برچسب: بازیگر سینما

  • صدیقه کیانفر در گذشت

    صدیقه کیانفر در گذشت

    5ecb65ef256da_5ecb65ef256dcصدیقه کیانفر صبح امروز دوشنبه پنجم خردادماه در منزل شخصی خود به علت ایست قلبی درگذشت.
    این هنرمند پیشکسوت رادیو، تلویزیون و عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت در سال ۱۳۱۱ در شهر آبادان متولد شد. او فعالیت در رادیو را از سال ۱۳۳۶ با گویندگی و اجرای نمایش در رادیو نفت آبادان تجربه کرد. مرحوم کیانفر بازی در سینما را با بحران، کاری از علی‌اصغر شادروان آغاز کرد.
    در ضمن جزئیات مراسم خاکسپاری متعاقبا اعلام می‌شود.
  • از اشکان خطیبی و علی کریمی تا هدیه تهرانی و پرویز پرستویی

    در ماجرای شیوع کرونا، رفتار سلبریتی‌ها در کمک به مردم پخته‌تر و بی‌سروصداتر از قبل بود.

    فاطمه پاقلعه‌نژاد: همه چیز از ویروس لعنتی شروع شد. شوک ابتدای اسفند. مرگ، خانه‌نشینی و ترس و از پی آن مشکل بی‌پولی و بیکاری. شرایط سخت تحریم و چالش‌هایش از یک سو و این بحران بی‌سابقه از سوی دیگر.
    در کنار تلاش‌ها یا حتی کم‌کاری‌های دولتی و راه بسته ارسال کمک‌های خارجی به دلیل کارشکنی‌های خارجی نیاز به گشایش جبهه‌ای جدید برای کمک‌های مردمی بود.
    نهادهای رسمی که در حوادث غیرمترقبه قبلی و چالش‌های پیشین نشان دادند آن زنجیره بسیج صددرصدی را به دلیل سابقه دیرینه نمی‌توانند به تنهایی به دوش بکشند.
    گوشه‌ای از این مشکلات و عدم اعتمادها همین تصاویری است که به طنز در سریال «نون خ» و ماجرای زلزله کرمانشاه به تصویر کشیده شده است.
    در کنار نیروهای جهادی که وابسته به ارگان‌های نظامی و دولتی و حاکمیتی هستند، نیاز به بخشی دیگر از بدنه اجتماعی جامعه یعنی هنرمندان و ورزشکاران و چهره‌های سرشناس بود تا پا پیش بگذارند اما چالش بزرگ برچسب سلبریتی‌های غیر مسئول بود که در این دو ساله به دلیل بخشی رفتارهای گروهی از سلبریتی‌ها از یک سو و تسویه‌حساب‌های سیاسی سال‌های ۹۲ و ۹۶ از سوی دیگر اتفاق افتاده بود تا چهره این پایگاه اجتماعی و سرمایه عمومی هم به کف رسیده باشد.
    اما جنگ با کرونا یک فرصت مجدد بود برای بازسازی بسیاری از تصاویر ذهنی مخدوش. یک هفته کمتر نیاز بود که دیگر کسی یادش نماند روزی چقدر به پزشکان برای عدم استفاده از دستگاه‌های کارتخوان انتقاد می‌شد. آنها سربازان خط مقدم شدند و حالا نوبت بقیه بود.
    گروهی همچنان انتقاد می‌کردند که فلان فوتبالیست یا فلان ستاره هالیوود چنان چالشی راه انداخته و سلبریتی ما هم گفته وای به داد مردم برسید.
    در دل تمام این دعواهای معمول اما همان‌هایی که در روزهای پس از زلزله به خاطر بسیج کمک‌های مردمی کارشان به دادگاه کشید بی‌سروصداتر از قبل پیش آمدند.
    هدیه تهرانی که مدت‌هاست کسی خبری از حضورش در محافل ندارد، با گروهی بسیج شدند و با بنیادی خیریه خانه به خانه می‌رفتند و کمک‌های اولیه به بی بضاعت‌ها می رساندند.
    مهتاب کرامتی سفیر کمک‌های مردمی یونیسف بود و اطلاع‌رسانی می‌کرد.
    امیر ژوله پیج میلیونی‌اش را برای کمک به بحران کرونا به کار گرفته بود. شده بود کسی که هشدار می‌دهد. از کمپین در خانه بمانیم حمایت می‌کرد، مشاغل کوچک را که امکان تولید محصولات قابل ارسال داشتند تبلیغ می‌کرد و رفتارهایی از این دست.
