برچسب: اغتشاش

سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با اشاره به اغتشاشات آبان امسال گفت: کشته شدن حتی یک نفر در اینگونه حوادث بسیار زیاد و ناراحت کننده است و نباید اتفاق می افتاد ولی بدانید دشمن برای کشتن مردم نیروهای بسیاری را آموزش داده بود.

به گزارش ایرنا؛ سردار رمضان شریف سه شنبه شب در مراسم بزرگداشت نهم دی ماه که در مسجدالرضا منطقه گیلاوند از توابع شهر دماوند با حضور اقشار مختلف مردمی برگزار شد، با اشاره به اهداف شوم دشمن برای تضعیف آرمان های انقلاب اظهار داشت: اگر نیروهای انتظامی و پایگاه های بسیج نبودند اغتشاشگران به اموال مردم رحم نمی کردند.

وی ادامه داد: این نیروها باید از پایگاه های خود دفاع می کردند چراکه اگر یک کلانتری به دست آنان می افتاد، به هیچ کس رحم نمی کردند و شاهد خسارت های جبران ناپذیر بودیم.

شریف ادامه داد: تنها سخن ملت ایران بعد از تغییر نرخ بنزین تدبیر اندیشی بهتر درخصوص اجرای این طرح بود ولی دشمن از این فرصت استفاده کرد تا تنش و ناامنی در نقاط مختلف کشور ایجاد کند که تدبیر داهیانه رهبر معظم انقلاب موجب شد ظرف پنج دقیقه صف ملت از اغتشاشگران جدا و دشمنی که به دنبال ایجاد مشکل در نظام سیاسی کشور بود، ناامید شود.

سردار شریف بیان داشت: دشمن به دنبال این است که جامعه را از امنیت و تعادل خارج کند؛ همه ما می دانیم آنان معترض به افزایش نرخ بنزین نبوده بلکه به دنبال اجرای طرحی از پیش تعیین شده برای اهداف خویش بودند و موتور محرکه بسیاری از اینگونه تنش ها افراد ضدانقلاب هستند.

وی گفت: دشمن قسم خورده ایران می داند که توانایی رویارویی با این کشور را در عرصه نظامی ندارد و به دنبال نابودی کشور در حوزه های دیگر همچون اقتصادی و معیشتی است.

شریف افزود: ایران اسلامی در گام دوم انقلاب با داشتن شرایط زیرساختی مطلوب قطعا بسوی آبادانی، رفاه و پیشرفت حرکت خواهد کرد و روزی شاهد پیروزی های پی در پی ملت ایران و شکست های مکرر دشمن خواهیم بود.

وی با اشاره به حوادث سال ۸۸ تصریح کرد: برخی برای چند رای با غرب حرکت کردند و مردم را سرکوب نمودند اما نهم دی ماه فطرت بسیاری از افراد را مشخص کرد و حضور حماسی ملت ایران غائله آنان را به شکست تبدیل نمود و اینجاست که بصیرت و هوشیاری مردم قابل ستایش است.

مسئول روابط عمومی سپاه پاسداران با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی از سه منبع قدرتمند در جهان برخوردار است، گفت: فرهنگ دینی و اسلامی و حفظ آن با ریختن خون پاک شهدای انقلاب و هشت سال جنگ تحمیلی، وجود ولایت فقیه و رهبری فرزانه که عامل عزت و افتخار این کشور است و توده های مردم و حضور همیشه در صحنه آنان عامل قدرت این نظام است که اگر یکی از آن تضعیف شود، این نظام نابود خواهد شد.

سردار شریف بیان داشت: اگرچه در کشور نارسایی هایی وجود دارد ولی می توانیم از آنها رهایی یابیم چرا که ملت ایران از گرفتاری های بسیاری عبور کرده است و امروز نیز در راستای منویات رهبر معظم انقلاب پیش خواهد رفت.

علی مطهری نوشت: مردم تاکنون در مقابل رذالت های آمریکا و اروپا خوب مقاومت کرده اند ولی می گویند چشم اندازی به ما نشان بدهید که مثلا دو سال دیگر به شرایط اقتصادی بهتری می رسیم.

