پروانه سلحشوری می گوید: «چطور میشود که رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس علنا میگوید باید رئیسجمهور را اعدام کنیم و همه رسانههای خارجی به بازتاب این اظهارات میپردازند اما به ایشان حتی تذکر داده نمیشود»
مردم این روزها دغدغههای زیادی دارند، مشکلات اقتصادی و معیشتی زیاد بود که همهگیر شدن کرونا بر مشکلات افزود. دیگر مانند گذشته نیست که دغدغه مردم اندیشیدن به انتخاب رئیسجمهور مطلوب و متناسب با سلیقه سیاسی خودشان باشد، بلکه ظاهرا اولویتها برای آنها تغییر کرده و اگر نخواهند گزینه نامطلوب نرفتن پای صندوقهای رای را انتخاب کنند اما حتما بهدنبال کاندیدایی میگردند که بتواند کشور را از شرایط نامطلوب اقتصادی و معیشتی خارج کند.
از سوی دیگر نمایندگان مجلس فعلی هم بر میزان ناامیدیها در مجلس اضافه میکنند چنانکه بهجای تصویب قوانین کمککننده به دولت برای بهبود وضعیت کشور در حوزههای مختلف به برنامهریزی برای تضعیف دولت میپردازند بهنحوی که روزی حکم اعدام برای رئیسجمهور صادر میکنند و روز دیگر پیگیر استیضاح روحانی شده و حتی همایشی هم با این هدف در قم برگزار میکنند. یک نماینده مجلس دهم میگوید که مخالفان دولت در مجلس یازدهم میدانستند که شعار استیضاح رئیسجمهور به واقعیت تبدیل نمیشود اما هدف آنها از اصرار به طرح این موضوع غبارآلود کردن فضای کشور و منحرف کردن افکار عمومی از عدم تحقق وعدههای نمایندگان مجلس یازدهم بوده است.
در راستای آنچه در این روزها در مجلس و عالم سیاست و اقتصاد میگذرد، پروانه سلحشوری نماینده مجلس دهم با «آرمان ملی» به گفتوگو پرداخته است که متن آن را میخوانید.
از نمایندگان مجلس دهم بودید و انتقاداتی بعضا سیاسی به این مجلس وارد میشد. اکنون با توجه به سابقه نمایندگی که دارید، عملکرد مجلس یازدهم را تا به امروز چگونه ارزیابی میکنید؟
قبل از انتخابات مجلس یازدهم بسیاری از نمایندگان اصولگرای فعلی برای کشاندن مردم پای صندوقهای رای وعدههایی دادند که این وعدهها عملی نشده و تحقق نیافته است. بیتردید وضعیت اقتصادی جامعه به مراتب از زمانی که مجلس دهم بر سر کار بود، بدتر شده است. قیمت تمامی اجناس از زمان روی کار آمدن مجلس یازدهم به مراتب بالاتر رفته است. باید پذیرفت که مجلس متاسفانه در بعضی مواقع نمیتواند برای حل مشکلات اقتصادی کاری انجام دهد که البته این موضوع در مورد قوه مجریه هم صدق میکند.
دلیلش چیست و آیا اختیارات کم است؟
دلیل اینکه قوا نمیتوانند مشکلات را حل کنند و این به ساختارهای کلی باز میگردد که وجود دارد. کنترل کردن تعاملاتی که در حوزه سیاست بینالملل و اقتصاد داخلی رخ میدهد، از اختیارات مجلس و دولت فراتر است. اگر در این راستا اقدامات جدی صورت نگیرد، شرایط سختتر میشود.
به وعدههایی اشاره کردید که در زمان انتخابات داده شد اما محقق نشد. این موضوع سبب بیاعتمادی جامعه به نهادهای انتخابی میشود. تصور میکنید فرصتی برای جبران این بیاعتمادی وجود دارد؟
همانطور که اشاره کردید مجلسیان یازدهم قبل از انتخابات به ارائه وعدههایی به جامعه پرداختند که در حال حاضر متوجه شدهاند که نمیتوانند این وعدهها را محقق کنند. مجلس یازدهم نه تنها توان تغییر در شرایط اقتصادی کشور را ندارد، بلکه در ابتدای شروع فعالیتش، دو مصوبه را تصویب کرد که بهنظر بنده به نفع مردم محروم هم نبود. یکی از مصادیق اثبات آن موضوع قیر مجانی است که به ضرر مردم تمام شد. مجلس یازدهم طرحهایی را تصویب کرده که بهنظر میرسد، ظاهرا به ضرر مردم عادی است. بعضی از طرحهایی که مجلس یازدهم به تصویب میرساند به نفع اقلیت برخوردار از رانت جامعه است و گرهای از مشکلات اکثریت مردم باز نمیکند. نمایندگان مجلس قبل از انتخابات اسفند 98 شعارهایی دادند که بهنظر میآید در حال حاضر از مسیر فعلی خود خارج شده است. اقلیتی که به نمایندگان اصولگرا درمجلس یازدهم رای دادند و در انتخابات مشارکت کردند، منتظر هستند تا اقداماتی برای حل مشکلات مردم از سوی این مجلس انجام شود که تا امروز چنین نشده است. بخشی از مردم که به نمایندگان مجلس یازدهم رای داده بودند، تصور آن را داشتند که ناتوانی مجلس دوره قبل باعث بروز چنین مشکلاتی در کشور شده است، اما با وجود گذشت چندین ماه از آغاز به کار این مجلس ناتوانی نمایندگان پارلمان یازدهم مشهود شده است. مردمی که ناچار شدند به کاندیداهای منتخب برای ورود به مجلس رای بدهند انتظار گشایش در فضای اقتصادی را دارند. مردم وقتی مشاهده میکنند وضعیت اقتصادی بهبود پیدا نمیکند احساس ناامیدی میکنند.
