برچسب: مسئولان

  • مسئولان قبل از گروه‌های دیگر باید واکسن کرونای داخلی را تجربه کنند/ واکسینه کردن مردم ۴ ماه زمان می‌برد

    مسئولان قبل از گروه‌های دیگر باید واکسن کرونای داخلی را تجربه کنند/ واکسینه کردن مردم ۴ ماه زمان می‌برد

    فوق تخصص آی‌سی‌یو بیمارستان مسیح دانشوری گفت: از مسئولان وزارت بهداشت می‌خواهم تزریق واکسن ایرانی را قبل از گروه‌های دیگر و مردم عادی تجربه کنند.

    سید محمد رضا هاشمیان با اشاره به ماجرای تهیه‌ی واکسن از طرف ایران و انتقادات مطرح شده در این موضوع، بیان کرد: بحث واکسن کرونا، مستقیم به مسوولان وزارت بهداشت برمی‌گردد، چون ریاست جمهوری و بقیه نهادها مدت‌هاست که رضایت خودشان را برای خرید اعلام کردند و تامین بودجه را در رابطه با واکسن کرونا انجام دادند.

    هاشمیان ادامه داد: از زمان شیوع ویروس در کشور، برخی از مسوولان وزارت بهداشت بحث ایمنی گله‌ایی را مطرح کردند و به این باور بودند که واکسن تاثیری در این بیماری ندارد که این نظرات همه غلط بود و آنهایی که این نظرات را داشتند، در برابر مردم مسئول هستند و باید جوابگوی شایعات غیرعلمی کشور باشند.

    مسئولان قبل از گروه‌های دیگر باید واکسن کرونای داخلی را تجربه کنند/ واکسینه کردن مردم ۴ ماه زمان می‌برد

    وی بیان کرد: الان ۵۶ نفر برای تزریق واکسن داوطلب شدند و یک صحبتی در مورد دادن دیه مطرح شده که واقعا باید دید اگر برای این افراد مشکلی پیش بیاید، واقعا هزینه‌ایی به آنها داده می‌شود؟ در رابطه با این موضوع تاکنون صحبتی نشده است.

    فوق تخصص آی‌سی‌یو در رابطه با اهمیت واکسن کرونا از اویل اپیدمی، گفت: در پروتکل کشوری به هیچ وجه از زمان شروع ویروس در کشور بحث واکسن ذکر نشد و از تمهیدات واکسن نیز صبحت نشد و در تمام مصاحبه‌ها که مستنداتش موجود است به هیچ وجه به بخش واکسیناسیون در خصوص مقابله بیماری کرونا در کشور توجه خاصی نشده است، حتی بسیاری از شرکت‌های داخلی بودند که تقاضای این را داشتند که اگر نیاز به کمک است، همراهی کنند.

    وی ادامه داد: با وجود آنکه جزو کشورهایی بودیم که شیوع کرونا را از همان اول داشتیم، اما توزیع واکسن به تاخیر افتاده، در صورتی که اگر این موضوع به تعویق نمی‌افتاد، این تعداد از کادر درمان و مردم عادی را از دست نمی‌دادیم.

    هاشمیان افزود: واکسن ایرانی بعد از اتمام کار باید به تاییدیه سازمان جهانی بهداشت برسد که این موضوع هم چند ماهی زمان می‌برد، تا آن زمان چه کسی مسئول آمار مرگ و میر کرونا در کشوراست؟ این عزیزان که تصمیم‌گیر موضوع هستند، تا به حال در شرایط ما قرار نگرفتند.

    وی بیان کرد: موضوع دیگر ۵۶ نفری هستند که قرار است داوطلب تزریق باشند، اما از بین این ۵۶ نفر ببینید چند نفر از مسوولان وزارت بهداشت که در مورد واردات واکسن کرونا موضع گرفتند، حضور دارند؟ البته برخی از آنها می‌گویند ما قبلا کرونا گرفتیم، اما برای اینکه بخواهند بین مردم اعتماد ایجاد کنند و همه چیز را موجه جلوه دهند، حتما باید خودشان واکسینه شوند، مسئولان وزارت بهداشت که سِمت بالایی دارند و تا الان کاری در رابطه با تهیه‌ و ساخت واکسن انجام ندادند، از آنها می‌خواهم تجربه‌ی واکسن ایرانی را قبل از گروه‌های دیگر و مردم عادی داشته باشند.

