سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه‌ای مجاهدت های ایثارگرانه و فداکارانه فرماندهی انتظامی کشور را ضامن اقتدار و امنیت نظام و کشور دانست.

در این بیانیه آمده است:

تاریخ انقلاب اسلامی مملو از خباثت‌ها و کینه توزی‌های دشمنان قسم خورده خارجی و فریب خوردگان داخلی است که برای ضربه زدن به نظام و میهن اسلامی و دستیابی به اهداف و مقاصد شوم و شیطانی خود از هر فرصت و بهانه‌ای استفاده کرده‌اند.

این بیانیه می‌افزاید: بحران‌سازی‌های منطقه‌ای و قومی در اوایل پیروزی انقلاب و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی؛ همراهی و حمایت از رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی هشت ساله؛ فتنه‌سازی‌های متعدد پس از دفاع مقدس؛ ترور دانشمندان و نخبگان کشور ؛ اعمال جنگ اقتصادی و تحریم های گسترده و دائمی ظالمانه؛ عملیات روانی و جنگ همه جانبه تبلیغاتی، رسانه‌ای و ترکیبی امروز که با مستمسک قرار دادن درگذشت یکی از هموطنان با القای روایت های جعلی و جهت دار به افکار عمومی دنبال می‌شود ، تنها مصادیقی محدود و اندک از سیاهه اقدامات نظام سلطه و صهیونیسم و پیاده‌نظام های داخلی آن علیه جمهوری اسلامی و ملت عظیم‌الشأن ایران به شمار می رود.

این بیانیه توطئه اخیر دشمن که با جمع آوری، تجمیع ،سازماندهی و آموزش تمامی ظرفیت‌های شکست‌خورده و پراکنده و تجهیز آن به سلاح خشونت و رفتار داعشی دنبال می‌شود را تلاشی عبث و محکوم به شکست توصیف و تصریح کرده است: بی شک فتنه جاری که انتقام از ایستادگی ، پیشرفت، موفقیت و دستاوردهای راهبردی اخیر نظام و ملت ایران در عرصه های مختلف به ویژه در حوزه اقتصادی و سیاسی مانند عضویت جمهوری اسلامی در سازمان شانگهای و بی خاصیت کردن تحریم و جنگ اقتصادی دشمن و سفر الهام بخش ریاست محترم جمهوری اسلامی به نیویورک و اعلام مواضع قاطع، شفاف، هوشمندانه و غرور برانگیز در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد را با چاشنی رفتار خشن و داعش گونه در مواجهه با مردم و نیروهای حافظ امنیت جامعه دنبال می کند در برخورد با سد بصیرت ، بیداری و هوشمندی ملت نتیجه‌ای جز خفت و رسوایی در پی نداشته و شکست عبرت آموز دیگری بر فهرست ناکامی‌های جبهه متحد ضد انقلاب و دشمنان ایران اسلامی خواهد افزود.

این بیانیه با قدردانی از عدم همراهی ملت ایران با توطئه سازمان یافته نفاق و دشمنان انقلاب در هجمه به ارکان امنیت کشور به ویژه نیروهای حافظ نظم، امنیت و آرامش جامعه در فرماندهی انتظامی کشور آورده است : مردم قدرشناس ایران اسلامی هیچگاه مجاهدت‌های حافظان امنیت و جلوه‌های شکوهمند حضور و نقش آفرینی های فداکارانه و افتخارآمیز آنان در حفظ و برقراری امنیت مرزی و شهری و مقابله قاطع با اخلالگران، هنجارشکنان، آشوبگران و برهم زنندگان نظم عمومی و سلامت جامعه را از یاد نخواهند برد و همواره قدردان خادمان واقعی خود هستند.

در این بیانیه با تقدیر و تحسین برخورد هوشیارانه ، مقتدرانه و توام با درایت و خویشتن‌داری آحاد فرماندهان و کارکنان فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران برای صیانت از امنیت و آرامش ملت برابر آشوب طلبان و تخریب گران اموال عمومی تاکید کرده است: فرماندهی مقتدر انتظامی که همواره حافظ جان، مال و ناموس ملت ایران بوده است و در این راه خطیر و مقدس شهدای گرانقدری تقدیم میهن اسلامی کرده است ، به فضل الهی و به مدد همراهی هموطنان عزیز و همکاری سایر نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کشور، برگ زرین دیگری از سربلندی در صیانت از امنیت و آرامش جامعه و مردم و مقابله موفق با توطئه دشمنان را بر کارنامه افتخارات خود خواهد افزود.