    رامبد جوان در خانه نشسته بود و هر شب با اینستاگرام برنامه ‌سازی می‌کرد تا نشاط اجتماعی پایین‌تر از اینی که هست نباشد و مردم را راضی کند همچنان در خانه‌های‌شان بمانند.
    علی کریمی و سیدجلال حسینی بچه‌های گیلانی اهل رشت و انزلی اصلا مگر می‌توانستند در شرایط کابوسوار زادگاه‌های‌شان هر آنچه در توان دارند را صرف کمک به این مردم نازنین نکنند؟
    پرویز پرستویی یک رفیق کشتی‌گیر پیدا کرده و پیج میلیونی‌اش را برای بسیج ناب‌ترین مدل کمک به مردم بی‌بضاعت وقف کرده. خانه به خانه کنار رسول خادم و کمیل قاسمی و حسن رحیمی پیش رفتند تا بسته‌های کمک‌های مردمی‌شان را به دست نیازمندان برسانند. کمک‌هایی که از مردم جمع شدند و بسته به بسته از دروازه غار و گودهایش تا خانه‌های نیمه ویران از سیل سیستان توسط همین قهرمانان به مستحقان‌شان رسیده است.
    در تهران یکی که پیش افتاد و از خلوت خودخواسته‌اش بیرون آمد، اشکان خطیبی بود. او که با هشتگ #من_باهاتم جلو افتاد و بقیه دوستانش را دعوت کرد برای کمک‌های یک میلیونی که می‌خواست به دست اقلا ۵هزار خانواده برسد. پیش افتاد و گفت: «این کاری نیست که من شروعش کرده باشم. همین کمپین را هنرپیشه‌های ترکیه‌ای راه انداختند و من فقط تقلیدش کردم. شکر خدا خیلی از هنرمندان و ورزشکاران هم به ما پیوستند. از حامد بهداد و رامبدجوان و حجازی فر و بچه‌های دیگر. بودند بچه‌هایی که کلا ۵میلیون پول در دست داشتند و ۳میلیونش را به کمپین ما کمک کردند. راستش من اگر پیش افتادم واقعا نمی‌خواهم طوری برداشت شود که انگار دنبال گفتن از خودم هستم و برای همین کمتر حرف می‌زنم. ما همین حالا هنوز نتوانستیم حدود نیمی از وعده‌ای که داشتیم را عملی کنیم. ما نیاز به کمک‌های افراد متمولی داریم که توان این کمک را دارند و دست تک تک‌شان را می‌فشارم و امیدوارم همه ما که توان کمک به خانواده‌های آسیب دیده را دارند پیش بیایند تا زودتر از این روزهای سخت عبور کنیم و این بیماری مهار شود.»
    او اینها را هم به ما و هم به بقیه دوستانش گفته و کمپینش را حالا که در میانه راه است پیش می‌برد.
    هادی حجازی‌فر که به کمپین او پیوسته هم اخیرا به خبرآنلاین گفت:«راستش مهم نیست که چقدر کمک می‌کنیم، مهم این است از آنچه در توان داریم به کسی که شرایط سخت‌تری دارد ببخشیم. این در خون همه ماست و با این روحیه می‌توانیم از این چالش عبور کنیم.»
    امروز هنوز تا رسیدن به نقطه‌ای که همه آسیب‌دیدگان از کرونا بی‌نیاز باشند فاصله‌ای بزرگ داریم و هنوز دولت در گیر و دار چالش‌های بزرگ اجتماعی خود، نتوانسته همه آنچه گفته را حتی انجام دهد. این کمک‌های مردمی هم حتی در مقایسه با آنچه باید اتفاق بیفتد بی شک خیلی کم و ناچیز است اما حالا درباره یک چیز می‌توان با جدیت سخن گفت. اینکه بدون شوآف، این‌بار تعداد بسیاری از هنرمندان و ورزشکاران پا پیش گذاشتند و بخشی از سرمایه اجتماعی ویران شده حاصل از اظهار نظرهای بی‌دلیل یا اتفاقات هیجانی چالش برانگیز پشت سر گذاشته شده است و دیگر مردم هم تمییز می‌دهند هنرمندی را که برای کمک به هم‌نوعش در صف مقدم ایستاده تا هنرپیشه‌ای که فکر می‌کند با تمسخر یک رفتگر ساده می‌تواند فالوئر بگیرد.
    جنسی از آدم‌هایی که حتی به اندازه همان پاکبان عزیز نمی‌داند در روزها کرونایی باید فاصله اجتماعی را حفظ کند و به این جرم که او قصد داشته این فاصله را رعایت کند، مسخره اش می کند!
  • دلمان برای لبخند های شیرینت تنگ می شود خانم ریاحی …

