برچسب: روزنامه کیهان

این  نوعی مردم‌فریبی است. چرا یک نمایش ضعیف و بی‌محتوا، فقط به دلیل حضور یک ستاره سینما، چنین هزینه‌ای را برای مردم ایجاد می‌کند؟
به این موارد، نمایش‌های تئاتر آزاد را هم اضافه کنیم که بیشتر شامل ماجراهایی مبتذل، لودگی، حرکات موزون و دیالوگ‌های رکیک هستند.

متأسفانه با اینکه تئاتر به منزله هنری فاخر و اندیشمند شناخته می‌شود؛ اما آنچه این روزها و در بیشتر موارد در تالارهای نمایشی ما روی صحنه می‌رود، همه چیز دارد به جز هنر و اندیشه! بدحجابی و رعایت نکردن موازین شرعی، استفاده از کلمات واشارات غیراخلاقی، توهین به ارزش‌ها و آرمان‌های ملی و مذهبی و… محورهای اصلی بیشتر نمایش‌هایی است که در تئاتر حرفه‌ای ما اجرا می‌شوند.

 

روزنامه کیهان به مستندی که از شبکه ایران‌اینترنشنال پخش شد، واکنش نشان داد.

کیهان نوشت: شبکه وهابی–انگلیسی ایران اینترنشنال که از لندن برنامه پخش می‌کند، با پخش مستندی وقیحانه علیه سینمای ایران، از اباحه‌گری در سینما دفاع کرد!

این شبکه که با پول سعودی و به‌دست جمعی از سیاسیون فراری مدعی اصلاح‌طلبی اداره می‌شود، با پخش مستندی درباره سینمای ایران تلاش کرد که به مخاطب القا کند سینمای جمهوری اسلامی ایران به دلیل حذف تماس نامحرمان با یکدیگر و حذف صحنه‌های اباحه‌گرایانه، دچار سانسور است و جامعه سینمایی ایران سرکوب می‌شود.

این مستند همچنین برخی از بازیگران سینمای طاغوت را به تلاش برای حضور در سینمای پس از انقلاب توصیف می‌کند و به همین دلیل به آنها اهانت می‌نماید.

مضحک این است که در این مستند، افرادی مسئله‌دار به اظهارنظر پرداخته‌اند و از زبان آن‌ها، سینمای ایران هدف اهانت قرار گرفته است.

یکی از این افراد، شهره آغداشلو بازیگر فیلمفارسی است که برای ویزای اقامت در آمریکا، ادعای گرویدن به فرقه بهائیت کرد.

فرد دیگر رضا علامه‌زاده، نویسنده و کارگردان کمونیست است که سابقه همکاری با ساواک را دارد.

فرد دیگر، کسی است که دارای انحراف اخلاقی است و سال گذشته پس از اهانت زشت به مردم عزادار شهید قاسم سلیمانی، از کشور گریخت!

روزنامه کیهان در مطلبی با عنوان “باز هم مانور سلبریتی‌ها؛ این‌بار به بهانه واکسن کرونا!” به کتایون ریاحی و سحر زکریا دو بازیگر مشهور سینما به تندی اعتراض کرد.

روزنامه کیهان نوشت: هنوز فراموش نکرده‌ایم که سه سال قبل و در جریان انتخابات سال 96 برخی از سلبریتی‌ها چگونه به مانور تبلیغاتی برای رئیس‌جمهور پرداختند. اما همین سلبریتی‌ها بعدا گفتند که از کرده خویش پشیمانند و حتی بعضی‌شان از رأی دادن به روحانی ابراز شرمندگی می‌کنند و می‌گویند که نمی‌دانند جواب مردم را چه بدهند و اگر زمان به عقب برگردد، این اشتباه را تکرار نمی‌کنند! همان افراد این روزها نیز به تبلیغاتچی واکسن‌های خارجی کرونا مشغول هستند؛ درگذشت علی انصاریان، فوتبالیست و بازیگر فقید، فرصت تازه‌ای برای یک “مانور جهالت” تازه برای همان افراد شده است!

این روزها برخی از سلبریتی‌های گوش به زنگ منافع غرب در ایران، واکسن را بهانه‌ای برای نمایش جهل و کم‌سوادی خودشان کرده‌اند؛ جالب این است که فقط هم بر “واکسن آمریکایی” اصرار دارند و با وجود ‌اشکالات آشکار و عوارض متعدد این واکسن، برخی از این سلبریتی‌ها به هیچ واکسن دیگری غیر از نوع آمریکایی‌اش راضی نمی‌شوند!

