برچسب: زن

  • خانم نماینده! هر زن ایرانی، هر ۱۵ ماه یک زایمان کند؟ / ما ۳ سوال داریم و یک پیشنهاد

    خانم نماینده! هر زن ایرانی، هر ۱۵ ماه یک زایمان کند؟ / ما ۳ سوال داریم و یک پیشنهاد

    خانم نماینده! هر زن ایرانی، هر 15 ماه یک زایمان کند؟ / ما 3 سوال داریم و یک پیشنهاد

    چطور محاسبه کرده و به این نتیجه رسیده اید که بسته نشدن پنجره جمعیتی ایران نیازمند افزوده شدن ۱۰۴ میلیون کودک به جمعیت ۹۰ میلیون نفری کنونی است؟ واقعا اگر تا سال ۱۴۰۹ جمعیت ایران ۱۹۴ میلیون نفر نشود، پنجره جمعیتی بسته می شود؟! انصافاً این عدد و رقم ها را از کجا می آورید؟

    عصر ایران – خانم فاطمه محمدبیگی رئیس فراکسیون جمعیت مجلس شورای اسلامی گفته است: پنجره جمعیتی در کشور در حال بسته شدن است. اگر در این پنج سال هر خانواده حداقل بین سه تا پنج فرزند به دنیا نیاورد، ما داخل سیاه چاله جمعیتی فرو خواهیم رفت که تبعات زیادی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد. (خبرگزاری مهر وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی)

    ضمن تشکر از دغدغه خانم نماینده ۳ سوال از ایشان داریم و یک پیشنهاد:

    سوال اول: چرا بسیاری از جوانان در سن ازدواج اعم از دختر و پسر، نمی توانند ازدواج کنند؟
    اگر به همین یک سوال پاسخ عملی داده شود و با اصلاح سیاست های کشور، اقتصاد سر و سامانی بگیرد، حتی نیازی به فراکسیون جمعیت در مجلس نخواهد بود که شما رئیس اش باشید.

    اگر واقعاً نگران آینده ایران هستید، درهای سیاست خارجی را باز کنید و درهای سیاست داخلی را به روی نخبگان و درهای کسب و کار آزاد را به روی مردم خودمان بگشایید، آن وقت پنجره های زیادی از جمله همین پنجره جمعیتی در کشور باز خواهند شد؛ مشکل ما، درها هستند، نه پنجره ها!

    سوال دوم: خانم نماینده! پنج سال و سه تا پنج بار زایمان؟  متوسطش یعنی ۴ بار را هم در نظر بگیریم، باید هر زن متاهل ایرانی در هر ۱۵ ماه یک بار زایمان کند؟! خدا را شکر هم پزشک هستید و هم خانم!

    سوال سوم: ایران بیش از ۲۶ میلیون خانوار دارد که طبق محاسبه شما اگر در ۵ سال آینده ، به طور متوسط ۴ بچه جدید به دنیا نیاورند، پنجره جمعیتی بسته می شود و اگر به دنیا بیاورند به عدد نجومی  ۱۰۴ میلیون نوزاد می رسیم!
    چطور محاسبه کرده و به این نتیجه رسیده اید که بسته نشدن پنجره جمعیتی ایران نیازمند افزوده شدن ۱۰۴ میلیون کودک به جمعیت ۹۰ میلیون نفری کنونی است؟ واقعا اگر تا سال ۱۴۰۹ جمعیت ایران ۱۹۴ میلیون نفر نشود، پنجره جمعیتی بسته می شود؟!
    حتی اگر نصف خانوارها را هم مشمول این تولید مثل سریع بدانیم، باز هم می شود ۵۲ میلیون نوزاد در ۵ سال که ایران، نه نیاز و نه اساساً ظرفیت اش را دارد.
    انصافاً این عدد و رقم ها را از کجا می آورید؟

    پیشنهاد: مگر نگران بسته شدن پنجره جمعیتی نیستید و مگر نمی گویید  اگر در این پنج سال هر خانواده حداقل بین سه تا پنج فرزند به دنیا نیاورد، ما داخل سیاه چاله جمعیتی فرو خواهیم رفت؟ و مگر جز این است که زنان وظیفه حیاتی به دنیا آوردن بچه را بر عهده دارند و باز، مگر غیر از این است که گوینده هر سخنی، شایسته تر از هر کس دیگری برای اجرای آن است؟

    پس به جای مجلس، به خانه برگردید و در پنج سال آینده با سه تا پنج فرزند جدید، به سهم خود، مانع از بسته شدن پنجره جمعیتی شوید که به قول خودتان “تبعات زیادی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد.”

  • زن امروز – چالش های شناخت خود – بخش دوم

    زن امروز – چالش های شناخت خود – بخش دوم

    شناسایی این نکات کلیدی به ما این امکان را می‌دهد که ببینیم کجای کار را اشتباه پیش رفته‌ایم، یا اینکه در کجا درست پیش رفته‌ایم – این نوع بررسی به ما کمک می‌کند تا راه‌هایی برای بهبود این جنبه‌ها در آینده برنامه‌ریزی کنیم!

    پایگاه خبری رسا نشر- شبنم حاجی اسفندیاری: در بخش اول ما به چالش هایی برای شناخت زنان و برخورد صحیح با دیگران اشاره کردیم. این چالش ها عبارتند از :

    1. کم‌تر ارزیابی خود: زنان معمولاً خود را کم‌تر ارزیابی می‌کنند. این ممکن است به دلیل عدم اطمینان یا ترس از افتادن در نظر دیگران باشد.
    2. بدست آوردن بازخورد مناسب: زنان به طور کلی بازخورد کمتری دریافت می‌کنند. این می‌تواند توانایی‌های آن‌ها را محدود کند.
    3. تاثیر گذاری بازخورد بر زنان: زنان به بازخوردها حساس‌تر هستند و ممکن است آن‌ها را به شدت در نظر بگیرند

    در این بخش به ارزیابی بیشتر این ۳ چالش می پردازیم. و راهکارهایی برای رفع موانع شناخت خود و در پی آن ابراز وجود و رهایی از سکوت خود خواسته زنان در برابر توقعات و مشکلات ناخواسته ارائه می دهیم.

    کم‌تر ارزیابی خود یعنی چه؟

    کم‌تر ارزیابی خود به معنای عدم ارزیابی دقیق و کافی از خود است. زنان ممکن است به دلیل عدم اطمینان یا ترس از افتادن در نظر دیگران، خود را کم‌تر ارزیابی کنند. به عبارت دیگر، آن‌ها ممکن است توانایی‌ها، محدودیت‌ها، ارزش‌ها و اهداف زندگی‌شان را به درستی تشخیص ندهند. این می‌تواند به تحت‌تاثیر قرار گرفتن در موقعیت‌های نامناسب و تصمیم‌گیری‌های نادرست منجر شود.

    راهکار:

    • آگاهی از خود: زنان باید آگاهی بیشتری از خود داشته باشند. این شامل توانایی‌ها، محدودیت‌ها، ارزش‌ها و اهداف زندگی‌شان است.

