برچسب: سال 98

همینطور که صحبت های ترامپ رئیس جمهور آمریکا را از بی بی سی فارسی می دید ، نفس عمیقی کشید و گفت خدا را شکر، جنگ نمی شه!! این جمله کوتاه برای من هزاران معنی دارد. مرد میانسالی که انگار بهترین خبر را از تلفن همراهش شنیده بود.
پایگاه خبری تحلیلی رسانشر- مهدی سوری: درست از نیمه های شب که از پاسخ انتقامی سپاه پاسداران به ترور ناجوانمردانه سردار شهید قاسم سلیمانی با خبر شدم، همانند مردم دیگر، دلم آشوب شد. یعنی جنگ می شود؟ یعنی امریکایی ها به ایران حمله خواهند کرد؟ از آن لحظه تاکنون تمام رسانه های خبری ایرانی و خارجی را شخم زدم و به دنبال چیدن پازلی بودم که در نهایت چه خواهد شد؟ این حمله یا بهتر بگویم سیلی ایران به امریکا چه اثری روی آنها داشته است. چرا از ترامپ عشق توییت خبری نیست. و چقدر آمارهای این حمله ضد و نقیض هستند!
 
 
همینطور که صحبت های ترامپ رئیس جمهور آمریکا را از بی بی سی فارسی می دید ، نفس عمیقی کشید و گفت خدا را شکر، جنگ نمی شه!! این جمله کوتاه برای من هزاران معنی دارد. مرد میانسالی که انگار بهترین خبر را از تلفن همراهش شنیده بود. او با اینکه یک دوره جنگ 8 ساله را دیده بود از جنگ انگار دل خوشی نداشت. هیچکس جنگ را دوست ندارد. هیچکس طاقت دیدن خون های ریخته شده بر زمین را ندارد. خرابی های جنگ تحمیلی هنوز در خیلی از شهرها خودنمایی می کند. درست است که ترامپ به قدرت تجهیزات نظامی و بزرگی بمب ها و موشک هایش افتخار می کند. اما او هرگز معنی غیرت و تعصب در دفاع از آب و خاک را حتی با دست خالی درک نکرده است. وضعیت ما در جنگ قبلی همینگونه بود. با دست خالی و تنها جنگیدیم که سرداران رشیدی همچون قاسم سلیمانی ها را پرورش داد. که تا آستانه کهن سالی لباس رزم را از تن در نیاورد و مجاهدتش تا شهادت ادامه یافت.
با توجه به صحبت های رهبر انقلاب و مسئولین دولت، ایران علاقه ای به جنگ ندارد و پاسخ یاغی گری آمریکایی ها را داده است. ترامپ هم در صحبت های امشب هیچ حرفی از واکنش نظامی و انتقام گیری به میان نیاورد و بر خلاف گذشته از تقاضای صلح و دوستی گفت. او گفت اولویت ما ایران نیست. اولویت ما داعش است. پس می توان گفت که احتمال درگیری و جنگ در این لحظه تقریباً صفر است و هر دو کشور در صدد کاهش تنش و بازگشت به آرامش هستند. اما همانگونه که دیشب در اینستاگرام مدام عدد جانباختگان این یک هفته را از سردار شهید قاسم سلیمانی و  یارانش تا کشته شدگان کرمان منتشر می کردم ، اجازه بدهید از این اتفاق خوشحال نباشم. اجازه بدهید غمگین باشم . از شهادت سردار حماسه ساز ایرانی، از کشته شدن نزدیک به 60 نفر از هموطنان کرمانی، و جان باختن بیش از 140 هموطن سانحه هوایی هواپیمای اوکراینی در نزدیکی پرند. هنوز داغ کشته شدن جوانان بیگناه و معترض توسط هرکسی ، به هر دلیلی و با هر تعدادی (هیچوقت اعلام رسمی نشده است) در حوادث آبان نود و هشت در دلمان سنگینی میکند که در طی کمتر از یک هفته بیش از 200 تن از هموطنان و عزیزان این سرزمین و به آسانی جان می بازند. یک روز و دو روز کم است. باید یک ماه عزای عمومی اعلام کنند.
برایم سوال است که کابوس مرگ چه زمانی دست از سر این کشور بر می دارد؟ در مقام مرگ های حادثه ای و دلخراش در صدر دنیا هستیم. آمار بالای تلفات انسانی در حوادث رانندگی و جاده ای، جان باختن حوادث طبیعی سیل و زلزله ، مرگ و میر سانحه هوایی و کشته شدن بر اثر ازدحام جمعیت! به عقیده من سال 98 سال مرگ است. بدترین سال در تاریخ ایران همین سال است. شروعش از کشته شدن عده ی زیادی در سیل و زلزله تا سانحه هوایی امروز …
هرچه بیشتر بگویم بازی با کلمات است. متاسفم که به همین راحتی از کنار مرگ آدم ها می گذریم. حالا چون خاک سرد است، باید فراموش کنیم؟ یا اینکه به دنبال راه های کاهش تلفات باشیم؟ خدا را شکر که جنگ نمی شود. که دست کم آرزو کنیم تا پایان سال دیگر شاهد جان باختن هموطنان و عزیزانمان نباشیم.

