خانه موسیقی به انتقادهای اخیر کیوان ساکت ـ نوازنده و آهنگساز ـ درباره عملکرد چندساله این نهاد صنفی واکنش نشان داد.

در پی انتقادهای صریح کیوان ساکت از خانه موسیقی، روابط عمومی این نهاد صنفی با انتشار توضیحی، در پی پاسخ به این هنرمند برآمده است.

خانه موسیقی در متن این توضیح آورده است: «آقای کیوان ساکت اخیرا برای چندمین بار متاسفانه با کلی گویی و سخنانی خلاف واقع به انتقاد بی اساس از ساختار خانه موسیقی پرداخته و از آنجا که از فعالیت‌های صنفی و تشکیلات نهاد خانه موسیقی و اساسنامه آن بی‌اطلاع است از حضور چند ساله برخی از اعضا در ترکیب هیات مدیره ابراز ناراحتی کرده است.

در صورتی که هیات مدیره خانه موسیقی متشکل از ۷ نفر برآمده از رای مجمع عمومی خانه موسیقی که متشکل از کل اعضای هیات مدیره کانون‌های تخصصی است برگزیده شده‌اند و در نتیجه تمامی اعضای هیات مدیره کانون‌ها و همچنینا هیئت مدیره مرکزی خانه بر اساس رای اعضای مشارکت کننده در مجامع عمومی، منتخب و شکل می‌گیرند و هیچ یک از این اعضا انتصابی و تحمیلی نیستند.

اما از آنجا که این عده با سلیقه جناب ساکت همسو نیستند ایشان مدعی است که باید اینها عوض شوند و به معنای روشن‌تر ایشان به جمعیت اعضای خانه موسیقی امر می فرمایند که به اینها رای ندهید! اما چون بیان این سخن ممکن است با واکنش اعضا مواجه شود خود به زبان صریح و روشن به اعضای منتخب توصیه کرده‌اند که برای انتخابات کاندیدا نشوند تا عده دیگری به جای آنها انتخاب شوند.

از این بخش سخنان جناب ساکت پیداست که ایشان از آخرین مصوبه مجمع عمومی که به پیشنهاد شورای عالی و استقبال هیات مدیره انجام شد بی خبرند؛ چرا که خانه موسیقی خود پیشنهاد داد که اعضای هیات مدیره فقط برای دو دوره حق انتخاب دارند تا افراد جدیدی به هیات مدیره خانه راه پیدا کنند لذا در جایی که چنین مصوبه ای وجود دارد بیان چنین درخواستی سالبه به انتفاع موضوع است.

ایشان در ادامه به موضوعاتی که هیچگونه ارتباطی به شرح وظایف و اختیارات خانه موسیقی ندارد اشاره کرده و خواسته‌اند تا در مورد اتهاماتی که به استادانی درخصوص تالیف کتاب و ساخت تار وارد شده ورود کرده و حکم صادر کند؛ در صورتی که چنین موضوعاتی نیاز به تشکیل پرونده و طی مراحل دادرسی و حقوقی داشته و تنها محاکم ذی صلاح می‌توانند در این موارد حکم صادر کنند.

اما خانه موسیقی در یکی از موارد گفته شده بنا به درخواست مدعی و متهم، جلسات دوستانه و روشنگرانه‌ای از سوی شورای عالی تشکیل داده که نتایج آن نیز اعلام عمومی شده است ولی بارها این نهاد اعلام کرده است که در موارد اختلاف برانگیز، طرف هیچ یک از طرفین و مدعیان را نخواهد گرفت؛ از جمله در مورد خود آقای ساکت بسیاری از هنرجویان و دانشجویان موسیقی شکایت داشتند ولی خانه موسیقی در این خصوص ورود نکرد و صرفا از تائید کتاب ایشان سر باز زد که از قضا همین مورد نیز از موارد گله مندی و انتقادات مکرر ایشان به خانه شده است.

