌کند و آمینواسیدهای خاصی را سنتز می‌کند. ویتامین B۹ همچنین برای خانم‌های باردار مهم است، چراکه به جلوگیری از نقایص بارداری کمک می‌کند.

    از کجا ویتامین B۹ دریافت کنیم: کبد، مخمرها، سبزیجاتی که برگ سبز دارند، مارچوبه، آب پرتقال، آرد غنی شده، آواکادو، حبوبات.

    ویتامین B۱۲
    ما به ویتامین B۱۲ نیاز داریم برای اینکه گلبول‌های سفید، DNA, RNA می‌سازد.

    از کجا ویتامین B۱۲ تأمین کنیم: در تمام محصولات حیوانی این ویتامین وجود دارد.

  • اثرات مصرف ویتامین C بر روی بدن

    اثرات مصرف ویتامین C بر روی بدن

     

    ویتامین C یک آنتی اکسیدان قدرتمند است، به این معنی که می تواند در پیشگیری از آسیب سلولی موثر عمل کند. از این رو، ویتامین C می تواند به پیشگیری از مشکلات سلامت ناشی از استرس اکسیداتیو کمک کند.

    ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می شود، به طور طبیعی در برخی مواد غذایی وجود دارد، به برخی خوراکی ها افزوده می شود و همچنین به شکل مکمل های غذایی در دسترس است. اما آیا می دانید با مصرف روزانه ویتامین C چه اتفاقی در بدن انسان رخ می دهد؟

    به گزارش “ایت دیس”، به گفته دکتر دارن مارینیس از مرکز پزشکی اینشتین در فیلادلفیا، ویتامین C برای هر رژیم غذایی ضرروی است و آگاهی از تاثیرات مصرف روزانه این ماده مغذی بر بدن اهمیت دارد. ویتامین C توسط بدن تولید نمی شود اما به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی وجود دارد. از این رو، برای تامین نیازهای بدن باید ویتامین C را از آنچه می خورید، دریافت کنید. از جمله منابع غذایی خوب برای ویتامین C می توان به میوه های خانواده مرکبات، فلفل ها، جوانه های بروکسل، گوجه فرنگی، طالبی، سیب زمینی، توت فرنگی و اسفناج اشاره کرد. برخی افراد نیز ترجیح می دهند این ماده مغذی را با مصرف مکمل ها دریافت کنند.اثرات مصرف ویتامین C بر روی بدن|خبر فوری

    در ادامه با آنچه به واسطه مصرف روزانه ویتامین C برای بدن رخ می دهد، بیشتر آشنا می شویم.

    ویتامین C می تواند به بهبودی زخم ها کمک کند

    ویتامین C یکی از اجزا اصلی بافت همبند است و در بهبودی زخم ها نقش دارد.

    ویتامین C دارای قدرت آنتی اکسیدانی است

    به گفته دکتر مارینیس، ویتامین C یک آنتی اکسیدان قدرتمند است، به این معنی که می تواند در پیشگیری از آسیب سلولی موثر عمل کند. از این رو، ویتامین C می تواند به پیشگیری از مشکلات سلامت ناشی از استرس اکسیداتیو کمک کند.

    ویتامین C می تواند تولید کلاژن را تقویت کند

    ویتامین C یک ماده کلیدی برای تولید کلاژن است. بر همین اساس است که ویتامین C یکی از مواد تشکیل دهنده اصلی در بسیاری از محصولات مراقبت از پوست است.

    ویتامین C می تواند به پیشگیری از سرطان کمک کند

    به گفته موسسه ملی سلامت آمریکا، پژوهش های بسیاری نشان داده اند که ویتامین C می تواند به پیشگیری از ابتلا به سرطان کمک کند. مطالعات مختلف ارتباط بین مصرف ویتامین C و کاهش حطر سرطان های ریه، پستان، روده بزرگ یا رکتوم، معده، حفره دهان، حنجره یا حلق، و مری را نشان داده اند.

    ویتامین C می تواند به بهبود سلامت قلب کمک کند

    به گفته موسسه ملی سلامت آمریکا، برخی شواهد وجود دارند که ویتامین C می تواند به پیشگیری از بیماری قلبی‌عروقی کمک کند. یک مطالعه بزرگ شامل بیش از 85 هزار زن نشان داد که مصرف ویتامین C چه به صورت غذایی و چه به شکل مکمل خطر بیماری قلبی‌عروقی را کاهش داده است. برخی مطالعات نیز توانایی این ویتامین در کاهش خطر سکته مغزی را نشان داده اند.

