برچسب: حقوق و دستمزد

  • افزایش ۴۰ درصدی دستمزد حتمی شد؟/ اعلام تصمیم آخر جلسه شورای عالی کار

    افزایش ۴۰ درصدی دستمزد حتمی شد؟/ اعلام تصمیم آخر جلسه شورای عالی کار

    در حالی گمانه‌زنی‌ها حاکی از افزایش نزدیک به ۳۰ تا ۴۰ درصدی دستمزد کارگران برای سال آینده است که روز گذشته در جلسه شورای عالی دستمزد، موضوع مطرح نشده است و کارگران همچنان چشم‌انتظار هستند و البته برخی هم بر این باورند که امسال پیشنهاد منطقه‌ای شدن دستمزد، نهایی نخواهد شد.

    افزایش ۴۰ درصدی دستمزد حتمی شد؟/ اعلام تصمیم آخر جلسه شورای عالی کار

     اسفندماه فصل تعیین حقوق و دستمزد کارگران است. به خصوص اینکه دیروز هم در شورای عالی موضوع دستمزد مطرح نشد. به هر حال، روزهای پایانی سال مذاکرات فشرده‌ای برای تعیین حقوق مشاغل کارگری آغاز می‌شود و همه چشم انتظار باقی می‌مانند که رقم اصلی افزایش حقوق و دستمزد، توسط شورای عالی کار اعلام شود.

    به گزارش اقتصادآنلاین، اگرچه در زمان چانه‌زنی در رابطه با لایحه بودجه ۱۴۰۳، با توجه به پیشنهاد افزایش ۲۰ درصدی حقوق کارکنان دولت در این لایحه، همه گمان می‌کردند حقوق کارگران هم در همین محدوده افزایش خواهد یافت اما تغییرات لایحه بودجه، کارگران را به افزایش بیشتر حقوق پایه‌شان امیدوار کرد.

    سیگنال مجلس به افزایش دستمزد مطابق نرخ تورم

    کمیسیون تلفیق در بهمن ماه تصمیم گرفت حقوق پایه کارکنان دولت به میزانی بیش از آنچه در لایحه بودجه پیشنهاد شده بود، افزایش یابد. بر اساس لایحه اولیه دولت قرار بود در سال ۱۴۰۳ حقوق کارکنان دولتی به‌طور متوسط حدود ۱۸ درصد افزایش یابد؛ اما حمید حاجی بابایی، رئیس کمیسیون تلفیق لایحه بودجه ۱۴۰۳ ضمن تشریح آخرین مصوبات این کمیسیون اعلام کرد: مجلس و دولت توافق کردند، حقوق سال آینده کارمندانی که زیر ۲۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی داشته باشد.

    مدتی بعد نیز در کمیسیون تلفیق بودجه متوسط افزایش متوسط ۲۰ درصدی حقوق کارمندان تصویب شد. در آخرین تغییرات و مصوبات کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۳، برای کارکنانی که در سال جاری بین هشت تا ۲۰ میلیون تومان دریافتی دارند، عملا افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی در نظر گرفته شد.

    در نهایت نمایندگان ملت در هفتم بهمن ماه ۱۴۰۳، سقف معافیت مالیاتی کارکنان دولت را ۱۲ میلیون تومان تعیین کردند. میزان ضریب افزایش حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان برای سال آینده ۲۰ درصد تعیین شد و کف حقوق کارکنان دولت ۱۰ میلیون تومان اعلام شد. این رقم برای بازنشستگان ۹ میلیون تومان تعیین شد.

    این مصوبه به مفهوم افزایش بیشتر حقوق حداقلی بگیران دولتی نسبت به متوسط در نظر گرفته شده برای سایر کارکنان دولت بود. مصوبه یاد شده همان چراغ سبزی بود که مجلس پیش روی شورایعالی کار گذاشت تا افزایش حقوق قشر کارگری نیز که عموما کمتر از حقوق کارمندان است، متناسب با نرخ تورم افزایش یابد. اما آیا کارفرمایان بخش صنعت کشش این افزایش حقوق را دارند.

    کارفرمایان مخالف افزایش حقوق نیستند

    آرمان خالقی، عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در پاسخ به این پرسش که آیا کارفرمایان کشش پرداخت افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصد حقوق کارگران را دارند یا نه، بیان کرد: کارفرمایان مخالف افزایش حقوق نیستند زیرا تبعات عدم افزایش دستمزد، مستقیم به بخش تولید باز می‌گردد.

    وی افزود: اولا همه فعالان بخش تولید و کارفرمایان متوجه تورمی که پشت سر می‌گذاریم و شرایطی که در آن زندگی می‌کنیم؛ هستند و می‌دانند که حقوق دریافتی کارگران، کفاف زندگیشان را نمی‌کند. قاعدتا وقتی با تورم بالای ۳۵ درصد در کشور مواجهیم، اگر افزایش حقوق کارگر را روی ۱۵ درصد ببندیم، توان خرید این قشر کاهش پیدا می‌کند و این مسئله برای بخش تولید تبعاتی دارد.

    خالقی گفت: با افزایش نامتناسب دستمزد، رضایت شغلی کاهش می‌یابد. انگیزه کارگران افت کرده و یکسری مشکلات ایجاد می‌شود که به زیان خود تولیدکننده است. در چنین شرایطی، خسارت‌های ناشی از کار و ضایعات افزایش می‌یابد. کارگری که پشت دستگاه به فکر خانواده‌اش باشد، حواسش جمع نیست و ممکن است دچار آسیب شود و سوانح کار افزایش یابد. اصولا در چنین روندی بهره‌وری بخش تولید کاهش می‌یابد.

    او ادامه می‌دهد: تبعات منفی دیگر افزایش حداقلی دستمزد کارگر هم به کاهش قدرت خرید باز می‌گردد. جامعه کارگری مشتری بخشی از محصولات حوزه تولید است و اگر قدرت خرید کم شود، تبعات و آثار منفی‌اش گریبان خود تولیدکننده را می‌گیرد.

    عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران یادآور شد: جامعه کارفرمایی به دنبال این نیست که حقوق کارگر افزایش نیابد یا کم افزایش یابد. بلکه به دنبال افزایش منطقی حقوق است. به میزانی که هم قدرت خرید کارگران حفظ شود و اموراتشان بگذرد و هم قدرت خرید فعلی آنها حفظ شود.

    او تاکید کرد: فکر نمی‌کنم جامعه کارفرمایی مخالفتی با افزایش مزد ۳۰ تا ۳۵ درصدی داشته باشد. اصولا کارفرما این افزایش را می‌پذیرد. دو سال قبل هم افزایش ۵۵ درصد را پذیرفتند. البته افزایش دستمزدها مشکلات دارد و کارفرما باید بتواند آخر ماه این مزد را تامین کند.

    دولت مایل به افزایش دستمزد کارگران نیست

    خالقی به این پرسش که با توجه به رکود حاکم در اقتصاد ایران آیا کارفرمایان قادر به پرداخت حقوق و دستمزد با افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی هستند یا خیر، این‌گونه پاسخ داد: در جلسات مزد، دولت یک سمت می‌نشیند و نمایندگان کارگری و کارفرمایی سمت دیگر هستند و یک سه جانبه گرایی اتفاق می‌افتد.

    او افزود: در این جلسات بحث‌ها به نحوی پیش می‌رود که برآیندش حداقل به زیان هیچ یک از بخش‌ها نباشد و همه، بخشی از موضوع را بپذیرند.

    عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران بیان کرد: تجربه من نشان می‌دهد که دولت خیلی مایل نیست که مزد کارگران بالا برود، زیرا این مسئله می‌تواند نارضایتی بین حقوق بگیران دولت ایجاد کند. وقتی حقوق کارگران بیشتر از کارمندان باشد، نارضایتی در میان کارکنان دولت رخ می‌دهد؛ بنابراین نمایندگان دولت می‌خواهند تصمیمی که گرفته می‌شود و درصدی که مصوب می‌شود، تفاوت معناداری با درصد افزایش حقوق کارکنان دولت نداشته باشد.

