برچسب: پزشک

در ادامه مهم ترین بخش این گفت و گو را می خوانید.

بنده در اول ماه سال 1316 در یک روستا 500 نفری به اسم ایران در استان چهارمحال بختیاری متولد شده ام.تحصیلات ابتدایی را در روستای مجاور که 30 کیلومتر با روستای ایران فاصله داشت گذرانده ام.

پس از گرفتن دیپلم، تحصیلات پزشکی را آغاز کردم و به عنوان دانشجو ممتاز به عنوان پزشک عمومی از دانشگاه اصفهان فارغ التحصیل شدم.

براساس تعهدی که به بهداری وقت داشتم باید به مناطق محروم می رفتم و آنجا مشغول به کار می شدم.خدمت مقدس سربازی را هم به عنوان بهدار به پایان رساندم.

۹ سال از دوره جوانی خود که آن را یکی از عوامل برای موفقیت خود می بینم در روستاهای استان سمنان به عنوان پزشک خدمت کردم.

از بخش های کوچک مثل ده و بخش به مرکز استان سمنان منتقل شدم و هفت سال را در مرکز سمنان کارکردم.اولین مسئولیتم مدیر بهداشت بود.

در سال 1353 تا 1355 هم مدیر ریشه کنی مالاریا و بیماری های واگیر استان سمنان بودم.بعد ازآن مدیر شبکه درمانی کشور شدم.

در همان سال به عنوان رئیس مبارزه با بیماری های واگیردار سازمان بهداشت جهانی در منطقه مدیترانه شرقی انتخاب شدم، پس از آن سمت رئیس کمیته کشوری فلج اطفال را به عهده گرفتم، بعد از آن نیز عضو کمیته کشوری تایید ریشه یابی فلج اطفال شدم.

سختی های زیاد زندگی آدم را به موفقیت می رساند؛ مبارزه کردن با سختی ها باعث شد تا من در تحصیلاتم موفق شوم.

به همه جوانانی که در سختی هستند توصیه می کنم هدف خود را با پشتکار دنبال کنند؛ همین سختی ها باعث می شود تا مسئولیت پذیر شوند و در راهی قدم بگذارند که علاقه دارند.

در زمانی که مدرسه می رفتم هرگز این روزها را نمی دیدم و فکرش را نمی کردم که روزی پزشک شوم.

به جوانانی که زندگی مشابه من دارند می گویم که دست از تلاش برندارید و نگذارید سختی های زندگی شما را خسته یا ناامید کند.

دکتر بیژن صدری‌زاده، متخصص بیماری‌های عفونی با حضور در برنامه تالار تجربه از شبکه سلامت توصیه هایی به جوانان ارایه کرد.

پایگاه خبری خبر فوری (khabarfoori.com)

در ادامه مهم ترین بخش این گفت و گو را می خوانید.

بنده در اول ماه سال 1316 در یک روستا 500 نفری به اسم ایران در استان چهارمحال بختیاری متولد شده ام.تحصیلات ابتدایی را در روستای مجاور که 30 کیلومتر با روستای ایران فاصله داشت گذرانده ام.

پس از گرفتن دیپلم، تحصیلات پزشکی را آغاز کردم و به عنوان دانشجو ممتاز به عنوان پزشک عمومی از دانشگاه اصفهان فارغ التحصیل شدم.

براساس تعهدی که به بهداری وقت داشتم باید به مناطق محروم می رفتم و آنجا مشغول به کار می شدم.خدمت مقدس سربازی را هم به عنوان بهدار به پایان رساندم.

۹ سال از دوره جوانی خود که آن را یکی از عوامل برای موفقیت خود می بینم در روستاهای استان سمنان به عنوان پزشک خدمت کردم.

از بخش های کوچک مثل ده و بخش به مرکز استان سمنان منتقل شدم و هفت سال را در مرکز سمنان کارکردم.اولین مسئولیتم مدیر بهداشت بود.

در سال 1353 تا 1355 هم مدیر ریشه کنی مالاریا و بیماری های واگیر استان سمنان بودم.بعد ازآن مدیر شبکه درمانی کشور شدم.

