برچسب: برادران لیلا

  • از «برادران لیلا» تا «تفریق»؛ چرا فیلم‌های ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده لو می‌روند؟/ قاچاق ۵ فیلم در شش ماه

    از «برادران لیلا» تا «تفریق»؛ چرا فیلم‌های ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده لو می‌روند؟/ قاچاق ۵ فیلم در شش ماه

    در طول ریاست هیچ رییسی بر سازمان سینمایی اصلا چنین اتفاقی به این شدت رخ نداده بود که در کمتر از ۶ ماه پنج فیلم سینمایی لو برود و این نشان دهنده آن است که وضعیت سینمای ایران چندان هم تحت کنترل نیست.

    از «برادران لیلا» تا «تفریق»؛ چرا فیلم‌های ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده لو می‌روند؟/ قاچاق ۵ فیلم در شش ماه

    مهسا بهادری: به تاریخ فیلم‌های سینمایی که نگاه می‌کنیم، قطعا تجربه لو رفتن فیلم‌های سینمایی به چشممان می‌خورد، هستند فیلم‌هایی که یا از روی پرده سینما قاچاق شدند، یا بدون اینکه اجازه اکران بگیرند در سایت‌ها و کانال‌ها در دسترس مخاطبان قرار گرفته‌اند؛ منصفانه که به تعداد آن‌ها نگاه کنیم می‌بینیم این رقم چندان زیاد هم نیست هر چند که حتی یک مورد هم اتفاق ناخوشایندی است، اما بالا نبودن رقم آن این امیدواری را به مخاطب و اهالی سینما می‌دهد که لازم نیست چندان هم نگران وضعیت سینما و نابه‌سامانی آن باشند، البته در حال حاضر باید هم نگران وضعیت نابه‌سامان سینما بود، چرا؟ چون وقتی در کمتر از ۶ ماه پنج فیلم سینمایی لو می‌رود یعنی وضعیت چندان هم تحت کنترل نیست.

    در طول ریاست هیچ رییسی بر سازمان سینمایی به جز محمد خزاعی، اصلا چنین اتفاقی آن هم با این شدت رخ نداده است. هشتم خرداد بود که محمد خزاعی، رییس سازمان سینمایی درباره صیانت از سینما گفت: «وظیفه ما صیانت از سینما و ایجاد امنیت شغلی است. ‌اینکه فیلمی زیرزمین تولید و روانه بازار شود و مسایل شرعی را رعایت نکند امنیت شغلی را به خطر انداخته است. وظیفه نهادهای صنفی این است که مراقبت کنند. همین جا می‌گویم که هر کسی به هر دلیل با فیلم‌های قاچاق و بدون پروانه ساخت در ایران و خارج از ایران و آثار علیه ایران کار کند، با این دوستان وارد قطع ارتباط می‌شویم و خانه سینما هم احتمالا خودشان این موضوع را اعلام می‌کنند. تمام عوامل از بازیگر و تهیه‌کننده تا عوامل فنی دچار مشکل خواهند شد چون در غیر اینصورت سینمایی نخواهیم داشت که بخواهیم امنیت آن را حفظ کنیم.»

    نکته جالب ماجرا این است که گویا هدف فقط صیانت از سینما برای عدم تولید آثار بدون مجوز است و کسی تصمیم ندارد که برای آثار مجوزدارد تولید شده و صیانت از حقوق آن اقداماتی انجام دهد. نکته جالب توجه‌تر ماجرا هم این است که دست برقضا و به صورت کاملا اتفاقی فیلم‌هایی لو می‌روند که بازیگران و عوامل آن به طور کلی، نسبت به موضوعات سیاسی یا اجتماعی کنشگری داشتند. البته پیش از این گفته شده بود که ما تلاش نمی‌کنیم این ماجرا هم باز می‌گردد به ۲۵ مرداد سال گذشته که خزاعی گفت: «تاکید می‌کنم که من ندیدم آقای اسماعیلی نام شخص خاصی را بیاورد، بلکه گفته است تمام هنرمندانی که نام آنها به‌عنوان ممنوع الکار اعلام شوند، سعی خواهد کرد که عطف به ما سبق نشود و سرمایه، تهیه کننده و کارگردان و گروه تولید دچار آسیب نشوند. این به آن معنا است که جلوی آثاری که افراد ممنوع الکار در آن حضور دارند گرفته نشود و شرایط طبیعی اکران را طی کند. البته این مساله خیلی فرق می‌کند با آثار جدیدی که قرار است این افراد در آن حضور داشته باشند.»

