برچسب: ذات‌الریه

  • عفونت ریه، روش‌های تشخیص و روش‌های درمان

    عفونت ریه، روش‌های تشخیص و روش‌های درمان

    عفونت ریه می‌تواند توسط ویروس، باکتری و حتی گاهی قارچ ایجاد شود. یکی از رایج‌ترین انواع عفونت‌های ریوی، ذات‌الریه است. ذات‌الریه که کیسه‌های هوایی کوچک‌تر ریه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اغلب توسط باکتری‌های مسری ایجاد می‌شود، اما همچنین می‌تواند توسط یک ویروس ایجاد شود. در این می‌خواهیم در مورد عفونت ریه و روش‌های تشخیص و درمان آن صحبت کنیم.

    عفونت ریه، روش‌های تشخیص و روش‌های درمان

    عفونت ریه چیست

    هنگامی که قسمتی از بافت ریه و کیسه های راه‌ های هوایی التهاب یابند و در آن­ها خلط و ترشحات مسیر تنفسی را ببندد و در تنفس فرد مشکل ایجاد شود، می گویند که عفونت ریه رخ داده است. عفونت ریه ممکن است در اثر حضور ارگانیسم های مختلفی در ریه صورت گیرد. این ارگانیسم ها می توانند شامل انواع ویروس ها، انگل ها و یا باکتری ها باشند.

    اگرچه بیشتر انواع عفونت‌های ریوی قابل‌درمان هستند و بیشتر افراد بهبود می‌یابند اما همچنین این عفونت‌ها نیز می‌توانند بسیار خطرناک باشند. این امر خصوصاً در مورد نوزادان، افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری ریوی یا سیستم ایمنی ضعیف اتفاق می‌افتد. شناسایی نوع عفونت ریه در فرد برای درمان آن مهم است. اگرچه علائم آن‌ها به این امر کمک می‌کند، اما شخص نمی‌تواند عفونت ریه خود را تشخیص دهد.

    همچنین، بیماری‌های تهدیدکننده زندگی مانند سرطان ریه ممکن است علائم برخی از عفونت‌های ریوی را تقلید کنند، بنابراین مهم است که با یک دکتر تماس بگیرید.

    عفونت ریه، روش‌های تشخیص و روش‌های درمان

     

    علل عفونت ریه

    برونشیت، ذات‌الریه و برونشیولیت سه نوع عفونت ریه هستند. به‌طورمعمول توسط ویروس یا باکتری ایجاد می‌شوند.

    متداول‌ترین میکروارگانیسم‌های مسئول برونشیت عبارت‌اند از:

    _ویروس‌هایی مانند ویروس آنفلوانزا یا ویروس متناوب تنفسی (RSV)

    _باکتری‌هایی مانند Mycoplasma pneumoniae، Chlamydia pneumoniae و Bordetella pertussis

     

    متداول‌ترین میکروارگانیسم‌های مسئول ذات‌الریه عبارت‌اند از:

    _باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک پنومونی (شایع‌ترین Haemophilus influenzae و Mycoplasma pneumonia)

    _ویروس‌هایی مانند ویروس آنفلوانزا یا RSV

    به‌ندرت، عفونت‌های ریوی می‌توانند در اثر قارچ‌هایی مانند Pneumocystis jirovecii، Aspergillus یا Histoplasma capsulatum ایجاد شوند.

    عفونت قارچی ریه بیشتر در افرادی که سرکوب سیستم ایمنی بدن دارند، یا از انواع خاصی از سرطان یا HIV یا از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌شود می‌تواند ایجاد شود.

    تشخیص عفونت ریه

    پزشک ابتدا شرح‌حال پزشکی را از بیمار می‌گیرد و از علائم شما سؤال می‌کند. ممکن است در مورد شغل، مسافرت اخیر یا قرار گرفتن در معرض حیوانات سؤالاتی از شما پرسیده شود. پزشک درجه حرارت شما را اندازه‌گیری کرده و با استفاده از استتوسکوپ به قفسه سینه شما گوش می‌دهد تا صداهای قفسه سینه را بررسی کند.

    سایر روش‌های رایج برای تشخیص عفونت ریه عبارت‌اند از:

    _تصویربرداری، مانند عکس‌برداری از قفسه سینه یا سی تی اسکن

    _اسپیرومتری، ابزاری برای اندازه‌گیری میزان و سرعت ورود هوا به هر بار تنفس است

    _پالس اکسی متری برای اندازه‌گیری سطح اکسیژن در خون شما

    _گرفتن نمونه‌ای از مخاط یا ترشحات بینی برای آزمایش بیشتر

    _سواب گلو

    _شمارش کامل خون (CBC)

    _کشت خون

     

    درمان‌ها

    یک عفونت باکتریایی برای پاک‌سازی معمولاً به آنتی‌بیوتیک نیاز دارد. عفونت قارچی ریه نیاز به درمان با داروی ضد قارچ مانند کتوکونازول یا وریکونازول دارد.

