برچسب: سلامتی

بیشتر مردم سرفه را با بروز مشکلی در ریه یا مسیرهای هوایی و نه قلب پیوند می دهند. اما تجربه سرفه شدید برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی غیر عادی نیست. در حقیقت، سرفه یکی از نشانه های مهم ناکافی بودن درمان نارسایی قلبی بوده یا حتی ممکن است خود درمان عامل بروز مشکل باشد.

اگرچه نارسایی قلبی ترسناک و ناخوشایند به نظر می رسد، اما به معنای توقف کامل فعالیت قلب نیست که به نام ایست قلبی شناخته می شود. نارسایی قلبی به معنای بروز اختلال در توانایی پمپاژ قلب است، از این رو، همواره نمی تواند همگام با نیازهای بدن فعال باشد.
نارسایی قلبی می تواند به واسطه انواع مختلفی از اختلالات قلبی، از جمله بیماری عروق کرونر، پرفشاری خون، کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک، اختلال در عملکرد دیاستولیک، و بیماری دریچه قلب شکل بگیرد. هر ساله میلیون ها نفر در سراسر جهان به واسطه نارسایی قلبی در بیمارستان بستری می شوند.
افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است ضعف، خستگی، ناتوانی در انجام ورزش، تنگی نفس غیرعادی هنگام ورزش یا دراز کشیدن، تورم در قوزک ها و گاهی اوقات سرفه را تجربه کنند.
به واسطه ناتوانی قلب در پمپاژ مناسب خون، خونی که از ریه به قلب باز می گردد به بازگشت به سمت بالا تمایل دارد که موجب احتقان ریوی می شود. بر همین اساس است که افراد مبتلا به نارسایی قلبی اغلب می گویند که به نارسایی احتقانی قلب مبتلا هستند.
به واسطه احتقان ریوی، مایع (و حتی مقدار کمی خون) می تواند به کیسه های هوایی موجود در ریه ها نشت کند. این مایع ریوی از دلایل اصلی تجربه تنگی نفس است که بین افراد مبتلا به نارسایی قلبی رایج است. از آنجایی که سرفه یکی از روش های بدن برای پاکسازی مسیر هوایی و مسیرهای نایژه ای است، در نظر گرفتن این که سرفه می تواند به واسطه احتقان ریوی شکل گرفته باشد، منطقی است.
سرفه قلبی
سرفه ای که به واسطه نارسایی قلبی شکل گرفته می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. یک سرفه خیس موجب تولید خلط کفدار می شود که به واسطه وجود خون در آن می تواند صورتی رنگ باشد و این شرایط در نارسایی قلبی شایع است. خس خس شدید سینه، دشواری در تنفس، احساس تورم در سینه یا حتی صدای سوت از ریه می توانند با سرفه همراه باشند.
سرفه های این چنینی معمولا نشانه ای از وخیم‌تر شدن شرایط نارسایی قلبی هستند و به طور معمول با تشدید علائم نارسایی قلبی همراه است.
این علائم احتمالا شامل تنگی نفس، تورم، و حتی حملات تنگی نفس و سرفه شبانه می شوند. افرادی که با این شکل شدید از سرفه قلبی مواجه هستند باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنند.
سرفه قلبی می تواند شکلی خفیف‌تر نیز داشته باشد. برخی افراد مبتلا به نارسایی قلبی با سرفه آزاردهنده، مزمن و خشک مواجه می شوند که ممکن است مقدار کمی خلط کفدار سفید یا صورتی تولید کند. افرادی که این شرایط را تجربه می کنند ممکن است آن را با دلایل دیگر مرتبط بدانند و در دریافت کمک پزشکی کوتاهی کنند.
