برچسب: سازمان ملل

  • پزشکیان در سازمان ملل: چه کسی آتش‌بیار منطقه است؟

    پزشکیان در سازمان ملل: چه کسی آتش‌بیار منطقه است؟

    در سخنرانی امسال مجمع عمومی سازمان ملل، مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، با صراحت به انتقاد از سیاست‌های آمریکا و اسرائیل پرداخت و خواستار بازنگری در وضعیت صلح و ثبات جهانی شد. او با اشاره به رویدادهای اخیر منطقه، از جمله حملات به تأسیسات ایران و هدف قرار دادن خبرنگاران و دانشمندان، پرسید: «آیا شما هم این اقدامات را می‌پسندید؟»

    پزشکیان در سازمان ملل: چه کسی آتش‌بیار منطقه است؟

    به گزارش رسا نشر و به نقل از عصر ایران، پزشکیان با اشاره به نسل‌کشی در غزه، ترور دانشمندان ایرانی و تجاوز به تمامیت ارضی کشورها، پرسید: «چه کسی ثبات منطقه و جهان را بر هم می‌زند؟» او در سخنرانی خود با اشاره به حملات اخیر آمریکا و اسرائیل به ایران، این اقدامات را خیانت به دیپلماسی خواند. رئیس‌جمهور ایران با نمایش تصاویری از شهدای جنگ ۱۲ روزه اخیر، رژیم صهیونیستی و آمریکا را به خیانت به دیپلماسی متهم کرد و این اقدام را خیانتی بزرگ به تلاش‌های جهانی برای استقرار ثبات و صلح دانست.

    پزشکیان در سازمان ملل: چه کسی آتش‌بیار منطقه است؟

    تصویری از سخنرانی رئیس جمهور در سازمان ملل. پزشکیان همچنین با اشاره به تحولات اخیر منطقه گفت: «امروز پس از نزدیک به دو سال نسل‌کشی، گرسنگی دادن جمعی و تداوم آپارتاید در سرزمین‌های اشغالی، تجاوز رژیم صهیونیستی بسیاری از کشورهای منطقه را تهدید کرده است.»

    او تأکید کرد که ایران از حامیان جدی ایجاد منطقه عاری از سلاح‌های کشتار جمعی است. وی در ادامه با انتقاد از اقدامات آمریکا در بازگرداندن قطعنامه‌های لغو شده شورای امنیت علیه ایران، این تلاش‌ها را غیرقانونی و فاقد مشروعیت دانست.

    در بخش دیگری از سخنرانی، رئیس‌جمهور به موضوع صلح آذربایجان و ارمنستان اشاره کرد و از آن حمایت کرد. او همچنین نسبت به جنگ اوکراین و روسیه ابراز امیدواری کرد که به توافقی عادلانه و پایدار منجر شود.

    پزشکیان از پیمان دفاعی پاکستان و عربستان استقبال کرد و دیدگاه ایران را در مورد تجاوز اسرائیل به قطر اعلام کرد.

    رئیس‌جمهور در پایان سخنان خود با اشاره به فرهنگ همبستگی و نوع‌دوستی ایرانیان، تأکید کرد که ایران با تکیه بر این سنت دیرین، شریکی پایدار برای همه کشورهای صلح‌طلب خواهد بود.

    به نظر می‌رسد سخنان رئیس‌جمهور ایران در سازمان ملل، تلاشی برای روشن‌کردن چهره واقعی برهم‌زنندگان صلح در منطقه و جهان باشد. اما آیا این سخنان می‌تواند تغییری در معادلات پیچیده بین‌المللی ایجاد کند؟ زمان، پاسخ این سوال را خواهد داد.

  • راستی‌آزمایی سخنرانی ترامپ در سازمان ملل: واقعیت‌ها چه می‌گویند؟

    راستی‌آزمایی سخنرانی ترامپ در سازمان ملل: واقعیت‌ها چه می‌گویند؟

    ترامپ در سخنرانی اخیر خود در سازمان ملل، ادعاهایی را مطرح کرد که با واقعیت همخوانی نداشتند. از اقتصاد و انرژی‌های تجدیدپذیر گرفته تا اظهارنظر درباره شهردار لندن، این سخنرانی پر از اطلاعات نادرست بود. در ادامه، نگاهی دقیق‌تر به این ادعاها و بررسی صحت آن‌ها خواهیم داشت.

    راستی‌آزمایی سخنرانی ترامپ در سازمان ملل: واقعیت‌ها چه می‌گویند؟

    اختصاصی رسانه روز – تحریریه رسا نشر :

    رئیس‌جمهور پیشین ادعاهای نادرستی در مورد اقتصاد، انرژی‌های تجدیدپذیر و شهردار لندن مطرح کرد.

    ترامپ گفت: “من در مورد همه چیز درست می‌گفتم.” و مجموعه‌ای از ادعاهای گمراه‌کننده و نادرست را تکرار کرد.

    در اینجا یک راستی‌آزمایی از برخی از اظهارات او ارائه شده است.

    آنچه گفته شد

    “در چهار سال ریاست جمهوری بایدن، ما کمتر از ۱ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری جدید در ایالات متحده داشتیم. در عرض هشت ماه، از زمانی که من وارد دفتر شدم، تعهدات و پولی به مبلغ ۱۷ تریلیون دلار را تضمین کرده‌ایم که قبلاً پرداخت شده است.”

    این گمراه‌کننده است. آقای ترامپ در حال مقایسه سیب و پرتقال است و به نظر می‌رسد که آمار دولت خود را دست‌کاری می‌کند.

    به گزارش پایگاه خبری رسا نشر، ترامپ در یک سخنرانی یک ساعته در مجمع عمومی سازمان ملل، به متحدان اروپایی، انرژی‌های تجدیدپذیر و سلف خود حمله کرد. او مدعی شد که “من در مورد همه چیز درست می‌گفتم” و مجدداً مجموعه‌ای از ادعاهای گمراه‌کننده و نادرست را مطرح کرد. در ادامه، به بررسی صحت برخی از این ادعاها می‌پردازیم:

    رئیس‌جمهور پیشین ادعاهای نادرستی در مورد اقتصاد، انرژی‌های تجدیدپذیر و شهردار لندن مطرح کرد.

    ترامپ گفت: “من در مورد همه چیز درست می‌گفتم.” و مجموعه‌ای از ادعاهای گمراه‌کننده و نادرست را تکرار کرد.

    در اینجا یک راستی‌آزمایی از برخی از اظهارات او ارائه شده است.

    آنچه گفته شد

    “در چهار سال ریاست جمهوری بایدن، ما کمتر از ۱ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری جدید در ایالات متحده داشتیم. در عرض هشت ماه، از زمانی که من وارد دفتر شدم، تعهدات و پولی به مبلغ ۱۷ تریلیون دلار را تضمین کرده‌ایم که قبلاً پرداخت شده است.”

    این گمراه‌کننده است. آقای ترامپ در حال مقایسه سیب و پرتقال است و به نظر می‌رسد که آمار دولت خود را دست‌کاری می‌کند.

    دولت بایدن در ژانویه تقریباً 800 میلیارد دلار پروژه تولیدی را که ناشی از تصویب چهار قانون بود، شمارش کرد. اکثریت قریب به اتفاق این اعلامیه‌ها جزئیاتی در مورد مکان تأسیسات خاص و میزان سرمایه‌گذاری دارند یا در حال حاضر در حال انجام هستند. (این موارد شامل، به عنوان مثال، یک کارخانه نیمه‌هادی 11 میلیارد دلاری در یوتا و یک کارخانه پنل خورشیدی 1 میلیارد دلاری در اوکلاهاما است.)