    آنتی بیوتیک ها روی عفونت‌های ویروسی کار نمی‌کنند. بیشتر اوقات، باید صبر کنید تا بدن خود به‌تنهایی با عفونت مبارزه کند.

    در ضمن، می‌توانید به بدن خود کمک کنید تا با عفونت مقابله کند و با استفاده از داروهای زیر مراقبت در منزل راحت‌تر شود:

    _از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید تا تب شما کاهش یابد

    _مقدار زیادی آب بنوشید

    _چای داغ با عسل یا زنجبیل را امتحان کنید

    _آب نمک غرغره کنید

    _تا جایی که ممکن است استراحت کنید

    _از رطوبت ساز برای ایجاد رطوبت در هوا استفاده کنید

    _تا زمانی که آنتی‌بیوتیک تجویز شده مصرف کنید (دوره درمان را تکمیل کنید)

    برای عفونت‌های شدید ریه، ممکن است لازم باشد در طول بهبودی در بیمارستان بمانید. در صورت اقامت در بیمارستان، ممکن است آنتی‌بیوتیک، مایعات داخل وریدی و درمان تنفسی دریافت کنید.

    عفونت ریه، روش‌های تشخیص و روش‌های درمان

    جلوگیری

    عفونت‌های تنفسی می‌تواند جدی باشد، به‌خصوص در افراد مسن، کودکان بسیار جوان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. به‌عنوان‌مثال، ویروس SARS-CoV-2 می‌تواند باعث ایجاد COVID-19 شود که منجر به علائم بالقوه شدید و حتی در افراد سالم منجر به مرگ می‌شود.

    فرد می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های ریوی را با موارد زیر کاهش دهد

    _در هنگام بیماری در خانه ماندن

    _پرهیز از تماس با افراد بیمار

    _شستن مرتب دست

    _پرهیز از ازدحام در فصل سرماخوردگی و آنفلوانزا

    _فاصله فیزیکی و پوشیدن ماسک در طول بیماری همه‌گیر COVID-19

    _نگه داشتن کودکان در خانه در هنگام بیماری

    _سرفه به دستمال کاغذی یا آرنج

    _افراد مبتلا به بیماری مزمن ریه باید با پزشکان خود در مورد راهکارهای اضافی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت صحبت کنند.

     

    چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

    در صورت عدم درمان عفونت ریه می‌تواند فرد را دچار مشکلات جدی کند. به‌طورکلی، اگر سرفه شما بیش از سه هفته طول کشید یا در تنفس مشکل‌دارید، به پزشک مراجعه کنید.

    تب می‌تواند بسته به سن شما معانی مختلفی داشته باشد. به‌طورکلی، شما باید این دستورالعمل‌ها را دنبال کنید:

     

    نوزادان

    در صورت بروز علائم زیر لازم است به پزشک مراجعه کنید:

    _کمتر از 3 ماه، با دمای بیش از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی‌گراد)

    _بین 3 تا 6 ماه، با تب بالاتر از 102 درجه فارنهایت (38.9 درجه سانتی‌گراد) و تحریک‌پذیر غیرمعمول، بی‌حال به نظر می‌رسد.

    _بین 6 تا 24 ماه، با تب بیش از 102 درجه فارنهایت (38.9 درجه سانتی‌گراد) برای بیش از 24 ساعت

     

    کودکان

    اگر بیمار شما کودک است با توجه به علائم زیر شاید لازم باشد به پزشک مراجعه کنید:

     

    _تب بیش از 102.2 درجه فارنهایت (38.9 درجه سانتی‌گراد) دارد

    _بی‌حال یا تحریک‌پذیر است، مرتباً استفراغ می‌کند، یا سردرد شدیدی دارد

    _بیش از سه روز تب داشته است

    _دارای یک بیماری جدی پزشکی یا سیستم ایمنی به خطر افتاده است

    _اخیراً به یک کشور درحال‌توسعه رفته است

     

    بزرگ‌سالان

    در این موارد باید برای مراجعه به پزشک وقت بگیرید:

    _دمای بدن بیش از 103 درجه فارنهایت (39.4 درجه سانتی‌گراد) داشته باشید

    _بیش از سه روز تب داشته‌اید

    _دارای یک بیماری جدی پزشکی یا سیستم ایمنی به خطر افتاده است

    _اخیراً در یک کشور درحال‌توسعه بوده‌اند

    همچنین اگر تب همراه با علائم زیر است باید به دنبال معالجه اضطراری با اورژانس تماس بگیرید:

     

    _سردرگمی ذهنی

    _مشکل تنفس

    _گرفتگی گردن

    _درد قفسه سینه

    _تشنج

    _استفراغ مداوم

    _بثورات پوستی غیرمعمول

    _توهم

    _گریه غیرقابل تسکین در کودکان

    اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید و دچار تب، تنگی نفس یا سرفه‌های با خلط خونی می‌شوید، بلافاصله به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید.