در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به لزوم هوشمندی و هوشیاری نسبت به تلاش خباثت آمیز و رذیلانه دشمن برای هدف قرار دادن احساسات پاک جوان پرشور امروز و سو استفاده از آن با بهره گیری از جنگ روانی و رسانه‌ای و اهمیت نقش آفرینی شخصیت ها و گروه های مرجع به ویژه دانشجویان عزیز به عنوان پرچمداران علم و آگاهی در صحنه آگاهی بخشی و خنثی‌سازی توطئه‌های این روزهای دشمن تاکید شده است: بی شک نسل جوان جامعه بالنده و انقلابی و دانشجویان فهیم به عنوان آینده سازان این سرزمین با نگاه به اهداف و آرمانهای اصلی انقلاب و مسیر درخشان و همواره پیش روی کشور نقشه پلید دشمن را ابتر و مصمم تر از گذشته به مسئولیت های بزرگ خود در تداوم پیشرفت و سربلندی کشور خواهند اندیشید.

این بیانیه تحت الشعاع قرار دادن حضور بی نظیر، شگفت انگیز، قدرت ساز و معنادار مردم در راهپیمایی عظیم اربعین حسینی را از دیگر علت های هجمه گسترده رسانه ای و جنایات میدانی این روزهای دشمنان علیه جمهوری اسلامی در مقطع کنونی عنوان و آن را نشانه هراس بدخواهان از اقتدار ، صلابت و پیش روندگی نظام و ملت عظیم الشان ایران اسلامی به سمت آرمان های تمدن ساز دانست.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در این بیانیه با تأکید بر اینکه حافظه تاریخی ملت ایران هیچ گاه خباثت ها و خیانت های منافقین ، خودفروختگان ،وطن فروشان و ایادی استکبار علیه ملت ایران را از یاد نخواهد برد، تصریح کرده است: جبهه معاندین و جریان نفاق جدید که امروز به ظاهر خود را داغدار ملت می دانند، کسانی هستند که دشمنان را به تنگ کردن حلقه تحریم علیه مردم، ترور دانشمندان، تداوم فشارهای اقتصادی و حتی حمله نظامی به کشور ترغیب کرده و می کنند و بدون شک در دل از رخدادهای این روزها شادمانند.

این بیانیه در پایان با ابراز همدردی با خانواده و وابستگان مرحومه مهسا امینی از قوه قضائیه درخواست کرده است شایعه سازان و دروغ پردازان در فضای مجازی و حقیقی که امنیت روانی جامعه را به مخاطره می اندازند، شناسایی و برخورد قاطعانه، عادلانه و عبرت آموز با آنان انجام دهد.

  عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در حالی که رییس جمهوری در تماس تلفنی با خانوادۀ مهسا امینی مراتب هم‌دردی خود را ابراز داشته و به نقل از آقای ابراهیم رییسی گفته شده آن قدر متألم شده که انگار برای دختر خود او چنین اتفاقی افتاده از مقامات دیگر دولت خاصه وزیر کشور چنین تعابیر و واکنش‌هایی نمی‌بینیم (و از همه آزارنده‌تر دیدگاه‌های مدیر عامل مؤسسه همشهری است که به لطف غیبت اکثریت شهروندان در انتخابات شوراهای 1400 به تبع ریاست جمهوری شورای شهر به دست نواصول‌گرایان افتاد تا او و رفقا بر سر سفرۀ آمادۀ مؤسسه‌ای بنشیند که در دوران کرباسچی و حتی قالیباف هم صدای طبقۀ متوسط بود نه یک اقلیت).

هر چند برخی موضع ابراهیم رییسی را به سبب پیشینۀ ابلاغ مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی در بارۀ نوع مواجهه غیر واقعی و به خاطر رهایی از فشار رسانه‌ای در سفر نیویورک دانسته‌اند اما یادمان باشد اوبه هر حال یک روحانی است و نوع مواجهۀ روحانیون با مسایل به خشکی نظامیان نیست و اگرهم  شاهد تغییر رفتار برخی روحانیون در مناصب حکومتی هستیم به خاطر فاصله گرفتن آنها از خاستگاه‌‌شان است.

