برچسب: تتلو

وحید شمسایی درباره گفتگوی لایوش با تتلو به خبرورزشی گفت: او چند وقت پیش ارتباطی از طریق اینستاگرام با ادمین من برقرار کرد و می‌خواست بداند چه تمریناتی انجام بدهد و در نهایت پیشنهاد لایو مطرح شد.

به گزارش خبر ورزشی، امیر حسین مقصودلو معروف به تتلو که در روز‌های خانه‌نشینی به دلیل بیماری کرونا سعی کرده با چهره‌های متعارف و نامتعارف لایو اینستاگرامی برقرار کند این بار ترتیب یک لایو با وحید شمسایی ستاره فوتسال را داد، اما چه سنخیتی بین این دو نفر است؟

تتلو زمانی که در ایران بود پس از حضور در تمرینات پرسپولیس و استقلال، پس زده شد و به او اجازه تمرین ندادند. در زمان حضور وحید شمسایی در تیم فوتسال تأسیسات دریایی در تمرینات این تیم حاضر شد و با استقبال شمسایی همراه شد. رابطه این دو نفر به حدی خوب شد که تتلو در بازی‌های خانگی تأسیسات در سالن حاضر می‌شد و از هواداران خود هم می‌خواست به سالن بیاید و این تیم را تشویق کنند.

خود وحید در این‌باره می‌گوید: زمانی که در تمرینات ما بود استعداد خوبی داشت.

نه اینکه در حد یک بازیکن حرفه‌ای باشد، اما فوتسال را بلد بود. علت اصلی که او را پذیرفتم این بود که در آن مدت از سیگار کشیدن دست کشید. حدود یک ماهی سیگار را کنار گذاشت. خودش هم در لایو اینستاگرامش به این نکته اذعان داشت. ضمن اینکه با ورزش کردن از کار‌های دیگر هم دست می‌کشید. این خیلی برایم ارزشمند بود، اما خب مشخص بودکه فاز ما فرق می‌کند.

ورزش بهانه لایو با شمسایی

تتلو تأکید کرد که قصد دارد برنامه ورزش در خانه را ترتیب بدهد و لایو با وحید شمسایی می‌تواند مقدمه‌ای برای این حرکت باشد.

شمسایی هم از این اقدام استقبال کرد. در بین لایو شمسایی با تتلو، اما خواننده زیرزمینی ادعای عجیبی مطرح کرد. در این گفتگو که بیش از ۱۱۰ هزار بازدید‌کننده داشت، شمسایی که با چهره‌ای متفاوت ظاهر شده بود از تتلو می‌پرسد: امیرجان به ایران بر نمی‌گردی؟ که تتلو در واکنشی عجیب پاسخ داد: وحیدجان حتماً برمی‌گردم ایران دوباره کنارهم فوتبال بازی می‌کنیم.

این درحالی است که مقامات ایران بار‌ها از اعلام جرم علیه این خواننده صحبت کردند و چندی پیش هم در پی دستگیری تتلو توسط پلیس ترکیه، نیروی انتظامی کشورمان از درخواست ایران به پلیس اینترپل ترکیه برای دستگیری تتلو خبر داده بودند.

واکنش ستاره فوتسال به انتقادات

لایو با یک خواننده چه سنخیتی با ورزشکاری دارد که اتفاقاً چهره موجهی هم در جامعه برخوردار است. شمسایی از این اقدام خود دفاع می‌کند و می‌گوید: لایوی که داشتیم به نظرم محترمانه بود و درباره شرایط خوبی که ایران در روز‌های شیوع کرونا نسبت به خیلی جا‌های دیگر دارد صحبت کردیم.

به نظر خودم که اتفاق خوبی بود و چیزی که انتظار داشتم شد. او در لایو‌های قبلی حرف‌های ناجور زیاد زده بود، اما در طول لایو نه سیگار کشید و نه فحش داد و این برای خود من اتفاق خوبی بود. او چند وقت پیش ارتباطی از طریق اینستاگرام با ادمین من برقرار کرد و می‌خواست بداند چه تمریناتی انجام بدهد و در نهایت پیشنهاد لایو مطرح شد.