    یعنیبه شناخت صحیحی از خود واقعی‌مان برسیم و خودمان را بپذیریم. خود آرمانی‌مان را بشناسیم، هدف‌های کوتاه مدت و بلند مدت زندگی‌مان را به درستی تعیین و برای رسیدن به آن‌ها تلاش کنیم. پرسش‌های فلسفی و چرایی‌های زندگی را از منظر خود پاسخ دهیم و روند زندگی را در راستای ارزش‌هایمان پیش ببریم.

    چطور می‌توانم خودم را بهتر ارزیابی کنم؟

    برای بهتر ارزیابی کردن خود، می‌توانید از راه‌های زیر استفاده کنید:

    1. زمان مخصوص برای ارزیابی خود تعیین کنید: مانند هر کار دیگری که ارزش دارد در زندگی‌تان، باید زمان مخصوصی را برای انجام ارزیابی خود تعیین کنید.
    2. نکات مهم را بنویسید: نوشتن پاسخ‌های خود از اهمیت بالایی برخوردار است. بهتر است پاسخ‌های خود را با دقت و صداقت بنویسید.
    3. سوال‌های مرتبط با عملکرد خود را مطالعه کنید: سوال‌هایی مانند “چه مهارت‌هایی یاد گرفته‌ام؟” یا “چه اهدافی را دستیابی کرده‌ام؟” را مطالعه کنید.
    4. بازخورد مدیر و همکاران خود را مشاهده کنید: اگر به مشکلی در نوشتن ارزیابی خود برخورد کردید، می‌توانید با مدیر و همکاران خود مشورت کنید.

    خودارزیابی فرصتی است تا به آنچه قبلاً به دست آورده اید نگاه کنید و خودتان را با انتظارات خود مقایسه کنید. این به ما امکان می‌دهد ببینیم که کجا با اهداف خود مطابقت داریم، زمینه‌های بهبود را شناسایی کنیم، موفقیت را در صورت وقوع تشخیص دهیم و خود را برای رشد بیشتر آماده کنیم. نگاه کردن به آنچه قبلاً رخ داده است به ما امکان می دهد موفقیت ها و همچنین زمینه های بهبود را شناسایی کنیم تا در دفعه بعد بهتر بتوانیم انتظارات خود را برآورده کنیم. شناسایی این نکات کلیدی به ما این امکان را می‌دهد که ببینیم کجای کار را اشتباه پیش رفته‌ایم، یا اینکه در کجا درست پیش رفته‌ایم – این نوع بررسی به ما کمک می‌کند تا راه‌هایی برای بهبود این جنبه‌ها در آینده برنامه‌ریزی کنیم!

     

    • بازخورد موثر: زنان باید به دنبال بازخورد مناسب باشند. این باعث بهبود مهارت‌ها و افزایش اعتماد به نفس می‌شود.
    به عقیده من دیگر ترس از قضاوت شدن و برخوردهای سرد یا حتی توهین آمیز دیگران کافی است. زنان امروز باید خود را در منظر عموم و آن هم به قصد دریافت بازخورد بدون هیچ ترس و واهمه ای قرار بدهند. دوست دارید خیاطی کنید؟ شروع کنید و از اینکه همسرتان یا دیگران خرابکاری های شما را در تهیه لباس نقد کنند نترسید. می خواهید کیک درست کنید؟ انجامش دهید. تا کیکی پخته نشود و افرادی آن را تست نکنند، مشخص نمی شود که شیرین و خوشمزه شده یا نه؟ دیگر نیازها، تفکرات و توانایی های شما هم همچون کیک باید در ابتدا پخته شوند و امتحان گردند. وگرنه از کجا می خواهید بفهمید که در هر موضوع تا چه اندازه توانایی دارید؟
    پس از بازخورد دیگران نترسید. قدیمی فکر نکنید. زن قوی امروز اجازه می دهد نقد شود. نقدهای سازنده را می پذیرد. و بازخوردهای منفی را نادیده می گیرد و اجازه نمی دهد مانع حرکتش به سمت پیشرفت و ترقی باشد.
    اگر همان روز از ترس خراب شدن لباس یا کیک قیدش را می زدید، امروز چیزی وجود نداشت تا با آن خود را محک بزنید. کلیشه ای نمی گویم. اما اگر اولین خروجی ارائه شده شما خوب نباشد، حتماً دومی و سومی عالی خواهد بود. اگر از بازخوردها نترسید و از نقدهای دیگران استفاده کنید. اینگونه است که اعتماد به نفستان هم بالا می رود.
    نکته مهم:
    برای دریافت بازخورد حتماً از افرادی استفاده کنید که مثبت نگر، منطقی و صادق هستند. افراد منفی و با ذهن مسموم حتماً شما را نا امید می کنند. پس یاد بگیریم که برای شناخت خود لازم است کمی هم تجربه شناخت دیگران را داشته باشیم و از هر آدمی نظرخواهی نکنیم.

    تاثیر گذاری بازخورد بر زنان یعنی چه؟

    بازخورد در زندگی زنان تأثیرات متعددی دارد. این تأثیرات می‌توانند به شکل‌های مختلفی رخ دهند:

    1. رشد شخصی و حرفه‌ای: بازخورد می‌تواند زنان را در رشد شخصی و حرفه‌ای یاری دهد. این بازخوردها می‌توانند بهبود‌های لازم را نشان دهند و زنان را به سمت توانمندی‌های بیشتر هدایت کنند.
    2. افزایش اعتماد به نفس: بازخورد مثبت می‌تواند اعتماد به نفس زنان را افزایش دهد. اطمینان از توانایی‌ها و مهارت‌های خود، زنان را قوی‌تر و مطمئن‌تر می‌کند.
    3. تأثیرات اجتماعی: بازخورد می‌تواند تأثیرات اجتماعی زنان را نیز تغییر دهد. این شامل تأثیرات در روابط خانوادگی، دوستانه و حرفه‌ای است.
    4. تعامل با زندگی و کار: در محیط زندگی و کار، بازخورد می‌تواند تأثیرات زیادی داشته باشد. این بازخوردها می‌توانند به زنان کمک کنند تا مهارت‌های لازم را تقویت کنند و در مسیر موفقیت قرار گیرند.

    به طور کلی، بازخورد می‌تواند به زنان کمک کند تا بهتر با خودشان آشنا شوند، مهارت‌های خود را بهبود دهند و در زندگی شخصی و حرفه‌ای بهتر عمل کنند.

    • توانایی دریافت بازخورد: زنان باید بازخورد را به عنوان یک فرصت برای رشد و پیشرفت در نظر بگیرند.

    همانطور که در بالا گفته شد از قرار گرفتن در دید عموم استقبال کنید. توانایی در زمینه نقاشی دارید؟ بسیار خوب! وقتی بازخورد خوبی از اطرفیان گرفتید، آن را به خارج از محیط خانه گسترش دهید. اجازه دهید دیگران هم چیزهای زیبایی که شما خلق کرده اید را ببینند. و حتی نقد کنند. اینگونه شما گام بزرگی را برای شناخت خود بر می دارید.

