برچسب: دادگاه

وی پس از ثبت شکایت در مورد جزییات ادعایش گفت: سال 95 پدرم فوت کرد و از آن به بعد مادرم تنها زندگی می کرد. 6 روز پیش از فوت مادرم، دوستش با او قرار ملاقات گذاشته بود اما وقتی به خانه مادرم رفته  کسی در را باز نکرده بود و با نگرانی به من و برادرم خسرو تلفن زد. ما هم دقایقی بعد با کلید یدک وارد خانه شدیم و با جسد مادرم رو به رو شدیم. همان موقع برادرم پزشکی را بالای سر مادرم آورد و گواهی فوت برایش گرفت و صبح روز بعد هم او را به خاک سپردیم. چند روز بعد به سراغ 20 سکه طلای قدیمی که مادرم داشت رفتم و دیدم که سرقت شده است.

وی در ادامه افزود: روزی که با برادرم وارد خانه شدیم تلفن بی سیم خانه شکسته شده بود و آثار کبودی نیز روی گردن مادر وجود داشت و در حال حاضر به این جمع بندی رسیدم که مادرم به طور طبیعی فوت نکرده و به قتل رسیده است. او چند وقتی بود که با برادرم اختلاف داشت و من به او مظنون هستم.

پس از اظهارات شاکی، خسرو بازداشت شد و مورد بازجویی قرارگرفت. وی گفت: من و همسر م در خانه بودیم که دوست مادرم با ما تماس گرفت و ابراز نگرانی کرد و بعد هم با خواهرم به خانه مادرم رفتیم و با جسد وی روبه رو شدیم. من همان موقع با پزشکی تماس گرفتم و او پس از معاینه اعلام کرد که مادرم بر اثر ایست قلبی فوت کرده است؛ واقعاً نمی دانم چرا خواهرم به من شک دارد.
پلیس در ادامه رسیدگی به پرونده به سراغ پزشکی رفت که گواهی فوت را صادر کرده بود. وی در توضیح ماجرا گفت: من مورد مشکوکی در مرگ زن سالخورده ندیدم و به همین خاطر علت فوت را ایست قلبی اعلام کردم.
در ادامه مأموران به سراغ دوربین مداربسته مقابل خانه زن سالخورده رفتند و آن را مورد بازبینی قرار دادند و دریافتند ساعتی قبل از پیدا شدن جسد، خسرو به همراه زن صیغه ای اش سوسن به خانه مادرش رفته و سپس با یک چمدان آنجا را ترک کرده است؛ این در حالی بود که خسرو ادعا می کرد از چند روز قبل مرگ مادرش وی را ملاقات نکرده است.
وقتی تصاویر دوربین مداربسته به خسرو نشان داده شد، وی گفت: من دوسال قبل سوسن را به عقد موقتم درآوردم و قرار بود بزودی با هم عقد دائم کنیم. آن روز مادرم سوسن را به خانه اش دعوت کرده بود به همین خاطر به آنجا رفتیم و سپس چمدان همسرم که حاوی وسایل شخصی اش بود و از مدتها قبل در خانه مادرم جا مانده بود را برداشتیم و به خانه مان رفتیم.

اظهارات این مرد شک مأموران را بیشتر کرد و مأموران به تحقیقات میدانی پرداختند و به سراغ همسایه ها رفتند که همسایه ها عنوان کردند آن شب خسرو با مادرش دعوا کرده بودند و صدای فریادهایشان به وضوح شنیده می شد.
به این ترتیب خسرو به اتهام قتل مادرش و سوسن نیز به اتهام مشارکت در سرقت بازداشت شدند. اما در همه مراحل اتهام شان را انکار کردند.
سوسن در بازجویی‌ها گفت: من و خسرو آن روز به خانه مادرش رفته بودیم که خسرو با مادرش بر سر سند یک خانه ویلایی درگیر شدند. مادرش می گفت سند خانه ویلایی را در بانک گذاشته و اگر آن را به خسرو بدهد باید نصف خانه را به نام سحر سند بزند. اما خسرو به حرف مادرش اعتراض داشت و مدعی بود که خانه ویلایی متعلق به خودش است. وقتی دعوا و جدل میان آنها بالا گرفت خسرو از من خواست تا از خانه مادرش بروم. من هم رفتم در آن زمان  حال مادرش خوب بود.
دستور نبش قبر از سوی بازپرس
در حالی که راز مرگ مشکوک زن سالخورده فاش نشده بود بازپرس پرونده یک ماه پس از این ماجرا دستور نبش قبر زن سالخورده را صادر کرد و جسد به پزشکی قانونی فرستاده شد اما کارشناسان در گزارشی اعلام کردند جسد دچار فساد شدید شده و به همین علت اعلام نظر درباره علت فوت مقدور نیست. با این اظهارنظر پرونده برای رسیدگی به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد  و خسرو و سوسن محاکمه شدند آنها  علاوه بر رد اتهام قتل موضوع سرقت را هم انکار کردند.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و اعلام کردند با توجه به اینکه جر و بحث بر سر مسائل مالی نمی‌تواند دلیل قتل باشد و از طرفی شاکی مدرکی بر وقوع سرقت ارائه نداده و مدرکی مبنی بر وقوع قتل نیز به دست نیامده، خسرو و همسر صیغه ای اش از دست داشتن در این ماجرا تبرئه شدند. اما خواهر خسرو به حکم صادر شده اعتراض کرد و پرونده به شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور رفت. در دیوان هم قضات حکم تبرئه دو متهم را تأیید کردند تا پرونده مختومه شود.