روز سهشنبه استیضاح رئیسجمهور منتفی اعلام شد اما در روزهای قــبل از آن شاهد فضاسازی شدید از سوی برخی نمایندگان در راستای استیضاح روحانی بودیم . بهنظر شما این دسته از مخالفان دولت با توجه به تاکید بزرگان کشور مبنی بر لزوم همکاری با پاستورنشینان چه هدفی را دنبال میکنند؟
نمایندگانی که در مجلس یازدهم موضوع استیضاح رئیسجمهور را مطرح میکردند بهخوبی آگاه بودند که استیضاح آقای روحانی به نتیجه نمیرسد. بعضی نمایندگان یک یا 2روز با هدف غبارآلود کردن فضای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور این موضوع را مطرح و پس از آن عقبنشینی کردند که احمدامیرآبادی فراهانی عضو هیات رئیسه مجلس یکی از این نمایندگان است. او روز دوشنبه در سخنانی استیضاح رئیسجمهور را منتفی دانست. آقای امیرآبادی با نمایندگان استیضاحکننده در یک طیف قرار دارند و میدانستند که نمیتوانند رئیسجمهور را استیضاح کنند.
برخی معتقدند طرح چنین موضوعاتی برای مقصر نشان دادن دولت در تمام مشکلات است. اینطور فکر نمیکنید؟
نمایندگان مجلس یازدهم قصد دارند وضعیت نامطلوب اقتصادی کشور را به گردن دولت بیندازند. جالب است که پیش از این مقصر وضعیت موجود جامعه را دولت و مجلس دهم معرفی میکردند و اما اکنون قائل به پذیرش نقش مجلس در مشکلات نیستند. تا وقتی که مجلس دهم بود و با اینکه فراکسیون امید در اقلیت بود، مدام تحت عناوینی نظیر مجلس ناکارآمد این مجلس را نقد میکردند و میگفتند که مجلس دهم کاری نمیکند و به وضعیت معیشت مردم توجهی ندارد. در حال حاضر مجلس یازدهم توپ را در زمینه دولت میاندازد و انگار نه انگار که این مجلس سهمی دارد. اگر در نظر بگیریم که مجلس میتواند در اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور مشارکت داشته باشد و مجلس دهم، مجلس متهمی بود و نمیتوانست عمل کند، الان چرا مجلس یازدهم کاری نمیکند. اگر مجلس نمیتواند در اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور مشارکت داشته باشد، پس چرا مجلس دهم را متهم میکردید. در حال حاضر که قوه مقننه در اختیار اصولگرایان قرار دارد، در تلاشند که قوه مجریه را مقصر وضعیت موجود و مشکلات کشور معرفی کنند البته بنده اعتقاد دارم که ارکان مختلف هیچفرقی با یکدیگر ندارند و همه آنها در زیر یک پرچم زندگی و فعالیت میکنند. اگر قرار باشد نهادی را مقصر شرایط نامطلوب اقتصادی در جامعه بدانیم، بیشک تمام مسئولان و نهادها دارای سهم هستند و نمیتوان قوه مقننه را مستثنی کرد.
بهنظر میرسد جامعه هم دیگر خسته شده و مانند سابق میل ورود به چالش شناسایی مقصر را ندارد. دلیل این تغییر رفتار جامعه را چه میدانید؟
درست است. برای مردم دیگر تفاوتی ندارد که مجلس با دولتمردان درگیر باشد و یا یکدیگر را مقصر شرایط کشور بدانند. درگیری مجلس و دولت برای مردم نه آب و غذا میشود و نه انسولین به آنها میرساند. برای مردم فرقی نمیکند که دولت یا مجلس باهم درگیر باشند، چون هیچگرهای از مشکلات مردم باز نمیکند.