در صورت به تاخیر انداختن مراجعه به پزشک، علائم نارسایی قلبی احتمالا به طور قابل توجهی تشدید می شوند. از این رو، هر فرد مبتلا به نارسایی قلبی نباید آغاز سرفه را حتی اگر خفیف است، نادیده بگیرد. بدون در نظر گرفتن شدت سرفه، اگر به نارسایی قلبی مبتلا هستید برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.
سرفه مرتبط با دارو
سرفه می تواند یکی از عوارض جانبی کلاسی از داروها به نام مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) باشد که به طور مکرر برای درمان نارسایی قلبی تجویز می شود. این داروها برای نارسایی قلبی مفید هستند زیرا موجب گشاد شدن شریان ها شده و پمپاژ خون را تسهیل می کنند.
با این وجود، مصرف مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین در برخی افراد موجب بروز سرفه می شود. سرفه مرتبط با این داروها، سرفه ای آزاردهنده و خشک است که موجب تولید خلط نمی شود.
در شرایطی که گزارش هایی وجود دارند که نشان می دهند مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) ممکن است سرفه ناشی از مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین را بهبود ببخشد، در بیشتر افراد مبتلا به این مشکل، مصرف دارو متوقف می شود. به طور معمول، یک مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین II که فوایدی مشابه با مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین دارد، اما کمتر موجب سرفه می شود، تجویز می شود. تغییر دارو می تواند به تسکین سرفه خشک و آزاردهنده کمک کند.

بهترین زمان برای مصرف ویتامین ها و مواد معدنی هنگام صبح به همراه وعده غذایی است. با این وجود، برخی مکمل ها وجود دارند که مصرف آنها اندکی پیش از رفتن به تختخواب ممکن است به خواب بهتر کمک کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “وری ول”، در حقیقت، بهترین زمان برای مصرف ویتامین ها به نوع ویتامین مصرفی و آثار سلامت مد نظر شما بستگی دارد.
ویتامین هایی که شاید بهتر باشد هنگام صبح مصرف شوند، شامل موارد زیر می شوند:
– ویتامین C
– ویتامین D
– برخی ویتامین های B
ویتامین ها و مواد معدنی که شاید بهتر باشد هنگام شب و نزدیک به زمان خواب مصرف شوند، شامل موارد زیر می شوند:
– ویتامین B3
– منیزیم
در برخی افراد، مصرف ویتامین ها و مواد معدنی با معده خالی می تواند موجب ناراحتی معده و حتی اسهال شود. از این رو، به طور کلی بهتر است مکمل های ویتامین و مواد معدنی به همراه یک وعده غذایی مصرف شوند، مگر این که پزشک توصیه دیگری ارائه کرده باشد.
برخی ویتامین ها باید به همراه یک وعده غذایی حاوی چربی مصرف شوند زیرا آنها محلول در چربی هستند، به این معنی که تنها در مقداری چربی حل شده و به درستی در بدن جذب می شوند. از این رو، اگر ویتامین های خود را هنگام صبح به همراه صبحانه ای بدون چربی مصرف کنید ممکن است نتیجه دلخواه و مطلوب را کسب نکنید.
ویتامین A
ویتامین A به تقویت بینایی، اندام ها و دستگاه تولید مثل کمک می کند. شواهدی مبنی بر این که بهتر است این ویتامین هنگام صبح یا شب مصرف شود، وجود ندارد، از این رو مکمل خود را می توانید هر زمان که برای شما راحت‌تر است، مصرف کنید. نوع ویتامین A که در بیشتر مکمل ها یافت می شود، بتا-کاروتن است.
ویتامین A و بتا-کاروتن هر دو محلول در چربی هستند، از این رو، باید به همراه مقداری چربی مصرف شوند. در بیشتر موارد، این به معنای مصرف ویتامین A به همراه یک وعده غذایی است و بیشتر تولیدکنندگان مکمل های ویتامین A نیز چنین توصیه ای را مطرح کرده اند.
