چگونه یک فروشگاه یا رستوران می تواند در تمام کشور، در همه رسانه های داخلی و خارجی، همه شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها، همه مطبوعات و خبرگزاری ها و حتی شبکه های تلویزیونی فارسی زبان خارج از کشور، تبلیغ مجانی داشته باشد؟ راه حل ساده است: پلمب به دلیل بی حجابی.
عصرایران؛ رضا غبیشاوی – رستوران “باب البحر” در مرکز خرید “بام لند” تهران متعلق به علیرضا منصوریان است. بهاره رهنما هم رستوران دارد. رستورانهای چیلای و زئوس در پارک نهج البلاغه تهران هستند. “اُ پال” مرکز خرید بزرگ و زیبایی در شمال غربی تهران است. رضا رشیدپور مجری سابق صداوسیما در کیش رستوران شیکی به نام تایم لپس دارد. علی دایی، قلعه نوعی و گلزار هم در تهران رستوران دارند.
حالا به لطف مسوولان، جمعیت زیادی در تهران و کشور و خارج از ایران، با این رستوران ها و مراکز خرید آشنا یا آشناتر شده اند زیرا خبر و عکس و فیلم پلمب آنها به دلیل بی حجابی به طور گسترده و بی سابقه در همه رسانه ها منتشر شده است. این تبلیغات مجانی فقط با پلمب آنها به دلیل ححاب زنان و دختران اتفاق می افتد.
پلمب فروشگاه ها، رستوران ها، مراکز خرید و … به دلیل بی حجابی، نه تنها مجازات نیست بلکه به شیوه ای برای تبلیغات رایگان و گسترده آنها تبدیل شده است. به ویژه که با عکس و فیلم و توضیحات زیاد همراه می شود و بسیاری از رسانه های اصولگرا و حتی صداوسیما هم پوشش می دهند.
فقط فکر کنید هر ثانیه تبلیغات در صداوسیما یا شبکه های تلویزیونی فارسی زبان خارج از کشور چقدر هزینه دارد. کافی است فکر کنید هرکدام از این رستوران ها یا مراکز خرید اگر می خواستند در همه سایت ها و شبکه های اجتماعی و رسانه ها خود را معرفی و فیلم و عکس خود را منتشر کنند چقدر باید هزینه می کردند؟ اما حالا به لطف مسوولان این اتفاق به رایگان می افتد.
این حجم از تبلیغات، بی سابقه و در حالت عادی، غیرممکن است. نه تنها تبلیغات است بلکه تبدیل یک کسب و کار به برند یا تقویت برند هم اتفاق می افتد. “برندینگ مجانی” هم دیگر هدیه مسوولان به آنهاست.
حالا اگر می خواهید به تهران یا شیراز و مشهد یا کیش سفر کنید یا حتی اگر ساکن این شهرها هستید احتمالا نام هایی بیشتر از بقیه در ذهن شما جای گرفته اند.
به دلیل تقاوت و تضاد ارزشی و هنجاری میان دو طرف ماجرا، آنچه که از نگاه یک طرف، منکر و بد شناخته می شود از نظر طرف مقابل اینگونه نیست. آنچه که از سوی یک طرف ماجرا، مجازات و وارد کردن ضربه تلقی می شود از سوی طرف مقابل، با واکنش هایی متفاوت، جبران می شود.
به عنوان مثال اگر یک رستوران به دلیل عدم رعایت بهداشت از سوی ماموران اداره بهداشت پلمب و خبر و فیلم آن در رسانه ها منتشر شود آبروی رستوران می رود و با بدنامی و کاهش شدید مشتریان و تحریم آنها روبه رو می شود.
اما اگر رستورانی به دلیل موضوع بی حجابی، پلمب شود و خبر آن با جزئیات و فیلم و عکس در رسانه ها منتشر شود داستان متفاوت و عکس خواهد بود. در شرایط فعلی شاید این نوع پلمب به سود آنها باشد چرا که علاوه بر تبلیغات رایگان انبوه و بی سابقه، ارزش افرینی و تقویت برند را با کمترین هزینه، نصیب شان می کند.
تفاوت فرهنگی و ارزشی دو طرف، از پلمب بی حجابی نه یک مجازات بلکه فرصت بی نظیر ساخته است.
