دسته: سبک زندگی

مطالب و مقالات آموزشی ، روانشناسی در رابطه با سبک زندگی ، تربیت فرزند، روابط زناشویی ، روابط جنسی ، ازدواج و طلاق ، نکات آموزشی خانه داری

  • ۱۴ تکنیک برای مدیریت و کنترل خشم در آقایان

    ۱۴ تکنیک برای مدیریت و کنترل خشم در آقایان

    سلامت روان در مردان شاید از مقوله‌هایی باشد که بیش از سایر موضوعات مورد غفلت سازمان‌های ذیربط و حمایتگر و به خصوص خود مردان واقع شده است.

    هر ساله از ۱۵ تا ۲۱ ژوئن به بهانه هفته جهانی سلامت مردان، به شیوه‌های گوناگون بر مقوله مهم سلامت مردان تاکید شده و نکات مرتبط با آن یادآوری می‌شود. در این میان سلامت روان در مردان شاید از مقوله‌هایی باشد که بیش از سایر موضوعات مورد غفلت سازمان‌های ذیربط و حمایتگر و به خصوص خود مردان واقع شده است، مساله‌ای که عدم توجه به آن تبعات جبران ناپذیری در سطح خانواده‌ها و جوامع به جای می‌گذارد.

    5eec8db2363c6_2020-06-19_14-34

     در همین رابطه مساله خشم به عنوان حالت برانگیختگی و هیجان شدید در هنگام رویارویی با محرک‌های نامناسب محیطی یکی از موضوعات مهم مرتبط با سلامت افراد است که همه و در هر سنی آن را تجربه می‌کنند، ولی طبق آمار، مردان بیش از زنان خشم خود را بروز می‌دهند.

    حمیدرضا شهبازپور روانشناس و مشاور به بهانه هفته جهانی سلامت مردان با اشاره به تبعات منفی ناشی از ابراز خشم کنترل نشده در سلامت روان و ارتباطات افراد، مدیریت خشم را کنترل آن پیش از ابراز خشم مطرح کرد و گفت:‌ بعد از بروز خشم اکثرأ افراد دچار شرمندگی، پشیمانی، خجالت و گاه احساس گناه می‌شوند. بنابراین فرد باید بتواند به صورت خودآگاهانه به خشم خود فکر کرده و قبل از رسیدن به مرحله‌ی پرخاشگری از تصمیم خود منصرف شود.

    سه رویکرد مهم مواجهه با خشم

    وی با اشاره به سه رویکرد مهم مواجهه با خشم یعنی بیان کردن، سرکوب کردن و آرام کردن، تصریح کرد: بیان احساس‌ خشم به صورت تأکیدی و نه تهاجمی سالم‌ترین راه است، خشم سرکوب شده می‌تواند مسائل دیگری ایجاد کند و منجر به رفتار انفعالی- تهاجمی شود؛ کسانی که دائماً دیگران را تحقیر می‌کنند، از همه چیز ایراد می‌گیرند و تفسیرهای عیب جویانه می‌کنند، هنوز نیاموخته‌اند که چطور خشم خود را به طور سازنده بیان کنند و تعجبی نیست که روابط موفقیت‌آمیز کمتری دارند.

    وی با بیان اینکه اغلب درگیری‌های خیابانی به علت اختلاف جزئی بین افرادی است که همدیگر را از قبل نمی‌شناسند، گفت:‌ مرجع رسیدگی به اختلافات قانون است و خود ما نباید رأسا اقدام کنیم، زیرا نزاع خیابانی منجر به مجروح شدن افراد و حتی گاهی وقوع قتل می‌شود که بالاترین مجازات‌ها را در پی دارد؛ بنابراین برای کنترل پرخاشگری باید از مدیریت خشم استفاده کنیم که هدف آن کاهش احساسات عاطفی و برانگیختگی‌های جسمی ناشی از عصبانیت است؛ چراکه نمی‌توانید از شر چیزها یا آدم‌هایی که باعث عصبانیت شما می‌شوند، خلاص شده و یا آنها را تغییر دهید، بلکه فقط می‌توانید یاد بگیرید که چگونه واکنش‌های خود را کنترل کنید.

    راهکارهایی برای مدیریت و کنترل خشم

    وی مدیریت خشم را یکی از مهمترین راه‌های مقابله با آن بیان کرد و گفت:‌ با به کار بردن چند  تکنیک‌ ساده می‌توانید به راحتی بر عصبانیت خود کنترل کنید:

    -‌ تنفس عمیق؛ یک نفس عمیق بکشید و تا ۱۰ بشمارید و اجازه دهید تا بازدم‌تان بیرون بیاید، یعنی به صورت آهسته نفستان را بیرون دهید؛ این توصیه دلیل فیزیکی دارد، زیرا دیافراگم به بدن دستور می‌دهد که آرام بگیرد.

    -‌ اجازه دهید زمان کمی بگذرد؛ از موقعیتی که شما را عصبانی کرده دور شوید و برای چند دقیقه کاری کنید که حواستان را پرت کند و مشغولتان کند.

    – مراقب کلام خود باشید؛ تحقیر، توهین، تهدید، سرزنش و پرخاشگری نکنید و دقت کنید اگر صدایتان بلندتر شده، به تندی و با پرخاشگری صحبت می‌کنید، کمی مکث کنید تا آرام شوید.

    -‌ خود را آرام کنید؛ روش‌هایی مانند تنفس عمیق، شست‌وشوی دست و صورت، نوشیدن آب و پیاده‌روی در کاهش خشم و عصبانیت مؤثر است.

    -‌ گذشت کنید؛ گذشت به معنای فراموش کردن مسئله نیست، بلکه گذشت به معنای رها کردن خود از خشم است؛ گذشت نشانه کنترل انسان بر احساساتش است، نه نشانه ضعف.

    –  از عذرخواهی نترسید؛ اگر متوجه شدید رفتار شما باعث ناراحتی و عصبانیت طرف مقابل شده است، عذرخواهی کنید؛ این امر برای ترمیم رابطه و کاهش آثار زیانبار پرخاشگری ضروری است.

    -‌ آیا واقعاً اهمیت دارد!؟ قبل از این که بحثی را شروع کنید، با خود فکر کنید آیا موضوع مورد اختلاف واقعاً ارزش دارد که شما را عصبانی کند؟ یا می‌توانید به سادگی از آن بگذرید؟

    -‌ به نشانه‌های بروز خشم دقت کنید؛ در هنگام خشم ابتدا نشانه‌های آغازین و هشداردهنده خشم بروز می‌کند و با شناخت این نشانه‌ها و کنترل آن‌ها می‌توان از شدت یافتن خشم جلوگیری کرد؛ تغییرات بدنی همچون افزایش ضربان قلب، افزایش فشارخون، منقبض شدن عضلات و تغییر تنفس از نشانه‌های فیزیولوژیک خشم است.

    – به دنبال توضیح دیگری بگردید؛ وقتی که کسی از ما انتقاد می‌کند یا به گونه‌ای عمل می‌کند که به هنجارها یا انتظارات ما بی حرمتی می‌شود، این امکان وجود دارد که حواسش پرت باشد یا دچار فشار عصبی روحی باشد؛ مثلاً راننده‌ای که به سرعت رانندگی می‌کند ممکن است بیماری بد حال در بیمارستان داشته باشد.

    -‌ شوخی و مزاح کنید؛ شوخی کردن خشم را کاهش می‌دهد، زیرا شوخی با خشم مغایرت دارد.

    -‌ با خودتان گفت‌وگو کنید؛ بسیاری از مردم با خودشان گفت‌وگو می‌کنند؛ گفت‌وگو با خود موجب کاهش خشم می‌شود.

    -‌ بپذیرید که زندگی همیشه منصفانه نیستغ تا وقتی که نپذیریم جهان بی عیب و نقص نیست، نسبت به همه چیز و همه کس خشمگین می‌شویم.

    – سازش کنید؛ بیشتر ما علاقه به سازش نداریم، اما وقتی یاد بگیریم که سازش بهتر از خشم طولانی مدت است، می‌توانیم برای هنر ظریف سازش، در مقام وسیله‌ای برای داشتن زندگی ساده‌تر، ارزش قایل شویم.

    – وسایل خطرناک را همراه خود نداشته باشید! اشیاء برنده مانند چاقو می‌تواند وسوسه استفاده از آن را ایجاد کند.

    چه افرادی مستعد خشمگین شدن هستند؟

    شهبازپور همچنین با اشاره به افرادی که بیش از دیگران مستعد خشمگین شدن هستند گفت:

    -‌ افرادی که نیاز مبرم و سیری ناپذیری برای کامل بودن دارند.

    – افرادی که ترس شدیدی از خطا کار بودن و در اشتباه بودن دارند.

    – افرادی که نیاز شدیدی به کنترل کردن دیگران دارند.

    – افرادی که از شنیدن عقاید نو و یا متفاوت با عقایدشان هراس دارند.

    – افرادی که از رها کردن موضوع به حال خود بیم دارند.

    – افرادی که نیاز شدید و مفرطی به مورد پذیرش قرار گرفتن و تأیید دیگران دارند.

    – افرادی که تصور می‌کنند همواره باید با صلابت، شجاع، قدرتمند و قوی به نظر برسند.

    – افرادی که از تجربه کردن احساسات ناخوشایند هراس دارند.

    – افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند.

    – افرادی که تحملشان نسبت به ناکامی‌ها اندک است.

    – افرادی که از مورد انتقاد واقع شدن هراس دارند.

    آثار زیان بار خشمگین شدن و از دست دادن کنترل در دراز مدت

    شهبازپور با بیان اینکه خشمگین شدن سریع افراد و عدم مهار و مدیریت آن در دراز مدت تبعات مختلفی به دنبال دارد، اظهار کرد:‌ سر دردها، نارسایی سیستم عصبی، ناراحتی گوارشی، مشکلات قلبی – عروقی، ‌ تشدید علائم بیماری موجود در بدن، ‌آرتوروز، ‌سکته‌های قلبی، ‌فشار خون بالا، اعتیاد و غیره از مهمترین تبعات ناشی از خشم و از دست دادن کنترل در درازمدت است.

