برچسب: بارداری

دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به باوری مبنی بر اینکه مصرف قرص آهن در دوران بارداری موجب افزایش وزن جنین و سخت شدن زایمان می‌شود، اعلام کرد: این باور نادرست است و کمبود آهن می‌تواند سلامت مادر و نوزاد را به خطر اندازد.

به گزارش ایرنا، دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به اینکه آیا مصرف قرص آهن در بارداری باعث افزایش وزن جنین و دشوار شدن زایمان می‌شود؟، مطرح کرد: نیاز به آهن در بارداری به طور قابل توجهی افزایش پیدا می کند. در صورتی که مادر دچار کمبود شدید آهن باشد، کمبود آهن در نوزاد ایجاد می شود. علاوه براین، مواردی مانند پر فشاری خون مادر و در نتیجه محدود شدن جریان خون، دیابت مادر، سیگار کشیدن مادر و نارس بودن جنین نیز می توانند خطر کمبود آهن در نوزاد را افزایش دهند.

کمبود آهن در نوزاد منجر به اختلالات عصبی-رفتاری می شود که بر خلق و خو، تعامل با دیگران، یادگیری و حافظه تأثیر می گذارد و همچنین ممکن است منجر به تغییرات ژنومی شود.

کمبود آهن در مادر نیز با علائمی مانند خستگی، تنگی نفس، احساس سبکی سر، و وزن گیری کم در دوره بارداری می تواند همراه باشد. علاوه براین، کمبود آهن ممکن است باعث شود که مادر در معرض خطر نیاز به تزریق خون در هنگام زایمان باشد، بهبود زخم و عملکرد سیستم ایمنی مختل شود، و ممکن است مادر از افسردگی پس از زایمان، تعامل ضعیف مادر و شیرخوار و اختلال در شیردهی رنج ببرد.

به دلیل اینکه بسیاری از زنان با ذخایر آهن ناکافی برای پوشش نیازهای فیزیولوژیک دوره بارداری وارد بارداری می شوند، مکمل یاری آهن در دوره بارداری معمولا ضروری است. مطابق با بررسی هایی که توسط پزشک متخصص برای ارزیابی وضعیت آهن مادر صورت می گیرد، دوز مکمل آهن تعیین می شود.

براساس مطالعات اخیر، ۲۰ تا ۳۰ درصد از زنان باردار از مشکلات سلامت روان رنج می‌برند که ممکن است تا ۱۲ ماه پس از زایمان ادامه داشته باشد.

زینب کامرانی: برخی از مشکلات دوران بارداری را می‌توان به راحتی با اقدامات ساده‌ای از جمله مراقبت از خود و درخواست حمایت عاطفی از خانواده و دوستان مدیریت کرد، اما برخی دیگر نیاز به مداخله یک متخصص سلامت روان دارند، به خصوص اگر علائم بدتر شوند و برای غلبه بر آنها به یک برنامه درمانی جامع نیاز باشد.

مشکلات سلامت روان در دوران بارداری

عوامل زیادی وجود دارد که می‌تواند بر سلامت روان یک زن باردار تأثیر بگذارد. مهمترین آنها تغییرات جسمی، عاطفی و هورمونی است که یک زن در دوران بارداری تجربه می‌کند. سطح کورتیزول در بدن یک زن باردار افزایش می‌یابد و در چند هفته آخر سه ماهه سوم به اوج خود می‌رسد. این تغییر هورمونی برای رشد جنین ضروری است، و به رشد سالم مغز و ریه‌ها کمک می‌کند.

با این حال، سطح بالای کورتیزول می‌تواند بر احساسات یک زن باردار تأثیر منفی بگذارد که با شرایطی مانند اضطراب و افسردگی مرتبط است و این افزایش احتمالاً بر نوسانات خلقی در دوران بارداری نیز تأثیر می‌گذارد.

اضطراب و افسردگی از جمله برجسته‌ترین مشکلات سلامت روان هستند که زنان باردار  با آنها مواجه می‌شوند و با علائمی مانند تحریک‌پذیری، بی‌خوابی، تغییر در الگوهای خواب، تهوع صبحگاهی، تغییر در اشتها و نوسانات خلقی همراه است. زنان مبتلا به افسردگی همچنین در انجام کارهای روزمره عادی دچار مشکل می‌شوند، احساس لذت و اشتیاق خود را از دست می‌دهند و نسبت به انتقاد یا نظرات دیگران حساس‌تر می‌شوند.

اگرچه این علائم ممکن است در طول زایمان شایع باشند، اما در صورت تداوم یا همراه شدن با علائم جدی‌تری مانند حملات پانیک یا افکار مزاحم، تمایل به آسیب رساندن به خود یا دیگران، مراجعه به روانشناس یک ضرورت انکارناپذیر است.