    دلمان برای لبخند های شیرینت تنگ می شود خانم ریاحی …

    شهلا ریاحی اولین فیلمساز زن ایرانی درگذشت.
    پایگاه خبری تحلیلی رسا نشر – بانو شهلا ریاحی یکی از بزرگترین بازیگران زن سینمای ایران و از هنرمندان بنام ایرانی بود که علاوه بر بازی در تئاتر ، در سینما و تلویزیون خوش درخشید. شهلا ریاحی در 17 سالگی برای اولین برا بر روی صحنه رفت. و این آغازی بود برای 70 سال فعالیت هنری. فیلم هایی که شهلا ریاحی قبل از انقلاب در آنها بازی کرد از ساخته‌های همسرش اسماعیل ریاحی بود که از میان آنها باید به «جاده مرگ»، «میلیونرهای گرسنه»، «جهان پهلوان»(همراه با فردین)، «دل‌های بی‌آرام»، «شیطان در می زند» و «خشم کولی» (درکنار فردین و پوری بنایی) اشاره کرد.
    بانوی هنرمند سینمای ایران در سال ۱۳۳۵ فیلم «مرجان» را بر اساس فیلمنامه‌ای منوچهر کی مرام کارگردانی کرد که در آن علاوه بر خودش، محمدعلی جعفری، تاجی احمدی و تقی ظهوری نقش‌های اصلی را به عهده داشتند. بدین ترتیب شهلا ریاحی اولین فیلمساز زن سینمای ایران لقب گرفت.
    فعالیت های هنری مرحومه ریاحی پس از انقلاب اسلامی ادامه یافت. و حضوری پر رنگ در سینما و سریال های تلویزیونی ایفا کرد. از سریال های تلویزیونی که شهلا ریاحی در آنها به ایفای نقش پرداخته است می توان از “درخانه” ، “این خانه دور است” ، “همسایه ها” و “مهمان پذیر طوبی نام برد. همچنین این هنرمند گرانبهای سینمای ایران بازی های درخشانی در فیلم های سینمایی در قبل و بعد از انقلاب داشته است که “خواب های طلایی” ، “مرجان” ، “جهان پهلوان” ، “گدایان تهران” ، “پرنده کوچک خوشبختی” ، “دلشدگان” ، “چشمهایم برای تو” و “میخواهم زنده بمانم” اشاره کرد.
    بانو شهلا ریاحی تنها یک بازیگر نبود. فرشته ای بود که در نقش هایی که بازی می کرد مخاطب را همراه و همدل می کرد. اگر مادر بود آنچنان بر مخاطب اثر می گذاشت که احساس فرزندی به وی دست می داد. لبخند زیبایش، نگاه های پر از معنا و حتی آه هایی که می کشید و اشک هایی که در مقابل دوربین می ریخت با روح و جان تماشاگر ایرانی عجین شده است. او هنرمندی بود که هنر زندگی کردن، انسانیت و محبت را به ما یاد داد. چندین نسل با سیمای مهربان شهلا ریاحی خاطره دارند. و مگر می شود او فراموش کرد؟ هرچند وی در روزهای آخر به واسطه بیماری آلزایمر دیگر کسی را نمی شناخت. اما ما تا همیشه به یاد خواهیم داشت لبخند مادرانه بانو ریاحی را که در قاب تلویزیون در دهه شسصت، به ما درس زندگی و انسانیت می داد. شهلا ریاحی در اواخر عمر به دلیل بیماری روزهای سختی را گذراند. که اگر متولیان سینمای ایران مسئولیت پذیر بودند باید چند صباح مانده با اخر عمر را راحت تر سپری می کرد . اما اینگونه نشد و صد افسوس که باز هم گوهر گرانبهایی از میان ما پر کشید.
    روحش شاد و خاطراتش همیشه در یادها باقی …
     
