برچسب: فضای مجازی

به دنبال انتشار ویروس کرونا در کشور بسیاری از کسب و کارهای خرد، کارگاههای کوچک و مشاغل و صنوف خدماتی دچار آسیب شدند. این امر باعث شد تا صاحبان بسیاری از مشاغل عمدتا خدماتی آسیب دیده و با توقف فعالیت روبه رو شوند.

در این بین برخی کسب و کارها برای جلوگیری از رکود و تعطیلی مسیر دیگری را در پیش گرفته و تلاش کردند فعالیت خود را در بستر اینترنت و از طریق شبکه های اجتماعی ادامه دهند و به نوعی فروش آنلاین را تجربه کنند.

گزارشها نشان می دهد که آن دسته کسب و کارهایی که در دوران کرونا در بستر فضای مجازی شکل گرفته و به فعالیت ادامه دادند، از عملکرد قابل قبول و موفق تری برخوردار بوده اند.

آنطور که سخنگوی اتحادیه کشوری کسب ‌وکارهای مجازی گفته، پیش‌بینی می شد که ۷۰ درصد کسب کارها طی ۶ تا ۷ سال آینده وارد فضای آنلاین شوند ولی شیوع کرونا باعث شد تا این زمان به ۲ تا ۳ سال کاهش یابد.

امروز اینترنت بیشترین تغییرات در دنیای کسب و کار را به وجود آورده و سرعت دستیابی به اطلاعات، محصولات و خدمات را بالا برده است؛ بر همین اساس تمایل به ایجاد شغل در بستر فضای مجازی روز به روز در حال گسترش است.

آمارها نشان می دهد که در شش ماهه نخست سال، تمایل به راه اندازی کسب و کارهای اینترنتی و صدور پروانه تاسیس کسب و کارهای آنلاین افزایش داشته و تداوم شیوع کرونا در این زمینه اثرگذار بوده است. در نیمه دوم سال نیز ۸۶ درصد مجوزهای صادره برای کسب وکارهای مجازی متعلق به مردان و ۱۴ درصد متعلق به زنان بوده است. بررسی روند اعطای مجوز کسب وکارهای مجازی حاکی از آن است که سهم زنان از کسب پروانه کار در مقایسه با پاییز سال گذشته رشد سه درصدی داشته و تمایل زنان به راه اندازی کسب و کارهای آنلاین افزایش یافته است.

کارشناسان توصیه می کنند با توجه به بستری که در حال حاضر در حوزه شبکه های اجتماعی وجود دارد، راه اندازی و گسترش مشاغل اینترنتی به ویژه در دوران کرونا نتیجه بهتری دارد و افراد را به درآمدزایی بیشتر در این زمینه ترغیب می کند.

بهزاد وحیدنیا با تاکید بر موضوع ضرورت پرداختن به تربیت جنسی کودکان، گفت: والدین باید دانش لازم را متناسب با سن کودکان و نوجوانان درخصوص نحوه برخورد با مسئله، نحوه طرح موضوع و نحوه آموزش کودکان برای رفتارهای ایمن و خودمحافظه‌گری و همچنین رفتارهایی که بتواند حمایت‌های اجتماعی موردنیاز لازم در مواقع ضروری کودکان را جلب کند، داشته باشند.

وی افزود: به این منظور سازمان بهزیستی نیز در برنامه ریزی های آموزشی و بازآموزی متخصصین در تامین خدمات آموزشی و ارتقایی اقداماتی را انجام داده است. همچنین بخش‌های غیردولتی در حال ساخت ویدئوهایی برای ارتقاء آگاهی والدین هستند، اما لازم است که به صورت نظام‌مند در پکیج خدمات خانواده مسائل آموزشی خانواده‌ها در نظر گرفته شود که در این راستا والدینی که نیازمند آموزش مسائل رفتاری به کودکان هستند می‌توانند از خدمات مشاوره تلفنی و حضوری سازمان بهزیستی استفاده کنند.

بنابر اعلام مدیرکل مشاوره و امور روانشناختی بهزیستی کشور، سازمان بهزیستی در بحث آموزش زندگی خانواده نیز مبحثی را به عنوان فرزندپروری مورد هدف قرار داده که علاوه بر مباحث حوزه خانواده و آشنایی با دوره‌های مختلف رشدی کودکان، به بحث فرزندپروری نیز می‌پردازد.