به گزارش عصرایران، متن کامل یادداشت علی مطهری نماینده تهران در مجلس در روزنامه اعتماد به این شرح است:

از آغاز نهضت اسلامی در سال 42 تا امروز، تکیه گاه این نهضت مردم و ایمان اسلامی آنها و اعتمادشان به رهبران نهضت و سپس کارگزاران نظام جمهوری اسلامی بوده است.
امام خمینی(ره) گذشته از اتکاء روحی و معنوی به خدا، از نظر اجتماعی فقط به مردم متکی بود، نه نیروهای خارجی و نه حتی نیروهای نظامی داخلی؛ همچنان که به تعبیر شهید آیت الله مطهری روحانیت شیعه از نظر روحی به خدا متکی است و از نظر اجتماعی به مردم.

این اتکاء به مردم همچنان باید محفوظ بماند و لازمه آن حفظ اعتماد مردم به کارگزاران حکومت است. بدون شک در اثر حوادث اخیر، این اعتماد دچار آسیب شده و باید بازسازی شود.
لازم بود مسئولان نظام به خاطر تصمیم گیری بد و اجرای بدتر آن از مردم عذرخواهی می کردند اما می دانیم که فرهنگ عذرخواهی و احترام به مردم درجمهوری اسلامی وجود ندارد.

نکته مهمتر این است که گران شدن بنزین بیشتر یک بهانه برای اعتراضات بود، علت اصلی اعتراضات وضع بد زندگی مردم از یک طرف و ناامیدی از بهبود این وضع از طرف دیگر بود. وظیفه اصلی کارگزاران نظام ایجاد امید به آینده بهتر در مردم است.

مردم تاکنون در مقابل رذالت های آمریکا و اروپا خوب مقاومت کرده اند ولی می گویند چشم اندازی به ما نشان بدهید که مثلا دو سال دیگر به شرایط اقتصادی بهتری می رسیم و در مسیر پیشرفت قرار می گیریم و عقب ماندگی های خود از کشورهای همسایه را که روزگاری عقب تر از ما بودند جبران می کنیم.

مشکلات کشور ما صرفا راه حل اقتصادی ندارد، بلکه راه حل اقتصادی توأم با راه حل سیاسی دارد. تکیه بر توان داخلی کشور منافاتی با بهبود روابط ما با عربستان و امارات و حتی آمریکا ندارد.
اگر نگران آرمانهای انقلاب هستیم باید بگویم که مثلا آرمان آزادی فلسطین با برقراری رابطه با عربستان و بهبود روابط با سایر کشورهای اسلامی و به طور کلی با اتحاد اسلامی بهتر تأمین می شود تا وضع فعلی.

چرا ما نباید با استفاده از توان خود و ایرانیان خارج از کشور لابی قوی با کنگره آمریکا داشته باشیم و تلاشهای اسرائیل و عربستان را خنثی کنیم؟

ما نباید ریاضتهای غیرضروری اقتصادی بر مردم تحمیل کنیم. زمانی دشمن خاک ما را اشغال کرده است، در این صورت هر مقدار خسارت و تلفات برای آزادی سرزمین خود بدهیم جا دارد، ولی در شرایط فعلی وقتی راههایی برای عبور از بحران فعلی وجود دارد چرا استفاده نکنیم و ریاضتهای اقتصادی غیرضروری بر مردم تحمیل نماییم؟

متأسفانه ما راهی را می رویم که نتیجه آن قربانی شدن انقلاب اسلامی به خاطر ژست انقلابی گری است. انقلابی گری به معنی کارهای احساسی و خام نیست. اساس، اسلام است نه انقلاب. به تعبیر آیت الله مطهری ما باید انقلاب را اسلامی کنیم نه اسلام را انقلابی.

بعضی حرفهایی که این روزها می شنویم و عده ای در آستانه انتخابات سخن از جبهه نیروهای انقلاب به میان می آورند و مردم را به انقلابی و غیرانقلابی تقسیم می کنند، مرا به یاد تعبیرهای گروه فرقان و مجاهدین خلق در جزوه های تبلیغاتی شان می اندازد که اساس را انقلابی گری و مبارزه را اصل می دانستند نه یک وسیله برای تحقق اسلام، و شهید مطهری به شدت با آنها درآویخت و سرانجام نیز به شهادت رسید و آنها در برگه ای که در محل شهادت ایشان انداختند نوشته بودند: «اعدام انقلابی مرتضی مطهری انجام شد».

امروز باید با چشم باز و با چراغ عقل و به دور از احساسات حرکت کنیم، ضمن این که به توان داخلی خود تکیه می کنیم باید راههای بهبود روابط با دنیا را باز کنیم.
در جهان امروز هیچ کشوری حتی آمریکا نمی تواند با دشمنی با بخش اعظم دنیا و دیوار کشیدن دور خود، خود را اداره کند. باید از این طریق امید برای مردم ایجاد کنیم، آنگاه اعتماد مردم به حکومت به درجه قبل باز می گردد.