23302

با انتقال جسد به پزشکی قانونی و پیگیری تحقیقات مأموران متوجه شدند اختلاف فرهاد و سینا برسر همسر سینا بوده است.

درحالی‌که پلیس تلاش خود را برای دستگیری سینا آغاز کرده بود، این مرد خود را به مأموران معرفی کرد. او گفت: من فرهاد را به قتل رساندم؛ او به همسرم نظر داشت و با او رابطه برقرار کرده بود به همین دلیل هم او را به قتل رساندم.

متهم گفت: چند سال قبل در یک رستوران که فرهاد صاحب آن بود، مشغول به کار شدم. مدتی بعد از من دختری به نام شبنم در آن رستوران مشغول به کار شد. من به شبنم علاقه‌مند شدم و از او خواستگاری کردم. بعد از مدتی با هم عقد کردیم. ما دو سال بود عقد کرده بودیم. در این مدت من محل کارم را عوض کردم و در جای دیگری مشغول شدم اما همسرم همچنان در آن رستوران بود. تا اینکه متوجه شدم همسرم با فرهاد رابطه دارد. همه پیامک‌هایش را دیدم و تصمیم گرفتم از او جدا شوم. من همسرم را به خانه پدرش بردم و همه‌چیز را گفتم. همسرم قول داد این رابطه را تمام کند و دیگر با فرهاد رابطه نداشته باشد و من هم چون او را دوست داشتم، بخشیدم. حتی آنها با هم شمال رفته بودند و من عکس‌های همسرم و فرهاد را دیدم؛ با این حال زنم را بخشیدم.

تا اینکه روز حادثه از سر کار برگشتم. وقتی در را باز کردم متوجه شدم همسرم با فرهاد تماس تصویری دارد و فرهاد به او می‌گوید نمی‌تواند همسر من را فراموش کند. من از شنیدن این جملات خیلی شوکه و ناراحت شدم. وقتی همسرم متوجه من شد گوشی را قطع کرد. دعوای سختی بین من و همسرم اتفاق افتاد و من از شدت عصبانیت حرف‌های ناجوری به همسرم زدم.

متهم در ادامه گفت: همسرم را وادار کردم با فرهاد تماس بگیرد و با او قرار بگذارد. آنها در میدانی با هم قرار گذاشتند و من به جای همسرم رفتم، با فرهاد درگیر شدم و او را با چاقو زدم. او در این مدت با همسرم رابطه داشت و می‌خواست زندگی من را خراب کند.

مأموران در ادامه بررسی‌ها همسر متهم را مورد بازجویی قرار دادند. شبنم به مأموران گفت: چهار سال قبل زمانی که با سینا همکار بودم، به یکدیگر علاقه‌مند شدیم و دو سال بعد با هم عقد کردیم؛ اما شرایط مالی مناسبی نداشتیم تا زودتر جشن عروسی را برگزار کنیم. به همین دلیل، دو سالِ بعد زندگی مشترکمان را آغاز کردیم. در این مدت فرهاد مدیر رستوران شده بود و چون من از کارمندان قدیمی بودم، در کارها به او کمک می‌کردم. در این مدت او به من علاقه‌مند شد و وقتی فهمید به خاطر مشکلات مالی همسرم هرگز به سفر شمال نرفته‌ام، پیشنهاد داد تا همراه او و یکی از همکارانمان به سفر شمال برویم. من به همسرم گفتم با یکی از دوستانم به سفر کاری می‌روم. اما پس از بازگشت از سفر همسرم عکس‌های مشترک من و فرهاد را دید و درگیری بین ما شروع شد.