    این روانشناس و مشاور همچنین با بیان اینکه همه افراد بطور یکسان خشم خود را بروز نمی‌کنند، ‌گفت: راه‌های بسیاری برای ابراز خشم وجود دارد. اینکه فرد خشم خود را به چه شکل بروز دهد به عوامل متعددی از جمله تجارب قبلی، شخصیتی و تقویت یا تنبیه‌های بیرونی و درونی بستگی دارد که سرکوب کردن، انتقال خشم به فرد یا شیئ دیگر، کنترل، فرونشانی، گریستن، واکنش افراطی، رویارویی مثبت و قاطعانه و پاسخ انفعالی برخی از راه‌های رویارویی با خشم از سوی افراد است.

    شهبازپور در خاتمه ضمن تاکید بر اهمیت و ضرورت افزایش آگاهی نسبت به دلایل بروز خشم و کسب مهارت برای مدیریت آن، ‌یادآور شد: با کسب مهارت‌های کنترل خشم می‌توانیم زندگی بهتر و سالم‌تری برای خود و خانواده‌هایمان بسازیم و زمین را جای بهتری برای زیستن کنیم.

    منبع: ایسنا

  • چند توصیه برای خودمراقبتی به هنگام عزاداری

    چند توصیه برای خودمراقبتی به هنگام عزاداری

    5eeaf1f96d548_2020-06-18_09-17

    کنار آمدن با از دست دادن دوست صمیمی یا یکی از اعضای خانواده می‌تواند یکی از سخت‌ترین چالش‌هایی باشد که بسیاری از ما با آن روبه‌رو می‌شویم.

    به هنگام از دست دادن همسر، خواهر و برادر یا والدین خود، غم و اندوه ما بسیار شدید خواهد بود. اگرچه از دست دادن به عنوان یک بخش طبیعی زندگی شناخته می‌شود اما هنوز هم شوک و سردرگمی ناشی از آن می‌تواند بر افراد چیره شده و منجر به طولانی شدن دوره غم یا افسردگی شود.

    به طور معمول با گذشت زمان از شدت غم و اندوه کاسته می‌شود اما عزاداری فرایندی مهم برای غلبه بر این احساسات است.

    عزاداری فرایندی است که باید پس از از دست دادن یک عزیز پشت سر بگذارید. از آنجایی که گذر از غم و اندوه ناشی از مرگ یک عزیز می‌تواند بسیار دشوار باشد، مراقبت از خود در این شرایط اهمیت بسیاری دارد.

    در ادامه چند نکته برای خودمراقبتی در زمان عزاداری به نقل از سایت تخصصی “وری‌ول‌هلث” آورده شده است:

    ۱) به دنبال حمایت باشید و آن را بپذیرید: شما نمی‌توانید به تنهایی این مسیر را طی کنید و طی فرایند عزاداری به حمایت و مراقبت دیگران احتیاج دارید. با یک عضو خانواده یا دوست قابل اعتماد، روحانیت یا مشاوران حرفه‌ای تماس بگیرید و از آن‌ها درخواست حمایت و مراقبت طی این فرایند را داشته باشید.

    ۲) اندوه خود را بپذیرید: سعی نکنید از غم و اندوه خود فرار کنید و پنهان شوید. شما باید درد و اندوه را تجربه کنید تا بتوانید از آن گذشته و به سمت بهبودی حرکت کنید.

    ۳) برای خود الگو بیابید: شما اولین کسی نیستید که چنین اندوهی را تجربه می‌کنید. درمورد نحوه مقابله دیگر افراد با چنین غم‌هایی اطلاعاتی کسب کنید. این کار به شما الگویی می‌دهد تا مسیر بازیابی خود را بهتر یافته و بدانید که در این مسیر تنها نیستید. هم‌چنین می‌توانید کتاب‌هایی در این زمینه مطالعه کرده یا با گروه‌های مشاوره که در این زمینه فعالیت دارند در تماس باشید.

    ۴) درباره غم و عزا بیاموزید: هرچه بیشتر درمورد غم و عزاداری اطلاعات داشته باشید و تصورات اشتباه پیرامون آن را برطرف کنید، بیشتر متوجه خواهید شد که اندوه شما عادی است. هم‌چنین ممکن است علائم هشداردهنده‌ای را کشف کنید که نشان دهد اندوه شما پیچیده‌تر از حالت عادی بوده و برای مقابله با آن به کمک بیشتری نیاز دارید. در هر صورت، داشتن اطلاعات در این زمینه به شما برای مقابله با آن کمک می‌کند.

    ۵) غم و اندوه خود را بیان کنید: غم و اندوه نمی‌تواند در اعماق شما پنهان بماند. بهترین راه برای مقابله با اندوه، رها کردن آن است. اگر لازم بود گریه کنید و جیغ و فریاد بزنید. احساسات خود را از طریق موسیقی، هنر، شعر یا خاطره‌نگاری بروز دهید. فرقی ندارد غم و اندوه خود را با یک شخص امن مورد اعتمادتان در میان می‌گذارید و یا آن را در حریم شخصی خود و در تنهایی بروز می‌دهید، در هر صورت ابراز احساسات تنها راه واقعی برای قبول و پشت سر گذاشتن اندوه‌تان است.

    ۶) احساسات خود را بپذیرید: غم و اندوه می‌تواند احساسات مختلفی را به سطح بیاورد که برخی از آن‌ها بسیار شدید است. این احساسات را تصدیق کرده و آن‌ها را به عنوان بخشی از فرایند طبیعی اندوه قبول کنید. عصبانیت، اندوه و اشتیاق خود را انکار نکنید. این‌ها احساسات مهمی هستند که به محض بیان به شما برای بهبودی کمک می‌کنند.

    ۷) برای خود زمان بگذارید: اندوه می‌تواند فرسوده‌کننده باشد. احساسات بسیار شدید انرژی زیادی می‌برند. به خودتان فرصت کافی دهید تا کارهای روزمره را انجام دهید و خود را بیش از حد درگیر برنامه‌های مختلف نکنید. وقتی نیاز دارید، استراحت کنید و به خودتان کمی بیشتر اهمیت دهید.

    ۸) در کاری مشارکت کنید: درگیر شدن در کار یا فعالیت دیگری که از آن لذت می‌برید، می‌تواند شما را متمرکز کرده و یک حواس‌پرتی دلپذیر از غم و اندوه را برای شما ایجاد کند. اگر این فعالیت به ویژه برای دیگران معنادار یا مفید باشد، می‌تواند روحیه شما را نیز بالا ببرد.

    ۹) کمی تفریح داشته باشید:  بعضی اوقات افراد عزادار خود را از هر تفریح و لذتی محروم می‌کنند و تصور می‌کنند خندیدن یا داشتن تفریح به نوعی نادیده گرفتن یا بی‌احترامی به عزیر از دست رفته‌شان است. حقیقت این است که خنده دارویی عالی است. یک راه عالی دیگر برای تفریح و سرگرمی نیز ارتباط با کودکان یا حیوانات است.

    ۱۰) ایمان را حفظ کنید: به یاد داشته باشید که اندوه شدید برای همیشه دوام نخواهد داشت. ایمان داشته باشید و دعا کردن را فراموش نکنید.  این ایمان را حفظ کنید که یک روز بهبود خواهید یافت و دوباره زندگی خوبی خواهید داشت.

    منبع: ایسنا

  • عوارض رابطه جنسی زیاد از نظر طب سنتی

    عوارض رابطه جنسی زیاد از نظر طب سنتی

    5ee99efabe118_2020-06-17_09-11

    اگر تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می‌یابد و اگر این میزان به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می‌تواند در زمینه باروری ایجاد مشکل کند

    یک زندگی جنسی سالم و خوب می تواند از دید افراد مختلف تعاریف متفاوتی داشته باشد. برخی از افراد در زندگی خود به ندرت رابطه جنسی دارند و از این امر نیز راضی هستند. در حالی که عده ای ترجیح می دهند در طول روز چندین بار رابطه جنسی داشته باشند. با این حال اگر شما در دورانی مثل تعطیلات، ماه عسل و غیره می خواهید رابطه جنسی زیادی را تجربه کنید و نگران عواقب و عوارض آن هستید ما در این مقاله به توضیحاتی در مورد عوارض رابطه جنسی زیاد پرداخته ایم.

    به صورت معمولی به تعداد کمتر از ۲ بار در ماه سردی جنسی و به میزان بیشتر از ۱۰ بار در ماه حرارت جنسی گفته می شود. یک یا دوبار در هفته میزان متعادل رابطه جنسی است. البته این میزان زمانی مطرح است که مدت زمان قابل توجهی از شروع زندگی مشترک گذشته است و زوجین به یک شناخت از میزان تمایل، نیاز و توانایی خود در مسائل جنسی رسیده و با تفاهم به یک ثبات رفتار جنسی دست یافته اند، چرا که معمولا زوجین در ابتدای زندگی مشترک بیش از زمان های دیگر با مساله جنسی درگیر بوده و چه بسا تا هفته ای چندین بار نیز رابطه داشته باشند و این طبیعی است.

    بوعلی سینا می گوید: منی، مایه حیات و قوت جان شماست. پس در جماع رعایت حد اعتدال باید کرد.

    کثرت جماع باعث کاهش طول عمر و سستی بدن می شود. افراط در جماع در هر حال مضرترین چیز هاست، خصوصا هنگامی که پی در پی باشد چرا که باعث ضعف مغز، قلب، کبد، قوا، اعصاب، بینایی، معده، کلیه، مثانه و تپش قلب و درد کمر و باسن، سیاتیک، نقرس و امثال این ها می گردد. همچنین سبب کاهش توان و ضعف اعصاب و حدوث امراضی مانند ام اس، فلج، رعشه، لقوه، تشنّج، ضعف قوة هاضمه و ضعف سایر قوا می شود. علت این امر، آن است که بدن برای تولید منی مراحل زیادی طی کرده و قوای زیادی صرف کرده است. همچنین کثرت جماع به چشم آسیب می رساند.

