پزشکان بر مصرف محتاطانه یک داروی مسکن رایج در دوران بارداری تاکید کردند.

یک گروه تخصصی متشکل از ۹۱ محقق و متخصص علوم پزشکی که بر تاثیر استامینوفن بر رشد جنین مطالعاتی را انجام دادند، اظهار داشتند: میزان مصرف داروی مسکن استامینوفن با هدف تسکین دردهای دوران بارداری باید به میزان کم باشد.

این گروه از محققان آمریکایی اطلاعات بدست آمده طی ۲۵ سال در مورد مصرف داروهای مسکن در دوران بارداری را با هدف افزایش آگاهی متخصصان و زنان باردار بررسی کردند.

محققان تاکید کردند: زنان باردار باید از داروی استامینوفن در کمترین دوز موثر و برای کوتاه ترین زمان ممکن و تنها طبق توصیه پزشک مصرف کنند تا خطرات احتمالی ناشی از مصرف این دارو برای سلامت را که در برخی مطالعات مشاهده شده به حداقل برسد.

داروی استامینوفن به عنوان گزینه شناخته شده برای تسکین درد و تب خفیف تا متوسط در دوران بارداری در نظر گرفته می شود که تقریبا نیمی از زنان باردار در سراسر جهان از آن استفاده می کنند.

با این حال، تحقیقات نشان می دهد اکثر زنان باردار از مسکن هایی مانند استامینوفن برای رفع سردرد، درد عضلانی، کمر درد و زانو درد استفاده می کنند، در حالیکه این دارو در تسکین این نوع دردها تاثیر بسزایی ندارد.

استامینوفن به عنوان یک عامل مختل کننده عملکرد غدد درون ریز شناخته می شود که می تواند با هورمون های مورد نیاز برای رشد تداخل ایجاد کند. اما اینکه آیا قرار گرفتن جنین در معرض استامینوفن واقعا منجر به اختلالات رفتاری یا رشدی می شود هنوز مشخص نیست چرا که تعدادی عوامل ژنتیکی و محیطی در این وضعیت نقش دارند.

به گزارش ایسنا به نقل از ساینس الرت، محققان آمریکایی تاکید کردند: تا زمانیکه خطرات مصرف این نوع مسکن به طور کامل شناخته نشده و مورد بررسی قرار نگرفته باید در صورت امکان از مصرف این دارو در دوران بارداری خودداری کرد.

شاید بارها و بارها پیش آمده که برای درمان دردی به پزشک مراجعه کرده باشید و شنیده باشید که پزشک می‌گوید، مشکل خاصی ندارید و ریشه درد شما عصبی است؛ اما آیا ریشه همه دردها عصبی است؟

بسیاری از افراد در طول زندگی خود از دردهای عضلانی شدیدی رنج می برند در حالی که در اسکن و ام آر آی، آنها نشانه ای از بیماری یافت نمی شود، این افراد در طول بیماری خود تحت درمان های مختلف دارویی اعم از مصرف مسکن های قوی تا تزریق کورتون قرار گرفته اما درد در جای خود باقی است و نشانه ای از بیرون از جسم آن ها وجود ندارد به همین دلیل اثبات وجود دردی که متحمل می شوند، به راحتی امکان پذیر نیست.

این بیماری تا جایی پیش می رود که زندگی این دسته از افراد را تحت الشعاع قرار داده و آن‌ها از انجام کوچک ترین فعالیت روزانه محروم می شوند. آنچه این دسته از بیماران را آزار می دهد عدم درک از اطرافیان خانواده آن ها است زیرا همان طور که گفته شد این بیماری هیچ گونه نشانه بیرونی ندارد و ریشه آن کاملا عصبی است. تشخیص و درمان به موقع آن کمک بسیاری به این دسته از بیماران کرده چرا که از پیشرفت بیماری و تحمل بیش از اندازه این درد جلوگیری می کند.

چه بسیار افرادی که از بیماری خود بی خبر هستند و تحت درمان هایی به عنوان آرتروز و روماتیسم قرار گرفته و اثرات منفی داروهای این نوع بیماری ها را نیز متحمل شده اند و به دلیل تحمل درد دچار بیماری روحی و روانی از جمله افسردگی شده و امید خود را از دست داده اند در حالی که جنس بیماری آن ها از جنس عصبی است، بیماری که به عنوان بیمارهای روان تنی شناخته می شود.