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنید؟
مشکلات سلامت روان در دوران بارداری و دوره پس از زایمان به دلیل اینکه جدی گرفته نمی‌شوند یا به دلیل انگ اجتماعی مرتبط با درخواست کمک از متخصصان سلامت روان اغلب نادیده گرفته می‌شود و درمان نمی‌شوند. با این حال، نادیده گرفتن این مشکلات عواقب جدی و طولانی مدتی برای زن و خانواده‌اش و همچنین برای رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی فرزندانش دارد.

مشاوره با یک روانشناس به شما کمک می‌کند تا شرایطی را که ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشند یا پیامدهای طولانی مدت بر سلامت روان شما داشته باشند، شناسایی کنید. شرایط رایجی که زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهند و نیاز به درمان فوری دارند عبارتند از:

۱- افسردگی پس از زایمان: افسردگی پس از زایمان یک بیماری بسیار شایع است، مطالعات نشان می‌دهد که از هر پنج زن، یک نفر ممکن است از این بیماری رنج ببرد. علائم آن عبارتند از:
– احساس خشم و تحریک‌پذیری
– بی‌توجهی به نوزاد
– اختلالات خواب و اشتها
– گریه و غم
– احساس گناه یا ناامیدی
– از دست دادن علاقه یا لذت از چیزهایی که قبلاً برایتان خوشایند بود و از آنها رضایت داشتید.
– افکار احتمالی آسیب رساندن به نوزاد یا خودتان

۲- اضطراب در دوران بارداری یا پس از زایمان: تحقیقات نشان می‌دهد که از هر پنج زن، یک نفر ممکن است اضطراب یا اضطراب همراه با افسردگی را در دوران بارداری یا پس از زایمان تجربه کند. علائم آن عبارتند از:
– نگرانی مداوم
– احساس اینکه ممکن است اتفاق بدی بیفتد.
– فکر کردن بیش از حد
– اختلالات خواب و اشتها
– میل به حرکت مداوم و عدم توانایی در آرامش
– علائم جسمی مانند سرگیجه، گرگرفتگی، اسهال و حالت تهوع.
– احساس خشم و تحریک‌پذیری.

برخی از زنان همچنین ممکن است حملات پانیک مکرر را نیز تجربه کنند که علائم آن شامل تنگی نفس، درد قفسه سینه، کلاستروفوبیا، سرگیجه، تپش قلب و بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در اندام‌ها می‌شود. این حملات معمولاً پس از ۵ تا ۷ دقیقه فروکش می‌کنند.

۳-‌ اختلال وسواسی-جبری (OCD): اختلال وسواسی-جبری در دوران بارداری یا پس از زایمان با افکار ناخواسته مداوم یا وسواس‌های ترسناک، همراه با میل بیش از حد و غیرمنطقی برای انجام برخی اعمال (وسواس عملی) مشخص می‌شود. این دل‌مشغولی‌ها وسواس‌های عملی اغلب حول محور سلامت و ایمنی بارداری و یا نوزاد می‌چرخند.

این وسواس‌ها و نگرانی‌های اجباری می‌توانند مانع از انجام وظایف روزمره عادی آنها (مسواک زدن، رانندگی، ترک خانه) شود.

علائم اختلال وسواسی-جبری در دوران زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
– وسواس‌ فکری که افکار مزاحم نیز نامیده می‌شوند: افکار یا تصاویر ذهنی مداوم و تکرارشونده‌ای هستند که اغلب مربوط به نوزاد هستند.
– انجام دادن کارهای خاص بارها و بارها برای کاهش ترس‌ها و دل‌مشغولی‌ها: این ممکن است شامل مواردی مانند نیاز مداوم به تمیز کردن، بررسی مکرر یک چیز یا تغییر چیدمان وسایل باشد.
– احساس ترس از این افکار
– ترس از تنها ماندن با نوزاد
– محافظت بیش از حد از نوزاد

۴- اختلال استرس پس از سانحه در دوران زایمان (PTSD): این اختلال در نتیجه یک تجربه آسیب‌زا یا ناامیدکننده در دوران بارداری، زایمان یا دوره پس از زایمان رخ می‌دهد. این آسیب‌ها ممکن است شامل عوارض بارداری، افتادگی بند ناف، سزارین برنامه‌ریزی نشده، استفاده از دستگاه زایمان وکیوم یا فورسپس، انتقال نوزاد به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان، احساس درماندگی و یا عدم حمایت و اطمینان خاطر در حین زایمان یا عوارض یا آسیب‌های جسمی شدید مرتبط به بارداری یا زایمان باشد.

