وکیل تتلو (امیرحسین مقصودلو) دربارهی احراز توبه موکلش در دادگاه کیفری یک میگوید «توبه در خصوص حکم سب النبی (اعدام) بود که احراز شد و او در حال گذراندن ۱۰ سال حبس است.»
عاطفه حاذق به انصاف نیوز گفت:
«توبه در خصوص حکم سب النبی (اعدام) بود که احراز شد. اما دربارهی حکم ۱۰ سال حبس (تبلیغ فساد و فحشا) هنوز تصمیمی گرفته نشده است.
امیرحسین مقصودلو هم فعلا در حال گذراندن ۱۰ سال حبس خود است. برای مرخصی و آزادی کامل او نیز هنوز تصمیمی گرفته نشده است.»
بعد از سالها که موضوع انتشار غیرقانونی آثار سینمایی به یکی از دغدغههای جدی اهالی سینما و فعالان صنعت سرگرمی تبدیل شده است، بار دیگر شاهد تکرار پدیدهای هستیم که پیشتر نیز چندینبار فضای فرهنگی و اقتصادی سینما را تحت تأثیر قرار داده بود؛ پدیدهای که طی آن برخی فیلمها ـ که یا در مسیر اخذ مجوز نمایش متوقف میشدند یا در نهایت هرگز به اکران عمومی نمیرسیدند ـ سر از فضای مجازی درمیآوردند. نسخههایی که به اصطلاح «قاچاق» میشدند و گاه حتی کیفیت تصویری بالایی داشتند، تا آنجا که تماشاگر احساس میکرد فیلم را روی پرده سینما میبیند.
به گزارش فارس، اما این بار ماجرا شکل دیگری پیدا کرده است. این بار نه فیلمی توقیفی یا بلاتکلیف، بلکه اثری در حال اکران گرفتار چنین سرنوشتی شده است؛ اتفاقی کمسابقه که ریشههای آن را باید در سالهایی جستوجو کرد که هنوز فضای رسانهای تا این اندازه دیجیتالی نشده بود.
همان روزگاری که برای نخستین بار نسخهای با کیفیت پرده سینما، درست در میانه فروش و استقبال مردمی، به دست مخاطبان در فضای مجازی رسید و معادلات فروش یک فیلم پرمخاطب را به هم ریخت. حالا، پس از گذشت بیش از یک دهه، این اتفاق دوباره تکرار شده و این بار فیلم مرد عینکی قربانی شده است؛ نسخهای از آن به شکلی کاملاً مبتدیانه، اما همزمان با حضور روی پرده، از روی نمایش سینمایی کپی و در شبکههای غیررسمی منتشر شده است.
در کنار آن، طی همین مدت کوتاه، نسخهای از فیلم صددام نیز با کیفیتی پایین و به همان شیوه ابتدایی «از روی پرده» در فضای مجازی دست به دست میشود. به این ترتیب، تنها ظرف کمتر از دو هفته، دو فیلم پرفروش از ژانر کمدی، که جزو آثار شاخص گیشه بودند، با کپیهای پردهای و کیفیتی یادآور دهه ۸۰ در معرض قاچاق قرار گرفتهاند.
البته صددام و مردعینکی هر دو به ترتیب در رتبههای سوم و چهارم جدول فروش آثار سینمایی سال ۱۴۰۴ قرار دارند و در مجموع ۲۰۷ میلیارد تومان فروش داشتهاند و ۲.۵ میلیون را هم به سینما کشاندهاند.
به نظر میرسد با وجود همه هشدارها، پیگیریهای قضایی و تلاشهای صنفی، قاچاق نسخههای اصلی ـ چه در دوران اکران سینمایی و چه پس از انتشار در نمایش خانگی ـ نهتنها متوقف نشده، بلکه با پیشرفت ابزارهای ضبط، تکثیر و انتقال داده، حتی سریعتر و گستردهتر از گذشته رخ میدهد.