    برعکس، رقم 17 تریلیون دلاری آقای ترامپ دو برابر عددی است که کاخ سفید خودش شمارش کرده است: 8.8 تریلیون دلار. اما حتی این رقم هم، آنطور که آقای ترامپ گفت، همه‌ی آن “پرداخت شده” نیست. این رقم شامل تعهدات گسترده و پروژه‌هایی است که قبلاً اعلام شده‌اند. و بیش از نیمی از این مبلغ از تعهدات غیررسمی کشورهای خارجی برای سرمایه‌گذاری در ایالات متحده ناشی می‌شود که کارشناسان نسبت به واقع‌بینانه بودن آن هشدار می‌دهند. (به عنوان مثال، تعهد سال 2017 از عربستان سعودی که توسط آقای ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری او تبلیغ شد تا 450 میلیارد دلار محصولات آمریکایی خریداری کند، به‌طور کامل محقق نشد.)

    آنچه گفته شد

    “من به لندن نگاه می‌کنم، جایی که شما یک شهردار وحشتناک دارید، وحشتناک، وحشتناک، و بسیار تغییر کرده است، بسیار تغییر کرده است. حالا آن‌ها می‌خواهند به قانون شریعت بروند.”

    این ادعا فاقد شواهد است. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد لندن یا شهردار آن، صادق خان، قانون شریعت، چارچوب قانونی و اخلاقی اسلام را وضع کرده یا قصد دارد وضع کند.

    آقای خان، که اولین مسلمان منتخب شهردار لندن است، مدت‌هاست که هدف سوء استفاده‌های اسلام‌هراسانه و اتهامات دروغین قرار دارد. در سال 2016، سخنگوی آقای خان گفت که او بارها گفته است که هیچ جایی برای قانون شریعت در بریتانیا وجود ندارد. در سال 2020، پست‌های رسانه‌های اجتماعی یک نقل قول ساختگی را منتشر کردند که ظاهراً از آقای خان درباره آزمایش قانون شریعت در سه محله لندن بود. (در این پست‌ها کلمه “شریعت” اشتباه نوشته شده بود.) اخیراً، پست‌های رسانه‌های اجتماعی که به طور گسترده منتشر شده‌اند، به دروغ آقای خان را متهم کردند به ممنوعیت فروش الکل و ارائه مسکن فقط برای مسلمانان. (در واقع، او تلاش کرده است تا شب‌زنده‌داری لندن را تقویت کند، و پیشنهاد مسکن او مختص مسلمانان نبود.)

    شوراهای شریعت، که از دهه 1980 در بریتانیا وجود داشته‌اند، سازمان‌های خصوصی هستند که “هیچ نقش قانونی یا قانون اساسی رسمی ندارند”، طبق گزارش دولتی سال 2019. این شوراها در درجه اول در مورد طلاق‌های مذهبی و جنبه‌های دیگر زندگی روزمره، مانند انطباق مذهبی با رژیم غذایی و امور مالی، قضاوت می‌کنند. تعداد شوراهای شریعت در بریتانیا ناشناخته است و تخمین‌ها بین 30 تا 85 متغیر است.

    در پاسخ به نظرات آقای ترامپ، سخنگوی آقای خان گفت: “ما نمی‌خواهیم با پاسخ دادن به اظهارات نفرت‌انگیز و متعصبانه او، به آن اعتبار دهیم.”

    آنچه گفته شد

    “من به چین اعتبار زیادی می‌دهم. آن‌ها این مزارع بادی را می‌سازند، اما مزارع بادی بسیار کمی دارند. پس چرا آن‌ها آن‌ها را می‌سازند و به سراسر جهان می‌فرستند، اما به سختی از آن‌ها استفاده می‌کنند. می‌دانید، آن‌ها از زغال‌سنگ، گاز استفاده می‌کنند، تقریباً از همه چیز استفاده می‌کنند، اما باد را دوست ندارند، اما مطمئناً دوست دارند آسیاب‌های بادی را بفروشند.”

    نادرست. برعکس این درست است. چین بیش از هر کشور دیگری مزارع بادی و ظرفیت انرژی بادی دارد و قصد دارد مزارع بادی بیشتری نسبت به هر کشور دیگری بسازد.

    انجمن جهانی انرژی باد، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در آلمان، تخمین زد که چین تقریباً نیمی از ظرفیت جهانی انرژی باد را به خود اختصاص داده است، حدود 561000 مگاوات از 1.2 میلیون مگاوات در سراسر جهان.

    چین همچنین تقریباً یک سوم از کل مزارع بادی در سراسر جهان، 5400 مزرعه از 17000 مزرعه فعال را اداره می‌کرد، طبق گزارش مانیتور جهانی انرژی، یک سازمان غیرانتفاعی در کالیفرنیا. همچنین 2800 مزرعه بادی بالقوه در جهان وجود دارد که 8600 مزرعه بادی دارد.

    آنچه گفته شد

    “قبض‌های ما به‌طور چشمگیری در حال کاهش است. شما احتمالاً می‌بینید که قیمت بنزین ما بسیار کاهش یافته است. می‌دانید، ما یک اصطلاح داریم، “حفاری کن، عزیزم، حفاری کن”، و این کاری است که ما انجام می‌دهیم. یک سال بعد بسیار پایین‌تر خواهیم بود، اما در سال گذشته بسیار کاهش یافته است.”

    این مبالغه‌آمیز است. در واقع، قیمت برق در زمان ریاست جمهوری ترامپ افزایش یافته است در حالی که قیمت بنزین اندکی کاهش یافته است.

    شاخص قیمت مصرف‌کننده برای برق در ماه اوت 6.2 درصد افزایش یافته است، در مقایسه با سال قبل، طبق آمار اداره آمار کار.

    متوسط قیمت یک گالن بنزین در ایالات متحده برای هفته منتهی به 22 سپتامبر 3.173 دلار بود، در مقایسه با 3.185 دلار برای همین هفته در سال گذشته و 3.109 دلار برای هفته منتهی به 20 ژانویه، روزی که آقای ترامپ دوره دوم خود را آغاز کرد. قیمت بنزین معمولی که توسط AAA ردیابی می‌شود در روز سه‌شنبه 3.171 دلار بود، در مقایسه با 3.12 دلار در 20 ژانویه و 3.208 دلار در همان روز در سال گذشته.

    ادعاهای دیگر

    آقای ترامپ همچنین تعدادی از ادعاها را تکرار کرد که نیویورک تایمز قبلاً آن‌ها را راستی‌آزمایی کرده بود:

    • او ادعا کرد که میلیون‌ها نفر “از زندان‌ها، از مؤسسات روانی” در سراسر جهان از مرز جنوبی ایالات متحده عبور کرده‌اند. (هیچ مدرکی برای این ادعا وجود ندارد.)

    • او ادعا کرد که از زمان به دست گرفتن قدرت در ژانویه، “به هفت جنگ بی‌پایان پایان داده است”. (نقش او در برخی از این درگیری‌ها مورد اختلاف است.)

    • او گمراه‌کننده ادعا کرد که دولت بایدن “نزدیک به 300000 کودک” را گم کرده است و بسیاری از آن‌ها قاچاق شده‌اند یا مرده‌اند. (این رقم اغراق‌آمیز است و هیچ مدرکی مبنی بر مرگ بسیاری از آن‌ها وجود ندارد.)

    • او به‌دروغ ادعا کرد که 300000 آمریکایی سال گذشته بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان باخته‌اند. (این رقم حدود 80000 نفر بود.)

    • او به‌دروغ واشنگتن دی‌سی را به‌عنوان “پایتخت جرم و جنایت آمریکا” توصیف کرد (چنین نبود). اما از زمان تصرف فدرال، “همه به شام می‌روند”. (رزروهای غذا در سطح خود باقی مانده بود.)

    به نظر می‌رسد که تلاش برای ارائه واقعیت‌های جایگزین، به بخشی جدایی‌ناپذیر از گفتمان سیاسی بدل شده است. این سوال مطرح می‌شود که آیا این روند، اعتماد به رسانه‌ها و نهادهای رسمی را تضعیف می‌کند یا در نهایت، مردم را به جستجوی اطلاعات دقیق‌تر وادار خواهد کرد؟

  •  نطق ترامپ در سازمان ملل/ تحقیر و تمسخر و کوچک انگاری دیگران!