خوب شروع نشد. سال ۱۳۹۸ را می گویم. سالی که با وجود مصائب و سختی هایی که در سال ۹۷ به چشم دیدیم، کلی منتظرش بودیم تا در زمان تحویل سال آرزو کنیم که سال خوب و خوشی باشد. مشکلات و مسائل اقتصادی کمتر شود تا اندکی فقط اندکی آرامش به جامعه باز گردد. دعا کنیم تا تحریم گر و تحریم دوست هر دو در این سال ناکام شوند. چه آرزوهای قشنگی که برای سال نود و هشت نکردیم. اما افسوس …
هنوز روزهای فروردین عطر بهار به خود نگرفته بود که بلا نازل شد. آن هم از نوع طبیعی و غیر مترقبه. سیل آمد. اول شمال کشور را زیر آب برد. و بعد هم غرب و جنوب غرب. بلایی که با گذشت ۱۸ روز از فروردین هنوز ادامه دارد .فوت بیش از ۶۰ تن از هموطنان بر اثر سیل جای تاسف دارد. از بین رفتن سرمایه و زندگی خیلی از هموطنان سیل زده مایه ناراحتی و حزن است. آوارگی و گرسنگی عده ی زیادی مایه شرمندگی است. البته هموطنان همت کردند و به کمک مصیبت زدگان شتافتند. مسئولین هم که برخی پای کار آمدند و برخی هم آمدند برای نمایش و گرفتن عکس سلفی و استوری …
حال که تعطیلات نوروزی تمام شده است و بازار ایران فعال شده است باید که از سال گذشته و تجربه های تلخ تجربه کسب کنیم. باید درس گرفت. همین پارسال بود که بلبشوی اقتصادی شروع شده بود . اما کسی فکرش را نمی کرد دلار ۳۸۰۰ تومانی به پنج هزار تومان و  تا بیست هزار تومان برسد. هیچکس گمان نمی کرد قیمت اجناس تا ۳۰۰ درصد رشد داشته باشد. آن هم به خاطر تحریم ! هرگز در مخیله ام نمی گنجید در این دوران باز هم صف گوشت و مرغ را آن هم با کارت ملی ببینم. سال سختی بود. سال جدید هم که خوب شروع نشد. اما امیدوارم در ادامه بهتر و بهتر شود. مسلما هیچ اتفاق خوبی نخواهد افتاد مگر اینکه دولت و ملت در کنار هم تمام توان خود را برای بهبود اوضاع کشور بکار برند. این به این معنی نیست که هرچه سختی است برای مردم باشد و مجبور به تحمل باشند. و چند ماه بعد بفهمیم که فلان مدیر میلیاردها تومان ثروت کشور را به اسم دور زدن تحریم دزدیده و کانادا نشین شده است. اگر میخواهیم که این کشور ضمن تحمل تحریم ها و مشلات ناخواسته ، رو به جلو حرکت کند باید در ابتدا حکومت را اصلاح کنیم. حکومتی که هیچ مفسد اقتصادی در بخش های تاریک و غیر شفاف آن پنهان نشده باشند.
از خدا می خواهم در آغازین روزهای فعالیت کاری، مشکلات و سختی در مسیر جامعه قرار نگیرد. حال مردم روز به روز بهتر شود و اعتماد از دست رفته به جامعه باز گردد. ما نیز در رسا نشر تلاش می کنیم تا صدای مردم باشیم و از حقوق عامه ملت دفاع کنیم. رسالت رسانه همین است. باید که در کنار مردم باشد. و ما خودمان از مردمیم.
شبنم حاجی اسفندیاری
۱۸ فروردین ۱۳۹۸

درست یک سال پیش در چنین لحظاتی برای تبریک سال نو آرزو کردم که سال خوب و خوشی داشته باشیم. سرشار از عشق و نوع دوستی. تقریباً تمام آرزوهای ما در سالی که گذشت براورده نشد. و هرچیزی را که نمیخواستیم و از آن گریزان بودیم بر سرمان همچون آواری فرود آمد. سال ۱۳۹۷ سال خوبی نبود.

اما اکنون، چند ساعت مانده به بهار ۹۸ میخواهم بنویسم. میخواهم آرزو کنم. و از خداوند بخواهم سرنوشت ملت نجیب و مظلوم ایران را به گونه ی دیگری رقم بزند. میخواهم آرزو کنم که نگاه ویژه ای به مردم ایران داشته باشد. خواه ناخواه کشور ما روزهای خوبی را سپری نمی کند. حال این از تحریم است یا بی تدبیری مسئولین و مدیران، خدا می داند! هرچه که هست این شرایط در خور ایرانیان نیست. مردمی که تا به امروز و در چهل سالگی انقلاب اسلامی پای این کشور ایستاده اند و با همه چیزش ساخته اند.
پس آرزو می کنیم که سال ۱۳۹۸ سال خوب و خوشی باشد. سالی که حکومت در برقرای عدالت، مبارزه با فساد و اختلاس های نجومی ، اجرای قانون و رفع فقر و تبعیض موفق باشد. سالی که دیگر تحریم ها بهانه ای برای افزایش فشار اقتصادی برای مردم نباشد. سالی که گرانی ارز بهانه ی افزایش نرخ هر چیزی نباشد. سالی که صدا و سیمای میلی ایران به اصل خود بازگشته، ملی و مردمی شود. سالی که جان مردم بخاطر کیفیت پایین خودروها بیهوه هدر نرود. سالی که هیچ خبرنگاری و هیچ فعال رسانه ای به دلیل انتقاد و یا تفاوت دیدگاه زندانی و محروم از کار نشود. هیچ کارگری بیکار نشود. هیچ سفره ای خالی نماند. هیچ پدری شرمنده زن و فرزند نباشد. و هیچ خانه ای بر اثر زمین لرزه بر سر صاحبانش آوار نگردد.
سال ۹۷ سال خوبی نبود، خدا کند که ۹۸  سال خوبی باشد. برای همه ایرانیان
نوروز باستانی بر همه ایرانیان و فارسی زبانان خجسته باد.
شبنم حاجی اسفندیاری
۲۹ اسفند ۱۳۹۷