قاضی مستشار شعبه ۵ دادگاه کیفری یک استان تهران در رابطه با انگیزه قتل های ناموسی اظهار داشت: دلیل عمده و انگیزه اصلی ارتکاب قتل های ناموسی تحت تاثیر موضوعات مرتبط با مسائل قومیتی و تعصبات قومی و قبیله ای و نیز مباحث اعتقادی و دینی است. بطور کلی این مسئله به شرایط فرهنگی و قومی حاکم بر منطقه و جغرافیای محل وقوع جرم بستگی داشته و با آن ارتباط مستقیم دارد. بنابراین بسته به شرایط فرهنگی و قومی حاکم بر محل وقوع جرم قتل، انگیزه ارتکاب این جرم نیزمنفاوت خواهد بود.

به طور مثال در مناطقی خاص بر مسائلی ساده نظیر صحبت کردن با نامحرم ولو از طریق تلفن آنهم به قصد آشنایی پیش از ازدواج عکس العمل ها و واکنش های بسیار شدیدی از سوی اطرافیان دختر مشاهده شده که توجیهاتی عمدتا غیرمعقول برای آن ابراز شده از جمله اینکه جهت دفاع از آبرو و حفظ ناموس چنین واکنشی را از خود بروز داده اند.

زیرا گاها تصورشان بر این است که با عکس العمل های این چنینی و خشونت بار به نوعی اعاده حیث می‌نمایند. اگرچه اینگونه رفتارها به تدریج سیرنزولی به خود گرفته اما متاسفانه گاها همچنان شاهد چنین حوادثی بوده ایم.

لازم به ذکر است که نوع نگاه به این گونه مسائل در نقاط مختلف با یکدیگر متفاوت است. به گونه ای که در برخی مناطق پایبندی به قانون از اولویت بیشتری برخوردار بوده و نگاه شخصی به موضوع مشاهده نمی شود اما در برخی مناطق برخی افراد خود را در جایگاه مجری قانون قرار داده شخصا مجری حکم صادره از خویش میشوند.

نکته جالب توجه اینکه در برخی از موارد حتی شکایتی از سوی خانواده مقتول مطرح نمی شود و یا به فاصله کمی از طرح شکایت اعلام رضایت می شود. فلذا در اینگونه موارد به لحاظ گذشت شاکی خصوصی مجازات متناسبی که در قانون تعیین شده به طور کامل اجرا نشده و از اینرو از بازدارندگی لازم و کافی برخوردار نخواهد بود.

ایشان در رابطه با قوانین مرتبط با موضوع قتل و جنایات عمدی افزود؛ قوانین کیفری موجود قطعا به حد کافی بازدارنده هستند اما مسئله اصلی نگاه متفاوت به موضوع در مناطق مختلف است.در برخی مناطق نگاه سخت گیرانه تری به مسئله دارند و در برخی مناطق نیزمنطقی تربه قضیه نگاه می شودومساله به قانون سپرده میشود؛ که قطعا تصمیم درستی است؛ قانون ازاین حیث نقصی ندارد و متناسب با هر جرم ، مجازات آن را نیزتعیین نموده است. طبق مفاد ماده ۲۹۰ از قانون مجازات اسلامی مصادیق قتل عمد معین شده و مجازات مربوطه (قصاص نفس) بافرض وقوع و اثبات آن اجرا میشود و در ماده ۶۱۲ از قانون تعزیرات نیزجنبه عمومی برای قتل عمدی لحاظ شده تا بازدارندگی آن حفظ گردد.

قاضی عباس بائی افزود؛ مساله پیشگیری موضوعی فرهنگی بوده مستلزم ایجاد بسترهای مناسب جهت فرهنگ سازی است.لازم است در این خصوص آموزشهای لازم داده شود تا آگاهی بخشی مناسب ایجاد شود. چرا که بسیاری افراد از سر نا آگاهی مرتکب چنین واکنشهای شدیدی می شوند. در برخوردهایی که با چنین افرادی داشته ایم آثار پشیمانی به وضوح در رفتارشان قابل درک و مشاهده بوده است. اما این پشیمانی زمانی حادث می شود که دیگر کار از کار گذشته و دیگر نمی توان کاری انجام داد.

کاملا واضح و روشن است که آنها به جوانب این مساله آگاهی ندارند و هر زمانی که افراد خود بخواهند مجری قانون شوند چنین حوادث تلخی را شاهد خواهیم بود. بنظر میرسد که با آگاهی بخشی و دادن آموزش های لازم گام های موثری در پیشگیری از اینگونه حوادث تلخ برداشته خواهد شد. رسیدن به این هدف به برداشتن گامهای اساسی نیازمند است. در حالیکه ما معمولادر باره این موضوعات کمتر صحبت میکنیم و کمتردیده شده که موضوعاتی اینچنینی آسیب شناسی شوند. بنابراین موضوع اصلی دراین خصوص میزان و سطح آگاهی افراد است.

وی با اشاره به راه های پیشگیری از این دسته از قتل ها افزود: اگر این موضوعات به مشاور ارجاع و از تجربه و تخصص مشاورین مربوطه استفاده شود قطعا مفید فایده خواهد بود. اما مشکل اینجاست که ابتدا موضوعی ناگوار اتفاق می افتد و سپس به این فکر میشود که حالا چه کاری باید بکنیم؟! بدیهی است که علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد.باید در جامعه این آگاهی ایجاد شود که هر اتفاقی که افتاد،حتی در مورد عملی که بسیار قبیح است باید قانون حاکم شود. بنابراین ابتدا آموزش و سپس ارجاع به کارشناس و مشاور باید سرلوحه کار قرار گیرد. البته همه اینها قبل از وقوع جرم است و پس از آن این اقدامات فایده ای دربر نخواهد داشت.