    او اضافه می‌کند: با تمام بحث‌هایی که روی سبد معیشتی، سرانه معیشت، مزد منطقه‌ای و غیره مطرح می‌شود، در نهایت یک تصمیم واحد بر مبنای تورم رسمی اعلامی بانک مرکزی گرفته می‌شود.

    خالقی گفت: عموما دستمزد با یک نوسان کمتر یا بیشتر از نرخ تورم تعیین می‌شود. تولیدکننده هم به تبع آن افزایش قیمت خواهد داشت و نمی‌تواند خودش این مزد را بدهد. باید کار کند و این رقم را پرداخت کند، پس روی قیمت کالاها می‌گذارد و نرخ‌ها را افزایش می‌دهد.

    دنبال کردن مزد منطقه‌ای در جلسه شورای عالی کار

    گویا نمایندگان کارگری در جلسات حقوق و دستمزد به دنبال اجرای قانون منطقه‌ای کردن دستمزدها هستند. علیرضا میرغفاری، نماینده کارگران در شورای عالی کار با اشاره به برگزاری جلسه این شورا در ۳۰ بهمن ماه، دستور این جلسه را اصلاح آیین نامه انتخاب اعضای هیات‌های تشخیص و حل اختلاف و گزارش کمیته مزد اعلام کرد.

    او ادامه داد: کمیته مزد در چند جلسه قبلی بحث مزد منطقه‌ای را دنبال کرد. مزد سال ۱۴۰۳بر اساس مزد حداقلی و سراسری تعیین خواهد شد و چنانچه مقرر شود فراتر از مزد حداقلی،‌ مزد منطقه‌ای نیز تعیین کنیم، منوط به تصمیم شورای عالی کار است. بدون لحاظ کردن فرمول یا معیار خاص در این زمینه باید بر اساس ساختار چانه‌زنی برای هر منطقه عددی تعیین و تصویب شود.

    میرغفاری افزود: در سومین نشست کمیته مزد، تصویب مزد منطقه‌ای از حوزه اختیارات این کمیته خارج شد. مطابق با دستور جلسه قبلی شورای عالی کار، بنا شد بحث کارشناسی موضوع مزد منطقه‌ای بررسی شود و در نشست آخر کمیته مزد ایرادات و ابهامات آن مطرح و موافقان و مخالفان نظرات خود را بیان کنند.

    او افزود: در نهایت کمیته مزد جمع‌بندی خود را به شورای عالی کار ارائه می‌دهد تا در نشست آتی شورا، در خصوص مزد منطقه‌ای تصمیم‌گیری شود، بنابراین مسئولیت بررسی مزد منطقه‌ای در اختیار شورای عالی کار قرار گرفته است.

    منطقه‌ای کردن دستمزد، شاید وقتی دیگر

    اگرچه بنا بر اعلام نماینده کارگری در شورایعالی کار، تصمیم‌سازی درباره منطقه‌ای شدن دستمزد به عهده شورای‌عالی کار است و هنوز پرونده این پیشنهاد روی میز قرار دارد اما آرمان خالقی در این رابطه گفت: خیلی از این بحث استقبال نشد. اتاق بازرگانی کار تحقیقاتی مفصلی در این رابطه انجام داده است و بررسی کرده که مزد منطقه‌ای چه آثاری دارد.

    او ادامه داد: انجمن کارفرمایی و تشکل کارگری هم روی این موضوع کار کرده‌اند. در یک ماه پیش رو، بعید می‌دانم که این بحث به نتیجه برسد زیرا اراده چندانی هم برای اجرای آن نمی‌بینیم.

    عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران افزود: اجرای مزد منطقه‌ای، شدنی است اما باید تبعات آن را ببینیم. پیشنهادات این حوزه هنوز از نظر کارشناسی کاملا پخته نشده است.

    او بیان کرد: مدافعان مزد منطقه‌ای می‌گویند در شهر تهران هزینه‌های زندگی بالاتر است، بنابراین مزد باید بیشتر افزایش یابد. در منطقه‌ای که دورافتاده‌تر است، هزینه زندگی شامل اجاره مسکن و ایاب و ذهاب کمتر است، پس افزایش مزد را مقداری کمتر بگیریم.

    خالقی اضافه کرد: حتی پرداخت مزدها به صورت استانی پیشنهاد شد. ولی در حقیقت می‌دانید که در استان مثلا کرمان شهرهای برخوردار شامل کرمان، شهر بابک و امثالهم دستمزدهای بالایی دارند و خرج زندگی هم در این مناطق بالاست، در حالی که در شهرهای دیگر این استان، هزینه‌ها این‌گونه نیست. پس نمی‌توانید کل استان کرمان را به یک شکل ببینید.

    او افزود: بنابراین وقتی در کرمان حقوق همه را با یک درصد مشابه افزایش می‌دهید، قاعدتا آنهایی که در شهر کوچکتر زندگی می‌کنند، درآمدشان بیشتر است و آنهایی که در شهر بزرگ کار می‌کنند، ناراضی‌تر هستند. مهاجرت معکوس هم اتفاق نمی‌افتد.

    عضو هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران گفت: بعضا می‌گویند اگر در تهران مزد را افزایش دهیم، ممکن است از شهرهای کوچک به تهران مهاجرت کنند. در صورتی که این هم نمی‌تواند واقعیت داشته باشد. به دلیل اینکه هزینه‌های زنگی در تهران بالاتر است و حضور در این شهر خیلی جذابیت ندارد.

    او یادآور شد: چیزی که برای مهاجرت جذابیت ایجاد می‌کند، اصل وجود فرصت‌های شغلی است. در مناطق محروم و دورافتاده ممکن است کار کم باشد و در تهران و مراکز استان، کار بیشتر باشد. پس شانس استخدامی بیشتر، باعث جذابیت می‌شود که افراد مهاجرت کنند. در این وسط خیلی حقوق برای افراد جذابیت ندارد که فرد خواستگاهش را ترک کند و به جایی برود که دستمزدش هم شاید پاسخگو نباشد.

    خالقی بیان کرد: اجرای این طرح هنوز زود است. باید درباره‌اش بحث کرد. شاید سال آینده به شرط اینکه در مهر و آبان به تدریج که موضوعات مزد مطرح می‌شود، این پرونده را هم روی میز بگذارند تا درباره‌اش بحث شود؛ بتوانیم مزد منطقه‌ای را اجرایی کنیم.

    او گفت: اما معمولا وقتی پرونده مزد منطقه‌ای باز می‌شود، بحث به درازا می‌کشد و قبل از نهایی شدن این بحث، با نزدیک شدن به ایام تعیین دستمزد این پرونده را می‌بندند و بحث روی موضوع میزان تورم باز می‌گردند.

  • 10 پرسش ساده دربارۀ حقوق و دریافتی نمایندگان مجلس

    10 پرسش ساده دربارۀ حقوق و دریافتی نمایندگان مجلس

    در بخش مربوط به هزینه های دفتر چرا از فضای مسجد یا مکان‌های عمومی یا از نیروهای داوطلب استفاده نمی‌کنند؟ چطور در ارزش‌های دیگر می‌خواهند برگردند به صدر اما در این فقره “مهریه به نرخ روز”ند؟!

    10 پرسش ساده دربارۀ  حقوق و دریافتی نمایندگان مجلس

       عصر ایران؛ سروش بامداد- آقای احمد امیرآبادی فراهانی نمایندۀ قم در مجلس شورای اسلامی گفته “نمایندگان دو حساب دارند. حقوق ماهانۀ آنان به یکی واریز می‌شود و هزینه‌های دفتر یا دفاترشان به دیگری. حقوق ماهانه 20 میلیون تومان است و هزینه‌های دفتر هم 53  میلیون تومان.”