زن جوان ادامه داد: همسرم مرد خوبی بود، اما بعد از ازدواج فهمیدم او مرد لجبازی است و همیشه می‌خواهد حرف خودش را به کرسی بنشاند.

این زن درباره رابطه پنهانی با قربانی گفت: باور کنید من هیچ رابطه پنهانی‌ای با فرهاد نداشتم. او در این مدت به من ابراز علاقه کرده و می‌خواست با من دوست شود، اما من قبول نمی‌کردم. علاقه او به من یک‌طرفه بود. آخرین‌بار وقتی همسرم وارد خانه شد و دید ما با هم تماس تصویری داریم، عصبانی شد و مرا مجبور کرد تا با فرهاد قرار ملاقات بگذارم.

پسر نوجوان به نام نوید بازرسی بدنی شد و مأموران از او 480 گرم تریاک کشف کردند. نوید بعد از بازداشت به کلانتری منتقل شد. او اتهام را رد کرد و گفت: من موادفروش نیستم و مجبور شدم موادفروشی کنم.

پسر جوان به‌نام مهران در توضیح ماجرا گفت: من دانشجوی پزشکی هستم با دختر جوانی به‌نام میترا که از هم دانشکده‌ای‌هایم بود دوست بودم و قصد داشتم که با او ازدواج کنم اما پس از مدتی به این نتیجه رسیدم که اختلافات زیادی میان من و او وجود دارد و نمی‌توانیم با هم زندگی خوبی داشته باشیم. وقتی این موضوع را به او گفتم و خواستم که رابطه‌مان را تمام کنیم او عصبانی شد و با اسید من را سوزاند.

با شکایت مهران، میترا بازداشت شد اما او که خودش نیز با اسید سوختگی مختصری داشت به مأموران گفت: پس‌از آنکه با مهران آشنا شدم او به من ابراز علاقه کرد و گفت قصد ازدواج دارد. بعد از مدتی من را به خانه‌اش دعوت کرد و خواست با او رابطه داشته باشم اما مخالفتم با این خواسته او را عصبانی کرد و روی صورتم اسید پاشید. ظاهراً از همان اسید روی خودش هم ریخته و حالا مدعی شده که من اسیدپاشی کردم. من به هیچ عنوان روی مهران اسید نپاشیدم و او دروغ می‌گوید.

با این حال و با توجه به شدت آسیب دیدگی شاکی، میترا بازداشت شد و در نهایت با نظریه پزشکی قانونی و سایر مدارک به دست آمده کیفرخواست علیه متهم صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.

در دادگاه چه گذشت؟

در ابتدای جلسه رسیدگی به این پرونده، قاضی متین راسخ رئیس شعبه گفت: قبل از اینکه وارد رسیدگی شوم به حسب وظیفه شرعی هر دو طرف را به مصالحه دعوت و توصیه می‌کنم شاکی با توجه به جوان بودن متهم نسبت به او گذشت داشته باشد. سپس چند دقیقه تنفس اعلام کرد تا طرفین با هم صحبت کنند تا به مصالحه برسند. اما با توجه به اینکه وکلای طرفین به نتیجه نرسیدند جلسه رسیدگی آغاز شد و شاکی درخواست مجازات کرد او گفت: من بیش از 70 بار زیر عمل جراحی رفتم و دوماه در بخش آی‌سی‌یو بستری بودم هیچکس نمی‌داند من چه دردی کشیدم.

