زندگینامه ژاکلین دردریان
ژاکلین در ۲۸ آذر سال ۱۳۳۱ در تهران متولد شد. او که از کودکی در محیطی هنری و پر از موسیقی رشد یافته بود، خیلی زود استعداد خود را در زمینههای مختلف هنری به نمایش گذاشت. ژاکلین، فرزند ویگن دردریان، ملقب به «سلطان جاز ایران»، از نخستین همسر وی، اُلگا، بود. او یک خواهر دوقلو به نام آیلین داشت که در زمینه بازیگری و اجرا فعالیت داشت و خواهر دیگری به نام کاترین.
ژاکلین در دهه های ۵۰ و ۶۰ خورشیدی به عنوان ترانهسرا و آهنگساز وارد عرصه موسیقی شد و به سرعت جایگاه ویژهای در این هنر پیدا کرد. او با خلق آثاری ماندگار و متفاوت، سبک خاص خود را در موسیقی پاپ ایران تثبیت کرد. بر خلاف بسیاری از همنسلان خود، ژاکلین نه تنها به سرودن ترانهها اکتفا نکرد، بلکه ملودیهایی دلنشین برای آنها ساخت و این ویژگی، او را به هنرمندی منحصربهفرد تبدیل کرد.
آثار ماندگار و همکاریهای هنری
ژاکلین دردریان، در طول دوران فعالیت هنری خود، با بسیاری از خوانندگان سرشناس ایرانی همکاری کرد و آثار ارزشمندی را به یادگار گذاشت. از جمله مشهورترین آثار او میتوان به ترانه «پرنده» اشاره کرد که برای گوگوش سروده و ساخته شد و به یکی از ماندگارترین قطعات موسیقی پاپ ایران تبدیل شد. همچنین، او را به عنوان یکی از معدود آهنگسازان زن مطرح در تاریخ موسیقی ایران میشناسند.
همکاریهای او با خوانندگان برجستهای چون شهره صولتی، مهستی، معین، ستار، لیلا فروهر، ابی، اندی، مارتیک، سیاوش قمیشی، شکیلا، نوشآفرین و بسیاری دیگر، مجموعهای از آثار شنیدنی را به ارمغان آورد. بیشترین همکاری ژاکلین با شهره صولتی بود و ترانههای بسیاری از آلبومهای پرطرفدار این خواننده، از جمله «قصهگو»، «عطر»، «سفر» و «هوس»، حاصل همکاری این دو هنرمند بود.
ژاکلین، علاوه بر همکاری با خوانندگان، آلبومهایی نیز منتشر کرد که شامل آثاری چون «آشتی»، «اشک پنهونی»، «برای تو»، «خاطره من»، «مافیا»، «شازده پسر»، «شکوفههای ایران»، «تکرارنشدنی»، «بوسه» و «غصه جنگ» میشدند. این آثار، نشاندهنده تنوع و پختگی سبک هنری او بودند.
علت درگذشت
ژاکلین دردریان در سالهای پایانی عمر خود با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکرد. کاترین دردریان، خواهر ژاکلین، با انتشار خبر درگذشت او در صفحه اینستاگرام خود، از مبارزه شجاعانه او با مشکلات سلامتی خبر داد. ژاکلین پس از پایان مراحل شیمیدرمانی، در انتظار دریافت خبرهای خوب بود، اما متأسفانه بیماری، تاب مقاومت را از او گرفت و در نهایت، در روز ۱۷ شهریور ۱۴۰۴، در سن ۷۳ سالگی درگذشت.
پیکر زندهیاد ژاکلین دردریان در لسآنجلس و در کنار پدرش ویگن به خاک سپرده خواهد شد.
مرگ ژاکلین دردریان، ضایعهای بزرگ برای هنر و فرهنگ ایران است. یاد و خاطره او، آثار ماندگارش و تلاشهایش در راه اعتلای هنر، همواره در ذهن و قلب دوستدارانش باقی خواهد ماند.