اختلال روان‌تنی یا اختلال سایکوسوماتیک به صورت اختلال بدنی که تحت تأثیر ذهن قرار دارد یا در شدیدترین حالت، توسط ذهن ایجاد می‌شود، تعریف شده‌است. اختلال‌های روان‌تنی، شامل اختلال‌هایی است که در آن‌ها نشانه‌ها مستقیماً مربوط به آسیب مغزی یا وجود یک وضع غیرعادی در محیط زیست شیمیایی مغز است؛ ممکن است در نتیجه پیری، بیماری‌های تباه‌کننده دستگاه عصبی (مثل سیفیلیس)، یا فروبری مواد سمی (مثل مسمومیت ناشی از سرب یا الکلیسم) ایجاد شوند.

تشخیص اختلال روان‌تنی، زمانی صورت می‌گیرد که یک اختلال با آسیب جسمانی شناخته‌ شده وجود داشته باشد و رویدادهایی که از نظر روان‌شناختی معنادار هستند، قبل از اختلال واقع شده و به شروع یا وخیم‌تر شدن آن کمک کنند. زمانی که عوامل روان‌شناختی بر بیماری جسمانی تأثیر می‌گذارند، معمولا فرد انکار می‌کند که بیمار است، از مصرف دارو خودداری می‌کند و ممکن است وجود عوامل خطر را که احتمالا حالت جسمانی را وخیم‌تر می‌کنند، نادیده بگیرد. ملاک اول، اختلال‌های روان‌تنی را از اختلال‌های جسمانی‌شکل جدا می‌کند. اختلال‌های جسمانی‌ شکل، مبنای جسمانی شناخته‌ شده‌ای ندارند اما اختلال‌های روان‌تنی، مبنای جسمانی دارند. عوامل روانی می‌توانند شرایط جسمانی متعدد را در تعداد زیادی از دستگاه‌های عضوی تحت تأثیر قرار دهند، دستگاه‌هایی از جمله دستگاه تنفسی، دستگاه قلبی – عروقی، پوست و دستگاه هاضمه و اندام‌های حسی. در هر فرد ممکن است تنها یک دستگاه عضوی در برابر تأثیرات روانی آسیب‌پذیر باشد.

بیماری های روان تنی یا اختلالات سایکوسوماتیک بیماری‌هایی هستند که علت جسمی ندارند بلکه روان در به وجود آمدن این بیماری‌ها نقش مهم و مؤثری را ایفا می‌کند. به دلیل اهمیت بالای این­گونه از بیماری ­ها که می­ تواند طیف وسیعی از افراد را درگیر کند بر آن شدیم تا در این ارتباط با توجه به نوع بیماری، علل و عوامل و همچنین راهکارهای پیشگیری و درمان آن با متخصصان حوزه سلامت روان گفت و گو کنیم.

دکتر امید رضائی روانپزشک فلوشیپ سایکوسوماتیک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در پاسخ به این سئوال که اصطلاح روان­ تنی یا سایکوسوماتیک به چه معنی است؟ می گوید: اصطلاح روان­ تنی یا سایکوسوماتیک از واژه­ های یونانی Psycho (روح) و Soma (تن) گرفته شده است و از لحاظ لغوی این واژه به تاثیر ذهن بر بدن اشاره دارد. یک مثال ملموس که با آن روبرو شده­ ایم تکرر ادرار در زمان امتحان است که یک مشکل جسمی به نظر می­ آید اما دستگاه ادراری ایرادی ندارد بلکه این اضطراب است که عامل تکرر ادرار می­ شود.