در همان سال به عنوان رئیس مبارزه با بیماری های واگیردار سازمان بهداشت جهانی در منطقه مدیترانه شرقی انتخاب شدم، پس از آن سمت رئیس کمیته کشوری فلج اطفال را به عهده گرفتم، بعد از آن نیز عضو کمیته کشوری تایید ریشه یابی فلج اطفال شدم.

سختی های زیاد زندگی آدم را به موفقیت می رساند؛ مبارزه کردن با سختی ها باعث شد تا من در تحصیلاتم موفق شوم.

به همه جوانانی که در سختی هستند توصیه می کنم هدف خود را با پشتکار دنبال کنند؛ همین سختی ها باعث می شود تا مسئولیت پذیر شوند و در راهی قدم بگذارند که علاقه دارند.

در زمانی که مدرسه می رفتم هرگز این روزها را نمی دیدم و فکرش را نمی کردم که روزی پزشک شوم.

به جوانانی که زندگی مشابه من دارند می گویم که دست از تلاش برندارید و نگذارید سختی های زندگی شما را خسته یا ناامید کند.

پیگیری‌ها نشان می‌دهد که این زن، پزشک متخصص اورژانس، در خط مقدم مبارزه با کرونای بیمارستان‌های امام حسین(ع) و بقیه الله بود که حالا با حکم دادگاه از کار بیکار شده است.

در مرداد ماه امسال مردی با ارائه یک دادخواست به دادگاه اعلام کرد که حضور همسرش در بیمارستان‌ها آرامشش را سلب و در زندگی آنها تزلزل ایجاد کرد است. این خبر در روزهای گذشته بارها بازنشر و دیده شد. گفت‌وگو با یکی از نزدیکان این زن، جزئیات بیشتری از پرونده ممنوع‌الفعالیت شدن این پزشک که عضو هیات علمی و بورد تخصصی اورژانس دانشگاه‌های بهشتی و بقیه‌الله است، باز می کند.

او می گوید: «داستان از این قرار بود که شوهر این خانم در مردادماه امسال تقاضای منع اشتغال همسرش را در دادخواستی به دادگاه خانواده تقدیم کرد. دادگاه درخواست او را نپذیرفت و گفت، اولا در سند ازدواج این دو نفر از ابتدا هم ذکر شده بود خانم سال آخر پزشکی است و این موضوع را شوهر از همان اول پذیرفته است. دوما ادعاها در مورد کار کردن همسرش در بیمارستان‌های خصوصی احراز نشد. بعد هم اینکه دادگاه تشخیص داد به‌دلیل شرایط کشور، پزشکان به صورت جهادی در حال مبارزه با کرونا هستند و طبیعی است خارج از ساعت‌های موظفی هم در بیمارستان کار کنند.»

با این حال همه چیز به اینجا ختم نشد. کمی بعد آقای مهندس با ارائه دادخواست جدیدی می خواهد دوباره دادگاه در آن حکم تجدیدنظر کند. به گفته نزدیکان زن، دادگاه هم نتیجه تجدیدنظر را اعلام می کند که بر اساس آن زن از کار در ییمارستان‌ها منع می‌شود. این فرد توضیح می دهد: «شوهر این خانم در متن تجدیدنظر نوشته بود که همسرش در چند بیمارستان کار می کند و این موضوع باعث اختلال در زندگی مشترک و رسیدگی به امور خانواده و تزلزل در خانواده شده است. این خانم، پزشک متخصص طب اورژانس یمارستان‌های بقیه الله و امام حسین (ع) بودند که دو شب در هفته شیفت داشتند و معمولا این دو شب را طوری انتخاب می کردند که همزمان با سفرهای کاری همسرش قرار گیرد، چون که مرد دو شغله بود و سفرهای کاری زیادی در هفته به استان کرج، استان گلستان، بندر خمیر هرمزگان، مجتمع فولاد کرمان و سایر شهرها دارد. این زن حتی رشته پزشکی اورژانس را هم از ابتدا با رضایت همسر انتخاب کرده بود.»