     

    جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

    عفونت‌های ریه بسته به عامل ایجادکننده آن‌که می‌تواند باکتری، ویروس و یا قارچ باشد می‌تواند علائم و حتی درمان‌های مختلفی داشته باشد. حتی روش‌های تشخیصی زیادی برای تشخیص اینکه ریه‌های شما به عفونت دچار شده است وجود دارد. گاهی یک سرفه و یا تب و علائم این‌چنینی را نمی‌توان عفونت ریه تلقی کرد و می‌تواند نشان از بیماری و یا عارضه دیگری باشد.

    درهرصورت بهتر است از اقدامات خودسرانه مثل مصرف داروهای شیمیایی و یا گیاهی و یا توصیه افراد نابلد خودداری کرد که می‌تواند شرایط را بدتر کند.

  • چند توصیه برای پیشگیری از ذات‌الریه

    چند توصیه برای پیشگیری از ذات‌الریه

    چند توصیه برای پیشگیری از ذات‌الریه

    پنومونی ریه یا ذات‌الریه عفونتی است که باعث می‌شود کیسه‌های هوا در ریه‌ها از مایع یا چرک پُر شوند و نفس کشیدن را دشوار کنند.

    نشریه “بهداشت هاروارد” در این باره آورده است که شایع‌ترین علائم این عارضه سرفه خشک، تب، لرز و خستگی است. علائم دیگر ممکن است شامل حالت تهوع، استفراغ، اسهال و درد در قفسه سینه باشد. تنگی نفس، گیجی، کاهش ادرار و سبکی سر از علائم شدیدتر عفونت است. در ایالات متحده، پنومونی ریه باعث مرگ سالانه بیش از ۵۰ هزار نفر می‌شود.

    با ادامه همه‌گیری عفونت کووید ۱۹ در سراسر جهان، ذات‌الریه به یک نگرانی بهداشتی بسیار جدی تبدیل شده است. علائم شدیدتر کووید ۱۹، مانند تب شدید، سرفه شدید و تنگی نفس، معمولا به معنای درگیری قابل توجه ریه است. ریه‌ها می‌توانند در اثر عواملی چون عفونت کووید ۱۹، التهاب شدید یا پنومونی باکتریایی ثانویه، آسیب ببینند.

    بیشتر موارد ابتلا به ذات‌الریه از نوع ویروسی، نسبتا خفیف هستند اما پیر و جوان هر دو در معرض خطرِ این عفونت قرار دارند. کودکان خردسال و افراد مسن (بالای ۶۵ سال) بیشترین خطر ابتلا به ذات‌الریه و عوارض ناشی از آن را دارند.

    بنابر گزارش دویچه‌وله، ذات‌الریه می‌تواند از فردی به فرد دیگر از طریق سرفه یا عطسه منتقل شود. اگرچه این عارضه واکسن دارد اما دستیابی به آن برای برخی جمعیت‌ها به سادگی امکان‌پذیر نیست. با این حال مواردی وجود دارد که می‌توانید به جای دریافت واکسن از آنها پیروی کنید تا از بیماری مصون بمانید:

    – از استعمال سیگار خودداری کنید.

    – دست‌های خود را روزانه چندین بار با آب گرم و صابون بشویید.

    – تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض افرادی که بیمار هستند خودداری کنید.

    – استراحت کافی داشته باشید.

    – رژیم غذایی سالم داشته باشید که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات، فیبر و پروتئین بدون چربی باشد.

    – دور نگه داشتن کودکان و نوزادان از افراد مبتلا به سرماخوردگی یا آنفلوآنزا ممکن است به کاهش خطر ابتلای آنها کمک کند.

    – از تماس با افراد سیگاری دوری کنید.

    – اگر از قبل سرما خورده‌اید و نگران تبدیل شدن آن به ذات‌الریه هستید، در مورد اقدامات پیشگیرانه‌ با پزشک خود صحبت کنید.

    – پس از بهبودی از سرماخوردگی یا عفونت ویروسیِ دیگر، حتما استراحت کافی داشته باشید.

    – از دستگاه‌های مرطوب‌کننده هوا استفاده کنید.

    – برای تقویت سیستم ایمنی بدن با مشورت پزشک از مکمل‌هایی مانند ویتامین C و زینک استفاده کنید.

     

    منبع: ایسنا