وی در مورد بیماری های به ظاهر جسمی که علت روانشناختی دارد، ادامه می دهد: چندین نوع اختلال وجود دارد که در ظاهر یک مشکل جسمی به نظر می­ آید. بیمار انگاری یا اختلال علائم جسمی، اشتغال ذهنی بیمار با ترس از بیمار شدن است. این ترس هنگامی ایجاد می ­شود که بیمار علائم یا عملکرد بدن را اشتباه تفسیر می­ کند. این اشتغال ذهنی سبب ناراحتی قابل ملاحظه و تخریب عملکرد بیمار می ­شود. اختلال علایم جسمی گاهی شکل دیگری از سایر اختلالات روانی است و بیش از همه با اختلالات افسردگی و اضطراب ارتباط دارد. اختلال اضطراب بیماری، نوع دیگری از بیماری روان­ تنی است، این بیماران افرادی هستند که با بیمار شدن یا ابتلا به نوعی از بیماری اشتغال خاطر دارند. بیمار دچار اختلال اضطراب بیماری، معتقدند که مبتلا به یک بیماری جدی هستند که هنوز تشخیص داده نشده است و نمی ­توان آن­ها را قانع کرد که اشتباه فکر می­ کنند. بنابراین سال­ها می­ت وانند برای بیماری که وجود ندارد به پزشکان متعدد مراجعه کنند و البته همه آن­ ها او را به روانپرشک ارجاع خواهند داد.

اختلالات تبدیلی یا اختلالات نرولوژیک در کارکردهای حسی یا حرکتی مشکل ایجاد می ­شود که شک بیماری جسمی را به ذهن متبادر می­ کند اما ناشی از عوامل روانشناختی است. فلج، کوری و ناتوانی در صحبت کردن از جمله مثال­ های این نوع اختلال هستند که در ظاهر جسمی به نظر می ­رسند ولی در واقع علل روانشناختی دارند.

رضایی در مورد بیماری ­های طبی که عوامل روانشناختی بر آن تاثیر دارد، می گوید: بهتر است ابتدا تعریفی از سلامت داشته باشیم امروزه نگاه غالب به مقوله سلامت، بر اساس مدل زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی است. یعنی سلامتی زمانی حاصل می ­شود که همه این عوامل به شکل متوازنی سالم باشد براین اساس مفهوم پیشین سلامت که عدم بیماری جسمی با معلولیت تعریف می ­شد دیگر جایگاهی ندارد. با این نگاه در هر بیماری هر چهار عامل نقش دارند و می ­توانند در شدت یا بهبود بیماری تاثیر داشته باشند. بنابراین بیماری روان­ تنی می­ تواند تقریبا در هر عضوی از بدن از جمله دستگاه های ­تنفسی، قلبی عروقی، گوارش، ادراری، تناسلی، پوست و اندام‌های حسی، علائمی ایجاد کند. همچنین افرادی که به بیماری­ های جسمی مبتلا شده ­اند، امکان دارد به دلایل روانشناختی مانند ناامیدی یا افسردگی، بی اعتمادی و مواردی از این قبیل، از درمان به موقع، پیگیری­ های درمانی و مصرف داروها اجتناب کنند و بیماری آنها شدت بیشتری پیدا می­ کند به این طریق در زیر مجموعه ای بیماری­ های روان­ تنی قرار می گیرند. با این تعریف انواع بیماری ها می توانند جزء اختلالات روان­ تنی باشند، به عنوان مثال بیماری هایی همچون میگرن، سردردهای تنشی، کمر دردها و سایر دردها، تهوع و استفراغ، ورم مزمن روده بزرگ، آسم، جوش و آکنه، واکنش های آلرژیک، اختلالات پوستی مانند کهیر، جوش ­ها و پسوریازیس (یک نوع بیماری پوستی) افزایش یا کاهش ترشح غدد داخلی مانند کم‌­کاری یا پرکاری تیروئید، دیابت نوع دو، چاقی، برخی از انواع فشار خون، بیماری عروق کرونر قلب و بی­ نظمی ­ضربان قلب ممکن است از نوع بیماری های روان تنی باشند.

در این نوع بیمارها درمان ­های پزشکی همراه با درمان ­های روانپزشکی و روان درمانی کمک بیشتری در کنترل بیماری به فرد می ­کند در حالی که داروهای پزشکی ممکن است در درمان یا کنترل این بیماران کارایی لازم را نداشته باشد چنانکه به طور مثال با وجود گرفتن داروهای کاهنده قند خون همچنان قند خون بالاست یا با وجود مصرف داروهای کاهنده پر فشاری خون، هنوز فشار خون به سطح قابل قبولی نرسیده است.