به هرحال امیدواریم همه اعضای خانه با همدلی، انصاف، منطق و عدالت در کنار یکدیگر به اعتلای فرهنگ و موسیقی کشور بیندیشند و منافع جمعی را ارجح بر منافع شخصی بدانند؛ چرا که در این شرایط دشوار اجتماعی دشمنی‌ها و عنادهای بی‌اساس موجب ضعف و فتور روز افزون جامعه فرهنگی کشور شده و به زیان همگان است و از آقای ساکت و دوستان و همفکران ایشان هم دعوت می‌کنیم که در انتخابات پیش روی خانه حتما شرکت کنند تا شاید این بار با اقبال اعضا روبه رو شده و بتوانند به عنوان منتخب پا در میدان عمل بگذارند.»

متن گفت‌وگو با کیوان ساکت که ۲ روز پیش منتشر شده است را در ادامه بخوانید: 

کیوان ساکت درباره مدیریت خانه موسیقی می‌گوید: تا به حال هیچکدام از انتخابات خانه موسیقی بدون حاشیه نبوده است. انتخابات خانه موسیقی مرا به یاد الکساندر لوکاشنکو (رئیس جمهور بلاروس از ۱۹۹۴ تاکنون) می‌اندازد؛ چراکه روند ریاست جمهوری بلاروس مانند غیرقابل تغییر بودن اعضای هیات مدیره خانه موسیقی است.

این هنرمند نوازنده و آهنگساز درباره مدیریت خانه موسیقی ادامه می‌دهد: چند نفر سال هاست به طرق گوناگون در خانه موسیقی مانده اند و علیرغم تمامی اعتراض هایی که به آنها شده است، از خانه موسیقی نمی‌روند.

شرکت نکردن بخش زیادی از اعضای خانه موسیقی در انتخابات این نهاد، نشانگر این است که به مدیریت و عملکرد آن اعتراض دارند و خیلی از آنها مانند خود من انتخابات خانه موسیقی را به هیچ عنوان قبول ندارند. در آخرین باری که در جلسات آنها شرکت کردم، آن هم به توصیه استاد فخرالدینی، در حضور همه گفتم که بسیاری از آنها نه محبوبیت دارند و نه مشروعیت ماندن ولی چه فایده؟

ساکت در ادامه توضیحات خود درباره اعتماد اعضای خانه موسیقی به مدیریت آن، بیان می‌کند: خانه موسیقی مورد وثوق توده قابل توجهی از اعضای خود نیست، به همین خاطر است که در انتخابات خانه موسیقی از ۱۷۰۰۰ عضو، کمتر از ۴۰۰ نفر شرکت می‌کنند؛ این یعنی اعضای کنونی خانه موسیقی برای این کار مشروعیت ندارند و باید برای آن فکری شود. پیشنهاد من این است که اعضایی که خانه موسیقی را رها نمی‌کنند، استعفا دهند، بروند و دیگر برای حضور در هیات مدیره کاندیدا نشوند.

این هنرمند تصریح می‌کند: تاکنون عده زیادی از هنرمندانی که قبلا جزو هیات مدیره خانه موسیقی و یا کانون‌های آن بوده‌اند، به مرور استعفا داده‌اند. مثلا دکتر ساسان فاطمی از خانه موسیقی بیرون آمد که البته به خاطر حرف درستی که زده بود خیلی او را اذیت کردند. همچین استاد محمدعلی کیانی نژاد، استاد حسین علیزاده، خود من و افراد زیاد دیگری از خانه موسیقی بیرون آمدند. بیرون آمدن عده زیادی از هنرمندان طراز اول کشور از خانه موسیقی و شرکت نکردن اعضا در انتخابات، نشانگر اعتراض و ناکارآمد بودن هیات مدیره کنونی است. ولی گوش شنوایی نیست و هیات مدیره فعلی این حرف‌ها را قبول ندارند.

ساکت همچنین با بیان ادعاهایی در زمینه رای گیری های ادوار گذشته، اظهار می‌کند: به نظر من مجازی برگزار شدن انتخابات خانه موسیقی تأثیری در بهبود مدیریت آن ندارد؛ چون خود من به رأی گیری آنجا اعتماد ندارم.