من خودم زیاد اهل فضای مجازی نیستم و حتی همان گوشی نوکیا ۸۸۰۰ دارم و صفحه‌ام توسط ادمین اداره می‌شود. با خیلی‌ها در این مورد مشورت کردم، برخی گفتند انجام بده و برخی هم می‌گفتند نکن. پیش خودم گفتم اگر بتوانم کاری کنم که او در این یک ساعت لایو فحش ندهد و سیگار نکشد رسالت خودم را انجام داده‌ام.

عصرایران؛ مصطفی داننده- تتلیتی‌ها یا همان طرفداران امیر تتلو، این روزها حسابی همه تحلیل‌گران و ناظران اجتماعی ایران را انگشت به دهان گذاشته است. 15 میلیون کامنت زیر یک پست  اینستاگرامی تتلو، نشان داد تحولی عجیب در سپهر اجتماعی ایران در حال رخ دادن است.
ذائقه نسل جدید ایران عوض شده است، این مهم‌ترین پیام این کامنت‌هاست. عجیب هم نیست. نسل‌ها نسبت به نسل قبلی خود دچار تحول می‌شوند. همانطور که روزگاری نوجوانان و جوانان، عاشق سینه چاک کباب، جگر و مرغ بودند و حالا به پیتزا، ساندویچ و غذاهای فست فودی دل سپرده‌اند.
مسئله این است که انگار مسؤولان فرهنگی ما بر عکس مردم در گذشته مانده‌اند و فکر می‌کنند جامعه باید در دهه 60 و 70 بماند. با تغییر ذائقه مردم چه برخوردی شد؟ پیتزا ممنوع شد؟ ساندویچ قدغن شد؟
نه، در کنار رستوران‌های سنتی، فست فودهای متعدد هم به پا شد. هر کسی دوست داشته باشد غذای سنتی بخورد به رستوران‌ها مراجعه می‌کند و هر که ساندویچ دوست داشته باشد، به فست فودی‌ها می‌رود.
اوضاع فرهنگ هم همین است. در تمام این سال‌ها، امثال تتلو محدود بودند. آنها به دلیل محدودیت‌ها به خواننده‌های زیر زمینی معروف شدند و کم کم طرفداران خود را پیدا کردند.
توجه کنید در تمام این سال‌ها هیچ کدام از این خواننده‌ها به تلویزیون که پر مخاطب‌ترین رسانه ایران است، راه پیدا نکردند. هیچ صحبتی هم از آنها در صداوسیما نمی‌شود اما به واسطه فضای مجازی این افراد برای خود نامی دست و پا کرده اند و حالا به جایی رسیده‌اند که رکورد کامنت در یک شبکه اجتماعی جهانی را می‌شکنند!
تازه مگر چهره های فاخر را در صدا و سیما می بینند که بگوییم آن را نشنو و این را گوش کن؟
شما با نسلی روبرو هستید که چالش‌های اجتماعی‌اش، پخش آهنگ‌های پر فحش تتلو، برای پدر و مادرهاست و به تصویر کشیدن واکنش آنها.
بسیاری از این جماعت که 15 میلیون کامنت گذاشته‌اند و البته کمتر از 15 میلیون نفرند، در ایران زندگی می‌کنند؛ در ایران مدرسه رفته‌اند؛ بر اساس آمار صدا و سیما، اکثریت تلویزیون تماشا می کنند و قاعدتا بر اساس آموزش‌ها، هنجارهای اجتماعی و فرهنگی نباید به تتلو و امثال او علاقه‌مند می‌شدند، اما شدند. این علاقه به خاطر این است که اتفاقات اجتماعی و فرهنگی در یک برهه زمانی متوقف نمی‌شوند و همچون رودی پر آب در حال حرکت هستند.
نمی‌شود مثل زمانی که با ویدیو مخالف بودیم با فضای مجازی، موسیقی و سینما مخالفت کنیم. انتشار کتاب خاطرات محمد سرافراز رییس پیشین صدا وسیما نمونه خوبی از قدرت فضای مجازی در عصر ماست. او می‌توانست سال‌ها منتظر مجوز وزارت ارشاد بماند، اما تصمیم گرفت متن خاطرات خود را در فضای مجازی منتشر کند. این کار باعث شد تا هم اثر او را ببیند و هم در موردش حرف بزنند.
واقعا الان مجوز دادن و ندادن به آثار هنری به معنای ندیده شدن آنهاست؟ نه، شما مجوز ندهید آنها کار خود را می‌کنند. تتلو مگر مجوز داشت؟ حسین تهی مگر مجوز دارد؟
مسؤولان فرهنگی هم باید تن به این رود بسپارند و تصمیم‌هایی بگیرند که با وضعیت فعلی جامعه هماهنگ باشد. آنها باید باور کنند که دهه 60 و 70 تمام شده است  و دیگر کسی منتظر تصمیم‌های آنها نمی‌ماند و کار خود را می‌کنند.