وحیدنیا در ادامه با بیان اینکه امروزه بحث فرزندپروری دیجیتالی مطرح است، تصریح کرد: برخی از مسائل کودکان در حوزه فضای مجازی به سواد رسانه‌ای والدین بازمی‌گردد، اینکه چقدر والدین توانایی استفاده از فضای مجازی و دانش مدیریت رسانه را در خانواده دارند و تا چه میزان سبک تربیتی موثر و مناسبی را در حوزه دسترسی به فضاها دارند؟. در هر صورت ارتقاء سواد دیجیتالی خانواده‌ها و فرزندپروری دیجیتالی موضوعی حائز اهمیت و به روز است؛ در این راستا سال گذشته تفاهم‌نامه‌ای با مرکز ملی مطالعات اعتیاد کشور منعقد شد که به دنبال بررسی اعتیادهای رفتاری است که بخشی از آن مربوط به بحث فضای مجازی و نحوه بهره‌برداری از آن است.

وی همچنین اظهار کرد: مطالعات مرکز راهبری سلامت روان کشور نشان می‌دهد که در نقاط مختلف دنیا با گزارشاتی مبنی بر افزایش  آزارهای جنسی  مواجه بوده اند و  فضای مجازی مستثنی از این امر نیست و به نظر شرایط حاضر نیز می‌تواند برای افرادی که حمایت لازم اجتماعی را ندارند و یا آموزشهای مناسبی دریافت نکرده اند و نیز دچار نقصانها و مشکلات عاطفی و هیجانی و روانی هستند تهدیداتی را ایجاد کند.

این دختر توضیح داد در مدت نامزدی، به اصرار متهم به منزل او رفته و با اجبار و فشارهای گفتاری او مرتکب اشتباه عاطفی شده بود. مدتی بعد این دختر متوجه ناهنجاری‌های شخصیتی پسر جوان شد و تصمیم گرفت نامزدی‌اش را با او به هم بزند، اما نامزدش درحالی‌که ادعا می‌کرد عاشق او است و قصد دارد با او ازدواج کند، شروع به تهدیدهای خشونت‌آمیز کرد و بعد از آن دختر جوان را تهدید کرد که اگر به این ارتباط ادامه ندهد، عکس و فیلم‌هایی را که از او گرفته است، منتشر می‌کند.

این پسر به مزاحمت‌های مداوم ازطریق فضای مجازی ادامه داد و همچنین با رفتن به محل زندگی شاکی، با همسایه‌ها و آشنایان او صبحت کرد و موجب آبروریزی شد.

مأموران بعد از دریافت این شکایت تحقیقات خود را آغاز کردند و با تکمیل ادله جرم و مستندات، محل کار و سکونت متهم را شناسایی و این پسر را پس از هماهنگی با مقام قضائی دستگیر کردند. متهم در بازجویی‌ها ضمن ابراز پشیمانی از تهدید و مزاحمت‌ها گفت: در مدت نامزدی با رضایت شاکی روابطه عاطفی داشتیم و بعد از اینکه تصمیم به قطع رابطه‌اش گرفت، او را تهدید کردم، اما محتوایی در فضای مجازی منتشر نکرده‌ام و به علت علاقه زیاد به این دختر مرتکب این اعمال شده‌ام و قصدم ازدواج با او است.