ویتامین های B
ویتامین های B، از جمله تیامین، اسید فولیک، و ریبوفلاوین، به کارکرد درست بدن و حفظ سلامت کلی انسان کمک می کنند. زمانی که سطوح برخی از ویتامین های B بیش از حد کاهش یابد، ممکن است با احساس خستگی شدید مواجه شوید. در موارد شدید کمبود ویتامین B و با توجه به این که با کمبود چه نوعی مواجه هستید، سردرگمی و کم خونی نیز می توانند رخ دهند.
در شرایطی که ویتامین های B محلول در آب هستند، بهتر است آنها را همراه با یک وعده غذایی مصرف کنید و انجام این کار هنگام صبح راحت‌تر به نظر می رسد.
شواهد کمی وجود دارند که برخی ویتامین های B می توانند در خواب اختلال ایجاد کنند. به عنوان مثال:
ویتامین B6 یا پیریدوکسین ممکن است هرچه بیشتر موجب خواب دیدن و تقویت توانایی به خاطر آوردن رویاها شود. در یک مطالعه کوچک، طی یک بازه زمانی پنج روزه به گروهی از دانشجویان دوزهای بسیار بالا از ویتامین B6 داده شد و پژوهشگران دریافتند رویاهای آنها واضح‌تر، رنگارنگ‌تر و عجیب‌تر از حالت عادی بوده است. با مصرف ویتامین B6 هنگام صبح قادر به پیشگیری از این شرایط خواهید بود.
ویتامین B12 به تولید انرژی در بدن کمک می کند و برخی افراد گزارش کرده اند که مصرف این ویتامین هنگام شب موجب افزایش سطوح انرژی و دشواری در به خواب رفتن آنها شده است. بار دیگر، شما می توانید با مصرف این ویتامین هنگام صبح از بروز این شرایط پیشگیری کنید. برخی مطالعات نیز پیوند بین کمبود ویتامین B12 نیز با خواب ضعیف را نشان داده اند. بدن انسان برای تولید ملاتونین، هورمونی که به خواب کمک می کند، به این ویتامین نیاز دارد و این می تواند توضیحی برای بروز این شرایط باشد. همچنین، برخی شواهد پزشکی نشان داده اند که مصرف دوزهای بالا از ویتامین B12 می تواند به کاهش مدت زمان خواب منجر شود.
در مقابل، نیاسین که به نام ویتامین B3 نیز شناخته می شود، ممکن است در به خواب رفتن راحت به شما کمک کند. برخی پژوهش ها نشان داده اند که مصرف دوزهای بالا از این ویتامین در به خواب رفتن راحت‌تر به برخی افراد کمک می کند. اما نیاسین را نباید به همراه الکل مصرف کنید زیرا الکل می تواند اثرات آن را خنثی کند.
بر همین اساس، ممکن است بهتر باشد ویتامین های B را هنگام صبح مصرف کنید. اما اگر این ویتامین ها در قالب یک گروه به همراه مواد مغذی دیگر قرار دارند و به نظر نمی رسد در خواب شما اختلالی ایجاد کنند، اگر برای شما راحت‌تر است می توانید آنها را هنگام شب نیز مصرف کنید.
ویتامین C
ویتامین C به بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن انسان کمک می کند و همچنین نقش مهمی در محافظت از سلول ها در برابر خطر رادیکال های آزاد ایفا می کند. ویتامین C محلول در آب است، از این رو، نیازی نیست آن را به همراه یک وعده غذایی مصرف کنید. با این وجود، دوزهای بالای این ویتامین ممکن است موجب ناراحتی معده و اسهال در برخی افراد شود. مصرف این مکمل به همراه یک وعده غذایی می تواند به پیشگیری از این شرایط کمک کند.
افراد کمی اختلال در خواب به واسطه مصرف دوزهای بالای ویتامین C را گزارش کرده اند. شواهد پزشکی واقعی در این زمینه وجود ندارند، اما اگر از این نظر نگران هستید می توانید ویتامین C را هنگام صبح مصرف کرده و همچنین دوز مصرفی خود را به مقدار مصرف توصیه شده روزانه بازگردانید که ۷۵ میلی گرم برای زنان بزرگسال و ۹۰ میلی گرم برای مردان بزرگسال است.