تکرار تجربه «مرد عینکی» و «صددام» بار دیگر نشان میدهد که این معضل قدیمی هنوز هم میتواند ضربهای به پیکره سینما ایران بزند؛ آن هم درست در لحظاتی حساس که فروش گیشه یا عرضه رسمی آثار، تعیینکننده سرنوشت اقتصادی یک فیلم و اعتماد تماشاگران به چرخه قانونی نمایش است.
“مرد عینکی” تازهترین نمونه وضعیت کمدی ایرانی است و این یکی رکیبی است از اجزای مختلفِ ژانرها : کمدی، فانتزی، دارک، معمایی و… که بدون هیچ پیوند منطقی، کنار هم چیده شدهاند.
قصد داریم تا لیست جدید سریال های نمایش خانگی که قرار است به زودی از پلتفرمهای مختلف پخش شود را معرفی کنیم.
به گزارش روزیاتو، چندی پیش لیست سریالهای جدیدی که به زودی از شبکه نمایش خانگی پخش میشوند را منتشر کردیم و از میان آنها، مجموعه شکارگاه، اجل معلق، جزر و مد، و سووشون هماکنون در حال پخش هستند. در این مطلب نیز قصد داریم تا لیست جدید سریالهای نمایش خانگی که قرار است به زودی از پلتفرمهای مختلف پخش شود را معرفی کنیم….
کارگردان عباس مرادیان
بازیگران: رضا کیانیان، مهران غفوریان، پوریا پورسرخ و یکتا ناصر
کارگردان: سجاد پهلوانزاده
بازیگران: امیر جعفری، مریلا زارعی و محسن قصابیان
تاریخ پخش: زمستان ۱۴۰۴
کارگردان: سعید غلامی
بازیگران: شهاب حسینی، آناهیتا افشار و محسن قصابیان
تاریخ پخش: نیمه دوم سال ۱۴۰۴
کارگردان: پرویز شهبازی
بازیگران: هانیه توسلی، الیکا ناصری، میرسعید مولویان و بنیامین بهادری
تاریخ پخش: نیمه دوم سال ۱۴۰۴
کارگردان: سیدعلی هاشمی
بازیگران: امیرحسین آرمان، یکتا ناصر، محیا دهقانی و کاوه خداشناس
تاریخ پخش: زمستان ۱۴۰۴
کارگردان: سیدجمال سید حاتمی
بازیگران: نیما شعبان نژاد، الناز ملک و مهران احمدی
تاریخ پخش: نیمه دوم سال ۱۴۰۴
کارگردان: امیرحسن ترابی
بازیگران: شهرام حقیقتدوست، مهدی حسینینیا، سارا بهرامی و بهاره کیان افشار
تاریخ پخش: پاییز ۱۴۰۴
کارگردان: حسن فتحی
بازیگران: پارسا پیروزفر، شهاب حسینی، هانده آرچیل و بنسو سورال
تاریخ پخش: پاییز ۱۴۰۴
سریال از یاد رفته قسمت ششم را با کیفیت دانلود و تماشا کنید.
اختصاصی رسا نشر – سریال از یاد رفته روایت مردی است که برای رهایی از زخمهای گذشتهاش، راه فرار را انتخاب میکند. این تصمیم او را وارد سفری احساسی و پرچالش میکند که در آن گذشته و حال در هم میآمیزند….
سریال محصول کشور ایران و در ژانر فیلم ایرانی میباشد و به کارگردانی برزو نیک نژاد در سال 1404 ساخته شده است. در سریال از یاد رفته بازیگرانی چون فرهاد اصلانی، حمیدرضا آذرنگ، حسین محجوب و… به ایفای نقش پرداخته اند. از دیگر بازیگران سریال از یاد رفته میتوان از سینا مهراد، پردیس احمدیه، الهام کردا، فریبا متخصص، فریبا کوثری و … نام برد .شعار سریال، «فرار کردم، یادم بره، از یاد همه رفتم»، جوهرهی این داستان عمیق را نشان میدهد.