    اگرچه مثالهای امروز در رابطه با توانایی های فردی در زمینه های هنری بود. اما باید بدانید پی بردن به همین توانایی هاست که می تواند شخصیت شما را شکل دهد. شما باید از یک جا شروع کنید و چه بهتر که شروع شما از جایی باشد که آسان تر و احتمال موفقیت شما در آن بیشتر است.

    برای موضوع بزرگی مانند “استقلال مالی”، پیش نیاز داشتن کار و بلد بودن یک حرفه است که بتوانید پول در بیاورید. نمی خواهید که کشور یا شهرتان را به استقلال برسانید که با یک بیانیه و سخنرانی آن را به همگان اعلام کنید. در صورتی که پول و کار خوب نداشته باشید، حتی نمی توانید در رابطه با اتاق خوابتان اعلام استقلال کنید؛ چه برسد به استقلال مالی!

    پس ما باید دریابیم که برای شناخت خود، ابراز وجود خودمان و اثبات خودمان به دیگران اول باید توانایی مان را بشناسیم. دوم آن را در بازخورد دیگران قرار دهیم تا تائید دیگران را آن هم صرفا به دلیل کسب اعتماد به نفس و جرأت بیان آن به دست آوریم. آنگاه است که ذر زمان بروز یک مشکل می توانیم به خوبی آن را مدیریت کنیم. یک مثل قدیمی می گوید زمانی اعتصاب کن که قدرت تحمل گرسنگی و تشنگی را داشته باشی. چراکه اگر کم بیاوری علاوه بر شکست، شرمندگی هم به آن اضافه می شود. و دیگران هرگز در آن مساله تو را جدی نمی گیرند.

    امیدوارم این بحث تا به اینجا توانسته باشد نظر شما را جلب کرده و برای شما مفید باشد. هفنه آینده می خواهیم در رابطه با این موضوع بیشتر صحبت کنیم. و حال که خودمان را شناختیم، چگونه برای بهتر بودن، بهتر زندگی کردن تلاش کنیم .و این را بررسی کنیم که از چه چیزهایی غافل بودیم. و به چه چیزهایی باید توجه کنیم.

    نکته مهم: سلسه نوشتار زن امروز به هیچ عنوان به دنبال ایجاد تضاد بین زن و مرد نیست. تمام هدف من از ایجاد این تاپیک یادآوری چیزهایی است که زن امروز با درک آن می تواند بهتر زندگی کند، دختر، همسر و مادر خوبی باشد، و در کنار سایرین بتواند یک زندگی شاد و آرام را تجربه کند.

    در پناه حضرت حق

     

  • اخراج ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

    اخراج ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

     طرفه این که کشف حجاب زنان (‌نه همه که برخی و به هر حال بی بیم گشت و عسس مثل قبل از ماجرای تلخ مهسا) در دولت ابراهیم رییسی رخ داده و در دولت او ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اخراج می‌شود و این یعنی هم چوب را خورده‌اند و هم پیاز را! هر چند پاسخ آقای رییسی را هم می‌توان حدس زد: می‌خواهند قطار پیشرفت ما را متوقف کنند ولی این قطار به حرکت خود ادامه می‌دهد. شاهد می‌خواهید؟ تعداد دختران دانشجو در دانشگاه‌ها.

    اخراج ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

        عصر ایران؛ مهرداد خدیر- چنان که دیشب در خبرها دنبال کردید یا امروز مطلع شده‌اید شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل با ۲۹ رأی موافق به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا، ایران را از کمیسیون مقام زن (زیر مجموعۀ این شورا و نهاد جهانی دفاع از حقوق زنان در برابر تبعیض) اخراج کرد. ۸ رأی هم به عنوان مخالف ابراز شد و ۱۶ کشور ترجیح دادند یا رأی ممتنع بدهند یا غایب باشند.

    ایران در حالی از کمیسیون مقام یا جایگاه زن شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل اخراج شد که اول اردیبهشت ۱۴۰۰ با ۴۳ رأی به عضویت این نهاد درآمده بود و مخالفت ها اثری نداشت و تا ۱۴۰۴ می توانست عضو این کمیسیون باشد.

    کشورهای مخالفت کننده با قطعنامۀ اخراج ایران در نشست دیروز عبارت‌اند از: بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوئه، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه.

    حذف ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل؛ هم چوب هم پیاز!/ نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد

    نیک آگاه‌ام که نوشتن دربارۀ موضوع حقوق بشر هم بسیارحساسیت‌برانگیز است و هم تخصص و ظرافت ویژۀ خود را می‌طلبد و نویسندۀ این سطور داعیۀ آن را ندارد.

    اما می‌توان از سه منظر به این اتفاق نگریست. نخست دیدگاه رسمی است که در تحلیل تارنمای «نورنیوز» منعکس است مبتنی بر ایرادات شکلی و سیاسی دانستن انگیزه‌ها و با اشاره به موارد نقض حقوق‌بشر در خود آمریکا و از این رو می‌توان حدس زد که واکنش مقامات مربوطه چه باشد و حتی کلمه به کلمه آن قابل حدس است و البته این گفتار درصدد نفی آنها نیست.

    در تحلیل مورد اشاره و طبعا با ملاحظات امنیتی این ۹ مورد برشمرده شده است:

    «۱- نقض صریح اساسنامه است زیرا در آن هیچ اشاره‌ای به لغو عضویت اعضاء نشده است.

    ۲- عضویت ایران در حالی لغو شد که به استناد آمار بین‌المللی، وضعیت زنان در جمهوری اسلامی همواره روندی رو به رشد داشته و در مقایسه با بسیاری از کشورهای عضو این کمیسیون جایگاه بالاتری دارد.

    ۳- ‌اقدامی بر خلاف فلسفه وجودی تشکیل سازمان ملل و اصل چندجانبه‌گرایی بوده و نشان‌ از تصمیم سیاسی واشینگتن و تحمیل اراده آن بر سایر کشورها دارد و بدتر اینکه دبیرکل سازمان‌ ملل در قبال این بدعت خطرناک سکوت کرده است.

    ۴- اقدام آمریکا منجر به پذیرش رویه‌ای خواهد شد که در آینده علیه هر دولت مستقلی که در برابر باج‌خواهی آمریکا بایستد، استفاده می‌شود.

    ۵- جای شرم‌ساری برای جامعه بین‌المللی است که حتی سفرای دولت‌های اروپایی به نمایندگی ایران گفته‌اند این اقدام آمریکا خلاف مقررات و بی‌سابقه است ولی ما نمی‌توانیم با آن مخالفت کنیم.

    ۶- اگر طراحان این قطعنامه حقیقتا بابت وضعیت زنان در جامعه ایران نگرانی داشتند، باید موارد ادعایی خود را با سند و مدرک در کمیسیون مذکور طرح کرده و بابت آنها پاسخ می‌شنیدند نه اینکه عضویت ایران را معلق کنند.

    ۷- اگر فرضا قرار بر اصلاح یک روند غلط هم باشد، طبعا این اتفاق با حضور ایران در کمیسیون مذکور امکان‌پذیر خواهد بود، چه، اگر ایران مشارکتی در جلسات کمیسیون نداشته باشد قطعا تعهدی هم بر اجرای مصوبات نخواهد داشت.