    هاشمیان افزود: با وجود آنکه از ابتدا گفتیم به واکسن کرونا نیاز داریم و شاهد مرگ افراد بودیم، اما واکسن تهیه نشد، در صورتی که در کشورهای اطراف مثل عراق و ترکیه هم واکسن را تهیه کردند و به مردمشان تزریق می‌کنند، این به یک برنامه‌ریزی مشخص نیاز دارد که در کشور ما انجام نشده است.

    هاشمیان در ادامه افزود: ما نسبت به این رویکرد وزارت بهداشت بسیار معترض هستیم و متاسفانه هیچ جواب علمی هم به ما داده نمی‌شود، توجه داشته باشید که مراحل تولید داخلی واکسن با دارو فرق می‌کند و برای واکسن حتما باید از سازمان جهانی بهداشت مجوز گرفته شود و کشورهایی مثل چین که آنقدر در ساخت واکسن پیشرو بودند، زمان زیادی برد تا مجوزها را از سازمان جهانی بهداشت بگیرند و در واقع به این دلیل ما سوال می‌کنیم که چه کسی در کشور مسئولیت مرگ و میرها را از زمانی که واکسن کرونا در دسترس کشورهای جهان قرار گرفته، قبول می‌کند؟ چون مجوز گرفتن برای واکسن هم زمان زیادی را می‌گیرد.

    فوق تخصص آی‌سی‌یو بیمارستان مسیح دانشوری با اشاره به عوارض احتمالی واکسن کرونا، گفت: ممکن است واکسن عوارضی داشته باشد و تا الان همه‌ی واکسن‌ها عوارضی نیز داشته‌اند، به طور مثال واکسن آنفولانزا هم عامل یک بیماری می‌شود و همچنین واکنش‌های آلرژیک بر اثر واکسن‌ها دیده شده است، بنابراین مصونیت آنها ۱۰۰ درصد نیست، ولی باید گفت که این مصونیت بالای ۹۰ درصد است و همین که عوارض کوچک یا عوارض بزرگ دارند دلیل نمی‌شود که واکسیناسیون انجام نشود، آیا واقعا علم می‌تواند به همین دلیل عامل مرگ و میر آدم‌ها در دنیا شود؟ بنابراین منطق پزشکی حکم می‌کند مجموع مرگ و میرها در دنیا کم شود تا به یک ایمنی بزرگ برسد، ضمن اینکه تزریق واکسن در هیچ کجای دنیا اجباری نیست و افرادی که فکر می‌کنند در معرض خطر بیشتر هستند، مثل کادر درمان می‌توانند تزریق را انجام دهند.

    هاشمیان در رابطه با پیش‌بینی اثر واکسن کرونا در اپیدمی، ادامه داد: طبق تحقیق‌های صورت گرفته به این نتیجه رسیدند که اگر در ایالات متحده ۷۰ درصد جامعه واکسن کرونا را تزریق کنند، ایمنی جمعی اتفاق خواهد افتاد و در کشور ما در این زمینه تحقیقی صورت نگرفته، اما احتمالا وضع ما هم به همین شکل باشد و حداقل ۳ الی ۴ ماه زمان می‌برد تا واکسیناسیون در کل کشور انجام شود، بنابراین نمی‌توان پیش‌بینی کرد که در زمان تزریق واکسن شیوع اپیدمی به چه شکل می‌شود، چون هنوز شروع نشده است.

    وی بیان کرد: با وجود تمام چالش‌ها اما ما در کنار مردم ایستادیم، در این مدت به دلیل قدرت ویروس همکارانی از کنار ما کم شدند، اما باز هم از مقاومت خود کوتاهی نمی‌کنیم و امیدوارم مسئولان برنامه‌ی توزیع واکسن را زودتر انجام دهند تا شاهد کاهش ویروس در کشور باشیم، حتی از چند کشور از من دعوت کردند تا برای تزریق واکسن به آنجا برم، اما من نرفتم چون منتظر هستم تا در کنار همکارانم در بیمارستان همه با هم واکسینه شویم.