سپس میترا که با وثیقه آزاد بود به‌عنوان متهم در جایگاه قرار گرفت و با رد اتهام مطرح شده گفت: من از شهرستان برای تحصیل به تهران آمده بودم مدتی با مهران در ارتباط بودیم و به اصرار او به خانه‌اش رفتم. تازه رسیده بودیم که زنگ در خانه را زدند مهران ادعا کرد یکی از همکارانش برای انجام کاری آمده و از من خواست تا به طبقه بالا بروم. من به پشت بام خانه رفتم و منتظر شدم. همکارش یک خانم بود و بعد از چند دقیقه رفت و من دوباره به داخل واحد برگشتم. همان موقع بود که مهران از من خواست تا با او رابطه نامشروع داشته باشم که قبول نکردم. بعد به دستشویی رفت و وقتی برگشت در دستش یک بطری بود او دوباره درخواستش را مطرح کرد و وقتی با مخالفت جدی من روبه‌رو شد، آنچه در بطری بود را روی من ریخت و من هم بطری را از او گرفتم و باهم درگیر شدیم که همین مسأله باعث سوختگی او شد.

قاضی از متهم پرسید: اگر تو اسید نپاشیدی و مرد جوان خودش اسید پاشیده نباید همه قسمت‌های صورت و پشت سرش بسوزد. او که روی صورت خودش اسید نپاشیده این اسید باید روی بدنش یا شانه‌هایش بریزد این حرف‌ها با واقعیت مطابقت ندارد. ضمن اینکه پیش‌تر گفتی در حالت نشسته بودی که اسید ریخته شد اگر حالت نشسته باشد که نباید ساق پای تو بسوزد.

متهم که پاسخ قانع کننده‌ای نداشت در جواب قاضی گفت: من اتهامم را قبول ندارم و من اسید نپاشیدم. در این 3 سال خودم به‌خاطر سوختگی ناشی از اسیدی که شاکی روی من ریخته بود ناچار شدم پلک و گونه‌ام را پیوند بزنم. قاضی سؤال کرد: چطور هیچ اثر سوختگی روی صورت تو نیست؟ که دختر جوان بازهم نتوانست پاسخی به قاضی بدهد. بعد از اظهارات متهم قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

طرد از خانواده

پس‌از پایان جلسه دادگاه میترا درباره زندگی شخصی‌اش گفت: من در یکی از روستاهای غرب کشور زندگی می‌کردم و پس‌از قبولی در دانشگاه به تهران آمدم. می‌خواستم دختر موفقی باشم و درسم را ادامه دهم که مهران وارد زندگی‌ام شد و آینده‌ام را تباه کرد. پدرم پس‌از آنکه متوجه موضوع اسیدپاشی و شکایت مهران شد، از خانواده طردم کرد و گفت تو آبروی من و برادرانت را بردی. پدرم دیگر با من کاری ندارد و فقط مادرم کمکم می‌کند. من نه پول دارم که بتوانم با آن رضایت بگیرم و نه امیدی به آینده دارم این اتفاق زندگی مرا نابود کرد.

23302

پرونده قتل زن جوان به سه سال قبل برمی‌گردد؛ زمانی که مأموران در جریان یک تصادف و مرگ فردی در این حادثه قرار گرفتند. وقتی پلیس به محل رسید، شاهدان به مأموران گفتند راننده‌ای این زن را زیر گرفت و رفت. آنها تأکید کردند خودشان دیده‌اند که این اتفاق به عمد رخ داد. یکی از شاهدان گفت: راننده زن را کنار جاده پیاده کرد و بعد با سرعت از روی او رد شد.

رسیدگی به این پرونده از آبان سال ۹۵ با گزارش یک درگیری خونین در محله یافت‌آباد تهران آغاز شد و مأموران پس از آن بلافاصله به محل نزاع مراجعه کردند.

در بررسی‌های اولیه مشخص شد که جوان 33 ساله‌ای به نام سینا پس از درگیری با پسر 30 ساله همسایه‌اش به نام امیر، وی را با ضربات چاقو مجروح کرده است. در ادامه امیر به بیمارستان منتقل و سینا هم بازداشت شد. متهم در بازجویی عنوان کرد که به‌خاطر سروصدا کردن بیش از حد سینا عصبانی شده و پس از بحث و جدل کارشان به درگیری کشیده است.