به گزارش پلیس تهران، سرهنگ وحید سلطانی پاجی روز سه شنبه در خصوص نجات معجزه آسای “افشین خرمدین” از مرگ، بیان داشت: صبح یکشنبه اطلاع رسانی پلیس پیشگیری تهران برای تحقیق، کارهای اجتماعی و مددکاری تصمیم داشت از خانواده بابک خرمدین تحقیقاتی را در خصوص بحث های اجتماعی انجام دهد.

وی اضافه کرد: به همین خاطر کارشناسان اجتماعی پلیس پیشگیری از ماموران کلانتری ۱۳۵ آزادی برای تماس با خانواده خرمدین درخواست کمک کردند.
سرهنگ سلطانی افزود: رئیس کلانتری ۱۳۵ آزادی با توجه به اینکه هیچ شماره ای از خانواده خرمدین در اختیار نداشت برای انجام این تحقیق با نگهبان ساختمان بابک خرمدین در شهرک اکباتان تماس می گیرد.

وی اضافه کرد: با توجه به اینکه صبح زود بوده و احتمال می رفت که “افشین”، در خانه باشد از نگهبان ساختمان درخواست می شود که به جلوی در خانه بابک خرمدین برود و شماره تماس برادر بابک را بگیرد.
معاونت اجتماعی پلیس پیشگیری تهران اظهار داشت: نگهبان ساختمان با دستور رئیس کلانتری به جلوی در خانه خانواده خرمدین در طبقه ششم رفت که متوجه باز بودن در خانه می شود و هرچه افشین را صدا می زند پاسخی نمی شوند.
وی اضافه کرد: نگهبان نگران از اتفاق تلخ دیگری در این خانه، وارد خانه شده و با افشین خرمدین که روی زمین افتاده بود روبرو می شود.

سرهنگ سطانی ادامه داد: نگهبان ساختمان با عوامل اورژانس و ماموران کلانتری تماس گرفت که در ادامه افشین خرمدین را که نیمه بیهوش شده بود به بیمارستان منتقل کردند.
وی عنوان داشت: اگر پلیس برای پیگیری پرونده در روند مسائل خانوادگی و اجتماعی کوتاهی کرده بود احتمال می رفت افشین در یک ماجرای تلخ به کام مرگ فرو رود.
چندی پیش خبر شایعه خودکشی افشین خرمدین در فضای مجازی منتشر شد که پلیس در پیگیری خبرگزاری ایرنا اعلام کرد در این زمینه باید مسئولان امر اظهار نظر کنند.

رسیدگی به پرونده این جنایت هولناک در حالی ادامه دارد که خانواده فرامرز تصمیم‌شان درباره سرنوشت قاتل فرزندشان را گرفته‌اند و خواهان قصاص او هستند. خواهر فرامرز می‌گوید: تصمیم ما اشد مجازات و قصاص قاتلان است. ما می‌دانیم که اکبر خرمدین سرطان پیشرفته دارد و امیدی به زنده ماندن ندارد و احتمالا با توجه به بیماری‌اش، خودش خواسته که رازش فاش شود. رها کردن جسد بابک در نزدیکی خانه‌شان هم احتمالا به همین‌خاطر است، اگر نه او دو بار در گذشته مقتولان خود را به‌گونه‌ای سر به نیست کرده بود که امکان شناسایی‌اش وجود نداشت و حتی احتمال دارد که او پیش از محکومیت و اجرای حکم فوت کند.

اقوام خانواده خرمدین همچنین هرگونه باور و اعتقاد مذهبی را از سوی او رد کرده و درباره تصاویر منتشر شده از صحنه شکرگزاری او از ارتکاب این قتل‌ها معتقدند که او نمایشی را برای عموم اجرا کرده که کوچک‌ترین اعتقادی به آن ندارد.

پرونده هولناک قتل ۳عضو خانواده خرمدین به‌دست پدر و مادر خانواده‌ همچنان ابهامات زیادی را پیش روی افکار عمومی قرار داده است. ابهاماتی که هراز گاهی با انتشار اظهارنظرهای بدون سند و مدرک پیچیده‌تر هم می‌شود. چرا باید پدر و مادری فرزندان و دامادشان را به قتل برسانند؟ آنها چه کرده بودند؟ چرا خانواده داماد آنها به نام فرامرز پیگیر پرونده او نشده‌اند و…

این ها سؤالاتی است که خیلی‌ها به‌دنبال پیدا کردن پاسخ آن هستند. برای پاسخ به این موارد با برخی از نزدیک‌ترین اعضای خانواده قاتل و مقتولان صحبت کرده‌ایم که برخی از آنها به‌دلیل در جریان بودن پرونده خواستند هویت‌شان محفوظ بماند و تنها ذهن عموم را درباره این واقعه عجیب و وحشتناک روشن کرده باشند. یکی از این افرادی که پای صحبت‌های او درباره این پرونده‌ نشسته‌ایم، خواهر فرامرز، داماد خانواده خرمدین است که از ماجرای ازدواج برادرش با دختر خانواده خرمدین، ناپدید شدن او و شنیدن خبر قتل وی می‌گوید.