جهت دانلود رایگان سریال از یاد رفته روی لینک زیر کلیک کنید
اختصاصی رسا نشر – هامون سیدی یکی از چهرههای جدید و صاحبسبک در عرصه بازیگری و محتوا در ایران است که با حضور پررنگ در سریالها، فیلمها و شبکههای اجتماعی، توانسته توجه بسیاری از علاقهمندان به هنر ایرانی را به خود جلب کند. او علاوه بر بازیگری، در حوزه تولید محتوای دیجیتال نیز فعالیت دارد و با سبکی طنزآمیز و واقعبینانه، مخاطبان جوان را به خود وابسته کرده است. در این مقاله، به بررسی زندگینامه، فعالیتهای هنری، خانواده و رابطه او با برادرش هومن سیدی میپردازیم.
نام کامل: هامون سیدی
تاریخ تولد: 5 اسفند 1364
محل تولد: رشت، ایران
تحصیلات: کارشناسی بازیگری
حرفه: بازیگر، بازیگر تئاتر، مدل، تولیدکننده محتوا
فعالیت اصلی: از سال ۱۳۹۸ به بعد
شبکههای اجتماعی: اینستاگرام، تیکتاک، یوتیوب
یکی از موضوعاتی که باعث شده هامون سیدی زودتر شناخته شود، رابطه خانوادگی او با هومن سیدی است. هومن سیدی، برادر بزرگتر هامون، یکی از معروفترین و پرتکاپویترین چهرههای محتوا در فضای مجازی ایران است که با طنز تیز و نقد اجتماعی، میلیونها دنبالکننده دارد.
هامون سیدی اغلب در مصاحبهها و پستهای خود به رابطه نزدیک و صمیمیشان با هومن اشاره کرده و گاهی اوقات با هم در ویدیوها و پروژههای طنز همکاری داشتهاند. این رابطه خواهری-برادری نه تنها از نظر عاطفی، بلکه در حوزه فعالیتهای هنری نیز تأثیرگذار بوده است.
اما مهم است بدانیم: هامون سیدی تنها به خاطر برادرش شناخته نشده است. او با استعداد و تلاش شخصی، جایگاه خود را در صنعت سینما و تئاتر ساخته و به تدریج به یک بازیگر مستقل و شناختهشده تبدیل شده است.
هامون سیدی پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، وارد رشته بازیگری در دانشگاه شد. او با علاقه به تئاتر و نمایش، از همان سالهای اولیه دانشگاه شروع به بازی در نمایشهای دانشجویی کرد و به مرور تجربه خود را در صحنه افزایش داد.
او در کلاسهای بازیگری و کارگاههای تئاتر فعالیت داشت و از مربیان باتجربه هنر ایران آموخت. این پایهگذاری علمی، به او کمک کرد تا در پروژههای حرفهای نیز با کیفیت بالا عمل کند.
یکی از اولین و مهمترین ایفاهای نقش هامون سیدی در تلویزیون، حضورش در سریال «شلوارک» به کارگردانی سعید رحمانی بود. این سریال کمدی-اجتماعی در جشنواره تلویزیونی فجر مطرح شد و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبهرو شد. هامون در این سریال نقش یک جوان شهری با هویت خاص و طنز خاص ایفا کرد که باعث شد نامش در میان منتقدان و مخاطبان شناخته شود.
همچنین، هامون در فیلم کوتاه «نقطه عطف» که در جشنوارههای دانشجویی شرکت کرد، بازی کرد و جایزه بهترین بازیگر مرد را کسب کرد. این فیلم، نگاهی عمیق به بحرانهای روانی نوجوانان داشت و عملکرد هامون در آن بسیار تحسین شد.
در سال ۱۴۰۳، هامون سیدی نقش دوم سریال «آسمان بیرنگ» را به عهده گرفت — یک سریال درام-روانشناختی دربارهٔ مهاجرت، هویت و جنگ داخلی. این سریال در پلتفرمهای استریمینگ ایرانی اکران شد و بازخوردهای مثبتی از منتقدان گرفت. ایفای نقش هامون در این سریال، نشاندهنده بلوغ هنری او در بازیگری بود.