کیهان در واکنش به ویدئوی خبرساز سحر زکریا که در آن اشک می‌ریزد و خرید واکسن را مطالبه می‌کند، نوشته است: یکی از بازیگرهای درجه سه، ویدئویی را منتشر کرده و در آن جیغ و فریاد می‌زند که “واکسن بخرید”! او آن‌قدر بی‌اطلاع است که گفته چرا در دیگر کشورها، هیچ چهره مشهوری در اثر کرونا از دنیا نرفته؟! غافل از اینکه همین چند روز قبل، لری کینگ، سلبریتی و مجری مشهور تلویزیون آمریکا به‌خاطر کرونا درگذشت.

این روزنامه همچنین در واکنش به پست اینستاگرامی کتایون ریاحی می‌نویسد: یک بازیگر سابق دیگر هم با انتشار عکس مرحوم علی انصاریان، از او به‌عنوان “شهید واکسن” یاد کرده! تعبیری که نشان‌دهنده اوج ناآگاهی این بازیگر سابق و برخی دیگر از همکارانش از وضعیت کرونا در جهان است.

به نوشته کیهان، سؤال اساسی این است که آیا این به اصطلاح سلبریتی‌ها اطلاعی از آمار مبتلایان و فوتی‌های کرونا در غرب و به‌ویژه آمریکا و انگلیس ندارند؟! چرا این کشورها با وجود آغاز واکسیناسیون اما همچنان روزانه هزاران مبتلا و صدها قربانی می‌دهند؟ چرا سلبریتی‌ها به‌جای تبلیغ واکسن ایرانی که نتایج مثبتی داشته و مطالبه آغاز هرچه سریع‌تر واکسیناسیون با محصول داخلی، آدرس غلط می‌دهند؟

 

روزنامه کیهان، تجمع اهالی تئاتر مقابل مجلس را «بهره‌کشی سیاسی از مطالبات اهالی تئاتر در جهت منافع و مقاصد برخی از مدیران خانه تئاتر » خواند.

روزنامه کیهان نوشت:

سران «خانه تئاتر» به جای پاسخگویی نسبت به شرایط امروز هنرمندان تئاتر، اهالی این عرصه را به مقابل مجلس بردند تا تجمع برگزار کنند!

روز گذشته، تجمعی با عنوان «اعتراضِ در سکوتِ اهالی تئاتر» در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی برگزار شد. این تجمع در حالی توسط «خانه تئاتر» طراحی شد که قبل از مجلس، مدیران این تشکیلات به‌عنوان مسئول امور صنفی اهالی هنرهای نمایشی باید پاسخگوی شرایط نامناسب معیشتی اهالی این عرصه باشند و بعد از آن، دولتی که با حمایت همین مدیران تئاتری روی صحنه آمده است باید مخاطب هنرمندان تئاتر قرار گیرد.

به نظر می‌رسد که این تجمع در مقابل مجلس، بیش از مطالبه‌گری، با هدف بهره‌کشی سیاسی از اهالی تئاتر در جهت منافع و مقاصد برخی از مدیران خانه تئاتر برگزار شد. متولی اصلی این تجمع فردی است که خودش سال‌ها مدیریت مراکز و نهادهای متصل به بیت‌المال را به عهده داشته و مدتی است در خط مقدم اجرای نمایش‌های سخیف و مبتذل قرار دارد. وی طی مدتی که به عنوان معاونت امور بین‌الملل شهرداری تهران مشغول کار بود، به طور مکرر با هزینه بیت‌المال به سفر خارجی می‌رفت! طوری که یکی از سایت‌های خبری، وی را صاحب رکورد در سفر خارجی یک مدیر شهری معرفی کرده بود. وی همچنین مسئولیت‌های متعدد دیگری را عهده‌دار بوده است، اما با وجود چنین مسئولیت‌هایی، طی سال‌های اخیر به اجرای نمایش‌های هنجارشکنانه رو آورد!

همچنین در تجمع دیروز اهالی تئاتر در مقابل مجلس، بیانیه‌ای توسط حمیدرضا نعیمی خوانده شد؛ وی در حالی مدعی حمایت از حقوق اهالی تئاتر شده که فقط برای یکی از نمایش‌هایش مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان از شورای حمایتی مرکز هنرهای نمایشی و ۵۰ میلیون تومان از جشنواره تئاتر فجر گرفته بود. جای سؤال است چگونه فردی که چنین مبالغی از دولت دریافت کرده به‌عنوان نماینده مطالبات معیشتی اهالی تئاتر، ظاهر شده است؟!