روایت خانواده داماد خرمدین از ماجرای ازدواج و ناپدید شدن فرامرز و آرزو

شاید بتوان گفت که همه‌چیز در این پرونده هولناک از دختر بزرگ خانواده خرمدین به نام آرزو آغاز شده است. آرزو، دختر بزرگ خانواده خرمدین، سال ۱۳۷۸، تازه از همسر اولش پس از ۵سال زندگی مشترک، جدا شده بود. یعنی همان سال‌ها که بیماری ام‌اس‌اش عود کرد. فرامرز، پسرعمه آرزو هم تازه از همسر اولش جدا شده بود. آرزو حال روحی مناسبی نداشت. آن زمان فرامرز با خانواده‌اش زندگی می‌کرد. از آنجایی که رابطه فامیلی بین این ۲خانواده بود شکست در زندگی مشترک و صحبت و گپ‌های آرزو خرمدین و فرامرز باهم آنها را به هم نزدیک‌تر کرد. همین آغاز علاقه آن‌دو به هم شد. هر چند رفتارهای آرزو چندان با خانواده فرامرز همخوان نبود.

خواهر فرامرز می‌گوید: ما خانواده‌ای مذهبی داریم که خانواده‌ام علاقه نداشتند به آرزو به‌عنوان عروس خانواده نگاه کنند. آرزو، آزادی‌هایی داشت که چندان با عرف خانوادگی ما هماهنگی نداشت و با این حال فرامرز یکی از دلایلش را برای ازدواج با آرزو حمایت از او عنوان می‌کرد. بیماری آرزو هر روز شدیدتر می‌شد و این برای همه خانواده خصوصا فرامرز ناراحت‌کننده بود. همین هم شد که پس از یک مهمانی در منزل خرمدین‌ها که به دعوت بابک که دوستی و رابطه تنگاتنگ و نزدیکی با فرامرز داشت، برگزار شده بود، فرامرز به خانواده گفت که می‌خواهد با آرزو ازدواج کند.

اصرار فرامرز در نهایت باعث ازدواج آنها شد، هرچند پدر فرامرز به‌علت مخالفت در این مراسم حضور پیدا نکرد و صیغه محرمیت آنها را پدر آرزو، یعنی اکبر خرمدین خواند. اما مدتی نگذشت که فرامرز با آرزو دچار اختلاف و همین باعث شد بخواهد نامزدی‌شان را به هم بزند. آرزو اما نمی‌خواست این اتفاق رخ دهد و با اقدام به‌خودکشی آرزو، فرامرز تصمیم گرفت زندگی‌اش را با او از سر بگیرد.

ازدواج آنها درتاریخ مهر ۱۳۹۰انجام شد. در تهرانسر خانه‌ای اجاره کردند، اما دعواهایشان تمامی نداشت. آرزو سیگار می‌کشید و این بیماری‌اش را تشدید می‌کرد. هرچند هفته دعواها به خانه نزدیکان کشیده می‌شد و آرزو به قهر، به خانه پدرش برمی‌گشت. دی‌ماه همان سال آرزو برای همیشه به خانه پدرش رفت و دیگر به خانه مشترک‌شان برنگشت.

این قهرها ادامه داشت تا ۱۴اسفندماه که فرامرز با دسته‌گلی به خانه خرمدین که دایی‌اش بود رفت تا برای همیشه و به خوبی داستان زندگی‌اش با آرزو را به پایان برساند. او حتی در خانه خرمدین با خواهرش تماس گرفته و از حضور آرزو، دایی‌اش اکبر خرمدین، همسر او و پسر کوچک‌شان افشین خبر داده و گفته بود که باهم صحبت می‌کنند.

فرامرز متولد ۱۳۴۵بود و ۲برادر و یک خواهر دارد. پسری که به‌گفته نزدیکانش مودب و غیرتی بود و دوست صمیمی و نزدیک بابک خرمدین . نزدیکانش می‌گویند که او اهل هیچ خلافی نبوده و سیگار هم نمی‌کشیده. او تکنیسین برق و عاشق و شیفته اتومبیلش بود. خانواده و نزدیکانش دلیل ازدواج فرامرز و آرزو را دلسوزی فرامرز برای آرزو می‌دانستند، زیرا آرزو در آن زمان نیز بیماری‌اش پیشرفته شده بود و با افسردگی وحشتناکی دست و پنجه نرم می‌کرد.

خواهر فرامرز می‌گوید: ۱۴اسفند فرامرز آخرین بار با من صحبت کرد، موقعیت خود را در منزل دایی خود، اکبر خرمدین، شرح داد و با من قرار گذاشت که فردای آن روز یکدیگر را ببینیم. او ۲خط تلفن داشت که یکی مخصوص کار و دیگری برای ارتباط خانوادگی بود. او پس از آن روز ناپدید شد و خط تلفن کاری‌اش پس از غیبتش خاموش شد اما خط دیگرش دست آرزو بود که می‌گفت فرامرز تلفن را به او سپرده و رفته است. از آن روز دیگر خبری از فرامرز نشد.

فردای این ماجرا، اکبر خرمدین به خانه خواهرش رفت و ماجرا را اینطور تعریف کرد که «تا ساعت۲ شب با فرامرز درباره تصمیم او برای جدایی از آرزو صحبت کرده و صبح زود رفته‌اند و با یکدیگر ورزش کرده‌اند. بعد فرامرز به او گفته که آرزو را طلاق نمی‌دهد.»

در حاشیه بازجویی از پدر بابک در دادسرای امور جنایی تهران، او در گفت‌وگویی زوایای پنهان 3جنایتی که مرتکب شده را بازگو کرد. اکبر خرمدین در این مصاحبه گفت‌ اگر دستگیر نمی‌شد قصد داشت دختر و پسر دیگرش را هم به قتل برساند.