هامون سیدی در فیلم مغزهای کوچک زنگ زده در نقش مسعود بازی کرده است.
بیشتر شهرت هامون از سال 1397 با اکران فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» به کارگردانی برادرش هومن سیدی و در نقش «مسعود» شروع شد.
این فیلم در گیشه هم به فروش خیلی موفق 12/7 میلیارد تومانی رسید و در جشنواره فجر هم 4 سیمرغ را درو کرد.
هامون بعد از سال ها فاصله از کار تصویر و حضور نه چندان مستمر در تئاتر ، سال 1394 با سریال «گشت ویژه» به کارگردانی مهدی رحمانی وارد قاب تلویزیون شد.
در ادامه فعالیت حرفه ای خود را با تئاتر های «فیشر آباد و دو داستان دیگر» ، «نمایش آشپزخانه» و نمایش «قیقاچ» ادامه داد.
هامون سپس در فیلم «دختران زمستان» به کارگردانی بهزاد خداویسی حسابی درخشید و این فیلم بهترین فیلم جشنواره «لوئنا سوئد» و «برزیل» در سال 2019 شد.
او سپس در سال 1397 دوباره در فیلم «طلا» کنار برادرش هومن بازی کرد.
هامون بعد از بازی در فیلم «گواهی امضا» در سال 1400 با سریال افرا به کارگردانی بهرنگ توفیقی اینبار بصورت حرفه ای در قاب تلویزیون حاضر شد.
او در این مجموعه کنار چهره هایی موفقی چون مهدی سلطانی ، فریبا متخصص و پیام دهکردی حضور دارد.
آقای سیدی در عرصه فیلم کوتاه نیز تجربه های خوبی دارد که از آن جمله می توان به فیلم کوتاه «رفتن» ، «همه ما به جهنم می رویم» و «انبار» اشاره کرد.
علاوه بر هنر نمایش، هامون سیدی در اینستاگرام و تیکتاک نیز فعال است. او با تولید محتوای کمدی، طنز اجتماعی و ویدیوهای کوتاه دربارهٔ زندگی روزمره، بیش از ۵۰۰ هزار دنبالکننده را جذب کرده است.
محتوای او معمولاً با سبکی هومنگونه است، اما با تمایز شخصیتی و نگاه منحصربهفرد. گاهی اوقات او و هومن سیدی ویدیوهای مشترکی را منتشر میکنند که بسیار ویوال دارند و در فضای مجازی ویروسی میشوند.
بسیاری از کاربران اینترنت از این دو برادر به عنوان “رقبای هنری” یاد میکنند، اما هامون در یکی از مصاحبهها گفته است:
“هومن برادر بزرگتر و الهامبخش من است. من نمیخواهم کسی باشم، فقط میخواهم خودم باشم. ما رقیب نیستیم، ما تیمیم.”
این نگرش بزرگوارانه، باعث شده تا هامون علاوه بر حمایت هومن، احترام مخاطبان را نیز جلب کند.
هامون سیدی با شخصیتی آرام، عمیق و تأملبرانگیز شناخته میشود. در مقابل هومن که بیشتر طنز و سرعت دارد، هامون بیشتر به بازی دراماتیک، صمیمی و روانشناختی علاقه دارد. او در مصاحبهها اغلب به تأثیر نمایشنامههای کلاسیک و فیلمهای اروپایی بر سبک بازی خود اشاره میکند.
بر اساس آخرین اخبار، هامون سیدی در حال حاضر در تولید یک فیلم بلند مستقل مشارکت دارد که موضوع آن حول زندگی نوجوانان در مناطق حاشیهنشین تهران است. او همچنین برای سالن تئاتر شهر نیز در حال تمرین برای یک نمایش جدید است که قرار است در فصل بهار ۱۴۰۴ به روی صحنه برود.
هامون سیدی تنها “برادر هومن سیدی” نیست. او یک هنرمند مستقل، بااستعداد و جدی است که با تلاش و پشتکار، دارد جایگاه خود را در صنعت هنر ایران میسازد. از تئاتر تا تلویزیون، از فیلم تا فضای مجازی — هامون سیدی ثابت کرده که میتوان با شخصیت و محتوای باکیفیت، مخاطب را جذب کرد.
