ترور چارلی کرک، چهره برجسته جنبش حامیان ترامپ، شوک بزرگی را به فضای سیاسی آمریکا وارد کرد. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این ترور، از جمله انگیزهها، پیامدها و تأثیر آن بر آینده سیاسی آمریکا و جنبش “ماگا” میپردازد.
به گزارش رسا نشر و به نقل از عصر ایران، چارلی کرک، فعال سیاسی و رسانهای جوان حامی ترامپ، با ترور خود به قتل رسید. او، همانند بسیاری دیگر از شخصیتهای اصلی رسانهای جنبش “ماگا”، مخالف سرسخت مداخلات نظامی آمریکا در خارج بود و معتقد بود که به جای لشکرکشی به دیگر کشورها، مشکلات و بحرانهای داخلی آمریکا باید حل شوند.
درست یک روز پس از حمله بیسابقه اسرائیل به پایتخت قطر و در شرایطی که این موضوع در کانون بحث و جدلهای سیاسی و رسانهای جهان بود، یک “شلیک منجر به مرگ” به یک فعال سیاسی و رسانهای جوان حامی ترامپ در آمریکا (ماگا) صورت گرفت.
شلیکی که هنوز (تا لحظه تنظیم این گزارش) مظنون اصلی آن دستگیر نشده و گزارش رسانههای آمریکایی نشان میدهد در محوطه دانشگاه “یوتا” که شلیک در آن انجام گرفته است، هیچ تدابیر ویژه و خاص امنیتی نبوده است.
چارلی کرک، فعال سیاسی و رسانهای جوان حامی ترامپ که فقط 33 سال داشت، در اثر شلیک تک تیراندازی از مقابل به گردنش در بیمارستان درگذشت. او طبق رسم همیشگیاش، برای سخنرانی در جمع دانشجویان به دانشگاه یوتا رفته بود.
این ترور که به گفته مقامات محلی ایالت یوتا آمریکا، قطعا سیاسی بوده؛ همچون یک بمب خبری در آمریکا ترکید؛ بمبی که علاوه بر واکنش سیاستمداران نامی دو حزب جمهوریخواه و دموکرات آمریکا، حتی واکنش دیگر رهبران غربی را نیز برانگیخت.
کرک، شخصیتی محوری در مرکز جنبش حامیان ترامپ (جنبش: دوباره آمریکا را بزرگ سازیم) بود. او در جریان انتخابات گذشته به طور مستمر برای رای جمع کردن به نفع ترامپ به بسیاری از دانشگاههای آمریکا رفت و در آنجا با سخنرانی و برگزاری “میتینگ”، برای ترامپ رای جمع کرد.
او یک شخصیت رسانهای برجسته و پرطرفدار با میلیونها دنبالکننده، یک پادکستر، نویسنده و بنیانگذار سازمان غیرانتفاعی Turning Point USA بود. این سازمان از سیاستهای محافظهکارانه در مدارس و دانشگاهها حمایت میکند و از آن به عنوان یکی از سریعترین سازمانهای در حال رشد از نوع خود در آمریکا یاد میشود.
البته مواضع او درباره موضوعات مختلف داخلی و خارجی آمریکا گاه پیچیده و گاهی متناقض به نظر میرسیدند.
برای مثال علیرغم حمایت همهجانبه او از اقدامات اسرائیل در غزه و داشتن دیدگاههای صهیونیستی درباره ضرورت وجود و بقا و حمایت از اسرائیل، اما او به شدت با کشیده شدن پای آمریکا به جنگهای خارجی به ویژه در خاورمیانه به بهانه به خطر افتادن منافع اسرائیل، مخالف بود.
مخالفتهای او با ورود آمریکا به تلهای که از سوی سیاستمداران راستگرای اسرائیلی چیده شده، تا جایی رفت که طی ماههای گذشته سازمان غیرانتفاعی تحت مدیریت او از سوی محافل مسیحی صهیونیست و محافل نزدیک به لابی اسرائیل متهم به “یهودستیزی” شده بود.
این اتهام علیرغم آن به کرک وارد شد که او به شدت در فضای رسانهای آمریکا حامی اسرائیل بود و حتی منکر نسلکشی اسرائیل در غزه بود و معتقد بود مسئول خون قربانیان در غزه نه اسرائیل بلکه حماس است و اسرائیل سیاستی برای گرسنگی و تشنگی دادن به مردم غزه ندارد.
دیروز نتانیاهو نیز همراه ترامپ دقایقی پس از ترور کرک، در توییتی مدعی شد او قرار بود میزبان کرک طی روزهای آینده در اسرائیل باشد و از همه خواست برای سلامتی او دعا کنند، البته دقایقی پس از این توییت نتانیاهو، ترامپ توییت زد که کرک کشته شده است.
کرک نیز همانند بسیاری دیگر از چهرههای رسانهای و فعالان جنبش “ماگا” (مثل تاکر کارلسون و ..) مخالف “جنگهای پرهزینه و بیپایان” آمریکا در خارج و به ویژه در منطقه “خاورمیانه” بود و معتقد بود مخارج چنین مداخلهجوییهای پرهزینه، بهتر است در داخل آمریکا و برای اقتصاد و مردم این کشور صرف شود.