این روانپزشک فلوشیپ سایکوسوماتیک در مورد درمان بیماری ­های روان­ تنی می گوید: روانپزشکان بر حسب نوع مشکل بیمار، داروهای مناسب را تجویز می کنند تا با به تعادل رساندن مواد شیمیایی مغز، عملکرد بخش هایی از بدن را بهبود بخشند. همچنین رویکردهای متفاوت روان درمانی نیز می تواند به بهبود بیماران کمک شایانی کند. به طور کلی به رغم درد و آلامی که بیماران مبتلا به اختلالات روان تنی تجربه می کنند، بسیاری از این بیماران با استفاده از درمان های مناسب پزشکی، روانپزشکی و روانشناختی می توانند بهبود پیدا کرده و زندگی راحت تری را تجربه کنند.

تشریح بیماری روان تنی از زبان یک روانشاس

معصومه محسنی کبیر متخصص روانشناسی سلامت در مورد علت‌­های روانشناختی بیماری های روان­تنی از جمله خود بیمارانگاری، اضطراب بیماری یا اختلالات تبدیلی که باعث فلج یا کوری می ­شود، می گوید:
عوامل مختلفی می­‌تواند در ایجاد این بیماری­‌ها موثر باشد یکی از علت‌­های آن این است که این افراد، علائم جسمی خود را تشدید و تقویت می ­کنند. آن­ها تحمل کمتری نسبت به ناراحتی جسمانی دارند برای مثال چیزی که یک شخص عادی آن را فشار شکمی خفیف درک می­‌کند این افراد ممکن است آن­‌ را درد شکمی شدید ادراک کند. افسردگی می­‌تواند در درک شدیدتر درد نقش مهمی داشته باشد.

مطابق با نظریه­‌های روانپویشی امیال پرخاشگرانه و خصمانه نسبت به دیگران به شکایات جسمی تبدیل می‌­شود خشم این بیماران در ناکامی‌­های گذشته، طرد شدن­‌ها و فقدان­‌ها ریشه دارد این بیماران در ابتدا در صدد جلب توجه و کمک دیگران برمی‌­آیند و بعد کمک آن­ها را به دلیل بی اثر بودن رد می­‌کنند. این افراد با گرفتن نقش بیمار از وارد شدن به مسائل به­ ظاهر لاینحل اجتناب می کنند و چالش‌­های نامطلوب را به تعویق بی­اندازد همچنین از تکالیف و تعهدات معمول خود معاف می شوند. این اختلالات گاهی شکل دیگری از سایر اختلالات روانی نظیر افسردگی و اضطراب به خود می گیرد. حدود ۸۰ درصد بیماران مبتلا به اختلال جسمی ممکن است دچار اختلالات اضطراب و افسردگی نیز باشند.

وی در پاسخ به این سئوال که از چه زمانی بیمارهای روان­‌تنی مورد توجه قرار گرفت و به­‌عنوان یک بیماری جسمی با منشا روان شناخته شد، می گوید: تاریخچه شناخت بیماری­‌های روان‌­تنی برمی‌گردد به کارهای زیگموند فروید، او نخستین نظریه­ پردازی بود که مفهوم روان و تن را کنار هم قرار داد او اهمیت هیجانات را در ایجاد آشفتگی‌­های روانی و مشکلات جسمی نشان داد. اولین بیمار روان­‌تنی او آنا اُ بود. آنا که زن ۲۱ ساله باهوش و جذابی بود علائم متعددی از جمله فلج، زوال حافظه، تهوع و اختلال بینایی و تکلم از خود نشان می­‌داد و این نشانه ها برای نخستین بار زمانی ظاهر شدند که او از پدرش که در بستر مرگ بود پرستاری می­‌کرد. این علائم شدید جسمی در حالی بروز کرده بود که هیچ دلیل جسمی برای آن مشخص نبود. بعد از فروید به ویژه در قرن بیستم دیگر موارد بیماری ­های روان­‌تنی مانند درد مزمن و خستگی نیز مورد توجه قرار گرفت به عبارت دیگر بهبود روش‌­های تشخیص­ طبی نظیر ام آر آی و سی تی اسکن و سایر آزمایشات؛ این امکان را فراهم کرد تا راحت‌­تر علل عضوی رد شود و علت‌­های معطوف به روان نقش پررنگ‌تری گرفت.