اگر به دنبال شناخت چهرههای نوین هنر ایران هستید، هامون سیدی قطعاً یکی از نامهایی است که باید دنبال کنید.
بله، هامون سیدی برادر کوچکتر هومن سیدی است.
5 اسفند 1364 در رشت
سریالهای معروف او شامل «شلوارک»، «آسمان بیرنگ» و چند فیلم کوتاه است.
بله، او در اینستاگرام و تیکتاک با بیش از ۵۰۰ هزار دنبالکننده فعال است.
هومن بیشتر طنز و محتوای فان دارد، اما هامون روی درام، تئاتر و بازیگری جدی تمرکز دارد.
اگر این مقاله را دوست داشتی، لطفاً آن را با دوستانت به اشتراک بگذار تا بیشتر با چهرههای نوین هنر ایران آشنا شوند.
محسن تنابنده، بازیگر و کارگردان سینما در مطلبی اینستاگرامی خطاب به حسن رحیمپور ازغدی نوشت:
عجیبه چرا باید یک اعتراض و یک خواسته به حق بنده با همچین برخوردی مواجه بشه اونم از سمت آدمی که عضو شورای عالی فرهنگیه و داعیه فرهنگ داره و با اون ادبیات توهین آمیز و پرخاشگر.
آقای عضو شورای عالی فرهنگی پروژه گناه سازی رو بزار کنار من و امثال من دنبال عشق و حال نبودیم و نیستیم گواهش تاوانهایی که دادیم ما دنبال یک حداقل رفاه نسبی هستیم حداقل حداقل و این گناه نیست.
آقای عضو شورای عالی فرهنگی من یک عضو کوچک فرهنگ و هنر مملکتم و اگر ازم بپرسن در این سمت تا حالا چه کردی میگم فقط یک قلم از کارهام سریالیه که پانزده ساله پخش میشه و دل مردم رو شاد میکنه حالا عضو شورای عالی فرهنگی اگر از تو بپرسن به عنوان یک عضو عالی رتبه شورای عالی فرهنگی چه کردی چیزی داری جواب بدی؟ به والله اگر داشته باشی که اگر میداشتی باید اثراتشو حداقل رو خودت میدیدیم لااقل باید به خاطر سمت دهن پر کنت هم که شده یاد میگرفتی از رسانه ملی و در پیشگاه مردم درست صحبت کنی و بددهنی نکنی
واقعا چقدر بدبختیم ما که تو عضو شورای عالی فرهنگی مملکتی!
دهه ۱۳۲۰ زمانی که عزتالله انتظامی نوجوانی مشتاق بود و با سالهای درخشانش فاصله داشت، تئاتر لالهزار جایگاه خودش را داشت، اما این رونق، بیش از آنکه به اجرای تئاترهای لالهزار مربوط باشد، مرهون پیشپردههایی بود که پیش از نمایش اصلی، اجرا میشد. عزت الله انتظامی هم یکی از همین پیشپردهخوانها بود.
به گزارش ایسنا، امروز، ۲۶ مرداد ماه ـ هفتمین سالروز درگذشت عزتالله انتظامی است و به همین انگیزه، بخشی از روزهای آغازین فعالیت هنری او را که شاید برای مخاطبان، تازگی بیشتری داشته باشد، مرور میکنیم.
این نوشتار برگرفته از کتاب خاطرات این هنرمند با نام «جادوی صحنه» است که به کوشش اعظم کیان افراز، از سوی نشر افراز منتشر شده است.