اگر وزیر کشور یک روحانی بود – البته از جنس روحانیون شناخته شده و نه نواصول‌گرایانی که در تنها این لباس را بر‌تن    می‌کنند- احتمالا شاهد برخورد متفاوتی بودیم و اساسا وزارت کشور یک وزارتخانه نظامی نیست تا یک نظامی در رأس آن بنشیند.

شاید گفته شود سر و کار وزارت کشور با موضوع امنیت است. بله، ولی امنیتی‌تر از خود وزارت اطلاعات که نیست! وزارت کشور با چالش‌های اجتماعی سر و کار دارد و برخورد سخت را نباید پیشه کند.

نیروی انتظامی البته به لحاظ ساختاری زیر نظر وزیر کشور نیست ولی فرماندهی کل قوا معمولا اختیارات خود را به وزیر کشور تفویض می‌کند تا امکان هماهنگی بیشتر باشد. هدف دیگر این است که نیروی انتظامی و پلیس تحت امر یک غیر‌نظامی و ترجیحا روحانی باشد نه آن که قدرت آن با حضور فردی نظامی ضریب بگیرد.

در دولت موقت مهندس بازرگان ابتدا یک حقوق‌دان برجسته که در تدوین پیش‌نویس قانون اساسی -قبل از تشکیل مجلس خبرگان- نقش داشت ( احمد صدر حاج  سید جوادی) و بعد یک مهندس سرشناس که پیمانکار پارک لالۀ تهران و فعال سیاسی بود وزیر کشور شدند و بعد از آن هم یک روحانی – هاشمی رفسنجانی– سرپرست وزارت کشور شد و چون می‌خواست نامزد مجلس شود جانشین او در دولت شورای انقلاب یک روحانی مشهور به اعتدال – مهدوی کنی – بود که در دولت شهید رجایی و شهید باهنر هم در این جایگاه قرار داشت.

وقتی خود مرحوم مهدوی‌کنی نخست وزیر شد هم برای وزارت کشور سراغ یک استاد دانشگاه رفت و او را وزیر کشور کرد (‌دکتر  سید کمال‌الدین نیک‌روش). در حالی که خود او از ابتدای انقلاب رییس کمیته‌ها بود ولی یک فرمانده کمیته را وزیر کشور نکرد هر چند مجلس هم تن نمی‌داد چون هنوز انتخابات به دست شورای نگهبان نیفتاده بود و مردم واقعا انتخاب می‌کردند و جالب این که در انتخاب واقعی و پیشا‌استصوابی اکثر نمایندگان مجلس اول روحانی بودند.

مهندس موسوی نیز همین سنت را ادامه داد و در دولت اول یک روحانی نماد جناح راست – ناطق نوری – را وزیر کشور کرد و در دولت دوم روحانی نماد جناح چپ – محتشمی‌پور– را و اینها همه در سال‌های جنگ بود. بدین‌ترتیب هم خاطر نخست‌وزیر از ارتباط دولت با امام آسوده می‌شد و هم  می‌دانست هر یک عضو تشکلی روحانی هستند و عملکرد به حساب آنها هم گذاشته می‌شود و مراقب خواهند بود.

در دولت اول هاشمی رفسنجانی هم باز یک روحانی وزیر کشور شد: عبدالله نوری و در دولت دوم او وزیر روحانی نبود اما نظامی هم نبود: علی‌محمد بشارتی.

در تمام هشت سال دولت خاتمی هم دو روحانی وزیر کشور بودند: همان عبدالله نوری و بیشتر دوره: عبدالواحد موسوی لاری.

  احمدی‌نژاد هم این سنت را در آغاز ادامه داد و یک روحانی -البته با نگاه امنیتی- را وزیر کشور کرد و بعد او هم باز نظامی نیاورد و وزارت کشور را به نظامیان نسپرد هر چند صادق محصولی سوابق همکاری داشت.

در دولت حسن روحانی هم یک اصول‌گرای متمایل به علی لاریجانی که خود مورد وثوق روحانیت و مرجعیت است وزیر کشور بود. آقای رییسی اما وزیر دفاع دولت احمدی‌نژاد را وزیر کشور کرد.

حدس می‌زنم مخاطبانی بگویند حالا که چی؟ یعنی اگر وزیر کشور یک روحانی باشد دیگر گشت ارشاد نیست؟ پس چرا در دولت اصلاحات هم حالا نه با این اسم که به شکل دیگر بود و قبل از آن هم کمیته‌ها بودند. بله. ولی حداقل دولت حمایت و هم‌دلی نمی‌کرد و در واقعه ای مثل 18 تیر 78 هم وزارت کشور نقش ضلع سوم و میانجی را داشت و گزارش شورای امنیت کشور ( زیر نظر وزارت کشور و نه شورای امنیت ملی گواه است. منظور این است.