محسنی کبیر در مورد ویژگی‌­های روانشناختی بر سلامت و رفتارهای غیر بهداشتی نیز می گوید: یکی از مهم­ترین عوامل، هیجانات منفی هستند هیجانات منفی شامل غم، اضطراب، ترس، خشم، شرم و احساس گناه است هر چند این هیجانات را همه افراد تجربه می­‌کنند اما بعضی افراد که سطح بیشتر و طولانی تری از این عواطف را تجربه می­‌کنند ممکن است نشانه های جسمی بیشتری داشته باشند. فراوانی مشکلات قلبی و عروقی، گوارشی، خستگی و کاهش انرژی، مشکلات خواب و دردهای جسمانی در این افراد بیشتر است. شاید بسیار تجربه کرده ­اید در زمان خشم ضربان قلب و فشار خون افزایش می­‌یابد بنابراین افرادی‌­که دائما سطوح بالای برانگیختگی را تجربه می‌­کنند فشار زیادی را به قلب و عروق خود وارد می­‌کنند و در معرض مشکلات قلبی و عروقی قرار می‌­گیرند.

خصومت و ناسازگاری نیز از عوامل مهم و تاثیرگزار بر سلامت است. افراد خصومت ورز بی­ اعتماد، بدبین، پرخاشگر و اهل مجادله هستند فشار خون بالا و بیماری‌­های قلب و عروق کرونر و و حتی مرگ در این افراد بالاتر از افراد عادی است. کیفیت رابطه زناشویی نیز از جمله عواملی است که در ایجاد شکایات جسمی نقش دارد.

وی در توضیح کیفیت زندگی زناشویی و بیمار­های روان‌­تنی می گوید: کیفیت زندگی زناشویی بر سلامت فیزیکی موثر است. پژوهش‌­های زیادی رابطه بین کیفیت زندگی زناشویی و سلامت جسمی را تایید کرده‌­اند. رضایت زناشویی پیش­گویی کننده رضایت از زندگی و تندرستی است، تحقیقات نشان داده است، رضایت زناشویی بر سیستم ایمنی و پاسخ­‌­های التهابی و در التیام زخم تاثیر دارد، همچنین مداخلات زوج­‌درمانی با افزایش رضایت زناشویی بر کاهش دردهای مزمن اثرات مثبتی داشته است رابطه رضایت بخش همچنین با کاهش عوامل خطر در بیماری­های قلبی- عروقی مرتبط است تحقیقات فوق تایید کننده تاثیر رضایت زناشویی در سلامت جسمی و روانی است که خود می‌­تواند تاثیر گذار بر سایر جنبه های زندگی باشد. بنابراین زوج‌­درمانی و افزایش رضایت زناشویی نه تنها درتحکیم روابط زوجین موثر است بلکه در سلامت روانی و جسمی نیز موثر است.

نکته مهم، تاهل، صرف نظر از محتوای آن، هنگامی که از دسـت مـی رود، پیامدهای منفی‌­تری را نسبت به افـرادی‌ ­که هرگـز ازدواج نکـرده، بـه همراه دارد. پژوهش‌­ها نشان می­‌دهند کـه حمایـت از سـوی منـابع دیگر، نمی‌تواند جای نداشتن حمایت نزدیک در رابطه زناشویی را پر کند. طلاق یا مرگ همسر هر دو می­‌توانند منجر به تنش و استرس بسیار شود که با مشکلات جسمی خود را نشان دهد. حتی گاهی ممکن است سالها پس از طلاق یا مـرگ همسـر، دردهـای روانی و افسردگی به‌­صورت نشانه­‌های بیماری جسمی ظاهر شود. گاهی این افسـردگی، چندین سال زیر نقاب شکایات جسمانی متعدد پنهان می‌­ماند که در اینجا به جای سرگردان شدن در مطب‌­های پزشکان مختلف بهتر است از روان‌درمانی و تنظیم هیجانات برای کاهش این علائم کمک گرفت.