    در توضیح مورد خود گفته است: “چون در حوزه انتخابیه 8 دفتر دارم. 3 دفتر در قم و 5 دفتر در شهرستان‌های دیگر با 23 کارمند و همه را باید با همان 53 میلیون تأمین کنم.”

    ضمن ارج نهادن به صداقت و شفافیت و صراحت مشارالیه چند پرسش قابل طرح است:

    1. چرا نمایندگان معادل حداقل حقوق و دستمزد تعیین شده دریافت نمی‌کنند؟ حقوق فعلی نزدیک به سه برابر حداقل دستمزد است. چقدر احتمال دارد کارمندان دفتر از بستگان باشند؟ تصور کنید دختر و پسر خود را هم در دفتر به کار بگمارد. این نماینده چگونه می‌تواند رنج بیکاران را درک کند و تدبیری بیندیشد؟ آن وقت این نوع دریافتی و هزینه کرد چه نسبتی با اقتصاد مقاومتی دارد؟ می شود برای دیگران نسخه پیچید و خود واعظ غیر متعظ بود؟ جواب روشن است: بله! ملاحظه می‌فرمایید که می‌شود.

    2. چرا برای دفتر از امکانات دولتی یا عمومی یا دوستان استفاده نمی‌کنند؟ مثلا نمی‌توانند چند کارمند از استانداری یا فرمانداری را چهار سال مأمور خدمات دهی به نماینده کنند؟ حتما باید خودش کارمند استخدام کند؟ جسارت نباشد اگر نماینده نوکر ملت است این که به یک عده دیگر هم حقوق بدهد بلا‌نسبت و بلاتشبیه آدم را به یاد آن جمله می‌اندازد: “نوکرم نوکری داشت!”

    بله، می‌فهمیم. کار مردم را راه می‌اندازند. اما یعنی در استانداری و فرمانداری و مسجد محل و شهرداری وشورا یکی پیدا نمی‌شود این کار را هم انجام دهد و حتما باید نیروی خاصه باشد تا اسرار مملکت افشا نشود؟ یعنی روزنامه‌نگار و وکیل دادگستری و فعال مدنی نمی‌تواند نظرات مردم را منتقل کند و حتما باید تشکیلات اختصاصی وجود داشته باشد؟ نمایندگان مجلس اول چرا چنین نبودند؟ اگر نماینده یک معلم سرشناس، یک پزشک، یک کارگر عضو تشکل و چهره اجتماعی باشد شبکه و ارتباطات خود را دارد و نیاز به مستخدم ندارد و اگر نباشد به جای 23 نفر اگر 230 نفر هم استخدام کند نتیجه ندارد.

    3. نماینده مجلس قاعدتا قبل از نمایندگی یا شغل آزاد داشته یا کارمند جایی بوده در سطوح مختلف. اگر اداری و در استخدام بوده عین همان حقوق را می‌تواند دریافت کند و اگر هم شغل آزاد داشته طبعا به قصد حقوق بگیری وارد مجلس نشده و لابد دوستان و حامیانی دارد و دستش به دهانش می‌رسد. با این وصف چرا باید اصلا حقوق بگیرد؟

    حالا اگر هم باید بگیرد متعارف بی دفتر و دستک باشد و مغازه و بنگاه خود را به عنوان دفتر مورد استفاده قرار دهد.

    4. مگر مدرس و مصدق حقوق می‌گرفتند؟ شاید گفته شود مصدق نمی‌گرفت چون دارا بود و ملک داشت و مدرس نمی‌گرفت چون زاهد بود و ما نه ثروت مندیم نه می توانیم زاهدانه زندگی کنیم. بسیار خوب، این تیپ آدم‌ها را به مجلس بفرستید. حالا اگر نه به دارایی و بزرگ منشی مصدق یا به زهد و استغنای مدرس، بینابین. ندارید؟ خوب بگویید شورای نگهبان قبل از هر انتخابات نصف کاندیداها را قلع و قمع نکند تا چهار تا آدم که نیاز به حقوق 100 میلیونی نداشته باشند از تویش دربیاید.

    5. مصدق که نفت را ملی کرد یا نمایندگان دیگر که خدمات شایان به جای گذاشتند دفتر و دستک داشتند؟ نماینده نمی خواهد با استفاده از امکانات استانداری و شهرداری و فرمانداری و دهداری زیر بلیت دولت برود؟ مگر مال خودشان است؟ در ثانی چرا از فضای مسجد یا مکان‌های عمومی استفاده نمی‌کنند؟ چطور در ارزش های دیگر می‌خواهند برگردیم به صدر اما در این فقره مهریه به نرخ روزند؟!

    6. آیا در میان جمعیتی که به فردی رأی داده‌اند و در انتخابات هلهله کرده‌اند و قاعدتا از چند هزار تا چند صد هزار نفرند 5نفر پیدا نمی‌شوند که حاضر باشند برای خانم یا آقای نماینده و در واقع برای شهر و بخش خود فی‌سبیل‌الله کار کنند و حتما باید حقوق ماهانه بگیرند؟ پس این همه آدم که در نهادهای خیریه به صورت داوطلبانه کار می کنند کی هستند؟ هفته‌ای یک روز و دو روز هم نمی‌توانند و حتما باید تمام وقت و با حقوق و مزایا باشد؟

    7. ممکن است گفته شود نماینده‌ای که حقوق نگیرد یا کارمندان او که بدون دریافتی کار کنند به ناچار دنبال درآمدهای ناسالم می‌روند. نماینده اگر چهره ملی و منطقه‌ای و مشهور یا واجد درآمدهای دیگر باشد که طبعا چنین نخواهد شد. کارکنان نیز داوطلبانه از دانشجویان و علاقه مندان انتخاب شوند.

    8. تعبیر «مجلس انقلابی» فقط در ظاهر و شعار است؟ چرا به عدد و رقم ترجمه نمی‌شود و پای پول که به میان می‌آید کاری به ارزش های اول انقلاب ندارند؟

    9. نمی‌گوییم زندگی نکنید و زندگی خرج ندارد. اتفاقا به لطف سیاست‌گذاری‌های آقایان و هنر بی‌بدیل خیلی‌هاشان داریم زیر فشار تورم له می‌شویم. ولی وقتی بخشی از غذای روزانه را در مجلس صرف می‌کنند و اتومبیل دولتی دارند و پول بنزین و تعمیر و دارو و درمان و بلیت هواپیما ندارند و لابد برای فرزندشان هم به اعتبار نمایندگی شهریه نمی‌دهند قدری تخفیف بدهند و کمتر بگیرند به جایی برنمی‌خورد.

    10. اینها همه به کنار. نماینده اگر واقعا نماینده باشد و از انتخابات واقعی و رقابتی و نه چینشی گزینشی برآمده باشد بگیرد نوش جانش. هر چند نماینده اگر واقعا نماینده باشد به اعتبار حزب متبوع یا حامیان یا برای حفظ برند ملاحظه می‌کند و به جای دفتر و دستک وحقوق به این و آن از امکانات عمومی استفاده می‌کند. این سخن البته ناظر به گوینده جملات صدر این نوشته نیست. اشکال از جای دیگری است. وقتی بپردازند آدمی دریافت می‌کند. اما خدا وکیلی آقای علیرضا بیگی که ماجرای شاسی‌بلندها را فاش کرد بر اساس فعالیت کارمندان دفتر چنین کرد یا با اتکا به روحیات و ارتباطات شخص خود و برای افشا نیاز به دفتر و دستک بود یا صداقت و پاکی و انگیزه؟

    هر چند گاه هزینه تصمیمات نمایندگان برای مردم بیش از مبالغی است که دریافت می‌کنند.  اصلا کاش بگیرند ولی این قدر هزینه روی دست ملت نگذارند!

  • رقم سبد معیشت کارگران تغییر کرد

    رقم سبد معیشت کارگران تغییر کرد

    به نظر می رسد نشست روز گذشته کمیته دستمزد درباره مصادیق و محاسبات برخی اقلام کالایی در این زمینه تاثیرگذار بوده است.