    جلوی اکران را نگرفتند؛ ولی فیلم‌ها لو رفت

    خزاعی درست گفت جلوی اکران هیچ فیلمی گرفته نشد، اما نکته ماجرا این است که فیلم‌هایی چون «تفریق» یا «جنگ جهانی سوم» اصلا به مرحله موافقت یا مخالفت نرسید درجا لو رفت و قاچاق شد؛ اینجا دیگر اهمیتی ندارد که در ۱۹ بهمن خزاعی گفت: «حالا اگر خانمی کشف حجاب کرده اما هنوز حاضر است با حجاب در یک فیلم حضور داشته باشد، یعنی در عمل می‌گوید من اشتباه کرده‌ام و می‌خواهم به عرصه فعالیت بازگردم، قطعاً قرار نیست ما مانع او بشویم. هر کس در هر شرایطی احساس می‌کند اشتباه کرده و می‌خواهد بازگردد، حتماً راه برایش باز است.»

    او افزود: «همین که یک نفر می‌گوید من اشتباه کرده‌ام و در یک مقطع تحت تأثیر فضای رسانه‌ای دست به تصمیم و یا موضع خاصی زده‌ام و الان می‌خواهم به عرصه فعالیت بازگردم و می‌خواهم با حجاب کارم را ادامه دهم، این پذیرفته شده است. ما تا جایی که امکان‌پذیر باشد و دوستان بپذیرند که طبق قواعد کار کنند، پذیرای همه دوستان هستیم. کسی که می‌خواهد خارج از قواعد کار کند و می‌گوید نظام جمهوری اسلامی ایران را قبول ندارم، طبیعتاً سینمای جمهوری اسلامی ایران را هم نمی‌تواند قبول داشته باشد. قرار نیست کسی معیشتش از این سینما باشد اما در مباحث سیاسی اهل جای دیگری باشد!

    البته محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست صمیمی با خبرنگاران در روز چهارشنبه نسبت به این ماجرا واکنش نشان داد و درباره پخش غیرقانونی فیلم سینمایی «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی بیان کرد: «ساعت یک دیشب، آقای خزاعی به من پیامک دادند و گفتند این فیلم گویا منتشر شده و یک صدایی هم از بنده خدایی که مسئول کار بود، فرستاد. این فیلم الان و قبل از نمایش در اختیار ما نیست، بلکه در اختیار خود تهیه‌کننده است؛ یعنی اصلاً در اختیار سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست که منتشرش کنیم. من هم بعضی وقت‌ها که می‌خواهم در سازمان سینمایی فیلمی را هماهنگ کنم و ببینم، باید اول با تهیه‌کننده هماهنگ شود تا برای یک ساعت خاص، کدی را بدهند که بتوانیم آن دو سه ساعت فیلم را تماشا کنیم. در هر صورت برنامه ما حمایت از حوزه فرهنگ و هنر است.»

    وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به مشکلات بعضی از فیلم‌ها گفت: «بله مواردی هست. من نمی‌خواهم انکار کنم اما تلاشمان این است که به خاطر برخی از عوامل فیلم ها، کمترین مشکل به خود فیلم‌ها برگردد و سیاست‌مان هم همین بوده است. فیلم سینمایی «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی و با بازی ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده با وجود داشتن پروانه نمایش خارجی، هنوز اکران داخلی نگرفته است که یکی از احتمالات این اتفاق، اظهارنظرات غیر سینمایی برخی از عواملش درباره برخی مسایل اجتماعی و سیاسی است.»

    از «برادران لیلا» تا «تفریق»؛ چرا فیلم‌های ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده لو می‌روند؟/ قاچاق ۵ فیلم در شش ماه

    در ماه‌های ابتدایی پس از لو رفتن «برادران لیلا» و «جنگ جهانی سوم»اعلام کردند که پیگیر آن هستند اما خبری نشد، محمد احمدی، عضو اتحادیه تهیه‌کنندگان و دبیرکارگروه قاچاق هم توضیحاتی را در این زمینه ارائه داد.

    وضعیت پیگیری برای یافتن افرادی که باعث لو رفتن این چند فیلم سینمایی روی پرده شدند، به کجا رسیده و برای یافتن افراد چه تدابیری اندیشیده شده است؟

    پیگیری‌هایی انجام شد و ماهم دنبال این ماجرا هستیم که با رعایت چند نکته جلوی قاچاق فیلم را بگیریم. یکی از این راهکارها هم این است که وقتی تهیه‌کننده‌ها فیلم را برای بازبینی لابراتور می‌فرستادند علامتی روی آن بگذارند تا درصورت لو رفتند مشخص شود که چگونه افشا شدند. چون تا الان فیلم‌ها در بازبینی لو رفته‌اند.

    جدای از اقداماتی که تهیه‌کننده‌ها باید انجام دهند، پیگیری‌ سازمان سینمایی و وزارت ارشاد برای یافتن افراد خاطی و تعیین مجازات آن‌ها به کجا رسیده است؟

    خود سازمان سینمایی باید پاسخگوی این ماجرا باشد، اما به صورت خیلی مستقیم هنوز مشخص نشده که این اتفاق از کجا رخ داده است و به باور من سازمان سینمایی علاوه بر اینکه باید تنبیه و مجازات را تعیین کند، خودش هم باید پاسخگوی این وضعیت باشد.