بین بازیگری و چهره  مجازی بودن، سینما را انتخاب می کنم
خواجوی می گوید برای جذب فالوئر هرکاری نمی کند و هر چیزی را هم برای پول بیشتر تبلیغ نمی کند  
سال‌هاست که تئاتر کار می‌کند، می‌نویسد، بازی و گاهی هم کارگردانی می‌کند. جواد خواجوی حالا در اینستاگرام بیش از سه میلیون مخاطب دارد. صفحه‌ای که به قول خودش برایش حرمت دارد و از هر تصویر و صدایی برای ویدئوهایش استفاده نمی‌کند. او ابتدای صحبت‌مان از اوضاع و احوال این روزهایش می‌گوید: «این روزها در مشهد برای سریال «هشت‌آباد» به کارگردانی علی مسعودی بازی می‌کنم. این سریال با لهجه مشهدی دهه 60 شهرمان را روایت می‌کند و قرار است در ایام عید نوروز روی آنتن برود. خوشحالم که لهجه مشهدی چند سالی است مورد استقبال قرار گرفته است. همین که در چند سال اخیر یک صفحه اینستاگرامی بدون حاشیه، ابتذال و حرف سیاسی چند میلیون مخاطب را جمع کرده یعنی مردم به لهجه‌مان علاقه‌مند شده‌اند.»
از رانندگی در تاکسی اینترنتی تا شاخ‌بازی مجازی 
صحبت‌مان به صفحه اینستاگرامی جواد خواجوی می‌رسد اما او مدام از عشقش به بازیگری و سینما می‌گوید: «اگر قرار باشد بین بازیگری و چهره مجازی بودن یکی را انتخاب کنم قطعا سینما را انتخاب می‌کنم. من 15 سال است که به بازیگری، نویسندگی و کارگردانی فکر می‌کنم و اینستاگرامم را از روی بیکاری راه انداختم. دو سه سال پیش هیچ کاری نداشتم. مدتی در تاکسی اینترنتی مسافرکشی می‌کردم و در یک تئاتر خیابانی اجرا داشتم. فروردین 97 با پیشنهاد دوستانم صفحه اینستاگرامم را از خصوصی خارج و عمومی کردم که به صورت انفجاری رشد کرد. صداگذاری روی تصویر و دابسمش همیشه جزو سرگرمی‌هایم بوده است. شما اگر همین الان صدای تلویزیون را قطع کنید، می‌توانم تا 24 ساعت روی تصویر صحبت کنم و همه را بخندانم. دو سه سال پیش هم برای شوخی و سرگرمی این کار را انجام می‌دادم و چندنفر از دوستانم پیشنهاد دادند که صفحه‌ای درست کنم و ویدئوهایم را آن‌جا بگذارم. برای خودم هم
باورش سخت بود ولی صفحه‌ام در مدت شش ماه ،یک میلیون مخاطب جذب کرد.»
اینستاگرام را فیلتر کنند، خوشحال می‌شوم!
از جواد خواجوی می‌پرسم روزانه چندساعت در فضای مجازی می‌چرخد و چه چیزهایی را دنبال می‌کند؟ که می‌گوید: «به واسطه شغلم مجبورم که مقداری از وقتم را پای گوشی و اینترنت بگذرانم. البته این روزها تمرکزم روی بازیگری است ولی یک سری تعهدات به صاحبان آگهی‌ها دارم و سعی می کنم هر دوسه روز، یک پست تولید کنم. این روزها 5-6 صبح سر صحنه می‌رویم و تا عصر هم مشغول هستیم. فرصت زیادی برای فعالیت مجازی نمی ماند. در حالت عادی هم یکسره پای گوشی نیستم. گهگاهی دایرکت‌ها را چک می‌کنم، یک سری ویدئوی آموزشی می‌بینم و … . این‌که این روزها مردم یکسره سرگرم گوشی هستند، برای خودم هم خیلی جالب نیست وگرنه چرا به تلویزیون می‌آیم؟ مگر تلویزیون چقدر پول می‌دهد؟ مگر فیلم و سریال‌هایمان چقدر دیده می‌شود؟ من یک ویدئو می‌سازم که کمتر از 4-5 دقیقه وقتم را می‌گیرد ولی همین ویدئوی کوتاه
چهار، پنج میلیون بازدید کننده دارد. می‌توانم با یک کپشن ساده، اسپانسر بگیرم و 20-30 میلیون پول به جیب بزنم ولی تئاتر کار می‌کنم و کمردرد و گرفتگی صدای ناشی از آن را تحمل می‌کنم چون جامعه‌ام نیاز دارد. ما مدت زیادی است که خوراک مناسبی در شان مردم نداریم. اینستاگرام هم چون مجانی و در دسترس است، مردم مدام در آن می‌چرخند و هر چیزی را می‌بینند. مسئولیت این همه محتوا با کیست؟ بعضی وقت‌ها صحبت‌هایی درباره فیلتر شدن اینستاگرام می‌شنوم. خیلی برایم مهم است. اگر اینستاگرام را ببندند، خوشحال می‌شوم چون عیار آدم‌ها آن‌جا مشخص می‌شود. اینستاگرام یک نرم‌افزار است و من زندگی‌ام را هیچ وقت به یک نرم‌افزار وصل نمی‌کنم.»