پس از آن وی تا زمان برگزاری دادگاه با قرار وثیقه آزاد شد.
چهار ماه بعد در حالی که سینا به اتهام ضرب و شتم در انتظار برگزاری دادگاه بود، خبر رسید که امیر به خاطر عفونت ناشی از ضربات چاقو جان سپرده است.
با مرگ پسر جوان، سینا این‌بار به اتهام قتل بازداشت شد و در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد.
در ابتدای جلسه اولیای دم ضمن درخواست قصاص عنوان کردند: پسرمان بی‌گناه کشته شد. متهم بی‌رحمانه و با چندین ضربه امیر را زخمی کرد و پس از 4 ماه رنج در بیمارستان جان باخت. ما در این مدت خیلی سختی کشیدیم و حالا هم هیچ گذشتی نداریم و خواهان قصاص متهم هستیم.
در ادامه متهم به جایگاه رفت و گفت: آن شب در خانه خواب بودم که امیر مقابل خانه ما آمد و با صدای بلند شروع به سروصدا کرد. من از پنجره به او گفتم آرام‌تر حرف بزن اما شروع به فحاشی کرد که بشدت عصبانی شدم. در همان حالت به آشپزخانه رفتم و چاقویی برداشتم تا او را بترسانم وقتی از خانه بیرون آمدم او به یک‌باره به من حمله کرد و من هم با چاقو 2 ضربه به او زدم که مجروح شد. من واقعاً قصد کشتن امیر را نداشتم.
قاضی دادگاه از متهم پرسید انگیزه‌ات از درگیری چه بود که او چند لحظه‌ای سکوت کرد و پاسخ داد: من حرفی برای گفتن ندارم و اصلاً نمی‌دانم چرا با چاقو به امیر ضربه زدم. قصد من ساکت کردن و ترساندنش بود اما وقتی فکر می‌کنم نمی‌دانم چرا به او ضربه زدم. من با امیر هیچ‌وقت درگیری و مشکل نداشتم و نمی‌دانم چرا او آن شب جلوی خانه ما داد و بیداد می‌کرد. وی در ادامه گفت: من ضربه‌های کشنده به او نزدم. ممکن است امیر به درمانش بی‌توجهی کرده یا درمانش را ناتمام گذاشته و همین موضوع موجب عفونت زخم‌ها و مرگ او شده باشد. 4 سالی است که به‌خاطر بلاتکلیفی در زندان هستم و شرایط خیلی سختی دارم. از قضات دادگاه تقاضا می‌کنم تا تکلیفم را روشن کنند

. در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

17302

 این مرد متهم است خانه شخصی دکتر مصدق را در نزدیکی پارک نیاوران با جعل سند فروخت. براساس محتویات پرونده شکایت از متهم و همدستانش از سال 90 به جریان افتاد و مردی که تاجر بزرگی در ایران است، شکایتی را مطرح کرد و مدعی شد فردی به نام فرید خانه‌باغش در پشت پارک نیاوران را فروخته است.

این مرد گفت: من تاجر هستم و به کشورهای مختلف صادرات دارم و بیشتر اوقات در ایران نیستم. سال‌ها قبل به خاطر ارادتی که به دکتر مصدق داشتم، خانه او را از وارثانش خریداری کردم. حتی اموال داخل خانه را هم که همگی ارزش تاریخی داشت خریداری کردم، بعد یک سرایدار در خانه گذاشتم و خودم به سفر رفتم. بعد از مدتی که برگشتم متوجه شدم سرایدارم نیست و وسایل خانه سرقت شده است. یک شب سرایدارم تماس گرفت و گفت فردی که مدعی است خانه را خریده است، او را از خانه بیرون انداخته و حتی مدتی او را ربوده بود.

وقتی خودروی حامل زندانیان متوقف شد مردی نقابدار با یک اسلحه کلاش وارد خودروی زندانیان شد و با تهدید مأموران قصد فراری دادن یکی از زندانیان را داشت که بر خلاف نقشه‌اش متوجه شد زندانی مورد نظر داخل خودرو نیست. اما وقتی می‌خواست از خودرو فرار کند، با مأمور زندان درگیر شد و مرد نقاب دار گلوله‌ای شلیک کرد که منجر به مرگ مأمور شد و بلافاصله نیز با خودروی همدستانش فرار کرد. متهمان که پس از فرار در یکی از شهرستان‌ها مخفی شده بودند با تلاش کارآگاهان جنایی البرز مخفیگاهشان لو رفت و همگی دستگیر شدند، عامل جنایت نیز پس از دستگیری به اتهام خود اعتراف کرد.

باتوجه به حساسیت ماجرا، پرونده در دادگستری استان البرز به ریاست قاضی رنجبر و سه مستشار دیگر تحت رسیدگی قرار گرفت.