    پژوهش ها نشان می دهد افزایش فعالیت های جنسی برای قلب مردان مضر است.

    اگر تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می یابد و اگر این میزان که بطور معمول بین ۴۰ تا ۶۰ میلیون اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی است، به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می تواند در زمینه باروری ایجاد مشکل کند و در صورتی میزان اسپرم طبیعی می شود و فرد قدرت باروری به دست می آورد که چند روز رابطه جنسی انجام نشود؛ در حقیقت وجود چند روز استراحت در بین رابطه های جنسی موجب جبران انرژی از دست رفته و بازسازی بدن می گردد.

    برخی عوارض دیگر زیاده روی در آمیزش جنسی

    “زیان زیاده روی در نزدیکی جنسی برای افرادی که ناتوانند بیش از آن است که به شمار آید، زیرا این کار حرارت غریزی را خاموش می کند، از نیرو و نشاط می کاهد، معده و کبد را ناتوان کرده و سوء هاضمه پدید می آورد، پیری زودرس، لاغری، کم خونی و رنگ پریدگی را ایجاد می کند، مو ها را تا حد کچلی می ریزاند، مغز را خشک می کند و به پی ها زیان می رساند، سبب لرزش اندام، ضعف حرکات، درد پا و مفاصل و سیاتیک می شود (دقایق العلاج صفحه ۴۴۶)

    چه افرادی توانایی بیشتری برای نزدیکی جنسی دارند

    “فردی که پیر است یا فرد لاغر با مزاج خشک و رگ های تنگ که خون او کم باشد باید از نزدیکی زیاد چنان بپرهیزد که گویی از دشمن خطرناک می گریزد به خصوص اگر بیمار یا در دوران نقاهت باشد.

    مناسبترین مزاج برای نزدیکی، افراد دَمَوی با بدن نیرومند هستند (سرخ و سفید، پر گوشت، رگ ها گشاد، پر خون، پر مو ًخصوصا در پایین بدن و بالای آلت و ران، پر منی) این افراد اعضای رئیسه نیرومند داشته کار های روحی، حیوانی و طبیعی و آلات آن ها قوی است”. (دقایق العلاج صفحه ۴۷۷)

    منبع: ساعد نیوز

  • چرا افراد ساکت و درون‌گرا مدیرهای بهتری‌ هستند؟

    چرا افراد ساکت و درون‌گرا مدیرهای بهتری‌ هستند؟

    برای اینکه رهبر خوبی باشید نیاز نیست شخصیت اهل معاشرت پیدا کنید یا ادای برون‌گرایی درآورید

    ساکت‌ها در نگاه اول آدم‌هایی بی‌عرضه‌اند و به نظر می‌آید هیچ‌وقت نتوانند مدیر خوبی باشند، چون رتق‌وفتق کارها به همکاری‌کردن نیاز دارد و کسی که نتواند با دیگران گرم بگیرد و معاشرت کند، از دایره بیرون می‌افتد، چه برسد به اینکه بتواند جمع را مدیریت کند. اما سوزان کین در این گفت‌وگو می‌گوید باید بین درون‌گرایی و خجالت‌زدگی فرق گذاشت. خجالتی‌ها از قضاوت‌شدن در جمع می‌ترسند، اما درون‌گراها به‌خاطر اخلاق آرامشان می‌توانند به دیگران گوش بدهند، سایۀ سنگینشان را بر کار گروهی نیندازند و نهایتاً مدیران بهتری باشند.

    گفت‌وگوی چارلز داهیگ با سوزان کین، اسلیت — در یکی از قسمت‌های اخیر پادکست «هاو تو!»، سوزان کین، مؤلف سکوت: قدرت درون‌گرایان در دنیایی که نمی‌تواند دست از حرف زدن بردارد ۱، پرده از رازی برداشت که در سال‌هایی که وکیل شرکتی بود به او الهام شد: درون‌گرایی یک قدرت خارق‌العاده است. کین مشغول پژوهش شد و دریافت که درون‌گرایان، گرچه اغلب به گمانِ منفعل‌بودن جدی گرفته نمی‌شوند، می‌توانند رهبران قدرتمندی باشند. مصداقش؟ کسانی مثل آبراهام لینکلن، الینور روزولت و بیل گیتس. در این قسمت «هاو تو!»، کین می‌گوید که درون‌گرایان چطور می‌توانند زمام استعدادهای خود را در اختیار بگیرند تا در محل کار و موقعیت‌های دیگر موفق شوند. نقطۀ شروع تسلط‌یافتن بر حرف‌های خودمانی و دوستانه است. این نسخۀ پیاده‌شدۀ مصاحبه خلاصه‌سازی و ویرایش شده تا واضح‌تر شود.

    چارلز داهیگ: تصور من از وکلای شرکتیْ برون‌گرایان بالفطره‌ای است که پرسروصدا و خودرأی‌اند. آیا در شرکت وکالت سابقتان، برای شبکه‌سازی و صحبت با همکارانتان دردسر داشتید؟ آیا احساس می‌کردید درون‌گرایی موجب می‌شد وصلۀ نچسب باشید؟

    سوزان کین: در ابتدا گمان می‌کردم، به‌خاطر این حالت وجودی‌ام، از دیگران بدجور عقب افتاده‌ام. آن زمان، من یک دستیار جوان زیبا بودم، و سهام‌دار اصلی شرکت که برایش کار می‌کردم دقیقۀ نود گفت که نمی‌تواند به فلان جلسۀ مذاکره بیاید و من باید جای او می‌رفتم. و کاملاً وحشت‌زده بودم. ولی درنهایت چنان موفق از آب درآمد که وکیل نمایندۀ طرف مقابل می‌خواست مرا استخدام کند و مشتری خودمان هم کارهای بیشتری برایمان فرستاد. علتش این بود که کارم را به‌شیوۀ ساکت و فکورانۀ خودم می‌کردم. مذاکره‌کنندۀ خوب اساساً کسی است که بتواند واقعاً عمیق حرف‌ها را گوش بدهد و توافق‌های سازنده‌ای مطرح کند که به درد همۀ طرف‌ها بخورد. پس وضعیت همیشه هم خوشایند من نبود، اما رفته‌رفته فهمیدم که درون‌گرایی یک قدرت خارق‌العادۀ عجیب و غریب است.

    داهیگ: چه جالب. می‌شود بگویید درون‌گرایی دقیقاً چیست؟ فرق درون‌گرایی و خجالت چیست؟

    کین: به تعبیر محاوره‌ای، درون‌گرایی یعنی ترجیح‌دادن محیط‌های نرم‌تر. در چنین محیطی، هر آن، آماج محرّک‌های کمتری هستی. برای همین است که افراد اغلب می‌گویند: «بعد از چند ساعت مهمانی، چه حالی داری؟». برون‌گرایان گویی یک باطری درونی دارند که با چنین تجربه‌ای شارژ می‌شود، لذا پس از آن مهمانی هیجان‌زده‌اند چون انرژی گرفته‌اند. درون‌گرایان، حتی اگر مهارت‌های اجتماعی‌شان عالی باشد و حرف‌های خودمانی را خوب بلد باشند، بعد از دو ساعت احساس می‌کنند باطری درونی‌شان خالی شده است و آرام آرام آرزو می‌کنند که کاش می‌شد به خانه برگردند. این‌ها با خجالت فرق دارد، چون مسئلۀ خجالت همان ترس از قضاوت اجتماعی است.

    داهیگ: نوشته‌اید که، بنابه برخی پژوهش‌ها، رهبران درون‌گرا اغلب دستاوردهایی بهتر از رهبران برون‌گرا دارند. چنین چیزی صحّت دارد؟

    کین: بله. بنا به پژوهش‌های آدام گرنت در دانشکدۀ وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا، وقتی کارکنان پیش‌فعال۲ و متعهد دارید، رهبران درون‌گرا معمولاً نتایجی بهتر از رهبران برون‌گرا می‌گیرند. دلیلش این است که رهبران درون‌گرا عاشق تبادل نظرات‌اند. آن‌ها مایل‌اند به ایده‌هایی که کارکنانشان مطرح می‌کنند گوش بدهند. اما اگر رهبر سازمان از آدم‌های بالفطرۀ سرکش یا سلطه‌جو باشد، شاید از صمیم قلب بخواهد به ایده‌های دیگران گوش بدهد اما سبک تعاملش چنان جنجال‌برانگیز است که چندان ایده‌ای با او در میان گذاشته نمی‌شود و بعید هم هست از آن ایده‌ها پیروی کند چون عادت دارد مُهر و امضای شخصی‌اش را روی همه‌چیز بزند.

    داهیگ: با این اوصاف، چطور می‌توانیم درون‌گرایی را به یک مزیت راهبردی تبدیل کنیم؟

    کین: مسئله این است که بدانید کجا می‌توانید دل به دریا بزنید، و دل به دریا زدن یعنی اینکه خودتان باشید. بد نیست که بیشتر بکوشید از کُنج عافیتتان بیرون بیایید و مهارت‌هایی کسب کنید که به درد خارج از آن کُنج می‌خورند، ولی معنایش اصلاً این نیست که خودتان را از بیخ و بُن عوض کنید. پس پرسش اصلی این است: «استعدادی که من به میدان می‌آورم چیست؟ دوست دارم از چه طریقی با مردم ارتباط بگیرم، و چطور می‌توانم این امر را محقق کنم؟».

    محققان در یک مطالعۀ جالب دیده‌اند که، در سلسله‌مراتب شغلی، افراد با اینکه همتایانشان بگویند چه ضعف‌هایی دارند واقعاً راحت‌اند، ولی اگر افراد عالی‌رتبه‌تر چنین کنند اصلاً برایشان راحت نیست. اما باز هم یک عالَم چیز در دایرۀ زندگی‌تان هست که می‌توانید درباره‌شان حرف بزنید، بی‌آنکه به محدودۀ خطر وارد شوید. وقتی مردم با هم صحبت می‌کنند دربارۀ زندگی عاطفی و هیجانی حرف می‌زنند، و لذا بهتر

    شاید بس باشد که، پیش از چرخیدن در دفتر، چند جمله برای بازکردن سر حرف بنویسید که بتوانید استفاده کنید
    است توجه و علاقه‌تان به آن‌ها را ابراز کنید. موضوع بحث هم هیچ اهمیت خاصی ندارد.