  فضای مجازی درآمد زیادی دارد اما…
«ما در فضای‌مجازی خط قرمزی نداریم. هر کسی بعضی از خط قرمزها را می‌شکند تا بیشتر دیده شود. ولی من هیچ وقت برای فالوئر بیشتر، کاری نکردم. مثلا هیچ وقت پستی نگذاشتم که بچه‌ها مجبور باشند تنهایی آن را ببینند چون برای خودم خط قرمزهای زیادی دارم»، خواجوی با این مقدمه ادامه می‌دهد: «همه مخاطبان برای من قابل احترامند. کسانی من را فالو کرده‌اند که اعتبار صفحه من هستند. آدم‌ها و شخصیت‌های معتبری در ایران و حتی خارج از ایران کارهایم را دنبال می‌کنند و نظرات‌شان را می‌فرستند که برایم ارزشمند است. من می‌توانم از فضای مجازی درآمد زیادی به دست بیاورم اما با خودم عهد کردم که هرکاری را انجام ندهم و پول زیادی در نیاورم. تماس‌های زیادی با صفحه من گرفته می‌شود ولی من قواعد خودم را دارم. تبلیغاتی که کار می‌کنم، بسیار محدود است. می‌توانم روزانه 10 تا 15 تبلیغ کار کنم ولی شخصیتم به من اجازه نمی‌دهد که کاشت ناخن و این‌طور چیزها را تبلیغ کنم. البته صفحه من هزینه زیادی هم ندارد. یک هندزفری و یک گوشی همه ابزار کارم است. فقط یک نفر با من همکاری می‌کند و تلفن‌های صفحه را جواب می‌دهد چون تعداد تماس‌ها زیاد است و من نمی‌توانم جواب همه را بدهم. فضای‌مجازی می‌تواند درآمد زیادی داشته باشد ولی من به همین درآمد متوسط هم عادت ندارم. پدرم در جهاد دانشگاهی کار کرده و مادرم خانه‌دار است. در محیط ساده‌ای زندگی کردم و هیچ وقت یاد نگرفتم که هر پولی را دربیاورم.»
  دنبال لایک و فالوئر نیستم
می‌پرسم آیا بین اینفلوئنسرها رقابتی وجود دارد؟ تعداد فالوئر چقدر برایتان اهمیت دارد؟ این هنرمند مشهدی ادامه می‌دهد: «اگرصفحه من را دنبال کنید، می‌فهمید که من 4 بامداد و آخر شب و صبح زود هم پست می‌گذارم. اصلا دنبال این نیستم که ببینم چه زمانی آمار بازدید و لایک بالاتر است. همان لحظه‌ای که ویدئو را می‌سازم، باید آن را پست کنم. شعاری را روی صفحه اینستاگرامی‌ام به نقل از ارسطو نوشته‌ام: «هدف و غایت حیات، کیفیت عمل است نه کیفیت وجود.» برایم مهم نیست که پست‌هایم چقدر بازدید می‌خورد، مهم این است کارم را درست انجام بدهم. بعضی‌ها وقتی پست می‌گذارند، در 50 تا استوری از همه می‌خواهند تا لایکش کنند و برایش کامنت بگذارند. آخرش هم می‌بینید پست شان 50 هزارتا کامنت دارد. در صورتی که پست من 3-4 هزار کامنت دارد. برایم مهم نیست. چون هرکدام از کامنت‌های من یک پیام منحصر به فرد و قشنگ است. البته این را هم بگویم که آمار صفحه من شاید با صفحه‌های دیگر قابل مقایسه نباشد. اسفند سال گذشته که بیشتر مردم به خاطر کرونا در خانه بودند، پست بیشتری می‌گذاشتم تا مردم سرگرم شوند و حال‌شان خوب باشد. من آن موقع، ایمپرشن«مجموع تعداد دفعاتی که یک پست دیده شده» 90 میلیون را تجربه کردم که بی نظیر بود. اینفلوئنسرهای دیگر، دوستان من هستند. ما با هم صحبت می‌کنیم و پیام می‌دهیم ولی من هیچ کاری به این تبادل‌ها ندارم. هیچ وقت برای دیده شدن بیشتر پولی هزینه یا از دوستی‌مان استفاده نکردم.»