مخاطبانی هم شاید خرده بگیرند وقتی معاون اقتصادی دولت و وزیر راه و شهرسازی و وزیر گردشگری و رییس مناطق آزاد هم نظامی‌اند چگونه توقع دارید وزیر کشور که با مقولۀ امنیت و پلیس سر و کار دارد نباشد؟

بله، این هم نکته‌ای است اما غرض این است که نگاه نظامی و صرفا امنیتی سخت‌افزاری است و وزارت کشور به نگاه نرم افزاری نیاز دارد وگرنه می‌دانم در همان دوران آقای ناطق هم با بدحجابان برخورد می‌شد. اما نه گشت ارشاد که موتور سواران و در دوران محتشمی‌پور هم کم اتفاق نمی‌افتاد اما دست‌کم در نگاه مردم به دولت منتسب نمی‌شد.

بگذارید روشن‌تر بگویم. در سال 84 آقای محمد باقر قالیباف از فرماندهی نیروی انتظامی استعفا کرد و نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. در حالی که قانون در آن زمان منع نکرده بود اما نمی‌خواست مردم با تصور پلیس با او روبه رو شوند و به لطف حمایت‌های خاص، شهرها را پر از عکس با لباس خلبانی کرد؛ برخی هم گفتند کمک خلبانی است. در همان زمان گفت وظیفه دولت در قبال حجاب دخالت حداقلی است و نمی‌تواند سراغ حجاب حداکثری برود و تنوع فرهنگی در حجاب را باید به رسمیت شناخت. در واقع او می‌خواست بگوید من فرمانده پلیس بوده‌ام اما نگاه پلیسی ندارم.

حالا البته ساکت است. شاید چون نمی‌خواهد رأی بگیرد و مکانیسم انتخابات و رأی‌گرفتن هم تغییر کرده است و راه ریاست جمهوری دیگر از پایگاه اجتماعی نمی‌گذرد اما جامعه از نگاه پلیسی به شدت فاصله گرفته است.

زمانی می‌گفتند وزیر کار و امور اجتماعی و الان باید بگویند وزارت کشور و امور اجتماعی. وزیر کشور هر چه به جامعه نزدیک‌تر باشد در موضع‌گیری و تصمیمات غیر نظامی‌تر عمل می کند.

شاید هم وزیر کنونی کشور دارد به این موضوع فکر می‌کند که با گشت ارشاد چه کند: سه راه پیش روی اوست:

راه اول این که صریح و روشن منحل کنند اما چون یک پیروزی برای جامعه مدنی تلقی می‌شود بعید است به این راهکار تن دهند. در این فقره، فیفایی هم در کار نیست تا با تهدیدبه  تعلیق فوتبال ایران وادارشان کند درهای ورزشگاه را برای تماشا به روی دختران و زنان باز کنند و تازه در همین هم مدام تدبیر می‌اندیشند تا صدایی درنیاید.

راه دوم این است که از گشت ارشاد بخواهند به همین وضع ادامه دهند و مرگ مهسا را یک استثنا بدانند و احتمالا روی سناریوی “بیماری زمینه‌ای” او کار کنند یا کسی را به عنوان مقصر معرفی کنند اما این کارها تخصصی در حد سعید مرتضوی می خواهد. مشکل دیگر این راهکار این است که نوبت های بعد باید دست‌و‌دل شان بلرزد که نکند ماجرای مهسا تکرارشود و این نقض غرض است چون گشت ارشاد راه افتاده تا زنان و دختران بترسند نه آن که خودشان بترسند. اگر قرار باشد نترساند به چه کار  می‌آید و اگر بترساند اما به مرگ طرف بینجامد هم مثل هواپیماربای ناشی است که به کابین خلبان رفت و گفت یا به مسیری که من می‌گویم برو یا تق و ماشه را چکاند!

راه سوم این است که هم‌چنان در میدان‌های اصلی و در ایستگاه های مترو   حضور داشته باشد اما به زور درون ون نیندازند. این روال هم به مرور از هیبت مورد نظر می‌کاهد و خود پرسنل را دچار ملال می‌کند و شبیه دورانی می‌شود که سردار قالیباف دستور داده بود ماکت بنز پلیس را در جاده‌ها بگذارند. از دور فکر می‌کردی واقعا پلیس است و نزدیک که می‌شدی می‌دیدی ماکت است!