    رقم سبد معیشت کارگران تغییر کرد

    آخرین خبرها از نشست دستمزد شورای عالی کار حاکی از آن است که رقم هزینه سبد معیشت کارگران به ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان تغییر کرد.

    به گزارش ایسنا، نشست دستمزد شورای عالی کار با حضور وزیر و نمایندگان گروه‌های کارفرمایی و کارگری کماکان در حال برگزاری است و مذاکرات تا این لحظه در خصوص تعیین سبد معیشت کارگران بوده و هنوز اعضای شورای عالی کار به بحث داغ دستمزد ورود نکرده اند.

    طبق آخرین اخبار، متوسط هزینه سبد معیشت کارگران بر اساس رویه سال گذشته ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان تعیین شده است، در حالی که پیش‌تر رقم سبد معیشت از سوی کمیته مزد ۱۲ میلیون و ۴۷۹ هزار و۵۰۰ تومان اعلام شده بود.

    به نظر می رسد نشست روز گذشته کمیته دستمزد درباره مصادیق و محاسبات برخی اقلام کالایی در این زمینه تاثیرگذار بوده است.

    حمید حاج‌اسماعیلی – کارشناس حوزه کار – در گفت‌وگو با ایسنا، تاکید دارد که نمایندگان کارگری باید برای عدد ۱۰ میلیون تومان در شورای عالی کار بجنگند و می گوید پیشنهاد من این است که با توجه به روند تورمی که روبه افزایش هم بوده و در پایان بهمن نزدیک‌ به ۵۰ درصد اعلام شده و همچنین شاخص خط فقر که خود وزارت کار دو ماه قبل حدود ۱۵ میلیون تومان اعلام کرد حداقل دستمزد را برای کارگران و مشمولان تامین اجتماعی که عمدتا حداقل بگیر هستند نباید کمتر از ۱۰ میلیون تومان تعیین کنیم.

    به گفته او، نمایندگان کارگری باید برای رقم ۱۰ میلیون تومان در شورای عالی کار بجنگند تا قدرت معیشت کارگران برای سال آینده حفظ شود.

    این کارشناس حوزه کار معتقد است که شبیه سازی حقوق کارگران با کارمندان نیازمند کار کارشناسی و فنی است و اینکه فکر کنیم رقمی که برای کارمندان درنظر گرفته اند عینا باید برای کارگران‌هم اعمال شود قیاس منطقی نیست چون کارمندان از مزایا و امتیازاتی در حوزه حاکمیت و دولت برخوردارند که در حوزه کارگری وجود ندارد.

    رییس مجلس شورای اسلامی امروز اعلام کرد که حقوق کارگران موضوع محلی نیست و مربوط به کل کارگران کشور در صنایع مختلف است و حتما باید به گونه‌ای باشد که قدرت خرید بالا رفته و پا به پای تورم بتوانند بیایند و زندگی اداره کنند.

    به گزارش ایسنا، مذاکرات فشرده شرکای اجتماعی در شورای عالی کار همچنان ادامه دارد و چانه‌زنی‌های مزدی با روشن شدن تکلیف سبد معیشت با جدیت آغاز خواهد شد.

  • مصوبه افزایش ۱۰درصدی حقوق بازنشستگان و کاهش حق مسکن کارگران باطل شد

    مصوبه افزایش ۱۰درصدی حقوق بازنشستگان و کاهش حق مسکن کارگران باطل شد

    با ابطال این مصوبه، حق مسکن کارگران به همان رقم 650 هزار تومان بازگشت که در شورای‌عالی کار تصویب شده بود و در خصوص مصوبه افزایش حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران نیز دولت یا باید مصوبه را تأیید کند یا اینکه مصوبه را به سازمان تأمین اجتماعی برای اصلاح برگرداند.

    مصوبه افزایش ۱۰درصدی حقوق بازنشستگان و کاهش حق مسکن کارگران باطل شد

    رئیس مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور، مصوبه حق مسکن کارگران و افزایش حقوق بازنشستگان را ابطال کرد.
    به گزارش تسنیم، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به ابراهیم رئیسی رئیس جمهور، مصوبه حق مسکن کارگران و افزایش حقوق بازنشستگان را مغایر قانون اعلام کرد.
    بنابراین طبق ابلاغ رئیس مجلس، مصوبه حق مسکن 550هزارتومانی کارگران و مصوبه افزایش 10درصدی مستمری بازنشستگان تأمین اجتماعی به‌دلیل مغایرت با قانون ابطال شد.
    گفتنی است، با ابطال این مصوبه، حق مسکن کارگران به همان رقم 650 هزار تومان بازگشت که در شورای‌عالی کار تصویب شده بود و در خصوص مصوبه افزایش حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران نیز دولت یا باید مصوبه را تأیید کند یا اینکه مصوبه را به سازمان تأمین اجتماعی برای اصلاح برگرداند.
    پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس اعلام کرد: دولت مکلف است مجدداً مصوبه هیئت امنای صندوق و شورای‌عالی کار را در دستور کار قرار بدهد و امیدواریم این اقدام مجلس در لغو مصوبه هیئت وزیران این فضا را فراهم کند که دولت با 38 درصد موافقت کند و هرچه سریع‌تر پرداخت بازنشستگان در کشور با عدد جدید اعلام شود.
  • شایعه کاهش حقوق ها از کجا آب می خورد؟

    شایعه کاهش حقوق ها از کجا آب می خورد؟

     

    یک کارشناس تاکید کرد: در شرایطی که دستمزد کارگران و بازنشستگان و کارمندان کفاف هزینه های زندگیشان را نمی دهد، طرح موضوعاتی همچون کاهش حقوقها، خلاف جهت منافع ملی است و موجب شکاف اعتماد بین مردم و دولت می شود.

    حمید حاج اسماعیلی با اشاره به مباحثی که طی روزهای اخیر در خصوص کاهش حقوق و دستمزدها مطرح شده است، به ایسنا گفت: موضوع کاهش حقوق ها و مباحثی که به طور غیر رسمی در این خصوص مطرح می‌شود نظیر اینکه دولت یا سازمان بودجه تصمیم دارند حقوق ها را به دلیل کسری بودجه کاهش دهند یا اینکه طرح چنین مسأله ای را بعضا به مجلس نسبت می دهند به هیچ‌وجه رسمی نیست و در عمل چنین اتفاقی نمی افتد.

    شایعه کاهش حقوق ها از کجا آب می خورد؟

    وی ادامه داد: این نوع اخبار و شایعات جز ایجاد نگرانی و تشویش اذهان عمومی نتیجه ای ندارد و باعث شکاف بیشتر در خصوص اعتماد بین مردم و دولت و حاکمیت می‌شود و عوارض و پیامدهای اجتماعی به دنبال دارد.

    این کارشناس حوزه کار در پاسخ به این پرسش که چه کسانی از طرح شایعاتی همچون کاهش حقوقها نفع می‌برند؟ اظهار کرد: برای پاسخ باید ببینیم که این مباحث از کجا آب می خورد؟ این موضوع از زمانی به میان آمد که چند تن از نمایندگان مجلس درباره لایحه دائمی شدن همسان سازی در مجلس اظهار نظر کرده و گفتند اجازه تصویب آن را نمی‌دهند و حقوق بازنشسته ها در کشور تورم ایجاد کرده است.

    وی افزود: البته معتقدم ورای طرح چنین مباحثی می تواند انگیزه های دیگری هم باشد؛ در گذشته و دولتهای قبل مسایلی مطرح شد نظیر اینکه یکی از راهکارها برای اینکه اشتغال را در کشور زیاد کنیم این است که قراردادهای کار بر اساس سهم مذهبی و شرعی بین توافق کارگر و کارفرما باشد و دولت دخالت نکند تا اگر دستمزدها و حقوق حداقلی قانون کار در توافق بین کارگر و کارفرما کمتر تعیین شد، موجب پیگیری مدعی‌العموم یا دولت نباشد.