    شبنم حاجی اسفندیاری
    11 دی نود و هشت

  • انتشار عکس جدید ترانه علیدوستی پشت صحنه یک فیلم در اینستاگرام

    ترانه علیدوستی به‌تازگی تصویر جدیدی از خود را پشت صحنه فیلم کوتاه «اکو» به کارگردانی مهین صدری در اینستاگرام منتشر کرد.
    علیدوستی پس از سه سال دوری از سینما، با بازی در فیلم سینمایی «اورکا» به کارگردانی سحر مصیبی به سینما باز می‌گردد. همچنین در اخباری که چند ماه پیش منتشر شده است او به همراه فرهاد اصلانی در فیلم سینمایی «ملخ» ساخته فائزه عزیزخوانی به ایفای نقش خواهد پرداخت.

     

  • فریبا نادری بازیگر «ستایش»: اگر باز هم سعادت داشته‌ باشم با چادر به کربلا می‌روم

    راهپیمایی اربعین  به یکی از آیین‌ها و سنت‌های مردم ایران هم تبدیل شده است. هر سال بخش زیادی از هموطنان ما از اواسط محرم مهیای حضور در راهپیمایی اربعین می‌شوند. بعضی از هنرمندان هم همپای مردم می‌روند؛ فریبا نادری، بازیگر سینما و تلویزیون هم از افرادی است که چند سال قبل فرصت یافت شرکت در این مراسم را هم در کوله‌بار تجربیات خود داشته است.
    بازیگری سریال «ستایش» گفت که سال ۹۴ به راهپیمایی اربعین رفتم و اگر دوباره توفیق زیارت حضرت اباعبدالله(ع) را پیدا کنم؛ حتماً در اولین فرصت دوباره به کربلا خواهم رفت.
    فریبا نادری گفت: من از دوران بچگی آرزویم سفر به کربلا بود که بالاخره رفتم؛ هر شیعه‌ای که اعتقاد و ارادتی به ائمه‌اطهار داشته باشد رفتن به کربلا برایش یک آرزوست. هرکس به کربلا نرفته نمی‌تواند آن لحظات و حس و حال را درک کند؛ واقعاً دنیایی بود که فقط با چشمان خود می‌توان دید؛ دنیایی که برای دیدنش باید به خویشتن خویش بازگشت.
    وی تأکید کرد: من افتخار پیدا کردم به پیاده‌روی اربعین بروم و همیشه از این موضوع خوشحالم؛ امیدوارم هرچه زودتر توفیق پیدا کنم به این سفر بروم.
    نادری  تصریح کرد: من در کربلا خدمت امامی می‌رفتم که از بچگی آرزوی این زیارت را داشتم، باز هم اگر سعادت داشته باشم با چادر می‌روم؛ این ریا نیست بلکه احترام است؛ پابوس ائمه می‌رویم باید احترام بگذاریم.
    وی تصریح کرد: وقتی به روزهای اربعین و پیاده‌روی نزدیک می‌شویم دلم می‌خواهد آنجا باشم؛ وقتی آن لحظات و اتفاقات را در ذهنم مرور می‌کنم یک حسی تمام وجودم را فرا می‌گیرد که ای‌کاش آنجا بودم.
    وی در پاسخ به این سوال که اگر فیلمی درباره امام حسین(ع) ساخته شود دوست دارد کدام نقش را ایفا کند، گفت: اصولاً به این سوال جوابی نمی‌دهم اما فکر می‌کنم انتخاب شوم؛ ترجیحم این است که در این نوع کارها نقش مثبت بازی کنم.
    ۲۵۲۴۱۲۴۱

  • تینا آخوندتبار: برای تماشای دربی لباس پسرانه پوشیدم!