معتاد فضای‌مجازی هستم! / خالق لقمه می گوید چون سراغ حاشیه ها نرفته درآمد میلیاردی ندارد
عروسک «لقمه» را می‌شناسید؟ محمد لقمانیان که این روزها با عروسک «لقمه‌شو» شناخته می‌شود، سال‌ها پیش از خلق این عروسک با پروژه‌هایی مانند «کلاه قرمزی»، «شهر موش‌ها 2»، «شکرستان» و … همکاری داشته است. تجربه‌ای که این روزها اینستاگرام را ترکانده است. ویدئوهای بامزه و گاهی حاشیه‌سازی که در شبکه‌های اجتماعی وایرال می‌شود، سر و صدا می‌کند و البته لقمانیان را حسابی معروف کرده است. سراغ او رفتیم و درباره عروسک گردانی و فعالیت مجازی گپ زدیم.
  عروسک‌گردانی، کارگردانی، بازیگری، فعالیت در فضای‌مجازی، تهیه‌کنندگی و … . شغل اصلی شما چیست؟
در یک کلمه تولید محتوا می‌کنم. من در مقطع کارشناسی رشته نمایش عروسکی و در ارشد کارگردانی تئاتر خواندم. هرکسی که تئاتر کار می‌کند، زمینه‌های مختلفی مثل بازیگری، نویسندگی، ایده پردازی و … را تجربه می‌کند. زمان دانشجویی بیشتر برای نمایش‌ها ایده‌پردازی می‌کردم. بعد از دانشجویی هم برای چند شرکت تبلیغاتی ایده‌پردازی کردم و همزمان تئاتر عروسکی را ادامه دادم. چندسال پیش وقتی اینستاگرام رونق پیدا کرد در صفحه خودم یک کلیپ عروسکی اجرا کردم که مورد استقبال قرار گرفت. آن اوایل یک عروسک خارجی خریدم و با آن اجرا کردم اما با استقبال زیاد مخاطبان ،تصمیم گرفتم عروسک ایرانی جدیدی بسازم که مال خودم و حق کپی رایت داشته باشد. صفحه اینستاگرامی ساختم و  نام آن را از روی  فامیلی خودم برداشتم.
  درآمدتان چقدر است؟ عروسک لقمه چقدر برایتان هزینه داشته است؟
لقمه و بقیه عروسک‌هایی که می‌شناسید، عروسک نمایشی هستند و ساختن‌شان بین پنج تا 9میلیون هزینه دارد. ما الان هم برای ویدئوهایمان اتاق فکر، فیلم بردار، صدابردار و تدوینگر داریم. حتی جایی که جلسه می‌گذاریم و … همه این‌ها هزینه دارد. از همان ابتدا تهیه کننده که یک شرکت تبلیغاتی است، هزینه‌ها را پرداخت کرد و ما کارمان را شروع کردیم. دو سه ماه بعد به سمت تبلیغات رفتیم تا هزینه‌هایمان را در بیاوریم. گاهی تبلیغ می‌گیریم اما درآمدمان آن‌قدر نیست که میلیاردر شویم. بیشتر برای دل خودمان با لقمه همراه هستیم. درآمد در فضای‌مجازی به چیزهای مختلفی بستگی دارد. برند ما خیلی وارد حاشیه نمی‌شود. بر خلاف خیلی از صفحه‌های اینستاگرامی موضوعاتی که ما مطرح می‌کنیم، بیشتر جنبه سرگرمی دارد و کمتر خبرساز می‌شود. بنابراین درآمد عجیب و غریبی نداریم. مثلا خود من بیشتر درآمدم از کارهای دیگر است و لقمه بیشتر برایم سرگرمی است.
  به عنوان یک چهره معروف مجازی چندساعت در روز در شبکه‌های اجتماعی هستید؟ 
خیلی وقت‌ها سعی کردم به گوشی عادت نکنم اما نتوانسته‌ام. کسی که در فضای‌مجازی مشغول است باید هر روز و هر هفته ویدئوها، اخبار و … را رصد کند. این برای سرگرم شدن نیست. برای این است که بداند الان مردم درگیر چه موضوعی هستند. درگیرشدن در فضای‌مجازی هم خیلی وقت‌ها اعتیادآور است. من هم متاسفانه خیلی درگیر هستم. هرموقع پستی می‌گذارم تا یکی دو روز خیلی زیاد سراغ گوشی ‌می‌روم تا بازخورد مردم را ببینم.
