حسین انتظامی
معاون وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی
روزنامه قدس
دوره رسانههای رسمی، رو به افول است. اگر نتوانند خود را با اقتضائات زمانه همراستا و همداستان کنند کارشان تمام است و فقط پرهیبی گنگ از آنان میماند.
کار ویژههای سنتی رسانه(اطلاع رسانی، آگاهیبخشی، آموزش، نظارت و سرگرمی) اگرچه صورتبندی اصلی خود را از دست نداد ولی نو شد و نسبتها تغییراتی کرد و توان تأثیرگذاری(بسیج و جریانسازی) با تصاعدی شگفتانگیز رخ نمود.
در حال حاضر رسانههای تک نفره، موجآفریناند. نه عِدهوعُدهای دارند و نه امکانات آنچنانی. یک حساب کاربریاند که بعضاً منبع رسانههای رسمی هم میشوند.
اگر سیاستگذاران رسانه و مدیران سایر بخشها -که به هر حال با افکار عمومی مواجهند- متوجه این تغییر نباشند تلاششان بر تعامل به شیوه سنتی و با رسانههای رسمی شکل میگیرد اما میبینند این تعامل، اثربخشی و خروجی سابق را ندارد.
تکریم خبرنگار، لوح دادن و کادوهای مادی نیست. تکریم واقعی چیز دیگری است: آموزش، پشتوانههای بیمهای، حمایت حرفهای، برخورد حقوقی و هنجاری با کسانی که او را سر کار میگذارند و دادن اطلاعات.
اگر صدها دستگاه مشمول قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات اجرای این قانون را تعهد کنند بزرگترین کادو به خبرنگار و روزنامهنگار و فعال رسانهای و البته خود رسانه است.