    حاج اسماعیلی تصریح کرد: متاسفانه برخی چنین انگیزه هایی دارند تا بتوانند در این دولت هم این موضوعات را به میان آورند و بگویند دستمزدها برای اجرای حداقلی که شورای عالی کار تصویب می کند اجبار نشود در حالی که ما به شدت روی این قضیه حساسیم.

    وی گفت: اگر انگیزه کسانی که این قبیل مباحث را مطرح می کند چنین چیزی باشد به شدت ناپسند است. ما با دیدگاه کسانی که می گویند اگر به کارفرما اجازه دهیم با حقوق کمتر نیروی کار را جذب کند بهتر از این است که نتواند مزد کامل بدهد، مخالفیم چون روی حقوق کار و بازار کار تاثیر می گذارد و پیامدهای اجتماعی بدی به دنبال دارد.

    این کارشناس روابط کار به کسانی که تلاش می‌کنند حداقل های قانونی حقوق و دستمزد در کشور را محل تردید و ابهام قرار بدهند و کارگران و بازنشستگان و حقوق بگیران را با این نگرانی مواجه کنند که دستمزدهای دریافتی با وجود آنکه کفاف هزینه های زندگیشان را نمی دهد محل تردید باشد، هشدار داد.

    به اعتقاد وی، طرح چنین شایعاتی خدمت به کشور نیست بلکه خلاف جهت منافع ملی است و در شرایطی که کارگران و بازنشستگان و کارمندان با سختی هزینه های زندگی را تامین می کنند، باعث بروز پیامدها و بحران های اجتماعی می‌شود.

    ی

  • حقوق کارگر باید متناسب با سود بنگاه تولیدی باشد

    حقوق کارگر باید متناسب با سود بنگاه تولیدی باشد

     

    مشاور مرکز پژوهش‌های مجلس با تاکید بر اینکه اکثر شاغلین در بنگاه های کوچک بخش غیردولتی فعالیت می‌کنند، گفت: اگر دستمزد کارگر متناسب با سود تولید باشد کارگر شخصیت پیدا می‌کند.

    میثم پیله فروش مشاور مرکز پژوهش‌های مجلس در برنامه تلویزیونی پایش گفت: ساختار اشتغال کشور بر اساس آمار سال 97 تنها 15 درصد نیروی کار در بخش عمومی شاغل هستند، 37 درصد شاغل مستقل، 38 درصد هم در بخش خصوصی طبقه بندی شده که این موضوع نشان می‌دهد غالب اشتغال ما در بخش غیر عمومی است.حقوق کارگر باید متناسب با سود بنگاه تولیدی باشد|خبر فوری

    میثم پیله فروش در برنامه تلویزیونی پایش تصریح کرد: زمانی که دولت در بحث نیروی دولتی حقوق تعیین می‌کند به این معناست که حدود 85 درصد از نیروی شاغل کشور خارج از فضای بخش عمومی است. از سوی دیگر باید توجه داشت یک ششم نیروی کار در بنگاه های بزرگ بالای 50 نفر هستند و اکثر شاغلین در بنگاه های کوچک طبقه بندی می‌شوند.

    * اشتغال لزوما نمی‌تواند فقرزدایی کند

    پیله فروش با بیان اینکه 60 درصد نیروکار کشور به دنبال اشتغال غیر رسمی می‌روند افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد 61 درصد سرپرست خانوارهای فقیر شاغل هستند. این آمار و ارقام نشان می‌دهد که اشتغال لزوما نمی‌تواند فقرزدایی کند.

    مشاور مرکز پژوهش‌های مجلس با بیان اینکه بسیاری از خانوارها درآمد مکفی نمی گیرند توضیح داد:  ماده 41 قانون کار تصریح دارد شورای عالی کار برای نقاط مختلف و صنایع مختلف با توجه به معیارهای تورم نرخ دستمزد تعیین کند اما این شورا یک حداقل دستمزد برای کل کشور تعیین می‌کند. همین موضوع باعث می‌شود که این رقم در کلانشهرها جوابگوی هزینه‌ها نباشد و در یک روستا کافی باشد.

    پیله فروش با بیان اینکه دو رویکرد در اقتصاد نسبت به دستمزد وجود دارد توضیح داد: دستمزد ثابت و دستمزد کارگر متناسب با سود تولید که در روش دوم کارگر شخصیت پیدا می‌کند. نگاه اسلامی هم به موضوع مشارکت در سود اشاره دارد. صفحه 43 جلد اول ترجمه فارسی میزان الحکمه آمده دستمزد ثابت مانع رزق و روزی خواهد شد.

    این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه الگوی مشارکتی قرارداد نیروی کار باعث بهره وری خواهد شد افزود: اکنون بنیاد مستضعفان این ظرفیت را دارد که سیاست مشارکت نیروی کار در سود را پیش ببرند تا اعتماد به نفس کارگر افزایش یابد و بتواند با کار بیشتر دستمزد بیشتری دریافت کند. قطعا در این شرایط تولید بنگاه افزایش خواهد داشت و تاثیر زیادی بر کنترل تورم دارد. در شرایط کرونا یک میلیون نفر بیکار شدند در حالی که اگر این قانون اجرا شده بود چنین وضعی پیش نمی‌آمد و نیاز به تعدیل نیرو نبود.

    وی گفت: در قانون اساسی تاکید شده تکریم انسان یکی از پایه های جمهوری اسلامی است و از سوی دیگر سازمان بین المللی کار، کار شایسته را وظیفه دولت دانسته است. در ماده 120 قانون برنامه ششم توسعه هم این موضوع آمده و دولت سیزدهم باید آن را اجرایی کند.

    * کارگران در 5 دهک ابتدایی درآمدی قرار گرفتند

    مهدی موحدی، استاد دانشگاه با حضور در برنامه پایش به وضعیت معیشت کارگران اشاره کرد و گفت: حدود 14 میلیون نفر کارگر رسمی و حدود 6 میلیون نفر کارگر غیر رسمی در کشور داریم که طبق نظر کمیته دستمزد شورای عالی کار باید حداقل 6 میلیون و 800 هزار تومان به آنها به عنوان حداقل دستمزد پرداخت شود.

    وی با بیان اینکه کارگر به تضمین شغلی و امنیت روانی نیاز دارد افزود: کارگر پیچ و مهره نیست و هویت دارد، از این رو تعیین حداقل دستمزد در پایان هر سال نمی‌تواند او را نسبت به موضوعات مختلف راضی نگه دارد و همچنین تضمین کننده رشد تولید، تولیدکننده نیز نخواهد بود.

    موحدی با بیان اینکه کارگران در 5 دهک ابتدایی درآمدی قرار گرفتند گفت: قدرت چانه زنی پایین کارگران باعث شده نتوانند حق خودشان را دریافت کنند، در نتیجه نیاز به یک تشکل قوی دارند. پذیرش حداقل دستمزد یکپارچه برای کل کشور راهگشا نیست. این در حالی است که برخی کشورها دستمزد یکپارچه ملی ندارند که در این شرایط سیاست های منفعل برای نیروی کار لحاظ می‌شود، به این صورت که قرارداد موقت با کارگر منعقد می‌کنند و اگر بیکار شوند دولت چند ماهی به آنها بیمه بیکاری پرداخت خواهد کرد که در این شرایط حمایت مستقیم دولت از نیروی کار وجود ندارد.

    به گفته وی، برای بهبود وضعیت باید منافع مشترک کارگر و کارفرما ایجاد شود، به این صورت که نیروی کار از معیشت عقب نیفتد و در مقابل کارفرما نیز باید از تولید با کیفیت اطمینان داشته باشد که برای رسیدن به این هدف فعال بودن دولت را می طلبد. دولت باید اجازه تشکیل تشکل های کارگری منطقه ای را دهد تا کارگران قدرت صنفی داشته باشند.

