برچسب: درگذشت

انیس نقاش شخصیت سرشناس و فعال و تحلیلگر سیاسی لبنانی بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
انیس نقاش هماهنگ کننده شبکه تحقیقات و مطالعات راهبردی «امان» درگذشت.
انیس محمد خیر النقاش در سال 1951 در بیروت به دنیا آمد. در خانه توجه بسیار به قضایای میهنی و قومی را از نزدیک چشید و تحت تاثیر عمویش زکی النقاش که معلم بود، قرار گرفت.
در مدرسه آموزه‌های اهداف اسلامی را که «مدرسه‌ای برای علم و پایگاهی برای مبارزه» بود آموزش دید.  وی در ایجاد «اتحاد دانشجویی هدفمند» شرکت کرد و در اعتصاب مشهوری که علیه دشمنی اسرائیلی در فرودگاه بیروت در 1968 انجام شد، مشارکت داشت. در این مدت به سازمان دانشجویی جنبش «فتح» پیوست و به آموزش نظامی تن داد. به عنوان مسئول سلول‌های سری که در روستاهای مرزی لبنان – اسرائیل ایجاد شده بود، منصوب شد و در «جبهه فلسطینی» که در منطقه العرقوب در خلال جنگ اکتبر 1973 گشوده شد، شرکت کرد.
انیس نقاش در طول سالهای گذشته به عنوان پیشگام رسانه‌ای در حوزه مقاومت فعال بود.‎
وی به چهره حامی محور مقاومت و انتقاد شدید از رژیم‌های عربی طرفدار غرب مشهور است.

 

روزگار او را از صحنه دور کرد و کرونا، او را از زندگی دور کرد تا ناباورانه سفر بی‌بازگشت یک هنرمند درخشان دیگر را به نظاره بنشینیم.

کمتر از سه ماه پیش بود که به انگیزه هفتاد و نهمین سالروز تولد پرویز پورحسینی با او هم‌کلام شدیم. آن زمان هرگز تصور نمی‌کردیم که به فاصله‌ای این چنین اندک، این گفتگو را به مناسبت درگذشتش بازنشر کنیم.

شروع صحبت‌مان با کرونا بود و اینکه این ویروس دهشتناک چگونه ما را غرق خود ساخته. آن چنان که حواس‌مان نیست روزهایی که سپری می‌کنیم، آخرین روزهای این قرن است و همه در روزمرگی عجیبی گرفتار آمده‌ایم و او در تایید این سخن گفته بود: «همینطور است که می‌گویید. به خاطر شرایط کرونا از خیلی چیزها غافل شده‌ایم؛ روزمرگی. تلاش برای زنده ماندن در این شرایط نابسامان.»
پورحسینی دل‌نگران مادر پیرش بود که بیش از ۹۰ سال سن دارد و می‌گفت خیلی آسیب‌پذیر است. به خاطر کرونا با کسی معاشرت نداشتند و می‌گفت فقط پسر، عروس و نوه‌هایش به آنها سر می‌زنند.

از او خواسته بودیم به بهانه روز تولدش آرزویی داشته باشد. شاید آن زمان فکر نمی‌کردیم این آرزو این چنین دست‌نیافتنی باشد و او گفته بود: «حس می‌کنم بیشتر مردم روزگار من زندگی موقت دارند. همه منتظرند که به شرایط عادی بازگردند و به زندگی طبیعی بپردازند. امیدوارم به این وضعیت برسند.»

پرویز پورحسینی در ذهن مخاطبان تئاتر، سینما و تلویزیون، بازیگری به یاد ماندنی است. کمتر بازیگری کارنامه پرباری مانند او دارد و با این همه کارگردان صاحب‌نام همکاری کرده باشد.
تماشاگران تئاتر قدیمی‌تر حضور چشمگیر او را در آثار بهرام بیضایی، حمید سمندریان، علی رفیعی، آربی اوانسیان، بیژن مفید، داریوش فرهنگ، محمد علی کشاورز، رضا قاسمی، فردوس کاویانی، هوشنگ حسامی، جمشید ملک‌پور و… و البته پیتر بروک کارگردان شهیر  تئاتر جهان به یاد دارند.
در آثار تصویری نیز با هنرمندانی همچون داود میرباقری، مرضیه برومند، حسن فتحی، محمد رحمانیان، یدالله صمدی، مسعود کیمیایی، ابوالحسن داودی، سیامک شایقی، امرالله احمدجو، بهروز افخمی، شهرام اسدی، مهدی فخیم‌زاده، محمد بزرگ‌نیا و … نیز همکاری داشته است.

او اما در ارزیابی کوتاهی از کارنامه هنری خود گفته بود: «طی این سالیان خیلی کارهای انجام نشده داشته‌ام. دلم می‌خواست این سال‌ها به تئاتر بیشتر می‌پرداختم ولی شرایط تئاتر و روزگار باعث دور ماندنم از صحنه شد.»