    در حال حاضر هیچ یک از این موارد انجام نشده درست است؟

    پیگیری شده اما این اتفاق به سرانجام نرسیده است.

    محمد خزاعی همیشه واکنش‌های سریعی برای تنبیه در نظر دارد، چگونه هنوز پس ازگذشت دو تا سه ماه از لو رفتن چند فیلم سینمایی، هنوز واکنشی نسبت به آن انجام ندادند؟ چند ماه پیش هم نسخه پرده سینمایی فیلم «فسیل» لو رفت، در سال‌های گذشته فیلمی مثل «اخراجی‌ها»یا «مارمولک» هم به این سرنوشت دچار شدند، اما این وضعیت در حال حاضر سه ماه مداوم است که تکرار می‌شود.

    متاسفانه یک مشکل فنی در سرورها وجود دارد. اول از همه که هر سینمایی سرور دارد و باید افراد حاضر در سالن را چک کنند که کسی فیلمبرداری نکنند. مسئله دیگر هم که به لابراتورها و سرورها ارتباط دارد، این است که اگر آن‌ها فیک نباشند، کدی را روی آن‌ها بگذارند تا مشخص شود که این فیلم در فلان سینما و فلان سانس به نماش در می‌آید اما متاسفانه سرورهایی که در ایران استفاده می‌شوند، این امکان را ندارند، به دلیل اینکه نتوانستند نرم‌افزار لازمه را روی خودشان فعال کنند که تمام این مشخصات را دارا باشد که اگر فیلمبرداری می‌شود، جزییات آن هم وجود داشته باشد.

    همین الان هم در تمام سینماها دوربین وجود دارد و باید افرادی را بگذارند که کار نظارت را انجام دهند اما متاسفانه خاطر هزینه‌ها یا هرچه که هست این موضوع رخ نمی‌دهد و فیلمبرداری انجام می‌شود.

    کدام فیلم‌ها لو رفته است؟

    این سلسله لو رفتن فیلم‌ها از «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی آغاز و با «جنگ جهانی سوم» به کارگردانی هومن سیدی، «تفریق» به کارگردانی مانی حقیقی، «بی‌رویا» به کارگردانی آرین وزیر دفتری پیش از اکران در سینماهای ایران لو رفتند و فیلم سینمایی «فسیل» هم نسخه روی پرده آن قاچاق شد.

  • نگاهی اقتصادی به وقایع فیلم برادران لیلا/  لیلا، چهار برادر و ۴۰ سکه تمام‌بهار آزادی

    نگاهی اقتصادی به وقایع فیلم برادران لیلا/  لیلا، چهار برادر و ۴۰ سکه تمام‌بهار آزادی

    آخرین قابی که سعید روستایی در فیلم برادران لیلا از قیمت سکه در صرافی‌ها نشان می‌دهد، ۸.۵ میلیون است؛ تاریخ این برهه به اولین روز‌های تیرماه سال ۹۹ برمی‌گردد. قیمت سکه ابتدای فروردین آن سال تقریبا شش میلیون بود و شش ماه بعد به ۱۶ میلیون رسید

    نگاهی اقتصادی به وقایع فیلم برادران لیلا/  لیلا، چهار برادر و ۴۰ سکه تمام‌بهار آزادی

    برادران لیلا جدید‌ترین فیلم سعید روستایی است که به برهه حساسی از وقایع بازار ارز و طلا در سال‌های گذشته اشاره دارد. یعنی سال‌های پایانی دهه ۹۰ که بازار‌های داخلی تحت‌تاثیر سیگنال‌های سیاسی قرار می‌گیرد و قیمت سکه طبق روایت داستان از یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان به هشت میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می‌رسد.

    به گزارش فرارو، رقم یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی قیمت سکه به اوایل زمستان سال ۹۶ تعلق دارد و آخرین قاب سعید روستایی در فیلم جدیدش از صرافی‌ها و اوضاع آن روز‌های بازار، به اولین روز‌های تابستان سال ۹۹ برمی‌گردد. البته قصه سعید روستایی در فیلم برادران لیلا، حداقل طبق داستانی که برای علیرضا یعنی نوید محمدزاده و ماجرای بیمه بیکاری آن وجود دارد، به یک سال محدود می‌شود اما از نظر اقتصادی، چیزی نزدیک دو سال و نیم طول کشید تا قیمت سکه از یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان به هشت میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برسد.