    این استاد دانشگاه با بیان اینکه دو نوع  بیکاری ارادی و غیر ارادی وجود دارد تصریح کرد: اکنون شرایط به گونه‌ای شده که اگر یک نفر بیکار باشد و یک شغل با درآمد 500 هزار تومان وجود داشته باشد می‌گوییم آن فرد تنبل است اما در کشورهایی که محورشان حمایت است هدفگذاری را رشداقتصادی در نظر می‌گیرند. به عنوان مثال در سوئد 70 اتحادیه کارگری در صنایع مختلف وجود دارد و دولت نقش داور را دارد. در این کشور کارفرما حق دارد کارگر غیر بهره ور را اخراج کند و اگر این اتفاق در کشورهایی مانند ایران بیفتد چند ماهی زیر چتر بیمه بیکاری قرار می‌گیرند در حالی که در سوئد علاوه بر این موارد دلیل اخراج را بررسی می‌کنند و سیاست های کارآموزی را برای اشتغال بیشتر پیاده می‌کنند.

     

  • حداقل دستمزد کارگران در سال ١۴٠٠، ٣٩ درصد افزایش یافت/ مجموع دریافتی حداقل بگیران به ۴ میلیون و ٢٠٠ هزار تومان رسید

    حداقل دستمزد کارگران در سال ١۴٠٠، ٣٩ درصد افزایش یافت/ مجموع دریافتی حداقل بگیران به ۴ میلیون و ٢٠٠ هزار تومان رسید

     

    در دویست و نود و هفتمین نشست شورای عالی کار حداقل دستمزد ۳۹ درصد افزایش یافت.

    پس از 4ساعت از آغاز دویست و نود و هفتمین نشست شورای عالی کار و سومین نشست تعیین حقوق و دستمزد 1400باحضور شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نمایندگان کارگری و کارفرمایی حداقل دستمزد کارگران 39 درصد افزایش یافت.حداقل دستمزد کارگران در سال ١۴٠٠، ٣٩ درصد افزایش یافت/ مجموع دریافتی حداقل بگیران به ۴ میلیون و ٢٠٠ هزار تومان رسید/ ویدئو

    حق مسکن 450 هزار تومان و  600 هزارتومانی بن و خوار و بار است.پایه سنوات 140 هزار تومان شد.

    مجموع دریافتی حداقل بگیران به 4 میلیون و 190هزار و 707 تومان رسید.

    سایرسطوح مزدی 26 درصد افزایش به رقم ثابت روزانه 82 هزار و 785 ریال رسید.

    محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت:
    دستمزد روزانه: ۸۸۵.۱۶۵ ریال
    دستمزد ماهیانه: ۲۶.۵۵۴.۹۲۵ ریال
    پایه سنوات: ۱.۴۰۰.۰۰۰ ریال
    بن: ۶.۰۰۰.۰۰۰ ریال
    مسکن: ۴.۵۰۰.۰۰۰ ریال
    حداقل دستمزد کارگران در سال آینده با افزایش ٣٩ درصدی به ۴ میلیون و ٢٠٠ هزار تومان برای خانواده ٣ نفری رسید.

    حداقل دستمزد کارگران در سال ١۴٠٠، ٣٩ درصد افزایش یافت/ مجموع دریافتی حداقل بگیران به ۴ میلیون و ٢٠٠ هزار تومان رسید/ ویدئو

     

  • جلسه شورایعالی کار بدون نتیجه خاتمه یافت/ ادامه مذاکرات به شنبه آینده موکول شد

    جلسه شورایعالی کار بدون نتیجه خاتمه یافت/ ادامه مذاکرات به شنبه آینده موکول شد

     

    نشست شورایعالی کار بدون حصول به نتیجه قطعی خاتمه یافت و تعیین دستمزد به شنبه آینده موکول شد.

    از قرار کارگری‌ها روی افزایش دستمزد به اندازه حداقلی تفاضل دو سبد معیشت تاکید دارند و می‌گویند باید حداقل یک میلیون و ۹۵۵ هزار تومان به حدقل مزد افزوده شود. نمایندگان کارگری دستمزد می‌گویند: از این رقم حداقلی عقب نخواهیم نشست.

    جلسه شورایعالی کار بدون نتیجه خاتمه یافت/ ادامه مذاکرات به شنبه آینده موکول شد

    در حال حاضر دولتی‌ها و کارفرمایان با اعداد پیشنهادی کارگران موافقت نکرده‌اند و ظاهراً تا اعداد ۳۲ یا ۳۳ درصد را به سختی حاضر به پذیرش شده‌اند. در نهایت، همه چیز به جلسه شنبه آینده و ادامه مذاکرات در آن نشست بستگی خواهد داشت.

     

  • بیشترین منبع درآمد خانوارها در سال گذشته چه بود؟

    بیشترین منبع درآمد خانوارها در سال گذشته چه بود؟

     

    بررسی ها نشان می دهد که در سال گذشته بیشترین متوسط درآمد پولی سالانه یک خانوار شهری از محل درآمدهای متفرقه مثل بورس و سود بانکی و پس از آن از حقوق بگیری خصوصی و تعاونی بوده است.

    توزیع نابرابر ثروت، موجب بروز مشکلات بسیاری در حوزه های مختلف کشور می شود به همین جهت یکی از وظایف اقتصادی دولت، توزیع مناسب درآمد است به نحوی که توزیع مجدد درآمدها را به گونه ای تنظیم کند که موجب تعدیل درآمد فقرا و ثروتمندان و کاهش فاصله طبقاتی درآمد بین گروههای مختلف جامعه شود؛ لذا اتخاذ سیاست های مالی دولت در کاهش نابرابری در جامعه اثرگذار است.بیشترین منبع درآمد خانوارها در سال گذشته چه بود؟|خبر فوری

    مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار بر اساس نتایج طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران به بررسی متوسط درآمد پولی یک خانوار شهری با توجه به منابع مختلف درآمدی پرداخته است. به موجب این گزارش متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۳۹۸ بیش از ۵۴ میلیون تومان بوده که ۲۴.۴ درصد نسبت به سال ۱۳۹۷ رشد داشته است.

    بررسی منابع تامین درآمد یک خانوار شهری نشان می دهد که در سال ۱۳۹۸ ۳۲.۵ درصد درآمد سالانه، از مشـاغل حقـوق بگیـری بـه دست آمده است. همچنین ۱۶.۱ درصد درآمدهای سالانه یک خـانوار شـهری از مشـاغل آزاد کشـاورزی و غیـرکشـاورزی و ۵۱.۴ درصد درآمدها از محل درآمدهای متفرقه تامین شده است.

    بیشترین منبع درآمد خانوارها در سال گذشته چه بود؟|خبر فوری

    اطلاعات گویای این مطلب است که طی سال ۱۳۹۸ نسبت به سال قبل از آن، درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری به میزان ۲۱.۲ درصد، درآمد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی ۱۷.۸ درصد و به میزان ۲۸.۸ درصد در سطح شهری افزایش داشته است. در واقع می توان گفت که سال گذشته بیشترین افزایش درآمد متعلق به بخش درآمدهای متفرقه بوده که باید آن را ناشی از افزایش اجاره بهای مسکن و تحولات بازار بورس در سال گذشته دانست.

    در سال گذشته، ۱۳.۸ درصد درآمدهای پولی یک خانوار شهری از محل حقوق بگیری عمومی، ۲۵.۳ درصد از حقوق بگیری خصوصی و تعاونی، ۱.۹ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، ۱۹.۸ درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی، ۳۲.۵ درصد از درآمدهای متفرقه پولی بدون احتساب یارانه و کمک هزینه، ۴.۱ درصد درآمدهای پولی از یارانه دولتی و ۲.۷ درصد از کمک هزینه بدست آمده است؛ به عبارتی بیشترین متوسط درآمد پولی سالانه یک خانوار شهری از درآمدهای متفرقه و پس از آن از حقوق بگیری خصوصی و تعاونی بوده است.