درباره زندگی دخترتان صحبت کنید. مشکلات شما با او از چه زمانی آغاز شد؟

دخترم آرزو ابتدا با یک دندانپزشک ازدواج کرد. آنها زندگی خوبی داشتند اما بعد از مدتی با یکدیگر دچار اختلاف شدند و مدتی بعد دخترم از شوهرش طلاق گرفت. او مدتی تنها بود تا اینکه با پسرخواهرم به نام فرامرز ازدواج کرد. او ورزشکار بود و در رشته‌های رزمی فعالیت می‌کرد.

چطور شد که تصمیم گرفتید دامادتان را بکشید؟

فرامرز و آرزو مدتی با یکدیگر زندگی کردند اما بعد فهمیدم فرامرز در کار قاچاق است. او با قاچاقچی‌ها در ارتباط بود و آدم قاچاق می‌کرد. دخترم می‌گفت انسان خوبی نیست. می‌گفت در خانه رفتارهای زشتی انجام می‌دهد و افراد مختلف را به خانه می‌برد. او حتی با همسرم هم رفتار بدی داشت. به همین دلیل اواسط سال 90بود که من ، همسر و دخترم تصمیم گرفتیم او را بکشیم.

درباره قتل فرامرز صحبت کنید. چطور توانستید او را که رزمی‌کار بود به قتل برسانید؟

یک شب او و دخترم را به خانه‌مان دعوت کردیم. آن شب غذا زرشک پلو با مرغ داشتیم. دخترم 80قرص خواب‌آور از قبل تهیه کرده بود که همه را داخل غذای شوهرش ریخت و وقتی فرامرز غذایش را خورد بیهوش شد. بعد من او را کشتم و 3 نفری جسد را به حمام خانه بردیم و در آنجا جسد را مثله کردیم و بقایای آن را همان شب در اطراف شهرک اکباتان انداختیم. فرامرز یک پراید هم داشت که آن را در اطراف مهرآباد جنوبی رها کردیم و به خواهرم و خانواده‌اش هم گفتیم که او آمده و زنش را در خانه ما گذاشته و خودش هم برای کارش که قاچاق بود به منطقه اشنویه رفته است. بعد از چند وقت هم وقتی خبری از او نشد همه گفتند شاید در مرز بلایی بر سرش آمده است و شاید قاچاقچی‌ها او را کشته‌اند. این حرف ما باعث شد که دیگر هیچ‌کس پیگیر سرنوشت فرامرز نشود و همه فکر کنند او خارج است یا اینکه کشته شده است.

بعد از قتل دامادتان، دخترتان کجا زندگی می‌کرد و چه شرایطی داشت؟

مدتی بعد از قتل دامادم درحالی‌که همه فکر می‌کردند او به خاطر قاچاق ناپدید شده است دخترم درخواست طلاق غیابی داد و از دادگاه خانواده طلاقش را گرفت. از آن به بعد آرزو با ما زندگی می‌کرد. اوایل همه‌چیز خوب بود اما کم‌کم فهمیدیم که او معتاد شده است. او ماریجوانا و هروئین و موادمخدر دیگر مصرف می‌کرد. دختر فاسدی شده بود و پسرهای مختلف را به خانه می‌آورد. وقتی من و همسرم به مهمانی می‌رفتیم می‌گفت هر وقت که برمی‌گردید خبر بدهید چون من مهمان دارم. او فاسد بود و آبرویمان را برده بود. همین رفتار آرزو باعث شد من و همسرم نقشه قتل او را بکشیم.

نقشه قتل آرزو را چطور اجرا کردید؟ نقش همسرتان در قتل او چه بود؟

حدود 7سال از قتل فرامرز گذشته بود که تصمیم گرفتیم آرزو را هم پیش او بفرستیم. دیگر تصمیم‌مان را گرفته بودیم. دخترم خیلی کله‌پاچه دوست داشت. یادم می‌آید که یک روز صبح برایش کله‌پاچه گرفتم و بیدارش کردم تا بخورد. مادرش از قبل تعداد زیادی قرص در صبحانه او ریخته بود و آرزو چند دقیقه بعد از خوردن کله‌پاچه بیهوش شد. آن روز هم خودم او را با چاقو کشتم و با همسرم جنازه‌اش را به حمام بردیم و مثل فرامرز او را هم مثله کردیم. چند ساعت بعد تکه‌های جسد را داخل چند کیسه انداختیم و آخر شب در سطل زباله‌های اطراف شهرک اکباتان انداختیم و به همه گفتیم که آرزو به ترکیه رفته است. خانواده هم زیاد پیگیر ماجرا نشدند.

آیا بابک از قتل آرزو با خبر شده بود؟

بابک رابطه خوبی با خواهرش نداشت و زیاد پیگیر نبود اما وقتی مدتی گذشت پرسید که بلایی برسر آرزو آورده‌اید؟ روز حادثه او خانه نبود اما آنطور که بعدا فهمیدیم ظاهرا او فیلم دوربین‌های مداربسته ساختمان را کنترل کرده و چیزهایی درباره قتل آرزو فهمیده بود. او دیده بود که من و مادرش چند کیسه را با خود بیرون می‌بریم اما به درستی نمی‌دانست که چه اتفاقی افتاده است. در خانه سعی می‌کردیم درباره آرزو حرفی نزنیم تا ماجرای او فراموش شود. با این حال 4‌ماه قبل درحالی‌که حدود 3‌سال از قتل آرزو گذشته بود، دختر دیگرم که در این مدت همیشه برای روشن شدن سرنوشت خواهرش کنجکاو بود نزد پلیس رفت و اعلام مفقودی کرد. او گفت که خواهرش از 3سال قبل گم شده اما پلیس هچ وقت نتوانست ردی از او پیدا کند.

