عباس شکوری، کارگردان اثر، در گفتوگو با مهر، توضیح داد که این فیلم دوازدهمین اثر داستانی کوتاه اوست و الهامبخش آن، تجربههای شخصیاش به عنوان یک قاضی در دادگاه کیفری بوده است. شکوری علاوه بر این، اشاره کرد که فیلمنامه با وامگیری از رمان «یادداشتهای زیرزمینی» اثر داستایفسکی شکل گرفته است. این ترکیب جالب، تلاشی است برای روایت یک داستان پیچیده با عمق روانشناختی و فلسفی.
قیمت لحظه ای طلا، سکه و ارز
شکوری با صراحت میگوید که هدفش از ساخت این فیلم، صرفاً هنرمندی نبوده؛ بلکه میخواسته با استفاده از زبان سینما، توجهها را به یک نقص قانونی جلب کند و شاید حتی زمینه را برای اصلاح آن فراهم کند. او معتقد است که سینما میتواند ابزاری قدرتمند برای ایجاد تغییرات اجتماعی و قانونی باشد.
در این فیلم، قاضی، متهم و خود قانون، به عنوان سه محور اصلی درام، درگیر یک کشمکش اخلاقی و قانونی میشوند. شکوری تأکید میکند که این سه محور، به طور همزمان پیش میروند و در نهایت، تعامل بین قانون و اخلاق، گره اصلی داستان را تشکیل میدهد. او در ادامه میافزاید: «در فیلم، دو کاراکتر دیگر نیز حضور دارند که هرکدام به نوعی در این معضل سهیم هستند. به همین دلیل، نمیتوان گفت شخصیت فرعی یا اصلی وجود دارد، اما در نهایت، قاضی نقش محوری را ایفا میکند.»
نکته قابل توجه این است که پروندهای که فیلم بر اساس آن ساخته شده، یک پرونده جنایی نیست، بلکه یک پرونده حقوقی است. شکوری این موضوع را یادآوری میکند که جرم، همیشه به معنای جنایت نیست و در بسیاری از پروندههای حقوقی، درگیریها و آسیبهایی وجود دارد که نیاز به توجه و رسیدگی دارند.
شکوری در مورد رویکرد خود به قالب تجربی در فیلم کوتاه میگوید: «فیلم تجربی و فیلم داستانی، مکمل یکدیگرند. یک فیلم میتواند هم تجربی باشد و هم داستانی. فیلم تجربی، به اثری گفته میشود که در روایت یا فرم، از شیوههای متعارف فاصله میگیرد. فیلم من نیز، با استفاده از روشهای تازه در ساختار و فرم، در بخش تجربی جشنواره قرار گرفته است.»
داستان همکاری رضا کیانیان با این پروژه نیز جالب توجه است. شکوری میگوید که کیانیان در ابتدا تمایلی به بازی در فیلم کوتاه نداشت، اما پس از گفتگو و آگاهی از مضمون و دغدغههای فیلم، به این همکاری رضایت داد. این نشان میدهد که کیانیان، نه تنها یک بازیگر حرفهای، بلکه یک هنرمند متعهد و دغدغهمند نیز هست.
فیلم کوتاه «یادداشتهای زیرزمینی» با تیمی مجرب و هنرمند، به تهیه کنندگی، فیلمنامهنویسی و کارگردانی عباس شکوری، ساخته شده است. سیاوش مزروعی فیلمبرداری، عباس شکوری تدوین، اشکان طلوعیان صدابردای، علیرضا شیرآلی صداگذاری و حسین بیدگلی موسیقی این فیلم را بر عهده داشتهاند.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «یک قاضی، پس از سالها قضاوت، حالا با یک پرونده روبهرو شده که اگر شاکی و متهم با او همکاری نکنند، مجبور به اقدامی میشود که آینده یک نوزاد را به خطر میاندازد.» آیا این فیلم میتواند نگاهی نو به نظام قضایی و چالشهای آن ارائه دهد؟ آیا این اثر، جرقهای برای تغییر یک ماده قانونی خواهد بود؟ باید منتظر ماند و دید.