     

  • نحوه‌ رعایت فاصله‌ اجتماعی از نظر رهبری، رییس جمهور و رییس مجلس/ عکس

    نحوه‌ رعایت فاصله‌ اجتماعی از نظر رهبری، رییس جمهور و رییس مجلس/ عکس

     

    در این عکس نحوه‌ رعایت فاصله‌ اجتماعی از نظر رهبری، رییس جمهور و رییس مجلس مقایسه شده است.نحوه‌ رعایت فاصله‌ اجتماعی از نظر رهبری، رییس جمهور و رییس مجلس/ عکس|خبر فوری

    نحوه‌ رعایت فاصله‌ اجتماعی از نظر رهبری، رییس جمهور و رییس مجلس/ عکس|خبر فوری

     

  • قسم جلاله می خورم که آمارها را مطابق نظر مسئولان تغییر نمی دهیم

    قسم جلاله می خورم که آمارها را مطابق نظر مسئولان تغییر نمی دهیم

     

    قسم جلاله می خورم که آمارها را مطابق نظر مسئولان تغییر نمی دهیم|خبر فوریرئیس مرکز آمار ایران اظهار کرد: مردم آمارها را باور نمی‌کنند و البته بنده هم به مردم حق می‌دهم ولی قسم جلاله می‌خورم که صادقانه وارد این کار شدم.

    جواد حسین زاده به مناسبت روز آمار و برنامه‌ریزی در یک برنامه رادیویی گفت: مرکز آمار در ایران از سال ۱۳۴۴ تأسیس شد و در تمام کشورهای دنیا هم سازمانی مشابه این مرکز وجود دارد.

    وی با اشاره به مهمترین وظایف مرکز آمار ایران بیان کرد: اجرای سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن هر ۱۰ سال یک بار، اجرای طرح‌های آمارگیری در حوزه‌های اقتصادی اجتماعی و فرهنگی، تهیه سالنامه آماری، حساب‌های ملی و منطقه‌ای، حساب‌های فصلی، شاخص‌های قیمت و تورم، شاخص‌های مصرف کننده و تولیدکننده، نظارت بر فعالیت‌های آماری دستگاه‌های اجرایی و بومی سازی استانداردهای بین المللی از جمله فعالیت‌های مرکز آمار ایران به شمار می‌روند.

    حسین زاده نظام آماری ایران را یک نظام آماری نیمه متمرکز معرفی کرد و گفت: نظام نیمه متمرکز آماری به این معناست که دستگاه‌های اجرایی بسیاری از آمارهای ثبتی را تولید کنند و البته بخش قابل قابل توجهی از آمارها هم نظیر شاخص‌های قیمت و تورم و حساب‌های ملی و منطقه‌ای توسط مرکز آمار تولید و به برنامه ریزان ارائه می‌شود.

    این مقام مسئول با بیان اینکه مرکز آمار هر ساله تقویم انتشاراتی را مطابق با آخرین استانداردهای بین المللی ارائه می‌کند عنوان کرد: حتی امسال هم با وجود بیماری هیچ خللی در این تقویم ایجاد نشد و ما همه آمارهای بین المللی را منتشر کردیم.

    وی با اشاره به مبلغ بودجه تخصیص داده شده به مرکز آمار ایران در سال ۹۹ گفت: ۳۵ میلیارد تومان برای اجرای طرح‌های آمارگیری برای سال ۹۹ در نظر گرفته شد و این درحالی است که فقط یک سرشماری عمومی نفوس و مسکن کلاسیک حدود ۵۰۰ میلیارد تومان معادل ۱۰ برابر بودجه سالانه مرکز هزینه دارد.

    حسین زاده متذکر شد: البته با مطالعات کارشناسان و حمایت‌های دولت از مرکز آمار ایران، طرح انجام سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن در کشور به شکل «ثبتی مبنا» تصویب شد.

