ماجرای حمله دو سگ بزرگ آموزش دیده گارد و شکاری (پیتبول و ژرمن) به یک خانواده در پارکی در لواسان و گاز گرفتن دست و پای یک دختر بچه ۱۰ ساله توسط آنها، احساسات عمومی را به شدت جریحه دار کرده است.
شاهدان عینی می گویند که یکی از این دو سگ، دست و دیگری پای کودک را گاز گرفته بودند و این وضعیت وحشتناک حدود یک دقیقه ادامه داشته است. زخم دست دخترک بینوا به استخوان رسیده و پای او چنان گاز گرفته شده که دندان های سگ بعد از دریدن گوشت، در بدن کودک به یکدیگر رسیده بود.
این که چرا باید اجازه داده شود افرادی سگ های خطرناک را که بسان سلاح می توانند کشنده باشند به معابر و اماکن عمومی ببرند و جان مردم را به خطر بیندازند، امری است که باید بدان پرداخته شود؛ چه آن که اگر این وضعیت ادامه داشته باشد، ممکن است هر کدام از ما یا اعضای خانواده مان قربانی حملات حیواناتی شویم که به مقتضای طبیعت شان حمله می کنند و چنگ می زنند و گاز می گیرند و وحشت افکنی می کنند و جان آدمیان را به خطر می اندازند. در این باره، بیشتر خواهیم نوشت.
اما آنچه همانند گاز گرفتن سگ ها، افکار عمومی را می آزارد، دروغگویی برخی مسؤولان است چرا که شهروندان با تمام وجود احساس می کنند که شعورشان نادیده گرفته شده است.
در همین ماجرای دلخراش که در پارکی در لواسان رخ داده است، سرپرست معاون خدمات شهری شهرداری لواسان به خبرگزاری میزان گفته است:
“متاسفانه این اتفاق افتاده اما در داخل پارک لواسان نبوده بلکه در خیابان همجوار پارک بوده و اطلاع رسانی خوبی انجام نشده است.
وی در ادامه با بیان اینکه این پارک همجوار با منازل مسکونی است افزوده است: ورود حیوانات به داخل پارک ممنوع است و نگهبانان پارک از وقوع چنین امری جلوگیری میکنند.
وی با تکذیب حمله سگ شکاری به دختر بچه در پارک لواسان اظهار کرد: سگ اهلی خود فرد بوده و قلاده هم داشته، ولی متاسفانه از کنترل صاحبش خارج میشود و به دختر پچه حمله میکند. این اتفاق در حالی رخ داده است که نگهبان پارک از ورود حیوانات چه با قلاده و چه بدون قلاده به داخل پارک جلوگیری می کند.”
این تکذیب در حالی است که هم خانواده ای که مورد حمله سگ ها قرار گرفته اند، هم شاهدان عینی و هم صاحب سگ ها همگی گفته اند که آن ماجرای تلخ داخل پارک بوده است. حتی عکس هایی نیز از این واقعه موجود است که نشان می دهد اتفاق در داخل پارک بوده است.
صاحب این سگ ها در گفت و گویی با روزنامه “هفت صبح” تصریح کرده است که حمله به دختر بچه در داخل پارک بوده و افزوده است: ما هر هفته سگ هایمان را داخل پارک می بریم، نگهبان ها نیز در جریان اند و ما را می شناسند. نه تنها ما بلکه افراد دیگری هم سگ هایشان را به داخل پارک می آورند.
نکته دیگر این که مقام مسؤول در شهرداری -که گویا در مقام وکیل مدافع صاحب سگ ها سخن می گفته- ادعا کرده است که سگ ها قلاده داشته اند ولی متأسفانه از کنترل صاحبش خارج شده و به دختر بچه حمله کرده اند!
اما بشنوید از صاحب سگ ها که می گوید:سگ هایم قلاده نداشته اند، اشتباه من بود و هیچ حرفی ندارم و عذر می خواهم… همیشه سگ هایمان را باز می کردیم … آنجا تنها جایی بود که می توانستیم بگذاریم سگ ها چند دقیقه ای بدوند.
جالب نیست؟ خود متهم اعتراف می کند که سگ ها قلاده نداشته اند و به پارک می برده تا بدوند، اما مقام مسؤول در شهرداری قلاده نداشتن سگ ها را تکذیب می کند و می گوید داشتند!
واقعاً این مداخله غیر مسؤولانه برای چیست؟ آیا برای این است که بنا به اذعان صاحب سگ ها، یکی از افراد ذی نفوذ – که نامش ذکر نشده – شریک شان است؟ یا برای این است که شانه از مسؤولیت خالی کنند؟
قطعاً اگر شهرداری از ورود سگ های خطرناک به محل تفریح خانواده ها و بازی کودکان جلوگیری می کرد، آن اتفاق دهشتناک روی نمی داد. اما به جای عذرخواهی و سعی در کاستن از آلام خانواده رنج دیده و جلوگیری از وقوع اتفاقات مشابه، می گویند در پارک تحت مدیریت ما اتفاقی نیفتاده و سگ هم قلاده داشته است!
ما این مسؤول را تا کنون ندیده و نمی شناسیم ولی کمترین مجازات کسی که از بیت المال ارتزاق می کند و دروغ می گوید اخراج از پستی است که اشغال کرده است و هزاران تأسف که در قوانین جزایی ما برای دروغ مسؤولان، مجازات خاصی تعریف نشده است.