این هنرمند همچنین بیان می‌کند که «خانه موسیقی از لحاظ فکری، دارای طرز تفکر بسته و محدود است که می‌توان این امر را از فصل نامه آن متوجه شد؛ زیرا فصل نامه خانه موسیقی تنها اخبار بسیار اندک را تنها درباره خود این نهاد و برخی از اعضای دایمی آن، می‌نویسد. همچنین در فصل نامه خانه موسیقی تنها خبرها و مصاحبه‌هایی را از هیات مدیره خانه موسیقی، با کسانی که با صاحب خبر نظر مساعد دارند یا درباره افراد همان جمع که کمترین نقشی در موسیقی امروز ندارند، می‌بینید. خانه از پای بست ویران است.»

او با تأکید بر اینکه خانه موسیقی تأثیری در موسیقی ایران و پیشرفت آن ندارد، ادامه داد: خانه موسیقی تنها نهادی است که بودجه‌ای صرف آن می‌شود و معلوم هم نیست که این بودجه چگونه صرف می‌شود. همچنین در مقابل خیلی از اتفاقاتی که در جامعه موسیقی رخ می‌دهد، یا واکنشی نشان نمی دهد یا اگر موضعی می‌گیرد، به صورت نادرست است؛ مثلا یکی از اعضای خانه موسیقی کتاب هنرمند دیگری را به نام خود چاپ کرد اما خانه موسیقی واکنشی نشان نداد.

یا مثلا یک نوازنده تار از تاری که ۶۰ سال پیش غلامحسین نورجهان ساخته بود و نمونه آن در موزه موسیقی هست، کپی و به نادرستی به نام خود ثبت کرد و به عنوان برترین پژوهش سال از جشنواره خوارزمی که کارش در زمینه ی هنر نیست، جایزه گرفت، اما خانه موسیقی واکنشی نشان نداد.

به گمان من این نهاد صنفی به جای آنکه خانه ای برای پیشبرد حقوق حقه ی هنرمندان و پیشرفت موسیقی باشد، محفلی دوستانه است برای جمع محدودی.

ساکت همچنین در پایان گفت‌وگو به پروژه‌ های ناتمام این نهاد می‌پردازد و بیان می‌کند: به عنوان مثال سرنوشت پروژه چکاوک که نخستین پروژه مسکونی تعاونی مسکن اعضای خانه موسیقی محسوب می‌شد، در نهایت مشخص نشد که چه شد.

هنرمندان فعال حوزه موسیقی چند ماهی است که پس از شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید ۱۹ تجربه‌های جدیدی را تجربه می‌کنند. محدودیت‌های مربوط به فاصله‌گذاری و رعایت موارد بهداشتی، آن‌ها را از اجراهای زنده دور کرده و فضایی را فراهم آورده که برای خیلی از این هنرمندان دربرگیرنده تجربه‌هایی جالب توجه و برای برخی دیگر از فعالان عرصه موسیقی روزهای تلخ و ملال‌آوری را فراهم آورده، آنچنانکه بسیاری از همین هنرمندان به دلیل ناتوانی در تأمین معیشت زندگی دست به فروش سازهای خود زده‌اند! اتفاقی ناگوار و به شدت تلخ که خدا می‌داند از پس عبور کرونا چه روایت‌ها و داستان‌های تکان‌دهنده‌ای را می‌توان از آن استخراج کرد.

اکنون هفت ماهی می‌شود که از صدور اولین اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی و توقف فعالیت‌های هنری کشور به دلیل پیشگیری از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد. در حوزه تئاتر هنرمندان تلاشگر این عرصه نهایت تلاش خود را انجام داده‌اند تا با رعایت حداکثری شیوه نامه‌های بهداشتی چراغ تئاتر را روشن نگه دارند و با اینکه می‌دانند آورده اقتصادی برایشان در این روزهای کرونایی به همراه ندارد، اما به هر دلیلی که هر کدام توجیهاتی دارد، پای کار هستند و روی صحنه تماشاخانه‌های مختلف هنر آفرینی می‌کنند.