    ویتامین C می تواند به پیشگیری از افت بینایی کمک کند

    موسسه ملی سلامت آمریکا شواهدی را ارائه کرده است که ویتامین C ممکن است به پیشگیری و حتی درمان انحطاط ماکولای مرتبط با افزایش سن و آب مروارید که دو دلیل اصلی از دست دادن بینایی در افراد مسن هستند، کمک کند.

    ویتامین C می تواند از اسکوربوت پیشگیری کند

    به گفته موسسه ملی سلامت آمریکا، کمبود حاد ویتامین C می تواند به اسکوربوت منجر شود. این بیماری در کشورهای توسعه یافته نادر است. نشانه های اسکوربوت طی یک ماه از کمبود ویتامین C ظاهر می شود. نشانه های اولیه شامل خستگی، بی حالی، و التهاب لثه ها می شوند. در صورت عدم رسیدگی، شرایط اسکوربوت می تواند بدتر شده و شامل افسردگی، تورم و خونریزی از لثه ها و شل شدن و از دست دادن دندان ها شود. در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند کشنده باشد.

    ویتامین C می تواند به درمان سرماخوردگی کمک کند

    ویتامین C به عنوان یک تقویت کننده سیستم ایمنی بدن انسان شناخته می شود. با این وجود، موسسه ملی سلامت آمریکا به این نکته اشاره دارد که ویتامین C آنگونه که افراد فکر می کنند ممکن است در پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی موثر نباشد. اما این ماده مغذی به نظر می رسد می تواند به کوتاه شدن دوره سرماخوردگی کمک کند. همچنین، این ویتامین ممکن است شدت علائم بیماری را کاهش دهد که احتمالا با اثر آنتی هیستامینی دوز زیاد ویتامین C مرتبط است.

    ویتامین C می تواند به ناراحتی معده منجر شود

    در شرایطی که ویتامین C سمیت کمی دارد و از این رو، مصرف میزان زیاد از آن موجب عوارض جانبی جدی نمی شود اما می تواند در بروز مشکلات گوارشی مانند اسهال، حالت تهوع و کرامپ های شکم نقش داشته باشد.

    ویتامین C می تواند موجب ایجاد سنگ های کلیوی شود

    برخی شواهد متناقض و بحث برانگیز وجود دارند که مقادیر زیاد ویتامین C می تواند دفع اگزالات و اسید اوریک از طریق ادرار را افزایش دهد که می تواند به تشکیل سنگ های کلیوی منجر شود.

    ویتامین C می تواند به پیشگیری از کمبود آهن کمک کند

    ویتامین C به بدن در جذب آهن کمک می کند. یک مطالعه نشان داد که فقط 100 میلی گرم ویتامین C می تواند جذب آهن را به میزان 67 درصد افزایش دهد.

     

  • آیا ویتامین C زیادی برای سلامتی مضر است؟

    آیا ویتامین C زیادی برای سلامتی مضر است؟

     

    آیا ویتامین C زیادی برای سلامتی مضر است؟|خبر فوریمصرف بیش از حد ویتامین C دارای عوارضی است و مکمل ویتامین C‌ می‌تواند با برخی از داروها تداخل ایجاد کند؛ اما شما باید بدانید چه اندازه ویتامین C مصرف می‌کنید و حتماً میوه و سبزی کافی و متنوع در رژیم غذایی‌تان بگنجانید.

    ویتامین C به‌وفور در میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارد و برای سلامتی لازم است. شما برای تولید کلاژن به ویتامین C نیاز دارید. ویتامین C‌ یک پروتئین ساختاری است که از پوست و مفاصل شما حمایت کرده و مانند حفاظی در برابر عوارض سالخوردگی است. ضمناً، ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که به مبارزه با استرس اکسیداتیو که فعالیت رادیکال‌های آزادی است که به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب می‌زند و منجر به پیری می‌شود کمک می‌کند.

    ویتامین C‌ به عنوان یک آنتی اکسیدان به بازیابی دیگر آنتی‌اکسیدان‌ها نیز کمک می‌کند، مانند ویتامین E. همچنین شما برای التیام زخم‌ها و عملکرد درست سیستم ایمنی‌تان به ویتامین C نیاز دارید. کمبود شدید ویتامین C هرچند که نادر است اما می‌تواند منجر به بیماری اسکوربوت شود که عارضه‌ای خطرناک بوده و سبب تخریب بافت‌های همبند در بدن می‌شود.