 

اعلام انصراف از تولید سریال «پایتخت ۷»، یک فرصت برای صداوسیماست تا به کار محسن تنابنده در رسانه ملی برای همیشه پایان دهد.

کیهان نوشت: پس از فاش شدن درخواست دستمزد نجومی از سوی محسن تنابنده برای همکاری با تولید فصل هفتم سریال پایتخت و اعتراض برخی از رسانه‌ها تنابنده اعلام کرد که از این همکاری منصرف شده است!

این در حالی است که واقعیت این بود که وی در یک بن‌بست قرار گرفت و چاره دیگری جز اینکه به این طریق خودش را منصرف اعلام کند نداشت. چرا که تنابنده از یک طرف قبلاً در یک ژست سیاسی اعلام عدم همکاری با صداوسیما کرده ‌اما به‌خاطر دستمزد نجومی زیر حرف خودش زده و در تولید فصل ششم سریال «پایتخت» هم همکاری کرد، اما بنابر اطلاعات رسیده، با دستمزد کلان مطالبه شده از سوی وی برای تولید فصل هفت پایتخت، موافقت نشد؛ از طرف دیگر، سریال «پایتخت» روند رو به زوالی را طی کرده و در فصل ششم دچار افت فاحش شد و به یک «سریالفارسی» مبتذل و بی‌کیفیت بدل گشت تا جایی که با عدم پخش قسمت پایانی مجموعه پایتخت عملاً به انتهای خود رسید. بنای بر ساخت فصل هفتم، نوعی تکرار شکست برای تنابنده و گروه تولید پایتخت بود.

اما اعلام انصراف از تولید سریال «پایتخت 7» یک فرصت برای صداوسیماست تا به کار محسن تنابنده در رسانه ملی برای همیشه پایان دهد!

 

در قسمت اول یک سریال نمایش خانگی، مأمور انتظامی کشته می‌شود و این ماجرا طوری طراحی شده که مخاطب به این کار تشویق می‌شود!

کیهان نوشت: سازندگان یک سریال شبکه نمایش خانگی به اصلاحات نهادهای نظارتی تن ندادند، اما مجوز انتشار آن صادر شده است!

این اثر، یکی از خشن‌ترین سریال‌های شبکه نمایش خانگی است که در نخستین قسمت مخاطب خود را به پلیس‌کُشی‌ ترغیب و تشویق می‌کند! نقطه عطف روایت قسمت اول این سریال، کشته شدن مأمور انتظامی ‌است و این ماجرا طوری طراحی شده که مخاطب به این کار تشویق می‌شود! این اتفاق در حالی می‌افتد که مسئولان نیروی انتظامی ‌علی‌الخصوص ناجی هنر از محتوای ملتهب این سریال مطلع نیستند و سازندگان هم از حذف مفهوم پلیس‌کشی در این سریال امتناع می‌کنند. باید دید مسئولان نیروی انتظامی ‌نسبت به چنین‌ ترویجی واکنش نشان خواهند داد؟

 

روزنامه کیهان که در طول دوران بیماری محمدرضا شجریان بارها مطالبی را علیه این استاد آواز منتشر کرده بود، دو ماه پس از درگذشت شجریان از پرداخت هزینه‌های درمان او توسط دولت انتقاد کرد.

کیهان نوشت: در دورانی که به دلیل سیاست‌های دولت و در پی شیوع ویروس کرونا، اغلب هنرمندان در مضیقه اقتصادی و تنگنای معیشتی قرار دارند، دولت هزینه‌های سنگین درمان محمدرضا شجریان در آمریکا و ایران را تقبل کرده بود، درحالی که این خواننده نیازی به کمک دولت نداشت!

این روزنامه اصولگرا در شماره جدید خود نوشته است: درحالی که اکثریت هنرمندان، روزهای ناخوشی را سپری می‌کنند و به دلیل کاهش بازار کسب و کار در عرصه فرهنگ و هنر، مدت هاست به وضعیت مالی ناگواری دچار شده‌اند و دولت، حداقل تلاش و تمهیدات را برای کمک به اهالی هنر به کار می‌بندد، مدیرعامل خانه موسیقی از پرداخت هزینه‌های هنگفت درمان محمدرضا شجریان توسط وزارت بهداشت خبر داده است!

کیهان مدعی شد: شجریان، یکی از خوانندگان متمول بود که برخلاف اغلب هنرمندان موسیقی، زندگی مرفهی داشت.