    داهیگ: گفته‌اید اسوۀ محبوبتان داگلاس کونانت است که تا همین اواخر مدیرعامل شرکت کمبل سوپ بود.

    کین: بله. او از آن آدم‌های اهل بگووبخند نبود که دائم در راهروها قدم بزند. یکی از کارهایی که کرد، شناسایی آن کارکنانی در شرکت کمبل بود که واقعاً چیزی به شرکت اضافه می‌کردند. بعد می‌نشست و نامه‌های قدردانی شخصی برایشان می‌نوشت. در ایامی که در شرکت بود، سی‌هزار نامه از این جنس نوشت چون فقط به این طریق بود که حقیقتاً با افراد ارتباط می‌گرفت و تشکرش را نثار آن‌ها می‌کرد. افراد هم حس می‌کردند که تشکر او از صمیم قلبش است و اصالت دارد، لذا نامه‌ها برایشان خیلی مهم بود و احساس نمی‌کردند او باید به دفترشان بیاید و آن حرف‌ها را مستقیماً بزند. زمانی که او سکان هدایت شرکت را به عهده گرفت، کمبل در میان پانصد شرکت برتر مجلۀ فورچون، ازلحاظ «تعهد کارکنان» در قعر جدول بود. یک دهه بعد، که او از ریاست شرکت کناره گرفت، کمبل در صدر جدول بود.

    داهیگ: خُب، پس برای اینکه رهبر خوبی باشید نیاز نیست شخصیت اهل معاشرت پیدا کنید یا ادای برون‌گرایی درآورید. ولی همۀ ما گاهی در موقعیت‌های اجتماعی‌ای قرار گرفته‌ایم که مجبور بوده‌ایم حرف‌های خودمانی بزنیم؛ مثلاً در یک همایش تنها هستید یا می‌خواهید در مهمانیِ ادارۀ همسرتان با بقیه بجوشید. چه کار می‌توانید بکنید تا این گفت‌وگو هم برای شما و هم برای دیگران لذت‌بخش‌تر شود؟

    کین: مشکلی که اکثر درون‌گرایان با آن برخورد می‌کنند، سؤال‌های زیاد و کلافه‌کننده است. لذا برایشان ساده‌تر است که آن طرفی باشند که اطلاعات ارائه نمی‌دهد بلکه از دیگری یک عالَم سؤال شخصی می‌پرسد. ولی این هم مشکل‌آفرین است چون کارتان شبیه مصاحبه یا حتی بازجویی می شود.

    از تمرین‌کردن برای این موقعیت‌ها معذب نشوید. شاید بس باشد که، پیش از چرخیدن در دفتر، چند جمله برای بازکردن سر حرف بنویسید که بتوانید استفاده کنید. این هیچ فرقی با تمرین برای سایر دیدارها و جلسات ندارد، و می‌تواند واقعاً مفید باشد. حالا که حرفش شد، یک چیز بامزه یادم آمد، که وقتی چهارده‌ساله بودم همین کار را کردم. یادم هست که به رفیقم علاقه داشتم و قرار بود اولین تماس تلفنی‌مان را داشته باشیم. نگران بودم که سوژۀ حرف کم بیاوریم، برای همین چند چیز برای باز کردن سر حرف روی کاغذ نوشتم. احساس می‌کردم چقدر ابلهم که این کار را می‌کنم، ولی کردم و خیلی هم عالی شد. و نکته اینجاست که مجبور نبودم تمام عمرم همین کار را بکنم. یعنی تا زمانی باید آن کار را می‌کردم که دستم بیاید چطور این‌جور گفت‌وگوها را پیش ببرم.

    منبع: ترجمان

  • سندروم آشیانه خالی را بشناسید / محکم به همسرتان بچسبید !

    سندروم آشیانه خالی را بشناسید / محکم به همسرتان بچسبید !

    5ee85e95640b8_2020-06-16_10-24

    سندروم آشیانه خالی، احساس اندوهی است که والدین پس از آنکه فرزندان خانه را به قصد تحصیل یا ازدواج ترک می‌کنند به آن دچار می‌شوند. برخی والدین هیچ مشکلی با سندروم آشیانه خالی ندارند.

    سندروم آشیانه خالی، احساس اندوهی است که والدین پس از آنکه فرزندان خانه را به قصد تحصیل یا ازدواج ترک می‌کنند به آن دچار می‌شوند. برخی والدین هیچ مشکلی با سندروم آشیانه خالی ندارند، اما خیلی‌ها به‌دنبال راهی برای مقابله با آن هستند.

    تماشای بزرگ شدن بچه‌ها تا زمانی که خانه را ترک می‌کنند، یک دوره هیجان‌انگیز است. بسیاری از والدین مشتاقانه روزی را به انتظار می‌نشینند که بچه‌های‌شان بتوانند روی پای خود بایستند. ازسوی دیگر، وقتی بعد از آن همه زحمتی که برای فرزندتان می‌کشید و نیازهایش را تامین می‌کنید، می‌بینید که دیگر نیاز چندانی به شما ندارد و روی پای خود ایستاده، ممکن است احساس تهی بودن کنید. مقابله با سندروم آشیانه خالی می‌تواند مشکل‌ساز باشد، اما صرف مبارزه با این عارضه می‌تواند شما را در برداشتن گام‌های مثبت و موثر یاری کند. شما می‌توانید به روش‌های مختلف با این مشکل روبه‌رو شوید و به زمانی برگردید که فرزندتان تازه به دنیا آمده بود. در این مطلب به معرفی ۳ اقدام عملی می‌پردازیم که می‌توانید از آنها برای مبارزه با سندروم آشیانه خالی استفاده کنید.

    مشکل‌تان را بپذیرید لطفا!
    سندروم آشیانه خالی احساس اندوهی است که والدین پس از آنکه فرزندان خانه را به قصد تحصیل یا ازدواج ترک می‌کنند به آن دچار می‌شوند. مهم نیست چه تصمیمی برای مبارزه با سندروم آشیانه خالی دارید؛ آنچه اهمیت دارد این است که وجود این عارضه را به رسمیت بشناسید. خیلی‌ها ممکن است به شما بگویند این فقط یک تلقین است و باید با آن کنار بیایید، اما احساس رها شدن و افسردگی مرتبط با آن می‌تواند بیش از آنچه فکرش را می‌کنید واقعی باشد، بنابراین از پذیرفتن مشکل و یافتن راهی برای مبارزه با آن خجالت نکشید.

    ۱. محکم به همسرتان بچسبید
    وقتی صاحب فرزند می‌شوید، ازدواج شما تحت‌الشعاع آن قرار می‌گیرد. میزان توجه و انرژی متقابلی که پیش از این صرف یکدیگر می‌کردید، به‌طور انحصاری بر فرزند نورسیده متمرکز می‌شود. از این رو، یکی از موثرترین گام‌هایی که می‌توانید برای مقابله با سندروم آشیانه خالی بردارید، کشف چیزهایی است که از مدت‌ها پیش چشم‌تان را به روی آنها بسته‌اید. حالا که دیگر قرار نیست پول‌های‌تان را خرج بچه‌ها کنید، بهتر است با هم قرار بگذارید، همان‌طور که در شروع زندگی مشترک خود قرار می‌گذاشتید. حتما شگفت‌زده خواهید شد، چون از زمان تولد فرزند دیگر وقت این کارها را نداشته‌اید و خیلی اوقات صرفا هم‌اتاقی بوده‌اید. اگر فکر می‌کنید بچه‌دار شدن ازدواج شما را تحت‌الشعاع خود قرار داده و بر آن تاثیر منفی گذاشته است، حالا وقت آن است که به خود برسید. در این شرایط، از وقت و انرژی کافی برای حل مشکلات برخوردارید و می‌توانید ازدواج‌تان را تحکیم کنید.

    ۲. سبک زندگی را عوض کنید
    حالا که وقت‌تان مال خودتان است، می‌توانید علاقه‌مندی‌های پیشین خود را دنبال کنید. این کار روش خوبی برای مبارزه با سندروم آشیانه خالی خواهد بود. اگر دوست دارید، می‌توانید یک شغل جدید پیدا کرده یا فقط در چند کلاس آموزشی شرکت کنید. با این کار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنید. ملاقات با افراد جدید نیز کمک می‌کند که یک شروع دوباره داشته باشید. روزی روزگاری، قبل از اینکه بچه‌دار شوید، حتما رویاهایی داشتید. حالا وقت آن رسیده که به رویاهای‌تان جامه عمل بپوشانید. قدردان فرصتی باشید که اکنون در‌اختیار دارید. حالا که عاقل‌تر شده‌اید، بهتر می‌توانید از فرصت‌های پیش رو استفاده کنید و تصمیمات بهتری بگیرید.

    ۳. تا می‌توانید سفر کنید
    بیشتر افرادی که از سندروم آشیانه خالی رنج می‌برند، خود را به کل بازنشسته می‌کنند. البته تصور اینکه تا ظهر بخوابید و بعدازظهر را نیز با پوشیدن لباس خواب بگذرانید، تا چند هفته جذاب خواهد بود، اما به‌تدریج خسته‌کننده خواهد شد. نگذارید به سندروم آشیانه خالی عادت کنید. برای سفر برنامه‌ریزی کنید. به مکان‌های جدید بروید و دیدنی‌های موردعلاقه‌تان را ببینید. حالا وقت آن رسیده که زندگی رویایی خود را داشته باشید و مهم نیست بچه‌ها چه فکری می‌کنند. با این کار می‌توانید به فرزندتان یک درس بزرگ بدهید. آنها با دیدن شما می‌فهمند که زندگی در کنار تمام سختی‌هایش می‌تواند لذت‌بخش باشد.

