عصر ایران ؛ نهال موسوی – محمدرضا شفیعی تهیهکننده سینما و تلویزیون در توییتی گفت که برخی فیلم های سینمایی پلان های خود را با وضعیت حجاب و بیحجاب فیلمبرداری میکنند.
در متن این توییت آمده است: «امروز متوجه شدم برخی فیلم های سینمایی در حال فیلمبرداری پلان های خود را با دو وضعیت حجاب و بی حجاب برداشت میکنن! جنگ ترکیبی دشمن با ایجاد محاسبات غلط برای برخی سینماگران، با بصیرت آنها چه کرده است؟!»
یعنی تصور کنید در نمایی از فیلم که دو بازیگر زن و مرد حضور دارند، یک بار پلان را میگیرند به شکلی که خانم بازیگر روسری به سر دارد و بعد از آن دوباره همان پلان را تکرار میکنند بدون این که بازیگر خانم روسری به سر داشته باشد. حال هر کدام چند برداشت ظول میکشد تا یازیها و همه چیز خوب باشد و مورد تائید کارگردان، فیلمبردار، صدابردار و … خدا داند.
این مدل فیلمسازی برای بار اول نیست ولی در سینمای ایران سابقهای ندارد. مثلا مرحوم مصطفی عقاد فیلم معروف الرساله (در ایران شناخته شده به اسم محمد رسول الله) را با دو گروه بازیگران مختلف ساخت یک گروه بازیگران عرب و با زبان عربی، و یک گروه بازیگران بین المللی و به زبان انگلیسی. اما کار آسانی نیست و هزینه فیلم را هم بسیار زیادتر میکند.
همین شیوه فیلمبرداری باعث میشود هزینه مرحله فیلمبرداری حداقل در خوشبینانهترین حالت 50 درصد دیگر به آن اضافه شود و شاید هم بیشتر. فارغ از زمان و خستگی و ..
مونتاژ، صداگذاری، تصحیح رنگ و … همه اتفاقات پس تولید فیلم هم باید به دو ورژن انجام شود!
در سینمای ایران، آیا بازیگران زن فیلم راضی به چنین کاری شدهاند؟ از ابتدا که قرارداد با او بسته اند اعلام کردهاند که این فیلم به این شکل فیلمبرداری خواهد شد؟
منظور شفیعی از کدام فیلمهاست؟ بیشتر فیلمهای سینمایی که هم اکنون در حال تولید هستند با حمایت نهادها و سازمانهای مختلف دولتی و غیر دولتی است مانند بنیاد فارابی سازمان سینمایی (دولتی) و یا سازمان اوج (غیر دولتی).
چند فیلم دیگر هم وجود دارد که شاید با سرمایهگذار بخش خصوصی در حال ساخته شدن هستند، آیا واقعا در شرایط کنونی هیچ سرمایهگذاری حاضر است که چنین ریسکی را متوجه فیلمش کند؟
هنوز فیلم “کاناپه” کیانوش عیاری که خانمها موی سرشان پیداست و روسری ندارند اما در عوض کلاه گیس بر سر کردهاند توقیف است، یا فیلم “قاتل و وحشی” حمید نعمت الله که بازیگر اصلی خانم آن موهای سرش را تراشیده است اما به دلیل گوشهایش فیلم اجازه نمایش ندارد!
لیلا حاتمی در “قاتل و وحشی”
از طرف دیگر غیر از سرمایه گذار تهیه کنندهها، کارگردانها، بازیگران و عوامل این فیلمها هم با انجام چنین اقدامی آینده شغلی خود را کاملا در هالهای از ابهام قرار میدهند.
همین چند روز قبل کتایون ریاحی و هنگامه قاضیانی بازداشت شدند که یکی از دلایل آن کشف حجاب است.
حال پرسش اصلی این است که چرا باید به این شکل فیلم را بسازند؟ آیا سازندگان این فیلمها از اتفاق جدیدی در شرایط حاکم بر سینمای کشور اطلاع دارند که ما خبر نداریم؟ آیا امکان تغییر در سیاستها نسبت به ظاهر زن در سینما وجود دارد؟
یا خیر تمام این توئیت و ادعای عجیب محمدرضا شفیعی یک بازی سیاسی با سینما و اهالی سینما است؟
محمدرضا شفیعی کسی است که در طول ده، دوازده سال اخیر همیشه در تلویزیون سریالهای پرخرج و بزرگی را تولید کرده و حتی بعضی اوقات همزمان 2 سریال هم در پخش داشته است. یکی از 4 یا 5 تهیه کننده معروف تلویزیون است، 22 سریال تلویزیونی ساخته است. البته در کنار ساخت سریال معمولا هر 2 سال یک بار هم فیلمی سینمایی ساخته است آخرین آنها فیلم ضد بود که پارسال در جشنواره فجر حضور داشت.
حال مطرح کردن این گزاره باعث میشود که احتمالا نهادهای نظارت کننده دیگر به سر صحنه تمام فیلمها بروند یا مواد خام فیلمبرداری شده در فیلمها را بخواهند بررسی کنند. بهرحال پیامد چنین اتفاقی اصلا خوب نیست.
یا محمدرضا شفیعی باید صریح و روشن درباره ادعایی که دارد حرف بزند یا اینکه همین توئیت را هم پاک کرده و عذر خواهی کند، چون چند گزاره مبهم و کلی را به برخی از اعضا سینمای ایران نسبت داده است که به این سادگی نمیشود درباره آنها حرف زد. مانند: کشف حجاب در فیلمها، جنگ ترکیبی دشمن، محاسبات غلط، بصیرت و …
شاید یک سنگ محک است تا ببیند انداختن وسط چنین حرفی می تواند چه واکنشهایی به دنبال داشته باشد؟ و یا تحریک و شانتاژ برخی از گروهها و نهادها برای فشار بیشتر بر پیکر نحیف سینمای ایران و اهالی سینمای ایران!