     نطق ترامپ در سازمان ملل/ تحقیر و تمسخر و کوچک انگاری دیگران!

     هانا آرنت تعبیر ابتذال شر را به کار برده و برخی در ایران معتقدند ترجمه درست آن نه ابتذال شر که عادی سازی شر است. دربارۀ ترامپ می توان گفت کار او عادی سازی ابتذال در سیاست است!

     نطق ترامپ در سازمان ملل/ تحقیر و تمسخر و کوچک انگاری دیگران!

    عصر ایران؛ مهرداد خدیر-  دونالد ترامپ در نطق ساعتی قبل خود در سازمان ملل همه را به سخره گرفت حتی رییسان جمهور پیشین خود ایالات متحده و مشخصا جوبایدن را!

    باراک اوباما را هم به خاطر “ردپای کربن” و جوبایدن را هم بی‌نصیب نگذاشت و اروپا را نیز تمسخر کرد و گفت فریب چینی‌ها را خورده‌اند و انرژی‌های تجدید پذیر را چارۀ کار ندانست.

    ترامپ بارها و بارها و به تندی به مهاجران و پناهندگان تاخت و از سیاست‌های سازمان ملل در حمایت از مهاجرین و پناهندگان انتقاد کرد و می‌توان گفت شاه‌بیت سخنان او علیه مهاجران بود و انگار نه انگار که از انسان‌هایی سخن می‌گوید که در جست‌و‌جوی زندگی بهتر به کشوری دیگر می‌کوچند و انگار نه انگار که خود آمریکا را مهاجران ساخته‌اند.

    او حملات و سرزنش‌های خود را با طعنه به سازمان ملل شروع و حتی به توقف پله برقی هنگام ورود خود اشاره کرد. از نگاه او بسیاری از ایده‌ها و آدم‌ها مزخرف‌اند کما این که شهردار لندن را هم با همین لفظ توصیف کرد!  توافق پاریس را هم مسخره دانست به این دلیل که آمریکا باید پول می‌داد ولی روسیه و چین پولی نمی‌پرداختند.

    برای ما البته اشارات او به ایران مهم بود آنجا که از پیشنهادهای دولت اول و نیزنامه‌ای در آغاز دولت دوم گفت یا وقتی که گفت به هفت جنگ خاتمه داده و از جنگ اسرائیل با ایران به عنوان یکی از این هفت جنگ یاد کرد.

    ترامپ در سخنرانی هشتادمین سالروز سازمان ملل بیشترین انتقاد را متوجه این نهاد بین‌المللی کرد در حالی که بخشی از ناکارآمدی آن به خاطر اقدام آمریکا در رد قطعنامه‌هاست.

    او به جای اشاره به هشتادمین سال روز تاسیس سازمان ملل از دویست و پنجاهمین سال‌گرد استقلال آمریکا گفت و از آن به عنوان یک مناسبت خجسته یاد کرد و بعد از مدتی که جز درباره پول و اقتصاد و تجارت نگفته بود به ارزش‌های آمریکایی پرداخت و از سرکوب مذاهب انتقاد کرد و مدعی شد مسیحیت بیش از هر مذهب دیگری سرکوب شده است.

    از نگاه ترامپ حمایت از تشکیل کشور فلسطین پاداش به حماس است. از ۲۰گروگان گفت ولی از ۶۰ هزار زن و کودک که طی دو سال گذشته به دست اسرائیل در غزه سلاخی شده‌اند نه.

    ترامپ انرژی پاک را هم به سخره گرفت و گفت از کاخ سفید خواسته به جای زغال سنگ تعبیر زغال سنگ تمیز و زیبا را به کار ببرند.

    شاید مفهوم‌ترین بخش سخنان او جایی بود که گفت با کسی تجارت می‌کند که او را بپسندد.

    سابقه نداشته یک رییس جمهور آمریکا در اجلاس عمومی و در حضور دیگران نه در مناظره‌های انتخاباتی اسلاف خود را به سخره بگیرد ولی ترامپ این کار را کرد و مشخصا از تحقیر جو بایدن فروگذار نکرد.

    نطق ترامپ تصویری دیگر از پوپولیسم بود با چاشنی توی ذوق زنندۀ خود شیفتگی در حد اعلای آن. رکورد ۴۳ دقیقه ای اوباما را شکست و 57 دقیقه در ستایش خود و سرزنش سازمان ملل و تحقیر اروپا سخن گفت.

    شاید بتوان گفت این پوپولیسم نبود. لمپنیسم بود یا خود شیفتگی و وقتی بیشتر جلوه کرد که وقتی از سازمان ملل انتقاد کرد که چرا بازسازی ساختمان آن را به او نسپردند وقتی در کار ملک و املاک بوده است.

    کل نطق ترامپ را شاید بتوان در یک جمله توصیف کرد: ستایش افراطی خود و سرزنش و تمسخر دیگران. چه اروپا و چه سازمان ملل.

    با این حال به جز رئیس جمهوری ونزوئلا که مدعی شد حامی باندهای مواد مخدر است و نیکلاس مادورو را تهدید کرد در بقیه موارد تمسخر و استهزا را بر تهدید ترجیح داد و دربارۀ ایران کوشید توپ را به زمین جمهوری اسلامی بیندازد وقتی مدعی پیشنهاد سخاوت مندانه ای در قبال توقف غنی‌سازی شد و تأکید دوباره بر این که ذخایر هسته‌ای را بمباران کرده و از این نظر فشار برای سرنوشت 440 کیلوگرم اورانیوم را شاید تا اندازه ای از روی ایران بردارد.

    هانا آرنت تعبیر ابتذال شر را به کار برده و برخی در ایران معتقدند ترجمه درست آن نه ابتذال شر که عادی سازی شر است. دربارۀ ترامپ می توان گفت کار او عادی سازی ابتذال در سیاست است!

    واقعیت اما همین است که می بینیم. او نه تعریف تازه ای از سیاست که از پوپولیسم و حتی لمپنیسم ارایه داده است؛ تحقیر و تمسخر و کوچک انگاری.

  • چرا ایران در رای‌گیری سازمان ملل برای فلسطین شرکت نکرد؟

    چرا ایران در رای‌گیری سازمان ملل برای فلسطین شرکت نکرد؟

    تصمیم ایران برای عدم شرکت در رای‌گیری سازمان ملل درباره فلسطین، بازتاب موضع اصولی این کشور در حمایت از حقوق فلسطینی‌ها و مخالفت با راه‌حل‌های ناقص است. به گزارش رسا نشر، این موضع با تأکید بر ضرورت پایان اشغال و تحقق استقلال کامل فلسطین همراه است.

    چرا ایران در رای‌گیری سازمان ملل برای فلسطین شرکت نکرد؟

    به گزارش رسا نشر، نماینده ایران در سازمان ملل متحد با اشاره به پیش‌نویس قطعنامه، تأکید کرد که راه‌حل پایدار تنها با به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین و رد کوچ اجباری محقق می‌شود.

    در توضیحات نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد، بر این نکته تأکید شده که صلح پایدار در منطقه تنها با پایان اشغال و استقلال کامل فلسطین حاصل می‌شود. این استقلال باید بر اساس اراده واقعی ساکنان فلسطین – مسلمانان، یهودیان و مسیحیان – و از طریق یک همه‌پرسی آزاد و فراگیر تعیین شود، همانطور که در سند S/2019/862 پیشنهاد شده است.

