به گزارش پایگاه خبری رسا نشر، چارلز هارلسون، پدر وودی هارلسون، در دهه 70 میلادی به عنوان یک آدمکش حرفهای برای گروههای جنایتکار فعالیت میکرد و به یکی از مخوفترین چهرههای آن دوران تبدیل شد. در سال 1979، او به جرم قتل یک قاضی فدرال به حبس ابد محکوم شد، جنایتی که افکار عمومی آمریکا را در بهت فرو برد. سرانجام، چارلز در سال 2007 در زندان و بر اثر حمله قلبی درگذشت.
وودی هارلسون از همان جوانی درباره رابطه پیچیدهاش با پدرش صحبت کرده است: “من نمیتوانم کارهای او را توجیه کنم، اما سعی میکنم بفهمم که او واقعا چه جور آدمی بود و تحت چه شرایطی دست به آن انتخابهای وحشتناک زد.” این جملات نشاندهنده عمق رنجی است که وودی در طول زندگی با آن دست و پنجه نرم کرده. کمتر کسی میتواند تصور کند که با داشتن کودکی و نوجوانی پر از اضطراب و سایه یک قاتل، بتواند به موفقیت برسد، اما وودی هارلسون، با وجود تمام این سختیها، به یک بازیگر مشهور تبدیل شد.
آیا میتوان گفت که سرنوشت وودی هارلسون به دلیل میراث خانوادگیاش تحت تأثیر قرار گرفت؟ آیا این واقعیت تلخ، سایهای همیشگی بر زندگی حرفهای و شخصی او انداخته است؟