علائم اختلال استرس پس از سانحه در دوران زایمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– یادآوری خاطرات گذشته‌ی آسیب‌زا (که در این مورد می‌تواند خود زایمان باشد.)
– کابوس‌های شبانه
– اجتناب از به خاطر سپردن هر چیزی که مربوط به رویداد است، از جمله افکار، احساسات، افراد، مکان‌ها و جزئیات آن
– برانگیختگی مداوم و فزاینده (تحریک‌پذیری، مشکل در خوابیدن، گوش به زنگ بودن، واکنش‌های ناگهانی و اغراق‌آمیز به هر نوع محرک)
– اضطراب و حملات پانیک
– احساس غیرواقعی بودن و جدایی

۵‌- اختلال دوقطبی: تحقیقات نشان می‌دهد که ۵۰٪ از زنان مبتلا به اختلال دوقطبی برای اولین بار در دوره پس از زایمان تشخیص داده می‌شوند. اگر انرژی بیمار بسیار بالا یا همراه با روان‌پریشی باشد، به آن حالت شیدایی (مانیا) می‌گویند؛ امّا اگر شدت آن کم باشد، به آن حالت نیمه‌شیدایی (هیپومانیا) می‌گویند.

اختلال دوقطبی می‌تواند شبیه به افسردگی شدید یا اضطراب به نظر برسد و می‌تواند شامل علائمی مانند موارد زیر باشد:
– دوره‌هایی از خلق و خوی شدیداً افسرده و تحریک‌پذیر.
– بهبود خلق و خو و افزایش انرژی بیشتر از حد معمول.
– تکلم سریع
– نیاز کم به خواب
– بیش از حد فکر کردن
– مشکل در تمرکز
– اعتماد به نفس بیش از حد و تکانشگری
– از دست دادن توانایی قضاوت متعادل
– به راحتی حواسش پرت می‌شود.
– احساس خودبزرگ‌بینیاغراق‌آمیز
– هذیان و یا توهم در موارد شدیدتر.

زایمان ممکن است یک محرک خاص برای یک دوره شیدایی باشد که ممکن است با شروع افسردگی دنبال شود.

۶-‌ روان‌پریشی پس از زایمان (PPP): یک اختلال جدی است که معمولاً در دو هفته اول شروع می‌شود اما می‌تواند تا یک سال پس از زایمان ادامه یابد. این نوع روان‌پریشی نادر تلقی می‌شود و تقریباً از هر هزار زن، یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

علائم روان‌پریشی پس از زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
– هذیان یا افکار عجیب
– توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)
– احساس تحریک‌پذیری شدید
– بیش‌فعالی یا داشتن انرژی بیشتر از حد معمول
– افسردگی شدید یا فقدان ‌احساسات
– کاهش نیاز به خواب یا ناتوانی در خوابیدن
– هذیان خودبزرگ‌بینی و سوءظن
– نوسانات سریع خلقی
– گاهی اوقات مشکل در برقراری ارتباط

درمان فوری برای زنانی که از این اختلال رنج می‌برند ضروری است، به خصوص که احتمال آسیب رساندن آنها به خود یا دیگران بیشتر است.

زنان باردار چگونه از سلامت روان خود مراقبت کنند؟

حتی در مواردی که نیازی به مداخله روانشناس نیست، زنان در معرض عوامل استرس‌زای زیادی هستند که بر وضعیت روانی آنها تأثیر می‌گذارد و برای حفظ تعادل عاطفی و روانی، نیاز به مراقبت از خود دارند. این موارد عبارتند از:

– برای استراحت و آرامش وقت بگذارید: بار بارداری و مادر بودن نباید باعث شود که اهمیت مراقبت از خود را فراموش کنید. سعی کنید زمانی را برای انجام فعالیتی که به شما کمک می‌کند آرامش پیدا کنید و تجدید قوا کنید، اختصاص دهید. این می‌تواند چیزی ساده مانند پیاده‌روی، شنا، صحبت با یک دوست یا انجام یک سرگرمی مورد علاقه باشد. شما باید خواب و استراحت را در اولویت قرار دهید. برای شما و فرزندتان ضروری است که مطمئن شوید شب‌ها به اندازه کافی می‌خوابید و در صورت نیاز در طول روز چرت می‌زنید.

– داشتن رژیم غذایی سالم: پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل در دوران بارداری بسیار مهم است. تغذیه خوب نه تنها برای رشد سالم جنین مهم است، بلکه پایه و اساس سلامت روان مناسب نیز به شمارمی‌آید.

– به اشتراک گذاشتن تجربیات مادری: پیوستن به گروه‌ها یا فضاهایی که مادران جدید را گرد هم می‌آورند تا افکار خود و چالش‌هایی را که در مواجهه با بارداری یا نوزاد پس از تولد با آن مواجه هستند، به اشتراک بگذارند، می‌تواند مفید باشد. این امر به بهبود سلامت روان شما کمک می‌کند و حمایت کافی از سوی زنان دیگر را فراهم می‌کند.