    روند قیمت سکه در پنج سال اخیر
    قیمت سکه در پنج سال گذشته تقریبا ۳۱ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است. رقم یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان قیمت سکه در فیلم برادران لیلا به دی‌ماه سال ۹۶ ارتباط دارد و الان که حدود ۱۰ روز از سال ۱۴۰۲ می‌گذرد، یعنی بعد پنج سال و سه ماه، طبق اعلام کانون صرافان سکه را تقریبا ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می‌فروشند. به‌این ترتیب با عدد شگفت‌انگیز دو هزار و ۳۲۰ درصد به‌عنوان میزان رشد قیمت سکه در این مدت سروکار داریم. روند قیمت سکه در این پنج سال و سه ماه دقیقا به چه شکلی بوده است؟

    قیمت سکه ابتدای سال ۹۶، یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بود و اواخر آن سال زمزمه‌های خروج آمریکا از برجام تاثیرش را در بازار ارز و طلا نشان داد. سکه سال ۹۶ را با ایستادن در جایگاه یک میلیون و ۶۱۸ هزار تومان به پایان رساند و زمانی که به تاریخ رسمی خروج آمریکا از برجام رسیدیم، یعنی روز ۱۸ اردیبهشت سال ۹۷، قیمت سکه به دو میلیون و ۲۳ هزار تومان رسید. در فیلم برادران لیلا سکانس‌هایی از مراجعه پیمان معادی و نوید محمدزاده به صرافی‌ها وجود دارد و با هر بار مراجعه، قیمت سکه افزایش چشمگیری نسبت به دفعه قبلی پیدا می‌کند. این سکانس‌ها دقیقا به‌همین بازه زمانی تعلق دارد. خرداد ۹۷ به‌پایان نرسیده بود که قیمت سکه به دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید و اولین روز مهر آن سال قیمت سکه تا کانال پنج میلیون تومان بالا رفت. آخرین قابی که سعید روستایی در فیلم جدیدش از قیمت سکه و رفت‌وبرگشت‌های مداوم علیرضا و منوچهر به‌صرافی‌ها نشان می‌دهد، عدد تقریبی هشت میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است که تاریخ این سکانس به اولین روز‌های تیرماه سال ۹۹ برمی‌گردد.

    قیمت سکه از تیرماه ۹۹ تا الان ۲۴ میلیون تومان که معادل تقریبا ۲۸۰ درصد است، افزایش پیدا کرده است. سکه سال ۹۹ رفت‌وبرگشت‌های زیادی را تجربه کرد و مهر‌ماه آن سال تا کانال ۱۶ میلیون تومان پیشروی کرد، اما نهایتا آن سال را با ایستادن در جایگاه ۱۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به‌پایان رساند. سال ۱۴۰۰، سکه نوسان کمتری داشت و نهایتا در پایان اسفند آن سال قیمتش به ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسید. در پایان سال ۱۴۰۱، روی تابلو صرافی‌ها رقم ۲۹ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به‌عنوان قیمت سکه دیده شد و با شروع چند روز از خرید‌وفروش‌های بازار قیمت سکه همزمان با نیمه ابتدایی معاملات روز ۹ فروردین به ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرد.

    تفاوت هزینه خرید ۴۰ سکه ظرف پنج سال
    اسماعیل جورابلو در فیلم برادران لیلا با پول خودش سال ۹۶ راهی صرافی شده و ۴۰ قطعه سکه خریده است؛ احتمالا با قیمت هر سکه یک میلیون و ۲۵۰ هزار تومان. چون در فیلم حرف از هزینه ۵۰ میلیونی برای خرید ۴۰ سکه می‌شود که این عدد نشان می‌دهد خرید سکه‌ها توسط اسماعیل جورابلو در مهر‌ماه آن سال اتفاق افتاده است. الان خرید همین ۴۰ سکه، یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان آب می‌خورد. چون کانون صرافان می‌گوید روز نهم فروردین امسال هر قطعه سکه طرح جدید به‌طور متوسط ۳۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان فروخته شده است. از طرفی در فیلم برادران لیلا زمانی که منوچهر (پیمان معادی) با تعجب از صراف می‌شنود که برای خرید ۴۰ سکه باید ۷۰ میلیون بپردازد، قیمت سکه به یک میلیون و ۷۵۰ هزار تومان رسیده است.

    خرید سکه در انتهای سال ۹۷ حدود چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه داشت و خرید ۴۰ سکه ۱۸۰ میلیون تومان تمام می‌شد. انتهای سال ۹۸ برای خرید ۴۰ سکه، باید ۲۴۰ میلیون تومان پرداخت می‌شد و این عدد در انتهای سال ۹۹ به ۴۷۲ میلیون تومان رسید. قیمت سکه سال ۱۴۰۰ را با رقم ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و سال ۱۴۰۱ را در جایگاه ۲۹ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به پایان رساند. یعنی اگر کسی مثل اسماعیل جورابلو در انتهای سال ۱۴۰۰ به‌قصد رسیدن به جایگاه بزرگ فامیل به صرافی رفته و ۴۰ سکه خریده، نیم‌میلیارد تومان پرداخت کرده است که این هزینه در آخرین روز اسفند پارسال به یک میلیارد و ۱۹۲ میلیون تومان رسیده.