از او پرسیده بودیم که کدام یک از کارهایش را بیشتر دوست داشته و او پاسخ داده بود: «از تئاتر نقش «راسکولنیکوف» در نمایش «جنایت و مکافات» اثر داستایوسکی را دوست داشتم که سال ۱۳۵۶ در تالار اصلی تئاتر شهر اجرا شد. این نقش برایم چالش فراوان داشت . در سینما هم با نقش‌هایی که در فیلم‌های «باشو غریبه کوچک»، «ایستگاه»، «طلسم» و «قاتل اهلی» بازی کردم، بیشتر ارتباط برقرار کردم.»

اسطوره فوتبال آرژانتین چهارشنبه دلیل حمله قلبی در ۶۰ سالگی جان خود را از دست داد.

از زمان عمل تومور (سوم نوامبر) تا هنگام مرگ (بیست و پنجم نوامبر) اسطوره فوتبال آرژانتین روزهای زیادی سپری شدند اما به گفته نزدیکانش دوران نقاهتش به خوبی پیش می رفت و در حال بهبودی بود. مطمئنا حمله قلبی که منجر به مرگش شد ربطی به تومور نداشت. ۱۰ ساعت پایانی شماره ۱۰ ابدی به این شکل گذشت:

محله سن آندرس

مارادونا در خانه اش که در منطقه تیگره بوینس آیرس قرار دارد دوران نقاهتش را سپری می کرد. یک اتاق با تجهیزات پزشکی تقریبا کاملی در آنجا وجود داشت تا به خوبی از اسطوره آرژانتینی مراقبت شود و سلامتی اش به خطر نیفتد. روند بهبودی دیگو به خوبی پیش می رفت و لئوپولدو لوکه، دکترش خیلی خوشبین بود.

ساعت ۱۰ صبح (به وقت محلی) چهارشنبه

مارادونا از روی تخت خود بلند شد، چیزی خورد و کمی راه رفت و دوباره به تخت برگشت تا استراحت کند. در کنارش مانند همیشه ماکسی، دست راستش، مورلا، دامادش و جانی وکلیش به همراه برادر زاده اش و خدمتکار حضور داشتند.

ساعت ۱۲ ظهر

دیگو در حال استراحت بود. سوییس مدیکا، پرستار به همراه یک روانشناس همیشه در کنارش بودند. او ظهر به دارو نیاز داشت و به همین خاطر باید بیدار می شد اما واکنشی نشان نداد. در این لحظه بود که کلارین خبر داد حال اسطوره آرژانتین وخیم است.

رسیدن آمبولانس ها

او واکنشی نشان نداد. مارادونا به سرعت تحت نظر پزشکان قرار گرفت اما کسی نتوانست برایش کاری انجام هد. دالما، جیانیا و یانا در مسیر خانه پدرشان بودند. پنج آمبولانس خود را به خانه مارادونا رساندند اما در طول این یک ساعت کسی نتوانست برای دیگو کاری انجام دهد و عمل احیا بی نتیجه بود. کلارین خبر درگذشت اسطوره فوتبال آرژانتین را اعلام کرد. او ما را ترک کرده بود. نارسایی قلبی موجب اِدِم ریه اش شده بود. استراحت دیگو ابدی شد.

اکبر عالمی مجری تلویزیون و مستندساز امروز سه‌شنبه ۲۲ مهرماه بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

اکبر عالمی چندی پیش به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری شده بود و امروز بامداد سه شنبه ۲۲ مهرماه در بیمارستان درگذشت.

اردشیر عالمی فرزند این منتقد، برنامه ساز و مستندساز پیشکسوت درگذشت وی را تایید کرده است و در صفحه اجتماعی خود در اینستاگرام نوشته است: «پدر رفت. فقط پدر من نبود. پدر چند نسل ایران بود. تاثیر وجودش تا سال‌ها باقی خواهد ماند. از همه دوستانی که در این چند روزه پیغام‌های بسیار محبت آمیزی برای ما فرستادند ممنونم. برای مراسم به خاکسپاری پدر فردا اطلاعات بیشتری اینجا خواهم گذاشت»

اکبر عالمی این روزها از شرایط عمومی خوبی برخوردار نبود و به کمک دستگاه ونتیلاتور تنفس می‌کرد.

عالمی در تلویزیون کارشناسی و اجرای برنامه‌های از جمله «هنر هفتم» را بر عهده داشت و در مدت اخیر برای ساخت مستندی به بیمارستان‌های تهران رفته بود که به کرونا مبتلا شد.

 

نماینده سابق مجلس نوشت: با وجود خدمتهايي كه شجريان با سرودهايي مانند «شهيد» و «سپيده» به آرمانهاي انقلاب اسلامي كرد، رفتار ما با او در سالهاي آخر عمرش در خور اين خدمات نبود و او را آزرد.