    چگونه ویتامین C دریافت کنیم؟
    همان‌طور که گفته شد، بهترین منبع ویتامین C، میوه‌ها و سبزی‌ها هستند. البته پختن باعث تخریب مقدار قابل‌توجهی از ویتامین C موجود در مواد غذایی می‌شود. اگر تابع یک رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزی باشید که شامل میوه‌ها و سبزی‌ها به صورت خام می‌شود، می‌توانید بیش از نیازتان ویتامین C دریافت کنید زیرا شما روزانه فقط به 65 تا 90 میلی‌گرم ویتامین C نیاز دارید. این مقدار، اندازه‌ای است که بیشتر افراد دریافت می‌کنند مگر اینکه میوه و سبزی در رژیم غذایی‌شان جایی نداشته باشد. یک عدد پرتقال متوسط تقریباً 60 میلی‌گرم ویتامین C دارد و یک برش پاپایا تقریباً حاوی 180 میلی‌گرم ویتامین C می‌باشد. یک عدد فلفل دلمه‌ای حاوی 90 تا 150 میلی‌گرم ویتامین C است. برخی از غذاهای بسته‌بندی‌شده نیز با ویتامین C غنی شده‌اند.
    افرادی که مکمل ویتامین C‌ مصرف می‌کنند، اغلب عقیده دارند مصرف ویتامین C ِ بیشتر به نفع سلامتی‌شان است اما شواهدی مبنی بر تائید این ادعا وجود ندارد. آیا ممکن است به‌واسطه‌ی رژیم غذایی یا مصرف مکمل، ویتامین C بیش از اندازه دریافت کنیم که خطرناک باشد؟ نیازی نیست نگران اوردوز کردن ویتامین C از طریق رژیم غذایی‌تان باشید، اما اگر ویتامین C زیادی از طریق مکمل این ویتامین دریافت می‌کنید، ممکن است دچار عوارضی شوید که احتمال مضر بودنشان وجود دارد. به همین دلیل بهتر است ویتامین‌ها و املاح مورد نیاز بدن خود را تا جایی که ممکن است از طریق تغذیه دریافت کنید.

    خطرات و عوارض مصرف ویتامین C‌ بیش از حد
    ویتامین C یک ویتامین محلول در آب است که اگر بیش از نیاز بدنتان مصرف کنید، وارد ادرارتان شده و از طریق آن دفع خواهد شد. بنابراین ریسک مسمومیت با ویتامین C بسیار کمتر از ریسک مسمومیت با ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A، E، D و K است. اما افرادی که از مکمل‌های ویتامین C‌ با دوزهای بالا استفاده می‌کنند ممکن است دچار حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد و یا گرفتگی‌های شکمی شوند.
    مشکل دیگری که در ارتباط با مکمل ویتامین C‌ مطرح است، فاکتور جذب می‌باشد. شما ویتامین C‌ موجود در غذا و مکمل را تنها تا 180 میلی‌گرم در روز می‌توانید جذب کنید. بنابراین بدن شما در عرض یک روز فقط به همین اندازه می‌تواند ویتامین C‌ جذب کند. بقیه‌ی ویتامین C که وارد بدن می‌کنید، جذب نخواهد شد و از این رو ممکن است عوارضی ایجاد نماید.
    خطرات مصرف بیش از اندازه‌ی ویتامین C‌ چیست؟ اگر شما سابقه‌ی سنگ کلیه‌ی اگزالاتی داشته باشید، که شایع‌ترین نوع سنگ کلیه است، باید پیش از مصرف مکمل ویتامین C‌ حتماً با پزشک خود مشورت کنید. وقتی بدن شما ویتامین C را تجزیه می‌کند، اگزالاتی تولید می‌شود که می‌تواند با کلسیم جفت شده و سنگ کلیه تشکیل دهد؛ اما برخی مطالعات این مسئله را زیر سؤال برده‌اند که آیا این اتفاق واقعاً یک ریسک است یا نه. یکی از پژوهش‌ها دریافت که احتمال تشکیل سنگ کلیه در اثر مصرف زیاد ویتامین C، در میان مردان بیشتر است و معلوم نیست که ویتامین C تا چه اندازه احتمال سنگ کلیه را افزایش می‌دهد.
    مسئله‌ی دیگری که وجود دارد این است که ویتامین C در صورتی که به مقدار زیاد به صورت مکمل مصرف شود ممکن است فعالیت پرواکسیدان داشته باشد. تأثیر پرواکسیدان، دقیقاً برعکس تأثیر آنتی اکسیدان است. پرواکسیدان‌ها به جای اینکه در برابر استرس اکسیداتیو محافظت کنند، باعث آسیب رساندن رادیکال‌های آزاد به سلول‌ها و بافت‌ها شده می‌توانند احتمال سرطان را افزایش دهند.