چطور شد که تصمیم گرفتید بابک را هم به قتل برسانید؟ آیا او را به خاطر اینکه ماجرای قتل آرزو را فهمیده بود کشتید؟

دردسرهای ما با بابک بعد از شیوع کرونا آغاز شد. او استاد دانشگاه بود اما بعد از شیوع کرونا کلاس‌هایش آنلاین شده بود و اغلب در خانه بود و از طریق فضای مجازی کلاس‌هایش را برگزار می‌کرد. ما در شمال بودیم که برادرش تماس گرفت و گفت بابک خانه‌مان را خانه فساد کرده است. او دختران دانشجو را به خانه می‌آورد و مادرش را مجبور می‌کرد که از آنها پذیرایی کند و گاهی هم مادرش را اذیت می‌کرد به خاطر همین مثل دو دفعه قبل در غذای او هم داروی بیهوشی ریختیم و او را کشتیم و بعد از مثله کردن جسد در حمام تکه‌های جسد را در سطل‌های زباله میدان صادقیه، میدان قدس و فاز سوم شهرک اکباتان انداختیم.

رابطه شما با بابک چطور بود؟ از اول هم از او نفرت داشتید یا این اواخر با هم دچار مشکل شده بودید؟

من بابک را خیلی دوست داشتم. نام خانوادگی ما چیز دیگری بود اما من فامیل‌مان را عوض کردم و خرمدین گذاشتم. وقتی هم که بابک به دنیا آمد به خاطر علاقه‌ای که به بابک خرمدین داشتم اسم پسرم را بابک گذاشتم. می‌خواستم نام بابک خرمدین را زنده نگه دارم. امیدوار بودم که پسرم راه بابک خرمدین را ادامه دهد.

حالا که 10سال از قتل دامادتان، 3سال از قتل دخترتان و چند روز از قتل بابک می‌گذرد آیا از جنایتی که مرتکب شده‌اید پشیمان نیستید؟

از کاری که با همدستی همسرم کرده‌ام پشیمان نیستم. آنها افراد فاسدی بودند. خدا را هم شکر می‌کنم که آنها را کشته‌ام و از کارم راضی هستم. اگر پلیس ما را دستگیر نمی‌کرد حتما دختر و پسر دیگرم را هم می‌کشتم.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از اصغر قاتل، تا خفاش شب، از بیجه تا عنکبوت، این نامهایی است که شنیدن آنها لرزه به تن مخاطبان می اندازد، معروف ترین و مخوفترین قاتلان ترسناک سالهای اخیر که روایت شاهکارهایشان در روزنامه ها منتشر شد. چند سالی پس از آنکه کمتر جنایتی با این ابعاد، وجدان عمومی جامعه را تکان داده، باز هم پرونده چند قتل روی میز بازپرس ویژه قتل در تهران آمده که نشان می دهد یک زن و مرد سالمند –آنطور که خود می گوند- با همدستی برخی از اعضای خانواده، تعداد دیگری از خانواده خود، از جمله دختر و پسرشان را سلاخی کرده و اعضای بدن آنها را به زباله دانی انداخته اند.

اولین خبر وقتی منتشر شد که آفتاب ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ به شهرتهران می تابید و در محله اکباتان واقع در غرب پایتخت، مردم از پیدا شدن اعضای بدن یک نفر در سطل زباله به ماموران گزارش داده بودند. پس از انگشت نگاری قطعات جسد مشخص شد این قطعات متعلق به جسد بابک خرمدین متولد ۱۳۵۳ در تهران و کارگردان سینما بود. «سوگنامه‌ای برای یاشار» به کارگردانی او در گروه هنر و تجربه اکران شد.

با ورود پلیس آگاهی به این پرونده، ساعاتی بعد هویت مقتول که یکی از کارگردانان سینما بود، شناسایی شده و خانواده‌اش نیز که در همان شهرک ساکن بودند مورد شناسایی قرار گرفتند. با حضور ماموران پلیس در محل، والدین مقتول که زوجی سالخورده بودند به قتل فرزند خود اقرار کردند. پدر این فرد در اظهارات اولیه خود به ماموران گفت: شب قبل از کشف جسد، اقدام به بیهوشی فرزند خود کرده و سپس در حمام او را به قتل رسانده و جسدش را مثله کرده است.

مرکز اطلاع رسانی پلیس پایتخت با تایید این خبر گفت: والدین این فرد بازدداشت شده و تحقیقات برای یافتن علت قطعی این قتل در حال انجام است.

بلافاصله با اعلام خبر فرزندکشی توسط پدر و مادر بابک خرمدین، محققان و پژوهشگران در رشته های حقوق، جامعه شناسی و روانشناسی درباره این قتل، شروع به قلمفرسایی کرده و دلایلی برای این مسئله عنوان کردند. ولی واقعیت های هولناک بعدی نشان داد ماجرا بسیار پیچیده تر از چیزی است که در ابتدا به ذهن می رسید. یکی از ابعاد پیچیده این جنایت، قطعه قطعه کردن جسد بی سر کارگردان فقید سینما بود.

عده ای از قتل فرزند به دست پدر خود به عنوان منطقه ناحقوق جامعه یاد کردند و برخی این فرزندکشی را زنگ خطری درباره انحطاط اخلاقی جامعه دانسته و با قتل بابک خرمدین از شخصیت های تاریخی ایران به دست خلیفه عباسی نسبت دادند.

کم کم فیلم متهمان این پرونده هم منتشر شد که چطور زمانی که کارگردان را کشته بودند، او را قطعه قطعه کرده و برای پخش و پلا کردن در زباله ها، به بیرون خانه انتقال می دهند.