با این حال دادگاه با ارائه همه این مدارک تصمیم می‌گیرد که زن را از فعالیت در بیمارستان منع کند. در ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی آمده است که اگر فعالیت زوج یا زوجه خلاف مصالح خانوادگی و حیثیت زن و مرد به شمار بیاید، طرفین می‌توانند یکدیگر را از آن شغل منع کنند اما حرفه پزشکی خلاف مصالح فرد نیست. در این حکم این‌طور آمده که این خانم حق فعالیت در یمارستان‌ها و دانشگاه‌های دیگر را ندارد و فقط می‌تواند در محل دانشگاه استخدامی‌اش فعالیت کند. در روزهای گذشته و زمانی که در شرایط جنگی با کرونا به سر می‌بریم، این پزشک روزی ۱۸۰ تا ۲۰۰ بیمار مبتلا به کرونا را معاینه می‌کرد. همکار و دوست این پزشک می‌گوید امروز برای اینکه بتواند به محل کارش برگردد، نیاز به بررسی دوباره حکم از سوی رئیس قوه قضائیه است تا با دستور بررسی مجدد حکم در دیوان عالی کشور مورد رسیدگی قرار گیرد.

با رای قضات شعبه ششم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی، عاملان ربایش و شکنجه پزشک مشهدی در حالی به تحمل 27 سال زندان محکوم شدند که در آخرین جلسه دادگاه ادعا کردند برای اجرای نقشه آدم ربایی به رمل و اسطرلاب روی آورده اند.

این حادثه هولناک بیست و سوم دی سال 98 در منطقه کوهسنگی مشهد هنگامی رخ داد که سرنشینان یک دستگاه پراید، پزشک مشهدی را تا خیابان حکیم نظامی تعقیب کردند.

آن ها در تاریکی شب این پزشک میان سال را که پیاده به طرف منزلش در حرکت بود به زور داخل خودرو انداختند و او را به مکان نامعلومی بردند.

چند دقیقه بعد در شرایطی که عقربه های ساعت حدود 9و30 دقیقه را نشان می داد یک پزشک متخصص زنان و زایمان با پلیس 110 تماس گرفت و در حالی که از شدت نگرانی صدایش به لرزه افتاده بود خبر ربوده شدن شوهرش به دست افراد ناشناس را داد.

او گفت: شوهرم که پزشک عمومی است از خط تلفن خودش با من تماس گرفت که افرادی او را ربوده اند و من باید 200 سکه طلا برای آزادی اش فراهم کنم، این زن ادامه داد: در همین حال مردی ناشناس گوشی تلفن را از دست همسرم چنگ زد و مرا تهدید کرد که فقط باید 200 سکه طلا برایشان تهیه کنم تا بعد با من تماس بگیرند.

در پی گزارش ماجرای آدم ربایی، بلافاصله نیروهای انتظامی مشهد وارد عمل شدند و ماجرا را به دیگر یگان های اطلاعاتی و امنیتی نیز اطلاع دادند اما با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع و با دستور سردار محمدکاظم تقوی، فرمانده انتظامی خراسان رضوی بی درنگ پیگیری این پرونده به گروه تخصصی کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی سپرده شد و بدین ترتیب جلسات کارشناسی برای بررسی زوایای مختلف ماجرای آدم ربایی درحضور سرهنگ جواد شفیع زاده، رئیس پلیس آگاهی خراسان رضوی در دستور کار قرار گرفت.

در حالی که عملیات ردیابی و رصدهای اطلاعاتی با فرماندهی سرهنگ محمدرضا غلامی ثانی، رئیس سابق اداره جنایی پلیس آگاهی آغاز شده بود، همزمان آموزش های لازم برای برخورد و نحوه پاسخ گویی خانواده گروگان به تماس های آدم ربایان توسط کارآگاهان ارائه شد تا خونسردی خود را هنگام گفت و گو با گروگان گیران حفظ کنند چرا که پلیس در کنار آن ها قرار داشت و مراقب اوضاع بود.

از سوی دیگر نیز حفظ جان گروگان مهم تر از سرعت عمل پلیس در این پرونده آدم ربایی بود و کارآگاهان باید طوری غیرمحسوس عمل می کردند که گروگان گیران متوجه حضور پلیس در ماجرا نشوند به همین دلیل کارآگاهان برای شناسایی مخفیگاه گروگان گیران به همکاری سربازان گمنام امام زمان(عج) نیاز داشتند.