    ارزش سکه‌های اسماعیل جورابلو
    قیمت مسکن براساس آخرین آمار‌های رسمی در تهران به‌طور متوسط متری ۵۴ میلیون تومان بوده است. البته این عدد به دی‌ماه ۱۴۰۱ برمی‌گردد و دیگر بعد از آن آمار رسمی از قیمت مسکن در تهران منتشر نشده است. اگر عدد چهار درصد را که در سال ۱۴۰۱ به‌طور متوسط به‌عنوان نرخ افزایش قیمت ماهانه در بازار مسکن وجود داشته را لحاظ کنیم، با عدد تقریبی ۵۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان در انتهای سال روبرو می‌شویم. یعنی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومانی که معادل ارزش ۴۰ سکه است، با ۲۲.۵ متر آپارتمان مسکونی در تهران برابری می‌کند. البته در فیلم، لیلا و برادرانش برای خرید یک مغازه تلاش می‌کنند که خب همیشه ارزش ملک تجاری بیشتر از مسکونی است و احتمالا به‌همین خاطر، سراغ آن گزینه در زیرزمین پاساژ رفتند، اما طبق جدید‌ترین آگهی‌های منتشر شده در پلتفرم‌های معروف، امکان خرید مغازه با همین بودجه وجود دارد. مغازه ۱۶ متری در یکی از پاساژ‌های منطقه ۲۰ تهران را یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان آگهی کرده‌اند. فروشنده عدد تقریبی ۶۹ میلیون تومان را به‌عنوان قیمت هر متر پیشنهاد داده و در آگهی به چیز‌هایی مثل خط تلفن، آب، برق و گاز به‌عنوان امکانات مغازه اشاره کرده است. حوالی محدوده پیروزی در شرق تهران، مغازه شش متری را یک میلیارد و ۱۵۰ میلیون تومان می‌فروشند که ارزش هر متر آن را ۱۹۱ میلیون تومان درنظر گرفتند.

  • برادران لیلا و سکانس های کپی برابر اصل + ویدیو

    برادران لیلا و سکانس های کپی برابر اصل + ویدیو

    صحنه‌های از فیلم برادران لیلا که دقیقا مثل صحنه‌های فیلم “مراسم” است، هردو را خود سعید روستایی ساخته است.

    ببینید | برادران لیلا و سکانس های کپی برابر اصل

    صحنه‌های از فیلم برادران لیلا که دقیقا مثل صحنه‌های فیلم “مراسم” است، هردو را خود سعید روستایی ساخته است.
  • واکنش ترانه علیدوستی به ممنوع الفعالیت کردن هنرمندان: آنچه مرتکبش هستید قانون‌مداری نیست ، اعمال زور است

    واکنش ترانه علیدوستی به ممنوع الفعالیت کردن هنرمندان: آنچه مرتکبش هستید قانون‌مداری نیست ، اعمال زور است

    چه بسیار فیلمهایی که شما نخواستید و ساخته شدند، چه بسیارتر آن‌ها که نخواستید و دیده شدند…در دنیای امروز صدای هنرمند بدون شما هم شنیده می‌شود و به دورترین گوشه‌های این کره می‌رسد.

    واکنش ترانه علیدوستی به ممنوع الفعالیت کردن هنرمندان: آنچه مرتکبش هستید قانون‌مداری نیست ، اعمال زور است

    ترانه علیدوستی، چهارشنبه 26 مرداد پستی اعتراضی با عنوان «ممنوع از چه کاری؟» در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده و عملکرد سازمان سینمایی را در قبال هنرمندان اعمال زور دانست.

    علیدوستی نوشت:

    «می‌خواهید پنج شش نفرمان را بی محاکمه و بدون جرم ممنوع‌الکار کنید و اما ممنوع از چه کاری؟ چه رقت‌بار که این امر، که بناست قیمتش عمر و سرمایه افراد باشد، عملی است تا این حد عبث. چیزی که مرتکبش هستید قانون‌مداری نیست. آنچه مرتکبش هستید اعمال زور است. با بادی به غبغب قصد دارید اسم بدها را اعلام کنید تا با تهدید معاش آنها عبرتی برای بقیه بسازید، بلکه قافیه از دست نرود. اما قافیه از دست رفته است.»

    او با اشاره به تغییر رویه در دنیای امروز و شنیده شدن صدای هنرمندان در کل دنیا توضیح داده: «چه بسیار فیلمهایی که شما نخواستید و ساخته شدند، چه بسیارتر آن‌ها که نخواستید و دیده شدند…در دنیای امروز صدای هنرمند بدون شما هم شنیده می‌شود و به دورترین گوشه‌های این کره می‌رسد.»

