برچسب: تازه های علمی

مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان ژاپنی انجام شده است، حاکی از آن است که ماندگاری ویروس کرونا بر روی پوست انسان پنج برابر بیشتر از آنفلوانزا است و بنابر یافته‌های جدید محققان میزان ماندگاری و فعال بودن ویروس کرونا روی پوست انسان ۹ ساعت است. این مطالعه اهمیت شستشوی مکرر دست‌ها برای مبارزه با ویروس را نشان می‌دهد.

دانشمندان خاطرنشان کردند زنده ماندن ۹ ساعته کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ بر روی پوست انسان ممکن است خطر انتقال تماسی (contact transmission) را در مقایسه با ویروس آنفلوانزای A افزایش دهد، در نتیجه میزان ابتلای افراد به این بیماری مهلک بیشتر می‌شود.

در این مطالعه، دانشمندان حدود یک روز پس از مرگ، پوست بیماران مبتلا به این بیماری را کالبد شکافی و آزمایش کردند و دریافتند ویروس کرونا و ویروس آنفلوانزا با استفاده از ماده اتانول( که در ضد عفونی کننده‌های دست استفاده می‌شود) ظرف مدت ۱۵ ثانیه غیرفعال می‌شوند. از این رو محققان اصرار دارند که افراد همیشه باید دست‌های خود را بشویند چرا که در این صورت احتمال خطر ابتلا به بیماری کاهش می یابد.

یافته‌های این مطالعه در مجله “Clinical Infective Diseases “منتشر شده است.

بر اساس مطالعه آژانس علمی ملی استرالیا، ویروس کرونا که باعث بیماری کووید-۱۹ می‌شود، می‌تواند بر روی اسکناس و تلفن در شرایط تاریک و خنک تا ۲۸ روز زنده بماند.

این آژانس روز دوشنبه اعلام کرد: محققان مرکز تحقیقات علمی و صنعتی (CSIRO) طول عمر سارس-کووید-۲ ( SARS-CoV-۲ ) را در تاریکی در سه دما آزمایش کردند و مشخص شد با گرم‌تر شدن شرایط، میزان بقاء ویروس کاهش می‌یابد.

دانشمندان دریافتند که در دمای ۲۰ درجه سلسیوس (۶۸ درجه فارنهایت)، SARS-CoV-۲ بسیار مقاوم در سطوح صاف، مانند صفحه‌ تلفن همراه، اسکناس، فولاد و پلاستیک بود. در ۳۰ درجه سلسیوس (۸۶ درجه فارنهایت)، میزان بقاء به هفت روز کاهش یافت و در ۴۰ درجه سلسیوس (۱۰۴ درجه فارنهایت) به ۲۴ ساعت سقوط کرد.

محققان اظهار کردند: این ویروس در مدت زمان کمتری بر روی سطوح متخلخل مانند پنبه زنده می‌ماند؛ تا ۱۴ روز در کمترین دما و کمتر از ۱۶ ساعت در بالاترین دما.

نتایج حاصل از تحقیق جدید با نتایج پیشین منتشرشده در مجله ویروس‌شناسی متفاوت است و مدت‌زمان زنده ماندن ویروس بر روی سطوح را بیشتر ارزیابی کرده است.

تریور درو، مدیر این مرکز تحقیقاتی گفت: این تحقیق شامل خشک‌کردن نمونه‌های ویروس روی مواد مختلف قبل از آزمایش آن‌ها، با استفاده از یک روش بسیار حساس است که در آن اثری از ویروس زنده وجود دارد و می‌تواند کشت‌های سلول را آلوده کند.

وی گفت: “این بدان معنا نیست که بگوییم این مقدار ویروس می‌تواند فردی را آلوده کند.»

وی ادامه داد: اگر شخصی نسبت به این موارد بی‌توجه باشد و آن‌ها را لمس کند و سپس دستان را دردهان قرار دهد و یا چشم‌ها یا بینی خود را لمس کند، ممکن است دو هفته بعد آلوده به ویروس باشد.

درو تاکید کرد: در این تحقیق آزمایش با میزان ثابت ویروس انجام‌شده است که احتمالا نشان‌دهنده اوج عفونت معمولی است و عدم قرار گرفتن در معرض نور ماوراءبنفش وجود دارد که می‌تواند به‌سرعت ویروس را تخریب کند. رطوبت در ۵۰ درصد ثابت نگه‌داشته شد، زیرا افزایش رطوبت نیز برای ویروس مضر است.

به گفته CSIRO، به نظر می‌رسد ویروس در وهله اول از طریق هوا پخش می‌شود اما تحقیقات بیشتری برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد انتقال ویروس از طریق سطوح موردنیاز است.

دبی ایگلز از CSIRO گفت: «درحالی‌که هنوز نقش دقیق انتقال ویروس از طریق سطح، میزان تماس با سطح و میزان ویروس برای عفونت مشخص نشده است، تعیین مدت زنده ماندن این ویروس در سطوح برای توسعه راهبردهای کاهش خطر در مناطق با تماس زیاد حیاتی است».