    بیشترین منبع درآمد خانوارها در سال گذشته چه بود؟|خبر فوری

    این در حالی است که در سال ۱۳۹۷ در یک خانوار شهری در کشور، ۱۴.۲ درصد درآمدهای پولی از درآمد حقوق بگیری عمومی، ۲۵.۱ درصد از حقوق بگیری خصوصی و تعاونی، ۱.۹ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، ۲۰.۵ درصد از مشاغل آزاد غیر کشاورزی، ۳۰.۸ درصد از درآمدهای پولی متفرقه، پنج درصد از یارانه دولتی و ۲.۵ درصد از کمک هزینه بدست آمده است، از این جهت می توان گفت که طی هر دو سال ۹۷ و ۹۸، بیشترین میزان درآمد پولی از منابع درآمد متفرقه و پس از آن از طریق حقوق بگیری خصوصی و تعاونی تامین شده است.

    بررسی ها نشان می دهد که در سال گذشته در چهار دهک اول درآمدی، بیشترین درآمد پولی سالانه خانوار شهری از محل حقوق بگیری بخش خصوصی و تعاونی بوده است اما بیشترین درآمد پولی یک خانوار شهری حاصل درآمدهای متفرقه بدون احتساب یارانه و کمک هزینه از جمله حقوق بازنشستگی، اجاره بهای مسکن شخصی، درآمدهای بورسی، سپرده بانکی، ارث و مواردی از این دست بوده است.

    با توجه به نتایج این گزارش می توان به اهمیت معاملات بورس، سود حاصل از سپرده های بانکی و درآمد حاصل از اجاره بهای مسکن در زندگی افراد در دهک های مختلف درآمدی پی برد و به این نکته دست یافت که با حذف هر یک از این منابع درآمدی از زندگی افراد، دهک های درآمدی تا چه حد جابجا خواهند شد.

     

  • «ماسک اجباری» و حقوق روزانه ۶۳ هزار تومان!

    «ماسک اجباری» و حقوق روزانه ۶۳ هزار تومان!

     

    «ماسک اجباری» و حقوق روزانه ۶۳ هزار تومان!|خبر فوریداشتنش شاید یک دردسر باشد اما نداشتنش می‌تواند هزار و یک دردسر داشته باشد؛ از مبتلا شدن به کرونا گرفته تا جریمه‌هایی که برای نداشتنش وضع شده است.

    بر خلاف ظاهر کوچکش هم محافظ خوبی محسوب می‌شود و هم البته احساس محدودیت می‌دهد. گرچه حضورش روی دهان و بینی کمی دشوار است اما یکی از ضروریات این روزها برای جلوگیری از انتشار و مبتلا شدن به ویروس کرونا است. به عبارتی داشتنش شاید یک دردسر باشد اما نداشتنش می‌تواند هزار و یک دردسر داشته باشد؛ از مبتلا شدن به کرونا گرفته تا جریمه‌هایی که برای نداشتنش وضع شده است.

    ۱۹ مهر بود که ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا برای استفاده‌نکردن افراد از ماسک در جامعه جریمه تعیین و نیروی انتظامی و بسیج را موظف کرد جریمه‌ها را به افراد متخلف اعلام کنند.

    بعد از آن، جزئیات اعمال جریمه‌های نقدی که پرسش بسیاری از مردم بود برای متخلفان اعلام شد. حمیدرضا گودرزی، معاون امنیتی انتظامی استانداری تهران جزئیات اعمال جریمه‌های نقدی برای متخلفان را این‌چنین تشریح کرد: «برای افرادی که پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند جریمه ۵۰ هزار تومانی و برای افرادی که بیمار شده‌اند و قرنطینه را رعایت نمی‌کنند جریمه ۲۰۰ هزار تومانی اعمال خواهد شد. این جریمه‌ها برای شهروندان از طریق نیروی انتظامی با چهره‌نگاری انجام خواهد شد و بازرسان وزارت بهداشت هم در این خصوص اقدامات لازم را انجام خواهند داد. در حوزه حمل و نقل عمومی، رانندگانی که از ماسک استفاده نمی‌کنند جریمه ۱۰۰ هزار تومانی و برای هر مسافر متخلف نیز ۲۰ هزار تومان جریمه اعمال خواهد شد. واحدهای صنفی هم با عدم رعایت پروتکل‌ها در مرحله اول با تذکر، در مرحله دوم با جریمه ۳۰۰ هزار تومانی، در مرحله سوم با جریمه یک میلیون تومانی و در مرحله چهارم با پلمب واحد صنفی روبه‌رو می‌شوند.»

    دکتر علیرضا رییسی، معاون بهداشت وزیر بهداشت هم درباره مکانیزم دریافت جریمه‌ها توضیح داد: «خودروهای شخصی شامل جرایم نیستند اما اگر فرد از خودرو پیاده شود و ماسک نزده باشد، جریمه می‌شود. در عین حال شماره حساب وزارت بهداشت برای واریز جرایم، به دولت اعلام شده است. اگر کسی جریمه را نپردازد، مکانیزم اینگونه است که افرادی که جریمه می‌شوند، بدهکار دولت می‌شوند و می‌توان از هر طریقی آن را دریافت کرد؛ مانند قبض جریمه‌ای که برای فرد می‌آید یا راه‌هایی پیش‌بینی شده مانند محاسبه روی قبض آب، برق، تلفن و … . در عین حال این جرایم، صرفا برای حوزه کرونا هزینه می‌شود.»

    محسن فرهادی، معاون فنی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت هم درباره تشریح شیوهای اخذ جریمه‌های کرونایی اعلام کرد: «این جریمه‌ها یا از یارانه افراد متخلف کسر می‌شود یا روی کارت ملی آنها اعمال می‌شود.»

    اخبار مربوط  به جریمه‌ی نداشتن ماسک و چگونگی اعمال آن واکنش‌های بسیاری را در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشت؛ بویژه زمانی که اعلام شد مبلغ جریمه ۵۰ هزار تومانی از یارانه ۴۵ هزار تومانی کم می‌شود. برخی همچنان سوال داشتند و برخی هم پیشنهاداتی دادند: «چقدر خوبه کسایی که ماسک نزدن جریمه شن ولی تکلیف اون کسی که نداره ماسک بخره چیه؟»، «حداقل با جریمه‌ها ماسک بخرین و بدین نیازمندا»، «اجباری‌کردن استفاده از ماسک کار خیلی خوبیه اما جریمه رو واسه کسی باید اعمال کرد که توانایی خرید روزانه ماسک رو داشته باشه، نه همه جامعه»، «به نظرم باید ماسک رو به صورت رایگان در اختیار مردم گذاشت و اگه از اون استفاده نکردن بعد جریمه‌شون کرد»، « من از روزی می‌ترسم که کرونا بره اما جریمه ماسک نزدن بمونه»، «از فردا در آپ‌های همراه منتظر گزینه پرداخت جریمه و خلافی ماسک باشید»، «۵۰ هزار تومن جریمه نزدن ماسکه، گفتن با دوربین‌های مداربسته تشخیص میدیم کی ماسک نزده و از یارانه‌ش کم می‌کنیم. فقط قربون دستتون یارانه نفری ۴۵ تومنه، اون ۵ تومن باقیشو هم از شارژ موبایلمون کم کنید.» «ولی منصفانش این بود که عینکی‌ها رو از جریمه ماسک نزدن معاف میکردن»، «ما که یارانه نمی‌گیریم جریمه عدم استفاده از ماسک رو چطوری حساب می‌کنید؟».

    در حال حاضر تصویری از اولین پیامک جریمه عدم استفاده از ماسک در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. گرچه بنا به گفته رییس جمهوری این طرح فعلا مربوط به تهران بزرگ است و بعد می‌تواند در صورت نیاز در سایر شهرها انجام شود اما با توجه به تصویر موجود، اولین جریمه در محور شیراز اعمال شده است. گرچه صحت و سقم این تصویر نیز هنوز تایید نشده است.