– ارتباط با خانواده و جامعه: ضروری است که برای حمایت روانی، زمانی را برای ارتباط با خانواده و دوستان اختصاص دهید و تمام وقت خود را صرف برآورده کردن نیازهای کودک به قیمت سلامت روان مادر نکنید.

– ورزش و فعالیت بدنی: مراقبت از خود می‌تواند شامل اختصاص دادن وقت برای ورزش منظم باشد، حتی اگر فقط بیرون رفتن برای یک پیاده‌روی سریع یا انجام برخی تمرینات در خانه باشد. مزایای این کارفقط به جنبه فیزیکی محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند به جنبه روانی نیز گسترش یابد.افسردگی بارداری و پس از زایمان؛ علل و علائم/ چه زمانی باید به متخصص مراجعه کنید؟

براساس مطالعات اخیر، ۲۰ تا ۳۰ درصد از زنان باردار از مشکلات سلامت روان رنج می‌برند که ممکن است تا ۱۲ ماه پس از زایمان ادامه داشته باشد.

زینب کامرانی: برخی از مشکلات دوران بارداری را می‌توان به راحتی با اقدامات ساده‌ای از جمله مراقبت از خود و درخواست حمایت عاطفی از خانواده و دوستان مدیریت کرد، اما برخی دیگر نیاز به مداخله یک متخصص سلامت روان دارند، به خصوص اگر علائم بدتر شوند و برای غلبه بر آنها به یک برنامه درمانی جامع نیاز باشد.

مشکلات سلامت روان در دوران بارداری

عوامل زیادی وجود دارد که می‌تواند بر سلامت روان یک زن باردار تأثیر بگذارد. مهمترین آنها تغییرات جسمی، عاطفی و هورمونی است که یک زن در دوران بارداری تجربه می‌کند. سطح کورتیزول در بدن یک زن باردار افزایش می‌یابد و در چند هفته آخر سه ماهه سوم به اوج خود می‌رسد. این تغییر هورمونی برای رشد جنین ضروری است، و به رشد سالم مغز و ریه‌ها کمک می‌کند.

با این حال، سطح بالای کورتیزول می‌تواند بر احساسات یک زن باردار تأثیر منفی بگذارد که با شرایطی مانند اضطراب و افسردگی مرتبط است و این افزایش احتمالاً بر نوسانات خلقی در دوران بارداری نیز تأثیر می‌گذارد.

اضطراب و افسردگی از جمله برجسته‌ترین مشکلات سلامت روان هستند که زنان باردار  با آنها مواجه می‌شوند و با علائمی مانند تحریک‌پذیری، بی‌خوابی، تغییر در الگوهای خواب، تهوع صبحگاهی، تغییر در اشتها و نوسانات خلقی همراه است. زنان مبتلا به افسردگی همچنین در انجام کارهای روزمره عادی دچار مشکل می‌شوند، احساس لذت و اشتیاق خود را از دست می‌دهند و نسبت به انتقاد یا نظرات دیگران حساس‌تر می‌شوند.

اگرچه این علائم ممکن است در طول زایمان شایع باشند، اما در صورت تداوم یا همراه شدن با علائم جدی‌تری مانند حملات پانیک یا افکار مزاحم، تمایل به آسیب رساندن به خود یا دیگران، مراجعه به روانشناس یک ضرورت انکارناپذیر است.

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنید؟
مشکلات سلامت روان در دوران بارداری و دوره پس از زایمان به دلیل اینکه جدی گرفته نمی‌شوند یا به دلیل انگ اجتماعی مرتبط با درخواست کمک از متخصصان سلامت روان اغلب نادیده گرفته می‌شود و درمان نمی‌شوند. با این حال، نادیده گرفتن این مشکلات عواقب جدی و طولانی مدتی برای زن و خانواده‌اش و همچنین برای رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی فرزندانش دارد.

مشاوره با یک روانشناس به شما کمک می‌کند تا شرایطی را که ممکن است نیاز به مداخله پزشکی داشته باشند یا پیامدهای طولانی مدت بر سلامت روان شما داشته باشند، شناسایی کنید. شرایط رایجی که زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهند و نیاز به درمان فوری دارند عبارتند از:

۱- افسردگی پس از زایمان: افسردگی پس از زایمان یک بیماری بسیار شایع است، مطالعات نشان می‌دهد که از هر پنج زن، یک نفر ممکن است از این بیماری رنج ببرد. علائم آن عبارتند از:
– احساس خشم و تحریک‌پذیری
– بی‌توجهی به نوزاد
– اختلالات خواب و اشتها
– گریه و غم
– احساس گناه یا ناامیدی
– از دست دادن علاقه یا لذت از چیزهایی که قبلاً برایتان خوشایند بود و از آنها رضایت داشتید.
– افکار احتمالی آسیب رساندن به نوزاد یا خودتان

۲- اضطراب در دوران بارداری یا پس از زایمان: تحقیقات نشان می‌دهد که از هر پنج زن، یک نفر ممکن است اضطراب یا اضطراب همراه با افسردگی را در دوران بارداری یا پس از زایمان تجربه کند. علائم آن عبارتند از:
– نگرانی مداوم
– احساس اینکه ممکن است اتفاق بدی بیفتد.
– فکر کردن بیش از حد
– اختلالات خواب و اشتها
– میل به حرکت مداوم و عدم توانایی در آرامش
– علائم جسمی مانند سرگیجه، گرگرفتگی، اسهال و حالت تهوع.
– احساس خشم و تحریک‌پذیری.