    سایر ریزمغذی‌ها نیز می‌توانند تأثیرات پرواکسیدانی داشته باشند که بستگی به دوز آن‌ها دارد. مثلاً آهن در سطح کم یک آنتی اکسیدان است اما در سطوح بالاتر در بدن دارای فعالیت پرواکسیدانی می‌شود. فعالیت پرواکسیدانی دقیقاً همان چیزی است که آنتی‌اکسیدان‌ها سعی می‌کنند از بافت‌های بدن شما در برابر آن محافظت کنند. بنابراین ویتامین C بیش از اندازه می‌تواند اثر معکوس داشته باشد. این مثال را به عنوان یک یادآور به خاطر بسپارید که یک چیز مفید در صورتی که بیش از اندازه شود تا چه حد می‌تواند مضر باشد.
    ویتامین C باعث افزایش جذب آهن نیز می‌شود. این ویژگی ویتامین C می‌تواند برای افرادی که دچار عارضه‌ی ژنتیکی به نام هموکروماتوز هستند، یعنی کبدشان آهن زیادی ذخیره می‌کند، دردسرساز شود.
    ضمناً ویتامین C می‌تواند با برخی از داروها تداخل ایجاد کند، مثلاً داروهای شیمی درمانی، درمان جایگزین استروژن، قرص‌های ضد بارداری، استاتین‌ها و رقیق‌کننده‌های خون. به همین دلیل مهم است که اگر دارویی مصرف می‌کنید، پیش از مصرف مکمل ویتامین C پزشکتان را در جریان بگذارید.

    تحت چه شرایطی ممکن است به ویتامین C بیشتری نیاز داشته باشید؟
    میزان لازم توصیه شده درباره‌ی ویتامین ث، 90 میلی‌گرم برای مردان و 75 میلی‌گرم برای زنان است. اما برخی از افراد ممکن است به ویتامین C‌ بیشتری نیاز داشته باشند. مثلاً سیگاری‌ها به 35 میلی‌گرم ویتامین C‌ بیشتری نیاز دارند زیرا سیگار کشیدن، استرس اکسیداتیو در بدن را افزایش می‌دهد.
    برخی از بیماری‌ها و عوارض نیز با دریافت ویتامین C بیشتر می‌توانند روند کُندتری پیدا کرده یا پیشگیری شوند. مثلاً مصرف مکمل ویتامین C ممکن است بتواند جلوی بیماری چشمی تباهی لکه زرد ناشی از افزایش سن را بگیرد یا روند پیشروی آن را کُندتر نماید. تباهی لکه زرد (دژنراسیون ماکولای چشم) یکی از علت‌های شایع از دست رفتن بینایی در اثر افزایش سن است.
    همچنین اگر شما دچار عارضه‌ای گوارشی باشید که بر توانایی بدنتان در جذب این ویتامین اثر می‌گذارد، ممکن است به ویتامین C بیشتری نیاز داشته باشید. اما بیشتر افراد سالم می‌توانند از طریق تغذیه، ویتامین C‌ کافی دریافت کنند، به این شرط که رژیم غذایی‌شان حاوی مواد غذایی حاوی ویتامین C باشد.

    کلام آخر
    مصرف بیش از حد ویتامین C دارای عوارضی است و مکمل ویتامین C‌ می‌تواند با برخی از داروها تداخل ایجاد کند؛ اما شما باید بدانید چه اندازه ویتامین C مصرف می‌کنید و حتماً میوه و سبزی کافی و متنوع در رژیم غذایی‌تان بگنجانید. مطالعه‌ای دریافته که حدود یک‌سوم از مردم، دچار کمبود خفیف ویتامین C هستند. بنابراین مصرف ویتامین C کافی هرچند مهم است اما نباید در مصرف آن زیاده‌روی کرده و بدون مشورت با پزشک، مکمل مصرف کنید. به راستی چرا نباید انواع میوه‌ها و سبزی‌های خوشمزه و زیبا برای تأمین ویتامین C‌ بدنتان استفاده نکنید و سراغ مکمل بروید؟ با مصرف انواع میوه و سبزی، علاوه بر انواع ویتامین‌ها، املاح و آنتی‌اکسیدان‌ها نیز به بدنتان خواهد رسید.