    متن بیانیه ایران در سازمان ملل به این شرح است:

    «بسم الله الرحمن الرحیم»

    «خانم رئیس،

    همکاران محترم،

    در شرایطی که جهان با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبرو است، ارزش‌های اساسی‌ای چون انسانیت، عدالت و یکپارچگی، به‌شدت از سوی یک قدرت اشغالگر که سیاست‌هایش شامل تبعیض سیستماتیک، توسعه‌طلبی ارضی و بی‌توجهی به هنجارهای بین‌المللی است، مورد تهدید قرار گرفته است.»

    در ادامه این بیانیه آمده است: پس از نزدیک به دو سال حمله نظامی بی‌وقفه، مردم فلسطین، به‌ویژه در غزه، شاهد کشتار جمعی، آوارگی اجباری، گرسنگی و تخریب گسترده زیرساخت‌ها هستند که نقض آشکار قوانین بین‌المللی محسوب می‌شود. این ویرانی، تنها به فلسطین محدود نمی‌شود و تجاوزات مکرر اسرائیل به کشورهای دیگر، منطقه را بی‌ثبات کرده و صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته است.

    سال‌ها امتیازدهی، پیشنهادهای دیپلماتیک و تلاش‌های عادی‌سازی، نه‌تنها مانع از جنایات و اشغال غیرقانونی اسرائیل نشده، بلکه آن را در پیشبرد سیاست‌های توسعه‌طلبانه، نژادپرستانه و استعماری خود، جسورتر کرده است.

    بی‌توجهی به قطعنامه‌های سازمان ملل که با وتوهای مکرر شورای امنیت و حمایت مداوم از تسلیحات همراه است، نشان می‌دهد که رویکردهای فعلی نمی‌توانند به اهداف اعلام‌شده خود دست یابند. دستیابی به راه‌حلی عادلانه و پایدار، تنها در صورتی ممکن خواهد بود که جامعه بین‌المللی قطعنامه‌های الزام‌آوری را تصویب کند که به ریشه‌های مسئله بپردازد، پاسخگویی را تضمین کند و از حقوق مسلم مردم فلسطین حمایت کند.

    «خانم رئیس،

    جمهوری اسلامی ایران همواره خواستار آتش‌بس فوری و بدون قید و شرط در غزه، دسترسی بدون مانع به کمک‌های بشردوستانه و بازسازی با احترام به حقوق مردم فلسطین بوده است. ایران همچنین از مقاومت پایدار مردم فلسطین در برابر اشغال، مداخله خارجی و سیاست‌های آپارتاید حمایت می‌کند. ایران معتقد است که صلح پایدار تنها با پایان دادن به اشغال و تحقق کامل استقلال و حاکمیت کشور فلسطین به دست می‌آید. این امر باید مبتنی بر اراده واقعی ساکنان اصلی آن، مسلمانان، یهودیان و مسیحیان، باشد که از طریق یک همه‌پرسی آزاد و فراگیر، همانطور که در سند S/2019/862 پیشنهاد شده است، ابراز شود.»

    در پایان این بیانیه آمده است: ایران معتقد است که هر راه‌حل عملی باید بر اساس به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین، رد هرگونه آوارگی اجباری و مشارکت کامل و برابر همه اقشار جامعه فلسطین در تعیین آینده کشورشان استوار باشد.

    جامعه بین‌المللی باید از شورای امنیت بخواهد تا پذیرش فلسطین به‌عنوان یک کشور عضو کامل سازمان ملل متحد را توصیه کند و پاسخگویی کامل اسرائیل را در قبال جنایات جنگی، نسل‌کشی و اشغال غیرقانونی، از جمله از طریق تحریم‌های هدفمند و تعلیق عضویت، تضمین کند تا اعتبار این سازمان حفظ شود.

    مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز گذشته قطعنامه‌ای را در خصوص تشکیل دولت فلسطینی با راه‌حل موسوم به «دو دولتی» تصویب کرد.

    ایران، همراه با کشورهایی چون عراق و تونس، در این رای‌گیری شرکت نکرد. ایران بارها تأکید کرده که مسئله فلسطین تنها از طریق مشارکت کامل همه فلسطینی‌ها و پایان اشغال از سوی رژیم اسرائیل قابل حل است. مسائلی که در طرح‌های ارائه شده به روشنی بیان نشده و حقوق کامل مردم فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد.

    به نظر می‌رسد، موضع ایران در این رای‌گیری، بیش از هر چیز، تأکیدی بر این واقعیت است که صلح پایدار در منطقه، نیازمند راه‌حلی عادلانه و فراگیر است؛ راه‌حلی که حقوق اساسی و خواسته‌های مشروع همه فلسطینی‌ها را در نظر بگیرد. آیا این رویکرد، می‌تواند مسیری برای دستیابی به توافقی جامع‌تر و پایدارتر در آینده ایجاد کند؟

  • تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ سازمان ملل برای تشکیل کشور فلسطین

    تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ سازمان ملل برای تشکیل کشور فلسطین

    در اقدامی تاریخی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیش‌نویس قطعنامه‌ای را با اکثریت قاطع آرا تصویب کرد که حمایت قاطع از تشکیل کشور مستقل فلسطین را اعلام می‌کند. این قطعنامه که بر مبنای راه‌حل دو دولتی و بیانیه نیویورک تنظیم شده، بارقه‌هایی از امید را برای فلسطینیان روشن کرده است.

    تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ سازمان ملل برای تشکیل کشور فلسطینبه گزارش ایسنا، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۱۴۲ رأی موافق، ۱۰ رأی مخالف و ۱۲ رأی ممتنع، این قطعنامه را تصویب کرد. این تصمیم، حمایتی گسترده از تشکیل دولت مستقل فلسطین را نشان می‌دهد و بر راه‌حل دو کشوری تأکید می‌کند.

    در این میان، نگاهی به آرای کشورها اهمیت دارد.

    تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ سازمان ملل برای تشکیل کشور فلسطینمتن این قطعنامه، حملات اسرائیل علیه غیرنظامیان در غزه، تخریب زیرساخت‌ها، محاصره و گرسنگی را محکوم می‌کند و بر لزوم توقف فوری جنگ در این منطقه تأکید دارد.

    تصویب این قطعنامه، گامی مهم در جهت به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان و تلاش برای صلح پایدار در خاورمیانه است. اما آیا این تصمیم، به تنهایی می‌تواند تغییری در وضعیت موجود ایجاد کند؟ آیا فشارهای بین‌المللی، اسرائیل را به پای میز مذاکره خواهد کشاند؟ آینده، پاسخ این سوالات را روشن خواهد کرد.

  • نامه آمریکا به شورای امنیت در باره حمله به ایران

    نامه آمریکا به شورای امنیت در باره حمله به ایران

    کاردار ایالات متحده در سازمان ملل گفت هدف کشورش از حمله به ایران از بین بردن ظرفیت غنی‌سازی این کشور بود.

    نامه آمریکا به شورای امنیت در باره حمله به ایران

     «دوروتی شی» (Dorothy Shea)، کاردار آمریکا در سازمان ملل با ادعای اینکه هدف از حمله به ایران، از میان برداشتن ظرفیت غنی‌سازی بوده، بار دیگر از تعهد ایالات متحده به پیگیری یک توافق با ایران سخن گفت.

    به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری رویترز؛ «دوروتی شی» کاردار آمریکا در سازمان ملل در نامه‌ای که به رؤیت خبرگزاری رویترز رسیده، خطاب به شورای امنیت سازمان ملل متحد مدعی شد: «هدف حملات هفته گذشته آمریکا به ایران، تخریب ظرفیت غنی‌سازی ایران و توقف تهدید این کشور بوده است.»

    او همچنین در نامه خود مدعی شد ایالات متحده به پیگیری دستیابی به یک توافق با دولت ایران متعهد باقی خواهد ماند.

    به نوشته رویترز، واشینگتن حملات خود را با این ادعا که دفاع از خود بوده، ذیل ماده ۵۱ منشور ملل متحد توجیه می‌کند؛ ماده‌ای که البته بیان می‌دارد بایستی ۱۵ عضو شورای امنیت از هرگونه اقدامی که دولت‌ها در جهت دفاع از حمله مسلحانه علیه آن‌ها برداشته شده است را مطلع کنند.