این متهم در اظهارات خود مدعی شد: من کارگر ساختمان بودم و زندگی خوبی داشتم تا اینکه شنیدم پدرزنم را با مقداری مواد مخدر که در خودرواش جاسازی شده بود، دستگیر کرده‌اند. او اهل این کارها نبود به نظرم برایش پاپوش درست کرده بودند. وقتی به زندان افتاد همسرم خیلی بی‌تابی می‌کرد و از من خواست هرطور شده پدرش را نجات دهم.

بعد از این ماجرا بود که من نقشه فراری دادن او را از زندان کشیدم. روز حادثه به تصور اینکه او را از زندان به دادگاه منتقل می‌کنند با همدستی دو نفر از دوستانم نقشه را اجرا کردیم اما وقتی وارد خودروی حمل زندانیان شدم پدرزنم را ندیدم، می‌خواستم فرار کنم که با مأمور بدرقه درگیر شدم و او را زدم.

این متهم پس از محاکمه در نهایت با رأی قضات دادگاه کیفری به قصاص محکوم شد. قضات دیوان عالی کشور نیز رأی صادره را تأیید کردند و بدین ترتیب متهم در یک قدمی اجرای حکم قصاص قرار گرفت. اما با گذشت 9 سال از این ماجرا، اولیای دم برای اجرای حکم حاضر نشدند. تا اینکه متهم با درخواست تعیین تکلیف در پرونده‌اش از قضات شعبه یکم دادگاه کیفری استان البرز خواست تا وی را از این بلاتکلیفی نجات دهند.

این در حالی است که پدر مقتول از دادگاه خواسته بود تا برای متهم حکم محاربه بگیرند و او را اعدام کنند. بدین ترتیب با توجه به درخواست مرد زندانی، قضات برای تصمیم‌گیری در این باره وارد شور شدند.‌

23302

 رسیدگی به این پرونده از 3 سال پیش با درگیری مرگبار چند شرور در شهرستان ورامین آغاز شد. مأموران پس‌از حضور در محل نزاع متوجه شدند که طرفین درگیری هرکدام مسلح به قمه و چاقو بوده‌اند. به این ترتیب سه متهم در محل دستگیر شدند و پس از بازجویی به قتل اعتراف کردند و کیفرخواست علیه آنها صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.

درجلسه دادگاه، اولیای دم درخواست قصاص کردند. برادر مقتول که در درگیری حضور داشت به قضات گفت: پیش‌از درگیری در جایی میهمان بودیم و در آنجا صحبت از این شد که چه کسی گنده‌لات محل است! هرکسی رفیق خودش را معرفی می‌کرد و من هم برادرم را که حالا به قتل رسیده معرفی کردم.همین حرف‌ها باعث درگیری شد و این 3 متهم من را کتک زدند.پس از آن من با برادرم تماس گرفتم و ماجرا را برایش تعریف کردم. وقتی برادرم رسید درگیری تمام شده بود.ما سوار ماشین شدیم اما پشت چراغ قرمز اتفاقی آنها را دیدیم و درگیری شروع شد. این 3 نفر هم با قمه برادرم را کشتند.

بعد از اینکه دادگاه شکایت شهود و برادر مقتول را شنید متهمان یک به یک در جایگاه حاضر شدند. اما هیچ‌کدام از آنها قتل را گردن نگرفت و عنوان کردند که نمی‌دانند چه کسی ضربه کشنده را بر بدن مقتول زده است. متهمان هم‌پیمان شده بودند و هر 3 ادعا می‌کردند در مرام‌شان نیست که یکدیگر را لو بدهند.

پس‌از اظهارات متهمان هیأت قضایی وارد شور شدند و هر 3 نفرشان را به پرداخت دیه محکوم کردند که رأی صادره مورد اعتراض اولیای دم قرار گرفت و حکم به دیوان عالی کشور رفت و قضات دیوان هم پس‌ از بررسی حکم دادگاه را نقض کردند و چون قتل عمد تشخیص داده شد، از دادگاه بدوی خواستند تا درباره عامل اصلی قتل بررسی بیشتری صورت گیرد و به این ترتیب پرونده بار دیگر به شعبه 10دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و متهمان پای میز محاکمه رفتند.در این جلسه هم متهمان بار دیگر از معرفی ضارب اصلی و قاتل سرباز زدند. همین موضوع سبب شد تا قضات دادگاه با احضار شاهدان درگیری، ضارب اصلی را که همان قاتل پرونده است شناسایی کنند.

ادامه رسیدگی به این پرونده به جلسه بعد موکول شد.