    ۸- لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن در حالی رقم خورده که قطعا اولویت‌های جدی‌تری با توجه به جنایات گسترده علیه زنان مانند آنچه از سوی رژیم صهیونیستی در فلسطین یا آنچه درباره زندانیان زن در آمریکا رخ می‌دهد، وجود داشت.

    ۹- تصویر ارائه شده از وضعیت زن ایرانی فقط و فقط محصول تحریف واقعیات و تصویرسازی‌های جعلی رسانه‌ای است و متاسفانه در این پرونده باز هم شأن و جایگاه یک نهاد حقوقی بین‌المللی به پای مطامع سیاسی و یکجانبه‌گرایانه کشورهای زورگو و متجاوز ذبح شد».

    این یادداشت درصدد نقد یا نفی موارد بالا نیست و خصوصا بند ۷ آن حایز اهمیت و تأمل ویژه است چرا که عضویت یک کشور در نهاد بین المللی تعهد‌آورتر است تا حذف و منزوی ساختن آن. اظهار نظر دراین باره که لغو عضویت بوده یا احراج نیز با حقوق دانان و کارشناسان روابط بین‌الملل است.

    منظر دیگر و در واقع پرسش مورد نظر و فارغ از تحلیل بالا اما این است که آیا حاصل فعالیت این دستگاه دیپلماسی عریض و طویل و سفر به جابلقا و جابلسا همین است که تنها ۸ کشور معتقد باشند که ایران شایسته حذف از کمیسیون مقام زن سازمان ملل نیست؟ در یک سال و سه ماه ( از اول اردیبهشت ۱۴۰۰ تا ۲۳ آذر ۱۴۰۱) چه اتفاقی افتاده که از پذیرش ایران با ۴۳ رأی موافق از مجموع ۵۴ عضو به جایی رسیدیم که ۲۹ کشور از ۵۵ کشور رأی به اخراج بدهند؟ البته نگاهی به اسامی ۸ کشور مخالف یا حامی استمرار حضور ایران هم نشان می‌دهد برخی اگر رأی موافق می‌دادند سنگین‌تر بود: بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوآ، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه. به جز روسیه و چین که رأی مخالف دادند نمایندگان سوریه و پاکستان هم البته در مخالفت سخن گفتند.

    ۱۶ رأی ممتنع یا غایب هم به این معنی است که چون با ایران یا آمریکا رودربایستی دارند نتوانستند رأی موافق یا مخالف بدهند.

    قابل پیش‌بینی است که گفته شود چون ایران نسبتی با نظم حاکم بر جهان ندارد عجیب نیست اگر کشورهای هم‌سو یا مرعوب آمریکا با قطعنامۀ پیشنهادی حذف ایران از کمیسیون مقام زن مخالفت کنند و همین که ملت‌ها با ما هستند کفایت می‌کند اما اگر عضویت در چنین نهادی اهمیت نداشت خودمان پیشاپیش خارج شده بودیم و برای ماندن و جلب نظر کشورهای دیگر لابی نمی‌کردیم کما این که از بند ۵ چنین برمی‌آید که با اروپایی‌ها رای‌زنی شده و البته نتیجه نگرفته‌اند.

    نکتۀ مورد نظر و از منظر سوم اما این است که نباید می‌گذاشتند کار به اینجا بکشد. اهمیت و تنوع و حساسیت موضوع زنان در ایران بیش از آن است که نوع نگاه خواهران خزعلی (‌انسیه خانم و کبری خانم) که در دولت و شورای اجتماعی فرهنگی زنان وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی رشتۀ کار را در دست گرفته‌اند بتواند تمام جوانب آن را پوشش دهد.

    نباید می‌گذاشتید کار به این جا بکشد کما این‌که در دولت روحانی و خاتمی و حتی احمدی‌نژاد نه تنها نگاه جهان به مقولۀ زن در ایران این گونه نبود بلکه دیدیم شخص رییس جمهوری فرانسه چگونه از خانم معصومۀ ابتکار استقبال کرد در حالی که  پوشش چادر داشت و سابقۀ عضویت او در دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در سال ۱۳۵۸ هم زبان‌زد است. درست است که سفر و دیدار او دربارۀ محیط زیست و گرمایش زمین بود نه الزاما بحث زنان ولی به عنوان نماد زن در مدیریت اجرایی در صحنۀ بین‌الملل شناخته شده و مورد احترام بود و به همین اعتبار در دولت روحانی پس از خانم مولاوردی معاون زنان شد.

    طرفه این که کشف حجاب زنان (‌نه همه که برخی و به هر حال بی بیم گشت و عسس مثل قبل از ماجرای تلخ مهسا) در دولت ابراهیم رییسی رخ داده و در دولت او ایران از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اخراج می‌شود و این یعنی هم چوب را خورده‌اند و هم پیاز را! هر چند پاسخ آقای رییسی را هم می‌توان حدس زد: می‌خواهند قطار پیشرفت ما را متوقف کنند ولی این قطار به حرکت خود ادامه می‌دهد. شاهد می‌خواهید؟ تعداد دختران دانشجو در دانشگاه‌ها.

  • وزارت ارشاد: در تبلیغات “استفاده ابزاری” از زنان ممنوع است، نه حضور زنان

    وزارت ارشاد: در تبلیغات “استفاده ابزاری” از زنان ممنوع است، نه حضور زنان

    مطابق قوانین و مقررات تبلیغاتِ تجاری در کشور، هرگونه «استفاده ابزاری» از زنان، مردان و کودکان ممنوع است؛

    وزارت ارشاد: در تبلیغات

    دفتر تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بیانیه‌ای با استناد به مواد قانونی مربوط به تبلیغات در کشور، بر ممنوعیت «استفاده ابزاری» از زنان، مردان و کودکان در تبلیغات تاکید کرد و نه آنچه که برخی منابع خبری درباره استفاده از زنان در تبلیغات اشاره کرده‌اند.

    به گزارش عصر ایران، در اطلاعیه دفتر تبلیغات و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است: مطابق قوانین و مقررات تبلیغاتِ تجاری در کشور، هرگونه «استفاده ابزاری» از زنان، مردان و کودکان ممنوع است؛ چنانچه در مجموعه قوانین تبلیغاتی کشور به این مهم بدینگونه اشاره شده: «در تبلیغ کالا، خدمات و محصولات استفاده ابزاری از زنان و مردان و کودکان ممنوع است» همچنین در آیین‌نامه اجرایی ماده ۷ قانون حمایت از حقوق مصرف کنندگان نیز با صراحت از جمله مصادیق «تبلیغ خلاف واقع و نادرست» آمده: استفاده ابزاری از زنان، مردان و کودکان که نقش اصلی را در معرفی کالا و خدمات ایفا می‌نماید.

    حضور زنان در تبلیغات محیطی و مجازی ممنوع شد! (+ نامه)

    گفتنی است ساعتی پیش تصویر نامه ای به امضای سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی البرز در برخی رسانه ها منتشر شد که در آن تاکید شده بود با “نوجه به مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و ابلاغ مصوبات عفاف و حجاب و بنا به ماده ۱۱ آیین نامه کانون های آگهی و تبلیغات “هرگونه استفاده از زن در تبلیغات ممنوع است“.