حتی فیلم این پدر و مادر هم منتشر شد که با خیال راحت از کشتن فرزند خود، در مقابل مقامات قضایی و انتظامی می نشینند و از کارهای خویش تعریف کرده و خدا را به خاطر ارتکاب این جنایت شکر می کنند.

پدر و مادر قاتل در بخشی از اعترافات خود به ارتباطات این کارگران با اشخاصی در داخل و خارج کشور اشاره کردند و گفتند از کشتن او شاد هستند چون این فرد از دیدگاه آنان فاسد و مستحق مرگ بود. به این ترتیب انگیزه والدین قاتل مشخص شد: آنها فرزند خود را فردی لایق مرگ و نابودی می دانستند چون از دیدگاه آنان مواد مخدر صرف می کرد، با آنها بدرفتار بود و احیانا روابط غیراخلاقی با دیگران داشت. ولی این همه ماجرا نبود چون این زوج سالمند جانی در نیمه شبی که از انها بازجویی می شد به قتل دختر و دامادشان در سالهای ۹۰ و ۹۷ هم اعتراف کردند و ناگهان همه خود را در مقابل نسخه تازه ای از قاتلان سریالی دیدندو آنچنان که اصغر قاتل و عنکبوت و خفاش شب جامعه را شوک زده کردند، مردم از دیدن این گروه جنایتکار، میخکوب شدند.

به این ترتیب کشف شاهکارهای خانواده خرمدین در زمره معروف ترین پرونده های ترسناک قتل در ایران قرار گرفت و فرصت زیادی برای واکنش نشان دادن مردم و اندیشمندان و محققان علوم انسانی به وجود آمد. برخی جامعه شناسان به این مسئله اعتراض کردند که چرا جامعه مورد سرزنش قرار می گیرد و بهت زدگی افکار عمومی باعث شد تا کارهای خانواده خرمدین با قاتلان معروفی از جمله اصغرقاتل و بیجه مقایسه شود.

ولی واقعیت این است که ابعاد زیادی از پرونده قتل ها هنوز مشخص نیست.  قاضی محمد شهریاری سرپرست دادسرای امور جنایی تهران، در جمع خبرنگاران درباره آخرین روند رسیدگی به پرونده قتل بابک خرمدین و اعترافات جدید پدر و مادر وی مبنی بر قتل دختر و دامادشان اظهار کرد: پدر بابک، چهار فرزند به نام‌های آرزو متولد ۵۱، بابک متولد ۵۳، افشین متولد ۵۴ و آذر متولد ۶۱ دارد. آرزو در ابتدا ازدواج کرده اما سال ۸۸ از همسرش جدا شده و سپس به عقد پسرعمه‌اش درآمده بود و از بیماری ام‌اس رنج می‌برد.

وی افزود: پدر بابک مدعی شده همسر آرزو به نام فرامرز، مشکلات اخلاقی داشته و وی را به همان شیوه قتل بابک، در سال ۹۰ به قتل رسانده و جسدش را به خارج از خانه منتقل کرده و در سطل زباله انداخته است.

شهریاری ادامه داد: پدر بابک مدعی است در ابتدا پس از قتل فرامرز، خانواده وی اعلام فقدان کرده بودند و خودروی فرامرز نیز حوالی فرودگاه مهرآباد پیدا شده بود.

وی افزود: در این فقره، صرفا یک فقدان اعلام شده بود  و مدعی شده‌ بودند، وی افراد قاچاقچی را به مرز می‌برده و با این پوشش، فکر خانواده را از این که بخواهند پرونده را پیگیری کنند، منحرف کرده‌اند. به گزارش تسنیم، سرپرست دادسرای امور جنایی تهران با بیان این که پدر بابک مدعی شده دخترش به ترکیه رفته اما بررسی‌ها، کذب بودن این اظهارات را نشان داد، اضافه کرد: پدر بابک به همراه همسرش مدعی هستند در سال ۹۷ آرزو را به دلیل مصرف مشروبات الکلی، مواد مخدر و ارتباط با افراد غریبه به همان شیوه قتل بابک، به قتل رسانده‌اند.

وی ادامه داد: در همان روز نخست بازداشت والدین بابک، این احتمال را می‌دادیم که آن ها مرتکب دو فقره قتل دیگر هم شده اند و اطمینان داشتیم که دختر آن ها (آرزو) مفقود شده است. اکنون نیز باید تحقیقات بیشتری انجام شود که آیا فرد یا افراد دیگری از این خانواده مفقود شده‌اند یا خیر؛ اما به نظر نمی‌رسد فقدان دیگر بستگان این خانواده مطرح باشد.

شهریاری با بیان این که پزشکی قانونی اعلام کرده متهمان این پرونده به خصوص پدر بابک بیش از ۹۵ درصد از سلامت عقلی و روانی برخوردار هستند، افزود: به نظر می‌رسد پدر بابک در سلامتی کامل به سر می‌برد و جنون نداشته است؛ هرچند باید معاینات مجدد انجام شود. پدر بابک جزئیات قتل‌ها و اسامی و مطالب دیگر را به خوبی بیان می‌کند و این می‌تواند دلیلی بر صحت روانی وی باشد.

بیشتر متهمان مثله‌ کردن اجساد را پس از قتل با انگیزه انتقال راحت به خارج از منزل انجام می‌دهند و پدر بابک بیشتر تفکرات ملی دارد تا مذهبی و حتی به دلیل همین تفکرات و تعلق خاطر به بابک خرمدین، نام خانوادگی خود را عوض کرده بود. وی همچنین اظهار می‌کند حق داشته بابک را به دلیل فساد اخلاقی‌اش به قتل برساند و اعتقاد دارد که آدم باید پاک باشد.