    در رابطه با بحث ممنوع الکاری سینماگران توسط سازمان سینمایی ، مهدی کوهیان (حقوق‌‌دان ) در گفت وگو با برنامه «پرانتز باز» رادیو هم نکاتی را متذکر شده و گفته :« آقای خزاعی باید مستندات محکومیت‌های این دوستان را هم اعلام کنند که متوجه بشویم که توسط چه مرجعی ممنوع الفعالیت شده‌‌اند. در ضمن طبق تبصره این ماده حداکثر زمان ممنوعیت اشتغال هم دو سال است. مگر این‌که در مواردی قانون چیز دیگری معین کرده باشد. پس برای اعلام لیست باید حتما حکم قضایی و یک مجازات اصلی هم وجود داشته باشد. حکم به منع اشتغال هر هنرمندی فقط در صلاحیت دادگاه صالح است.»

  • توجیهات پیمان معادی؛ “ارشاد” یا هنر؟

    توجیهات پیمان معادی؛ “ارشاد” یا هنر؟

    در واقع پیمان معادی به زبان بی‌زبانی دارد می‌گوید ما سینماگران شعور سیاسی نداریم و حکومت باید به ما یاد بدهد چگونه دربارۀ مسائل اجتماعی و فرهنگی کشور حرف بزنیم که مقامات سیاسی مملکت آزرده‌خاطر نشوند.

    توجیهات پیمان معادی؛

     عصرایران؛ هومان دوراندیش – سخنان اخیر پیمان معادی دربارۀ حواشی جشنوارۀ کن، خودش منشأ انتقادات تند و تیزی علیه او شده است که انصافا بسیاری از این انتقادات نیز واردند.

    جان کلام پیمان معادی در توضیحات اخیرش این است که چرا حکومت چند نفر آقابالاسر همراه ما به کن نفرستاده بود تا آن‌ها به ما بگویند چه بگوییم و چه نگوییم و چگونه بگوییم.

    در واقع آقای معادی مبدأ مشکل را همچنان حکومت می‌داند. یعنی می‌گوید اگر ما در کن چنان حرف زدیم که بوی مخالفت با نظام می‌داد، این تقصیر خود نظام است که ما را توجیه نکرده بود که آن‌جا چگونه حرف بزنیم.

    ولی مگر سینماگران این کشور صغیرند که نیازمند قیم باشند برای یادگیری راه و رسم سخن‌گفتن در خصوص مسائل اجتماعی و سیاسی کشور؟

    توجیهات پیمان معادی؛

    در واقع پیمان معادی به زبان بی‌زبانی دارد می‌گوید ما سینماگران شعور سیاسی نداریم و حکومت باید به ما یاد بدهد چگونه دربارۀ مسائل اجتماعی و فرهنگی کشور حرف بزنیم که مقامات سیاسی مملکت آزرده‌خاطر نشوند.

    اما به نظر می‌رسد این توجیهی سست و خنده‌دار است. بقال سر کوچه هم اگر در برابر دوربین خبرنگاران خارجی قرار گیرد، می‌داند کدام حرفش مایۀ خشم مقامات سیاسی کشور می‌شود و کدام حرفش خشنودی آن‌ها را در پی خواهد داشت.

    پیمان معادی در کن تصویر یک کشور فقیر را از ایران ترسیم کرد که فلاکت در آن بیداد می‌کند. او دقیقا گفت «درصد زیادی از آدم‌ها در ایران هستند که اگر یخچال خانه‌شان خراب شود، طبقۀ اجتماعی‌شان عوض می‌شود. یعنی هزینۀ تعمیر یک یخچال، الان می‌تواند طبقۀ اجتماعی شما را ببرد پایین‌تر.»

    آقای معادی یا به آنچه گفته باور دارد یا ندارد. اگر باور ندارد، پس چرا گفته؟ اگر باور دارد، پس چرا الان حکومت را مقصر می‌داند که چرا کسی را در کنار او نگماشته بود که به او بگوید تصویری فلک‌زده از ایران ترسیم نکن؟

    یعنی پیمان معادی انتظار دارد مردم و حکومت باور کنند که او نمی‌دانسته حرف زدن از فقر و فلاکت جامعۀ ایران در کن، موجب ناخرسندی مقامات سیاسی و مدیران فرهنگی کشور می‌شود؟

    او دست کم الان می‌تواند بگوید آنچه من در کن گفتم، تصویر کاملی از ایران ترسیم نمی‌کرد چراکه در ایران بسیاری هم مثل خود ما سینماگران مشهور، در رفاه زندگی می‌کنند و کلاً در شهرهای بزرگ ایران، کم نیستند مردمی که زندگی‌شان گرفتار فقر و فلاکت نشده.

    پیمان معادی در کن هم می‌توانست هر دو جنبۀ واقعیت را بگوید ولو که بر رشد فقر در ایران تاکید می‌کرد.