    گفتنی است هفته گذشته رئیس جمهور آمریکا از حمله به سه سایت هسته‌ای ایران خبر داد که ایران نیز در واکنش، دوشنبه هفته گذشته پایگاه العدید آمریکا را در قطر هدف قرار داد.

  • تعداد همراهان رئیس جمهور در سفر به نیویورک نه ۱۲ نفر است، نه ۱۸۴ نفر!

    تعداد همراهان رئیس جمهور در سفر به نیویورک نه ۱۲ نفر است، نه ۱۸۴ نفر!

    شفیعیان با رد ارقام اعلام شده در فضای مجازی و رسانه‌ای گفته است: “تعداد همراهان رئیس جمهور پزشکیان در سفر نیویورک نه ۱۲ نفر است که برخی به عنوان حامی دولت ادعا کرده‌اند و نه ۱۸۴ نفر که مخالفان دولت ادعا کرده‌اند.

    تعداد همراهان رئیس جمهور در سفر به نیویورک نه ۱۲ نفر است، نه ۱۸۴ نفر!

    علی‌اصغر شفیعیان، مدیر سایت انصاف‌نیوز نوشت:

    ۱. تعداد همراهان رئیس جمهور پزشکیان در سفر نیویورک نه ۱۲ نفر است که برخی به عنوان حامی دولت ادعا کرده‌اند و نه ۱۸۴ نفر که مخالفان دولت ازجمله حسین دهباشی ادعا کرده‌اند؛ بلکه چیزی بین ۸۰ تا ۹۰ نفر است؛ شامل اعضای همراه، تشریفات، رسانه، حفاظت و گروه پرواز.

    ۲. همراهان: عراقچی، حاجی میرزایی، ظریف، طیب‌نیا، تخت‌روانچی، قائم‌پناه، عابدی مشاور نهاد، سنایی، مجیدی، گوهری، افشارزاده، زهرا پزشکیان.

    ۳. هیات تشریفات: ۱۸ نفر شامل عظیمی مشاور، مصباح، حبیبی، نامی، مهدی‌پور اجلاس، امین شهری ملاقات‌ها، داودی نیا اقامت، غلامرضا عباسی ترابری، شیخی مالی، دو نفر پزشک، مرادی هدایا، طالبی امور جامدات، حسنی آشپز و چند مترجم به زبان‌های مختلف: مهربانی، ابراهیم عباسی، فرارزی و عبداللهی.

    ۴. رسانه‌ای‌ها: ۱۸ نفر شامل چند نفر مربوط به معاونت ارتباطات دفتر رئیس جمهور و چند نفر رسانه‌ای دیگر برای پوشش سفر. // حفاظت: ۲۴ نفر. // گروه پرواز: ۱۴ نفر. // این عدد ۸۶ نفر حدودی است، تقریبا همین تعداد هستند. {تصویر: منبع ادعای ۱۲ نفره}

    تعداد همراهان رئیس جمهور در سفر به نیویورک نه ۱۲ نفر است، نه ۱۸۴ نفر!

    ۵. لذا هم ۱۲ نفر غلط بود هم ۱۸۴ نفر. آمار دقیق را وزارت خارجه منتشر کند. اگر تیم حفاظت، تشریفات و پرواز (۵۶ نفر) را کنار بگذارید، ۳۰ نفر می‌ماند که ۱۸ نفر رسانه‌ای هستند. در کل، در مقایسه با سفر قبلی‌ها عدد کمی نیست؛ بر همان مدار قبل است. خیلی کم نشده

    ۶. یک نکته هم این است که ادعاهای «انبوه اقوام» غلط است. داماد حکم دستیاری اجرایی رئیس دفتر را دارد و همراهی دختر هم چیزی مثل همراهی همسران روسای دولت‌هاست. در گذشته هیچ وقت نمی‌شمردند حالا ذره بین گذاشته‌اند و البته کار خوبی کرده‌اند.

    ۷. از بعضی از کسانی که سال‌هاست در نهاد ریاست جمهور هستند شنیدم که گاهی همسرها بسیار عالیجناب بودند و پرتعداد شرکت می‌کردند و برنامه‌ی سفر مجزا داشتند و دیدارهایی می‌گذاشته‌اند. کاش جزئیات سفرهای روسای دولت‌های قبلی شفاف شود تا ضمن شفافیت بیشتر، بتوان نقدشان کرد.

     

  • اخراج ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

    اخراج ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

     طرفه این که کشف حجاب زنان (‌نه همه که برخی و به هر حال بی بیم گشت و عسس مثل قبل از ماجرای تلخ مهسا) در دولت ابراهیم رییسی رخ داده و در دولت او ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اخراج می‌شود و این یعنی هم چوب را خورده‌اند و هم پیاز را! هر چند پاسخ آقای رییسی را هم می‌توان حدس زد: می‌خواهند قطار پیشرفت ما را متوقف کنند ولی این قطار به حرکت خود ادامه می‌دهد. شاهد می‌خواهید؟ تعداد دختران دانشجو در دانشگاه‌ها.

    اخراج ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

        عصر ایران؛ مهرداد خدیر- چنان که دیشب در خبرها دنبال کردید یا امروز مطلع شده‌اید شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل با 29 رأی موافق به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا، ایران را از کمیسیون مقام زن (زیر مجموعۀ این شورا و نهاد جهانی دفاع از حقوق زنان در برابر تبعیض) اخراج کرد. ۸ رأی هم به عنوان مخالف ابراز شد و ۱۶ کشور ترجیح دادند یا رأی ممتنع بدهند یا غایب باشند.

    ایران در حالی از کمیسیون مقام یا جایگاه زن شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل اخراج شد که اول اردیبهشت 1400 با 43 رأی به عضویت این نهاد درآمده بود و مخالفت ها اثری نداشت و تا 1404 می توانست عضو این کمیسیون باشد.

    کشورهای مخالفت کننده با قطعنامۀ اخراج ایران در نشست دیروز عبارت‌اند از: بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوئه، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه.

    حذف ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

    نیک آگاه‌ام که نوشتن دربارۀ موضوع حقوق بشر هم بسیارحساسیت‌برانگیز است و هم تخصص و ظرافت ویژۀ خود را می‌طلبد و نویسندۀ این سطور داعیۀ آن را ندارد.

    اما می‌توان از سه منظر به این اتفاق نگریست. نخست دیدگاه رسمی است که در تحلیل تارنمای «نورنیوز» منعکس است مبتنی بر ایرادات شکلی و سیاسی دانستن انگیزه‌ها و با اشاره به موارد نقض حقوق‌بشر در خود آمریکا و از این رو می‌توان حدس زد که واکنش مقامات مربوطه چه باشد و حتی کلمه به کلمه آن قابل حدس است و البته این گفتار درصدد نفی آنها نیست.

    در تحلیل مورد اشاره و طبعا با ملاحظات امنیتی این 9 مورد برشمرده شده است:

    «1- نقض صریح اساسنامه است زیرا در آن هیچ اشاره‌ای به لغو عضویت اعضاء نشده است.

    2- عضویت ایران در حالی لغو شد که به استناد آمار بین‌المللی، وضعیت زنان در جمهوری اسلامی همواره روندی رو به رشد داشته و در مقایسه با بسیاری از کشورهای عضو این کمیسیون جایگاه بالاتری دارد.

    3- ‌اقدامی بر خلاف فلسفه وجودی تشکیل سازمان ملل و اصل چندجانبه‌گرایی بوده و نشان‌ از تصمیم سیاسی واشینگتن و تحمیل اراده آن بر سایر کشورها دارد و بدتر اینکه دبیرکل سازمان‌ ملل در قبال این بدعت خطرناک سکوت کرده است.