ویتامین C می تواند به بدن در جذب بهتر آهن کمک کند، از این رو، اگر پزشک شما مصرف آهن بیشتر را توصیه کرده است می توانید ویتامین C را بدون در نظر گرفتن این که چه زمانی از روز این کار را انجام می دهد، همراه با آهن مصرف کنید.
ویتامین D
ویتامین D نقش های مختلفی را در بدن انسان ایفا می کند. این ماده مغذی به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند، در کنار کلسیم به استخوان سازی کمک می کند، و اعصاب از آن برای انتقال پیام ها استفاده می کنند. زمانی که پوست در برابر نور خورشید قرار می گیرد، بدن ویتامین D تولید می کند. اما از آنجایی که خطر ابتلا به سرطان پوست در صورت مواجهه بیش از حد وجود دارد، اگر با سطوح پایین این ماده مغذی در بدن خود مواجه هستید ممکن است به مصرف مکمل ویتامین D نیاز داشته باشید.
ویتامین D محلول در چربی است، از این رو، بهتر است به همراه یک وعده غذایی حاوی مقداری چربی مصرف شود. این وعده غذایی می تواند صبحانه، ناهار یا شام باشد زیرا شواهدی مبنی بر این که جذب ویتامین D در زمان مشخصی از روز «بهتر» یا «بدتر» است، وجود ندارد.
برخی افراد گزارش کرده اند که ویتامین D ممکن است در خواب اختلال ایجاد کند، به ویژه اگر خیلی دیر مصرف شود. از آنجایی که ویتامین D ممکن است میزان ملاتونین بدن را کاهش دهد، امکان دارد موجب چنین اثری شود. با این وجود، مطالعه ای به طور خاص درباره این شرایط انجام نشده است.
ویتامین E
ویتامین E از سلول ها در برای آسیب رادیکال های آزاد محافظت می کند، سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند، و در گشاد شدن رگ های خونی و پیشگیری از تشکیل لخته خون نقش دارد. کمبود این ویتامین می تواند موجب آسیب عصبی، مشکلات بینایی و ضعف سیستم ایمنی شود.
از آنجایی که ویتامین E محلول در چربی است باید به همراه یک وعده غذایی حاوی چربی مصرف شود. شواهدی مبنی بر این که ویتامین E باید در زمان مشخصی از روز مصرف شود، وجود ندارد.
ویتامین K
ویتامین K به لخته شدن خون کمک می کند. همچنین، این ماده مغذی در استخوان سازی نقش دارد، ممکن است در برابر سرطان از شما محافظت کند، و با بهبود حساسیت بدن به هورمون انسولین با دیابت مقابله کند.
ویتامین K نیز محلول در چربی است، از این رو، آن را همراه با یک وعده غذایی مصرف کنید. پژوهشی درباره این که بهترین یا بدترین زمان مصرف این ویتامین چه زمانی است، انجام نشده است.
کلسیم
احتمالا شنیده اید که کلسیم به استخوان سازی کمک می کند و البته افراد بسیاری به میزان کافی این ماده مغذی را دریافت نمی کنند. افراد بزرگسال و کودکان چهار ساله و بزرگ‌تر روزانه باید بین ۱,۰۰۰ تا ۱,۳۰۰ میلی گرم کلسیم مصرف کنند و افراد بسیاری، به ویژه آنهایی که شیر یا مواد غذایی حاوی این ماده مغذی را مصرف نمی کنند، ممکن است با کمبود این ماده مغذی مواجه باشند.