برخی از زنان همچنین ممکن است حملات پانیک مکرر را نیز تجربه کنند که علائم آن شامل تنگی نفس، درد قفسه سینه، کلاستروفوبیا، سرگیجه، تپش قلب و بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در اندام‌ها می‌شود. این حملات معمولاً پس از ۵ تا ۷ دقیقه فروکش می‌کنند.

۳-‌ اختلال وسواسی-جبری (OCD): اختلال وسواسی-جبری در دوران بارداری یا پس از زایمان با افکار ناخواسته مداوم یا وسواس‌های ترسناک، همراه با میل بیش از حد و غیرمنطقی برای انجام برخی اعمال (وسواس عملی) مشخص می‌شود. این دل‌مشغولی‌ها وسواس‌های عملی اغلب حول محور سلامت و ایمنی بارداری و یا نوزاد می‌چرخند.

این وسواس‌ها و نگرانی‌های اجباری می‌توانند مانع از انجام وظایف روزمره عادی آنها (مسواک زدن، رانندگی، ترک خانه) شود.

علائم اختلال وسواسی-جبری در دوران زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
– وسواس‌ فکری که افکار مزاحم نیز نامیده می‌شوند: افکار یا تصاویر ذهنی مداوم و تکرارشونده‌ای هستند که اغلب مربوط به نوزاد هستند.
– انجام دادن کارهای خاص بارها و بارها برای کاهش ترس‌ها و دل‌مشغولی‌ها: این ممکن است شامل مواردی مانند نیاز مداوم به تمیز کردن، بررسی مکرر یک چیز یا تغییر چیدمان وسایل باشد.
– احساس ترس از این افکار
– ترس از تنها ماندن با نوزاد
– محافظت بیش از حد از نوزاد

۴- اختلال استرس پس از سانحه در دوران زایمان (PTSD): این اختلال در نتیجه یک تجربه آسیب‌زا یا ناامیدکننده در دوران بارداری، زایمان یا دوره پس از زایمان رخ می‌دهد. این آسیب‌ها ممکن است شامل عوارض بارداری، افتادگی بند ناف، سزارین برنامه‌ریزی نشده، استفاده از دستگاه زایمان وکیوم یا فورسپس، انتقال نوزاد به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان، احساس درماندگی و یا عدم حمایت و اطمینان خاطر در حین زایمان یا عوارض یا آسیب‌های جسمی شدید مرتبط به بارداری یا زایمان باشد.

علائم اختلال استرس پس از سانحه در دوران زایمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– یادآوری خاطرات گذشته‌ی آسیب‌زا (که در این مورد می‌تواند خود زایمان باشد.)
– کابوس‌های شبانه
– اجتناب از به خاطر سپردن هر چیزی که مربوط به رویداد است، از جمله افکار، احساسات، افراد، مکان‌ها و جزئیات آن
– برانگیختگی مداوم و فزاینده (تحریک‌پذیری، مشکل در خوابیدن، گوش به زنگ بودن، واکنش‌های ناگهانی و اغراق‌آمیز به هر نوع محرک)
– اضطراب و حملات پانیک
– احساس غیرواقعی بودن و جدایی

۵‌- اختلال دوقطبی: تحقیقات نشان می‌دهد که ۵۰٪ از زنان مبتلا به اختلال دوقطبی برای اولین بار در دوره پس از زایمان تشخیص داده می‌شوند. اگر انرژی بیمار بسیار بالا یا همراه با روان‌پریشی باشد، به آن حالت شیدایی (مانیا) می‌گویند؛ امّا اگر شدت آن کم باشد، به آن حالت نیمه‌شیدایی (هیپومانیا) می‌گویند.

اختلال دوقطبی می‌تواند شبیه به افسردگی شدید یا اضطراب به نظر برسد و می‌تواند شامل علائمی مانند موارد زیر باشد:
– دوره‌هایی از خلق و خوی شدیداً افسرده و تحریک‌پذیر.
– بهبود خلق و خو و افزایش انرژی بیشتر از حد معمول.
– تکلم سریع
– نیاز کم به خواب
– بیش از حد فکر کردن
– مشکل در تمرکز
– اعتماد به نفس بیش از حد و تکانشگری
– از دست دادن توانایی قضاوت متعادل
– به راحتی حواسش پرت می‌شود.
– احساس خودبزرگ‌بینیاغراق‌آمیز
– هذیان و یا توهم در موارد شدیدتر.