به نقل از این روزنامه، حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی، در مصاحبه‌ای منتشر شده در نشریه اندیشه پویا درباره درمان محمدرضا شجریان گفته است: «ایشان اوایل به‌شدت نافرمانیِ درمانی داشتند و همکاری نمی‌کردند. رفتار اعتراضی داشتند و نمی‌خواستند درمان را ادامه بدهند. قرار شد همایون برود آمریکا و اوضاع را آرام کند. همایون رفت و پنجاه روز آن‌جا بود. جمع‌بندی همه این بود که ایشان به ایران برگردند… ماندن استاد در آمریکا از خیلی جهات به صلاح نبود و به نظر می‌رسید که محیط درمانی آن‌جا محیط آرامش‌بخشی برای ایشان نیست. برای آمدن‌ ایشان به ایران برنامه‌ریزی شد. فقط من و همایون در جریان بودیم که استاد چه زمانی می‌آیند. با همایون رفتیم فرودگاه و هماهنگ کردیم که ایشان از همان پای هواپیما با آمبولانس به خانه منتقل شوند. تمهیدی اندیشیده شده بود و مسافران هواپیما هم نفهمیدند که استاد شجریان در آن پرواز حضور دارد… وزارت بهداشت هزینه‌های درمانی این چند سال را تقبل کرده بود. با همراهی وزارت بهداشت در دورۀ آقای قاضی‌زاده هاشمی، یک اتاق منزل را برای ورود ایشان با تجهیزات بیمارستانی تجهیز کردیم و سه شیفت پرستار و همه دارو و نیازهای دیگر را وزارت بهداشت تقبل کرد. این بی‌عدالتی و پرداخت هزینه درمان یک هنرمند ‌اشرافی در شرایطی که اغلب همکاران این خواننده از چنین مزیتی بی‌بهره هستند، جای سؤال دارد!

کیهان نوشت لازم به ذکر است نشریه اندیشه پویا پس از مدتی این قسمت از گفت‌و‌گو را از صفحه خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام حذف کرد.

 

روزنامه کیهان نوشت: پیش‌تولید سریال «پایتخت ۷» در حالی آغاز شد که هنوز حواشی فصل قبلی این مجموعه فراموش نشده است.

فصل هفتم مجموعه تلویزیونی «پایتخت» در حالی برای نوروز سال 1400 تولید خواهد شد که در فصل قبلی این سریال، اتفاقات تلخی رخ داد که در نهایت به واکنش رئیس سازمان صداوسیما و هشدار وی درباره نقش ستون پنجم فرهنگی دشمن در انحراف محتوایی این سریال منجر شد!

نکته قابل تأمل این است که کلید خوردن هفتمین فصل از این سریال با بازپخش فصل‌های قبلی «پایتخت» از شبکه آی‌فیلم همراه شده است. این شب‌ها، سریال «پایتخت» از قسمت اول فصل نخست تا پایان فصل ششم، بدون‌وقفه و پشت‌سر هم در حال نمایش است. این اتفاق، فرصتی برای ارزیابی تغییرات و مقایسه کیفیت و محتوای این سریال در طول زمان است؛ مدیران سیما و دست‌اندرکاران نظارت کیفی و تولیدی این سریال می‌توانند به عینه ببینند که سریال «پایتخت» چگونه از یک روایت خانواده‌محور بر پایه عشق و همبستگی خویشاوندی و اقلیمی، رفته‌رفته، در سه فصل آخر، مشابه فیلم‌های شبه‌روشنفکرانه به تقابل خانوادگی و گسست نسل‌ها و مهاجرت و… آلوده شد! می‌توان با مقایسه این فصل‌ها به‌طور آشکار مشاهده کرد که سریال «پایتخت» در فصل‌های ابتدایی چگونه به زیبایی‌های احترام به بزرگ‌تر می‌پرداخت اما در دو فصل اخیرش کار را به برخورد فیزیکی و فحاشی اعضای خانواده و خویشاوندان علیه یکدیگر رساند! ناظر کیفی و مشاوران تولید سریال «پایتخت» باید بررسی کنند که چه اتفاقاتی باعث شد تا آدم‌های ساده و بی‌آلایش فصل‌های اول این سریال که نفرت از مال حرام را به مخاطب آموزش می‌دادند، در فصل آخر، کار خلاف و ریاکاری و فریب برای رسیدن به پول بیشتر را به مردم آموزش دادند؟

با توجه به اینکه «پایتخت 7» هنوز در مرحله پیش‌تولید قرار دارد، می‌توان با درایت در انتخاب عوامل و نظارت بر مراحل مختلف تولید و تصویربرداری، مانع از تکرار اجرای خواسته‌های «ستون پنجم فرهنگی دشمن» در این سریال شد و آن را به هدیه نوروزی سیما به مردم تبدیل کرد.