    حضور زنان در تبلیغات محیطی و مجازی ممنوع شد! (+ نامه)

  • شگرد دختر جوان برای سرقت از افراد پولدار

    شگرد دختر جوان برای سرقت از افراد پولدار

    چندی قبل مرد جوانی به پلیس مراجعه کرد و از سرقت گوشی تلفن همراهش خبر داد.

    شگرد دختر جوان برای سرقت از افراد پولدار/ متهم: ثروتمندان به خاطر آبرویشان شکایت نمی کردند

    مرد جوان گفت: با دختر جوانی در اینستاگرام آشنا شدم، بعد از مدتی که از آشنایی‌مان گذشت او از من خواست همدیگر را ببینیم.

    زمانی که برای بار دوم به محل قرارمان که در منطقه سرخه حصار بود رفتم، ناگهان دو پسر جوان سوار بر موتورسیکلت به سمت ما آمدند. آنها با تهدید چاقو گوشی تلفن همراه و پول هایم را سرقت کرده و همراه دختر جوان از محل متواری شدند.

    با شکایت مرد جوان، کارآگاهان اداره پنجم پلیس آگاهی پایتخت وارد عمل شدند.

    درحالی که تحقیقات برای دستگیری متهمان ادامه داشت،کارآگاهان پلیس با شکایتی مشابه مواجه شدند.

    باتوجه به شیوه و شگرد سرقت‌ها، کارآگاهان دریافتند که تمامی آنها از سوی اعضای یک باند صورت می‌گیرد.

    در ادامه تحقیقات کارآگاهان اداره پنجم پلیس آگاهی پایتخت موفق به شناسایی مخفیگاه دختر جوان شده و در عملیاتی ویژه او و یکی از موتورسواران را دستگیر کردند. به دستور بازپرس دادسرای ویژه سرقت، متهمان در اختیار اداره آگاهی قرار گرفته و تحقیقات برای دستگیری سومین عضو باند ادامه دارد.

    گفت‌وگو با متهم

    سوژه‌ها را چطور شناسایی می‌کردی؟

    در اینستاگرام صفحات افرادی را که به‌ نظر می‌رسید وضع مالی خوبی دارند دنبال می‌کردم. بعد از مدتی هم با آنها طرح دوستی می‌ریختم، اگر وضع مالیشان خوب بود در دومین ملاقات سرقت را اجرا می‌کردم.

    به تنهایی سرقت می‌کردی؟

    بله. زمانی که با سوژه قرار می‌گذاشتم به بهانه کشیدن سیگار به آنها سیگار تعارف می‌کردم، اما داخل سیگارها مواد مخدر می‌ریختم و آنها با کشیدن سیگار حالشان بد می‌شد و گوشی و پول‌هایشان را سرقت می‌کردم، اما بعد از اینکه پژمان و دوستش وارد تیم من شدند، آنها به محل قرار می‌آمدند و سرقت می‌کردند.

    نمی ترسیدی دستگیر شوی؟

    در جایی قرار می‌گذاشتم که دوربین نباشد. از طرفی بیشتر آنها افراد متأهل و ثروتمند بودند که به‌ خاطر ترس از آبرویشان شکایت نمی‌کردند.

     

    منبع: ایران

  • با قدبلندترین زن دنیا آشنا شوید

    با قدبلندترین زن دنیا آشنا شوید

    نام خانم Rumeysa Gelgi اهل ترکیه ۲۱۵.۱۶ سانتی متر قد، به عنوان بلندقدترین زن دنیا در گینس ثبت شد.

    با قدبلندترین زن دنیا آشنا شوید

    خانم ۲۴ ساله که قامت او به دلیل ابتلا به سندرم weaver است، رسما نامش به عنوان قدبلندترین زن زنده دنیا در کتاب رکوردداران عالم به ثبت رسید.
    با قدبلندترین زن دنیا آشنا شوید

     

    منبع: عصر ایران

  • تنها خبرنگار زن در نشست خبری سخنگوی طالبان/ عکس

    تنها خبرنگار زن در نشست خبری سخنگوی طالبان/ عکس

    شارلوت بلیس از نیوزیلند تنها زن خبرنگار حاضر در نشست خبری ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان بود.

    تنها خبرنگار زن در نشست خبری سخنگوی طالبان/ عکس

    تنها خبرنگار زن در نشست خبری سخنگوی طالبان/ عکس
    نشریه دیلی میل با تجلیل از این خبرنگار نیوزیلندی، نوشته است: او با جسارت و بدون ترس سوالاتش را از سخنگوی طالبان پرسید
    عمده پرسش های وی در باره حقوق زنان در افغانستان بود. او پرسید: آیا شما به زنان افغان احترام می گذارید؟/ آیا به زنان اجازه داده می شود تا سر کار بروند و دختران به مدرسه بروند؟

     

    منبع: جماران

  • وقتی کلاب هاوس جان یک ایرانی را در آلمان نجات داد

    وقتی کلاب هاوس جان یک ایرانی را در آلمان نجات داد

    یک روزنامه‌نگار با اشاره به داستانی درباره کارکرد اپلیکیشن کلاب هاوس در شبکه های اجتماعی، از بخشی از ماهیت فضای مجازی نوشته است که آدم‌ها را به یکدیگر نزدیک می کند.