درو خاطرنشان کرد: «پیام اصلی این است که افراد عفونی بسیار بیشتر از سطح عفونی هستند. بااین‌وجود، این نتایج ممکن است کمک کند تا توضیح دهیم که چرا حتی وقتی افراد عفونی وجود ندارند، گاهی اوقات موارد ابتلا مشاهده می‌شود حتی در برخی کشورها که اعلام می‌شود عاری از عفونت شده‌اند.»

دکتر «سای لی»  زیست شناس ساختاری از دانشگاه «تسینگ هوآ» در پکن با کمک ویروس شناسان در لابراتوار شهر هوآنگژو شکل واقعی کووید 19 را به کمک رایانه ترسیم کردند.

آنها ویروس را با ماده شیمیایی بی خطر کردند و سپس نمونه ویروس را برای «لی» ارسال کردند.

وی ویروس را به اندازه یک قطره فشرده کرده و پس از فریز کردن، با کمک میکروسکوپ برقی-الکترونی مشاهدات خود را ثبت کرد.

«لی» به نیویورک تایمز گفت صفحه‌ای پر از ویروس دیدم و فکر می‌کنم اولین نفر در جهانم که ویروس را با وضوح بسیار بالا مشاهده کردم.

یافته‌های جدید دانشمندان “موسسه ملی سلامت” به توضیح اینکه چرا برخی از افراد به کووید-۱۹ شدید مبتلا می‌شوند، کمک می‌کند. این یافته‌ها همچنین ممکن است اولین توضیح مولکولی را در مورد دلیل مرگ بیشتر مردان نسبت به زنان در اثر کووید-۱۹ ارائه دهد.

محققان دریافتند که بیش از ۱۰ درصد از افرادی که به کووید-۱۹ شدید مبتلا می‌شوند، دارای آنتی بادی‌های غلط(اتوآنتی بادی) هستند که به جای حمله به ویروس عامل بیماری، به سیستم ایمنی حمله می‌کنند.

۳.۵ درصد یا بیشتر افرادی که دچار کووید-۱۹ شدید می‌شوند دارای نوعی جهش ژنتیکی خاص هستند که بر ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد. در نتیجه هر دو گروه پاسخ ایمنی موثری ندارند که این موضوع نیز به اینترفرون نوع یک بستگی دارد که مجموعه‌ای از ۱۷ پروتئین برای محافظت از سلول‌ها و بدن است که در برابر ویروس‌ها بسیار مهم هستند. خواه این پروتئین‌ها توسط آنتی بادی‌ها خنثی شده باشند یا به دلیل وجود ژن معیوب در مقادیر ناکافی تولید شده و یا باعث ایجاد یک واکنش ضد ویروسی ناکافی شده باشند، به نظر می‌رسد عدم وجود آنها یک وجه مشترک در بین افرادی است که از ذات الریه ناشی از کووید-۱۹ رنج می‌برند.

تنوع گسترده در شدت بیماری ناشی از کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲، دانشمندان و پزشکان را متحیر کرده است. کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ می‌تواند سبب ایجاد یک عفونت شود و در بدترین حالت نیز سبب مرگ افراد می‌شود. از فوریه سال ۲۰۲۰، دکتر سو و دیگر محققان این موسسه داده‌های هزاران بیمار مبتلا به کووید-۱۹ را ثبت و ارزیابی کردند تا دریابند آیا عامل ژنتیکی این نتایج بالینی متفاوت را ایجاد می‌کند یا خیر.

محققان کشف کردند که در بین تقریباً ۶۶۰ فرد مبتلا به کووید-۱۹ شدید، تعداد قابل توجهی از افراد دارای انواع ژنتیکی نادر در ۱۳ ژن شناخته شده برای دفاع بدن در برابر ویروس آنفلوانزا هستند و بیش از ۳.۵ درصد به طور کامل ژن عملکردی ندارند. آزمایش‌های بیشتر نشان داد که سلول‌های ایمنی از این ۳.۵ درصد هیچ گونه اینترفرون نوع یک قابل تشخیص در پاسخ به کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ تولید نمی‌کنند.

با بررسی نزدیک به ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به ذات الریه ناشی از کووید-۱۹، محققان همچنین دریافتند که بیش از ۱۰ درصد آنها در شروع عفونت اتوآنتی‌بادی علیه اینترفرون داشتند و ۹۵ درصد از این بیماران مرد بودند. آزمایش های زیست شیمی تایید کردند که اتوآنتی بادی‌ها فعالیت اینترفرون نوع ۱ را مسدود می‌کنند. اینترفرون نوع ۱(Interferon type I‎) زیرگروه بزرگی از اینترفرون‌ها هستند که به تنظیم فعالیت دستگاه ایمنی بدن کمک می‌کنند.