اینکه ناصرالدین‌شاه برای اولین بار جیران را در کدام روستای شمیران دید و آیا جیران واقعا دختری زیبارو بود، سئوال‌هایی است که با رجوع به منابع تاریخی در ادامه پاسخ داده‌ایم.

تو داخل آدم نیستی

ماجرای عشق ناصرالدین‌شاه به جیران، در روزگاری رقم خورد که تجریش نه محله‌ای اعیانی در شمال شهر، بلکه آبادی پر از مزارع کشاورزی در پای ارتفاعات شمال تهران بود. تجریش با آن باغ‌های زیبا و آب و هوای مطبوعش چنان محبوب شاه قاجار شده بود که هر وقت هوای شکار به سرش می‌زد، با خدم و حشم راهی تجریش می‌شد.

در یکی از همین سفرها بود که ناصرالدین‌شاه جیران را دید و یک و دل نه صد دل شیفته آن دخترک تجریشی شد. در باب این آشنایی روایت‌های بسیاری نوشته شده. همچنان‌که «تقی دانشور» ملقب به اعلم‌السلطنه در کتاب خاطرات خود اولین دیدار ناصرالدین‌شاه با جیران را اینطور توصیف می‌کند: «شاه روزی در اطراف شمیران و تجریش سواره به شکار بلدرچین رفته بود. غفلتاً چند بلدرچین روی درخت توتی پریدند و شاه برای زدن آنها زیر درخت توت رفت. دختری دهاتی بالای درخت رفته و مشغول خوردن توت بود. دخترک اعتنایی به شاه نکرد.

ولی شاه فریفته جمال دختر دهاتی شد و بر سبیل مزاح خطاب به وی گفت: دختر! زن من می‌شی؟ دخترک شانه‌هایش را بالا انداخت و بدون آنکه بداند طرف صحبتش شاه مملکت است، گفت: تو که داخل آدم نیستی. من زن شاه می‌شم! و بعد با لفظ برو گم شو! مکالمه را تمام شده حساب کرده بود.

مهراب قاسم‌خانی با اشاره به ماجرای سیلی زدن به سرباز راهور توسط عنابستانی نوشت: «تو به این طرح رای ندی کی رای بده ؟؟

حالا میتونی باخیال راحت توی گوش هرکی دلت خواست بزنی؛ هیچ کس هم نفهمه…»

جئو لئون یک عکاس با استعداد مستقر در لس‌آنجلس است که با انتشار عکس‌های جذاب نتیجه نهایی کارهایش همراه با عکس‌های پشت صحنه، بیش از ۳۰۰ هزار دنبال‌کننده در اینستاگرام به دست آورده است.

او نشان می‌دهد که در عکاسی نقش خلاقیت بسیار مهم‌تر از وسایل تزئینی است. در ادامه می‌توانید جدیدترین آثار لئون و مصاحبه‌ای با او را مشاهده و مطالعه کنید.

لئون بیش از ۱۰ سال است که به عکاسی مشغول است. او می‌گوید:

همه چیز از سال ۲۰۱۱ شروع شد، زمانی که من در یک تیم رقابتی هنر‌های رزمی بودم. مادر یکی از هم تیمی‌هایم یک عکاس روزنامه‌نگار بود که برای روزنامه کانزاس سیتی کار می‌کرد. او از همه‌ی تیم‌ها در مسابقات عکاسی می‌کرد. من بسیار مجذوب کارش شدم.

او به من توصیه کرد که عکاسی را امتحان کنم. همسرم یک دوربین به من هدیه داد و بقیه‌ی داستان نیازی به گفتن ندارد.

وقتی از لئون در مورد فرایند خلاقیتش پرسیده شد، او گفت که همیشه با یک مودبُرد شروع می‌کند.

برای جرقه زدن یک مفهوم در ذهنم باید الهام بگیرم. به محض اینکه مفهوم را پیدا کردم، به سراغ مدل‌هایی می‌روم که با آن متناسب هستند.

سپس برای زنده کردن یک ایده مکان، زمان، لباس‌ها و وسایل موردنیاز را برنامه‌ریزی می‌کنیم!

او اضافه می‌کند: بسته به مفاهیم و نحوه‌ی اجرا، عکس‌برداری من معمولاً بین ۱ تا ۲ ساعت طول می‌کشد. بیشتر اوقات دوستم کریس یا همسرم به من کمک می‌کنند. ویرایش و روتوش هر عکس می‌تواند بین یک تا سه ساعت طول بکشد.

جئو می‌گوید که امروزه سازندگان زیادی وجود دارند که سعی می‌کنند سبک یکدیگر را تکرار کنند.

هر هنرمندی باید یک سبک منحصر‌به‌فرد ایجاد کند تا از دیگران متمایز شود. به دلیل فراوانی استعداد‌ها در هر حوزه‌ای، انجام این کار بسیار دشوار است.

توصیه‌ی او به سازندگان جوان این است که تا می‌توانند عکس بگیرند.

عکاسی کنید، تحقیق کنید و عکاسی را پیدا کنید که الهام‌بخش شما است! تا می‌توانید سؤال بپرسید. در عصر امروز اطلاعات زیادی وجود دارد که آرزو می‌کردم‌ای کاش در ابتدای شروع کارم از آن‌ها خبر داشتم! برای شروع از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده عکس بگیرید و بعد از هر عکاسی ایده‌هایی برای بهبود کارتان پیدا کنید.

این هنرمند عکاس در مورد مواجهه با بلاک ذهنی که سدی برای خلاقیت است، می‌گوید:

بعضی وقت‌ها آنقدر در خلق کردن زیاده‌روی می‌کنم که دیگر امکان ادامه دادن ندارم.

درست مانند هر هنرمند دیگری، همیشه راه‌های متفاوتی را برای الهام گرفتن دوباره پیدا می‌کنم. تماشای فیلم، بازی‌های ویدئویی یا تماشای هنر دیجیتال در اینترنت می‌تواند راهی برای الهام گرفتن باشد. داشتن دوستانی که در حرفه‌تان به شما انگیزه و الهام می‌دهند، فوق‌العاده است.