این متخصص روانشناسی سلامت در پاسخ به این سئوال که درمان‌­های روانشناختی چه کمکی در بیماری‌­های روان‌­تنی دارد؟ می گوید: درمان روانشناختی بیماری ­های روان‌­تنی برپایه آموزش تنظیم هیجانات قرار دارد و به فرد می آموزد تا چگونه احساسات مختلف از جمله خشم، غم، استرس و اضطراب را مدیریت کند. روانشناسان سلامت به ویژه و همچنین رواشناسان بالینی برای درمان اختلالات روان تنی بر حسب تخصص و همچنین نیاز بیماران، از رویکردهای متفاوتی مانند درمان‌­های تحلیلی، درمان های شناختی-رفتاری، روان درمانی حمایتی، گروه­ درمانی و خانواده درمانی استفاده می ­کنند، پر واضح است تمام این درمان‌­ ها در تنظیم هیجانات می‌­توانند موثر واقع شوند.

 

برخی مواد غذایی به دلیل خاصیتی که دارند می‌توانند به مانند یک مسکن طبیعی عمل کنند.

شاید شما هم از جمله افرادی باشید که برای مقابله با درد سراغ دارو‌های مسکن می‌روید. با این حال، باید بدانید هیچ داروی شیمیایی وجود ندارد که عوارض جانبی نداشته باشد.

،ظهور علامت درد در بدن نشانه یک بیماری است. از این رو، بهتر است برای تشخیص بیماری به پزشک مراجعه کنید. برخی مواد غذایی می‌توانند مانند دارو‌های مسکن عمل کرده و درد را تسکین دهند که مهمترین این مواد غذایی شامل موارد ذیل می‌شود:

۱- زنجبیل
از دیربار از زنجبیل به عنوان یک گیاه دارویی استفاده گسترده‌ای می‌شده است. زنجبیل ضد حالت تهوع است و خاصیت تسکین دهنده معده دارد. یکی از خواص بی نظیر این گیاه مبارزه با درد‌هایی مانند درد مفاصل، روماتیسم و گرفتگی‌های دردناک عضلات رحم در دوران قاعدگی است. تحقیقات نشان می‌دهد کپسول زنجبیل همانند دارو‌هایی مثل ایبوپروفن می‌تواند درد‌های دوره قاعدگی در زنان را تسکین دهد.

۲- بلوبری
این میوه ریز و خوشمزه دارای سطح بالایی از ریز مغذی‌های گیاهی است که می‌تواند به مبارزه با التهابات و کاهش درد کمک کند. گرچه هم اینک فصل این میوه نیست، اما بلوبری یخ زده هم دارای خواص فراوانی است. دیگر میوه‌های دارای آنتی اکسیدان و پلی فنول‌ها مانند پرتقال و توت فرنگی دارای خواص مشابه بلوبری در تسکین درد هستند.

۳- تخم کدو
تخم کدو یکی از بهترین منابع منیزیم است که می‌تواند باعث تسکین درد‌های میگرنی شود. همچنین تحقیقات نشان داده است منیزیم می‌تواند مانع از ابتلا به پوکی استخوان شده و در صورت وقوع، درمانی برای آن باشد. از سوی دیگر، منیزیم می‌تواند باعث توقف گرفتگی شبانه عضلات پا شود.

۴- زردچوبه
تحقیقات متعدد اثبات کرده است زردچوبه می‌تواند با التهابات بدن مبارزه کرده و به مانند یک مسکن طبیعی عمل کند. مطالعات پژوهشگران نشان می‌دهد مصرف زردچوبه در افرادی که مبتلا به روماتیسم و آرتروز هستند، باعث کاهش درد آن‌ها شده است. همچنین زردچوبه عوارض جانبی دارو‌های شیمیایی را نیز در این افراد نداشته است.

از دیگر مواد غذایی مفید برای تسکین درد می‌توان به ماهی سالمون، آلبالو، روغن زیتون، فلفل و نعنا اشاره کرد.

 

ایبوپروفن برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ بدون نسخه در دسترس قرار گرفت و به عنوان یک خواهر یا برادر جوانتر و امن‌تر آسپرین شهرت یافت. از همان زمان نیز گفته شد، مانند اکثر دارو‌ها، ایبوپروفن می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد.

ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که هم برای کنترل درد و هم برای کنترل تب استفاده می‌شود. اگرچه در صورت مصرف مناسب ایبوپروفن بی خطر است، اما استفاده مداوم می‌تواند باعث برخی از مسائل مرتبط با سلامتی شود:

افزایش التهاب

ایبوپروفن با مهار پروستاگلاندین‌ها، مواد شیمیایی طبیعی که درد و التهاب را در بدن روشن می‌کنند، عمل می‌کنند، اما نکته عجیب این است که زیاده روی در مصرف این نوع مسکن می‌تواند خود منجر به عوارضی جانبی مانند افزایش التهاب معده شود.

افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی

استفاده هر روز و طولانی مدت از ایبوپروفن می‌تواند باعث افزایش خطر وقایع جدی ترومبوتیک قلبی عروقی مانند حملات قلبی و مغزی شود.

سردرد مزمن

اولین دارویی که بسیاری از ما برای سردرد به آن متوسل می‌شویم ایبوپروفن است، اما نکته عجیب این است که در صورت استفاده زیاد از آن، می‌تواند باعث سردرد شود. استفاده از دارو‌های ضد درد مانند ایبوپروفن به طور معمول برای درمان سردرد می‌تواند باعث سردرد‌های برگشتی در هنگام قطع دارو شوند.

افزایش فشار خون

مصرف روزانه ایبوپروفن می‌تواند فشار خون را کمی افزایش دهد. طبق پژوهش کلینیک مایو، فشار خون بالا اغلب علائمی ندارد. اما با گذشت زمان، اگر درمان نشود، می‌تواند شرایط خطرناکی مانند بیماری قلبی را ایجاد کند.

آسیب کبدی

کبد شما هر آنچه را که مصرف می‌کنید متابولیزه می‌کند. ایبوپروفن بیش از حد می‌تواند به سلول‌های کبدی آسیب برساند. خوشبختانه کبد می‌تواند دوباره احیا شده و بهبود یابد، اما اگر آسیب شدید باشد، در نهایت می‌تواند منجر به سیروز کبدی شود.

 

نتایج یک بررسی نشان می دهد: مصرف استامینوفن به عنوان شناخته شده ترین مسکن بدون نسخه در جهان به طور فزاینده ای موجب مسمومیت می شود.

استامینوفن یکی از متداول ترین مسکن های مصرفی در جهان است. این دارو در تسکین دردهای خفیف و تب کاربرد گسترده ای دارد.

بررسی ها نشان می دهد: طی چند دهه گذشته در بسیاری از کشورها مصرف این دارو بیش از حد افزایش یافته است که می تواند به در دسترس بودن دوز موجود از این دارو مرتبط باشد.

بررسی انجام شده در سوئیس نشان می دهد: در صورت تجویز داروی استامینوفن توسط پزشک باز مشاهده می شود دوز بالاتری از این دارو به راحتی موجب مسمومیت در افراد می شود همچنین مسمومیت ناشی از این دارو اغلب به مرگ منجر نمی شود اما می تواند آسیب جدی به کبد وارد کند.

به گفته محققان سوئیسی یکی از مشکلاتی که در رابطه با داروی استامینوفن وجود دارد، این است که اگر مصرف این دارو به تسکین علائم فرد کمکی نکند، بیمار بدون تجویز پزشک به مصرف دوز بالاتری از دارو اقدام می کند. این مشکل بزرگی است.