اوضاع در حوزه سینما هم بد نیست و با وجود اینکه در گوشه و کنار اختلافات و دعواهای صنفی و اقتصادی در روزهای کرونایی همچنان تیتر یک رسانه‌ها و نوشتارهای مجازی است، اما پرده نقره‌ای سینماها پیش روی مخاطبانش مدتی است روشن شده و فیلم‌های متعددی در قالب اکران عمومی و اکران آنلاین برای دوستداران سینما به نمایش درآمده است.

اما در موسیقی گویا قصه دیگری در جریان است و اهالی موسیقی هرکدام به فراخور دیدگاه و گرایش هنری که در گونه‌های مختلف موسیقایی دارند فعلاً تمایلی برای مواجهه با مخاطبان خود ندارند و ترجیح می‌دهند به بهانه رعایت حداکثری شیوه نامه‌های بهداشتی غیر از چند کنسرت آنلاین محدود که آن هم با حرف و حدیث‌های زیادی همراه شد، با مخاطبان مواجه نشوند. شرایطی که تهیه کنندگان و مدیران برنامه برخی از این خوانندگان و هنرمندان نیز در آن نقش مؤثری ایفا می‌کنند و با پوشش رعایت شیوه نامه‌ها حاضر به برگزاری کنسرت با ظرفیت محدود مخاطب نیستند. کما اینکه در همان اوایل که زمزمه‌های برگزاری کنسرت‌ها آغاز و حتی بلیت فروشی اینترنتی چند خواننده نیز در سایت‌ها بارگذاری شد، مخاطبان شاهد افزایش عجیب و غریب قیمت بلیت‌ها بودند. این اتفاق بلافاصله با واکنش رسانه‌ای مواجه و پس از آن تهیه کنندگان را در جایگاهی قرار داد تا عطای برگزاری کنسرت را فعلاً به لقایش ترجیح دهند و از اجرای زنده صرف نظر کنند.

و این دقیقاً همان شرایطی که موضوع رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی برای رفاه حال تماشاگران کنسرت‌ها را زیر سوال می‌برد و این شائبه را ایجاد می‌کند که تعطیلی محض کنسرت‌ها با وجود توصیه‌هایی که میان ستاد ملی مقابله کرونا و وزارت ارشاد مبنی بر برگزاری کنسرت‌ها رد و بدل شده فقط ماجرای رعایت موارد بهداشتی نیست و این پول و سود بیشتر است که مخاطبان را در همان فرصت چند هفته‌ای پیش از ایام سوگواری محرم و صفر که به سنت هر ساله شاهد توقف اجراهای زنده در حوزه موسیقی بودیم، با تعطیلی کامل کنسرت‌ها مواجه کرد و عملاً در نیمه نخست سال ۹۹ هیچ اجرایی روی صحنه رقم نخورد.

در این شرایط رکود در حوزه موسیقی، این فضای مجازی است که طی ماه‌های اخیر تبدیل به صحنه‌ای مهم و اصلی در جهت فراموش نشدن خوانندگان و هنرمندان فعال حوزه موسیقی شده است. شریانی مهم و حیاتی برای تولیدکنندگان آثار موسیقایی که فعلاً آن‌را بهترین محمل برای عرض اندام می‌دانند. شرایطی که از چندی پیش مورد توجه گروه هنر خبرگزاری مهر قرار گرفت و ماجرا را به سمتی پیش برد که برخی از مطالب منتخب در فضای مجازی از سوی هنرمندان را در قالب گزارش‌های رسانه‌ای منعکس کند.