عصرایران؛ احسان‌محمدی- از دیروز که مدیریت «اینستاگرام» خبر داد: صفحه امیر تتلو را با بیش از چهارمیلیون دنبال‌کننده یا فالوئر بسته است،به این فکر می کنم که چرا چهار میلیون نفر؟! یعنی بیش از آنکه موضوع بستن اهمیت داشته‌باشد به چهارمیلیونی فکر می کنم که او را دنبال می‌کنند یا می کردند.

تتلو متولد سال ۱۳۶۲ است. زاده و بالیده در همین سرزمین. نه در دوران شاهنشاهی زندگی‌ کرده که رفتارش را بیندازیم گردن فرح و دربار و شاه خائن، نه می‌شود تصور کرد با سرویس های جاسوسی در تماس بوده که فرهنگ غربی را ترویج دهد. اتفاقاً جوان ساده‌دل و قابل‌ترحمی است که هم از درخت بالا می‌رود، هم فوتبال بازی می‌کند، هم از نامزد اصولگرایان در انتخابات حمایت می‌کند، هم فحش می‌دهد، هم توبه می‌کند هم توبه می شکند…

ممکن است برخی بگویند قحط سوژه است که رفته‌اید سراغ تتلو؟ شاید شما او را جدی نگیرید اما مطمئن هستید فرزندتان یا دوست فرزندتان هم او را جدی نگرفته و در طول این سال ها به صفحه اش سر نزده و رفتارش را ندیده و گاهی اوقات به فرمان او که از دنبال کننده‌هایش می‌خواست قبل از خواب «بغ بغو» کنند، بغ بغو نکرده و نخوابیده‌است؟!

او در عرض کمتر از شش سال به مدد شبکه‌های اجتماعی به شهرتی خیره کننده دست یافت. آنچنان که اتاق فکر آقای رئیسی در انتخابات دستش را گرفت و کنار حاج آقا گذاشت که عکس یادگاری بگیرند. آن هنگام هم نوشتم که بعید است آقای رئیسی حتی یک دقیقه ترانه های تتلو را گوش داده باشد و در این بازی «تتلو قربانی است». اما هدف وسیله را توجیه کرد.

وقتی برای انرژی هسته‌ای ترانه خواند و در شبکه‌های اجتماعی پخش شد خیلی‌ها را غافلگیر کرد. هنوز بعد از سه‌سال با حیرت به ناو و سربازهای ارتش که پشت سرش پا می‌کوبند نگاه می‌کنم، دوست دارم فکر کنم ساختگی است. مگر می‌شود باور کرد که تتلو آنقدر قدرت دارد که برای ساخت کلیپش ناو اجاره کند یا نترسد از سوء استفاده از لباس نیروهای‌نظامی جز اینکه کسانی به او چشمک زده بودند یعنی: برو جلو پسر! برو هواتو داریم!