    وی درباره روش ثبتی مبنا این طور توضیح داد: در روش ثبتی مبنا کارشناسان آمار به جای مراجعه به خانوارها و تکمیل پرسشنامه خوداظهاری، از داده‌های دستگاه‌های اجرایی استفاده می‌کنند و لذا صرفه جویی مالی را هم به همراه دارد.

    رئیس مرکز آمار ایران با بیان اینکه جریان داده و اطلاعات در کشور ضمن ایجاد ارزش افزوده، باعث تولید آمارهای جدید و ارتقای کیفیت پایگاه‌های داده‌های اولیه نیز می‌شود گفت: به همین خاطر هم موضوع راه اندازی سامانه‌های اطلاعاتی با کیفیت و اتصال سامانه‌ها به یکدیگر را به هیئت دولت تأکید کردند.

    حسین زاده از رونمایی از سرشماری عمومی نفوس و مسکن عشایر کوچنده به شکل ثبتی مبنا در امروز (پنجشنبه) خبر داد و گفت: این سرشماری بدون مراجعه به عشایر و با استفاده از شیوه ثبتی مبنا، سامانه‌های اطلاعاتی به روز و کد شناسه یکتای فرد انجام شده است.

    وی با اشاره به اهمیت سه کد یونیک (کد شناسه یکتای فرد، کد شناسه یکتای املاک و مستغلات و کد شناسه یکتای کسب و کار) در صحت اطلاعات آماری گفت: استفاده از این سه کد علاوه بر ارتقای کیفیت پایگاه‌ها و سامانه‌های اطلاعاتی، باعث چرخش بین سامانه‌ها هم خواهد شد.

    رئیس مرکز آمار ایران با اشاره به مصوبه تشکیل ستاد ملی سرشماری عمومی ثبتی مبنا برای سال ۱۴۰۵ به ریاست سازمان برنامه و بودجه و دستگاه‌های ذی ربط بیان کرد: ما با همکاری وزارت اقتصاد در تلاشیم که با تدوین لایحه‌ای، کد شناسه یکتا را برای کسب و کارهای کشور تهیه کنیم.

    وی با اشاره به تعداد فعلی پرسنل رسمی مرکز آمار گفت: در چارت سازمانی ما ۴۰۰ نفر ظرفیت تعریف شده درحالیکه تعداد پرسنل رسمی مرکز آمار در برخی کشورها به ۲ تا ۳ هزار نفر هم می‌رسد البته مرکز آمار ایران هم توانایی بسیار بالایی دارد اما تقویت و حمایت از آن هم بسیار ضروری است.

    حسین زاده با بیان اینکه ۹۸ درصد مراکز آماری در دنیا زیرمجموعه دولت‌ها هستند تا آمارهای رسمی مورد نیاز نظام سیاستگذاری حاکمیت را ارائه دهند تأکید کرد: دولتی بودن یک مرکز به معنای اشتباه بودن آمارها نیست.

    وی در پاسخ به سوال مجری مبنی بر اینکه علت لبخند مردم هنگام شنیدن آمارهای مرکز آمار درباره تورم چیست؟ گفت: مردم ما مهربانند و لبخندشان هم از این جهت است و یک دلیل دیگر هم این است که آمارها را باور نمی‌کنند و البته بنده هم به مردم حق می‌دهم.

    حسین زاده در توضیح بیشتر این مطلب گفت: آمارهای مرکز آمار ایران دسته‌ای از آمارهای میانگین است مثلاً مرکز آمار برای ارائه آمارهای تورم، کلیه خانوارهای مقیم در ایران و نه یک بخش از جامعه را در نظر می‌گیرد و این آمارها را با روش‌های بین المللی منتشر می‌کند.

    رئیس مرکز آمار ایران گفت: مرکز آمار ماهانه حدود هزار صفحه درباره ابعاد مختلف شاخص قیمت و تورم گزارش ارائه می‌دهد اما عده‌ای فقط یک تورم را در نظر می‌گیرند و می‌گویند آمارها اشتباه هستند.