رییس پلیس پایتخت درباره اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی و تعیین محل‌هایی برای تجمعات گفت: درخصوص مشخص شدن مکان‌هایی برای اعتراضات، باید بگویم که این موضوعی است که باید در خصوص آن کار کارشناسی انجام شود.
«سردار حسین رحیمی» رییس پلیس پایتخت در گفت‌وگو با ایلنا درباره برگزاری تجمعات در محل‌های خاص برای جلوگیری از اغتشاش گفت: اعتراض با اغتشاش کاملا متفاوت است، از ابتدای سال تاکنون، ده‌ها مورد اعتراض داشته‌ایم.
وی ادامه‌ داد: پلیس در تمام آن اعتراضات هیچ برخوردی با معترضان نداشته است، اما وقتی این رفتار به اغتشاش تبدیل می‌شود و باعث برهم زدن نظم عمومی، آتش زدن اموال عمومی و غارت اموال عمومی می‌شود، پلیس نمی‌تواند کوتاه بیاید.
رییس پلیس پایتخت خاطرنشان کرد: مردم از پلیس انتظار دارند با این قبیل رفتارها برخورد قاطع داشته باشد. ما با کسانی که قصد شرارت داشته و نظم، انضباط عمومی و امنیت عمومی را خدشه‌دار کنند، برخورد قاطع می‌کنیم.
سردار رحیمی درباره اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی و تعیین محل‌هایی برای تجمعات تصریح کرد: درخصوص مشخص شدن مکان‌هایی برای اعتراضات، باید بگویم که این موضوعی است که باید در خصوص آن کار کارشناسی انجام شود.
وی همچنین درباره وضعیت سرقت‌ها از ابتدای سال تاکنون گفت: وقتی سال 98 را آغاز کردیم، سرقت‌ها نسبت به سال گذشته ۱۲ درصد افزایش داشت، اما امروز 2 درصد سرقت‌ها کاهش پیدا کرده است، یعنی با تلاش‌های پلیس ۱۴ درصد کاهش داشته و به عبارتی با رشد منفی مواجه بوده‌ایم.

رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، با اشاره به حوادث اخیر در کشور گفت: نکته مهم در اغتشاش‌های اخیر، نوع برنامه ریزی و آموزش آنها برای ایجاد شرارت، غارتگری، کشتار و جنایت در کشور، حرفه‌ای بودن و آموزش هایی است که برای ایجاد شرارت دیده بودند.
به گزارش ایرنا؛ مجتبی ذوالنوری روز دوشنبه در نشستی پیرامون حوادث اخیر در مدرسه علمیه مهدی موعود(ع) در قم، با بیان این که دستگیر شدگان حادثه اخیر از طیف های مختلف همچون سلطنت طلبان و منافقین هستند، افزود:‌برنامه اصلی این مزدوران برای انتخابات و دهه فجر بود و وقتی دیدند این حادثه اخیر ایجاد شد، وارد میدان شدند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس تاکید کرد: افزایش ناگهانی قیمت بنزین برای دشمنان قسم خورده نظام هم غافلگیر کننده بود، ولی وقتی دیدند مردم برای بنزین وارد میدان شدند، اشرار هم از این فرصت استفاه کردند.
وی بیان داشت: در این حادثه اخیر ۷۲۵ بانک، ۹۰۰ پمپ بنزین نابود شد ۳۰آمبولانس خسارت دید ۸۰ فروشگاه زنجیره ای خاکستر شد و کمتر شهری است که ساختمان شهرداری و شورای شهر، آزمایشگاه پزشکی آسیب ندیده باشد.حتی در بعضی از شهرها از فاصله نزدیک به مردم شلیک می کردند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس افزود: میزان حجم خسارت اعم از غارتگری، آتش زدن و جنایت … درطی دو روز نشان از انسجام و هدفمند بودن برنامه ها بوده است.
ذوالنوری گفت: اگر در این حادثه اخیر رهبری ورود نمی کردند، معلوم نبود کشور گرفتار چه مصائبی می شد. اگر نظام در این قضایای اخیر عقب نشینی می کرد، باز هم خسارت برای کشور دو چندان می شد.
نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی اظهارداشت: امروز دشمن می فهمد که ولایت فقیه با این حرکت خود چه معجزه ای برای کشور ایجاد کرد.
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، با بیان این که سرمایه ملی کشور، رهبری و مردم هستند و بی توجهی به این مسئله مشکلات جدی به نظام وارد کرده است، گفت: اگر مردم بعد از صحبت های رهبر معظم انقلاب به خانه رفتند، به عشق رهبری بود؛ به خاطر رفع مشکلات نبوده است.
وی افزود: در مساله اخیر رهبر معظم انقلاب با آن صحبت های حکیمانه برای جلوگیری از اغتشاش ها به میدان آمد که این موجب شد تا آن حوادث بیشتر برای رهبری هزینه داشته باشد.