    تینا آخوندتبار: برای تماشای دربی لباس پسرانه پوشیدم!

    خبرورزشی نوشت:تینا آخوندتبار گفت: برای من اولین یا دومین بانوی بوکس بودن مهم نیست، درستی نتیجه کارم اهمیت دارد.

    تینا آخوندتبار با چند سال دوری از سینما و تمرین حرفه‌ای بوکس دوباره جلوی دوربین رفت. بازیگر سینما و تلویزیون تاکنون دو بار با حجاب، رینگ بین‌المللی چین و ترکیه را تجربه کرده که نتیجه اش یک شکست و یک پیروزی بوده است. تینا به زودی با فیلم سینمایی بی‌فروغ به گیشه برمی‌گردد. فیلمی مستند که توسط نسرین بخت‌پور به نگارش درآمده است و با طرح سیامک ابراهیمی، که با چند سال تحقیق و پژوهش در تهران و کشور ترکیه ساخته می‌شود. به همین خاطر تینا آخوندتبار در مدت اقامتش در ترکیه هم نقش اول فیلم را بازی می‌کند و هم تمرین بوکس دارد تا برای مسابقات آماده شود. او در گفت‌وگو با خبرورزشی درباره علاقه اش به بوکس و برنامه‌های آینده اش حرف زد.
    تینا آخوندتبار: برای تماشای دربی لباس پسرانه پوشیدم!
    * مدتی فعالیتت در بازیگری کمرنگ بود، دلیل خاصی داشت؟
    فعلاً در یکی از شهرهای ترکیه هستم و قرار است مسابقه‌ام در این شهر برگزار شود. وقتی فیلم مسابقه با حریف ترکیه‌ای در دنیای مجازی پخش شد خیلی‌ها سؤال کردند تینا و مسابقات بوکس. الان در این باره توضیح نمی‌دهم، اما به وقتش درباره اینکه چرا سه سال بازی نکردم، کجا بودم و چه‌کار می‌کردم به طور مفصل حرف می‌زنم.
    * در ترکیه فقط تمرین می‌کنی یا بازیگری؟ 
    هر دو، هدفم این است در هر دو زمینه خوب کار کنم. مشغول تصویربرداری بعضی از پلان‌های فیلم و اتفاقات قبل از مسابقه‌ام هستم. مهم‌ترین مسئله برایم مسابقه‌ای است که در آینده نزدیک دارم.
    * فیلم جدیدی برای اکران داری؟ 
    بله، مشغول آماده‌سازی فیلمی هستم که با پایان فیلم درباره جزئیاتش حرف می‌زنم. حالا همه هدف و انگیزه‌ام این است که این کار بدون نقص جلوی دوربین برود.
    سلام دوباره تینا آخوندتبار به رینگ و سینما
    * در ترکیه تمرین می‌کنی؟
    ۶ ماه است عضو تیم فنرباغچه ترکیه هستم و با این تیم برای مسابقات آماده می‌شوم.
    * چند سال است بوکس کار می‌کنی؟
    سه سال است بوکس کار می‌کنم، البته پیش از این یک سال در آلمان تمرین کردم، با اینکه در ایران مسابقه رسمی نداشته‌ام، اما برای مسابقه آماده‌ام و می‌دانم بهترین بوکسور هستم.
    * برخی مدعی شدند صدف خادم اولین بانوی بوکس ایران است، اما گویا آمار نشان می‌دهد تو اولین بوکسور هستی، نظر خودت چیست؟
    برای من اولین یا دومین بانوی بوکس بودن مهم نیست، درستی نتیجه کارم اهمیت دارد.
    * روزی چند جلسه تمرین داری؟
    هر روز دو ساعت تمرین بوکس دارم، البته هفته‌ای دو روز هم بدنسازی و تمرینات هوازی دارم (با خنده) تقریباً مثل قهرمانان تمرین می‌کنم.
    * نظرت درباره راه‌اندازی بوکس بانوان چیست؟
    خیلی خوشحال می‌شوم بوکس بانوان راه‌اندازی شود، چون معتقدم پتانسیل بالایی در بانوان وجود دارد و با برنامه‌ریزی منظم می‌توانیم مثل بعضی از رشته‌های رزمی در میادین جهانی و قاره‌ای برای ایران مدال‌آوری کنیم.
    * به فوتبال علاقه داری؟ 
    بله، پدرم پرسپولیسی دوآتشه است و همه بازی‌های این تیم را دنبال می‌کند. او در خانه آن‌قدر تیم محبوبش را تشویق می‌کرد که من هم به فوتبال و پرسپولیس علاقه‌مند شدم، حالا هم فکر می‌کنم اصلاً پرسپولیسی به دنیا آمدم.
    * پرسپولیس را چطور می‌بینی؟
    در مسائل فنی و مدیریتی فوتبال وارد نیستم، فقط یک طرفدارم. دوست دارم جو فوتبال به سمت و سویی برود که بازیکنان باانگیزه وارد زمین شوند و قلب‌شان برای گل زدن و بازی زیبا بتپد.
    * برای تماشای فوتبال تا به حال به استادیوم رفتی؟
    یادم می‌آید ۱۲، ۱۳ ساله که بودم برای تماشای دربی استقلال و پرسپولیس لباس پسرانه پوشیدم و همراه پدرم به استادیوم آزادی رفتم و هیچ‌کس متوجه حضورم نشد.
  • حسین محب اهری بازیگر درگذشت

