بازداشت دوباره مردی که ۴۳ سال بی‌گناه در زندان بود

بازداشت دوباره مردی که ۴۳ سال بی‌گناه در زندان بود

 

داستان سوپرامانیام سوبو ودم، مردی که بیش از چهار دهه از زندگی‌اش را در پشت میله‌های زندان گذراند، با تبرئه از اتهام قتل، به‌جای شادی و بازگشت به زندگی عادی، با یک پیچیدگی جدید همراه شده است. ودم پس از آزادی، فورا توسط اداره مهاجرت آمریکا بازداشت شد و حالا با خطر اخراج به کشوری که از دوران کودکی از آن دور بوده، مواجه است – هند. این اتفاق، سوالات جدی را درباره‌ی عدالت و انسانیت در سیستم قضایی و مهاجرتی آمریکا برانگیخته است.

بازداشت دوباره مردی که ۴۳ سال بی‌گناه در زندان بود

به گزارش رسا نشر و به نقل از ایسنا، این پرونده‌ی تراژیک، دوباره رویه‌ی نظام قضایی آمریکا را زیر سوال برده است. ودم، ۶۴ ساله اهل پنسیلوانیا، پس از تلاش‌های طاقت‌فرسای خانواده‌اش، در ابتدای ماه جاری از اتهام قتلی که در سال ۱۹۸۰ به آن متهم شده بود، تبرئه شد. او بیش از ۴۰ سال زندگی‌اش را در زندان سپری کرد، زمانی که شواهد جدید بی‌گناهی‌اش را به اثبات رساند.

بازداشت دوباره مردی که ۴۳ سال بی‌گناه در زندان بود

اما شادی آزادی ودم، بسیار کوتاه بود. او بلافاصله پس از خروج از زندان، توسط ماموران اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (ICE) دستگیر شد. دلیل این بازداشت، سابقه محکومیت او در سال ۱۹۸۳ به جرم مرتبط با مواد مخدر است. با وجود اینکه این محکومیت مربوط به بیش از چهار دهه قبل است، و ودم از زمان آزادی از زندان به اتهام قتل بی‌گناه شناخته شده، اداره مهاجرت همچنان به دنبال اخراج او از آمریکا است. به گفته‌ی این اداره، او «یک مجرم سابقه‌دار» محسوب می‌شود.

براساس سوابق دادگاه، در زمان محکومیت به جرم قتل در سال ۱۹۸۳، ودم به طور همزمان به دو سال و نیم زندان به دلیل یک جرم مرتبط با مواد مخدر نیز محکوم شده بود. حکم قتل او در دوم اکتبر لغو شد و روز بعد از زندان آزاد و فورا به بازداشت اداره مهاجرت آمریکا درآمد.

قیمت لحظه ای طلا، سکه و ارز

جیسون کونتز، سخنگوی اداره مهاجرت آمریکا، در بیانیه‌ای اعلام کرده که ودم «مجرمی سابقه‌دار با پرونده‌ای از سال ۱۹۸۰» است و تا زمان دادرسی، مطابق با قوانین، در بازداشت باقی خواهد ماند. او از ارائه توضیحات بیشتر درباره‌ی وضعیت سلامتی، تغذیه و ارتباط ودم با خانواده و وکلایش خودداری کرده است.

حالا، این مرد که یک عمر در آمریکا زندگی کرده و از دوران نوزادی پا به این خاک گذاشته، با آینده‌ای نامعلوم مواجه است. آیا می‌توان با اطمینان گفت که این سیستم، به دنبال اجرای عدالت است یا صرفاً در حال تشدید یک ظلم تاریخی؟ این سوالی است که نه تنها خانواده و وکلای ودم، بلکه بسیاری از فعالان حقوق بشر و منتقدان نظام مهاجرتی آمریکا نیز در انتظار پاسخ آن هستند. شاید این پرونده، زنگ هشداری باشد برای بازنگری در رویه‌هایی که می‌توانند زندگی انسان‌ها را به این شکل تلخ و ناامیدکننده تحت تاثیر قرار دهند.