علی مطهری نوشت: درباره شخصيت استاد آواز و موسيقي سنتي ايران مرحوم محمدرضا شجريان چند نكته قابل ذكر است. او خواندن را به خاطر تربيت خانوادگي از قرائت قرآن و دعا آغاز كرد. سپس به خاطر استعداد ذاتي خود وارد فن آواز شد، يعني اولاً اين استعداد خود را كشف كرد و ثانياً آن را رشد داد و شكوفا كرد و هدر نداد.

چه بسيار انسانهايي كه استعدادهايي در فني دارند و آن را معطل مي گذارند و بر باد مي دهند. اما اين شكوفا كردن استعداد بايد بر اساس علم و راهنمايي اساتيد مسلّم آن فن انجام شود و شجريان درست همين كار را كرد و آواز و موسيقي را به عنوان يك فن و علم دنبال كرد و سالها در اين راه زحمت كشيد و موسيقي سنتي ايران را از گزند تندباد موسيقيهاي بازاري و غربي حفظ كرد و راه اساتيد اين فن را ادامه داد.

در سالهاي قبل از انقلاب آلوده به موسيقي بازاري و كاباره اي نشد در حالي كه زمينه آن فراهم و كاري درآمدزا بود. پس از انقلاب اسلامي هنر خود را در طبق اخلاص نهاد و سرودهايي جاودان براي جمهوري اسلامي به يادگار گذاشت، سرودهايي كه گاه با اشعار حافظ و سعدي و مولوي و خيام جان انسانها را به وجد مي آورد. يكي از رموز موفقيت او اين بود كه خود اهل شعر و ادب و عرفان بود و اين اشعار را از عمق جان خود مي خواند و سخن كز دل برآيد نشيند لاجرم بر دل.

اما با وجود خدمتهايي كه شجريان با سرودهايي مانند «شهيد» و «سپيده» به آرمانهاي انقلاب اسلامي كرد، رفتار ما با او در سالهاي آخر عمرش در خور اين خدمات نبود و او را آزرد. در جريان حوادث سال 88 آنجا كه رئيس جمهور سابق برخي معترضان را خس و خاشاك ناميد رنجيده خاطر شد و انتقاد كرد و حتي سرودي هم اجرا كرد. اين امر باعث شد كه افراط گرايي آن زمان در برخورد با معترضان، دامن او را هم بگيرد و پخش آوازهاي او از صدا و سيما ممنوع شود، گرچه گفته شده كه اين امر به درخواست خودش بوده است ولي مصاحبه دو سال پيش او با روزنامه ايران نشان مي دهد كه اين طور نبوده است. او در اين مصاحبه مي گويد «من هيچ وقت نگفته ام «ربّنا» از صدا و سيما پخش نشود، «ربّنا» متعلق به مردم ايران است و اين ادعا صحت ندارد.»

به هرحال از آنجا كه هنرمند روح لطيفي دارد و او انتظار چنين برخوردي را نداشت آزرده خاطر شد و مسئولان ما اقدام لازم را براي دلجويي از او انجام ندادند. امروز رئيس جمهور و معاون اول و وزير ارشاد پيام تسليت مي دهند ولي بايد از آنها پرسيد در زمان حيات او چه اقدامي در اين زمينه كرديد، خصوصاً رئيس جمهور كه رئيس شوراي عالي امنيت ملي است. لابد مسئولان ما در موضوع حصر خانگي هم منتظرند آنها از دنيا بروند و پيام تسليت بدهند. نوشدارو بعد از مرگ سهراب به كار نمي آيد. اين سياست كه منتقد نظام بايد حذف شود تا همه يك نظر داشته باشند بايد در جمهوري اسلامي كنار گذاشته شود.

 

سخنگوی دولت درباره درگذشت استاد محمدرضا شجریان گفت: به راستی مردمی بود و از آن دسته آدمهایی است که در ضمیر جان و دل افراد یک جامعه جای دارند.

علی ربیعی در حساب کاربری خود در توییتر نوشت:

« ‏نماد هنر و استاد آواز دل، ‎شجریان از جهان خاکی رخت بربست. او به راستی مردمی بود و از آن دسته آدمهایی است که در ضمیر جان و دل افراد یک جامعه جای دارند.

فقدان این یار دل جامعه را به تمامی فارسی‌زبانان و دوستدارانش تسلیت می‌گویم.»

 

رئیس اقلیم کردستان عراق در صفحه توئیتر خود به درگذشت استاد محمدرضا شجریان واکنش نشان داد.

نیچروان بارزانی در صفحه توئیتر خود به درگذشت استاد محمدرضا شجریان واکنش نشان داد و نوشت: تنها صداست که می ماند… بانهایت اندوه درگذشت خسرو آواز ایران زمین و اسطوره تکرار ناشدنی موسیقی را به خانواده محترم شجریان، جامعه هنری و دوستداران ایشان تسلیت عرض می نمایم.