زایمان ممکن است یک محرک خاص برای یک دوره شیدایی باشد که ممکن است با شروع افسردگی دنبال شود.

۶-‌ روان‌پریشی پس از زایمان (PPP): یک اختلال جدی است که معمولاً در دو هفته اول شروع می‌شود اما می‌تواند تا یک سال پس از زایمان ادامه یابد. این نوع روان‌پریشی نادر تلقی می‌شود و تقریباً از هر هزار زن، یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

علائم روان‌پریشی پس از زایمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
– هذیان یا افکار عجیب
– توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)
– احساس تحریک‌پذیری شدید
– بیش‌فعالی یا داشتن انرژی بیشتر از حد معمول
– افسردگی شدید یا فقدان ‌احساسات
– کاهش نیاز به خواب یا ناتوانی در خوابیدن
– هذیان خودبزرگ‌بینی و سوءظن
– نوسانات سریع خلقی
– گاهی اوقات مشکل در برقراری ارتباط

درمان فوری برای زنانی که از این اختلال رنج می‌برند ضروری است، به خصوص که احتمال آسیب رساندن آنها به خود یا دیگران بیشتر است.

زنان باردار چگونه از سلامت روان خود مراقبت کنند؟

حتی در مواردی که نیازی به مداخله روانشناس نیست، زنان در معرض عوامل استرس‌زای زیادی هستند که بر وضعیت روانی آنها تأثیر می‌گذارد و برای حفظ تعادل عاطفی و روانی، نیاز به مراقبت از خود دارند. این موارد عبارتند از:

– برای استراحت و آرامش وقت بگذارید: بار بارداری و مادر بودن نباید باعث شود که اهمیت مراقبت از خود را فراموش کنید. سعی کنید زمانی را برای انجام فعالیتی که به شما کمک می‌کند آرامش پیدا کنید و تجدید قوا کنید، اختصاص دهید. این می‌تواند چیزی ساده مانند پیاده‌روی، شنا، صحبت با یک دوست یا انجام یک سرگرمی مورد علاقه باشد. شما باید خواب و استراحت را در اولویت قرار دهید. برای شما و فرزندتان ضروری است که مطمئن شوید شب‌ها به اندازه کافی می‌خوابید و در صورت نیاز در طول روز چرت می‌زنید.

– داشتن رژیم غذایی سالم: پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل در دوران بارداری بسیار مهم است. تغذیه خوب نه تنها برای رشد سالم جنین مهم است، بلکه پایه و اساس سلامت روان مناسب نیز به شمارمی‌آید.

– به اشتراک گذاشتن تجربیات مادری: پیوستن به گروه‌ها یا فضاهایی که مادران جدید را گرد هم می‌آورند تا افکار خود و چالش‌هایی را که در مواجهه با بارداری یا نوزاد پس از تولد با آن مواجه هستند، به اشتراک بگذارند، می‌تواند مفید باشد. این امر به بهبود سلامت روان شما کمک می‌کند و حمایت کافی از سوی زنان دیگر را فراهم می‌کند.

– ارتباط با خانواده و جامعه: ضروری است که برای حمایت روانی، زمانی را برای ارتباط با خانواده و دوستان اختصاص دهید و تمام وقت خود را صرف برآورده کردن نیازهای کودک به قیمت سلامت روان مادر نکنید.

– ورزش و فعالیت بدنی: مراقبت از خود می‌تواند شامل اختصاص دادن وقت برای ورزش منظم باشد، حتی اگر فقط بیرون رفتن برای یک پیاده‌روی سریع یا انجام برخی تمرینات در خانه باشد. مزایای این کارفقط به جنبه فیزیکی محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند به جنبه روانی نیز گسترش یابد.

مصرف الکل در دوران بارداری یک موضوع بسیار مهم و نگران کننده است که می تواند عواقب جدی برای سلامت مادر و جنین داشته باشد. متاسفانه، هنوز هم بسیاری از زنان باردار از خطرات مصرف الکل آگاه نیستند و یا به اشتباه فکر می کنند که نوشیدن مقدار کمی الکل بی ضرر است. در این مقاله، به بررسی عوارض مصرف الکل در دوران بارداری، خطرات آن برای سلامت جنین و مادر، و راه های پیشگیری از مصرف الکل در این دوران می پردازیم.