    «ماسک اجباری» و حقوق روزانه ۶۳ هزار تومان!|خبر فوری

    در حالی که استفاده‌نکردن از ماسک مشکلات خاص خودش را دارد، برخی از متخصصان عفونی درباره استفاده زیاد از ماسک و عوارض ناشی از آن هم هشدارهایی داده‌اند و معتقدند: «باید بین اوقاتی که ماسک می‌زنیم، زمانی را برای استراحت تعیین کنیم یعنی زمانی که فعالیت فیزیکی را کاهش دادیم و قرار است استراحت کنیم، در فضای باز و با رعایت فاصله فیزیکی با اطرافیان چند دقیقه ماسک را برداریم و سپس مجددا استفاده کنیم.»

    با اینکه برخی با اعمال جریمه برای افرادی که ماسک نمی‌زنند و جان دیگر افراد جامعه را به خظر می‌اندازند موافقند، برخی دیگر به فکر آن طبقه از افراد جامعه هستند که سفره‌هایشان روز به روز کوچک‌تر می‌شود و برای تهیه ماسک مشکل اقتصادی دارند.

    حسین میرزایی – مردم‌شناس – معتقد است: «تحمیل هزینه ماسک از سوی دولت، از یک‌سو و جریمه‌کردن افراد به اصطلاح خاطی، از سوی دیگر چیزی جز نارضایتی اجتماعی به بار نخواهد آورد.»

    این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی مروری بر اعتراضات مردم در نقاط مختلف دنیا در پی اجباری‌شدن ماسک کرده و درباره اعمال جریمه‌ نزدن ماسک در ایران به ایسنا می‌گوید: «از همان ماه‌های آغازین فراگیری کروناویروس در جهان، عده‌ای از افراد در کشورهای اروپایی، نسبت به اجباری‌شدن پوشیدن ماسک در فضاهای عمومی اعتراض داشتند؛ به نحوی که در تابستان امسال معترضان در اسپانیا، ایتالیا، بلژیک، آلمان، فرانسه و انگلیس توانستند تجمعات هزاران نفره را در شهرهای خود ترتیب دهند. دلایل این جماعت برای مخالفت با اجبار پوشش ماسک در فضاهای عمومی عمدتا ریشه در جریان‌های آزادی‌خواهانه دارد. آنها معتقدند هدف نهایی دولت‌ها واکسیناسیون‌های اجباری و محدودکردن آزادی‌های فردی و اجتماعی است. ایرادهای عمده‌ آنان این است که زدن ماسک، اکسیژن‌رسانی به بدن را به‌ شکل خطرناکی مختل می‌کند و باعث می‌شود فرد گاز کربنیک بازدمِ‌ خود را تنفس کند. همچنین ماسک‌ خود می‌تواند معدن قارچ و کپک و باکتری شود و به دلیل ریزتر بودن کروناویروس از منافذ ماسک، زدن آن از انتقال بیماری جلوگیری نمی‌کند. اما مسئولان بهداشت جهانی همچنان معتقدند که فعلا دوری از تجمعات و پوشیدن ماسک تنها راه مقابله با انتشار این بیماری است و به همین دلیل، دولت‌ها سیاست بهداشتی خود را بر همین دو اصل شکل داده‌اند. در ایران، هشدارهای اولیه مبنی بر وخامت اوضاع در اسفندماه مردم را وادار کرد به قرنطینه تن دهند و روابط اجتماعی خود را تقریبا قطع کنند. اما با شروع تعطیلات نوروزی، آرام آرام مردم سطح مراقبتی خود را کاهش دادند، مهمانی‌ها از سرگرفته شد، مسافرت‌ها آغاز شد و در یک کلمه مردم زندگی عادی را آهسته آهسته شروع کردند و به همین دلیل موج دوم کروناویروس با درگیر کردن تعداد بیشتری از افراد آغاز شد به نحوی که میزان مرگ و میزهای ناشی از این ویروس روز به روز در حال افزایش است. ستاد ملی کرونا با محوریت رییس جمهور، نهایتا به این جمع‌بندی رسیدند که باید برای کسانی که از ماسک استفاده نمی‌کنند جریمه‌ای تعیین کنند؛ تصمیمی که با واکنش‌های گوناگونی در فضای اجتماعی مواجه شده است. در این بین سوالاتی جدی مطرح است که دولت باید در برابر آنها تاملاتی داشته باشد. جدا از اینکه جزئیات این تصمیم برای جریمه‌کردن افراد هنوز شفاف نیست، سوال اساسی این است که در این شرایط نابسامان اقتصادی، تهیه ماسک برای بسیاری از خانواده‌های کمتربرخوردار کار ساده‌ای نیست. طبق نظر اکثر متخصصان، ماسک اگر بخواهد موثر باشد باید هر چهار ساعت یک‌بار تعویض شود. یعنی کارگر یا کارمندی که حیات اقتصادی او ایجاب می‌کند در روز ۱۲ ساعت را خارج از منزل سپری کند باید سه ماسک (از قرار هر کدام ۱۵۰۰ تومان) تهیه کند. آیا تهیه این مبلغ در روز برای تهیه ماسک برای همه اقشار ممکن است؟ آیا اجبار در زدن ماسک، افراد را به سوی استفاده چندباره از ماسک‌های آلوده سوق نخواهد داد و در نتیجه، بیماری تشدید نخواهد شد؟ اگر دولت واقعا مصمم است که زدن ماسک از ابتلای بیماری جلوگیری می‌کند چرا بخشی از بودجه سنگین درمان بیماری را برای تهیه ماسک رایگان برای اقشار کمتر برخوردار تخصیص نمی‌دهد؟ تحمیل هزینه ماسک از سوی دولت، از یک‌سو و جریمه کردن افراد به اصطلاح خاطی، از سوی دیگر چیزی جز نارضایتی اجتماعی به بار نخواهد آورد؛ نتیجه‌ای که خواسته یا ناخواسته در بسیاری از سیاست‌گذاری‌های کشور دیده می‌شود.»

    یک محاسبه ساده نشان می‌دهد که تهیه ماسک برای برخی اقشار واقعا کار دشواری است. در حال حاضر قیمت ارزان‌ترین ماسک در داروخانه‌ها یا مغازه‌ها بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تومان است؛ گرچه اعلام شده بیشتر از ۱۳۰۰ تومان نباید پول بدهید! حداقل دستمزد روزانه یک کارگر در سال ۹۹ معادل ۶۳ هزار و ۶۸۰ تومان و حداقل حقوق، یک میلیون و ۹۱۰ هزار و ۴۲۷ تومان است. اگر یک خانواده ۴ نفره را فرض کنیم که با توجه به شیوه صحیح استفاده از ماسک لازم باشد هر کدام به طور متوسط روزی دو ماسک استفاده کنند، حدودا روزی ۱۶ هزار تومان باید برای ماسک کنار بگذارند که در ماه حدود ۵۰۰ هزار تومان می‌شود. از حقوق مرد خانواده یک میلیون و ۴۱۰ هزار تومان می‌ماند. اجاره‌خانه کمتر از ماهی یک میلیون تومان حتی در حاشیه شهری مثل تهران، تقریبا بعید به نظر می‌رسد. اصلا فرض کنیم یک انسان خیّر پیدا شده که از این خانواده چهار نفره، فقط ماهی ۵۰۰ هزار تومان کرایه می‌گیرد. حال این خانواده باید با ماهی ۹۰۰ هزار تومان هم غذا بخورند، هم هزینه رفت و آمد بدهند، هم شهریه مدرسه یا دانشگاه بدهند و هم هزینه‌های غیرمترقبه‌ای مثل بیماری یا خرابی وسایل خانه یا هزار جور خرج ناگهانی را که برای همه‌مان پیش می‌آید، پیش‌بینی کنند و سهم آنها را هم کنار بگذارند!