انواع مختلفی از کلسیم وجود دارند و توصیه های مختلفی درباره چگونگی مصرف آنها ارائه شده است. کلسیم سیترات یکی از انواع رایج مکمل کلسیم است که می توانید آن را به همراه یک وعده غذایی مصرف کنید. کلسیم کربونات نوع دیگری است که برای تجزیه به اسید معده نیاز دارد، از این رو، بهتر است به همراه غذا مصرف شود.
از آنجایی که باید دوز مصرف کلسیم خود را برای جذب بهتر در طول روز تقسیم کنید (در هر بار بدن نمی تواند بیش از ۵۰۰ میلی گرم کلسیم جذب کند) می توانید یک وعده را صبح و وعده دیگر را بعد از ظهر یا شب مصرف کنید، به ویژه اگر پزشک مصرف دوزهای بالا را توصیه کرده باشد.
در حال ایده آل، شما نباید کلسیم را همزمان با مولتی ویتامین های حاوی آهن یا منیزیم مصرف کنید، زیرا ممکن است بدن به خوبی آن را جذب نکند. با این وجود، برخی پژوهش ها نشان داده اند کلسیم ممکن است به خواب رفتن را تسهیل کند و در بسیاری مکمل ها کلسیم و منیزیم ترکیب شده اند. برای انتخاب بهترین گزینه با پزشک خود مشورت کنید.
در نهایت، مکمل های کلسیم می توانند با برخی داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها، داروهای پوکی استخوان، داروهای فشار خون، ضد اسیدها، داروهای ضد تشنج، و داروهای کلسترول تداخل ایجاد کنند. در برخی موارد، مصرف کلسیم می تواند به معنای افزایش جذب یک دارو و در برخی موارد کاهش میزان جذب باشد. در این زمینه با پزشک خود مشورت کنید.
منیزیم
منیزیم به تنظیم عملکرد عصبی، کنترل فشار خون، و استخوان سازی (همراه با کلسیم) کمک می کند. بیشتر افراد به میزان کافی این ماده معدنی را دریافت می کنند، اما کمبود منیزیم می تواند موجب حالت تهوع، بی اشتهایی، خستگی و ضعف شود.
منیزیم یکی از بهترین مکمل هایی است که می توانید هنگام شب مصرف کنید زیرا این ماده معدنی به بهبود شرایط خواب کمک می کند. مصرف منیزیم در افرادی که هنگام خواب با گرفتگی ماهیچه های پا مواجه می شوند، ممکن است به بهبود این شرایط کمک کند.
البته، منیزیم می تواند با دستگاه گوارش نامهربان باشد و موجب شل شدن مدفوع شود. در صورت مواجهه با این شرایط کاهش دوز مصرفی را مد نظر قرار دهید. یک دوز ۱۰۰ میلی گرمی ممکن است برای شما کافی باشد.
مولتی ویتامین ها
مولیتی ویتامین ها ترکیی از ویتامین ها و مواد معدنی مهم هستند. به طور معمول آنها حاوی ویتامین C، برخی ویتامین های B، ویتامین های A، D، E و K و مواد معدنی روی، سلنیم و مس هستند.
بهترین زمان برای مصرف مولتی ویتامین وجود ندارد، اگرچه افراد بسیاری آن را هنگام صبح مصرف می کنند به ویژه اگر داروهای دیگری نیز در این زمان مصرف می کنند. مولتی ویتامین باید به همراه غذا مصرف شود زیرا برخی از مواد مغذی موجود در آن محلول در چربی هستند. برخی انواع مولتی ویتامین در صورت مصرف با معده خالی می توانند موجب ناراحتی معده شوند.
اگرچه اثبات نشده است، اما مولتی ویتامین ها ممکن است در خواب اختلال ایجاد کنند. پژوهش های بیشتری درباره اثر مولتی ویتامین ها بر خواب باید انجام شوند، از این رو، زمان مشخصی برای مصرف آنها در طول روز وجود ندارد، اما قطعا باید به همراه غذا مصرف شوند.