ن

کیانوش جهانپور، اظهار داشت: عمدتاً مسمومیت های مردان با مواد خطرناک تر و با شدت بیشتری بروز می کند اما تفکیک جنسیتی بیماران مسمومی که به بیمارستان های مرجع مسمومیت ها مراجعه می کنند، از الگوی مشابهی در کل کشور تبعیت نمی کند چرا که در این بیمارستان ها ۵۴ درصد از مراجعه کنندگان مرد و ۴۶ درصد زن هستند در حالی که مرگ ناشی از مسمومیت در مردان بسیار بیشتر است.
وی افزود: از نظر پراکندگی سنی، عمدتا مسمومین مراجعه کننده به بیمارستان ها، یعنی ۸۸ درصد از مسمومین، بزرگسال و ۱۲ درصد کودکان زیر ۱۲ سال بوده اند. همچنین در سال گذشته ۵۹ دانشگاه علوم پزشکی در سراسر کشور مسمومیت ها را با تفکیک عامل مسمومیت زا گزارش کرده اند که این عوامل شامل مسمومیت غذایی، مسمومیت دارویی، گزش جاندار سمی، سموم و مواد شیمیایی، منوکسید کربن، مواد اعتیادآور مخدر و محرک، قارچ و گیاهان سمی بوده است.
رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: در سال گذشته از ۱۵۵۵۲۰ مورد مسمومیت مراجعه شده به بیمارستان ها، بیشترین مسمومیت به ترتیب مربوط به دارو، سموم و مواد شیمیایی، ترکیبات اعتیاد آور، گزیدگی، الکل و غذا بوده است.
به گفته جهانپور، در بررسی های به عمل آمده بر اساس آمار ارسالی ۵۲ دانشگاه کشور که آمار مسمومیت دارویی را به تفکیک ارائه کرده بودند، در سال گذشته از بین ۵۸۵۰۸ مورد مسمومیت با انواع داروها، اصلی ترین عامل مسمومیت دارویی با اختلاف زیاد، مربوط به داروهای دسته بنزودیازپین ها بوده و داروهای مسکن غیر مخدر و سپس داروهای ضدافسردگی و آنتی سایکوتیک در رتبه بعدی قرار می گیرند البته مسمومیت با دیگوکسین و داروهای قلبی، آنتی بیوتیک ها، داروهای کورتون و کنتراسپتیوها(داروهای ضد بارداری) شیوع کمتری دارند.
وی تصریح کرد: باید توجه داشت که در دسته بندی دارویی، داروهایی که در دسته مخدر قرار دارند عملا در بخش مواد مخدر و محرک طبقه بندی شده اند و متاسفانه ترامادول و متادون در این دسته، عامل اصلی مسمومیت هستند. در نتیجه می توان نتیجه گرفت مسمومیت دارویی در حال حاضر، شایع ترین عامل مراجعه مسمومیت به بیمارستان ها است از سوی دیگر متاسفانه مشاهده می شود کماکان به دلیل عدم ثبت صحیح دسته دارویی یا اطلاعات مشکوک، بخش عمده ای از مسمومیت های دارویی در دسته سایر و نامشخص دسته بندی شده است که دقت بیشتر در ثبت و استخراج آمار در بیمارستان ها را طلب می کند.
رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت اضافه کرد: از نظر تعداد مسمومیت های دارویی مراجعه شده به بیمارستان ها، دانشگاه های علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، گیلان، مازندران، آذربایجان شرقی و غربی و مشهد بیشترین مراجعات را با ۳ تا ۶ هزار مورد، به خود اختصاص داده اند اما درصد و سهم مسمومیت ناشی از دارو نسبت به کل مسمومیت ها در دانشگاه های اردبیل، مازندران، آبادان، یاسوج و شیراز (حدود ۶۰ درصد) بالاترین میزان را داشته است.
وی از مرگ خاموش ناشی از مسمومیت با گاز منوکسید کربن به عنوان یکی از مسمومیت های تهدید کننده حیات یاد کرد و گفت: بالاترین درصد و سهم مسمومیت ناشی از منوکسید کربن نسبت به کل مسمومیت ها، مربوط به حوزه دانشگاه های علوم پزشکی شاهرود، مراغه، یاسوج، زاهدان، بیرجند، خمین و بجنورد بوده اما تعداد مراجعین مربوط به این نوع مسمومیت در دانشگاه های علوم پزشکی ارومیه، یاسوج، اردبیل و زاهدان بالا بوده است.
جهانپور بیان داشت: در بررسی های به عمل آمده بر اساس آمار ارسالی ۵۶ دانشگاه علوم پزشکی، در سال گذشته و نیمه اول امسال، اصلی ترین عامل مسمومیت با مواد مخدر و محرک، با اختلاف زیاد از دیگر عوامل مربوط به داروهای متادون و ترامادول بوده و تریاک، شیشه، مرفین، هروئین و حشیش در رده های بعدی قرار دارند.