    وی در رابطه با شائبه دستکاری آمارها هم اینطور گفت: اگر بر فرض محال هم کسی قصد تغییر آمارها را داشته باشد اما باز هم امکان چنین کاری نیست زیرا این آمارها چندین رده کارشناسی را طی می‌کنند و نهایتاً هم روی سایت قرار می‌گیرند.

    حسین زاده در پاسخ به این سوال که آیا تا به الان اتفاق افتاده که یکی از مسئولان از شما درخواست کند که آمار را مطابق نظر او ارائه دهید؟ گفت: قسم جلاله می‌خورم که در هیچیک از جایگاه‌هایی که بودم از آمارگیر تا رئیس مرکز آمار ایران چنین اتفاقی نیفتاده و ما صادقانه وارد این کار شدیم.

     

  • موفقیت‌های واقعی یا خیالی را به نام خود ثبت می‌کنند و شکست‌ها را به پای مردم

    موفقیت‌های واقعی یا خیالی را به نام خود ثبت می‌کنند و شکست‌ها را به پای مردم

     

    موفقیت‌های واقعی یا خیالی را به نام خود ثبت می‌کنند و شکست‌ها را به پای مردمیک تحلیلگر مسائل سیاسی نوشت: در بی‌سیاستی یا شلختگی سیاسی همین بس که گفتند یک میلیارد دلار برای بخش بهداشت و درمان تخصیص داده شده، ولی از آن روز هر از گاهی وزیر بهداشت نپرداختن مبلغ مصوب را به عرصه عمومی می‌کشاند.

    عباس عبدی در یادداشتی نوشت:

    کووید-۱۹ در ایران رکورد جدیدی را ثبت کرد. علت چیست؟ بدون تردید ما هر چه بگوییم در حد فرضیه است و نمی‌توان اظهارنظر قطعی کرد. چرا؟ به این دلیل روشن که بحث درباره کووید-۱۹ و کرونا از عرصه عمومی کشور خارج و به ستاد کرونا محدود شده است. و این شاید مهم‌ترین علت بروز وضعیت ناگوار جامعه ما در مواجهه با ویروس کرونا است.

    متاسفانه اگر دقت کنیم متوجه می‌شویم که در ابتدای ورود کرونا اظهارنظرهای عمومی و مردم و جامعه در این باره قابل توجه بود ولی اکنون با اینکه وضع فوتی‌ها و مبتلایان بدتر شده است شاهد این حساسیت نیستیم، این نتیجه خارج کردن جامعه از موضوعی است که برای آنان اهمیت داشته است.

    از ابتدای ورود این ویروس کوشش جدی و آگاهانه‌ای بود که موضوع نادیده و کم‌اهمیت تلقی شود. بعد که کار از این مرحله گذشت آن را امنیتی نمودند و انتشار اطلاعات و داده‌ها را که محدود بود محدودتر کردند. تقریبا به هیچ‌یک از پرسش‌های اساسی پاسخ نمی‌دادند. بحث و گفت‌وگو و تصمیم‌گیری به‌طور کامل منحصر شد به ستاد کرونا. جامعه در برابر تصمیمات آن منفعل بود و در نهایت همراهی نمی‌کرد. خط‌مشی ثابت و روشنی که مردم به آن اعتماد کرده و با آن همراهی کنند اتخاذ نشد، از این رو سفرها برقرار بود، رفت و آمدهای بدون فاصله و بی‌ضابطه رواج داشت و مسوولان نیز در پی خواهش و تمنا کردن بودند و گناه را به گردن مردم می‌انداختند و در پی برگزاری مراسم عزاداری یا افتتاح مدارس بودند. در حالی که توجه نداشتند، «الناس علی دین ملوکهم».