    به کارهای جدید بپردازید
    اگر دوست دارید، می‌توانید یک شغل جدید پیدا کرده یا فقط در چند کلاس آموزشی یا ورزشی شرکت کنید. با این کار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنید. ملاقات با افراد جدید نیز کمک می‌کند یک شروع دوباره داشته باشید. روزی روزگاری، قبل از اینکه بچه‌دار شوید، حتما رویاهایی داشتید. حالا وقت آن رسیده که به رویاهای‌تان جامه عمل بپوشانید. قدردان فرصتی باشید که اکنون در‌اختیار دارید.

    منبع: رکنا

  • هرگز این خوراکی‌ها را خام نخورید

    هرگز این خوراکی‌ها را خام نخورید

    5ee6588fe6827_2020-06-14_21-34

    همه ما می‌دانیم که نباید چیز‌هایی مانند مرغ و گوشت قرمز را خام بخوریم، اما غذا‌های دیگری نیز وجود دارند که کمتر به خطرات خام‌خواری آن‌ها توجه شده است. خوراکی‌هایی که هرگز نباید خام مصرف شوند.

    مصرف خام برخی خوراکی‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد. این خوراکی‌ها می‌توانند شامل سبزیجات نیز باشند:

    هرگز این خوراکی‌ها را خام نخورید

    سیب زمینی

    اگرچه سیب زمینی یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌های آشپزخانه است، اما هرگز نباید به صورت خام مصرف شود. این خوراکی حاوی نشاسته‌هایی است که در مقابل هضم مقاوم هستند و می‌تواند منجر به نفخ معده و درد شود. اگر سیب زمینی سبز شده باشد، ممکن است سمی به نام سلانین ایجاد کرده باشد که می‌تواند باعث مسمومیت غذایی شود.

    لوبیا

    اگرچه لوبیا‌ها سرشار از پروتئین، فیبر و آنتی اکسیدان‌ها هستند، اما لوبیا در صورت مصرف خام باعث ناراحتی زیادی در شکم می‌شود. لوبیا حاوی سموم فیتوماگگلوتینین است که باعث علائمی شبیه به مسمومیت غذایی می‌شود. برای جلوگیری از بروز هرگونه مشکلی، حداقل ۱۰ دقیقه لوبیا را بپزید.

    سوسیس

    مسلماً، سوسیس از سالم‌ترین غذا‌ها نیست، اما اگر می‌خواهید سوسیس بخورید، مطمئن شوید که کاملاً پخته شده است، زیرا در غیر این صورت مستعد ابتلا به باکتری‌های لیستریا می‌شوید.

    تخم مرغ

    ممکن است که تخم مرغ خام حاوی سالمونلا پاتوژن باشد، که می‌تواند منجر به مسمومیت غذایی شود. به همین دلیل است که وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) استفاده از تخم مرغ خام را فقط در صورت پاستوریزه شدن در نظر می‌گیرد. افراد مسن، زنان باردار و کودکان خردسال در برابر این خوراکی آسیب پذیر هستند.

    بادمجان

    مانند سیب زمینی‌های سبز، بادمجان‌ها حاوی سم سولانین هستند که می‌تواند باعث ناراحتی روده شود. بعضی افراد حتی ممکن است متوجه شوند که نسبت به خوردن بادمجان خام واکنش آلرژیک دارند. بادمجان‌هایی که در اوایل فصل رشد خود برداشت می‌شوند حاوی مقادیر بیشتری از این ترکیب هستند.

    برنج

    یک مطالعه در ژورنال بین المللی میکروبیولوژی مواد غذایی نشان داد که برنج خام می‌تواند حاوی باکتری‌های بیماری زا باشد. این باکتری‌ها معمولاً در برنج پخته شده دیده نمی‌شوند، بنابراین بهتر است هر نوع برنج را طبخ و نگهداری کنید.

    منبع: انتخاب

  • چند توصیه برای داشتن موهای سالم

    چند توصیه برای داشتن موهای سالم

    برای داشتن موهای سالم، زیبا و شاداب، توجه به نوع موادغذایی در رژیم روزانه اهمیت دارد، همچنین درمورد ریزش مو نیز صدق می‌کند زیرا اگر فولیکول‌های مو به اندازه کافی ریزمغذی دریافت کنند، محکم خواهند بود.

    برای داشتن موهای سالم، زیبا و شاداب، توجه به نوع موادغذایی در رژیم روزانه اهمیت دارد، همچنین درمورد ریزش مو نیز صدق می‌کند زیرا اگر فولیکول‌های مو به اندازه کافی ریزمغذی دریافت کنند، محکم خواهند بود و بیش از حد طبیعی دچار ریزش نمی‌شوند.5ee5f7b2e2b03_5ee5f7b2e2b14

    مدیر بهداشت و سلامت عمومی کشور افزود: پروتئین‌هایی که از طریق گوشت، حبوبات، لبنیات و تخم‌مرغ به بدن می‌رسند، می‌توانند موجب تقویت مو شده و از ضعیف‌شدن و ریزش مو پیشگیری کنند.

    ربابه شیخ الاسلام اظهار داشت: وجود  «روی» که در تقسیم سلول‌های  فولیکول مو نقش مهمی دارد باید به اندازه کافی در رژیم غذایی وجود داشته باشد تا فولیکول‌های مو بتوانند تقسیم شده  و در نتیجه موهایی که ریخته، دوباره رشد کنند، آنتی اکسیدان‌هایی مانند بتاکاروتن که در مواد غذایی نارنجی رنگ مانند هویج، خرمالو، کدو حلوایی وزرد آلو وجود دارد و پیشساز ویتامین آ در بدن هستند، در این زمینه نقش مهمی دارند.
    وی ادامه داد: علاوه‌بر پروتئین‌ها، مواد مغذی دیگری نیز برای موها لازم بوده و یکی از این مواد، «آهن» است که نقش بسیار مهم در خون رسانی و اکسیژن‌رسانی بهتر به فولیکول‌های مو و در نتیجه کاهش ریزش موها ایفا می‌کند. بنابراین اگر آهن به اندازه بنابراین اگر آهن به اندازه کافی در رژیم غذایی شخصی وجود نداشته‌باشد، با پایین آمدن میزان هموگلوبین خون، اکسیژنی که به فولیکول های مو می‌رسد نیز کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه فرد با ریزش مو روبه‌رو خواهدشد.

    وی تصریح کرد: کسانی که در رژیم روزانه به میزان کافی پروتئین دریافت نمی‌کنند، موهایشان نازک می‌شود و به‌تدریج می‌ریزد بنابراین مصرف مواد حاوی پروتئین نه‌تنها در قدرت فولیکول‌های مو تاثیرگذار است که در ساختار بهتر موها و بهبود رنگ و شفافیت ساقه مو نیز نقش دارد. اغلب مواد غذایی که پروتئین مورد نیاز بدن را تامین می کنند حاوی روی و آهن نیز میباشند.

    ریزش مو در رژیم های لاغری

    این متخصص سلامت عمومی و اپیدمیولوژی تغذیه افزود: معمولا کسانی که خودسرانه و با تصور اینکه در زمان کوتاهی وزن خود را کم کرده و به وزن ایده آل برسند وارد رژیم هایی می شوند که تبلیغات وسوسه انگیز افرادی غیر حرفه ای و بعضا شیاد آنها را فریفته است و یا از مشاوره دوستان و آشنایانی خود استفاده می کنند، در مدت کوتاهی با از دست دادن وزن دچار ناراحتی های عصبی و ریزش مو روبرو می شوند. در رژیم هایی که براساس نظر متخصص و مشاور تغذیه  طراحی نشده، ممکن است بسیاری از مواد مغذی مورد نیاز مانند چربی ها و پروتئین ها از برنامه غذایی فرد حذف شود.
    وی گفت: به عنوان مثال در رژیم‌هایی که در آن مصرف کربوهیدرات ها را کنار می گذارند و نان و برنج به هیچ عنوان مصرف نمی‌شود، باعث کمبود انرژی بدن خواهد بود. در نتیجه سلول‌های مو که تقسیم زیاد دارند، بیشتر از همه آسیب می‌بیند و به همین دلیل در رژیم‌هایی که نان و برنج از آن حذف می‌شود، اولین عارضه‌ای که فرد را درگیر خواهد کرد ریزش مو است. رژیم های کم‌ پروتئین که فرد براساس آنها مصرف گوشت را حذف می‌کند یا تخم مرغ کمتری می‌خورد و حتی ممکن است مصرف لبنیات را کنار بگذارد، باعث ضعیف‌شدن فولیکول‌های مو می‌شود و در نتیجه  فرد با ریزش مو مواجه خواهد شد.

    شیخ الاسلام اضافه کرد: حتی اگر موها دچار ریزش نشود، ساقه‌های مو آنقدر نازک خواهد شد که خودبه‌خود خرد و کنده می‌شود. افرادی که برای کاهش  وزن رژیم می‌گیرند ممکن است مصرف برخی مواد غذایی را کنار بگذارند یا مقدار مصرف شان را محدود کنند. چنین شرایطی می‌تواند آنها را دچار کمبود آهن کند که این موضوع نیز عامل مهمی در ریزش مو به حساب می‌آید.

    وی اظهار داشت: توصیه می‌شود همیشه برای سلامت و کاهش وزن از  کارشناس تغذیه رژیمی متناسب با شرایط خود استفاده کنید تا با مصرف مقدار کافی از میوه‌ها و سبزیجات، کربوهیدرات‌های نان و برنج و پروتئین حبوبات، لبنیات، گوشت و سفیده تخم مرغ در رژیم غذایی استفاده گردد تا سلامت موها حفظ شود.

    مدیر بهداشت و سلامت عمومی کشور ادامه داد: نان‌های سبوس دار که حاوی ویتامین‌های B۵ و B۸ است می‌تواند به حفظ سلامت و استحکام موها کمک کند، بنابراین فردی که رژیم‌های کم‌کالری می‌گیرد و مصرف نان ها را حذف می کند، این ویتامین ها به بدنش نمی رسد و در نتیجه دچار ریزش مو می‌شود.