آنچه می‌خوانید گزیده‌ای منتخب از فعالیت هنرمندان موسیقی در فضای مجازی است که طی هفته‌های آینده نیز با رویکردهای مختلف پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

افزایش قیمت بلیت کنسرت‌ها به نفع هیچکس نیست

پیروز ارجمند پژوهشگر، آهنگساز و مدرس دانشگاه که طی سال‌های قبل به عنوان مدیر کل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز مشغول به فعالیت بود در تازه‌ترین پست فضای مجازی بخشی از یادداشت خود درباره موضوع افزایش قیمت بلیت کنسرت‌ها که چندی پیش در روزنامه جام جم منتشر شده بود، با مخاطبانش به اشتراک گذاشت.

در بخشی از این نوشته آمده است: رشد جمعیت جوان که مخاطب کنسرت‌های موسیقی است و همزمان، ظهور فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی در اواخر دهه ۸۰ سبب شد که کنسرت به فعال‌ترین و مؤثرترین بخش صنعت موسیقی کشور بدل شود. حالا که در پایان دهه ۹۰ با رشد قابل‌اعتنای قیمت بلیط‌ها مواجه هستیم، ارزیابی مقدمات و تبعات افزایش قیمت بلیط ایجاب می‌کند که بدانیم قیمت‌گذاری بلیط کنسرت‌های موسیقی از چند مؤلفه تبعیت می‌کند؛ این مولفه‌ها به ترتیب بالاترین قیمت دستمزد عبارتند از؛ خواننده، شرکت‌های برگزارکننده کنسرت، سالن‌های کنسرت موسیقی، نوازندگان و آهنگسازان. همچنین این نکته را هم باید مد نظر داشت که در تهران و شهرستان‌ها، بیشترین تعداد سالن‌های موسیقی متعلق به دولت است و بالارفتن قیمت بلیط کنسرت درآمد قابل توجهی را نصیب دولت می‌کند.از سوی دیگر افزایش قیمت بلیط سبب می‌شود مخاطبان بالقوه کنسرت‌های موسیقی هرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکس نیست. در نتیجه نفع دولت، برگزارکنندگان موسیقی و البته مخاطبان این است که قیمت گذاری بلیط کنسرت‌ها عادلانه، اصولی و استاندارد باشد.

برای کنترل بازار موسیقی و رسیدن به یک مدل منطقی قیمت‌گذاری می‌شود که تمام ذی‌نفعان برگزاری کنسرت، بخش معقولی از درآمدشان را نادیده بگیرند و به منظور بقای صنعت موسیقی از اندکی درآمد بیشتر چشم بپوشند. به خصوص دولت می‌تواند بخشی از درآمدش از سالن‌های موسیقی را به عنوان یارانه فرهنگی و هنری درنظر بگیرد. دستمزد خوانندگان در شهرهای برخوردار و کم‌برخوردار متفاوت است و این مسئله می‌تواند در تعدیل قیمت بلیط کنسرت‌ها مؤثر باشد بخصوص از این بابت که بیشترین درآمد کنسرت‌ها به خواننده‌ها تعلق دارد.

درجه‌بندی کیفیت اجراها و سالن‌ها هم می‌تواند به عنوان یک مؤلفه تعدیل قیمت مد نظر قرار بگیرد از این بابت که تعیین قیمت بر اساس درجه کیفیت سالن باشد و مخاطبی که در یک سالن ورزشی با سکوی سیمانی، کیفیت بد صدا، تهویه نامناسب و ایمنی کمتر، تماشاگر کنسرت است باید بلیط ارزان‌تری خریداری کند و نیز کیفیت اجرا و رپرتوار خواننده و گروه موسیقی هم می‌تواند در تعیین قیمت کنسرت نقش داشته باشد چرا که می‌دانیم برخی خوانندگان با یک آلبوم موسیقی دو سال کنسرت برگزار می‌کنند و طبیعی است که این مسئله در قیمت‌گذاری‌ها لحاظ شود.»

پاسداشتی برای استاد موسیقی که خود را وقف احیای یک ساز کرد

سامانه موسیقی ما از رسانه‌های فعال کشورمان در حوزه موسیقی نیز در این چند روز با انتشار بخشی از یک ویدئو در صفحه رسمی یاد و خاطره علی اصغر بهاری نوازنده کمانچه و استاد فقید موسیقی کشورمان را زنده نگه داشته است.