ملاحظه می‌کنید که هیچ‌یک با رفتار نظامی و نگاه نظامی قابل حل نیست. بهترین راه البته این است که به دنبال تحمیل سلیقه اقلیت به اکثریت نباشند.

از بحث اصلی دور نیفتیم. جامعه متنوع است. پادگان نیست تا به فرمانی همه به صف شوند و هر چه فضا دو قطبی‌تر شود اتفاقا به سود رسانه‌ها و گروه‌های برانداز است.به تعبیر طنزآمیز یک خبر‌نگار خارجی هیچ حکومتی به آسانی جمهوری اسلامی به مخالفان خود فرصت نمی‌دهد تا با نمادی اعلام مخالفت کنند؛با یک روسری شل مثلا. در حالی که چه بسا شخص اصلا سیاسی نباشد و بر اساس جوانی به دنبال زیبایی باشد.

وزیر کشور نظامی با تربیت و نگاه نظامی خیال می‌کند خیابان پادگان است. وزیر کشور روحانی هم البته شاید خیال کند جامعه مسجد است. اما اگر حکومت روحانیون است باز یک  روحانی برای وزارت کشور ارجح است چون با مردم ارتباط بیشتری دارد هر چند که اگر مجلس و دولت از دل انتخابات دموکراتیک برآمده باشند چه نظامی چه روحانی و  چه غیر اینها تفاوت ندراد و مهم این است که نسبتی با خواست اکثریت داشته باشد.

برای این که سوء تفاهم ایجاد نشود ناگزیر از این توضیح‌ام که مراد این نوشته این نیست که وزیر کنونی کشور جای خود را به وزیری روحانی بدهد چون از این دولت و مجلس امثال نوری و ناطق‌نوری و موسوی لاری و حتی پورمحمدی درنمی‌آید اما چون وزیر کنونی کشور به حضور میدانی علاقه‌مند است چندان‌که یک بار در اخبار سراسری صدا و سیما برای او رپرتاژ هم پخش شد تا نشان دهند چقدر اهل حضور در میدان است -چه سیل باشد و چه آوار متروپل -خوب است در این فقره هم در میدان حاضر شود. در یک میدان واقعی و کاملا نزدیک همان وزارت کشور :در میدان ولی‌عصر تا ببیند مردم دربارۀ گشت ارشاد چه نظری دارند. از  100نفر بپرسد؛ از همه تیپ، پیر و جوان، مرد و زن، چادری و کم حجاب، محصل و کارگر و مغازه‌دار و نسبت به همان 100 نفر  را درصد‌بندی و اعمال و اعلام کند. از خود گشت ارشادی‌ها هم حتما بپرسد چون بعید است همه‌شان به این شغل راضی باشند. هر چند هیچ جای دنیا چنین شغلی نیست و خیلی خاص است.

بیمارستان کسری در بیانیه‌ای در مورد درگذشت مهسا امینی که در حساب اینستاگرامش منتشر کرده است نوشته است که به علت رعایت حقوق بیمار، حق انتشار اطلاعات به جز به خانواده درجه یک و مراجع قضایی را ندارد.

به گزارش عصر ایران؛ در این اطلاعیه آمده است که مهسا امینی در ساعت ۲۰:۲۲ سه‌شنبه ۲۲ شهریور «بدون علائم حیاتی و در وضعیت مرگ مغزی» به بیمارستان کسری ارجاع شده است و به رغم احیای قلبی دوباره در روز جمعه دچار ایست قلبی شده و درگذشته است.

بیمارستان کسری نوشته است که پیکر مهسا امینی پس از مرگ برای تحقیقات بیشتر به پزشکی قانونی منتقل شده است.

   یادداشت وارده- مرکز اطلاع رسانی نیروی انتظامی اعلام کرده “مرگ مهسای جوان به خاطر برخورد فیزیکی نبوده بلکه  ناگهان بی‌هوش شده است”.