 هنوز مشخص نیست مردمی که معترضند نه اغتشاشگر جایگاهشان کجاست مردمان کوچه و بازار به هیچ وجه خوشحال از تخریب‌ها نیستند چرا که دود خرابی‌های به بار آمده نهایتاً به چشم همین‌ها می‌رود و باید به دلیل تخریب پمپ بنزین‌ها، ساعت‌ها در صف بمانند و اگر بیمه خسارت بانک‌های تخریب شده را بدهد باز هم از جیب مردم رفته است؟
اما یک سؤال؟
اگر بخواهیم به اعتراض مدنی دست بزنیم و بگوییم که این قیمت بنزین ناعادلانه است چه بکنیم؟ کجا باید برویم که انگ اغتشاشگر به ما نزنند اما حرفمان را هم بزنیم.
طبق قانون اساسی مردم می‌توانند اجتماعات اعتراضی داشته و موضع حمایتی و انتقادی خود را نسبت به موضوعات مختلف مطرح نمایند البته که باید در مسیر اجرای قانون باشد.
همه دولتمردان هم به آن تأکید داشته و دارند اما درِ آن کجاست؟ راه ورودش چیست؟
مردم می‌گفتند چرا خبرنگاران در بطن حادثه نبودند و گزارش نکردند اما آنان چه باید می‌کردند که هم راستا با اغتشاشگران شمرده نمی‌شدند؟ آیا هر عکس و مطلبی قابل درج بود؟ آیا در فضای آشوب و پر التهاب انگ عکس گرفتن برای رسانه‌های خارجی به آنها زده نمی‌شد؟
از طرفی با بسته شدن اینترنت همان نیمچه اعتراضات مدنی به گرانی بنزین هم بسته شد.
آتش خشم اعتراضات باز هم فروکش کرد و کشور در امن و امان است اما باید برای فرداها و اعتراض مدنی فکری نمود تا هم صدای اعتراض شنیده شود و هم آشوبگر و اغتشاشگر اینگونه زندگی مردم را نابود نکند.
مغازه‌داری در شیراز می‌گفت: زندگی‌ام نابود شد. مغازه‌ام سوخت، شیشه‌های ماشینم شکست و با گرانی بنزین صدایم گرفت! مشخص نیست من کجای داستان ایستاده‌ام؟!
او ادامه داد: خوشحال بودیم که دلار کم‌کم روی خوش به ما نشان داده و از کانال‌های قیمتی یک به یک پایین می‌آید اما حالا چه شد؟ دلار باز هم افسار پاره کرد! و سؤال این است: با کدام سرمایه، زندگی سوخته را آباد کنم؟
به نظر می‌رسد حالا که فضای التهاب خوابیده همه باید فکر کنند و تصمیمات عاقلانه را با مشورت مردم و با دیدن روزگار فعلی کسانی که به سختی تأمین معاش می‌کنند سازگار نمایند.