    شیخ الاسلام خاطرنشان کرد: بسیاری از افراد، مواد مغذی برای سلامت موها را انتخاب می‌کنند و به‌عنوان ماسک روی پوست سر یا موها می‌زنند. اما مصرف مواد غذایی به طور موضعی چندان تاثیری ندارد. در حقیقت، پوست ما از سه لایه تشکیل شده و به همین دلیل هیچ وقت نمی‌توان مواد مورد نیاز را روی پوست سر و صورت به طور موضعی استفاده کرد و نتیجه خوبی گرفت. برای اینکه روند ریزش مو بهبود یابد، حتما این مواد مغذی باید خورده و وارد خون شود تا به سلول‌های پوست و مو برسد.

    ریزش مو و رژیم‌های بدون چربی

    وی گفت: مصرف چربی‌ها نیز برای داشتن موهای سالم و شاداب ضروری است. پوست سر افرادی که رژیم غذایی روزانه آنها حاوی مقدار کافی چربی نیست و به اندازه مورد نیاز چربی مصرف نمی‌کنند، خشک می‌شود و همین خشک شدن پوست سر عاملی برای ریزش موها خواهد بود.

    شیخ الاسلام تاکید کرد: برای اینکه موهایی سالم و شاداب داشته ‌باشید، نیازمند دریافت چربی‌های مفید و انواع ویتامین ها و املاح هستید که به وسیله مصرف متعادلی از مواد غذایی مختلف و با توجه به شرایط بدنی فرد مانند نمایه توده بدنی و شاخصه های دیگر مانند قند و چربیهای خون و اندازه گیری میزان چربیهایی که در بافتهای بدن خود دارید، از طرف کارشناس تغذیه تعیین می شود،   بنابر این رژیمی که برای شما و با توجه به شرایط بدنی و فیزیولوژیک شما تعیین می شود برای فرد دیگری کاربرد مناسب ندارد چون هر کس ویژگی های خاص خود را دارد و  فریب تبلیغاتی که شما را به کاهش وزن سریع اغوا می کند نروید و مراقب سلامت خود باشید.

    منبع: انتخاب

  • 15 راه برای صمیمی شدن با فرزندتان

    15 راه برای صمیمی شدن با فرزندتان

    5ee3640b2d0b7_2020-06-12_15-46

    چرا با یک دوست راحت صحبت می کنیم ولی با پدر و مادر یا حتی با خواهر و برادر نمی توانیم به راحتی صحبت کنیم؟

    یکی از معضلات اصلی برای خانواده ها نحوه برخورد و ارتباط برقرار کردن با جوانان و نوجوانان خود می باشد.

    اولین و مهمترین مساله این است که پدر و مادر فکر می کنند که برقرار کردن رابطه دوستی با فرزندان مشکل می باشد، در صورتی که اگر پدر و مادر کمی حوصله به خرج دهند و صبوری کنند و با آرامش به حرفهای بچه هایشان گوش دهند مسلما خیلی  از گره هایی که  بایستی با دندان باز شود را با دست باز می کنند. وقتی جوانان احساس امنیت کنند می توانند با پدر و مادر خود صحبت کنند بدون اینکه ترسی از طرد شدن، مورد ضرب و شتم قرار گرفتن، مورد تحقیر قرار گرفتن و مورد مقایسه قرار گرفتن داشته باشند. در این صورت آن جوان یا نوجوان، پدر و مادر خود را محرم اسرار دانسته و ارتباط خوبی بر قرارمی کند. البته این اولین و اساسی ترین  قدم است.

    یک مثال واضح این که خود ما چرا با یک دوست راحت صحبت می کنیم ولی با پدر و مادر یا حتی با خواهر و برادر نمی توانیم به راحتی صحبت کنیم؟ چون یک دوست فقط به حرفهای ما گوش می دهد و درنهایت برای این که ما را آرام کند، همدردی می کند و حتی یک راهکار هم جلوی پای ما می گذارد، چه درست و چه نا خواسته غلط. ولی پدر و مادرها به محض اینکه بچه صحبت می کند چون نگران هستند که به نوعی از دستش بدهند شروع به گفتن حرفهای تحریک آمیز می کنند، البته ناخواسته و نمی دانند که این حرف ها فاصله ها را بیشتر می کند و بچه برای اینکه جایگاه خود را درخانه از دست ندهد ومورد سرزنش قرار نگیرد، ترجیح می دهد با همان دوست راحت باشد ودردودل کند، به همین راحتی!!.

    اما راهکارهایی کاربردی برای حل این مساله و دوستی عمیق با فرزندان:

    اولین راهکاراین که اگر توانستید تحمل کرده و با آرامش به حرفهایشان گوش کرده بدون اینکه خود را در جایگاه پدر یا مادر بدانید، بلکه خود را یک دوست صمیمی و هم سن و سال او بدانید و راهنمایی اش کنید. بدون اینکه ترسی داشته باشید اولین قدم و بزرگترین قدم را برداشته اید.

    فرزندان خود را همان طوری که هستند بپذیرید، بدون مقایسه  با فرزندان دیگران، اگر می خواهید واقعا آنها را از دست ندهید.

    علاقه خودمان را به صورت جملاتی شیرین اما نه چرب زبانی و شیوه های غیر کلامی محبت آمیز و عملی به فرزندمان ابراز کنیم.عزیزم تو عشق من هستی!!

    با جوانان و نوجوانان به زبان دل آنها و مناسب با زمان زندگی آنها سخن بگوییم، درقالب احترام وتشویق در فرزندانمان ایجاد امنیت روانی و انگیزه مثبت کنیم.

    فاصله روحی خود را با دردودل کردن و تعریف خاطرات کودکی با فرزندان تان کم کنید و با این کار رشد معنوی را در آنها تقویت کنید.

    اشتباهات فرزندان خود را با بزرگواری بدون پرده دری و ایجاد جسارت در آنها رفع نمایید.

    به صورت دستوری با آنها صحبت نکنیم و نام فرزند خود را با احترام به ویژه در حضور دیگران صدا کنیم.

    دادن هدیه های کوچک به بهانه مناسبت های مختلف به صورتی که آنها را پر توقع نسازد و برای هر کار کوچکی از شما انتظار پاداش و جایزه نداشته باشند.

    ایجاد حس مسئولیت و اعتماد به نفس در فرزندان با تعیین وظایف درخانواده و دادن یک حس مالکیت به آنها.

    نسبت به دوستان فرزند خود حساسیت و شناخت بالایی داشته باشید، زیرا گرایش او بر پذیرش شما در گروه همسالان و مشابهت آنان از عوامل اصلی تربیت نوجوانان و جوانان است و این کار وقتی آسان می شود که با فرزندانمان دوست باشیم که مطمئنا به دوستان آنها نیزمی توانیم نزدیک شویم.

    اهمیت جایگاه فرزندتان را در خانواده به اوتفهیم کنید که در حفظ و رشد شخصیت خود کوشا باشد.

    توقعات و انتظارات خود را به صورت دقیق و در حد توان و با محبت برایشان توضیح دهید.

    در مواقع انتقاد، شخصیت او را زیر سوال نبرده بلکه حداقل از چند خوبی او تعریف کرده و سپس عمل ناپسند او را انتقاد کنید.

    درمقاطع دشوار سعی کنید کنارش باشید و با اواحساس همدردی کنید، امابه او بفهمانید کاری که شما انجام داده اید وظیفه او بوده و عادت نکند.

    در آخر فرزندانمان را با سختی و محرومیت آشنا کنیم تا دارای روحیه ای قوی و محکم شوند.

    با دقت این راهکارها را مطالعه کرده، بپذیرید و انجام دهید. مطمئن باشید گاهی صمیمیت و مهربانی به موقع شر را به خیر تبدیل کرده و دردسرهای آینده ی فرزند شما برایتان از بین خواهد رفت.

    منبع: سیمرغ

  • چرا دختران جوان تمایل به ازدواج با مردان مسن تر دارند؟

    چرا دختران جوان تمایل به ازدواج با مردان مسن تر دارند؟

    از آن عجایب چند سال اخیر جامعه ایرانی، در حالی که پسران جوان توانایی ازدواج ندارند، دختران به مردان میانسال گرایش نشان می‌دهند، این مطلب درباره این گرایش حرف‌هایی دارد.

    یکی از شایع‌ترین ازدواج‌ها طی ۲ دهه اخیر ازدواج دختران جوان با مردان بسیار بزرگتر از خودشان است. ازدواج دختران جوان با مردان مسن اغلب به علت تحولاتی است که طی سال‌های اخیر در الگوی روابط زن و مرد رخ داده است. گسترش روابط دختران جوان با مردان مسن موجب شکل گیری روابطی می‌شود که در تقابل با هنجار‌ها و سنت‌های جامعه ایرانی قرار دارند.

    علت تمایل به چنین ازدواجی چیست؟

    دخترانی که به ازدواج با افراد میانسال تمایل دارند، اغلب دختران بالای ۳۰ سال هستند که برای تامین زندگی نمی‌توانند به پسران جوان اعتماد کنند. همچنین خشونت در پسران جوان بسیار بالاست، بنابراین دختران به سمت مردی می‌روند که رفتار محبت‌آمیز داشته باشد. پسران جوان نمی‌توانند هزینه‌ها و معیشت خانواده را تامین کنند حتی می‌توان گفت تلاش زیادی هم برای این موضوع ندارند.

    احساس مسئولیت در پسران جوان و کل جامعه کم‌رنگ شده است، این عدم احساس مسئولیت نیز باعث شده افراد دچار مشکلات عاطفی و تنهایی شوند. در روزگاری زندگی می‌کنیم که آدم‌ها بسیار تنها هستند و در واقع برای فرار از این تنهایی کار‌های مختلفی انجام می‌دهند که این نوع از ازدواج‌ها نیز به همین مسأله مربوط است.