اظهارات اخیر آقای مجتبی ذوالنوری هم حاشیهساز بود. برداشت شما از آن ادعاها چیست؟
قبلا شاهد بودیم که اگر نمایندگان یا سایر افراد کوچکترین صحبتی میکردند و رسانههای خارجی آن اخبار را منعکس میکردند، فورا مورد انتقاد و حتی پروندهسازی قرار میگرفتند و گفته میشد که باعث سوءاستفاده رسانههای بیگانه شدهاید. چطور میشود که رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس علنا میگوید باید رئیسجمهور را اعدام کنیم و همه رسانههای خارجی به بازتاب این اظهارات میپردازند اما به ایشان حتی تذکر داده نمیشود. بسیاری از رسانههای خارجی از صحبتهای مجتبی ذوالنوری تعجب کردند، چراکه جایگاه ایشان در قوه مقننه بسیار مهم است. اساسا ایشان نه در قوه قضائیه هستند نه نماینده آحاد مردم ایران که رئیسجمهور را به اعدام محکوم میکنند. در این چند روز که صحبت اعدام رئیسجمهور مطرح شده بود، بسیاری میگفتند که اگر واقعا به فکر مردم هستید یک رفراندوم درباره رئیسجمهور و سایر قوا برگزار کنید تا ببینید مردم خواستار چه اقداماتی هستند. بعد از این صحبتها هم همایش استیضاح را برگزار کردند که نشان میدهد عدهای به جای حل مشکلات کشور فقط بهدنبال حاشیهسازی و تشنج در جامعه هستند. در هیچ بخش اخلاق اسلامی اشاره نشده که قوای یک کشور اینگونه به بحث، جدل و توهین به یکدیگر بپردازند. در بعضی از جلسات مجلسیازدهم که نه تنها رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس بلکه چندین نماینده مجلس هم بهصورت ستیزجویانه و غیراخلاقی، رئیسجمهور را مورد خطاب قرار دادند، البته نه به این شدت که آقای ذوالنوری مطرح کرد اما به رئیسجمهور توهین کردند. لفظ اعدام که آقای ذوالنور به کار برد، بار حقوقی دارد ولی کلمات دیگری که توسط نمایندگان مجلس به کار برده شده است از نظر اخلاقی و سیاسی توهینآمیز بوده است. از طرف دیگر افراد مرتبط با رئیسجمهور مانند مشاور ایشان یا شخصیتهای دیگر برای تلافی کردن توهینها و ادعاهای نادرست طیف مخالف، از واژگان نامناسبی استفاده میکنند که به آنها هم انتقاد وارد است.
برخی چنین مطرح میکنند که طرح موضوعات چالشی برای دور کردن اذهان جامعه از برخی مشکلات بهویژه در حوزه اقتصادی است.
یکی از موضوعاتی که در این شرایط گریبانگیر کشور شده، مسایل حاشیهای است که کشور را به سمت شرایط بدتر اقتصادی، سیاسی و… سوق میدهد. بهنظرم یکی از دلایل مطرح شدن این موضوعات بر این اساس است که اذهان از مسایل اصلی جامعه که موضوعات اقتصادی است، منحرف شود و آنها را فراموش کنند اما باید بدانند برای مردم اظهارات رئیسجمهور یا نمایندگان مجلس دارای تفاوت با دیگری نیست که دلیلش هم این است که مردم کشور ما در انبوه مشکلات و ناملایمات غرق شدهاند.
چرا مجلس بهجای پرداختن به حاشیهها به لایحههای خود رسیدگی نمیکند؟
برای آقای قالیباف و تعدادی از نمایندگان به خاطر اینکه تازه وارد این فضا شدهاند تا مسلط شوند زمان لازم است. از طرف دیگر متاسفانه بهنظر میرسد که افراد متخصص و مسلط در حوزههای مختلف به اندازهای که بتوانند در مجلس تاثیرگذار باشند وجود ندارد. لوایح، از طرف دولت وارد مجلس میشود و مجلس آنها را بررسی و به قانون تبدیل میکند، ممکن است یکی از اهداف آنها خریدن زمان باشد تا انتخابات و رئیسجمهور جدید که دولت بعدی بعضی لوایح را از دستور خارج کند. البته الان هم زود است بخواهیم درباره این مسایل قضاوت کنیم.
مهمترین رویداد سیاسی کشور در سال آینده انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم است. شانس پیروزی اصولگرایان در انتخابات آینده را چطور ارزیابی میکنید؟
بهنظر بنده، ریاست جمهوری هم به اصولگرایان میرسد تا دیگر بهانهای برای مشکلات کشور نداشته باشند. جریان اصولگرا باید متوجه باشد که مشکلات کشور فقط تقصیر دولت آقای روحانی نیست. همه ارکان کشور باید با یکدیگر همکاری و وحدت داشته باشند . اگر ارکان مختلف با هم مقابله و روبهرو شوند آن وقت کشور دچار چالش و حواشی میشود.
حــضور مــردم در انتخابات سال آینده را چگونه پیشبینی میکنید؟
اگر در شرایط اقتصادی مردم گشایشی ایجاد نشود، مردم در انتخابات سال آینده حضورشان مانند انتخابات مجلس خواهد بود. اصلاحطلبان هم در این شرایط شانس پیروزی در انتخابات با مشارکت کم مردم نخواهد داشت. اصولگرایان هم همیشه پایگاه رای ثابتی را دارند که با همان میزان مشارکت میتوانند در انتخابات پیروز شوند.