مصرف الکل در بارداری چه خطراتی دارد؟

به نقل از دکتر گویا مصرف الکل در دوران بارداری می تواند عواقب جدی و جبران ناپذیری برای سلامت مادر و جنین داشته باشد. همانطور که قبلاً ذکر شد، الکل به راحتی از طریق جفت عبور می کند و به جریان خون جنین می رسد و می تواند به اندام های در حال رشد او آسیب برساند. تاثیرات مصرف الکل در دوران بارداری را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

خطرات مصرف الکل در بارداری بر جنین:

• سندرم الکل جنینی FAS: FAS شدیدترین نوع نقص ناشی از الکل (ANFAS) است که شامل ناهنجاری های صورت، مشکلات قلبی، ناتوانی های ذهنی و تاخیر رشد می شود.
• اختلالات طیف الکل جنینی : FASD طیف وسیعی از مشکلات را شامل می شود که می تواند ناشی از مصرف الکل در دوران بارداری باشد، حتی اگر فرد مبتلا به FAS نباشد. مشکلات FASD می تواند شامل مشکلات یادگیری و حافظه، مشکلات رفتاری، مشکلات بینایی و شنوایی و ناهنجاری های صورت باشد.
• سقط جنین: مصرف الکل خطر سقط جنین را افزایش می دهد.
• زایمان زودرس: نوشیدن الکل در ماه اول بارداری، خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد که می تواند منجر به مشکلات سلامتی برای نوزاد شود.
• مرگ و میر نوزاد: مصرف الکل خطر مرگ و میر نوزاد را افزایش می دهد.
• مشکلات رشدی و یادگیری: مصرف الکل می تواند بر رشد مغز و سیستم عصبی جنین تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات رشدی و یادگیری در کودک شود.

خطرات الکل در دوران بارداری بر مادر:

• کبد چرب: مصرف الکل می تواند منجر به کبد چرب و سایر مشکلات کبدی شود.
• سرطان: مصرف الکل خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان، مانند سرطان سینه، کبد و مری را افزایش می دهد.
• بیماری های قلبی عروقی: مصرف الکل خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مانند سکته مغزی و حمله قلبی را افزایش می دهد.
• افسردگی و اضطراب: مصرف الکل می تواند علائم افسردگی و اضطراب را بدتر کند.
• علاوه بر عوارض ذکر شده، مصرف الکل در دوران بارداری می تواند منجر به مشکلات دیگری مانند:
• مشکلات در روابط: مصرف الکل می تواند منجر به مشکلاتی در روابط با همسر، خانواده و دوستان شود.
• مشکلات مالی: مصرف الکل می تواند منجر به مشکلات مالی شود.
• خشونت خانگی: مصرف الکل خطر خشونت خانگی را افزایش می دهد.

مصرف الکل در بارداری چگونه بر روی جنین تاثیر می گذارد؟

مصرف الکل در هفته اول بارداری یا بعد از آن می تواند عواقب جدی و جبران ناپذیری برای رشد جنین داشته باشد. همانطور که قبلاً ذکر شد، الکل به راحتی از طریق جفت عبور می کند و به جریان خون جنین می رسد و می تواند به اندام های در حال رشد او آسیب برساند.

مصرف الکل چه تاثیری بر رشد جنین دارد؟

• میزان مصرف الکل: هرچه میزان مصرف الکل بیشتر باشد، خطر آسیب به جنین بیشتر می شود.
• نوع الکل: همه انواع الکل برای جنین مضر هستند، اما برخی از انواع الکل مانند شراب قرمز ممکن است خطر بیشتری برای جنین داشته باشند.
• مرحله بارداری: مصرف الکل در هر مرحله از بارداری می تواند به جنین آسیب برساند، اما مصرف الکل در سه ماهه اول بارداری به ویژه خطرناک است زیرا این مرحله از بارداری زمانی است که اندام های حیاتی جنین در حال شکل گیری هستند.
• سلامت مادر: اگر مادر در دوران بارداری مشکلات سلامتی خاصی مانند دیابت یا فشار خون بالا داشته باشد، مصرف الکل می تواند خطر آسیب به جنین را افزایش دهد.

آیا الکل در بارداری، منجر به مشکلات روانی در کودک می شود؟

بله، به نقل از مقاله «مصرف الکل در ماه اول بارداری نی نی سایت»، نوشیدن الکل در دوران بارداری می تواند منجر به مشکلات روانی در کودک شود. همانطور که قبلاً ذکر شد، الکل به راحتی از طریق جفت عبور می کند و به جریان خون جنین می رسد و می تواند به مغز و سیستم عصبی در حال رشد او آسیب برساند. این آسیب می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات روانی در کودک شود، از جمله:

• اختلالات یادگیری و حافظه: مصرف الکل در دوران بارداری می تواند بر رشد مغز و سیستم عصبی جنین تأثیر بگذارد و منجر به مشکلاتی در یادگیری و حافظه در کودک شود. این کودکان ممکن است در مدرسه مشکل داشته باشند و نمرات پایین تری بگیرند.
• مشکلات رفتاری: مصرف الکل در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به مشکلات رفتاری مانند بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD)، پرخاشگری، و اضطراب را در کودک افزایش دهد.
• سوء مصرف مواد: کودکانی که در معرض الکل در دوران بارداری قرار گرفته اند، ممکن است در آینده بیشتر در معرض خطر سوء مصرف مواد مانند الکل و مواد مخدر باشند.
• مشکلات سلامت روان: مصرف الکل در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، و اسکیزوفرنی را در کودک افزایش دهد.