در این اطلاعیه آمده مهسا یا ژینای نازنین ما “به همراه تعدادی از افراد به دلیل پوشش نامناسب توسط ماموران پلیس امنیت اخلاقی تهران بزرگ و به منظور اخذ تعهد و توجیه به یکی از مقرهای پلیس هدایت شدند. وی در جمع سایر مراجعه‌کنندگان در سالن اجتماعات به طور ناگهانی بی‌هوش شده و بلافاصله با همکاری پلیس و اورژانس به نزدیک ترین بیمارستان جهت مداوا منتقل می شود که متاسفانه اقدامات درمانی مثمر ثمر واقع نشد”. همین؟ واقع نشد؟ بعد آن چه؟ نمی‌دانی بنویسی درگذشت، مُرد، جان به جان آفرین تسلیم کرد و اوصاف دیگر. همین؟ واقع نشد؟ از کی جای کلانتری و مسجد عوض شده و در کلانتری هدایت می‌کنند؟

با فرض صحت ادعای مطروحه -که البته نیاز به تأیید در کمیتۀ حقیقت یاب متشکل از روزنامه‌نگاران و وکلا و نمایندگان خانوادۀ دختر جان باخته دارد- نکاتی را می توان مطرح کرد:

1. “پوشش نامناسب” یعنی چه؟ این که دختر جوان از سقز به تهران آمده و طبعا مایل بوده با توجه به سن و سال نزد دوست و آشنا مرتب باشد از نظر پلیس، پوشش نامناسب است؟ همۀ ملت باید مثل زنان گشت ارشاد بپوشند؟ ما که در فیلم پوشش نامناسب ندیدیم. مثل همه لباس پوشیده. بله شبیه مأموران شما نپوشیده. دیگران هم شبیه مأموران شما نیستند. شاید هم زیبایی او را نامناسب تشخیص داده‌اند.

2. کدام قانون مصوب مجلس یا مجمع تشخیص یا شوراهای موازی که قانون گذاری می کنند یا کدام حکم شرع یا کدام فتوا به پلیس اجازۀ جلب به قصد اخذ تعهد و توجیه به مقر پلیس به منظور هدایت داده است؟ اگر جریمه، مقرر شده تعهد‌گیری و هدایت دیگر چه صیغه‌ای است؟ اگر بگویید هدف، ترساندن است باز به عقل جورتر درمی‌آید تا هدایت. کلمات بار دارند. هر کلمه‌ای را که نمی‌توان به کار برد. شنیده بودیم پلیس به کلمه «دلالت» علاقه دارد و دربارۀ مجرمان می گویند دلالتشد ولی هدایت جدید است.

3. پلیس آن قدر به صِرف ظاهر توجه دارد که گاه دختر خانواده محترمی که به دست “هدایت‌کنندگان” افتاده دچار شوک و فشار شدید عصبی می‌شود و دختر بیچاره نمی‌داند به پدر و مادر خود چه توضیحی بدهد تا گمان بد نبرند. این را می‌فهمید یا نه؟ اگر آری چرا این کار را با بچه‌های مردم می‌کنید؟ بچه‌هامان را که از سر راه نیاورده‌ایم. این همه هزینه و مراقبت می‌شوند تا به ثمر برسند بعد چهار تا گشت ارشادی بیندازندش داخل ون؟ بچه‌ای که از گل نازک‌تر نشنیده. چرا فکر می‌کنید این همه زن که مثل شما نیستند نامناسب‌اند؟

4. اگر کار پلیس درست بوده پس این حجم از نفرت عمومی چیست و چرا هی در صدد توجیه و توضیح‌اید؟ بگویید دُزِ توجیه و هدایت‌مان زیاد شد مُرد. چرا به توجیه کنندگان و هدایت‌کنندگان‌تان مدال نمی‌دهید؟ 12 سال در مدارس با انواع آموزش‌های ایدیولوژیک هدایت مورد نظر شما محقق نشد حالا با یک ساعت می‌خواهید هدایت کنید؟ ااگر هدف ترساندن است چرا به مقر هدایت می کنید؟ کدام قانون به شما چنین اجازه ای داده. به فرض هم اگر چنین قانونی وجود دارد باید ملغا شود چون زشت است. چون شرم‌ آور است.