    در واقع آقای معادی و دوستانش آن‌جا تحت تاثیر فضای جشنوارۀ کن قرار گرفتند و ژست اپوزیسیونی اتخاذ کردند و الان که به ایران آمده‌اند نیز تحت تاثیر فشارها، مشغول رفع و رجوع گفته‌هایشان هستند. سخنان اخیر سعید روستایی در جشنوارۀ مونیخ نیز در همین راستا بیان شده.

    عقب‌نشینی اگر محصول تحول فکر باشد، اشکالی ندارد ولی آقای معادی که در همین سخنان اخیرش به انواع و اقسام فشارها علیه سینماگران اشاره می‌کند، طبیعتا با فشارهای سیاسی و انتظارات حکومت از سینماگران حاضر در جشنواره‌های خارجی نیز واقف است.

    توجیهات پیمان معادی؛

    بنابراین آن‌ها می‌توانند برای حفظ منافع شخصی خودشان، تسلیم فضای موجود در این یا آن جشنوارۀ خارجی نشوند و از بیان سخنان دردسرساز اجتناب کنند. ولی وقتی سخنانی از این دست می‌گویند و چند هفته بعد از آنچه گفته‌اند پا پس می‌کشند یا مسئولیت حرف‌هایشان را نمی‌پذیرند، خودشان را متاسفانه مضحکۀ عام و خاص می‌کنند و تبدیل می‌شوند به سینماگرانی فاقد اعتبار اجتماعی.

    الان بسیاری از مردم به پیمان معادی چنین نگاهی دارند که او در کن مطابق میل غربی‌ها حرف زده و در ایران نیز مطابق میل حکومت حرف می‌زند. طبیعتا اکثر مردم برای کسی که این طور پشتک‌بالانس می‌زند، دست کم در قلبشان احترام چندانی قائل نیستند.

    پیمان معادی این را هم گفته که چهل سال است در جشنواره‌های خارجی عده‌ای فارسی‌زبان را در برابر سینماگران ایرانی قرار می‌دهند تا از آن‌ها سوالاتی بپرسند و آن‌ها هر جوابی بدهند، با انتقاد میلیون‌ها نفر مواجه شوند.

    اما واقعیت خلاف این است. عباس کیارستمی که پای ثابت سینمای ایران در جشنواره‌های خارجی بود، اولا بیشتر طرف سوال خبرنگاران خارجی بود، ثانیا در برابر خبرنگاران رسانه‌های فارسی‌زبان خارج کشور نیز چنان سخن می‌گفت که بعدا مجبور به انواع و اقسام چاره‌جویی‌ها نشود.

    کیارستمی حتی وقتی که موقع دریافت جایزۀ نخل طلا با کاترین دنو روبوسی کرد، در برابر معترضان داخلی به دست و پا نیفتاد و از این حرف‌های عجیب نزد که چرا کسی را نفرستادید اصول رفتار در کن را به من بیاموزد!

    هر کسی به خوبی می‌داند که سبک زندگی سینماگرانی مثل پیمان معادی، مطابقت چندانی با سبک زندگی مطلوب نظام جمهوری اسلامی ندارد. فرج‌الله سلحشور اگر جای پیمان معادی بود، هیچ وقت از موهای کریستین استوارت برای خودش سبیل نمی‌ساخت!

    قاعدتا آقای معادی همفکری چندانی هم با اصولگرایان حاکم بر کشور ندارد. بنابراین اگر بخواهد حرفی دربارۀ وضعیت سیاسی یا اجتماعی یا فرهنگی کشور بزند، حرف‌هایش چندان باب طبع آقایان نیست.

    اگر این حرف‌ها می‌تواند به منافع مشروع پیمان معادی لطمه بزند، معلوم نیست او چرا سکوت نمی‌کند. آدم اگر سکوت کند هزار بار بهتر از این است که حرفی بزند و بعدا به حکومت بگوید چرا حرف زدن یاد من ندادید!

    سیاسی بودن جنمی می‌خواهد که ممکن است عده‌ای فاقد آن باشند. اشکالی هم ندارد. قرار نیست همه سیاسی باشند. سهراب سپهری هم سیاسی نبود. هنرمند غیرسیاسی لزوما فاقد عقل سیاسی نیست. سکوت سیاسی او می‌تواند آگاهانه و عامدانه باشد.

    مشکل توجیهات اخیر پیمان معادی این است که سینماگران ایران را افرادی فاقد عقل سیاسی ترسیم می‌کند. در حالی که سینماگر حتی اگر به اندازۀ قصاب سر کوچه هم در جامعه قدم زده باشد، کم و بیش عقل سیاسی دارد و اجمالا می‌داند در این کشور اوضاع از چه قرار است. بنابراین نیازمند ارشادات حکومتی در پاسخ به سوالات خبرنگاران نیست.