در متن نوشته شده برای تصویر منتشر یافته آمده بود: «کمانچه سازی تنها و بی سرپرست مانده بود که استاد بهاری یکه و تنها وارد میدان شد و این ساز را به چنان اعتلایی رساند که حالا هست. خود می‌گفت: «من تمام سعی و تلاش خودم را وقف احیای این ساز کردم»

کمانچه مهجور بعد از یک دوران طولانی و تحقیر و گمنامی با مدد از عشق او به این ساز به گوش همگان رسید و آبرو و اعتباری دوباره یافت. استاد بهاری کمانچه را از مرگ و فراموشی نجات داد. اما فراتر از تمام تلاش‌هایش در زمینه تکنیک، همه گاه حرمت موسیقی ایران را پاس داشت و عمری به آن چشم عبادت نگریست و همین شد دلیل ماندگاری اش تا همیشه. در این ویدئو استاد از تأثیرات خود بر این ساز می‌گوید. یادش جاودان»

علی اصغر بهاری استاد کمانچه نوازی بیستم خرداد ماه سال ۱۳۷۴ دار فانی را وداع گفت.

«شب‌های شهریار و شهریاران ادب» در اینستاگرام

به مناسبت سی و دومین سال درگذشت سید محمد حسین شهریار شاعر و ادیب پرآوازه دیار آذربایجان، به همت شراره خشگنابی از منتقدان و پژوهشگران حوزه موسیقی و ادبیات گفتگوهای تخصصی زنده اینستاگرامی با عنوان «شب‌های شهریار و شهریاران ادب» با حضور هنرمندان صاحب نام حوزه موسیقی و ادبیات برگزار شد.

فرهاد فخرالدینی، محمد خاکپور، حسن ذوالفقاری، مهدی آذرسینا، سهیل ثابت محمودی، جواد کریم نژاد، ابوالفضل علی محمدی، اسرافیل شیرچی، مصطفی قلی زاده، علی‌اصغر عزیزپور و خانواده و بستگان استاد شهریار از بیستم تا سی‌ام شهریور ماه در فضای اینستاگرام به تحلیل و بررسی ابعاد مختلف شخصتی زنده یاد شهریار در عرصه‌های مختلف موسیقی و ادبیات پرداختند.

در این مباحث موضوعاتی چون «شهریار، اوج عاطفه و خیال»، «تحلیل کتاب شرح بی نهایت»، «تاثیر پذیری شهریار از حافظ» و «ساز سخن شهریار» مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.

قدردانی محمد اصفهانی از دوستش به واسطه تیتراژ یک سریال

محمد اصفهانی خواننده گزیده کار موسیقی پاپ کشورمان هم که چندی پیش قطعه «به نگاهی» را با ترانه عباس محمد ی، آهنگسازی فرید سعادتمند و تنظیم بهروز صفاریان را دسترس مخاطبان قرار بود، به واسطه انتشار این تک آهنگ متنی را در قدردانی از بهروز صفاریان منتشر کرد.

در متن منتشر شده از سوی محمد اصفهانی که در صفحه شخصی اش نوشته بود، آمده است: «نگاهی، نام ترانه‌ای است از عباس محمدی با ملودی آهنگساز خوش قریحه فرید سعادتمند و موسیقی هنرمند گرامی بهروز صفاریان، در اینجا لازم است از دوست و همراهم محمد فلاحی عزیز برای میکس و مستر این اثر و همچنین از محمد یعقوب خانی، گرافیست، برای طراحی کاور و موشن‌های پست و استوری کمال تشکر را داشته باشم.