 

دعوت شبکه چهار از محمدعلی سپانلو، خشم روزنامه کیهان را برانگیخت.

کیهان نوشت:‌ شبکه‌ چهار سیما در برنامه هنری خودش، به ستایش از شاعری پرداخت که بیش از شعرش به خاطر فعالیت‌های سیاسی ناسالمش مشهور است!

برنامه دوشنبه 26 آبان «شب هنر» به «محمدعلی سپانلو» اختصاص داشت. این برنامه درحالی سراسر به تمجید و ستایش از سپانلو محدود شد که این فرد، با جریان‌های بدنام و بدسابقه تاریخ معاصر کشورمان درتعامل بود. هما ناطق (پژوهشگر تاریخ) که سال 1394 در خارج از کشور مُرد، در گفت‌وگویی با نشریه «اندیشه پویا» از همکاری محمدعلی سپانلو با ساواک پرده برداشته و گفته بود: «کتاب اولم «از ماست که برماست» راجع به جنگ‌های ایران و روسیه را چاپ کردم. شروع کردند به فحش دادن در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات که خانم ناطق آیا دفاع از میهن وطن‌فروشی است؟ تو میهن‌پرست نیستی؟ اینها را ساواک ننوشت،‌ «محمدعلی سپانلو» با اسم مستعار «چالود مظفر» نوشت…تمام این فحش‌ها را شاعر و مورخ نوشتند نه ساواک. سپانلو نوشت این آدم بی‌شرفی است که به عباس میرزا نایب‌السلطنه توهین کرده و چرا او را استخدام می‌کنید؟ هفت هشت مقاله پشت سر هم علیه من نوشتند و گفتند که او را از دانشگاه بیرون کنید… سپانلو مستقیماً ساواک را انگولک کرد. سازمان امنیت را نسبت به من تحریک کرد.»

سپانلو همچنین از اعضای کانون منحله نویسندگان بود که پس از بازداشت سعادتی، یکی از اعضای ارشد گروهک منافقین، همراه با افراد دیگری چون سیمین بهبهانی، احمدشاملو، عمران صلاحی، گلی ترقی، غلامحسین ساعدی، ناصر ایرانی و… با صدور بیانیه‌ای اتهامات سعادتی را «تهمت و افتراهای مرموز» خواندند و او را «از گروگان‌های آزادی» و «سالکی در طریق عشق» نامیدند! وی پس از آن نیز به تبلیغ نامزدهای سازمان منافقین در انتخابات مجلس پرداخت.

این شاعر همچنین یکی از شرکت‌کنندگان کنفرانس برلین در سال 1379 بود؛ کنفرانسی که توسط حزب سبز یوشکا فیشر- که به اسلام‌ستیزی شهرت دارد- برگزار و در آن شعارهای زیادی علیه نظام جمهوری اسلامی داده شد!

جای سؤال است که با وجود این همه سوژه بر زمین مانده در عرصه فرهنگی، چرا شبکه چهار سیما، بخشی از برنامه خود را به معرفی و ترویج و تبلیغ فردی، با چنین کارنامه سیاهی اختصاص داد؟ آیا تولید و پخش برنامه‌هایی یک‌طرفه در ستایش شخصیت‌های بدسابقه، مصداق بارز ولنگاری فرهنگی نیست؟

روزنامه کیهان نوشت: اگر در حوزه خصوصی‌سازی و ترویج اقتصاد آزاد یا دخالت‌های دولت در بازار – هر دو – سوءتدبیرهای فاحشی دیده می‌شود، هر دو زیر سر دولت است.

روزنامه کیهان نوشت: روزنامه اجاره‌ای اعتماد مصوبه مجلس برای دادن کوپن و تامین کالاهای اساسی برای طبقات ضعیف را با واگذاری 18 میلیارد دلار ارز 4200 تومانی مقایسه کرد که اغلب عاید رانت‌خواران شد!