    آنچه آقای پیمان معادی گفته، معنایی جز این ندارد که او مدافع “وزارت ارشاد” است. در حالی که هر هنرمند آزاده‌ای، معتقد است وزارت فرهنگ و ارشاد باید به “وزارت فرهنگ” تقلیل یابد و “ارشاد هنرمندان” به هیچ وجه جزو “وظایف حکومت” نیست.

  • توقیف رسمی فیلم “برادران لیلا” / به دلیل تخلفات آگاهانه و رفتار مغایر با قوانین

    توقیف رسمی فیلم “برادران لیلا” / به دلیل تخلفات آگاهانه و رفتار مغایر با قوانین

    برغم تاکید و تذکرات لازم برای رعایت قانون و با علم و آگاهی تهیه‌کننده و کارگردان نسبت به تبعات هرگونه تخلف، متاسفانه فیلم مذکور بدون هیچگونه همکاری و انجام اصلاحاتی در جشنواره کن به نمایش در آمد.

    توقیف رسمی فیلم

    سازمان سینمایی اعلام کرد: پروانه نمایش فیلم سینمایی “برادران لیلا” به دلیل تخلفات و سرپیچی از مقررات از سوی تهیه‌کننده و کارگردان آن صادر نمی‌شود.

    به گزارش ایسنا و به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، اداره نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: پروانه نمایش فیلم سینمایی”برادران لیلا” به دلیل تخلفات و سرپیچی از مقررات صادر نمی‌شود.

    متن اطلاعیه اداره کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم به این شرح است:

    «فیلم سینمایی “برادران لیلا” به کارگردانی سعید روستایی بدون طی کردن تشریفات و روند قانونی برای جشنواره فیلم کن ارسال شده بود. از آن جایی که این فیلم بدون اخذ پروانه نمایش و بی‌توجه به مقررات و برخلاف آئین نامه حضور آثار در محافل و جشنواره‌های بین‌المللی که طبق ( ماده پنج آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم ، اسلاید ، ویدیو و صدور پروانه نمایش آنها ) و علیرغم تاکید مسئولین سازمان سینمایی مبنی بر ضرورت تبعیت از قوانین و مقررات، به جشنواره کن ارسال شده بود معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی با هدف مساعدت، تسهیل و تصحیح حضور و حل مشکل فیلم از تهیه‌کننده و کارگردان آن خواست تا طی جلساتی وضعیت و شرایط فیلم و فرایند آن را بررسی نمایند.

    با همکاری تهیه‌کنندگان فیلم ” برادران لیلا” در سازمان سینمایی مورد بازبینی قرار گرفت و در راستای کمک به فیلم با ملحوظ داشتن اهمیت حضور بین‌المللی محصولی از سینمای ایران، تصمیم و توافق بر این شد تهیه‌کننده و کارگردان برای دریافت پروانه نمایش جهت ارائه نسخه نهایی در جشنواره کن، موارد و اصلاحات لازم را که بخشی از آنها حتی در فیلمنامه مصوب شورای پروانه ساخت نیز وجود نداشته اعمال نمایند که این مهم حتی در یک مورد از موارد اعلامی محقق نشد.

    برغم تاکید و تذکرات لازم برای رعایت قانون و با علم و آگاهی تهیه‌کننده و کارگردان نسبت به تبعات هرگونه تخلف، متاسفانه فیلم مذکور بدون هیچگونه همکاری و انجام اصلاحاتی در جشنواره کن به نمایش در آمد.

    چنانکه عوامل اصلی فیلم با اصرار و ابرام بر ادامه مسیر اشتباه نشان دادند که اکران فیلم در جشنواره کن را بر نمایش در سالن‌های سینما و مخاطبان داخلی ترجیح می‌دهند.

    از این رو، فیلم ” برادران لیلا” به تاسی از اصل”قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری”و به دلیل تخلفات آگاهانه و رفتار مغایر با قوانین و مقرراتی چون: شرکت در جشنواره های خارجی بدون عبور از مجرای قانونی و اخذ پروانه نمایش، سرپیچی از مقررات و اصرار بر ارائه نسخه اصلاح نشده برغم تعهدات صورت گرفته و استمرار بر تخلف و مداومت بر آن حتی بعد از جشنواره کن و شرکت در جشنواره مونیخ و در نهایت اعلام رسمی کارگردان محترم مبنی بر عدم پذیرش اصلاح فیلم، این فیلم تا اطلاع ثانوی و تا رفع موانع ایجاد شده، صلاحیت اخذ پروانه نمایش را نخواهد داشت.»

    جدیدترین فیلم سعید روستایی با بازی سعید پورصمیمی، ترانه علیدوستی، پیمان معادی، نوید محمدزاده، فرهاد اصلانی و…در جشنواره کن جایزه فیپرشی را دریافت کرد.