حوادث تلخ روزهای اخیر برای هر آن که دل در گرو دین و میهن دارد پیام آور یک شرم و یک هشدار بزرگ است.
شرم از آن روی که سالهاست محرومان و مستضعفان و تهیدستان از گفتمان فرهنگی، ادبیات سیاسی، سیاست های اجرایی و سبک زندگانی ما حذف شده اند. امروز از جنبش گرسنگان سخن گفته می شود و از خشم تهی دستان. امروز می شنویم «کوخ نشینان به حرکت آمده اند» و «سیل گرسنگان همه چیز را نابود خواهد کرد». این جملات برگرفته از تحلیل های روزنامه ها و رسانه های ماست. این ادبیات یکایک ما را به محاکمه می کشد و گواه روشنی است بر آنچه کرده ایم و غفلتی که داشته ایم. چه کرده ایم که «کوخ نشینان» که به تعبیر امام (ره) یک موی سرشان به همه کاخ و کاخ نشینان جهان برتری دارد، به عنوان یک تهدید تلقی می شوند. شکاف طبقاتی و نابرابری اجتماعی را اقتصاد دانان با عدد و رقم تبیین می کنند، اما روایت این ارقام در داستان غم انگیز دل های خسته ی محرومان، دیگر یک رقم نیست که با گوشت و خون و استخوانشان تفسیر می شود.
بپذیریم که تقریبا هیچکدام از ما دیگر ایشان را نمایندگی نمی کنیم و آنان از ما که سالهاست بر مطالبات هویتی خود و طبقه متوسط به بالا تمرکز کرده ایم، عبور کرده اند. ما آنان را فراموش کردیم و ایشان نیز ما را وانهادند و با این روال از سرمایه اجتماعی نزد ایشان برخوردار نیستیم. امروز، به جز قلیلی، نه اصول گرا و نه اصلاح طلب و نه دانشگاهی و نه حوزوی و نه حکومتی و نه غیر حکومتی نمی تواند ادعا کند که دغدغه ی اصلی اش محرومان بوده است. که اگر چنین بود امروز شاهد قطور شدن لایه های تهیدست جامعه و سر برآوردن فساد و اشرافیگری مشمئز کننده در بسیاری از احزاب و مسئولان و برادران دیروز و امروز خود نبودیم.
آری، وقتی تهیدستان و کرامتشان را نادیده گرفتیم و هر روز فشار را بر شانه های ایشان مضاعف نمودیم وکمترین درکی از این فشار نداشتیم، باید این روز را می دیدیم. آن روز که با خطبه های علی (ع) در نهج البلاغه بیگانه شدیم و همنشینی و سخن از تهیدستان و محرومان به معنای مخالفت با رشد اقتصادی و مدرنیسم دانسته شد، و ارزشهایی که انقلاب بر آنها استوار گشت، جای خود را به برتری جویی اقوام و ایل و تبار و قبیله هایمان داد، همان روز صحنه را باختیم. تنگه احد ما آن روزی بود که محرومان را رها کردیم و به دنبال سراب منافع رفتیم و به چپاول غنائم مشغول شدیم.
ما پیمان شکنی کردیم. همان هنگام که مسئولی که حتی یک شب در چهل سال گذشته گرسنه نخوابیده است و همواره خود و خانواده اش از همه چیز برخوردار بوده اند، در پشت درهای بسته با تصمیمات ناگهانی، سرنوشت زندگانی مردم را یک شبه دچار تنش های بنیان کن کرد و ما سکوت کردیم، پیمان شکنی شد. آن روز که حتی زحمت توضیح تصمیمات درست و غلط خود را به مردم متحمل نشدند و ما پشتیبانی کردیم، پیمان شکنی شد. معلوم بود که محرومان در بی اعتنایی تنفر برانگیز ما، بی طاقت می شوند و خشمشان شعله می کشد.
ما سفارش به کرامت و آگاهی شده ایم و حداقل کرامت آن است که مردم از حداقل هایشان برخوردار باشند و حداقل آکاهی آن است که مردم بدانند سیاست های مسئولان آنان را به کجا می برد. متاسفانه در عمل ثابت کرده ایم که بسیاری از ما اعتقادی به مردمسالاری نداریم، شمایل احزاب ما نیز که با رهبران مادام العمر اداره می شود، دمکراسی و مردمسالاری را به یک شوخی شبیه ساخته و به سخره گرفته است، لذا بعید است که کسی از ما برای تصمیماتمان از مردم اجازه بگیریم و آنان را در تصمیماتی که درباره آنان گرفته می شود شریک بدانیم و آن را تفرعن هم نمی دانیم. اگر بر خلاف وعده ی انقلاب و قانون اساسی مردم را شریک نمی دانیم، اما حد اقل انتظار این بوده است که مردمی که فشار ها را تحمل می کنند، بدانند به کجا برده می شوند و نتیجه ی نهایی سیاست های اتخاذ شده چیست؟ مردم حق دارند بدانند که دستاورد سیاست های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی داخلی و خارجی کدام بهشت برین است و چه زمانی به مقصود می رسد؟ بنا بر نقل مشهور، مولای ما امام حسین علیه السلام در شب عاشورا به اصحاب خود فرمود همه شما فردا کشته می شوید، اگر می خواهید بروید و اگر می خواهید بمانید. این سیره امامان ماست، باید مردم از سرنوشتشان با خبر باشند. آری بی خبر نگاه داشتن مردم از آنچه که در انتظارشان است و یا فریب مردم و وعده های توخالی سیره بزرگان ما نبوده است. امروز متاسفانه مردم نمی دانند محصول و هدف بسیاری از تصمیم ها و سیاست های جاری چیست و جه کسی را باید مسئول بدانند؟
ما مکررا مردم را بی خبر نگاه می داریم و با چشمان بسته به میدان برخورد با چالش ها و مشکلات می فرستیم. سیستم رسانه ای کشور را نیز الکن و غیر متوازن ساخته و از رسانه های مستقل و آزاد ممانعت به عمل می آوریم و می خواهیم به اجبار همه به تلویزیون انحصاری سراسری گوش فرا دهند و این یعنی مایل نیستیم مردم درباره آنچه بر آنان می گذرد از منابع مستقل داخلی بشنوند و بدانند و گفت و گو کنند. اینترنت را هم که وسیع ترین شبکه ارتباطی مردم است خاموش می کنیم و حتی آنان را از زمان وصل آن بی خبر می گذاریم. چرا صادقانه با مردم سخن نمی گوییم؟ غافل از آن که همین شیوه ی برخورد، تلنبار شدن خشم عمومی و عوارض بعدی سیلاب شدن را به دنبال دارد اما باز از آن بی خبریم و به پیمان شکنی خود ادامه می دهیم.
بدتر از همه اینها، با مسائل نرم، برخورد سخت می کنیم. غافل از آنکه جامعه بنای کلنگی نیست که با بولدوزر به جانش بیفتیم و نیازمند دقت در تصمیم گیری، ظرافت در اجرا، و لطافت در ارتباط است. قرار بود حافظ جان و ناموس و مال مردم باشیم نه مالک آن.
از صبح تا شام خطاب های باید باید باید مان از تریبونهای رسمی گوش فلک را پر کرده و ذره ای در برابر تصمیمات و اقدامات خود پاسخگو و شنوا نیستیم. هر کسی بخشی از این دیار را ملک خود دانسته و برای آن قانون مجزا وضع می کند. هیچکس منکر وجود دشمن و دست خارجی و وندالیزم و تخریب عمدی نیست اما بخش اعظمی از وضعیت فعلی محصول فساد، ناکارآمدی و اشتباهات پیوسته و مکرری است که از طبقه قدرتمندان و حاکمان سر زده است و دشمن نیز بر همین اشتباهات خیمه زده و امید بسته است و گرنه مردم ما به ویژه همین تهیدستان رنجدیده و جورکشیده هرگز دل به بیگانه نبسته اند و بر سر استقلال و امنیت خود معامله نمی کنند، و صرفا امید به تصحیح و اصلاح دارند و اساسا برای همین انقلاب کردند و هزاران شهید عزیز را تقدیم نموده اند.
افسوس که ما پیمان شکنان نه خود را تصحیح می کنیم و نه اجازه می دهیم کسی ما را تصحیح کند و با زینتی ساختن پیمان اصلی یعنی قانون اساسی و حق حاکمیت مردم همه راه های اصلاح را تنگ تر و تنگ تر کرده ایم. انتقاد که موهبت الهی است باید صرفا متوجه دیگران باشد و اعتراض صرفا حق ما و حامیان ماست کما این که آزادی حق ما و حامیان ماست و انتخابات نیز هم و هر که در این حلقه نیست خارج از این ماجراست!
باور کنیم که بسیاری از ما از خاستگاه اصلی خود فاصله گرفته ایم و دیگر تعلقی به این مردم نداریم وگویی دیگر نه با فرهنگ مردم و نه با دردهای مردم و نه با امیدهای مردم ارتباطی نداریم و و مردم نیز ما را از خود نمی دانند. بپذیریم که خدا را فراموش کرده ایم و از بطن های پیمان شکن و حلقومی که به لقمه ی حرام آلوده شده است، صدای حق محرومان و مظلومان شنیده نخواهد شد.
کجاست انجمن اسلامی و جنبش دانشجویی عدالتخواه؟ کجاست روحانیت و روشنفکر مردمی؟ کجاست مسئول دردآشنا؟
در ماجرای بحران ارزی بیان شد که بیش از ارز نیازمند عقل و شرافتیم. امروز نیز عرض می شود بیش از هر چیز، نیازمند بازگشت به پیمان با مردم، نیازمند بازگشت به صداقت، حریت و نیازمند انسانیت و کرامتیم؛ و در یک کلام نیازمند توبه ایم. باشد که دل های مردم بازگردد.
والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
ابوالفضل فاتح
6 آذرماه 1398