    وقتی کلاب هاوس جان یک ایرانی را در آلمان نجات داد

     شهاب دارابیان ـ روزنامه‌نگار ـ در مطلبی با عنوان «خانه دوست کجاست؟» نوشته است: «ماهیت فضای مجازی نزدیک کردن آدم‌ها به یکدیگر است؛ آن هم در دنیای کرونایی امروزی که آدم‌ها از همدیگر فاصله گرفته‌اند؛ گاهی اتفاقاتی در این فضا رخ می‌دهد که انسان معاصر را به فکر فرو می‌برد که تکنولوژی تا چه میزان می‌تواند به داد انسان‌ها برسد؛ برای نمونه همین داستانی که می‌خواهم برایتان تعریف کنم؛ اتفاقی که جان یک ایرانی در آلمان را توسط هموطنانش در دیگر نقاط دنیا نجات داد.
    ساعت حدود ۲۲ به وقت ایران است؛ تقویم بیست و چهارمین روز تیرماه ۱۴۰۰ را نشان می‌دهد؛ درست دقایقی بعد دربی پایتخت که همه‌ی کلاب هاوس پر شده است از اتاق‌های پرسپولیس و استقلال و کل‌کل‌های بعد دربی؛ خانمی در انگلستان به اسم مهرنوش با دوستش سام که در امریکا زندگی می‌کند، اتاقی تحت عنوان «خانه دوست کجاست؟» را راه می‌اندازند، افراد یکی یکی جمع می‌شوند و نزدیک به ۲۰۰ نفر گردهم می‌آیند و به دور از حواشی دربی به خوانش شعر و متن و پخش موسیقی می‌پردازند؛ جمع ایرانی‌ها جمع است یکی از ایران، یکی از ژاپن، یکی از آلمان، یکی از ترکیه، یکی از امریکا و فرانسه و خلاصه از سراسر دنیا.
    خانمی از آلمان در اتاق «خانه دوست کجاست»، حضور دارد؛ زن بعد از سه روز کاری سخت و شدید و دل رنجیده از تنهایی و غربت به کلاب هاوس پناه آورده تا با هموطنانش هم کلام شود. او بعد از خواندن هر شعر یا متن میکروفونش را باز می‌کند و برای تایید جمله‌ای را می‌گوید. زن چند بار این کار را تکرار می‌کند؛ اما خبر نداشت که شاید این بار که میکروفون را باز می‌کند، آخرین باری است که دست و بدنش توانایی انجام کاری را دارد. میکروفون را باز می‌کند که تایید کند و ناگهان متوجه این موضوع می‌شود. بلافاصله با صدای بی جان تقاضای کمک می‌کند. ناگهان همه ساکت می‌شوند؛ خدا با او یار بوده که مدیران این کلاب این کار را پای یک شوخی بی‌مزه نمی‌گذارند و میکروفون او را نمی‌بندند. مهرنوش از او می‌پرسد که چه اتفاقی رخ داده است و او به‌سختی توضیح می‌دهد که ناگهان دچار حمله شده است و نمی‌تواند دست و بدنش را تکان دهد. او خواهش می‌کند که اتاق را نبندند؛ می‌گوید حالش بد است و نمی‌تواند نفس بکشد. صدایش به سختی به گوش افراد حاضر در اتاق می‌رسد؛ زن توانایی صحبت کردن ندارد و نفس‌نفس می‌زند. صدایش هر لحظه آرام و آرام‌تر می‌شود و حالا دیگر بریده بریده به گوش می‌رسد.
    افراد حاضر در گروه به تکاپو می‌افتند و به دنبال کسی در اتاق می‌گردند که در آلمان زندگی کند تا به کمک زن برود. او اما بی‌توجه به افراد حاضر در گروه دارد وصیت می‌کند و از جنبه‌های زیبای زندگی می‌گوید؛ مهرنوش که مدیریت اتاق را برعهده دارد، سعی می‌کند مدیریت را دستش بگیرد؛ او با زن صحبت می‌کند و تلاش می‌کند او را وادار کند تا عمیق نفس بکشد؛ حتا خودش هم این کار را با صدای بلند انجام می‌دهد تا زن با او همراه شود. او قصد دارد با این کار تلاش کند تا اکسیژن بیشتری وارد خون زن شود تا به این شکل شاید بیشتر طاقت بیاورد.
    در بیوگرافی صفحه این خانم شماره‌ای وجود دارد و یکی از افراد اتاق که در انگلستان زندگی می‌کند با او تماس می‌گیرد و همین مساله باعث می‌شود که زن از اتاق کلاب هاوس خارج شود و حال، استرس بچه‌ها بیشتر می‌شود؛ چراکه دیگر دسترسی به زن ندارند؛ اما بعد از چندی و با قطع تماس، زن دوباره به این اتاق برمی‌گردد.
    زن خواهش می‌کند که دیگر به او زنگ نزنند؛ چراکه امکان دارد به شکل کامل از اتاق بیرون برود. او فقط از افراد حاضر در گروه تقاضای کمک می‌کند. زن بریده بریده می‌گوید که سه روز کاری سخت را پشت سر گذاشته است. کسی نمی‌داند که او هذیان می‌گوید یا دارد در ثانیه‌های آخر عمرش دردودل می‌کند. او به وضع مالی‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید که وضع مالی خوبی دارد اما از تنهایی و غربت می‌نالد. یکی از افراد حاضر در اتاق از او سوال می‌کند که کسی در خانه‌اش نیست؟ و او جواب می‌دهد که پسر ۱۳ ساله‌اش در خانه‌ است اما در اتاق خوابیده و قطعا صدای ناله‌های او را نمی‌شنود. گویا به یک‌باره از افراد حاضر در اتاق ناامید می‌شود و دوباره تلاش می‌کند تا پسرش را صدا کند. با صدای بی‌رمق صدا می‌زند: «ماهان! ما….ها…ن.»
    مردی که از انگلستان با زن تماس گرفته بود، شروع به صحبت می‌کند و می‌گوید که نمی‌تواند از لندن به اورژانس برلین تماس بگیرد و باید کسی را از آلمان پیدا کنند. ناگهان خانمی از اصفهان، پویا را که در آلمان است به اتاق اضافه می‌کند. بچه‌ها داستان را برای پویا تعریف می‌کنند. پویا تلاش می‌کند تا از محل زندگی بیمار مطلع شود. زن قدرت صحبت کردن را از دست داده است؛ یک کلمه به آلمانی می‌گوید و یک کلمه به فارسی. به زحمت آدرس را به پویا می‌دهد و او نیز با پلیس و اورژانس برلین تماس می‌گیرد.
    مهرنوش استرس دارد؛ اما سعی می‌کند خونسردی خودش را حفظ کند و با کلماتش به زن روحیه دهد؛ همه منتظر هستند که ناگهان صدای زنگ خانه، امید را به همه برمی‌گرداند. بعد از چند دقیقه پسربچه‌ای درِ اتاق را باز می‌کند تا به مادر اطلاع دهد که کسی در می‌زند. زن که نمی‌تواند تکان بخورد به سختی به پسرش می‌گوید که فقط برو و در را باز کن. پسر با اینکه دچار شوک شده است به سختی می‌رود و در را باز می‌کند. حالا پلیس و اورژانس وارد عمل می‌شوند؛ پرستار اورژانس تلفن زن را برمی‌دارد و شروع می‌کند به صحبت کردن با حاضرین در اتاق تا ببیند چه اتفاقی برای زن رخ داده است. بعد از صحبت‌های انجام شده، زن را به سرعت به بیمارستان منتقل می‌کنند و حاضرین در اتاق مطمئن می‌شوند که خطر رفع شده است.
    این داستانِ نجات زندگی یک انسان در کلاب هاوس یا بهتر است بگویم معجزه فضای مجازی؛ داستانی که به همه افراد گروه نشان داد «خانه دوست کجاست.» شاید اگر افراد حاضر در این اتاق ساعت‌ها درباره این موضوع صحبت می‌کردند، باز هم نمی‌توانستند متوجه شوند که خانه دوست کجاست؛‌ اما گاهی یک اتفاق ساده، نشانی را به ما نشان می‌دهد.»
     

    منبع: ایسنا

  • زن عصبانی شوهرش را با آب شکر جوشان کشت!

    یک زن که شوهر در خوابش را به قتل رسانده بود به زندان محکوم شد.

    یک زن انگلیسی که با ریختن آب جوش میکس شده با شکر روی شوهرش اقدام به قتل وی کرده بود باید ادامه عمرش را در زندان بگذراند. در این حادثه که در تاریخ ۱۴ جولای سال گذشته و در چشر انگلیس رخ داد «کورینا اسمیت» ۵۹ ساله، همسر ۸۱ ساله اش «مایکل باینِس» را به قتل رساند.

    این جنایت هولناک هنگامی توسط این زن انجام شد که قربانی در خواب بود. بنا به گزارش پلیس که در دادگاه ارائه شد در این جنایت، اسمیت ۳ کیلوگرم شکر را با یک سطل بزرگ آب جوش میکس و سپس آن را روی همسرش پاشید.