مصرف چه مقدار الکل در بارداری خطرناک است؟

هیچ مقدار الکلی در دوران بارداری بی خطر نیست. مرکز کنترل بیماری (CDC) و کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG) به طور قاطع اعلام می کنند که هیچ مقدار الکلی در دوران بارداری بی خطر نیست.

مصرف هر گونه الکل در هر مرحله از بارداری می تواند به جنین در حال رشد آسیب برساند. این آسیب می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات جدی و مادام العمر، از جمله نقص مادرزادی، مشکلات رشدی و یادگیری، و مشکلات رفتاری و سلامت روان شود.

حتی مقادیر کم الکل می تواند مضر باشد. مطالعات نشان داده اند که حتی یک نوشیدنی در هر روز می تواند خطر مشکلات جنینی را افزایش دهد. به همین دلیل، بهترین راه برای محافظت از سلامت خود و کودکتان، پرهیز کامل از مصرف هر گونه الکل در دوران بارداری است.

اگر شما باردار هستید و الکل نوشیده اید چه کار کنید؟

اگر باردار هستید و الکل نوشیده اید، مهم است که در اسرع وقت اقدام کنید. در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:

1. با پزشک خود تماس بگیرید یا به نزدیکترین مرکز مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. پزشک می تواند وضعیت شما را ارزیابی کند و بهترین توصیه را به شما ارائه دهد.
2. صدق پیشه کنید. به پزشک خود در مورد مقدار الکلی که مصرف کرده اید و زمانی که آن را مصرف کرده اید صادقانه بگویید. این اطلاعات به آنها کمک می کند تا بهترین مراقبت را از شما و کودکتان انجام دهند.
3. نگران نباشید. به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. بسیاری از زنان در دوران بارداری الکل مصرف می کنند. پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا از سلامت خود و کودکتان محافظت کنید.
4. از مصرف الکل خودداری کنید. این مهمترین کاری است که می توانید برای محافظت از سلامت خود و کودکتان انجام دهید.
5. از منابع حمایتی استفاده کنید. منابع زیادی برای کمک به زنانی که در دوران بارداری الکل مصرف می کنند وجود دارد. می توانید با پزشک خود، یک مشاور یا یک گروه حمایتی صحبت کنید.

چگونه می توان از مصرف الکل در بارداری اجتناب کرد؟

ترک الکل در دوران بارداری می تواند دشوار باشد، اما غیرممکن نیست. با کمی برنامه ریزی و حمایت، می توانید این کار را انجام دهید و از سلامت خود و کودکتان محافظت کنید. در اینجا چند نکته برای کمک به شما در ترک الکل در دوران بارداری آورده شده است:

• با پزشک خود صحبت کنید. اولین قدم برای ترک الکل، صحبت با پزشک خود است. آنها می توانند به شما در ایجاد یک برنامه ترک الکل مناسب برای شما کمک کنند و در صورت نیاز شما را به منابع حمایتی ارجاع دهند.
• از الکل دوری کنید. این به معنای حذف تمام الکل ها از خانه، محل کار و ماشین شما است. همچنین باید از مکان هایی که در آنها الکل سرو می شود، مانند بارها و رستوران ها، دوری کنید.
• به یک گروه حمایتی بپیوندید. گروه های حمایتی می توانند مکانی عالی برای دریافت پشتیبانی و تشویق از سایر زنانی باشند که در حال ترک الکل در دوران بارداری هستند.
• یک سیستم پشتیبانی قوی ایجاد کنید. با دوستان و خانواده خود در مورد تصمیم خود برای ترک الکل صحبت کنید و از آنها بخواهید که در این فرآیند از شما حمایت کنند.
• از محرک ها دوری کنید. چیزهایی که شما را به نوشیدن الکل ترغیب می کنند، مانند افراد، مکان ها یا فعالیت ها را شناسایی کنید و از آنها دوری کنید.
• راه های سالم برای مقابله با استرس پیدا کنید. استرس می تواند یک محرک بزرگ برای نوشیدن باشد. راه های سالمی برای مقابله با استرس مانند ورزش، یوگا یا مدیتیشن پیدا کنید.

منبع: نمناک

منبع: نمناک