    4- اقدام آمریکا منجر به پذیرش رویه‌ای خواهد شد که در آینده علیه هر دولت مستقلی که در برابر باج‌خواهی آمریکا بایستد، استفاده می‌شود.

    5- جای شرم‌ساری برای جامعه بین‌المللی است که حتی سفرای دولت‌های اروپایی به نمایندگی ایران گفته‌اند این اقدام آمریکا خلاف مقررات و بی‌سابقه است ولی ما نمی‌توانیم با آن مخالفت کنیم.

    6- اگر طراحان این قطعنامه حقیقتا بابت وضعیت زنان در جامعه ایران نگرانی داشتند، باید موارد ادعایی خود را با سند و مدرک در کمیسیون مذکور طرح کرده و بابت آنها پاسخ می‌شنیدند نه اینکه عضویت ایران را معلق کنند.

    7- اگر فرضا قرار بر اصلاح یک روند غلط هم باشد، طبعا این اتفاق با حضور ایران در کمیسیون مذکور امکان‌پذیر خواهد بود، چه، اگر ایران مشارکتی در جلسات کمیسیون نداشته باشد قطعا تعهدی هم بر اجرای مصوبات نخواهد داشت.

    8- لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن در حالی رقم خورده که قطعا اولویت‌های جدی‌تری با توجه به جنایات گسترده علیه زنان مانند آنچه از سوی رژیم صهیونیستی در فلسطین یا آنچه درباره زندانیان زن در آمریکا رخ می‌دهد، وجود داشت.

    9- تصویر ارائه شده از وضعیت زن ایرانی فقط و فقط محصول تحریف واقعیات و تصویرسازی‌های جعلی رسانه‌ای است و متاسفانه در این پرونده باز هم شأن و جایگاه یک نهاد حقوقی بین‌المللی به پای مطامع سیاسی و یکجانبه‌گرایانه کشورهای زورگو و متجاوز ذبح شد».

    این یادداشت درصدد نقد یا نفی موارد بالا نیست و خصوصا بند 7 آن حایز اهمیت و تأمل ویژه است چرا که عضویت یک کشور در نهاد بین المللی تعهد‌آورتر است تا حذف و منزوی ساختن آن. اظهار نظر دراین باره که لغو عضویت بوده یا احراج نیز با حقوق دانان و کارشناسان روابط بین‌الملل است.

    منظر دیگر و در واقع پرسش مورد نظر و فارغ از تحلیل بالا اما این است که آیا حاصل فعالیت این دستگاه دیپلماسی عریض و طویل و سفر به جابلقا و جابلسا همین است که تنها 8 کشور معتقد باشند که ایران شایسته حذف از کمیسیون مقام زن سازمان ملل نیست؟ در یک سال و سه ماه ( از اول اردیبهشت 1400 تا 23 آذر 1401) چه اتفاقی افتاده که از پذیرش ایران با 43 رأی موافق از مجموع 54 عضو به جایی رسیدیم که 29 کشور از 55 کشور رأی به اخراج بدهند؟ البته نگاهی به اسامی 8 کشور مخالف یا حامی استمرار حضور ایران هم نشان می‌دهد برخی اگر رأی موافق می‌دادند سنگین‌تر بود: بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوآ، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه. به جز روسیه و چین که رأی مخالف دادند نمایندگان سوریه و پاکستان هم البته در مخالفت سخن گفتند.

    16 رأی ممتنع یا غایب هم به این معنی است که چون با ایران یا آمریکا رودربایستی دارند نتوانستند رأی موافق یا مخالف بدهند.

    قابل پیش‌بینی است که گفته شود چون ایران نسبتی با نظم حاکم بر جهان ندارد عجیب نیست اگر کشورهای هم‌سو یا مرعوب آمریکا با قطعنامۀ پیشنهادی حذف ایران از کمیسیون مقام زن مخالفت کنند و همین که ملت‌ها با ما هستند کفایت می‌کند اما اگر عضویت در چنین نهادی اهمیت نداشت خودمان پیشاپیش خارج شده بودیم و برای ماندن و جلب نظر کشورهای دیگر لابی نمی‌کردیم کما این که از بند 5 چنین برمی‌آید که با اروپایی‌ها رای‌زنی شده و البته نتیجه نگرفته‌اند.

    نکتۀ مورد نظر و از منظر سوم اما این است که نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد. اهمیت و تنوع و حساسیت موضوع زنان در ایران بیش از آن است که نوع نگاه خواهران خزعلی (‌انسیه خانم و کبری خانم) که در دولت و شورای اجتماعی فرهنگی زنان وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی رشتۀ کار را در دست گرفته‌اند بتواند تمام جوانب آن را پوشش دهد.

    نباید می‌گذاشتید کار به این جا بکشد کما این‌که در دولت روحانی و خاتمی و حتی احمدی‌نژاد نه تنها نگاه جهان به مقولۀ زن در ایران این گونه نبود بلکه دیدیم شخص رییس جمهوری فرانسه چگونه از خانم معصومۀ ابتکار استقبال کرد در حالی که  پوشش چادر داشت و سابقۀ عضویت او در دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در سال 1358 هم زبان‌زد است. درست است که سفر و دیدار او دربارۀ محیط زیست و گرمایش زمین بود نه الزاما بحث زنان ولی به عنوان نماد زن در مدیریت اجرایی در صحنۀ بین‌الملل شناخته شده و مورد احترام بود و به همین اعتبار در دولت روحانی پس از خانم مولاوردی معاون زنان شد.

    طرفه این که کشف حجاب زنان (‌نه همه که برخی و به هر حال بی بیم گشت و عسس مثل قبل از ماجرای تلخ مهسا) در دولت ابراهیم رییسی رخ داده و در دولت او ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اخراج می‌شود و این یعنی هم چوب را خورده‌اند و هم پیاز را! هر چند پاسخ آقای رییسی را هم می‌توان حدس زد: می‌خواهند قطار پیشرفت ما را متوقف کنند ولی این قطار به حرکت خود ادامه می‌دهد. شاهد می‌خواهید؟ تعداد دختران دانشجو در دانشگاه‌ها.

  • ورود فرد مسلح به مقر سازمان ملل در نیویورک

    ورود فرد مسلح به مقر سازمان ملل در نیویورک

    رسانه‌های مختلف شامگاه پنجشنبه به وقت تهران از ورود یک فرد مسلح به «شاتگان» به مقر سازمان ملل در نیویورک خبر دادند.

    «اسپوتنیک» در این زمینه نوشت، محوطه اطراف مقر سازمان ملل در نیویورک به خاطر ورود این فرد، توسط مأموران محصور شده است.
    اسپوتنیک به نقل از یک منبع پلیس نیویورک نوشت: «ما تماسی درباره مشاهده شدن یک فرد مسلح در مجاورت خیابان چهل و دوم و خیابان یکم دریافت کردیم».

    گزارش میدانی این خبرگزاری حاکی از این است که خیابان یکم در مجاورت مقر سازمان ملل توسط مأموران پلیس بسته شده و بالگردی در آن حوالی در حال گشت‌زنی است.
    سرویس امنیتی سازمان ملل در بیانیه‌ای در این‌باره نوشته است: «از تمام کارکنان و نمایندگان در مقر اصلی سازمان ملل تقاضا می‌شود پناه بگیرند».
    یک خبرنگار سازمان ملل نیز در پیامی توئیتری نوشت: «در مقر سازمان ملل در نیویورک اتفاقاتی در حال وقوع است. مردی  که به‌نظر می‌رسد سلاح گرم و کوله‌پشتی به همراه دارد».