    قربانی پس از این حادثه در حالی که به دلیل سوختگی شدید به مدت ۵ هفته در بیمارستان بستری بود سرانجام جانش را از دست داد. بر اساس رای صادره که توسط هیئت ژوری دادگاه چشر در ماه ژوئن صادر شد اسمیت باید مدت ۳۸ سال را در زندان بگذراند. این در حالی است که این زن قبل از آزادی مشروط باید ۱۲ سال را در زندان سپری کند.

    هنوز انگیزه اصلی قاتل از ارتکاب این جنایت اعلام نشده، اما گفته می‌شود که اسمیت به دلیل انتشار شایعاتی در مورد همسرش که فکر می‌کرده درست باشد به علت ناراحتی و عصبانیت از وی دست به این اقدام زده است.

     

    منبع: بی بی سی

  • به بهانه روز جهانی دریانورد؛ نخستین زن دریانورد ایرانی خزر: دریانوردی شغل انحصاری مردان نیست

    دریانوردی یکی از مشاغل سخت دنیاست که معمولا نگاهی مردانه به آن وجود دارد ، اما «مه‌کیا صادقی منفرد» یکی از چند بانوی ایرانی است که این تعریف سنتی را شکسته و تلاش می‌کند تا روزی سکان کشتی‌های اقیانوس‌پیما را در دست بگیرد.

    به بهانه روز جهانی دریانورد؛ نخستین زن دریانورد ایرانی خزر: دریانوردی شغل انحصاری مردان نیست

    کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای آموزش، گواهینامه و نگهبانی دریانوردی که از آن با نام مخفف کنوانسیون « اس تی سی دبلیو STCW » یاد می‌شود، از سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت ۲۵ ژوئن هر سال مقارن با چهارم تیر را به پاس قدردانی از زحمات و تلاش‌های دریانوردان به عنوان یکی از مهم‌ترین بازوهای تجارت جهانی، روز جهانی دریانورد نامگذاری کند. بر همین اساس نیز چند سال است که به بهانه این روز، توجه به دریانوردان و دشواری‌ها و خطرات شغلی آن‌ها بیشتر شده است.

    روز جهانی دریانورد فرصت مناسبی برای پرداختن به سختی‌های شغل دریانوردی و بیان سختی‌های خاص این شغل است ، اما این روز بهانه‌ای هم است تا از زاویه نگاه زنان دریانورد ایرانی که به اقتضای مسائل عرفی جامعه کمتر فرصت حضور در این عرصه را یافتند و کمتر هم دیده‌ شده‌اند ، به این شغل نگاه کنیم.

    نخستین بانوی دریانورد ایرانیِ دریای خزر که ۲۱ اردیبهشت امسال حضور رسمی‌اش در عرصه دریانوردی را از بندر فریدونکنار و روی یک کشتی تجاری آغاز کرد متولد ۱۳۷۸ است. مه‌کیا صادقی منفرد که با نام دیگرش یعنی « کوثر » در بسیاری از رسانه‌ها از او یاد شده، اهل زنجان است؛ دختری با آرزوهایی مرتبط با دریا که به گفته خودش زمانی این آرزوها را دست‌نیافتنی می‌دید، اما حالا به بخشی از آن‌ها رسیده و در تلاش است که باقی آرزوهایش در عرصه دریانوردی را نیز برآورده کند.

    هدفش این است که روزی سکان‌دار کشتی‌های اقیانوس‌پیما شود و تأکید هم دارد که به این هدف می‌رسد. او این روزها دوره استراحت پس از سفر دریایی را می‌گذراند و باید کم‌کم برای بازگشت به محل کارش آماده شود. با بانوی جوان دریانورد اهل زنجان که حالا تنها بانوی ایرانی آب‌های خزر است به بهانه روز جهانی دریانورد گفت‌وگو کردیم:

    علاقه به دریانوردی آن هم در یک دختر جوان که شهرش هیچ ارتباطی با دریا ندارد چطور می‌تواند شکل بگیرد و این‌قدر هم جدی باشد؟

    از پیشنهاد یک راهنما. سالی که کنکور داشتم یکی از استادها در کلاس توصیه کرد که کمی هم به رشته‌های غیرتکراری و متفاوت فکر کنیم. برای مثال هم به رشته‌های مرتبط با صنعت دریانوردی اشاره کرد. حضور در این صنعت را تصور کردم، اما با توجه به مردانه دانستن این شغل، فکر می‌کردم حضور در این عرصه برایم تقریبا دست‌نیافتنی است. با این حال موضوع را با خانواده‌ام مطرح کردم.

    به بهانه روز جهانی دریانورد؛ نخستین زن دریانورد ایرانی خزر: دریانوردی شغل انحصاری مردان نیست

    این انتخاب و پیشنهاد برای خانواده عجیب نبود؟

    مخالفت نکردند، ولی طبیعی بود که نگاه‌شان نزدیک به دیدگاه جامعه باشد و تردید داشته باشند. در نهایت تصمیم گرفتم برای حضور در دانشگاه سراغ رشته‌های مرتبط با دریا بروم. همین کار را هم کردم و در دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر برای تحصیل در رشته مدیریت دریا پذیرفته شدم. در ذهن من کم‌کم این شکل گرفته بود که یک دریانورد واقعی شوم و مانند دریانوردهای حرفه‌ای در مسیرهای طولانی بین‌المللی زندگی و کار روی کشتی را تجربه کنم ، اما مساله این بود که رشته‌های دانشگاهی مرتبط با دریا مانند گمرک و مدیریت دریا نمی‌توانند خانم‌ها را به دریا برسانند. به همین دلیل ترم دوم که تمام شد تصمیم گرفتم مرخصی بگیرم و به جای ترم سوم و چهارم در بوشهر وارد دوره‌های آموزشی ملوانی و دریانوردی شدم و پس از پایان دوره هم از دانشگاه انصراف دادم. بهمن ۱۳۹۸ شناسنامه دریانوردی‌ام را دریافت کردم و پیگیر ورود جدی به صنعت دریانوردی شدم.

    با توجه به نداشتن سابقه کار چطور جذب شرکت شدید؟ ضمن این که هنوز نگاه به حضور زنان در این عرصه برجسته نیست.

    بعد از پایان دوره ، پیگیری‌هایی برای فرستادن مدرک به شرکت‌های خارجی داشتم تا بتوانم در دوره افسری کشتی‌های اقیانوس‌پیما شرکت کنم. از چند کاپیتان خارجی هم به واسطه اینترنت مشورت گرفتم. در نهایت اتفاق جالبی افتاد و رزومه و درخواست همکاری من توسط یکی از شرکت‌های خارجی به یک شرکت ایرانی ارائه شد و من به این شرکت معرفی شدم و از ۲۱ اردیبهشت به عنوان یکی از اعضای کادر دریانوردی این کشتی در آب های خزر کارم را آغاز کردم.