او در ماجرای بحثها درباره حمله احتمالی اسرائیل یا آمریکا به ایران، پیش از جنگ 12 روزه همواره مخالف دخالت آمریکا در چنین حملهای بود و معتقد بود این مساله میتواند پای آمریکا را به یک جنگ بیسابقه پرهزینه در “خاورمیانه” باز کند.
او حتی در یکی از “پادکست” های خود تشریح میکند که دست یافتن ایران به سلاح هستهای الزاما خطری برای منافع آمریکا ندارد و سپس میگوید ممکن است برای اسرائیل خطری باشد اما برای آمریکا خطری جدی نخواهد بود و بدین سان تاکید میکند که ایران از اولویتهای اصلی امنیت ملی آمریکا نیست.
با این حال در جریان جنگ 12 روزه و پس از اینکه آمریکا به فرمان ترامپ به تاسیسات هستهای ایران حمله کرد – احتمالا با دیدن پاسخ نه چندان پرهزینه و شدید ایران به این اقدام که منجر به مرگ یا زخمی شدن حتی یک نظامی آمریکایی نیز نشد- از چنین حمله کنترل شدهای به ایران دفاع کرد.
کرک مخاطبان میلیونی در شبکههای اجتماعی داشت: 7.3 میلیون نفر در تیکتاک، 7 میلیون در اینستاگرام، 3.5 میلیون در یوتیوب و 5 میلیون در اکس (توییتر سابق).
پادکستهای او نیز جزو پرمخاطبترین پادکستهای آمریکا بودند و همیشه جزو 20 پادکست برتر روز آمریکا قرار میگرفتند.
برنامه او تحت عنوان “چارلی کرک شو” نیز روزانه بین 500 تا 750 هزار بار دانلود میشد.
چارلی کرک را میتوان سخنگوی شاخه جوانان جنبش “ماگا” نیز دانست.
به همین خاطر است که ترامپ پس از مرگ او، چند پست در شبکه اجتماعی خود منتشر کرد و از جمله دستور داد پرچمها در سراسر ایالات متحده به احترام او به حالت نیمهبرافراشته درآید.
با وجودی که ساعات و دقایقی پس از ترور او در محوطه دانشگاه یوتا، اخبار و حتی ویدئوهایی درباره دستگیری مظنون به تیراندازی به این چهره جوان منتشر شد، اما ساعاتی بعد خبر دستگیری مظنون ترور او تکذیب شد و تا لحظه تنظیم این گزارش، خبری مبنی بر دستگیری ضارب منتشر نشده است.
این مساله نشان میدهد این ترور احتمالا یک اقدام معمولی از سوی یک فرد خودسر نبوده و میتواند با برنامهریزیهای دقیق و از سوی یک تشکیلات سیاسی و امنیتی داخلی یا خارجی صورت گرفته باشد.
در صورتی که انگیزه ضارب از این ترور شخصی نبوده باشد؛ انگشتهای اتهام درباره این ترور به چند نقطه مختلف اشاره دارد، از جمله قویترین ظن میتواند به سمت “موساد” باشد. این ظن در فضای رسانهای و مجازی منتقد و یا مخالف اسرائیل وزن سنگینی دارد.
دمیتری مدودف معاون رئیس شورای امنیت ملی روسیه در توییتی مدعی شده این ترور میتواند به سفارش محافل گلوبالیست جنگطلب حامی تداوم جنگ اوکراین صورت گرفته باشد.
برخی محافل راستی حامی ترامپ نیز “چپهای افراطی” را مسئول این ترور دانستهاند.
از جمله “لورا لومر” تئوریپرداز توطئه راست افراطی، از ترامپ درخواست کرده تا تمام سازمانهای چپگرا را تعطیل، بودجهشان را قطع و تحت پیگرد قانونی قرار دهد.
ایلان ماسک هم در مطلبی کوتاه در شبکه اکس نوشته: “چپ حزبِ قاتل است.”
بسیاری از سیاستمداران و رهبران سابق از حزب دموکرات هم این ترور را محکوم کرده و به شدت از اینکه آمریکا وارد چرخه و دور باطل “خشونت سیاسی” شود، هشدار دادهاند. اوباما، کامالا هریس و نانسی پلوسی، از جمله این افراد بودهاند.
با وجودی که هنوز ( تا لحظه تنظیم این گزارش) خبری موثق از دستگیری فرد ضارب و انگیزه او منتشر نشده، اما این ترور که بسیار شبیه به ترور ناکام سال گذشته ترامپ بوده، میتواند نشانهای از تشدید خشونتهای سیاسی و چند پاره شدن جامعه آمریکا باشد؛ به طوری که حتی دیروز ساعاتی پس از این ترور وقتی رئیس مجلس آمریکا از نمایندگان (مجلس نمایندگان) خواست تا یک دقیقه به نشانه احترام به “کرک” از جای خود برخیزند و با سکوت به او ادای احترام کنند، اما بعضی از نمایندگان سروصدا و با این کار اعلام مخالفت کردند.
ترور چارلی کرک، فارغ از اینکه عاملان آن چه کسانی باشند، میتواند پیامدهای گستردهای برای آینده سیاسی آمریکا داشته باشد. این رویداد میتواند باعث افزایش تنشهای سیاسی، قطبی شدن بیشتر جامعه و حتی تشدید خشونتهای سیاسی شود. همچنین، این ترور میتواند تأثیر قابل توجهی بر جنبش حامیان ترامپ و انتخابات آینده ریاست جمهوری داشته باشد.