  • رئیسی در مجمع عمومی سازمان ملل: به وعده های دولت آمریکا اطمینان نداریم/ ما چیزی بیش از حق خود نمی‌خواهیم

    رئیسی در مجمع عمومی سازمان ملل: به وعده های دولت آمریکا اطمینان نداریم/ ما چیزی بیش از حق خود نمی‌خواهیم

    پروژه مقابه با ملت ایران به طور کامل شکست خورده؛ همه طرف ها باید به توافق هسته ای و قطعنامه سازمان ملل متعهد باشند.

    رئیس جمهور با بیان اینکه صلح و امنیت پایدار در گرو اجرای عدالت است و دستیابی به عدالت و آزادی صرفاً از مسیر تأمین حقوق همه ملت‌ها محقق می‌شود،‌گفت: هرگونه نقض حقوق ملت‌ها، بیش از همه چیز صلح و امنیت جهانی را به مخاطره می‌اندازد.

    به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دولت، سید ابراهیم رئیسی روز سه شنبه به وقت محلی در سخنانی که به صورت ویدئو کنفرانس در هفتاد و ششمین نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد پخش شد، تاکید کرد: پخش تصاویر تاریخ ساز هجوم مردم آمریکا به ساختمان کنگره و به پایین پرتاب شدن مردم افغان از هواپیمای آمریکایی، از کپیتال­ تا کابل یک پیام را به جهان مخابره کرد و آن اینکه، نظام سلطه آمریکا چه در داخل و چه در خارج بی اعتبار است.

    رئیس جمهور با بیان اینکه استقامت ملت ها قوی‌تر از قدرت ابرقدرت‌هاست و امروز پروژه تحمیل هویت غربی شکست خورده است،گفت: اشتباه آمریکا در چند دهه گذشته این بوده که به جای تغییر «روش زندگی» خود با جهان «روش جنگ» خود با جهان را تغییر می‌دهد.

    رئیسی در مجمع عمومی سازمان ملل: به وعده های دولت آمریکا اطمینان نداریم/ ما چیزی بیش از حق خود نمی‌خواهیم

    متن کامل سخنان آیت‌الله رئیسی به این شرح است:

    بسم الله الرحمن الرحیم

    الحمدلله رب العالمین وصلی الله علی محمد و اله الطاهرین و صحبه المنتجبین

    آقای رئیس

    انتخاب جنابعالی را به ریاست هفتاد و ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد تبریک می‌گویم.

    خانم‌ها و آقایان

    ایران سرزمین فرهنگ و تمدن است؛ سرزمین دانش و معنویت؛ سرزمین استقامت و استقلال. ملت ایران، ملتی است خداپرست و میهن دوست؛ هویت‌گرا و جهان‌نگر.

    ملت ما صدها سال برابر سلطه‌طلبان از حق خود برای تعیین سرنوشت و آزادی، محافظت کرده و پیشروترین کشور در نظام سیاسی انتخابی در غرب آسیا بوده است. انقلاب اسلامی جهشی بزرگ برای تحقق آرمان‌های ملی و اسلامی ملت ایران از جمله آزادی،‌ استقلال و مردم­سالاری دینی بود.

    من به عنوان منتخب ملت بزرگ ایران مفتخرم که به نمایندگی از آنها، پیام عقلانیت، عدالت و آزادی را که سه اصل اساسی برای حیات انسان معاصرند، به جهان برسانم. این سه اصل، که وجه مشترک تمام ادیان ابراهیمی است، بدون معنویت به سرمنزل مقصود نخواهد رسید.

    آزادی و عدالت، این واژه­گان مقدس و مظلوم، ‌در مقام توصیف بسیار گسترده و فراخ؛ و در مقام عمل، بسیار سخت و با ظرافت است. آزادی به معنی حق اندیشیدن، تصمیم‌گیری و عمل­کردن برای همه انسان‌ها است. صلح و امنیت پایدار در گرو اجرای عدالت است و اساساً هدف از رسالت انبیای الهی این بوده که انسان‌ها به مطالبه حق و عدالت برخیزند. دستیابی به عدالت و آزادی صرفاً از مسیر تأمین حقوق همه ملت‌ها محقق می‌شود و هرگونه نقض حقوق ملت‌ها، بیش از همه چیز صلح و امنیت جهانی را به مخاطره می‌افکند.

    خانم‌ها و آقایان

    در سال گذشته، دو تصویر تاریخ‌ساز شد: ۶ ژانویه که کنگره آمریکا مورد هجوم مردم آمریکا قرار گرفت، و در اگوست که مردم افغان از هواپیمای آمریکایی به پایین پرتاب شدند. از کپیتال­ تا کابل یک پیام به جهان مخابره می‌شود و آن: نظام سلطه آمریکا بی اعتبار است؛ چه در داخل چه در خارج.

    آنچه امروز در منطقه دیده می‌شود بیانگر آن است که نه تنها سلطه‌گر و تفکر سلطه‌گری بلکه پروژه تحمیل هویت غربی شکست خورده است. نتیجه هژمونی‌طلبی، خونریزی و بی‌ثباتی و نهایتاً شکست و فرار است. امروز آمریکا از عراق و افغانستان خارج نمی‌شود بلکه اخراج می‌شود. با این حال، هزینه این عدم بهره‌مندی از عقلانیت را ملت‌های مظلوم از فلسطین و سوریه تا یمن و افغانستان، و از سوی دیگر مالیات‌دهندگان آمریکایی می‌پردازند.

    امروز برای جهان مهم نیست که آیا “آمریکا اول” است یا اینکه “آمریکا برگشته است”. اگر عقلانیت در دستورکار تصمیم‌گیران باشد باید بفهمند که استقامت ملت‌ها قوی‌تر از قدرت ابرقدرت‌هاست. اشتباه آمریکا در چند دهه گذشته این بوده بجای تغییر “روش زندگی” خود با جهان، “روش جنگ” خود با جهان را تغییر می‌دهد. راه غلط را نمی‌توان با روش متفاوت به نتیجه رساند.

    تحریم روش جدید جنگ آمریکا با ملت‌هاست. تحریم علیه ملت ایران نه از زمان برنامه هسته‌ای و نه حتی انقلاب اسلامی شروع شد بلکه از سال ۱۹۵۱ یعنی زمان ملی شدن صنعت نفت آغاز گردید و منجر به کودتای نظامی علیه دولت منتخب ملت ایران شد توسط آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها. تحریم، بخصوص تحریم دارو، در دوران کرونا، جنایت علیه بشریت است.

    در قرآن کریم یکی از ویژگی­های ظالمان نابودی طبیعت و نسل بشر معرفی می‌شود. جمهوری اسلامی پیشنهاد می‌کند که با معرفی دو مقوله سلامت و محیط زیست به عنوان مسائل انسانی، هرگونه تحریم یا اختلال در زنجیره تأمین آن ممنوع اعلام گردد. همچنین من به نیابت از ملت ایران و میلیون‌ها پناهنده‌ای که میهمان کشورم هستند ضمن محکوم کردن تداوم تحریم‌های غیرقانونی آمریکا بخصوص در اقلام بشر‌دوستانه، خواستار ثبت این جنایت سازمان‌یافته علیه بشریت، به عنوان نماد و واقعیت حقوق بشر آمریکایی هستم.

    جمهوری اسلامی ایران در عین اینکه از ابتدا اهتمام به خرید و واردات واکسن از طرف‌های معتبر بین‌المللی داشت، اما تحریم‌های دارویی مقابل ملت ایران قرار گرفت و لذا از همان ابتدا به فکر تأمین پایدار واکسن از طریق تولید داخلی قرار گرفتیم.

    ایران در کنار دانش صلح‌آمیز هسته‌ای و ماهواره، قطب پزشکی آسیاست و پزشکان و دانشمندان ایرانی مثل ابوعلی سینا در تاریخ بشریت می‌درخشند. دانش مفید برای بشریت تحریم‌پذیر نیست؛ ما سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران را که رادیودارو برای بیش از یک میلیون بیمار سرطانی در کشور می‌سازد تولید کردیم؛ در زیست‌فناوری و سلول­های بنیادین، علیرغم تحریم، پیشرفت‌های خیره­کننده داشته‌ایم. امروز ما هم علیرغم تحریم‌های ضد حقوق بشری به یکی از تولیدکنندگان واکسن کرونا تبدیل شده‌ایم.

