قطر به تازگی اعلام کرد که مالکیت یکی از مهمترین خودنگارههای گوستاو کوربه، نقاشی «مرد نومید» را در اختیار دارد؛ اثری که برای اولینبار پس از ۱۷ سال در موزه اورسی پاریس به نمایش گذاشته شده است.
به گزارش رسا نشر و به نقل از ایسنا، این خبر در حالی اعلام شد که قطر در حال تحول اساسی در عرصه هنری است. این نقاشی برای مدت پنج سال در موزه اورسی به نمایش گذاشته خواهد شد و سپس به دوحه منتقل میشود.
نخستین بار در سال ۲۰۰۶، این اثر در نگارخانه ملی لندن به عنوان یک اثر امانتی از یک مجموعهدار خصوصی معرفی شد. پیشتر نیز این نقاشی در سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ در گراند پاله پاریس و سپس در موزههای متروپولیتن نیویورک و فابر مونپلیه به نمایش درآمده بود.
این اثر پیش از این در فرانکفورت نیز به نمایش گذاشته شده بود و حالا توسط موزههای قطر، نهاد دولتی ناظر بر امور هنری این کشور، خریداری شده است. هنوز جزئیات مربوط به مبلغ خرید این نقاشی منتشر نشده است.
قیمت لحظه ای طلا، سکه و ارز
المیاسه بنت حمد بن خلیفه آل ثانی، رئیس موزههای قطر، مالکیت این اثر را در حاشیه بازدید از موزه اورسی پاریس و ادای احترام به مورخ هنری، سیلوان آمیک، تأیید کرد. او این خبر را در مقطعی اعلام کرد که صحنه هنری قطر در حال دگرگونی است و با افتتاح موزه آرت میل در سال ۲۰۳۰، قرار است فصل جدیدی در هنر مدرن و معاصر بینالمللی در قطر رقم بخورد.
گوستاو کوربه، هنرمندی که در قرن نوزدهم فرانسه مرزها را جابهجا کرد، نه تنها به واسطه آثار واقعگرایانهاش شناخته میشود، بلکه به دلیل فعالیتهای سیاسی و اجتماعیاش نیز شهرت دارد. او با شکست کمون ۱۸۷۱، مدتی را در زندان گذراند، اما آثارش همواره نشاندهنده نوآوری و تفکر عمیق او در هنر بوده است.
کوربه در طول دوران هنری خود، خودنگارههای متعددی خلق کرد که در آنها به کاوش در سبکهای مختلف و نمایش حالات گوناگون خود پرداخت. تابلوی «مرد نومید» یکی از نمونههای برجسته این آثار است در حالی که «خودنگاره با سگ سیاه» تصویری رمانتیک از هنرمند در حال استراحت و طراحی در طبیعت را به نمایش میگذارد.
در سراسر فعالیت هنری خود، کوربه به نقاشی منظره نیز توجه ویژهای داشت. مناظر طبیعی اطراف Ornans، الهامبخش بسیاری از آثار او بودند. او همچنین به صحنههای شکار و نقاشی حیوانات علاقه داشت. با این حال، این تغییر سبک در عین حال، جنبهای تجاری نیز داشت؛ چرا که مناظر طبیعی عموماً در میان مخاطبان خوشفروش بودند.
کوربه در سالهای پایانی عمر خود، به دلیل محدودیتهای ناشی از زندان، به نقاشی طبیعت بیجان روی آورد. این امر پس از محکومیت او در جریان کمون پاریس رخ داد. با این حال، او در این زمینه نیز موفق بود و نقاشیهای طبیعت بیجانش مورد استقبال قرار گرفتند.
این اتفاق، نه تنها نشاندهنده قدرت خرید فزایندهی قطر در بازار هنر جهانی است، بلکه سوالی را مطرح میکند که آیا این کشور قصد دارد با تکیه بر آثار هنری معتبر، هویت فرهنگی خود را در سطح بینالمللی ارتقا دهد؟ و آیا این سرمایهگذاریها، به ایجاد یک اکوسیستم هنری پویا و بومی در قطر منجر خواهد شد، یا صرفاً به جمعآوری آثار ارزشمند و نمایش آنها محدود خواهد ماند؟