گفتند آن ترانه را روی ناوشکن دماوند منطقه چهارم نداجا بندرانزلی ساخته. یک جور خط و نشان کشیدن برای آمریکا با شاه بیت «خلیجِ مسلحِ فارس حق مسلم ماست».

وزارت ارشاد گفت خبر ندارد از ساخت کار و بعید است ارتش به او اجازه داده‌باشد و تتلو در اینستاگرامش عکسی از هدیه ارتش منتشر کرد. یعنی با هماهنگی بوده! هیچوقت کسی لازم ندید توضیح بیشتری بدهد. این هم البته شاید خودش توضیحی بود: این فضولی‌ها به شما نیامده!

تتلو در حرکت‌های پاندولی عجیب هم چندباری از موسیقی خدحافظی کرد، هم توبه‌نامه خواند، هم دختران را دعوت به حجاب کرد، هم سفیر موزه صلح شد، هم به جشن خبرگزاری فارس رفت و کنار رسایی و ضرغامی نشست و به عنوان «فعال برتر مجازی» مورد تقدیر قرارگرفت هم به روحانی پیام داد از رقابت با رئیسی کنار بکشد، هم تلاش کرد به عضویت یک تیم فوتبال در لیگ برتر در آید، هم به زندان رفت و …

آدم ها حق دارند عوض بشوند. اصلاً آدمی که عوض نشود، اشتباهی است. همه ما عوض شده‌ایم. کفش های بچگی اندازه مان نیست، ذائقه‌مان در مورد غذاها و دوست داشتن آدم ها عوض شده است. همه‌مان یک «معصومیت از دست رفته» داریم. اصلاً تنها اصل ثابت این زندگی تغییر است ولی این چرخش‌های باله‌وار شگفت انگیز است! این اسمش تغییر نیست، آزادی اندیشه هم نیست، آشفتگی اندیشه است.

قصد توهین به امیر تتلو و هوادارانش را ندارم. سلیقه خودشان است که البته من نمی‌پسندم. خیلی پسندیدن من هم البته مهم نیست ولی باور کنیم که این کشور پوست انداخته‌است و سلیقه نسل جوان به ما شبیه نیست. در جامعه‌ای که بهترین نوشته باسوادترین آدم‌هایش چهل، پنجاه لایک که می‌خورد جشن می‌گیریم، لشکر «تتلیتی» ها با تتوهای عجیب، فحش های دُرشت، حمله‌های اینترنتی و … به ما می‌گویند که یا ناخشنودی و عصبانیت، سبک دیگری از زندگی را می‌خواهند.

اینکه او زیرزمینی و نیمه ممنوع بود اما چند میلیون فالوور در اینستاگرام داشت/دارد اتفاق ساده‌ای است؟ گیرم بگویید آقا نصف اینا میرن بهش فحش میدن!

در دنیای ستاره محورو مبتذل شده، کیم کارداشیان که بیشتر با جاذبه‌های جنسی شهرت دارد هم بیشتر از تمام برندگان نوبل ادبیات دنبال‌کننده دارد و اخبار پیرامون او در هوا قاپیده می‌شود اما اینجا ایران است، سرزمینی که مردمش داعیه‌دار اخلاق و تمدن و فرهنگ و تاریخ چندهزارساله اند. از دبستان تا گورستان، از بام تا شام درس اخلاق در گوش‌مان زمزمه می شود و خروجی اش باید این باشد؟ یک جای کار نمی لنگد؟ صدجای کار چطور؟

نکته ترسناک اینجاست که انگار اراده‌ای برای رشد تتلوها وجود دارد. آنها را دست کم نگیریم. تتل‌ها در ورزش، اقتصاد، سیاست و حتی دانشگاه ها تکثیر شده اند و حالا یکی‌یکی پذیرفته می شوند.