  در فضای‌مجازی چقدر نقدپذیر هستید؟ به خاطر شوخی‌ها و نیش و کنایه‌ها تا حالا تحت فشار هم بوده‌اید؟
همیشه آدم‌های ناراضی و نقد و تشویق وجود دارد. من تهیه‌کننده دارم و هر ویدئویی که می‌گذارم با مشورت اوست. همین‌طور احساسی هر چیزی را پست نمی‌کنیم. خدا را شکر تا حالا کسی به خاطر شوخی‌هایمان به ما چیزی نگفته است ولی نقد هست. ما گاهی سکوت می‌کنیم و گاهی جواب می‌دهیم ولی هیچ وقت درگیر نمی‌شویم.
مسئولیتی به نام فالو کردن/ آدم‌های هنرمند با هنرشان و بی‌هنرها با حاشیه و رفتارهای ناهنجار مخاطب جذب می‌کنند، انتخاب با ماست که ابزار شهرت چه کسی باشیم
وقتی یک شاخ فضای مجازی را دنبال می‌کنیم زمینه چند اتفاق فراهم می‌شود؛ آن‌فرد در اکسپلور اینستاگرام بیشتر دیده می‌شود، درآمدش بالا می‌رود و افراد فعال در حوزه مجازی سعی می‌کنند از سبک و سیاق او که اقبال بیشتری دارد تبعیت کنند تا دیده شوند؛ با این اوصاف اگر محتوای صفحه آن فرد مناسب باشد موجی از ایده ها و خلاقیت های مشابه او ایجاد می شود؛ و اگر فردی که با فالو کردن ما مشهور شده محتوای نامناسبی تولید کند شاهد این خواهیم بود که سرمایه با ارزشی مثل وقت و انرژی خودمان و جامعه صرف محتوای صفحه او می‌شود. فراموش نکنید ما برآیند آدم‌ها، کتاب‌ها، پیج‌ها و کانال‌هایی هستیم که بیشترین وقتمان را با آن‌ها می‌گذرانیم بنابراین نمی‌توانیم مسئولیتی را که در قبال خودمان و جامعه داریم ، نادیده بگیریم و هرکسی را دنبال کنیم، باعث شهرت هر کسی باشیم و نردبان شهرتش شویم.
این‌روزها درآمد ولع‌برانگیز فضای مجازی هرکسی را ترغیب می‌کند که دابسمش بسازد، بدون ذره ای سواد در حوزه هایی مثل
روان شناسی ویدئو یا پادکست انگیزشی تولید کند، چالش بگذارد، وعده جایزه و شات مخاطب بدهد و… نتیجه فالو کردن آدم های بی هنر می‌شود این‌که با تمام اهمیتی که احترام به بزرگ تر در فرهنگ ما دارد؛ نوجوانان زیادی به‌خاطر شرکت در چالش یک شاخ اینستاگرامی خارج از کشور به پدربزرگشان بی‌احترامی می‌کنند، یا برای یک خواننده که محتوای کارش هیچ تناسبی با فرهنگ ما ندارد دابسمش می‌سازند. سرگرمی خوب است و می‌شود با صفحه‌ای مثل دیرین‌دیرین سرگرم شد که مشکلات کشور را با زبان طنز می‌گوید. یا صفحاتی را که متمرکز روی تولید محتوا با لهجه‌های شیرین مشهدی، کرمانی و … هستند دنبال کرد که به‌نوعی روی هویت فرهنگی تاکید دارند؛ یعنی نه فقط آسیب‌زا نیستند که نسل‌ها را به هم نزدیک می‌کنند. می شود کلی انتخاب خوب داشت تا هم به اندازه نیاز واقعی سرگرم شویم و انرژی روحی کسب کنیم، هم کاری کنیم که با فالو و لایک ما آن‌کسی دیده شود که روی محتوایش فکر می‌کند، دغدغه دارد و خط قرمزهای فرهنگی را می‌شناسد؛  وگرنه آن خارج‌نشینی که هنر ندارد ترجیح می‌دهد با چالش‌های وقیحانه فالوئر جذب کند تا درآمدش بالا برود و هرچه هم بر سر سبک‌زندگی ما بیاید ،برایش مهم نیست.