با ما در این خاطرهبازی همراه باشید:
«سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۷ اوج محبوبیت پیشپردهخوانی بود. پرویز خطیبی کسی بود که در محبوبتر شدن پیشپردهخوانی، نقش بسزایی داشت. پیش از آنکه او مضامین انتقادی را در پیشپردهخوانی مرسوم کند، این مضامین بسیار ساده و پیش پا افتاده بودند مثل اختلاف زن و شوهر یا عروس و مادر شوهر یا عشق و عاشقی دختر و پسر. وقتی مهرتاش «کارمند دون پایه» نوشته پرویز خطیبی را با اجرای عباس حکمت شعار به صحنه برد، انتظامی هم مثل بیشتر مردم مجذوب این مضمون انتقادی شد چرا که برای اولین بار مردم میدیدند که یک کارمند دون پایه درد دل میکند و از وضع زندگی خودش میگوید.
شاید هم به همین علت بود که انتظامی برای امتحان پیشپردهخوانی، بلافاصله شروع به خواندن تصنیف «کارمند دون پایه» کرده بود.
مهرتاش و گروهش سبک خاص خود را داشتند. پیشپردهخوانهای این گروه به جای آنکه فراک بپوشند، تعلیمی به دست بگیرند و کلاه سیلندری به سر بگذارند، کت و شلوار معمولی میپوشیدند. آنها از موسیقی ایرانی استفاده میکردند و فقط آهنگهای ایرانی را اجرا میکردند.
کار به جایی رسید که انتقاداتی که در پیشپردهخوانی میشد، آنقدر تند و تیز بود که نمیشد آنها را در روزنامهها چاپ کرد اما همین تصنیفهای پیشپردهخوانی به قدری پرطرفدار بود که به محض چاپ، فروخته میشد. این تصنیفها را چند نفر از جمله پرویز خطیبی، نواب صفا و ابوالقاسم حالت میسرودند.
در آن سالها تئاتر، رونق پیشپردهخوانی را نداشت. تماشاخانهها اسم پیشپردهخوانها را روی پرده و پارچه مینوشتند تا مردم را به سالنها بکشانند. تئاتری که پیشپرده نداشت، تماشاگر هم نداشت. حتی مرسوم بود که پیشپردهخوانها را به تئاترهای دیگر دعوت میکردند.
انتظامی هم به تئاترهای «هنر»، «پارس» و «گیتی» دعوت شد. در تئاترهایی که او و همکارانش پیشپرده میخواندند، به ندرت نمایشهای جدی و سنگین اجرا میشد و بیشتر نمایشنامهها طنز بود. پیشپردهها هم که طنز بودند و مربوط به وقایع روز.
اگر نمایشنامه جدی بود، طنز پیشپرده، جدی بودن نمایشنامه اصلی را تحت تاثیر قرار میداد. حتی بازیگری به نام الماسی که بازیگر خوبی بود و روی نقشهایش با دقت و وسواس کار میکرد، وقتی میخواست نمایشنامهای جدی اجرا کند، از انتظامی میخواست پیشپرده نخواند چرا که فضای سالن عوض میشد و نمایش تاثیر خودش را از دست میداد.
انتظامی بعد از تئاتر «کشور» به تماشاخانه «هنر» رفت؛ یک زیرزمین در انتهای یک کوچه بنبست. علاوه بر پیشپردهخوانی، در این تماشاخانه، نقشهای کوچک تئاتر را هم بازی میکرد.
پس از مدتی یکی از گاراژدارهای سرچشمه به اسم سعادت، تماشاخانه را خرید و همه را بیرون کرد و در تماشاخانه را بست.
بعد از این اتفاق، انتظامی به تئاتر «پارس» (فرهنگ) رفت؛ جایی که صمد صباحی در آنجا کار میکرد و نیز افرادی مثل اصغر تفکری، هوشنگ سارنگ، پرخیده، فروغ سهامی، عباس تفکری، علی تابش، کاظم تهرانچی، عبدالله محمدی، تقی ظهوری، علی محزون، مرتضی احمدی، تفرشی آزاد و دخترهایش ایران و توران و خانم نادره.
در تئاتر «پارس»، انتظامی فقط پیشپرده میخواند اما یک حادثه او را به بازیگر اصلی یک اپرت تبدیل کرد. هنگام اجرای نمایش «آرشین مالالان» به کارگردانی صمد صباحی، کاظم تهرانچی بازیگر نقش اول، در اسکی دچار حادثه شد و پایش شکست. نزدیک بود نمایش تعطیل بشود که انتظامی به حبیبی، مدیر تماشاخانه پیشنهاد کرد جای تهرانچی بازی کند، با این شرط که اگر بازی او بهتر بود، این نقش را به او بدهند.