این گونه بود که گروهی از نیروهای اداره کل اطلاعات خراسان رضوی به یاری کارآگاهان پلیس آگاهی آمدند و با استفاده از شیوه های اطلاعاتی وارد عمل شدند. همزمان با رصدها و پایش های اطلاعاتی، بررسی های میدانی کارآگاهان مشخص کرد پزشک میان سال (گروگان) که در منطقه شهرک شهید رجایی مطب دارد، در شیفت بعدازظهر منشی نداشت وهمچنین با اتوبوس یا مترو به منزلش می رفت بنابراین آدم ربایی باید در همین مسیر رخ داده باشد.

با مشخص شدن مسیر تردد پزشک عمومی، عملیات وارد مرحله جدیدی شد تا این که دوباره گروگان گیران با همسر پزشک مذکور تماس گرفتند و ادعاهای خود را تکرار کردند. این در حالی بود که ردیابی های اطلاعاتی از حضور آدم ربایان در منطقه کمربند سبز مشهد و در نزدیکی یک روستا حکایت داشت.

از طرف دیگر شناسایی افراد مشکوکی که به مطب پزشک رفت و آمد داشتند یا با او در ارتباط بودند، کارآگاهان را به سوی مردی کشاند که در سال های گذشته به عنوان راننده در خدمت دکتر بود.

شاخه دیگری از فعالیت های اطلاعاتی کارآگاهان که در مسیر ربایش پزشک متمرکز شده بود، نشان داد وی با یک دستگاه پراید ربوده شده است که مشخصات خودروی مذکور با خودروی پراید دختر راننده سابق پزشک گروگان مطابقت داشت.

در حالی که بررسی های میدانی درباره راننده مذکور ادامه داشت، سرنخ هایی از پسر راننده به نام رضا به دست آمد که مردی معتاد و بیکار است و در منطقه شهرک شهید رجایی سکونت دارد! همین اطلاعات کافی بود تا عملیات پلیس در این باره متمرکز شود به همین دلیل کارآگاهان بلافاصله با صدور دستورات ویژه ای از سوی قاضی اسماعیل عندلیب، معاون دادستان مرکز خراسان رضوی که سوابق ارزشمندی در رسیدگی به پرونده های جنایی و مهم قضایی را در کارنامه خود دارد، به سراغ دختر راننده سابق پزشک رفتند.

آن ها که از تجربیات ارزنده قاضی عندلیب بهره می بردند، در یک عملیات اطلاعاتی و نامحسوس به سرنخ هایی مهم از کلاف پیچیده ماجرای آدم ربایی رسیدند که نشان می داد مادر رضا ساختمانی نیمه ساز در شهرک شهید رجایی دارد، چند ساعت بعد با همکاری صمیمانه سربازان گمنام امام زمان(عج) در اداره کل اطلاعات خراسان رضوی، کارآگاهان مخفیگاه مذکور را در حالی شناسایی کردند.

بررسی ها مشخص کرد پزشک مشهدی با پراید خواهر «رضا» ربوده شده است بنابراین عملیات با دستور بازپرس شعبه 410 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد آغاز شد و نیروهای دایره مبارزه با آدم ربایی پلیس آگاهی نیمه شب وارد ساختمان نیمه ساز شدند و دو عضو باند گروگان گیری را در همین منزل مسکونی به دام انداختند. این درحالی بود که پزشک مذکور با دست و پاهای بسته و در طبقه دوم ساختمان به طور اسفباری نگهداری می شد.

وقتی کارآگاهان، پزشک را نجات دادند و دست و پاهایش را گشودند هنوز باور نمی کرد که پلیس به یاری او شتافته است.

مرد میان سال در شوک بود و از سرما به خود می لرزید

کارآگاهان بلافاصله عملیات را برای دستگیری نفر سوم باند ادامه دادند و او را نیز در منزلی در همان اطراف خیابان بسکابادی به دام انداختند. پزشک که بعد از بازشدن قفل و زنجیر از دست و پاهایش اشک می ریخت و اطرافش فقط با مقداری پلاستیک به صورت آلونک درآمده بود، با اشاره دست از کارآگاهان تشکر می کرد و …

کشف گوشی گروگان در جاده کمربند سبز مشهد نیز بیانگر آن بود که گروگان گیران گوشی تلفن همراه پزشک را در کنار جاده مخفی کرده بودند و هر بار از همان مکان تماس می گرفتند. در همین حال سه متهم این پرونده که رضا 36 ساله، علی 30 ساله و عماد 31 ساله بودند برای انجام تحقیقات بیشتر به مقر انتظامی هدایت شدند و در بازجویی ها به جرم خود اقرار کردند.