5. ادعا شده برخورد فیزیکی نبوده. ما هم قبول می‌کنیم. چون نیروی انتظامی جمهور‌ی اسلامی که به ما درس اخلاق می‌دهد و به زور هدایت و توجیه می‌کند که نمی‌شود دروغ بگوید و وقتی می‌گویند نبوده باید بگوییم بله شما درست می‌گویید، سمعا و طاعتا. بله همین که شما می‌گویید قبول یعنی برخورد فیزیکی نبوده. یعنی پاسبان مرد یا زن مشت و لگد و سیلی به دختر 22 ساله نزده. بله. نبوده. اما آیا دوربین می‌تواند نشان بدهد لفظ زشت هم در کار نبوده ؟ یعنی ممکن نبوده مأمور شما لفظ زشت به کار برده باشد و دختری که تا به حال با این جور آدم‌ها رو به رو نشده و این کلمات را نشنیده شوکه شده باشد؟ واقعا آیا برای دختر بی‌گناه که از شهرستان آمده مشاهدۀ برخی چهره‌ها و الفاظ شوک‌آور نیست؟ کاش صداها هم ضبط می‌شد تا برخی مثل نقل و نبات تا زنی را دیدند دهان‌شان را باز نکنند.

6. گاه باید در اطلاعیه اظهار شرم کرد. گاه باید گفت به خدا خودمان هم از این کار بیزاریم. خودمان می‌دانیم کار پلیس هدایت اخلاقی نیست. می‌دانیم کار پلیس دنبال دزد رفتن و حمایت از دختران است نه سوار ون کردن به قصد ترساندن. هدایت که جای خود دارد. این کار را خداوند بر عهدۀ 124 هزار پیامبر قرار داده بود و آخرین آنان هم 1400 سال پیش برانگیخته شد و پس از او کسی مأموریت هدایت مردم به عنوان پیامبر را بر عهده ندارد و همه مجری قانون‌اند.  پلیس به وظایف مصرح خود برسد.  نگران نباشید! با ادبیات خودتان می توان گفت این دختران اگر کم سن‌و‌سال باشند پدر و مادر و برادری مراقب آنان است و اگر به سن تمیز رسیده باشند و ازدواج کرده باشند  شوهر‌ی دارند و اگر نه باز نیاز به هدایت پاسبانان ندارند.  کار پلیس مقابله با خلاف‌کار است. چه زن و چه مرد. اما نه دخالت در نوع لباس. عرف هم مشخص کرده مناسب و نامناسب چیست.

والله به پیر به پیغمبر زشت است که دختران این سرزمین هم از دزد بترسند هم از پلیس. این دختر باید از دست مزاحم و کیف قاپ و خفت‌گیر به پلیس مراجعه می‌کرد نه این که سراغ خودش بیایند و نداند از دست ارشادی‌ها به کی باید پناه ببرد و بی‌هوش شود. بی‌هوشی هم دارد. فکر کن به شهر دیگری سفر کرده‌ای مثل دزد و قاتل بیندازندت داخل ون و فریاد بزنی کجا می بریدم و بگویند می خواهیم هدایتت کنیم!

پرسش نهایی: قبول می‌کنیم مهسای 22 ساله به همان دلیلی که شما گفتید و نه به هیچ علت دیگر توجیه و هدایت شده و حالا مرده است. خانواده‌ای به سوگ نشسته‌اند و مردم از خشم و نفرت دندان روی دندان می‌سایند و این همه تبلیغ دربارۀ پیاده روی اربعین و برنامه های دیگر همه تحت‌الشعاع این حادثه قرار گرفته و سوژه یک هفته و ماه به رسانه‌های برانداز داده شده است.

حالا آیا راضی هستید؟ خوب هدایت شد؟ اگر آری، ادامه دهید هر چند خانواده‌ها توجیه شده‌اند از تعهد‌گرفتن‌های شما نترسند و به فرزندان خود آموزش می‌دهند مقاومت کنند تا خدای ناکرده ناگهان بازداشت نشوند. اما اگر نتیجه نگرفتید یکی برخیزد و بگوید جمع کنید این بساط را. به دختران ایران احترام بگذارید. مناسب بودن یا نبودن پوشش بر اساس فرهنگ و علایق و سلایق است و به گفته فرمانده سابق خود نیروی انتظامی که حالا بالا‌نشین مجلس است دولت و حکومت باید به حداقل‌ها بسنده کند و اینها را عرف جامعه تعیین می کند نه پاسبان و پلیس.

نکته آخر: نکند زیبایی جرم است؟چون ژینا زیبا بود….

محمد جود ظریف، وزیرخارجه سابق نوشت: دوستان سلام و تسلیت. به سهم خود شرمنده و عذرخواهم و از زبان مولانا به خودم می گویم

شیررا بچه همی ماند بدو
تو به پیغمبر بچه مانی بگو