این روزنامه که زمانی نه چندان دور به مدت طولانی، وعده رونق اقتصادی بی‌سابقه به واسطه توافق با آمریکا را می‌داد، ضمن تخطئه مصوبه معیشتی مجلس می‌نویسد: «شرایط اقتصادی و ناتوانی تیم اقتصادی دولت موجب راه‌حل‌های کوتاه‌مدت و پرآسیبی شده است. در شرایط فعلی افزایش یارانه را مجلس ضرورت دیده که با نگاهی به آسیب‌های قبلی لازم است مهیای ملزومات آن باشیم.  رودربایستی‌ها را کنار بگذاریم و بپذیریم که اقتصاد به چنین روزهایی رسیده است. هر چند نظام توزیع مجدد نیاز به زیرساخت‌هایی دارد که بتواند با بانک‌های اطلاعاتی، درآمد مالیات از دهک‌های بالای درآمدی و ثروتمندان را برای رفع فشار به مردم تحت فشار سرازیر کند. معمولا، نه درآمد دولت معلوم است و نه مصارف درآمدها مشخص است.  لذا در غیاب شفافیت و اعراض کشور از کنترل توسط کارشناسان و پژوهشگران و اصحاب رسانه، راه‌حل شفاف گویا فعلا یارانه افزایش یافته است تا فشارهای شدید اقتصادی اخیر بر دهک‌های پایین درآمدی که وضعیت معیشتی این قشر از جامعه را در تنگنا قرار دارند را کمی التیام بدهد. هر چند مقدارش بسیار کم و عوارضش هم در طرح فعلی بسیار باشد. اقتصاد طوری اداره می‌شود که رانت‌خواران برای اقتصاد دولتی یک سناریو دارند که منجر به سوپرمیلیاردر شدن‌شان می‌شود و اقتصاد اگر آزاد باشد باز هم چنین است؛ کوپنی هم باشد چنین است.  چیزی که در ذهن مردم در درازمدت به غلط یا درست تقویت شده این است که تغییرات اقتصادی برای ارایه سود بیشتر به صاحبان ثروت‌های یک‌شبه در ایران است. عرض می‌کنم هر تغییری. من معتقد نیستم آقای جهانگیری ارز 4200 تومانی را برای اهالی قدرت در نظر گرفته بودند. نیتش خیر بود. اما چه افتضاحی درست شد؟
در ایران جایگزین اقتصاد دولتی اقتصاد بازار با سرمایه‌داران حلال‌خور نیست. باید نظام اقتصادی مبتنی بر اعتمادسازی چه در تحریم و چه خارج از آن در شکل برنامه توسعه‌محور، جایگزین تصمیمات مقطعی شود و این شتر، گاو، پلنگ اقتصاد قابل کنترل و پیش‌بینی شود.
مقایسه غلط واگذاری کوپن برای تامین کالاهای اساسی طبقات پایین، با طرح 18 میلیارد دلار ارز 4200 تومانی(دولتی) در حالی است که اولا همین روزنامه اعتماد اوایل سال 97 به هنگام شروع واگذاری ارز 4200 تومانی، آقای جهانگیری را – به‌عنوان اعلام‌کننده این تصمیم – در شکل سوپرمن برای پایین آوردن قیمت ارز تصویر کرده بود!! اما حالا از آن به عنوان افتضاح یاد می‌کند. این افتضاح و افتضاح‌های مشابه در دولت در حالی رخ می‌داد که مدیر روزنامه اعتماد، رئیس‌ کمیسیون اقتصادی مجلس دهم بود اما برای سوءتدبیرهای دولت در روزنامه خود نوشابه باز می‌کرد.
ثانیا مصوبه مجلس برای پرداختن یارانه نیست بلکه مبلغ در نظر گرفته شده مستقیما برای خرید کالاهای اساسی است. ثالثا این مصوبه اضطراری – و شاید نامطلوب در شرایط عادی – برای جبران خسارت بی‌تدبیری‌های دامنه‌دار دولت نسبت به معیشت مردم است که به‌جای رونق اقتصادی، تورم چندصد درصدی را در طول چند سال بر سر سفره مردم آورده است.
ثالثا اگر در حوزه خصوصی‌سازی و ترویج اقتصاد آزاد یا دخالت‌های دولت در بازار – هر دو – سوءتدبیرهای فاحشی دیده می‌شود، هر دو زیر سر دولت است که مدعیان اصلاحات و اعتدال آن را نماد انحصاری تدبیر و عقلانیت و کاربلدی جا می‌زدند. و بالاخره این که در ماجرای ارز 4200 تومانی رانتی 130 هزار میلیاردی تولید شد که در جیب افراد خاص – و نه عامه مردم – رفت.