مادر بابک خرمدین نیز اظهار می‌کند تحت فشار همسرش نبوده و از همه ماجراها باخبر بوده است. متهمان مدعی شده‌اند، صرفا به دلیل مشکلات مقتولان از جمله استعمال مواد مخدر و ارتباطات نامتعارف، آن‌ها را به قتل رسانده‌اند. تحقیقات قضایی نشان می‌دهد انگیزه‌ای غیر از مسائل خانوادگی برای این قتل وجود ندارد.

پرده آخر این جنایت هولناک تا این لحظه، اعترافات تکان دهنده اکبر خرمدین است. او گفت: فرامرز و آرزو (دختر و دامادش) مدتی با یکدیگر زندگی کردند اما بعد فهمیدم فرامرز در کار قاچاق است. او با قاچاقچی‌ها در ارتباط بود و آدم قاچاق می‌کرد. دخترم می‌گفت انسان خوبی نیست. می‌گفت در خانه رفتارهای زشتی انجام می‌دهد و افراد مختلف را به خانه می‌برد. او حتی با همسرم هم رفتار بدی داشت. به همین دلیل اواسط سال ۹۰بود که من ، همسر و دخترم تصمیم گرفتیم او را بکشیم.

این قاتل گفت: یک شب او و دخترم را به خانه‌مان دعوت کردیم. آن شب غذا زرشک پلو با مرغ داشتیم. دخترم ۸۰قرص خواب‌آور از قبل تهیه کرده بود که همه را داخل غذای شوهرش ریخت و وقتی فرامرز غذایش را خورد بیهوش شد. بعد من او را کشتم و ۳ نفری جسد را به حمام خانه بردیم و در آنجا جسد را مثله کردیم و بقایای آن را همان شب در اطراف شهرک اکباتان انداختیم. فرامرز یک پراید هم داشت که آن را در اطراف مهرآباد جنوبی رها کردیم و به خواهرم و خانواده‌اش هم گفتیم که او آمده و زنش را در خانه ما گذاشته و خودش هم برای کارش که قاچاق بود به منطقه اشنویه رفته است. بعد از چند وقت هم وقتی خبری از او نشد همه گفتند شاید در مرز بلایی بر سرش آمده است و شاید قاچاقچی‌ها او را کشته‌اند. این حرف ما باعث شد که دیگر هیچ‌کس پیگیر سرنوشت فرامرز نشود و همه فکر کنند او خارج است یا اینکه کشته شده است.

این جانی خونسرد ادامه داد: حدود ۷سال از قتل فرامرز گذشته بود که تصمیم گرفتیم آرزو را هم پیش او بفرستیم. دیگر تصمیم‌مان را گرفته بودیم. دخترم خیلی کله‌پاچه دوست داشت. یادم می‌آید که یک روز صبح برایش کله‌پاچه گرفتم و بیدارش کردم تا بخورد. مادرش از قبل تعداد زیادی قرص در صبحانه او ریخته بود و آرزو چند دقیقه بعد از خوردن کله‌پاچه بیهوش شد. آن روز هم خودم او را با چاقو کشتم و با همسرم جنازه‌اش را به حمام بردیم و مثل فرامرز او را هم مثله کردیم. چند ساعت بعد تکه‌های جسد را داخل چند کیسه انداختیم و آخر شب در سطل زباله‌های اطراف شهرک اکباتان انداختیم و به همه گفتیم که آرزو به ترکیه رفته است. خانواده هم زیاد پیگیر ماجرا نشدند.

جسد بابک خرمدین ، سینماگر ایرانی  چند روز قبل در شهرک اکباتان تهران کشف شد . جسدی مثله شده که ساعاتی بعد از کشف این جسد تکه تکه شده، تحقیقات پلیسی به والدین فرد کشته شده رسید. پدر و مادر “بابک خرمدین ” بازداشت و به قتل فرزندشان اعتراف کردند.اما این پایان ماجرا نبود. سه روز بعد از کشف جسد بابک خرمدین ، این زوج قاتل به قتل دختر و دامادشان نیز اعتراف کردند. قتلی فجیع که ابتدا با مسمومیت قربانیان آغاز و در ادامه با کشتن با چاقو و تکه تکه کردند ادامه می یافت.

زوج قاتلی که در مراحل بازجویی هیچ گونه پشیمانی و ناراحتی از ارتکاب این قتل ها در رفتار و صدایشان وجود ندارد.

وقوع چنین جرمی ( قتل سریالی فرزندان توسط والدین و مثله کردن) حداقل در کشور ما از نظر جرم شناسان و کارشناسان پزشکی قانونی بی سابقه بوده است. اگرچه کمتر از یک درصد از قتل های صورت گرفته به صورت مثله کردن است و در کشور ما نیز چنین اتفاقی در گذشته به وقوع پیوسته اما قتل های سریالی، به صورت مثله کردن و البته خانوادگی، اتفاقی است که شاید تنها در فیلم های جنایی و داستان های مخوف بتوان آن را متصور شد. اکنون ما با پدر و مادری روبرو هستیم که در سال 90 داماد، در سال 97 دختر و چند روز قبل نیز پسرشان را به فجیع ترین شکل ممکن به کام مرگ کشانده اند.

این اتفاق باعث شد تا به سراغ یکی از متخصصان پزشکی قانونی گفت و گو داشته باشیم و تحلیل وی را در این رابطه جویا شویم.

پرونده های مثله کردن ممکن است در آینده دوباره باز شوند

دکتر کیانا کولایی نژاد، متخصص پزشکی قانونی به بررسی ابعاد قتل بابک خرمدین پرداخت.