و اما حضور بهروز صفاریان دوست هنری و دیرینه‌ام در این پروژه بسیار انرژی بخش و روحیه دهنده بود خصوصاً برای من به هنگام خواندن کار و به سامان رساندن آن در زمانی بسیار کوتاه و توأم با نگرانی به جهت رسیدن اثر به آنتن شبکه سوم… او با وجدان کاری و دل سوزی و مهارت‌های چند جانبه اش فراتر از یک تنظیم کننده ی کار بلد، بی درنگ به یاری پروژه آمد همچنان که در سالیان پیش در ترانه‌هایی همچون فاصله با پدرام کشتکار عزیز و نون و دلقک با امیر علیزاده‌ی گرامی به همکاری مؤثر و راه گشا پرداخت و بی توقع و انتظار، با اصرار من، نام او جهت تشکر و قدردانی در لیبل معرفی ترانه‌ها درج شد و چه همکاری‌های مؤثری که بی نام و نشان در آلبوم شِکوه و… از او در خاطرم می‌درخشد.

به هرحال جا دارد که در این موقعیت به بهانه‌ی تنظیم دلپذیرش برای این اثر، عباراتی به قدردانی و سپاسگزاری از وی اختصاص یابد. باشد که فضای موسیقی جدی کشور در عرصه پاپ، قدر او و مانند او را همواره پاس دارد. برای بهروز صفاریان عزیز و سایر هنرمندان میهنم ایران، سلامت و سعادت و درخشش هماره از بارگاه خداوند مسالت دارم. در پایان از آقای محمد رضا شفیعی به عنوان تهیه کننده برای همکاری و تأمین و تدارک هزینه‌های تولید این اثر به عنوان تیتراژ سریال «زمین گرم» که در این شب‌ها از شبکه سوم سیما پخش می‌شود تشکر و قدردانی می‌کنم.

سینا سرلک: هنرمند واقعی نیازی به حاشیه سازی ندارد

سینا سرلک از جمله خوانندگانی است که طی سال‌های اخیر با تغییری ۱۸۰ درجه‌ای در گرایشات هنری‌اش توانسته با طیف گسترده‌تری از مخاطبان آثارش روبه‌رو شود. شرایطی که هم با استقبال خوب کارشناسان و هم با نقد تند منتقدان و شنوندگان تخصصی‌تر موسیقی مواجه شده است.

اوج این انتقاد هم از انتشار تک آهنگ «چرا ساکتی» به خوانندگی این هنرمند و مهراد جم آغاز شد و همچنان جزو یکی از سوالات مهم کارشناسان و اهالی رسانه است که وی با چه انگیزه و دغدغه‌ای اقدام به انتشار این تک آهنگ مشترک با خواننده‌ای کرده که به لحاظ سلیقه موسیقایی فاصله زیادی با هم داشته‌اند.

این خواننده چندی پیش بود که با انتشار پستی تصویری گفته بود: «هنرمند واقعی برای دیده شدن نیازی به حاشیه ندارد و می‌تواند توانایی هنری‌اش در طول زمان حرف‌های خود را بزند»

وی در پست قبلی خود نیز گفت: «امیدوارم هرچی زدوتر این روزگار عجیب سپری شود و همه مردم دنیا به شرایط قدیم برگردند.»

آرزوی بابک جهانبخش برای مردم با یک آهنگ قدیمی

بابک جهانبخش خواننده پرطرفدار موسیقی پاپ نیز در تازه‌ترین پست خود با انتشار نماهنگی برگرفته از قطعه «دوستت دارم» با طرفدارنش از این روزهای سخت سخن گفته است. او در تازه‌ترین مطلب خود نوشته است: «سلام، این موسیقی خاطره‌انگیز برای یادآوری سال‌هاییه که روزگارمون، دنیامون جای قشنگ‌تری بود!

خواستم این حس کهنه دوست داشتنی رو با شما عزیزان مهربان و با معرفتم به اشتراک بذارم. که شاید در میان این همه دغدغه و اخبار تلخ شما رو به گذشته بهتر ببره و کمی آرامش به همراه خودش داشته باشه… امیدوارم و آرزو می‌کنم دنیا بازم جای قشنگی برای زندگی شه. و دعا می‌کنم خداوند نگاه و رحمتش رو از رو سر زندگیمون کم نکنه. یا حق»