    از دلایل دیگر این موضوع می‌توان به بهره مندی از منزلت اجتماعی، کمبود محبت دختران در محیط خانه، بالارفتن سن ازدواج و سختگیری‌های افراطی و غیر اخلاقی بعضی والدین با قرار دادن شرایط غیر ارزشی برای خواستگاران اشاره کرد.

    راز ازدواج مردان بالای ۶۰ سال

    مسأله ازدواج مردان بالای ۶۰ سال را می‌توان از زاویه‌های مختلف اجتماعی نگاه کرد، ازدواج دختران با مردان بالای ۶۰ سال در طبقات مرفه جامعه با توجه به اینکه امکانات در این طبقات بیشتر است و این دختران نیز توقعات مالی و اقتصادی زیادی دارند، راحت‌تر اتفاق می‌افتد.

    اکثر ازدواج‌های جوانان را طلاق تهدید می‌کند، از طرفی دختران با این مسأله رو‌به‌رو هستند که اکثر ازدواج هم‌سن‌وسال‌هایشان با شکست مواجه می‌شود، پس ترجیح می‌دهند ازدواج امن‌تری داشته باشند. اگر امروز قرار باشد دختران با پسران جوان ازدواج کنند باید استقلال مالی داشته باشند یا حتی در مواردی بخشی یا همه مخارج زندگی را تامین کنند که همه این موارد می‌تواند انگیزه‌ای برای ازدواج با مرد‌های سن بالا باشد.

    انگیزه‌های عاطفی زنان برای این‌گونه ازدواج‌ها کمتر است، این مسأله درباره مردان بیشتر عاطفی است و این مردان کمبود عاطفی‌شان را با دختران یا زنانی برطرف می‌کنند که تمایلی به بچه‌دارشدن، ندارند. متاسفانه بعضا در مواردی می‌توان نام این موضوع را یک معامله گذاشت، به‌ویژه اینکه مردان با سن‌های بالا دختران کم‌سن‌وسال را انتخاب می‌کنند، اما در طبقات متوسط و بالا این پدیده بیشتر میان دختران بالای ۳۰ سال وجود دارد که در اکثر آن‌ها نیز دیده می‌شود زندگی زناشویی موفق است، زیرا زن از نظر مالی تامین می‌شود و محبت بیشتری هم نسبت به دیگران از شوهرش دریافت می‌کند.

    درست یا غلط؟ مسئله این است!

    مسأله ازدواج مردان میانسال با دختران جوان در گذشته زیاد بوده است. قبح این مسأله در گذشته ریخته شده است. در گذشته این موضوع کاملا قابل قبول بوده است، مخصوصا که میان زنان بیوه یا مردانی که زنان خود را از دست می‌دادند، رواج زیادی داشته است، اما در حال حاضر این مسأله برای جامعه قبح دارد.

    مردان ۶۰ تا ۷۵ سال مردان میانسال هستند و می‌توانند فعالیت داشته باشند و شاید نمی‌توان به آن‌ها پیر گفت. اکثر مردانی که در این سن و سال به ازدواج تمایل پیدا می‌کنند از طبقات بالای جامعه و از مردانی هستند که یا طلاق گرفته‌اند یا همسرشان فوت کرده‌اند. این مردان برای فرار از تنهایی ازدواج می‌کنند.

    مسأله طلاق به‌خصوص طلاق‌های عاطفی یکی از علت‌های این موضوع است. وقتی دختران جوان شاهد طلاق‌های زیاد یا زندگی‌های ناموفق هستند، تمایل بیشتری به این نوع از ازدواج‌ها پیدا می‌کنند، چون هم از لحاظ مالی تامین خواهند بود و زندگی امن‌تری دارند و تنها هم نخواهند بود، البته این مسأله قبح دارد، اما فرد به جایی می‌رسد که به نگاه منفی جامعه تن می‌دهد.

    فرار از تنهایی یا رفع نیاز مالی؟

    افرادی که به این نوع ازدواج‌ها تمایل دارند یا این‌گونه ازدواج می‌کنند در تلاش هستند تنهایی‌شان را پرکنند و با افرادی که مانند خودشان هستند این تنهایی را به اشتراک بگذارند. ایران جامعه موفقی از نظر ازدواج نیست. سن ازدواج بالا رفته و پسران به دنبال دختران جوان هستند، بنابراین بسیاری از دختران بالای ۳۰ سال فرصت ازدواج را از دست داده‌اند شاید به مردی که مهر و محبت داشته باشد و بتواند هزینه‌های زندگی را تقبل کند حتی با سن بالا تمایل نشان دهند.

    ما باید در جامعه فکری به حال تنهایی آدم‌ها کنیم، چون افراد برای فرار از تنهایی ممکن است تن به بسیاری از مسائل دهند که این‌گونه ازدواج‌ها حداقل آن است. متاسفانه ما سواد عاطفی پایینی داریم. اگر بتوانیم سواد عاطفی را افزایش دهیم شاهد ازدواج‌های منطقی خواهیم بود.

  • دلایل ایجاد سیاهی زیر چشم

    دلایل ایجاد سیاهی زیر چشم

     

    افراد اغلب فکر می‌کنند که حلقه‌های تیره‌ی دور یا زیر چشم ناشی از خستگی و کمبود خواب است. اگرچه این‌ها می‌توانند یکی از دلایل آن باشند، اما دلایل دیگری نیز برای تیرگی زیر چشم‌ها وجود دارد، مانند آلرژی یا روند پیری طبیعی.

    افراد اغلب فکر می‌کنند که حلقه‌های تیره‌ی دور یا زیر چشم ناشی از خستگی و کمبود خواب است. اگرچه این‌ها می‌توانند یکی از دلایل آن باشند، اما دلایل دیگری نیز برای تیرگی زیر چشم‌ها وجود دارد، مانند آلرژی یا روند پیری طبیعی.

    دایره‌های تیره زیر چشم بسته به رنگ پوست ممکن است بنفش یا آبی تا قهوه‌ای تیره یا سیاه به نظر برسند. این حلقه‌ها به‌ندرت دلیلی برای نگرانی دارند؛ اما ممکن است افراد بخواهند آن‌ها را به دلیل زیبایی ظاهری کاهش دهند. در بعضی موارد، دایره‌های تیره زیر چشم می‌تواند نشان‌دهنده نیاز به تغییر در شیوه زندگی باشد، مانند بهبود عادات خواب یا رژیم غذایی.

    دلایل ایجاد سیاهی زیر چشم

    علل و عوامل خطر
    ناحیه زیر چشم به دلیل رگ‌های خونی منقبض شده ناشی از هایپرپیگمنتیشن (تیرگی یا لکه‌های پوستی) یا نازک شدن پوست اطراف چشم می‌تواند تیره‌تر به نظر برسد.
    تمام دلایل ایجاد این دایره‌های تیره در زیر چشم شامل موارد زیر است:
    . کمبود خواب یا عادت‌های بد خوابیدن
    . آلرژی، ازجمله تب یونجه
    . هایپرپیگمنتیشن (زمانی اتفاق می‌افتد که بدن ملانین بیشتری تولید می‌کند)
    . کاهش سطح بافت چربی در اطراف چشم
    . نازک شدن پوست زیر چشم
    . کم‌خونی ناشی از کمبود آهن
    . قرار گرفتن بیش‌ از حد در معرض نور خورشید
    . مالیدن مکرر چشم‌ها
    . افزایش سن
    . سیگار کشیدن
    . ارثی و ژنتیکی
    . بیماری‌های تیروئیدی
    . کمبود آب بدن
    . درماتیت
    . قطره‌های چشمی درمان گلوکوم (آب‌سیاه) مانند بیماتوپروست

    احتمال ایجاد حلقه‌های تیره‌رنگ زیر چشم با برخی عوامل افزایش می‌یابد، ازجمله:

    گذاشتن کمپرس سرد بر روی چشم‌ها می‌تواند عروق خونی را منقبض کرده و ظهور حلقه‌های تیره را کاهش دهد. برای کمپرس سرد می‌توانید از شیر خنک نیز استفاده کنید
    بالا رفتن سن: از دست دادن بافت چربی و نازک شدن پوست اطراف چشم بخشی از روند پیری است. طبق گفته‌ی آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا، هرچه سن بالاتر می‌رود، بافت اطراف چشم‌ها ضعیف‌تر می‌شود. این خرابی کلاژن می‌تواند باعث انتقال چربی به قسمت‌های تحتانی پلک‌ها و ایجاد سایه‌های تیره و پف زیر چشم شود. در واقع این تغییرات باعث می‌شود که حلقه‌های تیره‌رنگ زیر چشم در افراد مسن‌تر مشخص‌تر ظاهر شوند.
    نژاد غیر سفید: حلقه‌های تیره در افرادی که رنگ پوست تیره‌تری دارند بیشتر دیده می‌شود و بیشتر از افراد سفیدپوست روی افراد رنگی اثر می‌گذارد. تصور می‌شود این ریسک فاکتور به دلیل تغییرات رنگ‌دانه‌ای باشد.
    ژنتیک: حلقه‌های تیره می‌توانند ارثی باشند. تحقیقات نشان داده است که اگر شخصی دایره‌های تیره‌ای زیر چشم خود داشته باشد، این مورد در برخی دیگر از اعضای خانواده‌اش نیز ظاهر می‌شود.

    درمان‌های خانگی
    ممکن است افراد با درمان‌های خانگی ساده بتوانند بروز حلقه تیره رنگ زیر چشم را کاهش دهند. اگرچه برخی از این راه‌حل‌ها از نظر علمی اثبات نشده‌اند، اما ارزش آن را دارند که امتحان شوند؛ زیرا بسیاری از آن‌ها ارزان هستند و عوارض جانبی ندارند.

    مصرف شکلات سیاه، ماهی و گردو
    شکلات تلخ غنی از فلاونول است که به افزایش جریان خون کمک می‌کند. مصرف روزانه حدود 30 گرم از آن و مصرف غذاهای غنی از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ماهی سالمون و گردو می‌توانند جریان خون به پوست را بهبود بخشند.