    حسین محب اهری بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که از مدتی پیش با بیماری سرطان غدد لنفاوی دست و پنجه نرم می‌کرد، در بیمارستان لاله تهران درگذشت.
    به گزارش عصرایران به نقل از فیلم نت نیوز، حسین محب اهری  بازیگر پیشکسوت تئاتر سینما و تلویزیون که چندی پیش با مساعد شدن شرایط جسمی از بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مرخص شده و روند درمان بیماری را با استراحت در منزل سپری می‌کرد، صبح روز دوشنبه (۲۵ دی ماه) به دلیل وخامت بیماری دوباره در بیمارستان بستری شد و حوالی ساعت ۲ بامداد روز چهارشنبه (۲۶ دی) ماه بر اثر ایست قلبی، علیرغم تلاش پزشکان دار فانی را وداع گفت.

    محب اهری اواسط آذرماه امسال پس از طی کردن دوره اول درمان و با بهبودی نسبی به صحنه تئاتر برگشته بود اما به دلیل ضعف جسمانی و شدت یافتن بیماری اواخر آذرماه دوباره در بیمارستان بستری شد.

    حسین محب‌اهری متولد سال ۱۳۳۰ در تهران و فارغ‌التحصیل رشته ادبیات فارسی از مدرسهٔ عالی ادبیات و زبان‌های خارجی بود. از سال ۱۳۵۰ به عکاسی تجربی و بازی در تئاتر پرداخت؛ در سال ۱۳۵۴ یک دوره آموزش بازیگری را در کارگاه نمایش زیر نظر آربی اوانسیان گذراند و با ایفای نقش کوچکی در فیلم «رابطه» به کارگردانی پوران درخشنده وارد سینما شد.
    او طی این سال‌ها در فیلم‌های زیادی به ایفای نقش پرداخته که از آن جمله می‌توان به «محموله»، «سفر جادویی»، «دو فیلم با یک بلیت»، «همسر»، «من زمین را دوست دارم»، «روز فرشته»، «روز واقعه»، «کاکادو»، «وقتی همه خوابیم»، «خوابم می‌آد»، «فرزند چهارم»، «ساکن طبقه وسط»، «قشنگ و فرنگ»، «سه بیگانه» و… اشاره کرد.

    محب اهری همچین در مجموعه‌های تلویزیونی متعددی همچون «محله برو بیا»، «سربداران»، «محله بهداشت»، «بوعلی سینا»، «باجناق‌ها»، «مختارنامه»، «تبریز در مه»، «پایتخت ۲»، «خوب، بد، زشت»، «دردسرهای عظیم ۲»، «معمای شاه»، «بیمار استاندارد»، «علی‌البدل»، «شب عید» و… به ایفای نقش پرداخته است.
    او این روزها برای ایفای نقش در نمایش «ساعت هشت در کشتی» به کارگردانی مریم کاظمی  برای گروه سنی کودک و نوجوان بود.
    منبع: فیلم نت نیوز