    به بهانه روز جهانی دریانورد؛ نخستین زن دریانورد ایرانی خزر: دریانوردی شغل انحصاری مردان نیست

    چرا پیگیر دوره افسری اقیانوس‌پیما در خارج شدید؟ در ایران این امکان وجود ندارد؟

    در ایران هم می‌توان برای دریافت این مدرک‌ها شرکت کرد. همین حالا نیز پنج تن از دختران کشورمان مشغول گذراندن دوره‌ افسری کشتی‌های تناژ نامحدود و اقیانوس‌پیما هستند که چهار نفرشان خرداد امسال در هرمزگان دوره تخصصی دریانوردی کشتی های اقیانوس‌پیما را آغاز کردند ، اما مشکل اینجاست که در کشور ما هنوز نگاه‌ها به حضور بانوان در دریانوردی سنتی است. بیش از ۳۰۰ بانوی ایرانی در حال حاضر در صنعت دریانوردی حضور دارند که بیشترشان در بخش شناورهای مسافری آب‌های جنوب فعالیت می‌کنند. تعدادی از این افراد مدرک دریانوردی برای کشتی‌های زیر ۵۰۰ تن و زیر سه هزار تن هم دارند ، اما معمولا سکان کشتی‌ها به خانم‌ها سپرده نمی‌شود. به همین دلیل حضور بانوان را در عرصه دریانوردی بویژه برای کار در کشتی‌های تجاری کمرنگ می‌بینیم.

    البته چند بانوی افسر دریایی هم داریم که در آب‌های جنوب فعال هستند ، اما تعدادشان کمتر از انگشتان یک دست است. ضمن این که در کشتی‌های اقیانوس‌پیما به دلایلی از بانوان استفاده نمی‌کنند.اگر هم بخواهم اینجا دوره افسری تناژ نامحدود و اقیانوس‌پیما را بگذارنم، با توجه به این که با پاسپورت ایرانی نمی‌توانم روی کشتی‌های خارجی کار کنم، باز هم به هدفم نمی‌رسم. به همین دلایل ناچارم تلاش کنم که دوره‌ها را در کشوری دیگر بگذرانم و بعد از این که پاسپورت آن کشور را گرفتم بتوانم به هدفم که دریانوردی روی اقیانوس‌هاست نزدیک شوم.

    گفتید که هنوز نگاه به حضور بانوان در دریانوردی سنتی است ، اما در عین حال در دوره‌های آموزشی بانوان هم می‌توانند شرکت کنند.

    بله. ممنوعیتی برای حضور بانوان در این دوره‌ها و کار آن‌ها روی کشتی وجود ندارد ، ولی نگاه جامعه مناسب نیست. در کلاس‌های ملوانی بخشی از انرژی‌ و تمرکزم صرف این می‌شد که در مقابل نگاه‌های بالا به پایین اثبات کنم ما خانم‌ها هم می‌توانیم دریانورد باشیم و تفاوتی با مردان نداریم. البته عده‌ای هم حمایت و تشویقم کردند.

    به خاطر همین نگاه برخی بانوان دریانورد با این که مدرک افسری کشتی زیر ۵۰۰ تن و حتی زیر سه هزار تن دارند فعالیت‌شان را به حضور روزانه در شناورهای مسافربری محدود می‌کنند. البته محدودیت‌های ناشی از مسئولیت زنان در خانه هم در این انتخاب دخیل است ، چون می‌توانند روز روی دریا کار کنند و شب‌ را در خانه خودشان باشند.

    اما کار دریانوردی روی کشتی‌های تجاری و در مسیرهای بین‌المللی و طولانی بسیار متفاوت است. همان چیزی است که من دوستش دارم. اصلا دلیل این که حضور من در این صنعت از همان ابتدا مورد توجه قرار گرفت همین بود که سفری بین‌المللی را تجربه کردم. اولین سفر دریایی من ۳۴ روز طول کشید و از سواحل مازندران تا بندر آکتائو قزاقستان رفتم.

    به بهانه روز جهانی دریانورد؛ نخستین زن دریانورد ایرانی خزر: دریانوردی شغل انحصاری مردان نیست

    فضای حاکم بر کشتی با آن‌چه که در ذهن تصور می‌کردید متفاوت نبود؟

    از نظر ساختاری همه چیز برای من ذوق‌آور بود. شبیه تصاویری بود که در فیلم‌های آموزشی دیده بودم. برای هر بخش از کارهای کشتی ذوق داشتم و از نظر همکاران این میزان از ذوق‌زدگی عجیب بود. البته کم‌کم سعی کردم بر هیجان و ذوق‌زدگی‌ام کنترل بیشتری داشته باشم.

    اگر منظورتان مردانه دیدن فضای کاری کشتی است، با توجه به این که از ابتدا نگاه مردانه‌ای به این کار نداشتم و معتقد بودم هیچ شغلی زنانه و مردانه ندارد، اصلا به این موضوع فکر هم نکردم. مثل این است که بگوییم آشپزی شغل ویژه زنان است، ولی می‌بینیم که آشپزهای ماهر زیادی وجود دارند. این که شغلی مردانه باشد یا زنانه بستگی به نگاه و نظر آن فرد دارد. من با این نگاه وارد دریانوردی شدم و به حضورم ادامه می‌دهم.

    در حال حاضر مسئولیت شما در کشتی چیست؟

    با توجه به این که تازه‌کار هستم با نظر مدیران شرکت به عنوان « کدت Cadet » یا کارآموز افسری در کشتی حضور دارم و بخشی از کارهای روتین روزمره مانند سندینگ، لنگراندازی، نگهداری و بررسی‌های روزانه را انجام می‌دهم. البته الان در دوره استراحت هستم و کشتی هم در حوضچه خشک قرار دارد تا یک سری کارهای تعمیر و نگهداری آن انجام شود.

    به بهانه روز جهانی دریانورد؛ نخستین زن دریانورد ایرانی خزر: دریانوردی شغل انحصاری مردان نیست

    با توجه به این که در اولین تجربه دریایی‌تان بیش از یک ماه روی آب بودید، با مسائلی مانند دور بودن از خانواده آشنا شدید. اگر روزی روی کشتی‌های اقیانوس‌پیما کار کنید سفرهای طولانی‌تری خواهید داشت. این موضوع برای شما یا بانوان دیگر سخت نیست؟

    بانوان زیادی در دنیا دریانورد هستند و زندگی شخصی‌شان را هم دارند. به هر حال دریانوردی شغلی با شرایط خاص خودش است و کسی که وارد آن می‌شود به همه آن‌ها فکر کرده است. خانم‌های دریانوردی در کشورهای دیگر می‌شناسم که زندگی روتین خودشان را دارند.

    در این مدت با خانم‌هایی هم مواجه شدید که علاقه‌مند به این حوزه باشند؟

    بله. به ویژه در فضای مجازی دختران زیادی پیام می‌دهند و از من درباره این شغل می‌پرسند. خیلی‌ها هم می‌گویند که دریانوردی را دوست دارند، اما به خاطر نگاه‌های موجود در جامعه سراغش نمی‌روند. به نظرم باید برای رسیدن به اهدافی که هیچ منع قانونی در مسیر رسیدن به آن وجود ندارد باید مقابل برخی باورهای موجود بایستند و تلاش کنند.

     

    منبع: ایرنا