    افراد باید اطمینان حاصل کنند که هر شب خواب کافی داشته باشند تا به کاهش یا جلوگیری از ایجاد حلقه‌های تیره‌رنگ کمک کند. بالاتر قرار دادن سر روی بالش‌های بلندتر ممکن است به کاهش حلقه‌های تیره‌رنگ و تورم اطراف چشم کمک کند. بهتر است برای روبالشی‌ها از پارچه‌های لطیف و ضدحساسیت استفاده شود.

    خیار
    قرار دادن برش‌های خیار بر روی چشم می‌تواند باعث تسکین خستگی چشم‌ها شده و تورم را کاهش دهد. مقدار آب زیاد و ویتامین C خیار به تغذیه و مرطوب کردن پوست کمک می‌کند. خیار همچنین حاوی سیلیس است که برای داشتن بافتی سالم ضروری است.

    سیب‌زمینی
    سیب‌زمینی حاوی ویتامین C، یک آنتی‌اکسیدان شناخته شده برای درمان سرطان، سرماخوردگی و بیماری‌های چشمی است. آنتی‌اکسیدان‌ها سلول‌های آسیب‌دیده پوست را ترمیم می‌کنند و تولید ملانین پوست که یکی از دلایل لکه‌های تیره است را کاهش می‌دهند. پس از پوست کردن سیب‌زمینی و شستشوی کامل آن، سیب‌زمینی‌ها را برش داده و آن‌ها را روی چشم قرار دهید.

    گلاب
    مطالعات ثابت کرده‌اند گلاب یک محصول ضدالتهابی است که باعث نرمی، طراوت و از بین رفتن قرمزی پوست می‌شود. هنگامی که گلاب به رژیم زیبایی روزانه و شبانه شما اضافه شود، می‌تواند دایره‌های تیره‌ی زیر چشم را از بین ببرد. پنبه‌ای را با گلاب خیس کرده و آن را مستقیم روی پلک‌های بسته‌ی خود قرار دهید و استراحت کنید.

    کمپرس سرد
    گذاشتن کمپرس سرد بر روی چشم‌ها می‌تواند عروق خونی را منقبض کرده و ظهور حلقه‌های تیره را کاهش دهد. برای کمپرس سرد می‌توانید از شیر خنک نیز استفاده کنید. اسیدلاکتیک موجود در شیر به از بین بردن چین و چروک، تمیز کردن منافذ و ترمیم پوست به عنوان لایه‌بردار کمک می‌کند.

    چای‌های کیسه‌ای
    تی‌بگ‌ها یا همان چای‌های کیسه‌ای می‌توانند به کاهش حلقه‌های تیره‌رنگ و پف زیر چشم کمک کنند. کافئین خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و گردش خون در اطراف چشم‌ها را تحریک می‌کند.
    بدین منظور فرد می‌تواند دو کیسه چای را در آب جوشانده و قبل از اینکه خنک شود آن‌ها را روی هر چشم قرار دهد. گذاشتن چای کیسه‌ای جوشیده شده ابتدا در یخچال و سپس استفاده از آن می‌تواند یک اثر خنک‌کننده نیز روی چشم‌ها داشته باشد. بدین منظور می‌توان از چای‌های کیسه‌ای سیاه، سبز یا گیاهی استفاده کرد.

    ماساژ صورت
    گردش خون ضعیف در اطراف چشم می‌تواند باعث ظهور حلقه‌های تیره شود، بنابراین ماساژ ملایم صورت در اطراف ناحیه چشم می‌تواند به بهبود گردش خون کمک کند.
    یکی از روغن‌های خوب برای ماساژ ملایم صورت روغن نارگیل است که حاوی غلظت بالایی از اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه است. این اسیدهای چرب می‌توانند با کاهش التهاب و افزایش گردش خون از ایجاد تیرگی زیر چشم جلوگیری کنند. قبل از اینکه به رختخواب بروید، به مدت 30 ثانیه روغن نارگیل خالص با دمای اتاق که با روش فشار سرد تهیه شده است را روی صورتتان ماساژ دهید. برای دیدن نتایج ممکن است چند هفته وقت لازم باشد.

    محصولات مراقبت از پوست آنتی‌اکسیدانی
    کرم‌های صورت و محصولات زیر چشم که حاوی آنتی‌اکسیدان هستند می‌توانند به کاهش ظهور حلقه‌های تیره کمک کنند. ویتامین‌های E و C آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که به درمان این دایره‌های تیره کمک می‌کنند.

    آرایش صورت
    اگرچه آرایش باعث اصلاح حلقه‌های تیره نمی‌شود، اما ممکن است برخی افراد بخواهند از کانسیلرهای زیر چشم برای اهداف زیبایی استفاده کنند.

    درمان‌های پزشکی و دارویی
    اگر با روش‌های خانگی از حلقه‌های تیره زیر چشمتان خلاص نشدید، می‌توانید برای مشاوره در مورد درمان پزشکی، به پزشک یا متخصص پوست خود مراجعه کنید.

    گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر است:
    کرم‌های موضعی
    کرم‌های سفیدکننده می‌توانند به کاهش هایپرپیگمنتیشن (تیرگی یا لکه‌های پوستی) کمک کنند. این‌ها شامل موارد زیر هستند:
    . هیدروکوئینون
    . ترتینوئین
    . ترکیبی از هر دو
    برای این که اثر هیدروکوئینون مشاهده شود شاید لازم باشد حداقل 3 ماه از آن استفاده شود.

    اسید کوژیک
    گزارش‌های موردی توضیح می‌دهد که اسید کوژیک (اسید کوجیک) در درمان حلقه‌های تیره دور چشم مؤثر است. کوژیک اسید یک محصول طبیعی است که از دو نوع قارچ حاصل می‌شود. با این حال، این مهم است که بدانید عوارض جانبی اسید کوژیک می‌تواند شامل درماتیت تماسی و قرمز شدن پوست باشد.

    آزلائیک اسید
    افراد ممکن است از اسید آزلائیک برای درمان هایپرپیگمنتیشن زیر چشم‌ها استفاده کنند و استفاده از آن در طولانی‌مدت بی‌خطر است.

    ویتامین C موضعی
    یک مطالعه به بررسی اثرات لوسیون ویتامین ث 10٪ در درمان حلقه‌های تیره‌رنگ زیر چشم به مدت بیش از 6 ماه پرداخت. نتایج نشان داد که لوسیون در روشن کردن تیرگی‌های زیر چشم مؤثر بود.

    لایه‌برداری شیمیایی
    لایه‌برداری‌های شیمیایی با استفاده از اسیدهای آلفا هیدروکسی، مانند اسید گلیکولیک، می‌توانند به روشن شدن هایپرپیگمنتیشن زیر چشم‌ها کمک کنند.
    برای نتیجه‌گیری بهتر افراد می‌توانند از لایه‌بردارهای شیمیایی در ترکیب با کرم‌های موضعی استفاده کنند.

    استفاده از لیزر
    لیزردرمانی می‌تواند یک درمان مؤثر برای حلقه‌های تیره‌رنگ باشد. روش‌های لیزری کمتر تهاجمی، مانند لیزرهای پالس رنگی یا لیزرهای دیودی می‌تواند احتمال خطر جای زخم یا سایر عوارض جانبی احتمالی را کاهش دهند.

    پرکننده‌ها
    اگر نازک شدن پوست یا از بین رفتن بافت چربی باعث ایجاد حلقه‌های تیره در زیر چشم‌ها شده باشد، پرکننده‌ها می‌توانند انتخاب خوبی باشند. در این روش پلاسمای غنی از پلاکت یا ژل اسید هیالورونیک به ناحیه زیر چشم تزریق می‌شود.

    عمل جراحی
    یک نوع جراحی به نام بلفاروپلاستی می‌تواند حلقه‌های تیره‌ای که ناشی از رسوب چربی یا پوست اضافی در اطراف چشم‌هاست، را از بین ببرد.
    ناحیه زیر چشم بسیار ظریف است و مردم همیشه باید درباره عوارض جانبی احتمالی آن با پزشکشان بحث و گفتگو کنند. علاوه بر این، کسانی که می‌خواهند این جراحی را انجام دهند باید اطمینان حاصل کنند که فقط یک متخصص پوست و موی معتبر و مجرب این کار را برایشان انجام دهد.

    در نهایت این که اگر فردی داروهای خاصی، مانند بیماتوپروست را برای گلوکوم مصرف می‌کند، باید بداند که پس از قطع مصرف دارو، دایره‌های تیره از بین خواهند رفت.

    پیشگیری
    افراد می‌توانند با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی از بروز حلقه‌های تیره‌رنگ در اطراف چشم‌هایشان پیشگیری کنند:
    . خواب کافی و کاهش استرس: محققان دریافتند که استرس باعث افزایش بروز حلقه‌های تیره‌رنگ زیر چشم‌ها می‌شود، در حالی که استراحت و داشتن عادت‌های سالم در زندگی موجب کاهش آن می‌شود.
    . محافظت از چشم در برابر آفتاب: استفاده از عینک آفتابی محافظ در برابر اشعه ماوراءبنفش خورشید یا UV که اطراف چشم را می‌پوشاند و استفاده از کرم ضد آفتاب در اطراف چشم، می‌تواند به جلوگیری یا کاهش سیاهی زیر چشم کمک کند. در واقع یکی از دلایل ایجاد حلقه‌های تیره قرار گرفتن در معرض آفتاب است؛ زیرا خورشید باعث می‌شود بدن ملانین بیشتری تولید کند.
    . ترک سیگار و الکل: سیگار کشیدن و مصرف الکل می‌توانند روند پیری بدن را تسریع کنند و احتمال ایجاد حلقه‌های تیره زیر چشم را افزایش دهند.
    . پرهیز از مصرف زیاد نمک: مصرف روزانه مقدار کمی نمک برای یک رژیم غذایی سالم ضروری است؛ اما زیاده‌روی در تنقلات پر از سدیم اثرات منفی بر بدن دارد. مصرف زیاد نمک و ننوشیدن آب کافی بدنتان را دهیدراته می‌کند که خشکی پوست و پف کردن فقط برخی از عوارض آن است.

    منبع: تبیان