دکتر کیانا کولایی نژاد متخصص پزشکی قانونی در رابطه با سابقه وقوع چنین اتفاقات و قتل های سریالی در کشور اظهار داشت: بر اساس مطالعات اینجانب، به نظر میرسد چنین مواردی کم نبودند و البته آمار دقیقی نیز از این نوع قتل ها در کشورمان در دست نیست. با این حال مواردی که به صورت مثله کردن رخ داده باشد به سازمان پزشکی قانونی آورده شده است، این موارد چون به صورت قطعات بدن بوده، مورد بررسی قرار گرفتند و بررسی های علمی پزشکی قانونی روی آن ها انجام شده و پرونده های آن نیز به مقامات قضائی اطلاع داده شدند. گاهی خبر سرنوشت این موارد بعد ها به گوش ما رسیده و یا پرونده دوباره به پزشکی قانونی باز می گردد تا سوالات تکمیلی در آن پاسخ داده شود، با این وجود ممکن است در برخی موارد به نتیجه قطعی نرسیم، مثلاً ممکن است علت فوت یا هویت مقتول کاملاً مشخص نشود و اطلاعات آن پرونده ناتمام بماند.

وقوع قتل سریالی، به صورت مثله کردن و خانوادگی در کشورمان بی سابقه است

این متخصص پزشکی قانونی در مورد قتل بابک خرمدین، بیان کرد: تا کنون قتل سریالی که به صورت مثله کردن و خصوصاً خانوادگی باشد در کشور ما بی سابقه بوده است و تا آن جایی که من اطلاع دارم گزارشی در مورد مثله کردن فرزند توسط پدر نداشتیم. کسانی هم که اقدام به مثله کردن می کنند یا قاتل به این منظور این کار را می کند که حمل و نقل جسد  راحت تر باشد و جسد دیرتر پیدا شود و یا اصلاً به دلیل فاسد شدن پیدا نشود. گاهی نیز مثله کردن با اهداف انتقام جویانه یا در قتل های ناموسی انجام میشود.

کولایی نژاد ادامه داد: هرچند مثله کردن میتواند تشخیص هویت را دشوار سازد ولی با پیشرفت علم پزشکی قانونی این امر امکان پذیر است و ممکن است در بسیاری از قتل هایی که ناموسی هستند نیز ممکن است چنین اتفاقی بیوفتد، اگرچه انتقام جویی و مشخص نشدن علت فوت نیز موجب ایجاد چنین شیوه هایی از قتل ها خواهد شد. در ایران قتل هایی که به صورت مافیایی و یا برنامه ریزی شده انجام شده باشد، بسیار کمتر دیده می شود و این موارد برخلاف تصوری که مردم از فیلم ها و داستان های جنایی دارند در واقعیت کمتر رخ می دهد.

زیر یک درصد از قتل ها با مثله کردن رخ می دهد

وی با بیان اینکه طبق آمار جهانی، در کمتر از یک درصد از قتل ها  مثله کردن رخ می دهد، افزود: ما در ایران آمار دقیقی از مثله کردن پس از قتل ها در دست نداریم و پزشکی قانونی نیز آمار دقیقی در اختیار ندارد.

کیانا کولایی نژاد در مورد قتل بابک خرمدین با توجه به اینکه پدرش (قاتل) سابقه مصرف مواد مخدر و پرخاشگری در گذشته نداشته است، گفت: افرادی که مرتکب قتل می شوند، از منظر روانشناسی جنایی به 3 دسته تقسیم می شوند، اولاً، افرادی که اعتیاد به مواد مخدر، الکل یا رونگردان دارند، ثانیاً، مجرمین سابقه دار و سازمان یافته  و وابسته به گروههای خلافکار و خشن، ثالثاً، افرادی که سابقه بیماری روانی دارند، مثلاً ممکن است قاتل مبتلا به انواع جنون یا اختلالات شخصیت باشد، بیشترین انواع اختلالات شخصیت  در این افراد عبارتند از شخصیت های ضداجتماعی، سایکوپات و مرزی و افرادی که مبتلا به اختلال سلوک هستند.

تا کنون بنا به تحقیقات پرونده مذکور، فرد قاتل مبتلا به این موارد نبوده است. با این حال همچنان نیازمند تحقیقات و مطالعات دقیق تر در این جنایت هستیم.

وجود اختلالات روانی باعث تقلیل مجازات قاتل نمی شود

این متخصص پزشکی قانونی گفت: چیزی که در روانپزشکی قانونی اهمیت دارد این است که فرد جنون داشته باشد. اینکه پزشکی قانونی اعلام می کند که فرد سالم است به معنای آن نیست که فرد هیچ گونه اختلال روانی ندارد، بلکه به این معناست که فرد جنون ندارد. اگر فرد جنون داشته باشد، بنا به قوانین کشور ما، رافع مسئولیت کیفری است و مجازات وی طبق قوانین تغییر میکند، اما اگر فرد جنون نداشته باشد، هر بیماری روانی دیگری از قبیل، افسردگی، اضطراب و اختلال شخصیت و امثالهم با وجود این که ممکن است در جرم وی نقش داشته باشند، در میزان مجازات وی نقش ندارند و رافع مسئولیت کیفری اش نمی شود.

کیانا کولایی نژاد در پایان با بیان این که ممکن است پزشکی قانونی طی بررسی های آینده برخی اختلالات روانی در قاتل بابک خرمدین پیدا کند، افزود: اگر قاتل دارای اختلالات یا بیماریهای روانی بجز جنون باشد نیز دارای مسئولیت کیفری است  و مجازات وی طبق قوانین تعیین می گردد.

منبع: رکنا