هرچند که صمد صباحی میانه خوبی با انتظامی نداشت و با بازی کردن او موافق نبود، ولی چارهای نداشت و پذیرفت. بازی انتظامی آنقدر موفق بود که حتی پس از بهبودی تهرانچی هم کسی با بازی او مخالفتی نکرد. بعد از «آرشین مالالان»، انتظامی در نمایشنامههای «محصلین کلک باز»،« ناموس» و نیز «واریته نوروزی» بازی کرد و بعد هم در «اولتیماتوم» که نویسنده آن پرویز خطیبی بود و در آن انتظامی، سارنگ، اصغر تفکری و علی محزون هم بازی میکردند.»
و این سرآغاز ورود بازیگری به صحنه تئاتر بود که بعدها عنوان آقای بازیگر را به خود گرفت.
یاد عزت الله انتظامی گرامی باد.
امروز، ۲۰ مرداد ۱۴۰۴، مصادف با چهلمین زادروز مرتضی پاشایی، خواننده، آهنگساز و نوازنده محبوب موسیقی پاپ ایران است که با آثار ماندگارش همچنان در قلب میلیونها طرفدار زنده است. مرتضی پاشایی، متولد ۲۰ مرداد ۱۳۶۳ در تهران، با صدای گرم و احساسی خود و ترانههایی که از عمق قلبش سرچشمه میگرفت، در مدت کوتاهی توانست جایگاهی ویژه در موسیقی ایران به دست آورد.
مرتضی پاشایی از کودکی به موسیقی علاقهمند بود و از ۱۴ سالگی با نواختن گیتار، قدم در مسیر هنر گذاشت. او که دانشجوی رشته گرافیک بود، در اواخر دهه ۱۳۸۰ فعالیت حرفهای خود را آغاز کرد و با انتشار ترانههایش در اینترنت، بهویژه قطعه معروف «یکی هست» در سال ۱۳۸۹، به شهرت رسید. آلبومهایی مانند «یکی هست» و قطعات منتشرنشدهای چون «غیرممکن» با صدای سوزناک و ملودیهای دلنشین، او را به یکی از محبوبترین چهرههای موسیقی پاپ تبدیل کرد.
پاشایی نهتنها خوانندهای توانمند بود، بلکه بهعنوان آهنگساز و ترانهسرا نیز فعالیت داشت. ترانههای او که اغلب مضامینی عاشقانه و احساسی داشتند، با روحیه جوانان همخوانی داشت و بهسرعت در دل مخاطبان جای گرفت. او با وجود عمر کوتاه هنریاش، تأثیری زیادی بر موسیقی پاپ ایران گذاشت و به «پدیده پاشایی» معروف شد.
مرتضی پاشایی در آذر ۱۳۹۲ به بیماری سرطان معده مبتلا شد و پس از ماهها مبارزه با این بیماری، در ۲۳ آبان ۱۳۹۳ در بیمارستان بهمن تهران در سن ۳۰ سالگی چشم از جهان فروبست. درگذشت او موجی از اندوه را در میان طرفداران و جامعه هنری به راه انداخت. تشییع جنازه او در تهران با حضور انبوه مردم، که از شهرهای مختلف ایران و حتی خارج از کشور آمده بودند، به یکی از پرجمعیتترین مراسمهای تشییع در ایران تبدیل شد. این حضور گسترده، که توسط بیبیسی بهعنوان یکی از بزرگترین تجمعات مردمی در دهه اخیر توصیف شد، نشاندهنده عمق تأثیرگذاری مرتضی بر قلب مردم بود.