    همکاری کشورها درحوزه سلامت بخصوص واکسن، کمک به روح همکاری و سیاست الهی- انسانی در روابط بین الملل است. کرونا بانگ بیدارباشی برای کل جهان است که امنیت تک تک انسان‌ها به هم وابسته است. بحران‌های جامعه بشری از جمله خشونت، فقر، بیکاری و فساد اخلاقی و اقتصادی، فروپاشی نظام خانواده، جنگ‌های منطقه‌ای، تروریسم سازمان‌یافته و بحران‌های زیست‌محیطی همگی ناشی از بی‌توجهی به اصول عقلانیت، عدالت و آزادی است.

    خانم‌ها و آقایان

    اندیشه راهبردی جمهوری اسلامی ایران ریشه در مکتب امام خمینی(ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی و مفهوم اسلام ناب دارد؛ اسلام عقلانیت، اسلام تدبر و تفکر، اسلام نابی که ثمره آن مقاومت همسو با منافع ملی کشورهاست. سخن گفتن از حقوق ملت‌ها بدون سخن گفتن از تکلیف دولت‌ها،‌ حقوق انسانها را برآورده نمی‌کند. استقلال یک ملت، آزادی آن ملت‌ است. انقلاب اسلامی حامی این آزادی و مانع افراطی­گرایی است؛ و این ماهیت قدرت جمهوری اسلامی ایران است که به نفع همه مردم است.

    انقلاب اسلامی ایران الهام‌بخش است؛ و قدرت برآمده از آن نیز، امنیت‌ساز است. الگوی امنیت‌سازی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر شکل­دهی به مکانیسم‌های درون منطقه‌ای با محوریت دیپلماسی، و بدون مداخله خارجی بوده است.

    سیاست ما حفظ ثبات و تمامیت ارضی همه کشورهای منطقه است. اگر قدرت و نقش ایران در کنار دولت و ملت‌های سوریه و عراق نبود و اگر مجاهدت شهید ابومهدی المهندس و سپهبد شهید آقای حاج قاسم سلیمانی نبود، امروز داعش همسایه مدیترانه‌ای اروپا بود. البته، داعش آخرین موج از افراط‌گرایی نخواهد بود.

    تلاش جدید برای بلوک‌بندی‌های جنگ سردی یا منزوی کردن کشورهای مستقل کمکی به امنیت انسان‌ها نمی‌کند. رفتار گزینشی راه‌حل معضل تروریسم نیست.‌ تروریسم ریشه در بحران‌های مختلف از جمله بحران هویتی و اقتصادی دارد: تهی بودن زندگی مدرن از معنا و معنویت و همچنین گسترش فقر و تبعیض و ظلم، تروریست پرورند؛ رشد فزاینده تروریسم بومی در غرب، شاهدی بر این واقعیت تلخ است. تلخ‌تر از آن، استفاده از تروریسم به عنوان ابزار سیاست خارجی است. با استانداردهای دوگانه نمی‌توان با تروریسم مقابله کرد؛ یک جا تروریسم را ساخت، مثل ساختن داعش، و جای دیگری با آن مبارزه کرد.

    راه حل درگیری‌ها و نزاع‌ها در منطقه ما، بعد از توجه به خداوند متعال، فقط یک چیز است:‌ حاکم نمودن اراده ملتها بر سرنوشت خویش از طریق مراجعه به آراء‌ عمومی آنها. اما تحقق این مهم دو مقدمه اساسی دارد:‌ قطع تجاوزگری بیگانگان و توقف اشغال و همکاری صادقانه دولت‌ها برای مقابله با تروریسم.

    حضور نظامی آمریکا در سوریه و عراق مهمترین مانع برای تحقق دموکراسی و اراده مردم است. آزادی در کوله‌پشتی‌های سربازان بیگانه جای نمی‌گیرد.

    اگر در افغانستان، ‌حکومتی فراگیر با مشارکت موثر تمام اقوام اداره کشور را در دست نگیرد امنیت به افغانستان باز نخواهد گشت. قیم‌مآبی نیز همانند اشغالگری محکوم به شکست است.

    بحران انسانی یمن بسیار نگران‌کننده است و جهان باید سکوت خود را در قبال جنایت علیه بشریت بشکند. راه‌حل؛ توقف سریع و بدون قید و شرط تجاوز، باز شدن مسیر کمک‌های انسان‌دوستانه و تسهیل گفتگوهای سازنده بین یمنی‌هاست.

    رژیم اشغالگر قدس، سازمان‌دهنده بزرگترین تشکیلات تروریسم دولتی است که دستورکار آن، کشتار زنان و کودکان در غزه و کرانه باختری است. امروز محاصره همه‌جانبه، غزه را به بزرگترین زندان جهان تبدیل نموده است. طرح معامله قرن نیز مانند سایر طرح‌های تحمیلی قبلی شکست خورد. راه حل یک چیز است: مراجعه به آراء همه فلسطینی‌ها اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی در قالب برگزاری یک همه‌پرسی فراگیر. این طرح را رهبر معظم انقلاب اسلامی، سال‌ها قبل اعلام کردند و امروز طرح جمهوری اسلامی به عنوان یکی از اسناد رسمی سازمان ملل ثبت شده است.

    آقای رئیس

    امروز همه جهان از جمله خود آمریکایی‌ها اذعان دارند که پروژه مقابله با ملت ایران که در دوره اخیر در نقض شکل و محتوای برجام جلوه‌گر شد و با سیاست فشار حداکثری و خروج خودسرانه از توافق بین‌المللی برجام دنبال شد، بطور کامل شکست خورده است. با این حال،‌ سیاست ظلم حداکثری هنوز رها نشده است. ما چیزی بیش از حق خود نمی‌خواهیم. ما خواستار اجرای حقوق بین‌الملل هستیم. همه طرف‌ها باید به توافق هسته‌ای و قطعنامه سازمان ملل متحد در عمل پایبند بمانند. پانزده گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، پایبندی ایران به تعهدات خود را تایید کرده است. اما آمریکا به تعهد خود که لغو تحریم‌هاست عمل نکرده است، نقض عهد کرده است، از برجام خارج شده است، تحریم‌های بسیار بیشتری را بر ملت من تحمیل کرده است.

    آمریکا به اشتباه فکر می‌کرد ما مستأصل می‌شویم اما ایستادگی ما جواب داده و همواره جواب خواهد داد. مقاومت هوشمند و پویای جمهوری اسلامی، برآمده از عقلانیت راهبردی است. ما به وعده‌های دولت آمریکا اطمینان نداریم.

    سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران طبق فتوای رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی، حرمت تولید، ‌ساخت و انباشت سلاح اتمی است و سلاح اتمی هیچ جایگاهی در دکترین دفاعی و بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران ندارد. جمهوری اسلامی ایران گفتگویی را مفید می‌داند که نتیجه آن لغو تحریم‌های ظالمانه باشد.

    جمهوری اسلامی ایران در عین دفاع قاطع از تمامی حقوق و منافع ملت ایران،‌ به دنبال همکاری و همگرایی گسترده اقتصادی و سیاسی با جهان است. من به دنبال تعامل موثر با همه کشورهای جهان بخصوص کشورهای همسایه هستم و دست آنها را به گرمی می‌فشارم.

    دوران جدیدی آغاز شده است.

    جمهوری اسلامی ایران آماده است که برای ایجاد جهانی بهتر نقش‌آفرینی کند؛ جهانی مملو از عقلانیت، عدالت، آزادی، اخلاق و معنویت.

    از توجه همگان صمیمانه سپاسگزارم.

    والسلام علیکم و رحمه الله