    ابتدا خوشحال و مدعی بودند که غربی‌ها تماس می‌گیرند و می‌پرسیدند که شما چگونه جلوی کرونا را گرفتید؟ بعد که معلوم شد نمودار ابتلا و مرگ و میر ناشی از کرونا در ایران به نسبت منحصر به فردترین نمودار است، و از این نظر باعث تاسف شده است، دیگر سخنی نگفتند و به سوی مردم نشانه رفتند. موفقیت‌های واقعی یا خیالی را به نام خود ثبت می‌کنند و شکست‌ها را به پای مردم. در بی‌سیاستی یا شلختگی سیاسی همین بس که گفتند یک میلیارد دلار برای بخش بهداشت و درمان تخصیص داده شده است، ولی از آن روز به بعد هر از گاهی وزیر مربوط مشکلات ناشی از نپرداختن مبلغ مصوب با دولت را به عرصه عمومی می‌کشاند، شاید هم حق دارد چرا که در داخل نظام اداری کشور ره به جایی نمی‌برد. سیستمی که مدعی‌اند دستمزد کادر درمانش را نداده است و می‌گویند که تقاضای مهاجرت کادر درمان از کشور زیاد شده، و هیچ‌کس هم پاسخگوی جدی این وضع نیست. از این مشکلات فراوان می‌توان برشمرد ولی مساله این یادداشت طرح یک نکته و یک سوال دیگر است که امیدوارم مورد توجه قرار گیرد.  نکته مورد نظرم غیبت حضور مردم و جامعه مدنی در مبارزه با ویروس کرونا است.

    نه جامعه پزشکی، نه نهادهای خیریه، نه فعالان اجتماعی و سیاسی و نه اقتصاددانان، جامعه‌شناسان، روانشناسان و… هیچ‌کدام حضور ملموسی در این ماجرا نداشتند. چه در تحلیل آن، چه در سیاست‌گذاری، چه در فرهنگ‌سازی. نتیجه چنین غیبتی همین می‌شود که جامعه خود را در برابر این پدیده منفعل احساس می‌کند و با سیاست‌های رسمی نیز همنوایی و همراهی نمی‌کند. قرار نیست که جامعه را فقط با جریمه مجبور به زدن ماسک کرد، راه‌های موثرتر و عملی‌تری از این اقدام نیز هست. سال پیش اوایل اسفند و در ابتدای ورود این ویروس نوشتم که «کرونا سنگ محک» است. چند روز بعد نوشتم که «کرونا، آزمون آزمون‌ها» است و توضیح دادم که: «خیلی روشن باید گفت که؛ وزارت بهداشت قادر به حل مناسب اپیدمی کرونا نیست. چرا؟ به این دلیل ساده که، این مساله در اصل یک پدیده سیاسی و اجتماعی است و وجه بهداشتی و درمانی آن گرچه مهم است ولی فرع به وجوه دیگر است. نه فقط این وزارتخانه بلکه مجموعه مدیریت جامعه نیز برای حل این بحران مشکل دارد.

    زیرا حل این بحران نیازمند اتحاد و انسجام و اقتدار و کارآمدی مدیریتی در ساختار قدرت و نیز وجود حداقلی از امکانات و بالاخره اعتماد مردم و نخبگان به سیاست‌گذاران و مجریان است. متاسفانه هیچکدام آنها وجود ندارد.» این را از ذهن بیرون کنیم که بدون مشارکت عمومی یا حداقل بدون وجود اعتماد عمومی می‌توان کاری انجام داد. مثال چین را هم از ذهن خود پاک کنید، چرا که مردم چین به تصمیمات دولت خود اعتماد دارند، زیرا به‌طور تجربی برای چند دهه موفقیت‌آمیز بودن آنها را تجربه و لمس کرده‌اند و این فرق می‌کند با ما که هنوز جوهر تصمیمات رسمی خشک نشده، در اجرای آن ان‌قلت می‌آورند و بعد هم کل ماجرا فراموش می‌شود. پس بدون اصلاح نظام تصمیم‌گیری و مشارکت عمومی، تصور اینکه از پس کرونا یا موارد مشابه و غیر مشابه دیگر برآییم را کنار بگذارید؛ فقط باید امید داشت که واکسنی موثر بیاید و الا درگیری ما با کرونا پایانی جز ضربه ‌فنی شدن ندارد.