پس از درگذشت مرتضی پاشایی، مراسمهای متعددی به یاد او برگزار شد. به گفته پدرش، مراسم سالگرد تولد و درگذشت او اغلب در ۲۳ آبان برگزار میشود. همچنین، مراسم اولین سالگرد درگذشت او در ۲۲ آبان ۱۳۹۴ در مسجد امیرالمومنین بلوار مرزداران تهران با حضور دوستدارانش برگزار شد. در سالهای بعد نیز، طرفداران در شهرهای مختلف ایران و حتی خارج از کشور، از جمله کانادا، اتریش و افغانستان، با برگزاری همایشهای مردمی و پخش ترانههایش یاد او را گرامی داشتند.
یکی از اقدامات زیبا پس از درگذشت پاشایی، انتشار تکآهنگ «غیرممکن» بود که توسط برادرش، مصطفی پاشایی، در سالگرد درگذشت او منتشر شد. این اثر، که ترانهاش توسط مهرزاد امیرخانی سروده شده و ملودی آن از ساختههای خود مرتضی بود، بار دیگر صدای او را به گوش طرفداران رساند.
مرگ زودهنگام مرتضی پاشایی و واکنشهای گسترده مردمی، رسانهها را به تحلیل این «پدیده اجتماعی» واداشت. حضور گسترده مردم در تشییع جنازه او، تجمعات خودجوش در پارکها و اماکن عمومی، و فعالیتهای فضای مجازی با هشتگهایی مانند #mimmeslemorteza، نشان از ارتباط عمیق او با مخاطبانش داشت. بسیاری از چهرههای سرشناس هنری و ورزشی، از جمله محمدرضا شجریان، حسن روحانی، علی دایی و شادمهر عقیلی، درگذشت او را تسلیت گفتند و از تأثیر عمیق او بر جامعه سخن گفتند.
سالگرد تولد مرتضی پاشایی، بار دیگر یاد و خاطره این هنرمند فقید در دل طرفدارانش زنده میشود. صدای او همچنان در کوچهها، ماشینها و خانههای ایرانیان طنینانداز است. ترانههایی مانند «یکی هست»، «عصر پاییزی» و «بغض» نهتنها نوستالژی نسل گذشته، بلکه الهامبخش نسل جدید است. طرفدارانش در شبکههای اجتماعی با انتشار ویدئوها، تصاویر و پیامهای احساسی، یاد او را گرامی میدارند.
مرتضی پاشایی، ستارهای بود که در آسمان موسیقی ایران درخشید و با وجود خاموشی زودهنگام، نورش همچنان در قلبها باقی است. به قول یکی از ترانههایش: «یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون مینویسم و اون خوابه…»؛ او شاید دیگر در میان ما نباشد، اما صدایش برای همیشه در قلب دوستدارانش زنده خواهد ماند.
منبع: عصر ایران
سجاد محمدیارزاده، نماینده تام الاختیار محمود فرشچیان در ایران و رئیس دانشگاه استاد فرشچیان، درباره مراسم تشییع پیکر این هنرمند توضیحاتی ارائه کرد.
به گزارش مهر، محمدیارزاده گفت: طبق آخرین وصیتی که استاد فرشچیان داشتند، قرار است که پیکر ایشان پس از تشییع از مقابل هنرستان هنرهای زیبای اصفهان که استاد فراگیری هنریشان را از آنجا شروع کردند، کنار مقبره صائب تبریزی در اصفهان به خاک سپرده شود.
وی در پاسخ به اینکه وصیت قبلی این هنرمند برای تدفین در حرم مطهر رضوی بوده است، گفت: بله وصیت قبلی آقای فرشچیان این بود اما در صحبتهای جدید استاد نظرشان روی «مام وطن» بوده است و آخرین بار هم به صورت ضمنی به من درباره صائب تبریزی تاکید کرده بودند.
محمدیارزاده در پایان درباره زمان مراسم تشییع و خاکسپاری نیز بیان کرد: به محض اینکه پرواز اجازه دهد، پیکر استاد از آمریکا به دبی و سپس به اصفهان منتقل خواهد شد. برنامه ریزی کردیم که یک مراسم هم در تهران داشته باشیم که زمان آن هم اطلاعرسانی خواهد شد.