آن ها در حضور قاضی امیری نیز آدم ربایی به قصد اخاذی را به گردن گرفتند و مدعی شدند که با وسوسه های رضا دست به آدم ربایی زده اند.

با پایان مراحل تحقیقات، کیفر خواست متهمان در دادسرای عمومی و انقلاب مشهد صادر شد و این پرونده با توجه به اهمیت و حساسیت خاصی که داشت با نظر مدیران قضایی استان در شعبه ششم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی مورد رسیدگی دقیق قرار گرفت.

درجلسات محاکمه که به ریاست قاضی جواد شاکری و مستشاری قاضی هادی دنیا دیده برگزار شد متهمان به صراحت ارتکاب جرم را پذیرفتند چرا که می دانستند در حضور قضات با تجربه دادگاه هیچ راه گریزی برای فرار از مجازات ندارند و باید حقیقت موضوع را بیان کنند. این بود که از همان جلسه اول که پای میز محاکمه ایستادند به سوالات تخصصی قضات پاسخ دادند و راز این آدم ربایی وحشتناک را فاش کردند.

رضا جوان 36 ساله در پاسخ به سوال قاضی دنیادیده که چگونه به نقشه آدم ربایی رسیدی؟گفت: پدرم راننده دکتر (گروگان) بود ولی برخی از روزهایی که پدرم کاری داشت من به جای او پزشک را با خودرو به منزلش می رساندم.

در مسیر حرکت زمانی که با یکدیگر گفت وگو می کردیم او از قیمت ارز و سکه سخن می گفت یا مرا نصیحت می کرد که طلا بخرم!

به همین دلیل فکر می کردم او باید سکه های طلای زیادی داشته باشد، از همان موقع چند بار وسوسه شدم که با همدستی عماد و علی دست به آدم ربایی بزنیم ولی شرایط مهیا نمی شد تا این که دوباره در سال 98 همین وسوسه به سراغم آمد و این بار نقشه خودمان را عملی کردیم.

او همچنین در پاسخ به سوال قاضی شاکری (رئیس دادگاه) که پرسید آیا برای گروگان گیری با افراد دیگری هم مشورت کردید؟ گفت: بله! سه نفری نزد یک رمال رفتیم تا آینده را پیش بینی کند البته درباره این موضوع که قصد چه کاری را داریم به رمال چیزی نگفتیم . او هم گفت که فقط یک نفر از شما حرف بزند که در این میان «عماد» صحبت کرد و با تایید رمال که کار خوبی است اطمینان پیدا کردیم و نقشه را به اجرا گذاشتیم.

متهمان دیگر پرونده نیز هرکدام به تشریح بخشی از ماجرای آدم ربایی پرداختند و گفتند که قرار بود 200 سکه بهار آزادی از همسر دکتر بگیریم و بین خودمان تقسیم کنیم ولی همسر دکتر مدعی بود که بیشتر از 50 سکه نمی تواند تهیه کند به همین دلیل ما دچار مشکل شده بودیم و نمی توانستیم گروگان را آزاد کنیم تا این که 9 روز بعد کارآگاهان ما را دستگیر کردند.

ما او را شکنجه نکردیم، فقط به پاهایش می زدیم که غذایش را بخورد و حتی برایش هیتر برقی آوردیم که از آن سوز سرمای زمستان دچار بیماری نشود و … این گزارش حاکی است با پایان یافتن جلسات دادگاه ، قضات با تجربه شعبه ششم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی با توجه به همکاری و اقرار صریح متهمان در مراحل رسیدگی به پرونده و همچنین با استفاده از قانون کاهش حبس تعزیری، هریک از متهمان به آدم ربایی را به تحمل 9 سال زندان و پرداخت دیه محکوم کردند. رای صادرشده از سوی دادگاه قابل فرجام خواهی است و متهمان می توانند به رای مذکور اعتراض کنند.